پیام زندانی سیاسی مسیب رئیسی یگانه زندان یزد
باز مثل هر سال عیدمون عزاست
باز سفره‌هامون خالی بدون غذاست
این ظلم در حق این همه زندانی کار قوه قضاست
به قدری غرق در فساد است
نمازشان به وقت قضاست
کشورهای دیگر به دنبال حیات تو فضاست
مردم ما در پی گرفتن نذری غذاست
باز امسال عید نداریم
ـ مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.
اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.
او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه ۱۴۰۳ بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.
مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.
#نوروز #نوروز۱۴۰۴ #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
باز مثل هر سال عیدمون عزاست
باز سفره‌هامون خالی بدون غذاست
این ظلم در حق این همه زندانی کار قوه قضاست
به قدری غرق در فساد است
نمازشان به وقت قضاست
کشورهای دیگر به دنبال حیات تو فضاست
مردم ما در پی گرفتن نذری غذاست
باز امسال عید نداریم
ـ مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.
اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.
او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه ۱۴۰۳ بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.
مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.
#نوروز #نوروز۱۴۰۴ #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
انیسا فنائیان، شهروند بهائی ساکن سمنان، پیش از شروع محکومیت زندان، در نامه‌ای خطاب به دو فرزندش، شکیب و ستاره، نوشت:
«ممکن است بپرسید چرا ما و بسیاری دیگر این‌طور مجازات شده‌ایم؟ این به خاطر آن است که ما بهایی هستیم و معتقدیم که خداوند همه انسان‌ها را، صرف‌نظر از نژاد یا جنسیت یا پیشینه‌شان، برابر آفریده است. به همین دلیل، دولت ایران می‌خواهد حق موجودیت ما را انکار کند.»
او در این نامه، که پیش از آغاز حکم هفت‌ساله‌اش نوشته است، به شرح دلایل بازداشت خود پرداخته و از فعالیت‌هایی که منجر به دستگیری‌اش شد، سخن گفته است:
«برای چند ماه، من و یک دوستم از کودکان افغان پناهنده در روستایی نه‌چندان دور از خانه‌مان دیدار می‌کردیم. آنها در شرایط بسیار بدی زندگی و کار می‌کنند، تقریباً برده‌داری مدرن. ما آنها را از خانه‌هایشان با ماشینمان برمی‌داشتیم و به مدرسه می‌بردیم. ما همچنین برایشان کتاب می‌آوردیم و به آنها در مطالعه‌شان کمک می‌کردیم. بعد، ناگهان مأموران اطلاعاتی دولت به خانه‌های ما آمدند و من و دوستم را دستگیر کردند.»
او در ادامه، اتهاماتی که به او نسبت داده شده را شرح می‌دهد:
«به خاطر اینکه من از این کودکان نیازمند مراقبت می‌کردم و آشکارا به خاطر اینکه بهایی هستم، من توسط دادگاه انقلاب سمنان به تشکیل گروه‌هایی برای اقدام علیه امنیت ملی، فعالیت‌های آموزشی و تبلیغ علیه شریعت اسلام و تبلیغات علیه نظام محکوم شدم.»
او با اشاره به بازجویی‌هایش می‌نویسد:
«بازجوها همچنین می‌پرسیدند: چرا دوستان مسلمان دارید؟ چرا آنها به خانه شما می‌آیند؟ چرا شما به خانه آنها می‌روید؟ من گفتم: من در یک کشور مسلمان زندگی می‌کنم، پس دوستان مسلمان دارم. چه اشکالی دارد؟»
فنائیان در این نامه بر پایبندی خود به باورهایش تأکید کرده و می‌نویسد:
«زندانبانان فکر می‌کنند که زندان باعث می‌شود من دینم را تغییر دهم. البته که نه. این ایمان مرا قوی‌تر می‌کند. من چیز بسیار ارزشمندی در قلبم دارم، پس چرا باید آن را از دست بدهم؟»
او در پایان، با اشاره به آینده فرزندانش، چنین می‌نویسد:
«ایران کشور بسیار زیبایی است. ایرانیان توانایی‌های زیادی دارند، طبیعت شگفت‌انگیز است و ما تاریخ بزرگی را به اشتراک می‌گذاریم. مطمئنم اگر بتوانیم به یکدیگر احترام بگذاریم، آینده روشنی خواهیم داشت.»
برای خواندن متن کامل، اسلایدها را بخوانید یا به لینک زیر بروید:
https://tinyurl.com/38hn2rd6
انیسا فنائیان، روز ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۳ برای اجرای حکم بازداشت شد.
انیسا فنائیان، خواهرزاده عطاالله رضوانی است که در سال ۱۳۹۲ در بندرعباس به قتل رسید و پرونده او با وجود شواهد ارائه‌شده توسط مرجع انتظامی و نظریه پزشکی قانونی پرونده با صدور قرار منع تعقیب مختومه شد.
این احکام و اتهامات در حالی صادر شده‌اند که جامعه بهائیان ایران همواره با محدودیت‌ها و فشارهای متعددی مواجه بوده و فعالیت‌های آنها به‌طور سیستماتیک تحت نظارت و سرکوب قرار گرفته است.
#انیسا_فنائیان #بیانیه #زندانی_عقیدتی #بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
«ممکن است بپرسید چرا ما و بسیاری دیگر این‌طور مجازات شده‌ایم؟ این به خاطر آن است که ما بهایی هستیم و معتقدیم که خداوند همه انسان‌ها را، صرف‌نظر از نژاد یا جنسیت یا پیشینه‌شان، برابر آفریده است. به همین دلیل، دولت ایران می‌خواهد حق موجودیت ما را انکار کند.»
او در این نامه، که پیش از آغاز حکم هفت‌ساله‌اش نوشته است، به شرح دلایل بازداشت خود پرداخته و از فعالیت‌هایی که منجر به دستگیری‌اش شد، سخن گفته است:
«برای چند ماه، من و یک دوستم از کودکان افغان پناهنده در روستایی نه‌چندان دور از خانه‌مان دیدار می‌کردیم. آنها در شرایط بسیار بدی زندگی و کار می‌کنند، تقریباً برده‌داری مدرن. ما آنها را از خانه‌هایشان با ماشینمان برمی‌داشتیم و به مدرسه می‌بردیم. ما همچنین برایشان کتاب می‌آوردیم و به آنها در مطالعه‌شان کمک می‌کردیم. بعد، ناگهان مأموران اطلاعاتی دولت به خانه‌های ما آمدند و من و دوستم را دستگیر کردند.»
او در ادامه، اتهاماتی که به او نسبت داده شده را شرح می‌دهد:
«به خاطر اینکه من از این کودکان نیازمند مراقبت می‌کردم و آشکارا به خاطر اینکه بهایی هستم، من توسط دادگاه انقلاب سمنان به تشکیل گروه‌هایی برای اقدام علیه امنیت ملی، فعالیت‌های آموزشی و تبلیغ علیه شریعت اسلام و تبلیغات علیه نظام محکوم شدم.»
او با اشاره به بازجویی‌هایش می‌نویسد:
«بازجوها همچنین می‌پرسیدند: چرا دوستان مسلمان دارید؟ چرا آنها به خانه شما می‌آیند؟ چرا شما به خانه آنها می‌روید؟ من گفتم: من در یک کشور مسلمان زندگی می‌کنم، پس دوستان مسلمان دارم. چه اشکالی دارد؟»
فنائیان در این نامه بر پایبندی خود به باورهایش تأکید کرده و می‌نویسد:
«زندانبانان فکر می‌کنند که زندان باعث می‌شود من دینم را تغییر دهم. البته که نه. این ایمان مرا قوی‌تر می‌کند. من چیز بسیار ارزشمندی در قلبم دارم، پس چرا باید آن را از دست بدهم؟»
او در پایان، با اشاره به آینده فرزندانش، چنین می‌نویسد:
«ایران کشور بسیار زیبایی است. ایرانیان توانایی‌های زیادی دارند، طبیعت شگفت‌انگیز است و ما تاریخ بزرگی را به اشتراک می‌گذاریم. مطمئنم اگر بتوانیم به یکدیگر احترام بگذاریم، آینده روشنی خواهیم داشت.»
برای خواندن متن کامل، اسلایدها را بخوانید یا به لینک زیر بروید:
https://tinyurl.com/38hn2rd6
انیسا فنائیان، روز ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۳ برای اجرای حکم بازداشت شد.
انیسا فنائیان، خواهرزاده عطاالله رضوانی است که در سال ۱۳۹۲ در بندرعباس به قتل رسید و پرونده او با وجود شواهد ارائه‌شده توسط مرجع انتظامی و نظریه پزشکی قانونی پرونده با صدور قرار منع تعقیب مختومه شد.
این احکام و اتهامات در حالی صادر شده‌اند که جامعه بهائیان ایران همواره با محدودیت‌ها و فشارهای متعددی مواجه بوده و فعالیت‌های آنها به‌طور سیستماتیک تحت نظارت و سرکوب قرار گرفته است.
#انیسا_فنائیان #بیانیه #زندانی_عقیدتی #بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پیام نوروزی عباس واحدیان شاهرودی به مردم ایران
هم‌میهنان گرامی،
نوروز، این کهن‌ترین جشن ایرانی، از راه رسیده است؛ یادآور تولد دوباره طبیعت، امید، و نو شدن. در این بهار تازه، از پس روزهای سخت و شب‌های تاریک، آرزو می‌کنم که ایران عزیزمان نیز شکوفا شود، از بند استبداد رها گردد و آزادی، چون هوایی پاک، در سراسر این سرزمین جاری شود.
آرزو می‌کنم که تندرستی، شادی و آرامش، میهمان خانه‌هایتان باشد و دیگر کسی در سرزمینمان به خاطر فقر، تبعیض و ستم، رنج نکشد. امید دارم که کشورمان به دست میهن‌پرستان واقعی، آنان که دل در گرو ایران دارند، سپرده شود، نه آنان که آن را غارت و ویران کردند.
باشد که جوانان این مرز و بوم، که سرمایه‌های بی‌بدیل این سرزمین‌اند، زمام امور را به دست گیرند و با دانش، عشق و همبستگی، ایران را به سوی آبادانی و پیشرفت سوق دهند. آرزو می‌کنم که اقتصاد کشورمان شکوفا شود، هیچ پدری شرمنده فرزندش نباشد، و هیچ مادری دل‌نگران سفره خالی نماند.
نوروزتان پیروز، دلتان سرشار از امید، و فردای ایران، آزاد و سربلند باد.
عباس واحدیان شاهرودی
۲۹ اسفند ۱۴۰۳
زندان وکیل‌آباد مشهد
.
#عباس_واحدیان_شاهرودی #بیانیه #زندان_وکیل_آباد_مشهد #پیام_نوروزی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هم‌میهنان گرامی،
نوروز، این کهن‌ترین جشن ایرانی، از راه رسیده است؛ یادآور تولد دوباره طبیعت، امید، و نو شدن. در این بهار تازه، از پس روزهای سخت و شب‌های تاریک، آرزو می‌کنم که ایران عزیزمان نیز شکوفا شود، از بند استبداد رها گردد و آزادی، چون هوایی پاک، در سراسر این سرزمین جاری شود.
آرزو می‌کنم که تندرستی، شادی و آرامش، میهمان خانه‌هایتان باشد و دیگر کسی در سرزمینمان به خاطر فقر، تبعیض و ستم، رنج نکشد. امید دارم که کشورمان به دست میهن‌پرستان واقعی، آنان که دل در گرو ایران دارند، سپرده شود، نه آنان که آن را غارت و ویران کردند.
باشد که جوانان این مرز و بوم، که سرمایه‌های بی‌بدیل این سرزمین‌اند، زمام امور را به دست گیرند و با دانش، عشق و همبستگی، ایران را به سوی آبادانی و پیشرفت سوق دهند. آرزو می‌کنم که اقتصاد کشورمان شکوفا شود، هیچ پدری شرمنده فرزندش نباشد، و هیچ مادری دل‌نگران سفره خالی نماند.
نوروزتان پیروز، دلتان سرشار از امید، و فردای ایران، آزاد و سربلند باد.
عباس واحدیان شاهرودی
۲۹ اسفند ۱۴۰۳
زندان وکیل‌آباد مشهد
.
#عباس_واحدیان_شاهرودی #بیانیه #زندان_وکیل_آباد_مشهد #پیام_نوروزی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه دو زندانی سیاسی از انفرادی‌های قزل‌حصار
درود هم‌میهنان ارجمند،
امروز، سه‌شنبه ۲۸ اسفندماه، که همراه است با آیین چهارشنبه‌سوری، از قعر سیاه‌چال‌های اعدام و خشونت با شما سخن می‌گوییم. در آستانه ورود به سال نو و جشن نوروز ۲۵۸۲ ایرانی، برابر با ۱۴۰۴ شمسی، فرخنده باد و شادباش‌های بی‌پایان خود را نثار هم‌وطنان گرامی‌مان می‌نماییم.
ما، دو عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همچنان بر پایه پیمان انسانی که با مردم و میهن خود بسته‌ایم، خواهان پایان چرخه خشونت، اعدام و کشتار هستیم و به‌عنوان دو زندانی سیاسی، همراه با مردم کشور عزیزمان ایران، در به زیر کشیدن حاکمان ظلم، فساد و ترور لحظه‌ای درنگ نخواهیم کرد. و البته که نمی‌هراسیم و خاموش نخواهیم ماند تا به‌زودی شاهد شکوفایی آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر در سراسر ایران باشیم.
در این میان، لازم به یادآوری است که طبق مشاهدات عینی و میدانی این‌جانب آرشام رضایی (یکی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام)، که از ۲ بهمن‌ماه به جهت فریاد علیه دیکتاتوری به کشتارگاه واحد ۳، بند ۳۵، معروف به «سوئیت» منتقل گردیدم، از چهارشنبه ۱ اسفندماه تا چهارشنبه ۸ اسفند، ۲۱ زندانی محکوم به اعدام روانه مسلخ مرگ شدند که همگی آنان را به دار آویختند.
در این بین، شاهد انتقال دو زندانی محکوم به اعدام به بهداری واحد بودم که در سلول‌های انفرادی مجاور اقدام به خودکشی کرده بودند. علاوه بر این، خشونت‌های دیگری نیز گاهاً توسط زندانبانان بر زندانیان اعمال می‌گردد که همه این‌ها داستانی است پر آبِ چشم.
لازم به یادآوری است که تمام قربانیان اعدام، خشونت و بزهکاری، محصول شرایطی هستند که دستگاه سرکوب و سانسور، با ویران کردن اقتصاد و اشاعه بی‌اخلاقی و خرافات در جامعه، به بار آورده است.
و در پایان، بیزاری خود را از هرگونه بازی‌های پلیدی که نیروهای امنیتی با همدستی مدیران زندان‌ها در تقابل و علیه زندانیان به راه می‌اندازند، اعلام می‌داریم.
بی‌تردید، هدف ما این است که با اتحاد، پیوستگی و همدلی، ایرانی آباد و آزاد بسازیم.
#زرتشت_احمدی_راغب
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام
#همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
درود هم‌میهنان ارجمند،
امروز، سه‌شنبه ۲۸ اسفندماه، که همراه است با آیین چهارشنبه‌سوری، از قعر سیاه‌چال‌های اعدام و خشونت با شما سخن می‌گوییم. در آستانه ورود به سال نو و جشن نوروز ۲۵۸۲ ایرانی، برابر با ۱۴۰۴ شمسی، فرخنده باد و شادباش‌های بی‌پایان خود را نثار هم‌وطنان گرامی‌مان می‌نماییم.
ما، دو عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همچنان بر پایه پیمان انسانی که با مردم و میهن خود بسته‌ایم، خواهان پایان چرخه خشونت، اعدام و کشتار هستیم و به‌عنوان دو زندانی سیاسی، همراه با مردم کشور عزیزمان ایران، در به زیر کشیدن حاکمان ظلم، فساد و ترور لحظه‌ای درنگ نخواهیم کرد. و البته که نمی‌هراسیم و خاموش نخواهیم ماند تا به‌زودی شاهد شکوفایی آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر در سراسر ایران باشیم.
در این میان، لازم به یادآوری است که طبق مشاهدات عینی و میدانی این‌جانب آرشام رضایی (یکی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام)، که از ۲ بهمن‌ماه به جهت فریاد علیه دیکتاتوری به کشتارگاه واحد ۳، بند ۳۵، معروف به «سوئیت» منتقل گردیدم، از چهارشنبه ۱ اسفندماه تا چهارشنبه ۸ اسفند، ۲۱ زندانی محکوم به اعدام روانه مسلخ مرگ شدند که همگی آنان را به دار آویختند.
در این بین، شاهد انتقال دو زندانی محکوم به اعدام به بهداری واحد بودم که در سلول‌های انفرادی مجاور اقدام به خودکشی کرده بودند. علاوه بر این، خشونت‌های دیگری نیز گاهاً توسط زندانبانان بر زندانیان اعمال می‌گردد که همه این‌ها داستانی است پر آبِ چشم.
لازم به یادآوری است که تمام قربانیان اعدام، خشونت و بزهکاری، محصول شرایطی هستند که دستگاه سرکوب و سانسور، با ویران کردن اقتصاد و اشاعه بی‌اخلاقی و خرافات در جامعه، به بار آورده است.
و در پایان، بیزاری خود را از هرگونه بازی‌های پلیدی که نیروهای امنیتی با همدستی مدیران زندان‌ها در تقابل و علیه زندانیان به راه می‌اندازند، اعلام می‌داریم.
بی‌تردید، هدف ما این است که با اتحاد، پیوستگی و همدلی، ایرانی آباد و آزاد بسازیم.
#زرتشت_احمدی_راغب
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام
#همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام نوروزی فرهاد حافظی سمنانی، از زندان اوین
"نوروز بی‌بهار"
آمده نوروز، اما کو بهار؟
تا زداید از تن ایران این غبار
کو نشان از فصل تازه، روز نو؟
تا شود دل‌ها کمی امیدوار
مردمی در آرزوی زندگی
زخمی از جور و جفای روزگار
سال‌ها میهن گرفتار شب است
غرق تشویش، دل‌ها بی‌قرار
روزگاری باغمان آباد بود
پُرثمر، پُررونق و پُربار
ناگهان اما ز جور جاهلان
زرد شد آن باغ زیبا، بی‌قرار
خانه‌ای در دست ستم ویرانه شد
این چنین شد خانه زاغ و شغال
سال‌ها در حسرت صبحی دگر
ملتی لبریز غم، چشم‌انتظار
دستِ عفریت سیاهی می‌زند
آرزوها را در این ظلمت به دار
سال‌ها پیچیده اینجا بوی مرگ
مردمانی در عذاب و داغدار
زندگی را جاهلان سر می‌بُرند
عشق را کرده‌اند اینجا سنگسار
سایه افکنده است بر تبریک عید
این هوای سرد و حزن‌انگیز و تار
در نبود عشق و آزادی چنین
دشتِ دل‌ها گشته مثل شوره‌زار
سرزمینم تشنه‌ی آزادی است
ای خدا، بر ما رهایی را ببار
هموطن، در مان ما در همدلی‌ست
بذرِ عشق و همدلی در شب بکار
دیگر این غُفلِ سکوت را بشکن و
فریادِ آزادی از جان برآر
پل بزن با عشق، سوی روز نو
تا سرآید این شبِ اندوهبار
قاصدِ نوروز و فصلی تازه باش
تا بیاید بعد از این سرما، بهار
تا برآید از دل خاکسترش
خاکِ‌مان ایران‌مان، ققنوس‌وار
تا پیامِ صلح و آزادی دهیم
بر جهان، زین پهنه‌ی پرافتخار!
#بیانیه #نوروز۱۴۰۴ #نوروز #فرهاد_حافظی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
"نوروز بی‌بهار"
آمده نوروز، اما کو بهار؟
تا زداید از تن ایران این غبار
کو نشان از فصل تازه، روز نو؟
تا شود دل‌ها کمی امیدوار
مردمی در آرزوی زندگی
زخمی از جور و جفای روزگار
سال‌ها میهن گرفتار شب است
غرق تشویش، دل‌ها بی‌قرار
روزگاری باغمان آباد بود
پُرثمر، پُررونق و پُربار
ناگهان اما ز جور جاهلان
زرد شد آن باغ زیبا، بی‌قرار
خانه‌ای در دست ستم ویرانه شد
این چنین شد خانه زاغ و شغال
سال‌ها در حسرت صبحی دگر
ملتی لبریز غم، چشم‌انتظار
دستِ عفریت سیاهی می‌زند
آرزوها را در این ظلمت به دار
سال‌ها پیچیده اینجا بوی مرگ
مردمانی در عذاب و داغدار
زندگی را جاهلان سر می‌بُرند
عشق را کرده‌اند اینجا سنگسار
سایه افکنده است بر تبریک عید
این هوای سرد و حزن‌انگیز و تار
در نبود عشق و آزادی چنین
دشتِ دل‌ها گشته مثل شوره‌زار
سرزمینم تشنه‌ی آزادی است
ای خدا، بر ما رهایی را ببار
هموطن، در مان ما در همدلی‌ست
بذرِ عشق و همدلی در شب بکار
دیگر این غُفلِ سکوت را بشکن و
فریادِ آزادی از جان برآر
پل بزن با عشق، سوی روز نو
تا سرآید این شبِ اندوهبار
قاصدِ نوروز و فصلی تازه باش
تا بیاید بعد از این سرما، بهار
تا برآید از دل خاکسترش
خاکِ‌مان ایران‌مان، ققنوس‌وار
تا پیامِ صلح و آزادی دهیم
بر جهان، زین پهنه‌ی پرافتخار!
#بیانیه #نوروز۱۴۰۴ #نوروز #فرهاد_حافظی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شاهزاده رضا پهلوی:
از شما هم‌میهنان عزیزم می‌خواهم که نوروز امسال را فرصتی بیابید که در برابر دشمن مشترک همبسته‌تر باشید
شاهزاده رضا پهلوی در پیام نوروزی خود، فرارسیدن سال نو را به مردم ایران تبریک گفت و نوروز را نماد همبستگی ملی، پایداری فرهنگی و مقاومت در برابر اشغالگران دانست. او تأکید کرد که امسال، در حالی که جمهوری اسلامی تلاش دارد این جشن کهن را کم‌رنگ کند، برگزاری باشکوه آن اهمیتی دوچندان دارد.
وی با اشاره به بحران‌های داخلی جمهوری اسلامی، این رژیم را در ضعیف‌ترین و ناکارآمدترین وضعیت خود توصیف کرد و گفت: «از یک سو، نیروهای نیابتی و متحدان خود را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد و از سوی دیگر، از تأمین نیازهای اولیه مردم مانند آب، برق و گاز ناتوان است. اقتصاد کشور را به نابودی کشانده، ارزش پول ملی را کاهش داده و ثروت ملت را به یغما برده است.» شاهزاده رضا پهلوی این شرایط را یک «پنجره فرصت بی‌نظیر» برای تغییر دانست، اما هشدار داد که این فرصت همیشگی نیست و سقوط رژیم به‌طور خودبه‌خودی رخ نخواهد داد. او تأکید کرد که ملت ایران نباید در انتظار منجی یا فروپاشی خودکار رژیم باشند، بلکه باید خود برای دستیابی به آزادی و آینده‌ای روشن‌تر اقدام کنند.
شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر لزوم سازماندهی و هماهنگی ملی، سال پیش رو را سال «سازماندهی برای اقدام نهایی» نامید و از ایرانیان سراسر کشور خواست که برای این مرحله سرنوشت‌ساز آماده شوند. او گفت که این مسیر نیازمند همبستگی، تلاش مشترک و مشارکت همه‌جانبه است. از جنوب تا شمال، از شرق تا غرب، از طاق‌بستان تا نقش‌جهان، از زاگرس تا البرز، از دشت لوت تا خلیج فارس، همه ایرانیان می‌توانند نقشی در این مسیر ایفا کنند و برای آزادی کشورشان گام بردارند.
او ضمن گرامیداشت یاد قهرمانان راه آزادی و زندانیان سیاسی، از خانواده‌هایی که جای عزیزانشان در کنار سفره‌های هفت‌سین خالی است یاد کرد و تأکید کرد که فداکاری‌های این عزیزان الهام‌بخش مسیر پیروزی است. شاهزاده رضا پهلوی گفت که این سال می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ ایران باشد، به شرط آنکه مردم با عزم، شجاعت و سازماندهی، سرنوشت خود را به دست بگیرند.
در پایان، او با ابراز امیدواری نسبت به آینده‌ای آزاد، آباد و شکوفا برای ایران، از مردم خواست که با عزم و اراده ملی، برای ساختن ایرانی آزاد تلاش کنند.
متن و ویدیوی کامل پیام شاهزاده رضا پهلوی در کانال تلگرام ایشان در دسترس است.
@officialrezapahlavi
#نوروز۱۴۰۴ #نوروز #شاهزاده_رضا_پهلوی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از شما هم‌میهنان عزیزم می‌خواهم که نوروز امسال را فرصتی بیابید که در برابر دشمن مشترک همبسته‌تر باشید
شاهزاده رضا پهلوی در پیام نوروزی خود، فرارسیدن سال نو را به مردم ایران تبریک گفت و نوروز را نماد همبستگی ملی، پایداری فرهنگی و مقاومت در برابر اشغالگران دانست. او تأکید کرد که امسال، در حالی که جمهوری اسلامی تلاش دارد این جشن کهن را کم‌رنگ کند، برگزاری باشکوه آن اهمیتی دوچندان دارد.
وی با اشاره به بحران‌های داخلی جمهوری اسلامی، این رژیم را در ضعیف‌ترین و ناکارآمدترین وضعیت خود توصیف کرد و گفت: «از یک سو، نیروهای نیابتی و متحدان خود را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد و از سوی دیگر، از تأمین نیازهای اولیه مردم مانند آب، برق و گاز ناتوان است. اقتصاد کشور را به نابودی کشانده، ارزش پول ملی را کاهش داده و ثروت ملت را به یغما برده است.» شاهزاده رضا پهلوی این شرایط را یک «پنجره فرصت بی‌نظیر» برای تغییر دانست، اما هشدار داد که این فرصت همیشگی نیست و سقوط رژیم به‌طور خودبه‌خودی رخ نخواهد داد. او تأکید کرد که ملت ایران نباید در انتظار منجی یا فروپاشی خودکار رژیم باشند، بلکه باید خود برای دستیابی به آزادی و آینده‌ای روشن‌تر اقدام کنند.
شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر لزوم سازماندهی و هماهنگی ملی، سال پیش رو را سال «سازماندهی برای اقدام نهایی» نامید و از ایرانیان سراسر کشور خواست که برای این مرحله سرنوشت‌ساز آماده شوند. او گفت که این مسیر نیازمند همبستگی، تلاش مشترک و مشارکت همه‌جانبه است. از جنوب تا شمال، از شرق تا غرب، از طاق‌بستان تا نقش‌جهان، از زاگرس تا البرز، از دشت لوت تا خلیج فارس، همه ایرانیان می‌توانند نقشی در این مسیر ایفا کنند و برای آزادی کشورشان گام بردارند.
او ضمن گرامیداشت یاد قهرمانان راه آزادی و زندانیان سیاسی، از خانواده‌هایی که جای عزیزانشان در کنار سفره‌های هفت‌سین خالی است یاد کرد و تأکید کرد که فداکاری‌های این عزیزان الهام‌بخش مسیر پیروزی است. شاهزاده رضا پهلوی گفت که این سال می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ ایران باشد، به شرط آنکه مردم با عزم، شجاعت و سازماندهی، سرنوشت خود را به دست بگیرند.
در پایان، او با ابراز امیدواری نسبت به آینده‌ای آزاد، آباد و شکوفا برای ایران، از مردم خواست که با عزم و اراده ملی، برای ساختن ایرانی آزاد تلاش کنند.
متن و ویدیوی کامل پیام شاهزاده رضا پهلوی در کانال تلگرام ایشان در دسترس است.
@officialrezapahlavi
#نوروز۱۴۰۴ #نوروز #شاهزاده_رضا_پهلوی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
در این فایل صوتی پیام، نوروزی داوود حدادی‌نیا، زندانی سیاسی از زندان یاسوج را می‌شنوید
داوود حدادی‌نیا زندانی سیاسی اهل لیکک بهمئی استان کهگلویه و بویراحمد دیروز ساعت ۱۶ در تاریخ ۱۴۰۳/۱۰/۲۸ توسط نیروهای اطلاعات این شهر بازداشت شد.
آقای حدادی‌نیا توسط شعبه ۱۰۱دادگاه کیفری دو، با اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
داود حدادی‌نیا، ۳۶ ساله فرزند ظهراب متاهل ساکن شهرستان بهمئی، روستای (سیدصفی) از توابع استان کهکیلویه و بویراحمد پیش‌تر در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات این شهر در محل کار خود همراه با فردین چیره‌نژاد بازداشت شده بودند که بعد از اتمام مراحل بازجویی توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو، با اتهام (تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی) به سه ماه و یک روز حبس با احتساب ایام بازداشت محکوم شدند. این حکم پس از تسلیم به رای به دوماه و ۹ روز حبس کاهش یافته بود.
#داود_حدادی_نیا #داوود_حدادی_نیا #بیانیه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
داوود حدادی‌نیا زندانی سیاسی اهل لیکک بهمئی استان کهگلویه و بویراحمد دیروز ساعت ۱۶ در تاریخ ۱۴۰۳/۱۰/۲۸ توسط نیروهای اطلاعات این شهر بازداشت شد.
آقای حدادی‌نیا توسط شعبه ۱۰۱دادگاه کیفری دو، با اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
داود حدادی‌نیا، ۳۶ ساله فرزند ظهراب متاهل ساکن شهرستان بهمئی، روستای (سیدصفی) از توابع استان کهکیلویه و بویراحمد پیش‌تر در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات این شهر در محل کار خود همراه با فردین چیره‌نژاد بازداشت شده بودند که بعد از اتمام مراحل بازجویی توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو، با اتهام (تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی) به سه ماه و یک روز حبس با احتساب ایام بازداشت محکوم شدند. این حکم پس از تسلیم به رای به دوماه و ۹ روز حبس کاهش یافته بود.
#داود_حدادی_نیا #داوود_حدادی_نیا #بیانیه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عباس واحدیان شاهرودی در تماس تلفنی از زندان وکیل‌آباد مشهد ضمن دعوت مردم به اتحاد و همدلی، از چگونگی رد درخواست مرخصی خود و دلتنگی فرزندان و خانواده‌اش گفت.
او شرایط مسئولان زندان برای مرخصی را «دنبال نخود سیاه» فرستادن تعبیر کرد.
نوروز ۱۴۰۴ چهارمین نوروز پیاپی و در جمع ششمین نوروز عباس واحدیان شاهرودی در حبس است.
.
#عباس_واحدیان_شاهرودی
#نوروز۱۴۰۴
#بیانه۱۴نفر
#زندان_وکیل‌آباد
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#اتحاد_رمز_پیروزی
.#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او شرایط مسئولان زندان برای مرخصی را «دنبال نخود سیاه» فرستادن تعبیر کرد.
نوروز ۱۴۰۴ چهارمین نوروز پیاپی و در جمع ششمین نوروز عباس واحدیان شاهرودی در حبس است.
.
#عباس_واحدیان_شاهرودی
#نوروز۱۴۰۴
#بیانه۱۴نفر
#زندان_وکیل‌آباد
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#اتحاد_رمز_پیروزی
.#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام نوروزی طاهر حاجی‌قربانی، زندانی سیاسی، از زندان اوین
طاهر حاجی‌قربانی، فعال مدنی و زندانی عقیدتی سابق، روز یکشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ بار دیگر بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
او در این فایل صوتی کوتاه، سال نو را شادباش می‌گوید و ابراز امیدواری می‌کند که امسال برآیند خواسته‌های مردمی به معنی واقعی کلمه باشد و بهار را در سپهر سیاسی ایران پذیرا باشیم.
#طاهر_حاجی_قربانی #بیانیه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طاهر حاجی‌قربانی، فعال مدنی و زندانی عقیدتی سابق، روز یکشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ بار دیگر بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
او در این فایل صوتی کوتاه، سال نو را شادباش می‌گوید و ابراز امیدواری می‌کند که امسال برآیند خواسته‌های مردمی به معنی واقعی کلمه باشد و بهار را در سپهر سیاسی ایران پذیرا باشیم.
#طاهر_حاجی_قربانی #بیانیه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه‌ای از رضا محمد حسینی در حمایت از آرشام رضایی
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامه‌ای به شرح زیر نوشته است:
«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،
دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،
در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزل‌حصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.
جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.
به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.
و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.
بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟
از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.
با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»
#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامه‌ای به شرح زیر نوشته است:
«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،
دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،
در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزل‌حصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.
جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.
به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.
و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.
بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟
از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.
با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»
#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام نوروزی برزان محمدی؛ زندانی سیاسی سابق: "نه به اعدام، نه به جمهوری اسلامی"
برزان محمدی، زندانی سیاسی سابق و از چهره‌های شناخته‌شده‌ی دادخواهی، در پیامی به مناسبت فرارسیدن نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، سال ۲۵۸۴ هخامنشی و ۲۷۲۵ مادی، با تبریک سال نو به مردم ایران، بر ضرورت اتحاد و همبستگی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به ظلم و نابرابری تأکید کرد.
او در این پیام، با اشاره به وضعیت نابسامان کشور، نوروز امسال را فرصتی برای یادآوری رنج‌ها و مقاومت مردم دانست و گفت:
«این نوروز را به یاد همه‌ی جان‌باختگان راه آزادی، خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی و عقیدتی، و کولبران و سوخت‌برانی آغاز می‌کنیم که تنها برای لقمه‌ای نان، هدف گلوله‌های نیروهای جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.»
برزان محمدی در بخشی از پیام خود، به قتل یک کولبر دیگر در واپسین ساعات سال ۱۴۰۳ اشاره کرد و افزود:
«حتی در آخرین ساعات سال، ماشین سرکوب جمهوری اسلامی از جنایت بازنماند. یک کولبر بی‌گناه دیگر در مرز بانه با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی جان باخت.»
او ضمن ابراز امیدواری برای اتحاد ملی، تأکید کرد: «به امید سالی پر از همبستگی، مقاومت، و پایان یافتن ظلم و ناعدالتی در ایران.»
#برزان_محمدی #نوروز #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
برزان محمدی، زندانی سیاسی سابق و از چهره‌های شناخته‌شده‌ی دادخواهی، در پیامی به مناسبت فرارسیدن نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، سال ۲۵۸۴ هخامنشی و ۲۷۲۵ مادی، با تبریک سال نو به مردم ایران، بر ضرورت اتحاد و همبستگی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به ظلم و نابرابری تأکید کرد.
او در این پیام، با اشاره به وضعیت نابسامان کشور، نوروز امسال را فرصتی برای یادآوری رنج‌ها و مقاومت مردم دانست و گفت:
«این نوروز را به یاد همه‌ی جان‌باختگان راه آزادی، خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی و عقیدتی، و کولبران و سوخت‌برانی آغاز می‌کنیم که تنها برای لقمه‌ای نان، هدف گلوله‌های نیروهای جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.»
برزان محمدی در بخشی از پیام خود، به قتل یک کولبر دیگر در واپسین ساعات سال ۱۴۰۳ اشاره کرد و افزود:
«حتی در آخرین ساعات سال، ماشین سرکوب جمهوری اسلامی از جنایت بازنماند. یک کولبر بی‌گناه دیگر در مرز بانه با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی جان باخت.»
او ضمن ابراز امیدواری برای اتحاد ملی، تأکید کرد: «به امید سالی پر از همبستگی، مقاومت، و پایان یافتن ظلم و ناعدالتی در ایران.»
#برزان_محمدی #نوروز #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صدیقه وسمقی، اسلام‌شناس و دین‌پژوه، خواهان آزادی جامعه‌شاس زندانی، سعید مدنی شد.
صدیقه وسمقی که خود هم به تازگی از زندان دیکتاتور آزاد شده است در پستی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد نوشت:
«امروز دوم فروردین ۱۴۰۴ دکتر مدنی از تبعیدگاه خود، زندان دماوند تماس گرفت. هرگاه او از زندان تماس می گیرد قلبم فشرده می شود. او جامعه شناس و پژوهشگری وطن دوست و دلسوز است که به ناروا و ظالمانه سالهای زیادی از عمر گرانقدرش را در زندانهای جمهوری اسلامی سپری کرده است.»
او در ادامه با توجه به روند ناعادلانه دادگاه سعید مدنی نوشت":
«دستگاه‌های امنیتی گروه‌های مزدور واقعی را که از اموال عمومی ارتزاق و در جامعه اخلال می‌کنند نمی‌بینند؛ اما گروه‌هایی موهوم و غیرواقعی را کشف می‌کنند!
تا، در بر این پاشنه میچرخد، کشور روی امنیت و آسایش را نخواهد دید.»
نکته درستی است تا زمانی که جمهوری اسلامی بر کشورمان حاکم است ایران و ایرانی روی امنیت و آسایش نخواهد دید.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بیانیه
#صدیقه_وسمقی #سعیدمدنی
@Tavaana_TavaanaTech
صدیقه وسمقی که خود هم به تازگی از زندان دیکتاتور آزاد شده است در پستی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد نوشت:
«امروز دوم فروردین ۱۴۰۴ دکتر مدنی از تبعیدگاه خود، زندان دماوند تماس گرفت. هرگاه او از زندان تماس می گیرد قلبم فشرده می شود. او جامعه شناس و پژوهشگری وطن دوست و دلسوز است که به ناروا و ظالمانه سالهای زیادی از عمر گرانقدرش را در زندانهای جمهوری اسلامی سپری کرده است.»
او در ادامه با توجه به روند ناعادلانه دادگاه سعید مدنی نوشت":
«دستگاه‌های امنیتی گروه‌های مزدور واقعی را که از اموال عمومی ارتزاق و در جامعه اخلال می‌کنند نمی‌بینند؛ اما گروه‌هایی موهوم و غیرواقعی را کشف می‌کنند!
تا، در بر این پاشنه میچرخد، کشور روی امنیت و آسایش را نخواهد دید.»
نکته درستی است تا زمانی که جمهوری اسلامی بر کشورمان حاکم است ایران و ایرانی روی امنیت و آسایش نخواهد دید.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بیانیه
#صدیقه_وسمقی #سعیدمدنی
@Tavaana_TavaanaTech
شصت‌ویکمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۳۸ زندان
به دار آویختن بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام در سال ۱۴۰۳
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در نخستین هفته‌ی سال ۱۴۰۴، آمار اعدام‌های سبعانه‌ی حکومت اعدامی در سال ۱۴۰۳ را به این شرح اعلام می‌کند: در سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام، از جمله ۳۸ زن، به دار آویخته شدند. از میان آنان، ۱۳۵ نفر از هم‌وطنان بلوچ و ۱۰۴ نفر از هم‌وطنان کُرد بودند. همچنین ۵ زندانی سیاسی–عقیدتی اعدام و ۸ تن از زندانیان در ملأ عام، به شیوه‌ای قرون‌وسطایی، حلق‌آویز شدند.
لازم به ذکر است که حدود ۸۵ درصد از اعدام‌های سال ۱۴۰۳ در دوران "ریاست‌جمهوری" پزشکیان صورت گرفته است. این خود نشان می‌دهد که جناح‌های این حکومت در کشتار و اعدام مردم ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
ما، اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، متحد و یک‌صدا و با تمام توان، در برابر حکم ضدانسانی اعدام ایستاده‌ایم و از تمامی احزاب، سازمان‌ها، تشکل‌ها و فعالان سیاسی، حقوق بشری، مدنی، صنفی، دادخواهان و... که دغدغه‌ی "حق حیات و حقوق بشر" و مخالفت با اعدام دارند، می‌خواهیم که در سال جدید اقدامات عملی و مؤثرتری برای مقابله با اعدام انجام دهند؛ به امید اینکه سال ۱۴۰۴، سال پایان سرکوب و اعدام و آغاز آزادی برای ایران باشد.
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، در شصت‌ویکمین هفته‌ی خود، روز سه‌شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴، در ۳۸ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهد زد:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزل‌حصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند زنان و مردان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، و زندان کامیاران.
هفته‌ی شصت‌ویکم
سه‌شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
طرح استفاده شده در پوستر از محمد یاوری
#نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_اعدام #اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
به دار آویختن بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام در سال ۱۴۰۳
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در نخستین هفته‌ی سال ۱۴۰۴، آمار اعدام‌های سبعانه‌ی حکومت اعدامی در سال ۱۴۰۳ را به این شرح اعلام می‌کند: در سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام، از جمله ۳۸ زن، به دار آویخته شدند. از میان آنان، ۱۳۵ نفر از هم‌وطنان بلوچ و ۱۰۴ نفر از هم‌وطنان کُرد بودند. همچنین ۵ زندانی سیاسی–عقیدتی اعدام و ۸ تن از زندانیان در ملأ عام، به شیوه‌ای قرون‌وسطایی، حلق‌آویز شدند.
لازم به ذکر است که حدود ۸۵ درصد از اعدام‌های سال ۱۴۰۳ در دوران "ریاست‌جمهوری" پزشکیان صورت گرفته است. این خود نشان می‌دهد که جناح‌های این حکومت در کشتار و اعدام مردم ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
ما، اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، متحد و یک‌صدا و با تمام توان، در برابر حکم ضدانسانی اعدام ایستاده‌ایم و از تمامی احزاب، سازمان‌ها، تشکل‌ها و فعالان سیاسی، حقوق بشری، مدنی، صنفی، دادخواهان و... که دغدغه‌ی "حق حیات و حقوق بشر" و مخالفت با اعدام دارند، می‌خواهیم که در سال جدید اقدامات عملی و مؤثرتری برای مقابله با اعدام انجام دهند؛ به امید اینکه سال ۱۴۰۴، سال پایان سرکوب و اعدام و آغاز آزادی برای ایران باشد.
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، در شصت‌ویکمین هفته‌ی خود، روز سه‌شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴، در ۳۸ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهد زد:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزل‌حصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند زنان و مردان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، و زندان کامیاران.
هفته‌ی شصت‌ویکم
سه‌شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
طرح استفاده شده در پوستر از محمد یاوری
#نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_اعدام #اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
با رقص، پایکوبی، جشن و سرور استبداد را به زیر بکشیم
زرتشت احمدی‌راغب، زندان قزل‌حصار
۶ فروردین ۱۴۰۴
زرتشت احمدی‌راغب در این پیام صوتی، ضمن تاکید بر تداوم کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، با اشاره به مناسبت سیزده به در با الهام‌گرفتن از مبارزات کشورهای دیگر می‌گوید که ما هم می‌توانیم با رقص، پایکوبی، جشن و سرور، استبداد را به زیر بکشیم.
او همچنین ۱۲ فروردین (روز جمهوری اسلامی) را روزی ننگین خوانده است.
#زرتشت_احمدی_راغب #سیزده_بدر #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی‌راغب، زندان قزل‌حصار
۶ فروردین ۱۴۰۴
زرتشت احمدی‌راغب در این پیام صوتی، ضمن تاکید بر تداوم کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، با اشاره به مناسبت سیزده به در با الهام‌گرفتن از مبارزات کشورهای دیگر می‌گوید که ما هم می‌توانیم با رقص، پایکوبی، جشن و سرور، استبداد را به زیر بکشیم.
او همچنین ۱۲ فروردین (روز جمهوری اسلامی) را روزی ننگین خوانده است.
#زرتشت_احمدی_راغب #سیزده_بدر #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی:
خامنه‌ای در بن‌بستی گرفتار است که نه راه پیش دارد و نه راه پس
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی و زندانی عقیدتی، در نامه‌ای که از بند چهار زندان اوین منتشر کرده، با عنوان «سقوط خودکامه؛ چه پیش برود چه پس»، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول اصلی بحران‌های فعلی کشور معرفی کرده و او را در موقعیتی توصیف می‌کند که به دلیل عملکرد خود، نه راهی برای ادامه دارد و نه امکان عقب‌نشینی.
قدیانی در ابتدای این نامه، به انتخابات ریاست‌جمهوری تیرماه ۱۴۰۳ اشاره می‌کند و آن را «خیمه‌شب‌بازی فرمایشی» می‌نامد که طراحی و سناریونویسی آن با هدایت مستقیم علی خامنه‌ای انجام شده.
او می‌نویسد: «مردم با تحریم قاطع این انتخابات نشان دادند که فریب این نمایش تکراری را نمی‌خورند. پاسخ ملت، نه تنها به مهندسی انتخابات، بلکه به کلیت ساختار قدرت در جمهوری اسلامی بود.»
قدیانی سپس به پیروزی مسعود پزشکیان در این انتخابات اشاره می‌کند و آن را محصول تصمیم مستقیم رهبر جمهوری اسلامی می‌داند و اشاره می‌کند که پزشکیان بارها تأکید کرده «مجری سیاست‌های رهبری» است.
او با بیان اینکه خامنه‌ای اگر تشخیص می‌داد فردی دیگر برایش مفیدتر است، با جابه‌جایی مهره‌ها، نتیجه را تغییر می‌داد، روند شکل‌گیری دولت جدید را نه حاصل انتخاب مردم، بلکه محصول اراده مستقیم رهبری معرفی می‌کند.
قدیانی همچنین به افزایش جهشی هزینه‌های درمانی پس از تشکیل دولت پزشکیان اشاره می‌کند. او ساختار جمهوری اسلامی را «فسادزا، فسادپرور و قائم بر فساد» می‌داند و معتقد است که این نظام اساسا اصلاح‌پذیر نیست.
در بخش دیگری از نامه، قدیانی می‌نویسد که خامنه‌ای به‌دنبال آن بود که با چهره‌هایی غیرامنیتی و نسبتا خوش‌نام، بار ناکارآمدی و سرکوب را میان دیگران تقسیم کند و مسئولیت‌ها را از خود دور نگه دارد، اما روند تحولات داخلی و منطقه‌ای، این نقشه را دچار اختلال کرده است.
قدیانی از سه رویداد مهم نام می‌برد که به گفته او، مسیر حکومت را تحت تأثیر قرار داده‌اند، و نتیجه‌گیری می‌کند که رهبر جمهوری اسلامی اکنون در تنگنایی گرفتار شده که نه امکان پیش‌روی دارد و نه توان عقب‌نشینی.
او در توصیف این وضعیت می‌نویسد: «اگر پیش برود، سقوط است؛ اگر عقب‌نشینی کند، باز هم سقوط است. گرچه در حالت دوم، سقوطی تدریجی و استحاله‌وار در پیش خواهد بود.»
قدیانی تأکید می‌کند که علی خامنه‌ای نه توان رودررویی مستقیم با بحران‌ها را دارد، نه جرأت گفت‌وگوی آشکار برای حل آنها را. به اعتقاد او، حکومت در حال حاضر در نوعی بی‌تصمیمی کامل به‌سر می‌برد، وضعیتی که تنها منجر به فرسایش بیشتر منابع کشور و زندگی مردم خواهد شد.
او ادامه می‌دهد: «خودکامه‌ای که زمانی همه‌چیز را تحت کنترل خود می‌دید، امروز در تله‌ای گرفتار شده که خود با دستان خویش ساخته است. او نه جسارت کناره‌گیری دارد، نه اراده اصلاح.»
قدیانی در پایان می‌نویسد: «اگر سر سوزنی وجدان در علی خامنه‌ای باقی مانده باشد، باید از قدرت کناره‌گیری کند، از ملت ایران عذر بخواهد و راه را برای انتخاب آزادانه حاکمیت توسط مردم باز کند.»
او هشدار می‌دهد که ادامه این روند، به نارضایتی فراگیر و واکنش اجتماعی گسترده منجر خواهد شد و آن‌گونه که تاریخ نشان داده، هیچ ساختار اقتدارگرایی تا ابد پابرجا نخواهد ماند.
ابوالفضل قدیانی، عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در دهه‌های گذشته از چهره‌های فعال سیاسی بوده و در سالهای اخیر با عبور کامل از گفتمان اصلاح‌طلبی، به یکی از صریح‌ترین منتقدان رهبری جمهوری اسلامی تبدیل شده است. او بارها در نامه‌های پیشین، خواستار کناره‌گیری علی خامنه‌ای از قدرت شده و نظام فعلی را مانعی بزرگ در برابر پیشرفت و سعادت ملت ایران دانسته است.
این نامه در تاریخ هشتم فروردین ۱۴۰۴ از بند چهار زندان اوین منتشر شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ابوالفضل_قدیانی
#زندان
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
خامنه‌ای در بن‌بستی گرفتار است که نه راه پیش دارد و نه راه پس
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی و زندانی عقیدتی، در نامه‌ای که از بند چهار زندان اوین منتشر کرده، با عنوان «سقوط خودکامه؛ چه پیش برود چه پس»، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول اصلی بحران‌های فعلی کشور معرفی کرده و او را در موقعیتی توصیف می‌کند که به دلیل عملکرد خود، نه راهی برای ادامه دارد و نه امکان عقب‌نشینی.
قدیانی در ابتدای این نامه، به انتخابات ریاست‌جمهوری تیرماه ۱۴۰۳ اشاره می‌کند و آن را «خیمه‌شب‌بازی فرمایشی» می‌نامد که طراحی و سناریونویسی آن با هدایت مستقیم علی خامنه‌ای انجام شده.
او می‌نویسد: «مردم با تحریم قاطع این انتخابات نشان دادند که فریب این نمایش تکراری را نمی‌خورند. پاسخ ملت، نه تنها به مهندسی انتخابات، بلکه به کلیت ساختار قدرت در جمهوری اسلامی بود.»
قدیانی سپس به پیروزی مسعود پزشکیان در این انتخابات اشاره می‌کند و آن را محصول تصمیم مستقیم رهبر جمهوری اسلامی می‌داند و اشاره می‌کند که پزشکیان بارها تأکید کرده «مجری سیاست‌های رهبری» است.
او با بیان اینکه خامنه‌ای اگر تشخیص می‌داد فردی دیگر برایش مفیدتر است، با جابه‌جایی مهره‌ها، نتیجه را تغییر می‌داد، روند شکل‌گیری دولت جدید را نه حاصل انتخاب مردم، بلکه محصول اراده مستقیم رهبری معرفی می‌کند.
قدیانی همچنین به افزایش جهشی هزینه‌های درمانی پس از تشکیل دولت پزشکیان اشاره می‌کند. او ساختار جمهوری اسلامی را «فسادزا، فسادپرور و قائم بر فساد» می‌داند و معتقد است که این نظام اساسا اصلاح‌پذیر نیست.
در بخش دیگری از نامه، قدیانی می‌نویسد که خامنه‌ای به‌دنبال آن بود که با چهره‌هایی غیرامنیتی و نسبتا خوش‌نام، بار ناکارآمدی و سرکوب را میان دیگران تقسیم کند و مسئولیت‌ها را از خود دور نگه دارد، اما روند تحولات داخلی و منطقه‌ای، این نقشه را دچار اختلال کرده است.
قدیانی از سه رویداد مهم نام می‌برد که به گفته او، مسیر حکومت را تحت تأثیر قرار داده‌اند، و نتیجه‌گیری می‌کند که رهبر جمهوری اسلامی اکنون در تنگنایی گرفتار شده که نه امکان پیش‌روی دارد و نه توان عقب‌نشینی.
او در توصیف این وضعیت می‌نویسد: «اگر پیش برود، سقوط است؛ اگر عقب‌نشینی کند، باز هم سقوط است. گرچه در حالت دوم، سقوطی تدریجی و استحاله‌وار در پیش خواهد بود.»
قدیانی تأکید می‌کند که علی خامنه‌ای نه توان رودررویی مستقیم با بحران‌ها را دارد، نه جرأت گفت‌وگوی آشکار برای حل آنها را. به اعتقاد او، حکومت در حال حاضر در نوعی بی‌تصمیمی کامل به‌سر می‌برد، وضعیتی که تنها منجر به فرسایش بیشتر منابع کشور و زندگی مردم خواهد شد.
او ادامه می‌دهد: «خودکامه‌ای که زمانی همه‌چیز را تحت کنترل خود می‌دید، امروز در تله‌ای گرفتار شده که خود با دستان خویش ساخته است. او نه جسارت کناره‌گیری دارد، نه اراده اصلاح.»
قدیانی در پایان می‌نویسد: «اگر سر سوزنی وجدان در علی خامنه‌ای باقی مانده باشد، باید از قدرت کناره‌گیری کند، از ملت ایران عذر بخواهد و راه را برای انتخاب آزادانه حاکمیت توسط مردم باز کند.»
او هشدار می‌دهد که ادامه این روند، به نارضایتی فراگیر و واکنش اجتماعی گسترده منجر خواهد شد و آن‌گونه که تاریخ نشان داده، هیچ ساختار اقتدارگرایی تا ابد پابرجا نخواهد ماند.
ابوالفضل قدیانی، عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در دهه‌های گذشته از چهره‌های فعال سیاسی بوده و در سالهای اخیر با عبور کامل از گفتمان اصلاح‌طلبی، به یکی از صریح‌ترین منتقدان رهبری جمهوری اسلامی تبدیل شده است. او بارها در نامه‌های پیشین، خواستار کناره‌گیری علی خامنه‌ای از قدرت شده و نظام فعلی را مانعی بزرگ در برابر پیشرفت و سعادت ملت ایران دانسته است.
این نامه در تاریخ هشتم فروردین ۱۴۰۴ از بند چهار زندان اوین منتشر شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ابوالفضل_قدیانی
#زندان
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
رضا سلمان‌زاده و مصطفی رمضانی در روز دوازدهم فروردین، همزمان با روزی که حکومت آن را روز جمهوری اسلامی نام نهاده، اعلام کردند که جمهوری اسلامی انتخابشان نیست
متن بیانیه آنها به شرح زیر است:
«بنام آزادی
۴۶ سال قبل، در ۱۲ فروردین، کلاهبرداری شرمگینی توسط انقلابیان ۵۷ رقم خورد. مردم به دلیل کم‌سوادی یا بی‌سوادی، هنوز در شوک بهمن ۵۷ بودند که، بدون اینکه بدانند چرا و به چه دلیل، با این سرعت باید نوع حکومت را به اجبار تعیین کنند و به قانون اساسی نانوشته‌ای رأی بدهند که ناقض گفتمان قبل از کودتای ۵۷ بود.
ولی مردمی که با تسویه‌حساب‌های شخصی در دو ماهه قبل روبه‌رو بودند و هر روز از گوشه‌وکناری خبر از قتل‌عام‌های دسته‌جمعی می‌آمد، از ترس جان خویش از رأی ندادن، نزدیک به ۶۰ درصد ملت فقط در مراکز استان‌ها به جمهوری اسلامی "آری" گفتند.
بله، "آری" از سر ترس، استیصال، و امیدهای واهی بود که رهبر نادان به ملت داده بود و آن را به صندوق‌هایی انداختند که تباهی آینده کشور را رقم زد.
و آغازی شد بر پایان روزهای شاد زیستن. آغازی بود تا در زمان سفر کنند و قرنی به عقب‌تر بازگردند. دیگر آغازی بر پس‌رفت صنعتی، فرهنگی، و زیر پا گذاشتن چند هزار سال پادشاهی شکوهمند در اغلب ادوار تاریخ و سپردن یک ملت به دست حوادثی خون‌بار.
چهل سال طول کشید تا اغلب ملت بدانند چه اشتباهی کرده‌اند، و امروز بیش از ۹۸ درصد آن اشتباه‌کننده‌ها در قید حیات نیستند.
و نسل امروز، با تمام توان، می‌جنگند تا به گذشته پرافتخار خویش بازگردند و برای ایران، آینده‌ای درخور رقم بزنند.
زیرا جمهوری اسلامی، انتخاب آنان نبوده و نیست.
ما از پشت میله‌ها و دیوارهای بلند قزل‌حصار فریاد سر می‌دهیم:
«جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست»
فروردین ۲۵۸۴، زندان قزل‌حصار
رضا سلمان‌زاده
مصطفی رمضانی»
#رضا_سلمان_زاده #مصطقی_رمضانی #بیانیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن بیانیه آنها به شرح زیر است:
«بنام آزادی
۴۶ سال قبل، در ۱۲ فروردین، کلاهبرداری شرمگینی توسط انقلابیان ۵۷ رقم خورد. مردم به دلیل کم‌سوادی یا بی‌سوادی، هنوز در شوک بهمن ۵۷ بودند که، بدون اینکه بدانند چرا و به چه دلیل، با این سرعت باید نوع حکومت را به اجبار تعیین کنند و به قانون اساسی نانوشته‌ای رأی بدهند که ناقض گفتمان قبل از کودتای ۵۷ بود.
ولی مردمی که با تسویه‌حساب‌های شخصی در دو ماهه قبل روبه‌رو بودند و هر روز از گوشه‌وکناری خبر از قتل‌عام‌های دسته‌جمعی می‌آمد، از ترس جان خویش از رأی ندادن، نزدیک به ۶۰ درصد ملت فقط در مراکز استان‌ها به جمهوری اسلامی "آری" گفتند.
بله، "آری" از سر ترس، استیصال، و امیدهای واهی بود که رهبر نادان به ملت داده بود و آن را به صندوق‌هایی انداختند که تباهی آینده کشور را رقم زد.
و آغازی شد بر پایان روزهای شاد زیستن. آغازی بود تا در زمان سفر کنند و قرنی به عقب‌تر بازگردند. دیگر آغازی بر پس‌رفت صنعتی، فرهنگی، و زیر پا گذاشتن چند هزار سال پادشاهی شکوهمند در اغلب ادوار تاریخ و سپردن یک ملت به دست حوادثی خون‌بار.
چهل سال طول کشید تا اغلب ملت بدانند چه اشتباهی کرده‌اند، و امروز بیش از ۹۸ درصد آن اشتباه‌کننده‌ها در قید حیات نیستند.
و نسل امروز، با تمام توان، می‌جنگند تا به گذشته پرافتخار خویش بازگردند و برای ایران، آینده‌ای درخور رقم بزنند.
زیرا جمهوری اسلامی، انتخاب آنان نبوده و نیست.
ما از پشت میله‌ها و دیوارهای بلند قزل‌حصار فریاد سر می‌دهیم:
«جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست»
فروردین ۲۵۸۴، زندان قزل‌حصار
رضا سلمان‌زاده
مصطفی رمضانی»
#رضا_سلمان_زاده #مصطقی_رمضانی #بیانیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۲ فروردین؛ روز «نه به جمهوری اسلامی»
و گام به‌سوی تصویر روشن آینده ایران
شاهزاده رضا پهلوی، در پیامی به مناسبت ۱۲ فروردین، بر غیرقانونی و نامشروع بودن جمهوری اسلامی از آغاز تأکید کرد و گفت:
«جمهوری اسلامی در چنین روزی با تکیه بر فریب و تقلب انتخاباتی تاسیس شد. این رژیم از همان آغاز نامشروع و غیرقانونی بود، و مردم ایران به درستی ۱۲ فروردین را روز #نه_به_جمهوری_اسلامی نام‌گذاری کرده‌اند.»
او تأکید کرد که دیگر زمان آن فرا رسیده تا از این «نه» فراتر برویم:
«اکنون که اکثریت قاطع مردم ایران، حتی کسانی که قبلا حامی رژیم بودند، به این باور رسیده‌اند که تنها راه نجات کشور سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار یک دولت ملی است، می‌بایست از «نه به جمهوری اسلامی» فراتر برویم و جایگزین این رژیم فرسوده و در معرض سقوط را دقیق‌تر و جامع‌تر ترسیم و تصویر کنیم.»
شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر اصل حق انتخاب آزاد مردم گفت:
«مردم ایران باید این حق را داشته باشند که در فضایی آزاد و به دور از هرگونه ترس و تهدید، نظام حکمرانی آینده کشور را از طریق یک همه‌پرسی انتخاب کنند.»
او در ادامه، بر تفاوت بنیادین نظام مطلوب آینده با رژیم ولایت‌فقیه تأکید کرد:
«در نظام آینده ایران، جدایی دین از حکومت باید اساس حکمرانی باشد و این نظام همچنین باید بر پایه دموکراسی و حقوق بشر استوار باشد.»
شاهزاده رضا پهلوی افزود:
«بر خلاف جمهوری اسلامی که با حذف دولت ملی، تلاش کرد «امت» را جایگزین «ملت» کند و با فرقه‌گرایی، بذر تفرقه و بی‌اعتمادی را در جامعه بکارد، دولت ملی آینده ایران، حافظ تمامیت ارضی و وحدت ملی، و ضامن امنیت و حقوق شهروندی همه ایرانیان خواهد بود.»
او همچنین وعده داد که در نظام آینده، ایران نقش سازنده‌ای در منطقه خواهد داشت:
«در مقابل جمهوری اسلامی که بی‌ثباتی، آشوب، ترور و بحران را به منطقه و جهان صادر کرده است، دولت ملی آینده ایران بر اساس منافع ملی به دنبال گفت‌وگو، تنش‌زدایی و همکاری سازنده با همه دولت‌های جهان خواهد بود.»
او وضعیت اقتصادی کشور را نتیجه مستقیم عملکرد جمهوری اسلامی دانست و گفت:
«در حالی که جمهوری اسلامی ثروت ملی ایران را به یغما برده و اقتصاد کشور را به نابودی کشانده، دولت ملی آینده ایران، رفاه، رشد اقتصادی و توسعه پایدار را برای ملت ایران به ارمغان خواهد آورد. نام ایران دوباره بلند خواهد شد و عظمت به سرزمین ما باز خواهد گشت.»
شاهزاده رضا پهلوی همچنین خواستار ادامه سازمان‌یابی مردم شد:
«در سال سازماندهی برای اقدام نهایی، از شما هم‌میهنان عزیزم در داخل کشور می‌خواهم که روند سازمانیافتن را از خانواده، دوستان نزدیک و افراد مورد اعتماد خود آغاز کنید.»
و در پایان، پیامی روشن به ایرانیان خارج از کشور داد:
«اگر در خارج از ایران زندگی می‌کنید، مسئولیت شما در پشتیبانی از انقلاب ملی ایران و پژواک خواسته‌های هم‌میهنان‌مان بیش از پیش است. برای تاثیرگذاری بیشتر، لازم است که در راستای هم‌افزایی بیشتر نیروهای‌تان بکوشید.»
«ما در مسیر پیروزی قرار داریم و با سازمانیافتن و همبستگی بیشتر، به پیروزی نزدیک‌تر خواهیم شد. باور دارم که آینده‌ای روشن در انتظار ایران است.»
پاینده ایران
#همبستگی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
و گام به‌سوی تصویر روشن آینده ایران
شاهزاده رضا پهلوی، در پیامی به مناسبت ۱۲ فروردین، بر غیرقانونی و نامشروع بودن جمهوری اسلامی از آغاز تأکید کرد و گفت:
«جمهوری اسلامی در چنین روزی با تکیه بر فریب و تقلب انتخاباتی تاسیس شد. این رژیم از همان آغاز نامشروع و غیرقانونی بود، و مردم ایران به درستی ۱۲ فروردین را روز #نه_به_جمهوری_اسلامی نام‌گذاری کرده‌اند.»
او تأکید کرد که دیگر زمان آن فرا رسیده تا از این «نه» فراتر برویم:
«اکنون که اکثریت قاطع مردم ایران، حتی کسانی که قبلا حامی رژیم بودند، به این باور رسیده‌اند که تنها راه نجات کشور سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار یک دولت ملی است، می‌بایست از «نه به جمهوری اسلامی» فراتر برویم و جایگزین این رژیم فرسوده و در معرض سقوط را دقیق‌تر و جامع‌تر ترسیم و تصویر کنیم.»
شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر اصل حق انتخاب آزاد مردم گفت:
«مردم ایران باید این حق را داشته باشند که در فضایی آزاد و به دور از هرگونه ترس و تهدید، نظام حکمرانی آینده کشور را از طریق یک همه‌پرسی انتخاب کنند.»
او در ادامه، بر تفاوت بنیادین نظام مطلوب آینده با رژیم ولایت‌فقیه تأکید کرد:
«در نظام آینده ایران، جدایی دین از حکومت باید اساس حکمرانی باشد و این نظام همچنین باید بر پایه دموکراسی و حقوق بشر استوار باشد.»
شاهزاده رضا پهلوی افزود:
«بر خلاف جمهوری اسلامی که با حذف دولت ملی، تلاش کرد «امت» را جایگزین «ملت» کند و با فرقه‌گرایی، بذر تفرقه و بی‌اعتمادی را در جامعه بکارد، دولت ملی آینده ایران، حافظ تمامیت ارضی و وحدت ملی، و ضامن امنیت و حقوق شهروندی همه ایرانیان خواهد بود.»
او همچنین وعده داد که در نظام آینده، ایران نقش سازنده‌ای در منطقه خواهد داشت:
«در مقابل جمهوری اسلامی که بی‌ثباتی، آشوب، ترور و بحران را به منطقه و جهان صادر کرده است، دولت ملی آینده ایران بر اساس منافع ملی به دنبال گفت‌وگو، تنش‌زدایی و همکاری سازنده با همه دولت‌های جهان خواهد بود.»
او وضعیت اقتصادی کشور را نتیجه مستقیم عملکرد جمهوری اسلامی دانست و گفت:
«در حالی که جمهوری اسلامی ثروت ملی ایران را به یغما برده و اقتصاد کشور را به نابودی کشانده، دولت ملی آینده ایران، رفاه، رشد اقتصادی و توسعه پایدار را برای ملت ایران به ارمغان خواهد آورد. نام ایران دوباره بلند خواهد شد و عظمت به سرزمین ما باز خواهد گشت.»
شاهزاده رضا پهلوی همچنین خواستار ادامه سازمان‌یابی مردم شد:
«در سال سازماندهی برای اقدام نهایی، از شما هم‌میهنان عزیزم در داخل کشور می‌خواهم که روند سازمانیافتن را از خانواده، دوستان نزدیک و افراد مورد اعتماد خود آغاز کنید.»
و در پایان، پیامی روشن به ایرانیان خارج از کشور داد:
«اگر در خارج از ایران زندگی می‌کنید، مسئولیت شما در پشتیبانی از انقلاب ملی ایران و پژواک خواسته‌های هم‌میهنان‌مان بیش از پیش است. برای تاثیرگذاری بیشتر، لازم است که در راستای هم‌افزایی بیشتر نیروهای‌تان بکوشید.»
«ما در مسیر پیروزی قرار داریم و با سازمانیافتن و همبستگی بیشتر، به پیروزی نزدیک‌تر خواهیم شد. باور دارم که آینده‌ای روشن در انتظار ایران است.»
پاینده ایران
#همبستگی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🟣 دل‌نوشته‌ی شریفه محمدی از پشت دیوارهای زندان
از متن:
«با عشق به زندگی و نام و یاد همه آنان که ارزش‌های انسانی و زندگی را پاس داشتند و پاس می‌دارند.
لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سرمی‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم‌آوا می‌شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می‌زنی و این، همان معنای زندگی است.
نازنینانم:
از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ که در یک روز عادی پاییزی، مثل همه روزهای دیگر، در حین بازگشت به منزل، در خیابان و در داخل یک ماشین دستگیر شدم!! تا به امروز که روزهای آغازین سال نو ( سال ۱۴۰۴ ) را سپری می‌کنیم، بیش از ۱۵ ماه گذشته است. همیشه تصور می‌کردم که تحمل دوری از آیدین عزیزم را ندارم. اما الان می‌بینم که مثل خیلی از مادرها، نه‌تنها طاقت دوری فرزندم را پیدا کرده‌ام، بلکه فراتر از آن، حتی تحمل رنج‌ها و سختی‌هایی را نیز که علاوه بر دوری او بر من تحمیل می‌شود دارم. رنج‌ها و سختی‌هایی که عده‌ای با گزارش غیرواقعی، به ناحق بر من تحمیل کرده‌اند و در صددند تا با همین گزارش‌ها و ادعاهای نادرست و غیرواقعی زندگی را نیز از من بگیرند ...
گاه، وقتی به عقب برمی‌گردم و وقایعی را که بعد از ساعت‌ها و روزهای طولانی بازجویی بر من گذشت مرور می‌کنم، در بهت و حیرت فرو می‌روم که چرا و به چه علت باید عده‌ای که خود را کارشناس وزارت‌خانه‌ای عریض و طویل می‌دانند تا این حد سطحی و ناباورانه چنین روزگاری را بر من تحمیل کنند و با وجود ادله‌ای قوی و قابل تامل در راستای مخالفت با آن، همچنان ناعادلانه بر روی آن پافشاری نمایند…»
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2v3d8c94
#شریفه_محمدی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از متن:
«با عشق به زندگی و نام و یاد همه آنان که ارزش‌های انسانی و زندگی را پاس داشتند و پاس می‌دارند.
لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سرمی‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم‌آوا می‌شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می‌زنی و این، همان معنای زندگی است.
نازنینانم:
از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ که در یک روز عادی پاییزی، مثل همه روزهای دیگر، در حین بازگشت به منزل، در خیابان و در داخل یک ماشین دستگیر شدم!! تا به امروز که روزهای آغازین سال نو ( سال ۱۴۰۴ ) را سپری می‌کنیم، بیش از ۱۵ ماه گذشته است. همیشه تصور می‌کردم که تحمل دوری از آیدین عزیزم را ندارم. اما الان می‌بینم که مثل خیلی از مادرها، نه‌تنها طاقت دوری فرزندم را پیدا کرده‌ام، بلکه فراتر از آن، حتی تحمل رنج‌ها و سختی‌هایی را نیز که علاوه بر دوری او بر من تحمیل می‌شود دارم. رنج‌ها و سختی‌هایی که عده‌ای با گزارش غیرواقعی، به ناحق بر من تحمیل کرده‌اند و در صددند تا با همین گزارش‌ها و ادعاهای نادرست و غیرواقعی زندگی را نیز از من بگیرند ...
گاه، وقتی به عقب برمی‌گردم و وقایعی را که بعد از ساعت‌ها و روزهای طولانی بازجویی بر من گذشت مرور می‌کنم، در بهت و حیرت فرو می‌روم که چرا و به چه علت باید عده‌ای که خود را کارشناس وزارت‌خانه‌ای عریض و طویل می‌دانند تا این حد سطحی و ناباورانه چنین روزگاری را بر من تحمیل کنند و با وجود ادله‌ای قوی و قابل تامل در راستای مخالفت با آن، همچنان ناعادلانه بر روی آن پافشاری نمایند…»
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2v3d8c94
#شریفه_محمدی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار اعلام کرد که از امروز دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
متن بیانیه آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«بیانیه آغاز اعتصاب غذای نامحدود
رضا محمدحسینی | زندان قزل‌حصار
من، رضا محمدحسینی، اعلام می‌کنم که از امروز دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنم. این تصمیم را نه از روی ضعف، بلکه از سر ایمان و مسئولیت در برابر جان‌هایی که بی‌صدا سرکوب می‌شوند، گرفته‌ام.
در اعتراض به اعدام‌های پی‌در‌پی، به زندانی‌بودن زنان و مردانی که تنها گناهشان ایستادن در برابر ظلم است، به نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌ها، به شکنجه، به فشارهای امنیتی و به سکوت مرگباری که تحمیل می‌شود، با جانم فریاد می‌زنم: بس است!
ما زندانی نیستیم؛ ما گروگان یک حکومت بی‌رحم هستیم. آیا جای یک انسان تنها به خاطر اعتراض یا حرف‌زدن، باید سلول انفرادی و شکنجه‌گاه باشد؟ چرا باید در حالی که هیچ جرمی مرتکب نشده‌ایم، ماه‌ها و سال‌ها در حبس بمانیم؟
امروز که خیلی از حرف‌هایی که ما زدیم و بابتش زندانی شدیم را همه می‌زنند، قرار بود ما زندانی شویم تا عبرتی باشیم برای بقیه، تا بترسند و سکوت کنند، ولی این حربه حکومت بی‌فایده بود. صدای اعتراض امروز از هر گوشه و کنار مملکت برخاسته است. پس چرا هنوز ما را در حبس نگه داشته‌اید؟ چرا باید جوانی‌مان در زندان بگذرد؟
در دل این چهاردیواری، چه ابزاری برایمان مانده جز آنکه بدن‌مان را، جان‌مان را به سلاحی علیه دیکتاتوری بدل کنیم؟ وقتی همه صداها را خفه می‌کنند، جسم‌مان می‌شود فریاد؛ فریادی علیه ظلم.
اعتصاب غذای نامحدودم را با اعتصاب غذای تر از امروز آغاز می‌کنم. این آخرین ابزار من است برای اعتراض به بیداد، برای یادآوری این حقیقت به جامعه جهانی که هنوز انسان‌هایی هستند که ایستاده‌اند، حتی در میانه دیوارهای بلند زندان.
من می‌خواهم جانم، فریاد بی‌صدای آن‌هایی باشد که پیش از ما زیر این سرکوب له شدند و آن‌هایی که بعد از ما، اگر ما سکوت کنیم، نوبتشان خواهد رسید.
رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار
۱۸ فروردین ۱۴۰۴»
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #اعتصاب_غذا #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن بیانیه آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«بیانیه آغاز اعتصاب غذای نامحدود
رضا محمدحسینی | زندان قزل‌حصار
من، رضا محمدحسینی، اعلام می‌کنم که از امروز دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنم. این تصمیم را نه از روی ضعف، بلکه از سر ایمان و مسئولیت در برابر جان‌هایی که بی‌صدا سرکوب می‌شوند، گرفته‌ام.
در اعتراض به اعدام‌های پی‌در‌پی، به زندانی‌بودن زنان و مردانی که تنها گناهشان ایستادن در برابر ظلم است، به نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌ها، به شکنجه، به فشارهای امنیتی و به سکوت مرگباری که تحمیل می‌شود، با جانم فریاد می‌زنم: بس است!
ما زندانی نیستیم؛ ما گروگان یک حکومت بی‌رحم هستیم. آیا جای یک انسان تنها به خاطر اعتراض یا حرف‌زدن، باید سلول انفرادی و شکنجه‌گاه باشد؟ چرا باید در حالی که هیچ جرمی مرتکب نشده‌ایم، ماه‌ها و سال‌ها در حبس بمانیم؟
امروز که خیلی از حرف‌هایی که ما زدیم و بابتش زندانی شدیم را همه می‌زنند، قرار بود ما زندانی شویم تا عبرتی باشیم برای بقیه، تا بترسند و سکوت کنند، ولی این حربه حکومت بی‌فایده بود. صدای اعتراض امروز از هر گوشه و کنار مملکت برخاسته است. پس چرا هنوز ما را در حبس نگه داشته‌اید؟ چرا باید جوانی‌مان در زندان بگذرد؟
در دل این چهاردیواری، چه ابزاری برایمان مانده جز آنکه بدن‌مان را، جان‌مان را به سلاحی علیه دیکتاتوری بدل کنیم؟ وقتی همه صداها را خفه می‌کنند، جسم‌مان می‌شود فریاد؛ فریادی علیه ظلم.
اعتصاب غذای نامحدودم را با اعتصاب غذای تر از امروز آغاز می‌کنم. این آخرین ابزار من است برای اعتراض به بیداد، برای یادآوری این حقیقت به جامعه جهانی که هنوز انسان‌هایی هستند که ایستاده‌اند، حتی در میانه دیوارهای بلند زندان.
من می‌خواهم جانم، فریاد بی‌صدای آن‌هایی باشد که پیش از ما زیر این سرکوب له شدند و آن‌هایی که بعد از ما، اگر ما سکوت کنیم، نوبتشان خواهد رسید.
رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار
۱۸ فروردین ۱۴۰۴»
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #اعتصاب_غذا #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در ضرورت حمایت همه‌جانبه معلمان از مصطفی مهرآئین
مصطفی مهرآئین، استادیار جامعه‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است که به انتقاد از دیکتاتوری جمهوری اسلامی می‌پردازد. او تاکنون نامه‌هایی خطاب به علی خامنه‌ای نوشته که بعد از انتشار نامه نخست به شعبه ۹ دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شد.
تهدید و احضار مصطفی مهرآئین مورد اعتراض جامعه مدنی قرار گرفته است. از جمله عزیز قاسم‌زاده فعال صنفی حقوق معلمان یادداشتی «در ضرورت حمایت همه‌جانبه معلمان از مصطفی مهرآئین» منتشر کرد.
متن یادداشت:
«مصطفی مهرآیین استاد جامعه‌شناسی است. او علاوه بر اینکه مدام با تاکید می‌گوید که یک معلم است، تمام کنشش و منشش نیز معلمانه است. اگر مهم‌ترین رکن رکین معلمی را تلاش مجدانه برای پراکندن آگاهی بدانیم، مصطفی مهرآیین دست‌کم طی سه سال اخیر در عرصه عمومی بیش از هر کسی در این مسیر قدم نهاده است. او به رغم اینکه می‌توانست یک آکادمیسین مرجع و مولد صرف باقی بماند، اما پا را فراتر نهاد و نه فقط به برقراری و نسبت میان تولیدات نظری خود با شرایط عینی جامعه ایرانی بسنده نکرد، بلکه خود در مقام یک اکتیویست، توانست از یک سو با ساده‌سازی پیچیده‌ترین نظرهای سیاسی آن را برای عامی‌ترین مردم هم ملموس و قابل فهم کند و از سوی دیگر دردمندانه و بر اساس «اخلاق وظیفه‌گرا» و فراتر از آن «اخلاق فضیلت‌گرا» خود را موظف به بیان موضع نسبت به شرایط موجود نماید تا هم مسیر معیشت خود را تنگ کند و هم در پیچ‌وخم‌ها و دالان‌های قضایی گرفتار آید. مسیری که همت بلند و کلام پر از سوز و شور او نشان می‌دهد که انتخاب این «دشواری وظیفه» آگاهانه و از سر دردمندی بوده است.
مهرآیین نه برای سلبریتی‌شدن این مسیر را رفته و نه نیازی به شهرت در این راه دارد. او معلمی است که از سر رنج‌بردن بر سر نابرابری‌های موجود و ویرانی کشور، هم درد را فریاد کرده و هم شرط علاج را بیان نموده.
مهرآیین به رغم اینکه قهرمان زمانه خود شده است، تمام تئوری او از قضا این است که قهرمانی را امری همگانی بداند و راه نجات را از حضور و مطالبه همه شهروندان در مسیر حق‌طلبی بیاید. او هم حکومت را مخاطب خود قرار می‌دهد و هم مردم را و مسئولیت را از همه می‌خواهد از حاکم جاری‌کردن حق مردم را و از مردم تن‌ندادن به هر رذیلتی را و شاید این دو از مهم‌ترین رسالت‌های یک معلم آگاه است که مهرآیین مدام به انذار آن می‌کوشد.
اساتیدی هستند که از عظمت ایران و قهرمانان تاریخیش هم بسیار می‌دانند و هم بسیار می‌گویند. اهل هیچ رشوه کلامی و رفتاری به حکومت و دولت هم نیستند اما می‌خواهند در همان تاریخ باقی بمانند. قهرمانان گذشته را بسی دوست می‌دارند و در ستایش آنها و مذمت ستم‌های ظالمان تاریخ، سخن‌ها می‌گویند و حکایت‌ها می‌نویسند. اما بی‌آنکه نان ارتزاق از دولتمردان کنونی بخورند، نسبت به شرایط اسفبار کنونی، صامت و ساکتند، مهرآیین اما خواسته است در مقام روشنفکری که از فربهی نظری بسیار نیز بهره برده، استثنایی بر قاعده چنین روشنفکرانی باشد که یک آکادمسین صرف بی‌موضع هستند.
تلاش‌های ارزنده نظری و عملی او کمک شایانی به آینده کشور ماست که به دنبال یافتن خرد جمعی و اداره کشور از سوی خردمندان است.
اگر حقوق شهروندی در تمامی ابعاد آن و احترام به آزادی‌های فردی و اجتماعی و سیاسی برای ما مهم است، تلاش‌های فکری و عملی مصطفی مهرآیین در این سه سال مدام و مستمر و بی‌وقفه بوده است. زبان سلیس و صریح در آمیختگی هم و با دانشی عمیق، ما را بر آن می‌دارد که صدای مهرآیین باشیم.
در یک کلام مصطفی مهرآیین به جامعه ایرانی بیش از همه آموخته است که «خوشبختی امری جمعی است تا فردی» از همین رو او همه رنج‌ها و مشقت‌های فردی را در مسیر آزادی و عدالت، معلمانه پیموده است حمایت از او اگر امری اخلاقی و وظیفه شهروندی و همگانی است، بر معلمان جامعه این فرض واجب‌تر است...»
مخاطب گرامی توانا! پیشنهاد شما چیست؟
شما برای حمایت از مصطفی مهرآئین چه اقداماتی انجام می‌دهید؟
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مصطفی_مهرآئین
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
مصطفی مهرآئین، استادیار جامعه‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است که به انتقاد از دیکتاتوری جمهوری اسلامی می‌پردازد. او تاکنون نامه‌هایی خطاب به علی خامنه‌ای نوشته که بعد از انتشار نامه نخست به شعبه ۹ دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شد.
تهدید و احضار مصطفی مهرآئین مورد اعتراض جامعه مدنی قرار گرفته است. از جمله عزیز قاسم‌زاده فعال صنفی حقوق معلمان یادداشتی «در ضرورت حمایت همه‌جانبه معلمان از مصطفی مهرآئین» منتشر کرد.
متن یادداشت:
«مصطفی مهرآیین استاد جامعه‌شناسی است. او علاوه بر اینکه مدام با تاکید می‌گوید که یک معلم است، تمام کنشش و منشش نیز معلمانه است. اگر مهم‌ترین رکن رکین معلمی را تلاش مجدانه برای پراکندن آگاهی بدانیم، مصطفی مهرآیین دست‌کم طی سه سال اخیر در عرصه عمومی بیش از هر کسی در این مسیر قدم نهاده است. او به رغم اینکه می‌توانست یک آکادمیسین مرجع و مولد صرف باقی بماند، اما پا را فراتر نهاد و نه فقط به برقراری و نسبت میان تولیدات نظری خود با شرایط عینی جامعه ایرانی بسنده نکرد، بلکه خود در مقام یک اکتیویست، توانست از یک سو با ساده‌سازی پیچیده‌ترین نظرهای سیاسی آن را برای عامی‌ترین مردم هم ملموس و قابل فهم کند و از سوی دیگر دردمندانه و بر اساس «اخلاق وظیفه‌گرا» و فراتر از آن «اخلاق فضیلت‌گرا» خود را موظف به بیان موضع نسبت به شرایط موجود نماید تا هم مسیر معیشت خود را تنگ کند و هم در پیچ‌وخم‌ها و دالان‌های قضایی گرفتار آید. مسیری که همت بلند و کلام پر از سوز و شور او نشان می‌دهد که انتخاب این «دشواری وظیفه» آگاهانه و از سر دردمندی بوده است.
مهرآیین نه برای سلبریتی‌شدن این مسیر را رفته و نه نیازی به شهرت در این راه دارد. او معلمی است که از سر رنج‌بردن بر سر نابرابری‌های موجود و ویرانی کشور، هم درد را فریاد کرده و هم شرط علاج را بیان نموده.
مهرآیین به رغم اینکه قهرمان زمانه خود شده است، تمام تئوری او از قضا این است که قهرمانی را امری همگانی بداند و راه نجات را از حضور و مطالبه همه شهروندان در مسیر حق‌طلبی بیاید. او هم حکومت را مخاطب خود قرار می‌دهد و هم مردم را و مسئولیت را از همه می‌خواهد از حاکم جاری‌کردن حق مردم را و از مردم تن‌ندادن به هر رذیلتی را و شاید این دو از مهم‌ترین رسالت‌های یک معلم آگاه است که مهرآیین مدام به انذار آن می‌کوشد.
اساتیدی هستند که از عظمت ایران و قهرمانان تاریخیش هم بسیار می‌دانند و هم بسیار می‌گویند. اهل هیچ رشوه کلامی و رفتاری به حکومت و دولت هم نیستند اما می‌خواهند در همان تاریخ باقی بمانند. قهرمانان گذشته را بسی دوست می‌دارند و در ستایش آنها و مذمت ستم‌های ظالمان تاریخ، سخن‌ها می‌گویند و حکایت‌ها می‌نویسند. اما بی‌آنکه نان ارتزاق از دولتمردان کنونی بخورند، نسبت به شرایط اسفبار کنونی، صامت و ساکتند، مهرآیین اما خواسته است در مقام روشنفکری که از فربهی نظری بسیار نیز بهره برده، استثنایی بر قاعده چنین روشنفکرانی باشد که یک آکادمسین صرف بی‌موضع هستند.
تلاش‌های ارزنده نظری و عملی او کمک شایانی به آینده کشور ماست که به دنبال یافتن خرد جمعی و اداره کشور از سوی خردمندان است.
اگر حقوق شهروندی در تمامی ابعاد آن و احترام به آزادی‌های فردی و اجتماعی و سیاسی برای ما مهم است، تلاش‌های فکری و عملی مصطفی مهرآیین در این سه سال مدام و مستمر و بی‌وقفه بوده است. زبان سلیس و صریح در آمیختگی هم و با دانشی عمیق، ما را بر آن می‌دارد که صدای مهرآیین باشیم.
در یک کلام مصطفی مهرآیین به جامعه ایرانی بیش از همه آموخته است که «خوشبختی امری جمعی است تا فردی» از همین رو او همه رنج‌ها و مشقت‌های فردی را در مسیر آزادی و عدالت، معلمانه پیموده است حمایت از او اگر امری اخلاقی و وظیفه شهروندی و همگانی است، بر معلمان جامعه این فرض واجب‌تر است...»
مخاطب گرامی توانا! پیشنهاد شما چیست؟
شما برای حمایت از مصطفی مهرآئین چه اقداماتی انجام می‌دهید؟
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مصطفی_مهرآئین
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech