ماشاالله کرمی، پدر داغدار و مقاومی که پس از اعدام ناعادلانه فرزندش محمدمهدی کرمی به نماد پایداری و دادخواهی بدل شد، داستانی از عشق و ایستادگی را در زندگی خود نوشت. او پسرش را با دستفروشی و کارگری بزرگ کرد، پدری که برای هر لقمه نان، با عزت و شرافت جنگید و هرگز از تربیت فرزندی درستکار و آرمان‌خواه کوتاه نیامد.

پس از آن‌که پسرش در راه آزادی به قربانی دستگاه ظلم بدل شد، ماشاالله کرمی زندگی‌اش را وقف گرامی‌داشت یاد او کرد. هر روز سر مزار فرزندش و محمد حسینی می‌رفت، گاهی هم پیاده تا آنجا می‌رفت با دستان خودش گل و نهال می‌کاشت، خاک را نوازش می‌کرد، گویی در آغوش گرفتن محمدمهدی را بازسازی می‌کرد. او برای مردم فقیر، با همسرش غذا درست می‌کرد و به یاد فرزندش و سایر جان‌باختگان، این عشق را میان مردم توزیع می‌کرد.

او می‌گفت پسرش را همچون بذر آزادی در زمین کاشته است. آقای کرمی خود را پدر محمد حسینی هم می‌دانست و به مزار او که نزدیک مزار فرزندش بود، رسیدگی می‌کرد. هر روز در اینستاگرام دو استوری می‌گذاشت، یکی عکس محمد مهدی (کومار) و دیگری عکس محمد (کیان)

اما این عشق، این مقاومت، برای دستگاه ظلم سنگین بود. آن‌ها که از صدای حق و از محبوبیت برآمده از شرافت می‌ترسند، او را به بند کشیدند.

ماشاالله کرمی امروز نه فقط یک پدر داغدار، بلکه نماد ایستادگی در برابر بی‌عدالتی است. هر گلی که کاشت، هر غذایی که توزیع کرد، و هر قدمی که به سوی مزار فرزندش برداشت، یادآور این حقیقت است که عشق و عدالت، هرگز در برابر ظلم شکست نمی‌خورند.


طرح از شهرزاد

artdeshaz

#محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #ماشاالله_کرمی #هنر_اعتراض #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یاد جاویدنامان محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی در آستانه دومین سالگرد قتل حکومتی‌شان

هفدهم دی، روزی است که باید از درد، خشم و افتخار سخن بگوییم. دو سال پیش در چنین روزی، محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی، دو مبارز راه آزادی، در روندی ناعادلانه و بی‌رحمانه، توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.

محمدمهدی (کومار) کرمی، جوانی که پدرش با دستفروشی او را بزرگ کرده بود، جوانی ورزشکار بود و در روزهای آخر به پدرش گفت: "حکم من اعدام است، به مامان چیزی نگو." پدری که هرگز صدایش به جایی نرسید و با بغض و خشم از حکومتی گفت که فرزندش را شکنجه دادند و در روندی ناعادلانه به اعدام محکوم کرد. محمدمهدی، قهرمانی که با عزت زیست و با افتخار رفت.

سید محمد (کیان) حسینی، دیگر قربانی این جنایت، کارگر و ورزشکاری بود که حتی پدر و مادری نداشت که برایش فریاد بزنند. او نیز تحت شکنجه‌های غیرانسانی به اعتراف اجباری واداشته شد و طناب دار برایش حکم آخر را صادر کرد. اما تاریخ یادش را زنده نگه می‌دارد؛ چرا که او به نماد ایستادگی و ظلم‌ستیزی تبدیل شد.

این دو جاویدنام در روزهایی که زندگی برایشان تبدیل به سیاهی و شکنجه شده بود، با شجاعت راه آزادی را برگزیدند. آنها قربانی حکومتی شدند که برای حفظ قدرت خود، زندگی جوانان این مرز و بوم را بازیچه قرار داده است.

این ساعات یادآور آخرین ساعات زندگی این دو قهرمان است. یادآور عدالت‌خواهی‌ای که به بهای خون آنها به ثبت رسید. اما این خون‌ها هرگز هدر نخواهد رفت. آنها زنده‌اند در قلب مردم، در فریاد آزادی‌خواهی، و در مقاومت روزافزون علیه ظلم و استبداد.

جاویدنامان محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی، نامتان تا ابد در تاریخ این سرزمین خواهد درخشید.

امروز ماشاالله کرمی که خود را پدر هر دو جاویدنام می‌دانست، این مرد شریف و دوست‌داشتنی به جرم دادخواهی در حبس است.

ویدیو از پوریا افضلی
puoria.afzali

#محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #ماشاالله_کرمی #نه_به_اعدام #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پخش تراکت علیه جمهوری اسلامی و حکم اعدام در سالگرد قتل حکومتی محمدمهدی کرمی‌ و محمدحسینی

جمعی از فعالان میدانی در ایران، در سالگرد قتل حکومتی جاویدنامان محمدمهدی کرمی و محمد حسینی اقدام به پخش تراکت به یاد ان‌ها، در مخالفت با رژیم جمهوری اسلامی و حکم ظالمانه اعدام کردند.

یاد آن جاویدنامان، در عمل‌کردن و مبارزه است که زنده نگاه داشته می‌شود و جوانان انقلابی ایران این را خوب می‌دانند.


#نه_به_اعدام #نه_به_جمهورى_اسلامى #محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #دادخواهی #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۱۷ دی‌ماه سالگرد قتل حکومتی جاویدنامان محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی است.

پس از اعدام این دو جوان جمهوری اسلامی تلاش کرد با سرکوب، تهدید و حبس پدر دادخواه محمدمهدی کرمی صدای دادخواهی این خانواده را خاموش کند اما یک ایران خانواده سیدمحمد حسینی و محمدمهدی کرمی ست.
ماشاالله کرمی پدر دادخواه محمدمهدی همچنان در حبس است.
طرح از اسد بیناخواهی منتشرشده در دادبان


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمدمهدی_کرمی
#سیدمحمد_حسینی
@Tavaana_TavaanaTech

مسیب رییسی یگانه، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان یزد، پیامی به مناسبت دومین سالگرد قتل حکومتی جاویدنامان محمد حسینی و محمدمهدی کرمی ارسال کرده و در آن می‌گوید: «وقت آن رسیده رخت سیاه عزا را از تن به در کرده و رخت جنگ بپوشیم.»


مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.

اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.

او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.

او چند ماه پیش پیش مسیب که با علائمی مشابه سکته قلبی با دستبند و پابند به بیمارستان لقمان منتقل شده بود، پس از گذشت چند ساعت و باوجود ناتمام ماندن مراحل درمان، با دستور دادیار پرونده به زندان اوین بازگردانده شد

پزشکان با تاکید بر حال جسمی نامناسب آقای یگانه به خانواده این زندانی اعلام کرده‌ بودند که او باید هرچه زودتر در مراکز درمانی خارج از زندان خدمات پزشکی تخصصی را دریافت کند.

او که سابقه مشکلات اعصاب و روان دارد، در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، به بیمارستان لقمان منتقل شد و علیرغم ناتمام ماندن مراحل درمان به زندان اوین بازگردانده شد. (گفته می‌شود، در زندان به او داروی اشتباهی داده‌اند و به علت تداخل دارویی به بیمارستان منتقل شده، اما در برخی رسانه‌ها گفته شده که او خودکشی کرده است.)

مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.

#مسیب_رئیسی_یگانه #محمد_حسینی #محمدمهدی_کرمی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، معترض اعدام‌شده، اعلام کرد که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی موکلش را نپذیرفته است.

او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: متاسفانه دیوان عالی کشور اعاده دادرسی موکلم را نپذیرفت مجددا اعاده دادرسی را با استدلال جدید تنظیم و به دیوان عالی ارسال خواهم کرد.»

این خبر در حالی منتشر می‌شود که سالگرد قتل حکومتی محمدمهدی کرمی نیز فرا رسیده است، موضوعی که باری مضاعف بر دل خانواده او گذاشته است. ماشالله کرمی، پدر این معترض اعدام‌شده، از سوی دادگاه انقلاب کرج به اتهام «اجتماع و تبانی» به ۶ سال حبس و ضبط اموالی که از کمک‌های مردمی تهیه شده بود، محکوم شده است.

#ماشالله_کرمی #محمدمهدی_کرمی #کومار_کرمی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
مادر جاویدنام محمدمهدی کرمی، تنها بر سر مزار فرزندش. این کار هر روزه‌اش شده است، هر روز کیلومترها می‌رود و با فرزندش از تنهایی خود می‌گوید از غمی بزرگ که در سینه‌اش خانه کرده.
انگار حضور بر مزار محمدمهدی و محمد حسینی اندکی او را التیام می‌دهد.

روز گذشته علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، معترض اعدام‌شده، اعلام کرد که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی موکلش را نپذیرفته است.

ماشالله کرمی، پدر این معترض اعدام‌شده، از سوی دادگاه انقلاب کرج به اتهام «اجتماع و تبانی» به ۶ سال حبس و ضبط اموالی که از کمک‌های مردمی تهیه شده بود، محکوم شده است.

#ماشالله_کرمی #محمدمهدی_کرمی #کومار_کرمی #محمد_حسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

علی شریف‌زاده، وکیل دادگستری با انتشار متنی در شبکه اجتماعی ایکس از کاهش حکم آقای ماشاالله کرمی، پدر دادخواه محمدمهدی کرمی، خبر داد.
او نوشت:
«حکم ۸سال و ۱۰ ماه حبس ، مصادره اموال و جزای نقدی ‎#ماشالله_کرمی در دادگاه تجدیدنظر کرج نقض شد و فقط به یکسال حبس محکوم شدند . با توجه به حکم دادگاه انقلاب کرج، هنوز مصادره اموال وجود دارد. با سپاس از همکار محترم خانم شهلا اروجی»

او همچنین نوشت:
«با توجه به حکم جدید دادگاه تجدیدنظر ، امیدوارم دیوان عالی کشور با پذیرش اعاده دادرسی مجدد ، نسبت به دادنامه صادره از دادگاه انقلاب کرج موافقت نماید و حکم سه سال و هفت ماه حبس و مصادره اموال نقض شود.»

وکیل پیام درفشان هم نوشت:
«نیکوکاران پرونده آقای ماشالله کرمی به موجب دادنامه صادره شعبه ۱۲ دادگاه تجدید نظر استان البرز که امروز ابلاغ شد ؛ از تمام عناوین اتهامی شامل معاونت در تحصیل مال از طریق نامشروع و همچنین بزه پولشویی تبرئه شده و درنتیجه پرونده دوم ایشان نیز به صورت کامل مختومه گردید.»

ـ با توجه به مدت زمانی که آقای کرمی در زندان بودند، امیدواریم که این کاهش حکم، منجر به آزادی ایشان شود.

#ماشاالله_کرمی
#محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مسیب رئیسی یگانه که دوران حبس در تبعید خود را در زندان یزد می‌گذراند، در این پیام صوتی از زندان، مردم را به حضور در خیابان و مبارزه برای پایان‌دادن به دیکتاتوری فرا می‌خواند. او که نگران نابودی ایران با تداوم حکومت جمهوری اسلامی است، سکوت ما مردم را موجب تقویت دیکتاتور می‌داند.

مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.

اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.

او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه ۱۴۰۳ بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.

مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.

#محمدمهدی_کرمی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل ماشالله کرمی، درباره آخرین وضعیت موکلش و پدر محمدمهدی کرمی از زندان نوشت:
«ماشاالله کرمی⁩ از زندان تماس گرفتند و نوروز باستانی را تبریک گفتند و آرزوی آزادی تمام زندانیان سیاسی را داشتند جمله معروفی که همیشه در تماس‌هایش می‌گوید: خاک پای مردم ایران هستم.
متاسفانه با مرخصی ایشان بنا به دلایل نامعلوم هرچند امکان مرخصی وجود داشت، موافقت نشد.»

ماشالله کرمی پدر دادخواه محمدمهدی کرمی است که به جرم دادخواهی در زندان است. جمهوری اسلامی این پدر دادخواه را به ۸ سال و ۱۰ ماه حبس و پرداخت ۲ میلیارد تومان جزای نقدی محکوم کرده است.

#محمدمهدی_کرمی #ماشالله_کرمی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نوروز

@Tavaana_TavaanaTech

علیه فراموشی

دیکتاتوری جمهوری اسلامی پس از مرگ روح‌الله عجمیان از بسیجیان سرکوبگر در جریان انقلاب ۱۴۰۱، سیدمحمد حسینی و محمدمهدی کرمی را اعدام کرد.
شهریورماه ۱۴۰۲، یک شاهد عینی در گفت‌وگوی اختصاصی با صدای آمریکا گفته بود: «این دو در لحظات پایانی عمر خود فریاد زدند جانمان فدای ایران.»

پس از اعدام آنها، روایات دردناکی از شکنجه هر دو نفر منتشر شد که با واکنش گسترده جامعه همراه شد. به گفته یک زندانی دیگر، «بازداشت‌شدگان شکنجه «جوجه‌ای» می‌شدند و از پشت دست و پای آنها به هم بسته می‌شد و با لگد و چوب کتک‌کاری می‌شدند.»
این شاهد که خود هم ماه‌ها زندانی بوده، در گفتگوی اختصاصی با صدای آمریکا، ادامه می‌دهد:
«از دیگر شکنجه‌های زندانیان این بود که بنزین را جلوی آنها می‌گذاشتند تا استشمام کنند اما روی آنها نوشابه می‌ریختند و بغل آنها فندک روشن می‌کردند و با جفت پا در صورت زندانی بسته‌شده در حالت «جوجه‌ای» می‌زدند.»

دادخواهیم و از یاد نمی‌بریم هم‌اکنون هم ماشالله کرمی پدر دادخواه محمدمهدی به جرم! «دادخواهی» در زندان دیکتاتور اسیر است.
به امید آزادی ایران و ایرانی

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمدمهدی_کرمی
#محمد_حسینی


@Tavaana_TavaanaTech

‏گلرخ ایرایی: برای شکستن چوبه‌های دار، صدای هم بودن کافی نیست

تو زندان سکوت معنایی نداره. همه‌جا پر از صداست اما صدایی که نمی‌شه باهاش رویا رو به تصویر کشید. برای کسی که با صدا، تصور می‌کنه و می‌تونه اون‌چه به ذهنش میاد رو بنویسه، کار سخت می‌شه. این‌جا شبا بهتر می‌شه خودکار رو برداشت و چیزی نوشت. مثلا میشه رفت تو اتاق سیگار. پایین پله‌هایی که مسدود شده و پشتِ در‌ش یه دیوار با بلوکای خاکستری و سیمان کشیدن. اونجا هم وقتی چشمات رو می‌بندی، فقط می‌تونی تو صدای تهویه‌ی صنعتی قراضه‌ای که کنارت زوزه می‌کشه غرق بشی. بیرون کشیدنِ رویا از تو صدای تهویه‌ی صنعتی _که تا قبل از این فکر می‌کردم برای مرغداری مناسبه_ کار سختیه. ولی می‌شه چشما رو بست و تصور کرد.
چند وقت پیش اعلام شده بود جمهوری اسلامی طی یک سال، حدود هزار نفر رو اعدام کرده و رکورد دو دهه‌ی گذشته‌ی خودش رو شکسته. ما رکورد زده بودیم و تونسته بودیم اون‌قدر سکوت کنیم و نگاه کنیم که همچین رتبه‌ای هولناکی رو به‌دست بیاریم.
نشسته بودم رو چارپایه‌ی چوبی و تو صدای تهویه گم شده بودم. چشمام رو بسته بودم و به سیگار پک می‌زدم. نیمه‌شب بود. شاید نزدیک به اذان صبح.
مرور این خبر و وحشتِ نزدیک شدن اذان صبح کافی بود تا صداها ...  _یعنی چند نفر رو، از کجا، برای اعدام منتقل می‌کردن؟
همین کافی بود تا صداها هجوم بیارن
صدای پوتین‌هایی که نزدیک می‌شدن
صدای کلید که تو قفل آهنی می‌چرخید
صدای باز شدن قفل
صدای کشیده و کوبیده شدن قفل کشویی
صدای چرخیدن لولای زنگ زده‌ی درِ سلول
صدای کوبیده شدن دری آهنی به دیواری سیمانی
صدای دو رگه‌ی سربازی مسخ شده: «بلند شو»
و سکوت
صدای افسرنگهبانی که با شغلش عجین شده بود: «پاشو بریم»
و باز سکوت
صدای پوتین‌های سرباز که به همراه افسرنگهبان و چند نیروی کمکی وارد سلول شدن
صدای تَن‌هایی که به هم می‌سابیدن و پیکری که برای «نیامدن» تقلا می‌کرد
صدای کوبیده شدنِ تن‌ها به در آهنی که نیمه‌باز مونده بود
صدای نفس‌های سنگینی که از سلول‌های کناری به گوش می‌رسید
صدای پوتین‌هایی که کوریدور رو به سمت درِ خروج طی می‌کردن و صدای دمپایی پلاستیکی‌ای که از لابه‌لایِ کوبش پوتین‌ها روی سرامیکِ کف راهرو به شکل فریادی کش‌دار و کر کننده در‌ اومده بود
صدای درهایی که پشت هم باز و بسته می‌شدن
صدای تقلای پیکری که حالا دیگه روی زمین کشیده می‌شد و تو صدای خواب‌آلود موذن گم می‌شد
صدای خمیازه‌ی راننده‌ی آمبولانسی که بی‌حوصله به ماشین‌اش تکیه داده بود و منتظر بود همه چی زودتر تموم بشه و بره دنبال کارش
صدای پزشکی! که گزارشی رو از وضعیت محکوم به مرگ، به مردی که کلاسوری در دست داشت اعلام می‌کرد
و صدای سقوط دانه‌های تسبیحِ «مردی که از ملزومات صحنه‌ی اعدام بود» و داشت چیزی رو زیر لب زمزمه می‌کرد
سیگار به انتها رسید. برای رها شدن از صدای تقلای پیکرِ «مردی که می‌خواست زنده بمونه»، ناخودآگاه به صدای تهویه‌ی صنعتی پناه بردم. سعی کردم دوباره بشنومش تا صداهای دیگه محو بشن.
چشمام رو باز کردم.دمپایی‌هام رو روی زمین کشیدم و به اقیانوسی که ویدا روی دیوار کشیده بود چشم دوختم.عادت داشتم وقتی این‌جا تنها می‌شدم صدای آب رو تصور کنم.اما مثل همیشه نبود. قُل‌قُل آب همه‌چیز رو تو خودش خفه کرد. مثل خفگی طناب دار دور گردنِ محکومی که ریتمِ تکون خوردنِ بدن معلق‌اش داره کندتر و کندتر می‌شه. محکومی که آخرین صداهایی که شنید، صدای باز شدن دریچه‌ی مرگ، صدای رها شدن طناب، صدای شکستن گردن و خرخر سختِ آخرین نفس‌هایی بود که تو صدای پرت شدن دمپایی روی زمینِ زیر پاش آروم گرفت.
ما مرگ رو تصور، روایت و زندگی می‌کنیم.
اما اون‌که پشت قتل‌گاه فرزندش شب رو به کور سوی امیدی انتظار می‌کشه، بیش از ما مرگ رو زندگی می‌کنه.
محسن لنگرنشین از ما خواست صداش باشیم. پدر و مادر محسن هم از ما خواستن صداشون باشیم. ما هم از همدیگه خواستیم که صداشون باشیم و در همون حال که همه از هم می‌خواستیم صدای اونا باشیم، کشتنش.
صدا قدرت عجیبی داره برای تصور رویاها و کابوس‌ها. اما برای شکستن چوبه‌های دار، صدای هم بودن کافی نیست. شاید لازم بود بعد از شنیدن صدای هم، بعد از شنیدن صدای مادر محسن، صدای مادر محمد یا صدای آقاماشالله کرمی، بند کفش‌مونو می‌بستیم و در خونه رو به هم می‌کوبیدیم و می‌رفتیم پشت در زندون. دست‌کم کسی که صدامون زده بود رو تو اون گرگ و میش مرگ‌بار تنها نذاشته بودیم و یه «نه» بلند گفته بودیم به اعدام و شده بودیم مثل «صدای خواهش شفاف آب به جاری شدن» که بیشتر از اون‌که فقط یه «صدا» باشه، تداعی اراده‌ست. اراده‌ی جاری شدن.

گلرخ ایرایی
اردیبهشت ۱۴۰۴
زندان اوین

#نه_به_اعدام
#محسن_لنگرنشین
#محمد_قبادلو
#محمدمهدی_کرمی
#محمد_حسینی
و تمامی آنانی که بی حضور «ما» بر دار شدند.

#بیانیه #گلرخ_ایرایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

همواره شنیده‌ایم که: در جنگ شرف، بی‌طرف، بی‌شرف است...

ای مردم شریف ایران،
فرزندان این سرزمین همیشه در طول تاریخ پرفراز و نشیب‌مان ثابت کرده‌اند که برای تمامیت ایران عزیز، برای مردمان این خاک از هر قوم و زبان و آیینی، تا پای جان ایستاده‌اند. این بیشه هیچ‌گاه از شیران ایرانی خالی نبوده و نخواهد ماند.

یکی از همین فرزندان دلیر میهن، جانباز سرافراز، آقای علی تیموری است. او هفت سال از جوانی خود را در جبهه‌های جنگ گذراند و امروز، نتوانست در برابر ظلم، بی‌عدالتی، قدرت‌طلبی و بی‌کفایتی حاکمان سکوت کند.
با همان روحیه ایثار و غیرت، لب به اعتراض گشود و با حضور بر مزار جان‌باختگان راه آزادی، سید محمد حسینی و محمدمهدی کرمی، یادشان را گرامی داشت و تنها یک جمله گفت:
«اندکی صبر، سحر نزدیک است...»

اما حال، او را به جرم همین حضور و همین یک جمله، به یک سال حبس و سپس ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرده‌اند؛ کشوری که خود و همرزمانش جان‌شان را فدای آن کرده‌اند!

سؤال اینجاست:
آیا حضور بر مزار جان‌باختگان و دادخواهی برای مظلومان، جرم است؟
آیا پرسشگری، اعتراض مسالمت‌آمیز و کنش اجتماعی، که حق هر شهروند است، گناهی نابخشودنی‌ست؟
آیا این همان حکومتی‌ست که باید خدمتگزار مردم، و نه ارباب آنان باشد؟

ما امروز از وجدان بیدار جامعه، از اذهان عمومی دعوت می‌کنیم تا قضاوت کنند:
فرزندان ایران، با هر بهانه‌ای از سوی حاکمیت جمهوری اسلامی، متهم، مجرم، و محکوم می‌شوند؛ زندان، اعدام، محرومیت‌ها و محدودیت‌ها سهم آنان می‌گردد.

جناب تیموری، اندکی صبر، سحر نزدیک است...
راه شما و راه تمام آزادگان این سرزمین، پر رهرو باد.

لازم به ذکر است، آقای تیموری از تاریخ هفتم اردیبهشت سال جاری برای گذراندن حبس راهی زندان شده‌اند.

متن و ویدیو ارسالی مخاطبان توانا

#محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #دادخواهی #علی_تیموری #جانباز_جنگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ماشاالله کرمی پدر دادخواه محمدمهدی کرمی و زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی کرج، در پیامی کوتاه گفته: «نه قاتلم، نه مجرم، فقط پدر بودم و ۶۸۴ روز است که در زندانم»

مبادا آقا ماشاالله را فراموش کنیم. مرد شریفی که در خانه‌اش همیشه به روی همه باز بود. مردی با عزت نفس بالا که گرچه با دستفروشی فرزندانش را بزرگ کرد، گروه سختی کشید، اما همواره با روی گشاده میزبان مردم بود.

پدری دادخواه، که برای محمد حسینی که پدر نداشت هم بعد از قتل حکومتی او، پدری می‌کرد.

هنوز یادمان هست صدایش را که می‌گفت، محمد مهدی گفت «بابا حکمم اعدام است ولی به مامان چیزی نگو»

آقا ماشاالله به خاطر شرافتش، به خاطر محبوبیتش و به خاطر دادخواهی در زندان است.

#ماشالله_کرمی #محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

درخواست آزادی مشروط ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، معترض اعدام‌ شده، توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان البرز رد شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، درخواست آزادی مشروط ماشالله کرمی، زندانی سیاسی محبوس در ندامتگاه مرکزی کرج، رد شد.

پیشتر وکیل مدافع این زندانی سیاسی اعلام کرده بود، با توجه به این‌که آقای کرمی بیش از نصف دوران محکومیت حبس خود را تحمل کرده است، امکان آزادی مشروط وی وجود دارد.

آقای کرمی پس از پذیرش درخواست تجمیع احکام توسط مرجع قضایی به سه سال و هفت ماه حبس محکوم شد. وی پیشتر در دو پرونده جداگانه مجموعا به پنج سال و سه ماه حبس محکوم شده بود.

در تاریخ ۲ بهمن‌ ۱۴۰۳، وی توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان البرز بابت اتهام پولشویی و تحصیل مال نامشروع به یک سال حبس و مصادره منزل مسکونی و خودرو محکوم شد. او در مرداد همان سال توسط شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو شهرستان نظرآباد از بابت اتهام مذکور به هشت سال و ده ماه حبس، یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی و مصادره اموال محکوم شده بود.


#ماشالله_کرمی #محمدمهدی_کرمی
#دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وکیل ماشاءالله کرمی:
اعاده دادرسی دوم موکلم رد شد

شهلا اروجی، وکیل دادگستری، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
«اعاده دادرسي دوم موكلم ⁧ ماشالله کرمی ⁩ همانند اعاده دادرسي اول رد شد.
‏ما را به سخت جاني خود اين گمان نبود.»

ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، از قهرمانان اعدام‌شده در جریان انقلاب مهسا است که در مرداد ۱۴۰۲، به «جرم» دادخواهی و با انتساب اتهامات بی‌اساس بازداشت شد.

ماشالله کرمی، زندانی سیاسی محبوس در ندامتگاه مرکزی کرج، پس از تجمیع احکام به سه سال و هفت ماه زندان محکوم شده است. با وجود گذراندن بیش از نیمی از دوران محکومیت، درخواست آزادی مشروط او رد شد؛ در حالی که وکیلش پیش‌تر اعلام کرده بود شرایط قانونی برای آزادی مشروط فراهم بود.

#ماشالله_کرمی #محمدمهدی_کرمی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی که پدر جاویدنام مهرشاد شهیدی منتشر کرد که روی آن دکلمه محمد نجفی، وکیل زندانی اهل شازند اراک، قرار دارد.

او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«صدای خاموش‌شده‌ی شما، آوای بیداری ما شد؛ راهی که با خونتان آغاز شد، هرگز خاموش نخواهد ‌شد.»

شاعر و دکلمه از «محمد نجفی»

#مهرشاد_شهیدی #پویابختیاری #ابوالفضل_امیرعطایی #نداآقاسلطان #محسن_شکاری #نیکتااسفندانی #نویدافکاری #محمدمهدی_کرمی #محمدحسینی #حنانه_کیا #سارینا_اسماعیل_زاده #سیاوش_محمودی #نیکاشاکرمی #مهسا_امینی #کیان_پیرفلک #مجاهد_کورکور #محمدرضااسکندری #حدیث_نجفی #خدانور #کیانوش_سنجری #مهران_سماک #اسراپناهی #غزاله_چلاوی #آیلار_حقی #بهنام_لایق_پور #مجیدرضا_رهنورد #حمیدرضاروحی #یلدا_آقا_فضلی #دادخواهی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

انتظار
کاری از ماریا

به یاد تمام جان‌هایی که در راه آزادی ایران فدا شدند، به یاد تمام عزیزان زندانی سیاسی که دیوار زندان نتوانست آن‌ها را به سکوت بکشاند.


#هنر_اعتراض #مهسا_اميني #زن‌_زندگی_آزادی #مجیدرضا_رهنورد #محسن_شکاری #محمدمهدی_کرمی #محمد_حسینی #نیکا_شاکرمی #فاطمه_سپهری #رضا_محمدحسینی #ندا_آقاسلطان #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز محمد مهدی کرمی است. اگر جمهوری اسلامی او را به قتل نمی‌رساند او امروز تازه ۲۴ ساله می‌شد.
امروز پدر دادخواهش، به جرم پدر بودن به جرم دادخواهی، بیش از دو سال است که در زندان است.

‏محمدمهدی کرمی متولد آبان ۱۳۸۰ در مراسم چهلم حدیث نجفی بازداشت شد.

او بیش از ده عنوان قهرمانی کشوری و استانی داشت و در سال ۱۳۹۶ به اردوی تیم‌های ملی کاراته ایران دعوت شده بود.

او با کارگری و به‌گفتهٔ خودش: «نانِ حلال» به معاشِ خانواده کمک می‌کرد.

جمهوری اسلامی محمد مهدی را در ۱۷ دی ۱۴۰۱ به‌همراه سید محمد حسینی یکی دیگر از متهمانِ پرونده روح‌الله عجمیان اعدام کرد.

امروز مادر محمدمهدی کرمی، در غیاب آقا ماشاالله بر سر مزار پسر دلیرش حضور یافت و یاد او را گرامی داشت.

#محمدمهدی_کرمی #ماشاالله_کرمی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech