نهم اسفند ماه زادروز جاویدنام محسن جعفرپناه از جان‌باختگان آبان ۹۸ بود. خواهرش سمیه، ضمن انتشار این کلیپ نوشت:

«مگر می‌شود
دنیا آمدنت را جشن بگیرم
وقتی تو در زیر خراورها خاک آرمیده ای..
چه جشنی؟
جشن عزا!
جشن دلتنگی!
جشن جوان مرگ شدنت!!
ما بعد از تو، برادر دردانه‌ام، هیچ‌وقت، هیچ جشنی، هیچ سور وبزمی نداریم و نخواهیم داشت...
مگر جشن پایان ظلم، درد، ستم
نفرین به این سرما
نفرین به این درد
نفرین به این ستم
این درد، این نداشتنت، این جای خالیت، این قلب شکسته، این ماتم، این سوگ نه کم شد! نه تمام! و نه فراموش
در اسمان‌ها جشن بگیر
که در زمین تا ابد عزادارتم برادر جوانمرگم
زاد روز زمینی شدنت در آسمان‌ها مبارک🥺»

#محسن_جعفرپناه #آبان_ادامه_دارد #آبان_٩٨ #دادخواهی #آبان۹۸ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گوهر عشقی، مادر دادخواه جاویدنام ستار بهشتی، در این ویدیو خواستار آزادی ناهید شیرپیشه شده است. در صفحه اینستاگرام منتسب به خانم عشقی، ضمن انتشار این ویدیو، نوشته شده:

«خواهرم ناهید، مادر #پویا_بختیاری جایش در زندان نیست. او یک مادر دادخواه است، جایش زندان نیست! فرزندم ناهید در زندان دست به خودکشی زده، جانش را به لب رساندید! شرم بر شما باشد!
علی خامنه‌ای، بچه های‌آزادی‌خواه و شجاع ما جایشان در زندان است؟ جای مادران دادخواه زندان است؟ نه جای همه اینها در میان مردم است! علی خامنه‌ای تو که قاتل فرزندان ما هستی، تو که اُمید و عشق و آرزوی جوان‌های ما را ویران کردی باید محاکمه شوی!
مادر #پویا_بختیاری را آزاد کنید، هر اتفاقی برایش بیفتد، مسئولش شخص #خامنه_ای و رژیم سیاهش است.»

#گوهر_عشقی #ستار_بهشتی #ناهید_شیرپیشه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#منوچهر_بختیاری
#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ماه رمضان برای بسیاری از ایرانیان یادآور نقض آزادی‌هایشان است. امسال هم مسئولان و نهادهای جمهوری اسلامی در حال آماده‌شدن برای مقابله با مردم هستند.

سیدابراهیم حسینی، امام جمعه فردیس و رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر فردیس، گفته است:
«روزه‌خواری علنی، در منظر عمومی و  گستاخی به دین ممنوع است و بر اساس قانون برخورد می‌شود.
همه دستگاه‌ها باید در چارچوب قانون و با قاطعیت کامل وظایف خود را برای رعایت شئونات ماه مبارک رمضان اجرا کنند.»

#رمضان #روزه #روزه_خواری #عدالت_اجتماعی #شیعه_گری #مازوخیسم #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

سحرگاه امروز جمعه ۱۰ اسفندماه یک زندانی در شهر اسفراین در ملاءعام اعدام شد.
جرم این زندانی هر چه که باشد به یاد داشته باشید که اعدام مجازات هیچ جرمی نیست.
جمهوری اسلامی در سال گذشته میلادی ۹۷۵ انسان را اعدام کرده است. در این میان ۴ اعدام هم در ملاءعام بوده‌اند. اعدام در ملاءعام خصمانه‌ترین تلاش حکومت است برای ارعاب و سرکوب جامعه.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech

دلارا جهاندیده، زنی که از سوی شوهرش مورد حمله قرار گرفته بود، جان باخت
«دادبان» در خبری اختصاصی نوشت:
دلارا جهاندیده، زن ۳۸ ساله ساکن جهرم که روز سه روز پیش (سه‌شنبه ۷ اسفند) از سوی همسرش مورد حمله و ضرب و شتم شدید قرار گرفته بود، جان باخت.
این زن پس از دو روز بستری در بیمارستان پیمانیه شهر جهرم، در حالتی که در نتیجه صدمات وارده به کما رفته بود، نهایتا روز پنجشنبه ۹ اسفند، جان خود را از دست داده است.

«دادبان» سه روز پیش از مصدومیت شدید این زن در نتیجه خشونت همسرش خبر داده بود.
همسر دلارا جهاندیده در مقابل خانه مادر و پدر دلارا به وی حمله کرده و با یک چوب به شدت بر سر او ضربه می‌زند که در نتیجه این ضربه، جمجمه دلارا خُرد شده و به کما می‌رود.
یک منبع مطلع در این زمینه به «دادبان» گفته بود:
دلارا جهاندیده از دو ماه پیش قصد جدایی از همسرش را داشت، اما همسرش با جدایی مخالف بود و بارها او را تهدید به مرگ و اسیدپاشی کرده بود.

به گفته این منبع آگاه، ۴۰ روز پیش همسر دلارا، یکبار تلاش می‌کند تا او را در خواب خفه کند، اما موفق به این کار نمی‌شود و دلارا پس از مدتی بیهوشی مجددا به هوش می‌آید.
آنطور که این منبع گفته، تلاش‌های دلارا و خانواده او پس از اقدام به قتل همسرش برای دادخواهی فایده‌ای نداشته و با وجود آثار کبودی شدید روی گردن و تایید پزشکی قانونی، اما دادگاه هیچ اقدام فوری برای تامین امنیت دلارا انجام نمی‌دهد.

عامل قتل دلارا (همسرش) پس از این حمله متواری شده بود اما بعدا بازداشت شد.

روزی نیست که خبر زن‌کشی در ایران منتشر نشود جمهوری اسلامی وقیحانه قتل زنان را با صبغه ناموسی معرفی می‌کند و به جامعه و به جهان القا می‌کند که این خواست جامعه بوده. اجازه ندهیم این اخبار عادی شود.


#دلارا_جهاندیده #زنکشی #خشونت_علیه_زنان ‌
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، در خصوص شرایط نگران‌کننده مادر دادخواه زندانی، ناهید شیرپیشه نوشت:

«می‌گویند بهشت زیر پای مادران است، اما نمی‌گویند «جهنم زیر پای مادران دادخواه است». بلایی که بر سر ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه پویا بختیاری آورده‌اند هر وجدان بیداری را به درد می‌آورد. او را در زندان به نقطه‌ای رساندند که دست به خودکشی بزند. در بدترین وضعیت روحی و جسمی به سلول انفرادی منتقل کردند و او را بارها مورد ضرب و شتم قرار دادند.

حتی جنایتکارترین حکومت‌ها، نتوانستند مانع صدای دادخواهی مادران شوند. در آرژانتین، شیلی، ترکیه و بسیاری کشورهای دیگر وقتی صدای اعتراض و دادخواهی مادران شنیده می‌شد، جبارترین دستگاه‌های نظامی یک قدم به عقب می‌رفتند. در بسیاری کشورهای جهان صدای سرکوب نشدنی مادران، به جنبش‌های اجتماعی حیات دوباره دادند. اما در ایران، جمهوری اسلامی که فریادهای «جایگاه زن و مادر در اسلامش» گوش جهان را کر کرده، هیچ خط قرمزی برای اعمال فشار بر مادران دادخواه ندارد.

ناهید امروز در اعتصاب غذاست، حال روحی و جسمی‌اش عمیقا نگران کننده است. او تاوان دادخواهی را با جان خودش پرداخت می‌کند. عدم آزادی او بدون شک منجر به فاجعه خواهد شد. ناهید شیرپیشه باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.»

#ناهید_شیرپیشه #پویا_بختیاری #منوچهر_بختیاری #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کمتر از یک ماه پس از انتشار این ویدیو بود که جمهوری اسلامی ناهید شیرپیشه را بازداشت کرد و او تا امروز در زندان است.
حکومتی که مدعی اقتدار داشتن و قدرت اول منطقه بودن است و برای قدرت‌های جهانی شاخ و شانه می‌کشد، از یک مادر دادخواه چنان هراس دارد که او را به زندان افکنده و برای آنکه او از سایر زندانیان سیاسی دور باشذ، او را به زندان زنجان تبعید کرده است.

جمهوری اسلامی هنوز از آبان می‌ترسد، آبان ۹۸ پایان جمهوری اسلامی بود و نقطه عطفی در مبارزات مردم ایران.
امروز ناهید شیرپیشه تنها به خاطر دادخواهی و طرح این سوال که تا کی می‌خواهید به سرکوب ادامه بدهید و جوانان ایران را بکشید، در زندان است. او در اعتصاب غذا به سر می‌برد، حدود دو هفته پیش اقدام به خودکشی کرده بود. خودکشی آخرین راه زندانی برای رساندن صدای خود است.

این حکومت رفتنی است، و در تاریخ از حکومتی که جوانان را کشته و پدران و مادران داغدار را زندانی کرده است جز نام ننگ و نفرین و‌ لعن ابدی چیزی باقی نمی‌ماند.

#ناهید_شیرپیشه #منوچهر_بختیاری #پویا_بختیاری #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مسیب رئیسی یگانه که دوران حبس در تبعید خود را در زندان یزد می‌گذراند، در این پیام صوتی از زندان، مردم را به حضور در خیابان و مبارزه برای پایان‌دادن به دیکتاتوری فرا می‌خواند. او که نگران نابودی ایران با تداوم حکومت جمهوری اسلامی است، سکوت ما مردم را موجب تقویت دیکتاتور می‌داند.

مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.

اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.

او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه ۱۴۰۳ بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.

مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.

#محمدمهدی_کرمی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بله من یک معترض هستم
معترض به آنچه که بر مردم کشورم میگذرد
قرار بود در این مملکت جز آبادی چیزی نبینیم
این بود وعده شما
پس چرا پس درختان خشکیده از زمین رویید
پس چرا لباس های رنگارنگ و لبخند از سر شوق نیست
پس چرا زمزمه بهار دیگر درکوچه های ما نیست
پس چرا آواز خوش چلچله ها بر سر بام ما نیست
پس چرا ماهی تنگ ما غمگین است
ما را به کجا خواهید ببرید؟
کانون گرم صمیمی خانواده ما شد،
فرار از هم برای حفظ آبرو
سقف خانه ما شد آسمان
سجدگاه معبود ما شد دستمزد که خرج فقط یک شب نان است
کجاست آن آرزو های کودکی
کجاست آن آینده روشن
کجاست آن وعده های روزهای خوب و روشن
کجاست آن تغییر
با شعارهایتان دلها را خوش کردین ولی عمل نبود
شما نه چشم برای دیدن دارید و نه گوش برای شنیدن
حتی انسانیت ما هم دستخوش رفتار شما شد
چون یک روز مثل ما زندگی نکرده‌اید.

از اینستاگرام ابوالفضل ابری

#ما_از_شما_بیزاریم
#زندگی_نرمال
#ابوالفضل_ابری
#بی_تفاوت_نباشیم
#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

وکیل خسرو علی‌کردی، ویدیویی از زندانی سیاسی حسن ودائی‌پور در دوران مرخصی درمانی او منتشر کرد و نوشت:
‌
«برادر شرافتمند من #حسن_ودایی_پور زندانی سیاسی«و به عقیده مقامات قضایی مجرم امنیتی»،فرزند رنج دوران کشیده خوزستان_شوش که به بیست سال زندان در تبعید محکوم شده است و تا کنون حدود ۱۴ سال از بیست سال حبسش را در زندان وکیل آباد مشهد سپری نموده است، بزرگمردی که پس از تحمل حدود ۱۴ سال حبس حاضر به امضاء توبه نامه نشد.
آزاد مردی كه مدتى افتخار داشتم در بند ٣ زندان وكيل آباد مشهد در كنار ايشان در اتاق ۴۵ بند ۳ تحمل حبس نمايم و در مقابل صبر، شجاعت، رادمردى و زلال بودنش سر تعظيم فرود مى‌آورم.
#حسن_ودایی_پور مصداق عينى اين غزل
است!
در برگ ريز درد لگدكوب مى‌شوى
سروى،ولى تكيده تر از چوب مى‌شوى
با گيسوان سربى و آن چهره‌ی صبور
دارى شبيه حضرت ايوب مى‌شوى
قيصر نبود آن كه برآمد به جُلجُتا
تو كيستى كه يك سره مصلوب مى‌شوى؟!
لبخند بر لبان تو پرپر نمى‌شود
از موج درد، گرچه پر آشوب مى‌شوى
قانون عشق سوختن است وبه قدر درد
محبوب آستانه‌ی محبوب مى‌شوى
مانند آفتاب دلم سخت روشن است
من خواب ديده‌ام، به خدا خوب مى‌شوى!

#حسن_ودایی_پور
#اهواز
#شوش_دانیال
#زندانی_سیاسی
#زندان_وکیل_آباد_مشهد
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
بازیگر بریتانیایی، دنیل ردکلیف، که به خاطر نقش هری پاتر شناخته شده است، در یک مصاحبه در سال 2009 اعلام کرد که خداناباور است.

او گفت: "من خداناباور هستم، اما ... من این ایده را [برای عموم] تبلیغ نمی‌کنم.
البته احترام زیادی برای افرادی مانند ریچارد داوکینز که خداناباوری را تبلیغ می‌کنند، قائلم."

بحث پیرامون اینکه آیا ترویج خداناباوری یا زندگی بدون دین، کاری مناسب است یا نه، مشابه بحث‌هایی است که در مورد تبلیغ دین وجود دارد.

به اشتراک گذاشتن باورهای شخصی برای اطلاع‌رسانی یا قانع کردن دیگران جزو حقوق انسانی و آزادی بیان است.

اما اخلاقی بودن روش و زمان تبلیغ‌ به شیوه و زمینه‌ای که در آن انجام می‌شود بستگی دارد.

تبلیغ آتئیسم می‌تواند به ویژه در جوامع مذهبی، به‌عنوان برخوردی تند و چالش‌برانگیز تلقی شود.

در ایران تبلیغ مذهب رسمی جزء هرروزه تمام دستگاه‌های دولتی (رسانه‌ای و آموزشی و ...) و بخش مهمی از بودجه‌ای است که از ملت گرفته می‌شود.
آیا بهتر است خداناباوران هم به ترویج ایده‌های خود بپردازند؟

در این صورت به چه روشی این کار باید انجام شود تا باعث نقض حقوق سایرین نباشد؟

#دنیل_ردکلیف #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‏✍️آلن مابانکو: نویسنده‌ای در مواجهه با مهاجرت، دیکتاتوری و هویت آفریقایی✍️

آلن مابانکو (Alain Mabanckou) در ۲۴ فوریه ۱۹۶۶ در پوانت‌نوآر، جمهوری کنگو به دنیا آمد. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان فرانسوی‌زبان کنگو محسوب می‌شود که به دلیل رمان‌ها، اشعار و مقالاتش شهرت جهانی دارد. برخی او را «ساموئل بکت آفریقا» می‌نامند، چرا که آثارش اغلب به مسائل هویت، مهاجرت و تجربه‌ی پسااستعماری در آفریقا می‌پردازد.

زندگی و مسیر ادبی
مابانکو کودکی خود را در پوانت‌نوآر گذراند و بعدها در برازویل و پاریس به تحصیل حقوق پرداخت. پس از دریافت مدرک عالی از دانشگاه پاریس-دوفین، مدتی در حوزه‌ی حقوق فعالیت کرد، اما در نهایت نویسندگی را به عنوان مسیر اصلی زندگی‌اش برگزید. امروزه، او در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) به تدریس ادبیات مشغول است.

آثار شاخص
اولین رمانش با عنوان آبی-سفید-قرمز (Bleu-Blanc-Rouge) در سال ۱۹۹۸ منتشر شد و جایزه‌ی بزرگ ادبیات آفریقا را برای او به ارمغان آورد. از دیگر آثار مهم او می‌توان به شیشه‌ی شکسته (Verre cassé) در سال ۲۰۰۵ و خاطرات یک جوجه‌تیغی (Mémoires de porc-épic) در سال ۲۰۰۶ اشاره کرد که جایزه‌ی معتبر رنودو را برایش به همراه داشت. سبک نوشتاری او اغلب ترکیبی از طنز و هجو است که در قالب آن مسائل اجتماعی پیچیده را واکاوی می‌کند.

دیدگاه درباره‌ی مهاجرت و دیکتاتوری
مابانکو در آثارش به چالش‌های زندگی مهاجران آفریقایی می‌پردازد و روایت‌هایی عمیق از هویت در جوامع مهاجر ارائه می‌دهد. رمان بازار سیاه (Black Bazar) که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، تصویری واقع‌گرایانه از زندگی مهاجران آفریقایی در پاریس را نشان می‌دهد و مبارزات آن‌ها را به تصویر می‌کشد.

در زمینه‌ی دیکتاتوری، او همواره منتقد سرسخت رژیم‌های پسااستعماری آفریقا بوده است. نوشته‌هایش با استفاده از طنز و هجو، فساد و پوچی این حکومت‌های استبدادی را نمایان می‌سازند و مناسبات اجتماعی و سیاسی کشورهای آفریقایی را زیر ذره‌بین می‌برند.

جدیدترین اثر
در تازه‌ترین اثرش، مواجهه با مردگان (Dealing with the Dead)، که در سال ۲۰۲۵ منتشر شده، بار دیگر به پوانت‌نوآر بازمی‌گردد. این بار با استفاده از روایتی فراطبیعی، گذشته‌ی استعماری و چالش‌های امروزی این شهر را بررسی می‌کند. این کتاب داستان لیوا ایکیمکینگای را روایت می‌کند، مرد جوانی که پس از مرگ از گور خود برمی‌خیزد و در جست‌وجوی حقیقت برمی‌آید. این اثر تأملی عمیق بر زندگی، مرگ و فساد اجتماعی به شمار می‌رود.

آثار آلن مابانکو با نگاهی تیزبین و قلمی توانا، او را به یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان معاصر آفریقایی در زمینه‌ی مهاجرت، هویت و حکمرانی بدل کرده است. نوشته‌های او همچنان بحث‌های جدی درباره‌ی وضعیت سیاسی و اجتماعی آفریقا را برمی‌انگیزند و در ادبیات معاصر جایگاهی مهم دارند.
منبع کانال تلگرام دکتر احمد رضا یزدی
📱 t.me/DrARYazdi‎

@Dialogue1402

دوره آموزشی «تدریس دموکراسی»

جلسه ششم: فراگیری گروهی

در این جلسه درباره اهمیت و اصول فراگیری گروهی در آموزش دموکراسی صحبت خواهیم کرد و به تفاوت آن با آموزش فردی خواهیم پرداخت. علاوه بر این، اهمیت شناسایی تبعیض و به حاشیه رانده‌شدن فرد یا افراد در کلاس عنوان خواهد شد.

https://youtu.be/zK8FKaTjXBg

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/w2eyusy3fc8f

لینک جلسه پنجم:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90381
لینک کانال دوره:
https://t.me/joinchat/I8VZjKiaO3RjNTgx

#تدریس_دموکراسی #دموکراسی #دوره_آموزشی #نظام_آموزشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

"نصرت رحمانی"
شاعر شعر سیاه و شورشی

نصرت رحمانی یکی از شاعران نوگرای معاصر است. «کوچ»، اولین کتاب او، در محافل روشنفکری شاعران و نویسندگان، مورد اقبال قرار گرفت. غیر از مقدمه نیما بر این کتاب، جسارت شاعر و مایه‌های اعتراض به اخلاقیات اشرافی از دلایل موفقیت این کتاب بودند. نصرت که خود را وامدار اندیشه هدایت می‌داند، مانند او به اشرافیت پوسیده‌ای که نوک دماغ شاعران و نویسندگان را گرفته بود، اعتراض می‌کند.

نصرت سال‌های آخر عمر خود را در رشت در کنار همسرش خانم پوران شیرازی و پسرش آرش، سپری کرد. او در سال ۱۳۷۹ روز جمعه ۲۷ خرداد چشم از جهان فروبست و در گورستان سلیمان داراب در کنار آرامگاه شیون فومنی به خاک سپرده شد.

لینک یوتیوب:
bit.ly/2KUo9XW

فرمت نوشتاری:
bit.ly/2KWyUsA
#اسلایدشو #نصرت_رحمانی
#توانا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای هیوا سیفی‌زاده
طرح از
parastoo_persia

«نيروي تحجر و جهالت (با تمسک به برداشتی ارتجاعی از مذهب) فقط براي تحقير و محدودسازي حقوق انساني و آزادی‌های زنان فرياد وا مصيبتا راه می‌اندازد!
اما زنان شجاع و آگاه سرزمينم پرده‌های تعصب و تابو و جهالت و عقب افتادگی را با كمال دانش و ايستادگي، فرو انداخته‌اند و پيوسته شرّ عظيم حاكم بر ايران را پايمال كرده‌اند. هيچ نيرويی توان مقابله با اين شيوه مبارزه زنان ايران‌زمين را ندارد. و با ياد جملات سفيهانه پيرمرد آفتابه به دست كه می‌گفت: ما شما را به كمال انسانيت می‌رسانيم!!" و در نتيجه تمام دارايي مملكت را دزديدند، نه تنها برق و آب را قطع كردند، بلكه انسانيت را به افول كشاندند!
و تنها تكه زميني از ايران ما باقيست كه اگر مردم همچنان سكوت كنند و منفعل باشند، آنرا با بمب هسته اي با خاك يكسان خواهند كرد!! نگذاريم مام وطن را هم از دست بدهيم،! تا دير نشده بايد كاری كرد.»

#زن_زندگی_آزادی #هیوا_سیفی_زاده #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام ابوالفضل مهدی‌پور، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«هشتصدو نود روز است که گفته ام نه.
نه میبخشم و نه فراموش میکنم.»

یکی از مخاطبان توانا، متن زیر را از زبان مادر ابوالفضل نوشت:

«صبح‌ها که چشم باز می‌کنم، هنوز عادت دارم دنبال صدای پاهاش بگردم. انگار صدای دمپایی‌هاش روی موزاییک‌های کهنه‌ی حیاط هنوز توی گوشمه. هر روز صبح با عجله لباس کارشو می‌پوشید، یه لقمه نون توی دستش، کیف مدرسه رو هم انداخته بود رو دوشش. می‌گفتم «ابوالفضل جان، یه کم آرومتر، یه استراحت به خودت بده.» لبخند می‌زد و می‌گفت «وقت استراحت بعد آزادیه، حالا باید بدوئم.»

حالا من موندم و این سکوت سنگین. اون دفترچه کوچیکش که یه گوشه‌ی اتاق افتاده، گاهی بازش می‌کنم، بوی دستاش هنوز لا‌به‌لای ورقاش مونده. همون دستایی که پینه بسته بود از کارگری، همون دستایی که بوی گچ و سیمان می‌داد، همون دستایی که باهاش برام نون می‌آورد.

روزی که رفت، انگار جونم رو با خودش برد. گفت «نگران نباش مامان، یه روزی همه چیز درست می‌شه.» ولی نگفت اون روز، من دیگه دستای پینه‌بستش رو نمی‌تونم بگیرم. نگفت این خونه بدون خنده‌های اون، می‌شه قبرستان آرزوهای من.

شب‌ها، وقتی همه جا ساکته، می‌رم سر خاکش. باهاش حرف می‌زنم. از روزی می‌گم که با پول اولین دستمزدش برام روسری خرید. از خستگی‌های خودش، از آرزوهایی که هیچ‌وقت نچشید. می‌گم: «ابوالفضل جان، تو که رفتی، ولی من هنوز زنده‌ام تا شهادت بدم به مظلومیتت، به غیرتت، به عشق تو به زندگی، به آزادی.»

دلتنگی من، فقط گریه‌های شبونه نیست. دلتنگی من یه زخم عمیقه که هیچ‌وقت خوب نمی‌شه. دلتنگی من، به اندازه همه‌ی مادرهایی که بچه‌هاشون تو این خاک به ناحق پرپر شدن، سنگینه.

ابوالفضل من، دلتنگتم...»


#ابوالفضل_مهدی_پور #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دلتنگی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech