فعالیت میدانی فعالان انقلابی در دومین سالگرد مهسا امینی و آغاز خیزش انقلابی ۱۴۰۱

جمعی از فعالان، برگه‌هایی با تصاویری رنگی از جاویدنامان خیزش انقلابی و حاوی نوشته‌هایی علیه فراموشی، تهیه کردند و آن‌ها را در سطح شهر پخش کردند.

این کار بسیار تاثیرگذار است. اینکه مردم ببینند تنها نیستند، ببینند مقاومت همچنان ادامه دارد و ببینند که حس مشترکی بین‌شان وجود دارد، رشته‌ای که ما را به هم پیوند می‌زند، یاد جان‌های پاکی که توسط جمهوری اسلامی گرفته شدند.

#مقاومت_مدنی #مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #غزاله_چلابی #سارینا_اسماعیل_زاده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام غزاله چلابی، در سالگرد کشته شدن دخترش، این ویدیو دکلمه را منتشر کرد

«دختر نازم بخواب آرام 💝🥀🕊»


در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»

غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته‌ «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه‌ خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله‌ی جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. اما نهادهای امنیتی اجازه این کار را ندادند.

غزاله چلابی از دنبال کننده‌های صفحه اینستاگرام توانا بود.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۳۰ شهریور دومین سالگرد قتل غزاله است.

غزاله را در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، به قتل رساندند.
گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سرش جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.» و او غزاله بود.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله‌ی جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. اما نهادهای امنیتی اجازه این کار را ندادند.

غزاله چلابی از دنبال کننده‌های صفحه اینستاگرام توانا بود.
#غزاله_چلابی
#یاری_مدنی_توانا
#دادخواهی #زن_زندگی_آزادی

@Tavaana_TavaanaTech

یونس آزادبر، زندانی سیاسی سابق، بر سر مزار جاویدنام غزاله چلابی حاضر شد و نوشت؛

«هم‌نورد شهیدم، ❤️غزاله‌💚 سرافراز!
آمدم تا بدانی و بدانیم خون پاک تو رویش ناگزیر جوانه‌ها را آبیاری و خواب را از چشم نابینای دیکتاتور می‌ستاند.

نامت جاودان و راهت پررهرو باد.
یونس آزادبر»

آقای آزادبر در دهه‌های شصت، هفتاد و سال گذشته در مجموع بیش از ۱۲ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده است.

#یونس_آزادبر #غزاله_چلابی #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی که مادر جاویدنام غزاله چلابی در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد.

در کنار این مادر عزیز و سایر مادران دادخواه ایران هستیم و تا ابد مدیون ایثار آن‌هاییم.

غزاله را در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، به قتل رساندند.
گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سرش جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.» و او غزاله بود.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله‌ی جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. اما نهادهای امنیتی اجازه این کار را ندادند.

غزاله چلابی از دنبال کننده‌های صفحه اینستاگرام توانا بود.
#غزاله_چلابی
#یاری_مدنی_توانا
#دادخواهی #زن_زندگی_آزادی


@Tavaana_TavaanaTech

فاطمه مجتبایی با این ویدیو روز کوهنورد را به فرزند دلیرش تبریک گفت.

۱۴۰۳/۷/۲۹ روز کوهنورد

جان مادر روزت مباارک 💔


آخرین کلام غزاله چلابی پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»

در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»

غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته‌ «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه‌ خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»

اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.

#کوهنوردی🗻
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی

#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زنان شجاع و آزادی‌خواه امروز ایران، فراتر از افسانه‌ها و اسطوره‌های تاریخی

دکتر حسن باقری‌نیا، استاد اخراجی دانشگاه، در ویدیویی به مناسبت روزی که توسط حکومت به عنوان روز زن شناخته می‌شود، ضمن اشاره به این که بزرگداشت مقام زن باید بر پایه واقعیت‌ها و شجاعت‌های زنان معاصر صورت گیرد، نه اسطوره‌ها و افسانه‌های گذشته، بر اهمیت زنان در جنبش زن، زندگی، آزادی تأکید کرد. او گفت:

«برای بزرگداشت مقام زن نیازی نیست به اسطوره‌ها، افسانه‌ها یا مذاهب رجوع کنیم. جنبش زن، زندگی، آزادی به اندازه کافی زنان شجاع، آزاده و شریفی را به ما معرفی کرده است.»

وی در سخنان خود از زنانی یاد کرد که در راه آزادی جان خود را از دست دادند، از جمله نیکا، سارینا، آرمیتا، حدیث، غزاله، یلدا، مریم آروین، و آیدا رستمی. همچنین به زنانی اشاره کرد که در جریان اعتراضات، بینایی خود را از دست داده‌اند، مانند کوثر افتخاری، نیلوفر آقایی، و الهه توکلیان.

باقری‌نیا از زنان مقاومی که همچنان در صف اول مبارزات ایستاده‌اند نیز یاد کرد، از جمله فاطمه سپهری، نرگس محمدی، پرستو احمدی، مطهره گونه‌ای، ویدا موحد، ویدا ربانی، و نرگس فداکار. او تأکید کرد که این زنان با ایستادگی و شجاعت خود الهام‌بخش هستند و باید قدر آن‌ها را دانست.

در ادامه، او از همکاران اخراجی‌اش در دانشگاه به دلیل حمایت از دانشجویان و دفاع از حقوق آن‌ها یاد کرد: دکتر آمنه عالی، دکتر حمید خادمی، دکتر منا خاتمی، و دکتر نگار زیلابی. باقری‌نیا این اساتید را "نمونه‌هایی از شرافت علمی و انسانی" توصیف کرد و افزود: «این بانوان شجاع، نه‌تنها به مبارزه در برابر بی‌عدالتی ادامه می‌دهند، بلکه الگویی برای مقاومت در برابر سرکوب هستند.»

#زن_زندگی_آزادی #زنان_ایران #فاطمه_سپهری #نسرین_شاکرمی #نرگس_محمدی #نیلوفر_آقایی #پرستو_احمدی #ویدا_ربانی #نیکا_شاکرمی #حدیث_نجفی #غزاله_چلابی #مریم_آروین #آیدا_رستمی #مهبانو_خشنودی #نرگس_فداکار #محبوبه_رضایی #شکیلا_منفرد #گلرخ_ایرایی .... #حسن_باقری_نیا #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

فاطمه مجتبایی، مادر جاویدنام غزاله چلابی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«هشتم مارس روز جهانی زن ✌️✌️۱۴۰۳/۱۲/۱۷

من هم بدست عوامل زن ستیز جمهوری اسلامی کشته شدم.»


روز جهانی زن، روز زنان آزاده و مبارز ایران است که نترسیدند و با شهامت جلوی سرکوبگران ایستادند. روز مادران دادخواه ایران است، روز مادر غزاله چلابی و همه مادران شجاع این مرز و بوم و فرزندانی شجاع را پروراندند.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نترسید_نترسید_ما_همه_با_هم_هستیم
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#زن_زندگی_آزادی
#زنده_باد_آزادی
#زنده_باد_ایران
#غزاله_چلابی
#روز_جهانی_زن
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تحویل سال نو، کنار مزار جاویدنام غزاله چلابی

غزاله چلابی، نامی که به نماد شهامت، ایستادگی و عشق به آزادی بدل شده است. دختری ۳۳ ساله از آمل که آخرین کلامش پیش از جاودانه شدن، فریادی برای شجاعت بود: «نترسید، نترسید.»

در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، غزاله در حالی که با تلفن همراه خود از خیابان‌های اعتراض گرفته فیلم‌برداری می‌کرد، گلوله‌ای پیشانی‌اش را شکافت. او پنج روز در کما ماند و سپس چشم از جهان فروبست. اما شجاعتش، صدایش و نگاه پرامیدش در تاریخ این سرزمین باقی ماند.


#غزاله_چلابی #دادخواهی #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فاطمه مجتبایی، مادر جاویدنام غزاله چلابی این کلیپ را منتشر کرد و نوشت:

«وقتی سوگواری، هر چیزی تو رو به یاد عزیزت میندازه 😔
بهار و زیبایی‌هاش، طبیعت و جنگل و دشت و دمن
تورو به یادم میندازه 💔
خاطراتت، عکس‌هات و زیبایی‌هات، تنها سرمایه‌ای است که برایم مانده 😔
قاتلانت را نمی‌بخشم، نفرین هم نمی‌کنم ،فقط عدالت می‌خوام اماااا، نه در این حکومت، که خود عامل تمام جنایت‌هاست 👎👎👎👎»

fateme.mojtabaei.2113

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#عدالت #دادخواهی
#زن_زندگی_آزادی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانم فاطمه مجتبایی، مادر جاویدنام غزاله چلابی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«ما ایستاده‌ایم ✌️✌️
همچنان استوار و پایدار ✌️
در حالیکه سرزمینمان ایران، مالامال از فساد و ظلم و بی‌عدالتی است، ما در کنار مزار فرزندان کشته شده‌مان، بدست قاتلان و مزدوران حاکمان، قسم یاد می‌کنیم که تا جان در بدن داریم برای دادخواهی و برای عدالت می‌ایستیم۰
اینجا قبله‌گاه من است 💝
اینجا قبله‌گاه همشهریان من است ❤️🙏
اینجا جایی است که هر هفته خواهران و برادران، پسران و دختران شهرم با احترام در کنار مزار فرزندم حاضر می‌شوند و یاد او را زنده نگه می‌دارند 🙏🙏
و قلب مرا با حضورشان روشن می‌کنند 🌹
آنان دیگر خانواده من شده‌‌اند.
دستانشان را به گرمی می‌فشارم و حضورشان را قدر می‌دانم 🙏🙏
هستیم در کنار هم تا طلوع صبح آزادی ✌️🙏🌹»


#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #شجاعت_را_تکثیر_کنیم #اتحاد_رمز_پیروزی #عدالتخواهی #جانباختگان_راه_آزادی #غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز دختر شجاعی ایران است. دختر قهرمانی که تا آخرین لحظه زندگی‌اش مردم را به شهامت داشتن در برابر استبداد دینی تشویق می‌کرد.

فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی، به مناسبت زادروز او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«زاد روزت خجسته 🎊🎊جان مادر 💝🌟🌟🌟

امروز آسمان میزبان میلاد توست و ما چه ناباورانه

تولدت را بر روی زمین ،،با قلبی سرشار از درد و غمِ نبودنت

بر سر مزار تو ،،زاد روزت را ارج می نهیم 🙏🕊🥀

نفرین ابدی برکسانی که تو را از ما گرفتند .»

#غزاله_چلابی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دلتنگی_یعنی_حال_من
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزیست
#مادران_دادخواه_ایران
#جاویدنامان_راه_آزادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی از تولد غزاله چلابی بر سر مزارش به تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۴ که مادرش منتشر کرد.

آخرین کلام غزاله چلابی پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»

در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»

غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته‌ «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه‌ خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»

اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#دادخواهی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حضور مادران جاویدنامان سیاوش محمودی و عرفان رضایی، در کنار مادر جاویدنام غزاله چلابی، بر سر مزار غزاله چلابی و عرفان رضایی

لیلا مهدوی، مادر سیاوش، ضمن انتشار این ویدئو نوشت:

«دیدار تو امروز مرا تا مغز استخوان دگرگون کرد. حالی عجیب، سنگین، و پر از سکوتِ فریاد داشتم وقتی که به مزار تو رسیدم، کنج دیواری زیر سقف شیروانی، جایی که یک عکس زخم‌خورده از دختری شجاع و بی‌گناه مثل فرزند خودم، با تیر بر پیشانی‌اش، هنوز آن‌جا بود. قلبم مچاله شد، نفسم به سختی بالا آمد، مادری نشسته بود، در آغوشی که غم هزار ساله‌ای در آن پنهان بود، نفسی که پر از شکست و بی‌تابی بود، دردی که سهم همه ما بود. ای وای بر حجم این درد! سه قاب مادر، با چشمانی که غم فرزندانشان را در سینه‌ٔ زخمی‌شان جای داده‌اند، چنان سنگینی می‌کرد که آن کنج مزار را به خاک انداخته بود. چه بر سر ما آوردید؟ چه بلایی بر سر فرزندان ما آوردید؟ مزار عرفان را دیدم، پسری با چشمانی سیاه وآن هودی سبز رنگی که بر تن داشت در دل دشتی سبز عکسی که از دور همچنان با تو سخن می‌گوید. هر گوشه‌ای را که نگاه می‌کنی، عکس عرفان، بی‌صدا با تو می‌گردد و تو را به خانه‌اش، به آن دنیای خاموش، دعوت می‌کند. می‌رسی آرام کنار مزار، در سکوتی عمیق و پر از معنا، آه مادر... سیاوش، ای سیاوش جان، دلم امروز پر از بغض است، قلبم شکست خورده، کنار مزار تو نبودم، کنار هم‌رزمانت، دلم لحظه‌ای سمت تو می‌رفت، لحظه‌ای سمت غزاله، و لحظه‌ای سمت عرفان... وای بر شما، چگونه جرات می‌کنید پاسخ بدهید، شما که زندگی را از فرزندان ما ربودید؟ غم این مادران، خانه‌های شما را ویران خواهد کرد، صبور باشید، سحر نزدیک است... روز انتقام، نزدیک‌تر از تپش رگ گردن، می‌آید، و شما را نابود خواهد کرد، به تلخ‌ترین و دردناک‌ترین شکل ممکن.»


#غزاله_چلابی #عرفان_رضایی #سیاوش_محمودی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام غزاله چلابی همزمان با سالگرد مهسا امینی، بر سر مزار فرزندش حاضر شده و با آرمان‌های او تجدید پیمان می‌کند. او می‌گوید:

«امروز بیست و پنجم شهریور ماه هزار و چهارصد و چهار. من اینجا حاضر شدم بر سر مزار غزاله عزیزم. به یاد مهسا امینی، به یاد مادرش مژگان افتخاری و به یاد پدرش آقای امجد امینی. من اینجا بر سر مزار غزاله یکبار دیگر تجدید پیمان می‌کنم با غزاله. و می‌خوام بگم که ما همیشه ادامه داریم. زندگی ایرانی، آزادی»

#مهسا_امینی #غزاله_چلابی #ما_ادامه_داریم #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محمد جامه‌بزرگ، ۵۹ ساله، در نیمه‌شب دوم مهر ۱۴۰۱ بر اثر شلیک مأموران سپاه پاسداران در پشت‌بام منزلش جان باخت. مأموران بدون ارائه حکم وارد منزل شدند و در پی مقاومت او، با شلیک گلوله ساچمه‌ای از فاصله یک متری، وی را به قتل رساندند.
خانواده جام‌بزرگ پس از این واقعه شکایت خود را به دادگستری ملارد ارائه کردند و پرونده به دادگاه نظامی ارجاع شد. به گفته وکیل خانواده، کارشناسی اسلحه نشان داده است که شلیک به قصد کشت صورت گرفته و ضارب ـ که کارمند رسمی سپاه پاسداران بوده ـ شناسایی و بازداشت شد. این فرد پیش‌تر نیز با اتهاماتی چون حمل و نگهداری غیرقانونی سلاح شکاری و تیراندازی غیرمجاز مواجه بوده و سوءسابقه داشته است.
در گزارش نهایی دادسرا همچنین به تلاش‌هایی برای انحراف پرونده، تنظیم گزارش‌های خلاف واقع توسط مأموران، و جلوگیری از خاکسپاری پیکر محمد جام‌بزرگ در ملارد اشاره شده است.
دادگاه نظامی در دی ۱۴۰۲ متهم اصلی را به قصاص محکوم کرد و دیوان عالی کشور در شهریور ۱۴۰۳ این حکم را تأیید نمود. با این حال، خانواده جام‌بزرگ بارها تأکید کرده‌اند که هدف‌شان خون‌خواهی نیست، بلکه دادخواهی است: آنان می‌خواهند با پیگیری این پرونده مانع تکرار فجایع مشابه شوند و یادآور شوند که خون هیچ‌کس از دیگری رنگین‌تر نیست.

ویدیو از بنیاد برومند
@iranrights

@elahe_jamebozorg

#محمد_جامه_بزرگ
#مهسا_امینی
#عرفان_خزایی
#مهرشاد_شهیدی
#مهران_سماک
#محمدحسن_ترکمان
#کیان_پیرفلک
#سیاوش_محمودی
#آیدا_رستمی
#خدانور_لجعی
#غزاله_چلابی
#علیه_فراموشی
#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام غزاله چلابی، این ویدیو را روز گذشته به مناسبت روز ملی کوهنوردی منتشر کرد.

او همچنین نوشت:
۱۴۰۴/۷/۲۹
روز ملی کوهنوردی
ننگ و نفرین ابدی به قاتلینت
ننگ و نفرین به آمرین قتل تو
ننگ و نفرین به جمهوری اسلامی
حکومتی که بر پایه قتل فرزندان میهن روزگار سپری می‌کند
من صابرم و صبوری می‌کنم تا شما قاتلان را در روز آزادی ایران
پشت میز محاکمه ببینم
هر روز که می‌گذرد شما به پرتگاه سقوط نزدیکتر می‌شوید
این خون‌هایی که بی‌گناه بر سنگ‌فرش‌های خیابان جاری کردید
دامان ناپاک شما را خواهد گرفت
جان مادر، اگر چه قلبم برایت تکه تکه شده ،اماااااا،ثمره خون تو و
دیگر جانباختگان، بساط این ظالمین را در هم خواهد پیچید ۰
ما عجله‌ای نداریم چرخ گردون راه خود را خوب می‌داند.»

fateme.mojtabaei.2113


ـ قطعا با همبستگی مردم ایران زمین، وضعیت کشور دگرگون خواهد شد و روزی خواهد رسید که در کتاب‌های تاریخ از دوران سیاه جمهوری اسلامی بنویسند برای عبرت نسل‌های بعدی ....
#نه_به_جمهوری_اسلامی
# کوهنورد
# دماوند
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#نترسید_نترسید_ما_همه_با_هم_هستیم
#زنده_باد_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech