«نظام پساتوتالیتر» یعنی چه؟ تفاوت آن با دیکتاتوری کلاسیک چیست؟
از ریش و انگشتر تا اطاعت پنهان
یکی از مفاهیم مهم کتاب قدرتِ بیقدرتان، «پساتوتالیتاریسم» و «نظام پساتوتالیتر» است.
این مفهوم مقداری ابهامآفرین است که قصد دارم در این پست، برای ابهامزدایی، کمی در مورد آن صحبت کنم.
✍️دکتر حسین اکبرینسب
هاول در یکی از بخشهای ابتدایی کتاب، در مورد این نامگذاری صحبت میکند و اعتراف میکند که عبارت دقیقی نیست، اما ناچار است برای نامگذاری نظام حاکم بر کشورش در آن دوران، از آن استفاده کند تا تمایز آن نظام را با دیکتاتوریهای کلاسیک مشخص نماید.
ابهامی که ایجاد میشود بهخاطر واژهی پُست است؛ یکی از معانی مرسوم آن «عبور و گذشتن» است که در این صورت، معنای کلی عبارت هاول «عبور از دیکتاتوری» خواهد بود.
هاول همانجا توضیح میدهد که منظورش القای این معنا نیست، چون آن جامعه هنوز از دیکتاتوری عبور نکرده است. بلکه منظور او «تفاوت» است: تفاوت با امری که همزمان از آن عبور صورت نگرفته است.
بنابراین، نظام پساتوتالیتر متفاوت با نظام توتالیتر است، اما هنوز از آن عبور نکرده و آن را هم در دل خود دارد.
بهعبارتی، نظام پساتوتالیتر، نوعی از توتالیتاریسم است که با توتالیتاریسم کلاسیک فرقهایی دارد.
در نظام توتالیتر، حاکمیت مبتنی بر زور و اجبار و اعمال مستقیم، واضح و آشکار قدرت است. اما در نظام پساتوتالیتر، لزوماً زور و اجبار اعمال نمیشود، بلکه بخش مهمی از سلطه از طریق ایدئولوژی و مشارکت افراد تحت سلطه در مناسک آن ایدئولوژی اعمال میشود.
نقطهی عزیمت هاول در مورد ایدئولوژی، تعریف کارل مارکس است که ایدئولوژی را نوعی آگاهیِ کاذب تعریف میکند که کار آن، قلب حقیقت است!
از نظر مارکس، ایدئولوژی دروغ و توهمی بزرگ است که جای حقایق را میگیرد و به شکلی دردناک و فاجعهبار، باورپذیر است.
بهنظر هاول، نظام پساتوتالیتر از باورپذیری ایدئولوژی و توهمات ایدئولوژیک استفاده میکند و مردمان تحت سلطه را با خود همراه میسازد.
مردم تحت سلطه با مشارکت در انواع مناسک ایدئولوژیک، چه در اشکال کارناوالی و تجمعی و نمایشی، چه در الفاظ زبانی و چه در بهکارگیری تصاویر و انجام اداها و اطوار و حتی نوع لباس پوشیدن، عملاً آن ایدئولوژی را برمیسازند و سرپا نگه میدارند و از این طریق، سلطهی آن نظام بر خود را تسهیل میکنند.
مثلاً گذاشتن ریش بلند توسط مردان و نامیدن آن به نام «محاسن»، دست کشیدنهای گاه و بیگاه بر این محاسن، یا پوشیدن پیراهن در وضعیتی که روی شلوار قرار گیرد، انداختن چند انگشتر با نگینهای درشت در انگشتان دست، یا نوع یقه خاص و ادای الفاظ مرسوم مذهبی توسط اشخاص، در دهههای اول پس از انقلاب اسلامی، بخشی از همین مناسک ایدئولوژیک بودند.
هاول مجموعهی این مناسک را یک پانارومای کامل توصیف میکند که قطعات آن توسط مردم تحت سلطه در اشکال گوناگون جورچین میشود.
مردم با مشارکت در ساختن لحظهبهلحظهی این پاناروما، اطاعت خود از نظام پساتوتالیتر را نشان میدهند و با آن همراه میشوند.
اصلاً نظام پساتوتالیتر، مجموعهی همین مناسک و اداها و اطوار است، بعلاوهی اهدافی که حاکمان برای آن در نظر گرفتهاند؛ و هر جا که لازم باشد برای پیش بردن آن به زور هم متوسل میشوند.
اما واقعیت آن است که زور همین مناسک از زور قدرت قهری حاکمیت بیشتر است؛ چون تعداد آنها عملاً بیشمار است (این مناسک عملاً همهجا و در هر لحظه هستند و آدم را وادار به مشارکت میکنند. هر جا که چشم باز کنی، حتی در رفتارهای شخصی و عادتشدهی آدمها حضور دارند و تکرار میشوند.)
مجموعهی این مناسک، در نهایت همان چنبرهی دروغ، ریا و تزویر است که مردم در آن گرفتار میشوند و خروج از آن زمانی دشوار میشود که حضور در این چنبره، از طرف نظام حاکم که کنترل سیستم اقتصادی را هم در دست دارد، با پاداش همراه میشود!
به شکلی که اطاعت و حضور در مناسک ایدئولوژیک، مساوی با تأمین منافع است و خروج از این چنبره و قرار گرفتن در دایرهی حقیقت، معادل از دست دادن منافع و چهبسا آغاز تنبیههای گوناگون است.
در نهایت، هاول این پیچیدگی سلطه را با اعمال مستقیم قدرت توسط دیکتاتوریهای کلاسیک متفاوت میداند و بر این پیچیدگی، نام «نظام پساتوتالیتر» را مینهد و در پایان فایل سه، سعی میکند تفاوتهای آن با نظام دیکتاتوری کلاسیک را بیان نماید.
#توتالیتتریسم #پساتوتالیتر #دیکتاتوری #استبداد_دینی #نظام_ایدئولوژیک #واتسلاو_هاول #حسین_اکبری_نسب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از ریش و انگشتر تا اطاعت پنهان
یکی از مفاهیم مهم کتاب قدرتِ بیقدرتان، «پساتوتالیتاریسم» و «نظام پساتوتالیتر» است.
این مفهوم مقداری ابهامآفرین است که قصد دارم در این پست، برای ابهامزدایی، کمی در مورد آن صحبت کنم.
✍️دکتر حسین اکبرینسب
هاول در یکی از بخشهای ابتدایی کتاب، در مورد این نامگذاری صحبت میکند و اعتراف میکند که عبارت دقیقی نیست، اما ناچار است برای نامگذاری نظام حاکم بر کشورش در آن دوران، از آن استفاده کند تا تمایز آن نظام را با دیکتاتوریهای کلاسیک مشخص نماید.
ابهامی که ایجاد میشود بهخاطر واژهی پُست است؛ یکی از معانی مرسوم آن «عبور و گذشتن» است که در این صورت، معنای کلی عبارت هاول «عبور از دیکتاتوری» خواهد بود.
هاول همانجا توضیح میدهد که منظورش القای این معنا نیست، چون آن جامعه هنوز از دیکتاتوری عبور نکرده است. بلکه منظور او «تفاوت» است: تفاوت با امری که همزمان از آن عبور صورت نگرفته است.
بنابراین، نظام پساتوتالیتر متفاوت با نظام توتالیتر است، اما هنوز از آن عبور نکرده و آن را هم در دل خود دارد.
بهعبارتی، نظام پساتوتالیتر، نوعی از توتالیتاریسم است که با توتالیتاریسم کلاسیک فرقهایی دارد.
در نظام توتالیتر، حاکمیت مبتنی بر زور و اجبار و اعمال مستقیم، واضح و آشکار قدرت است. اما در نظام پساتوتالیتر، لزوماً زور و اجبار اعمال نمیشود، بلکه بخش مهمی از سلطه از طریق ایدئولوژی و مشارکت افراد تحت سلطه در مناسک آن ایدئولوژی اعمال میشود.
نقطهی عزیمت هاول در مورد ایدئولوژی، تعریف کارل مارکس است که ایدئولوژی را نوعی آگاهیِ کاذب تعریف میکند که کار آن، قلب حقیقت است!
از نظر مارکس، ایدئولوژی دروغ و توهمی بزرگ است که جای حقایق را میگیرد و به شکلی دردناک و فاجعهبار، باورپذیر است.
بهنظر هاول، نظام پساتوتالیتر از باورپذیری ایدئولوژی و توهمات ایدئولوژیک استفاده میکند و مردمان تحت سلطه را با خود همراه میسازد.
مردم تحت سلطه با مشارکت در انواع مناسک ایدئولوژیک، چه در اشکال کارناوالی و تجمعی و نمایشی، چه در الفاظ زبانی و چه در بهکارگیری تصاویر و انجام اداها و اطوار و حتی نوع لباس پوشیدن، عملاً آن ایدئولوژی را برمیسازند و سرپا نگه میدارند و از این طریق، سلطهی آن نظام بر خود را تسهیل میکنند.
مثلاً گذاشتن ریش بلند توسط مردان و نامیدن آن به نام «محاسن»، دست کشیدنهای گاه و بیگاه بر این محاسن، یا پوشیدن پیراهن در وضعیتی که روی شلوار قرار گیرد، انداختن چند انگشتر با نگینهای درشت در انگشتان دست، یا نوع یقه خاص و ادای الفاظ مرسوم مذهبی توسط اشخاص، در دهههای اول پس از انقلاب اسلامی، بخشی از همین مناسک ایدئولوژیک بودند.
هاول مجموعهی این مناسک را یک پانارومای کامل توصیف میکند که قطعات آن توسط مردم تحت سلطه در اشکال گوناگون جورچین میشود.
مردم با مشارکت در ساختن لحظهبهلحظهی این پاناروما، اطاعت خود از نظام پساتوتالیتر را نشان میدهند و با آن همراه میشوند.
اصلاً نظام پساتوتالیتر، مجموعهی همین مناسک و اداها و اطوار است، بعلاوهی اهدافی که حاکمان برای آن در نظر گرفتهاند؛ و هر جا که لازم باشد برای پیش بردن آن به زور هم متوسل میشوند.
اما واقعیت آن است که زور همین مناسک از زور قدرت قهری حاکمیت بیشتر است؛ چون تعداد آنها عملاً بیشمار است (این مناسک عملاً همهجا و در هر لحظه هستند و آدم را وادار به مشارکت میکنند. هر جا که چشم باز کنی، حتی در رفتارهای شخصی و عادتشدهی آدمها حضور دارند و تکرار میشوند.)
مجموعهی این مناسک، در نهایت همان چنبرهی دروغ، ریا و تزویر است که مردم در آن گرفتار میشوند و خروج از آن زمانی دشوار میشود که حضور در این چنبره، از طرف نظام حاکم که کنترل سیستم اقتصادی را هم در دست دارد، با پاداش همراه میشود!
به شکلی که اطاعت و حضور در مناسک ایدئولوژیک، مساوی با تأمین منافع است و خروج از این چنبره و قرار گرفتن در دایرهی حقیقت، معادل از دست دادن منافع و چهبسا آغاز تنبیههای گوناگون است.
در نهایت، هاول این پیچیدگی سلطه را با اعمال مستقیم قدرت توسط دیکتاتوریهای کلاسیک متفاوت میداند و بر این پیچیدگی، نام «نظام پساتوتالیتر» را مینهد و در پایان فایل سه، سعی میکند تفاوتهای آن با نظام دیکتاتوری کلاسیک را بیان نماید.
#توتالیتتریسم #پساتوتالیتر #دیکتاتوری #استبداد_دینی #نظام_ایدئولوژیک #واتسلاو_هاول #حسین_اکبری_نسب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍13❤4
Forwarded from گفتوشنود
کمیسیون ایالات متحده در امور آزادی مذهبی بینالمللی (USCIRF) در گزارش سالانه خود که روز دوشنبه، ششم مرداد ۱۴۰۴ منتشر شد، از تداوم سرکوب و نقض حقوق اقلیتهای دینی در ایران خبر داد.
این گزارش به طور خاص به وضعیت مسیحیان، یهودیان، اهل سنت و بهائیان پرداخته و اعلام کرده است که این سرکوبها، به ویژه پس از درگیریهای نظامی اخیر میان ایران و اسرائیل، شدت یافته است.
بر اساس این گزارش، مقامات ایرانی زندانیان عقیدتی را تحت شکنجه و مجازاتهای سنگین قرار میدهند و آنها را از خدمات درمانی محروم میکنند. همچنین، حکومت ایران به بازداشتهای خودسرانه، ناپدیدسازی اجباری، تخریب اموال و ترویج نفرتپراکنی آنلاین علیه اقلیتهای مذهبی مبادرت میورزد.
گزارش کمیسیون آمریکایی همچنین هشدار میدهد که پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر با اسرائیل، جمهوری اسلامی تلاش برای هدف قرار دادن اماکن و افراد یهودی در خارج از کشور را تشدید کرده است. این کمیسیون تاکید میکند که یهودیان در ایران، علیرغم به رسمیت شناخته شدن ظاهری، در وضعیت ناامنی فزایندهای قرار دارند. تبلیغات یهودیستیزانه افزایش یافته و بازداشتهای خودسرانه و تهدیدها علیه جامعه یهودیان شدت یافته است.
در ادامه گزارش آمده است که جمهوری اسلامی در حالی که دین یهود را به رسمیت میشناسد، در سطح عمومی یهودیان را دشمنان اسلام معرفی میکند، تاریخ هولوکاست را انکار و تحریف میکند، بر کنیسهها نظارت دارد و با ایجاد حوزههای رأیگیری مخصوص یهودیان و وادار کردن نمایندگان جامعه یهودیان به ابراز حمایت از حکومت، به ایجاد ترس و ارعاب در میان این جامعه دامن میزند. همچنین، حکومت ایران یهودیان را به طور جمعی مسئول اقدامات نظامی اسرائیل معرفی میکند.
کمیسیون ایالات متحده در امور آزادی مذهبی بینالمللی در گزارش خود از کنگره آمریکا خواسته است تا «متمم لاوتنبرگ» را به طور دائمی تمدید و اجرا کند تا اقلیتهای دینی تحت آزار در ایران بتوانند از طریق آن، پناهندگی در آمریکا دریافت کنند. این متمم در ابتدا برای یهودیان فراری از اتحاد جماهیر شوروی تدوین شده بود و در سال ۲۰۰۴ به اقلیتهای دینی در ایران نیز گسترش یافت.
#آزادی_مذهبی #ایالات_متحده_آمریکا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
کمیسیون ایالات متحده در امور آزادی مذهبی بینالمللی (USCIRF) در گزارش سالانه خود که روز دوشنبه، ششم مرداد ۱۴۰۴ منتشر شد، از تداوم سرکوب و نقض حقوق اقلیتهای دینی در ایران خبر داد.
این گزارش به طور خاص به وضعیت مسیحیان، یهودیان، اهل سنت و بهائیان پرداخته و اعلام کرده است که این سرکوبها، به ویژه پس از درگیریهای نظامی اخیر میان ایران و اسرائیل، شدت یافته است.
بر اساس این گزارش، مقامات ایرانی زندانیان عقیدتی را تحت شکنجه و مجازاتهای سنگین قرار میدهند و آنها را از خدمات درمانی محروم میکنند. همچنین، حکومت ایران به بازداشتهای خودسرانه، ناپدیدسازی اجباری، تخریب اموال و ترویج نفرتپراکنی آنلاین علیه اقلیتهای مذهبی مبادرت میورزد.
گزارش کمیسیون آمریکایی همچنین هشدار میدهد که پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر با اسرائیل، جمهوری اسلامی تلاش برای هدف قرار دادن اماکن و افراد یهودی در خارج از کشور را تشدید کرده است. این کمیسیون تاکید میکند که یهودیان در ایران، علیرغم به رسمیت شناخته شدن ظاهری، در وضعیت ناامنی فزایندهای قرار دارند. تبلیغات یهودیستیزانه افزایش یافته و بازداشتهای خودسرانه و تهدیدها علیه جامعه یهودیان شدت یافته است.
در ادامه گزارش آمده است که جمهوری اسلامی در حالی که دین یهود را به رسمیت میشناسد، در سطح عمومی یهودیان را دشمنان اسلام معرفی میکند، تاریخ هولوکاست را انکار و تحریف میکند، بر کنیسهها نظارت دارد و با ایجاد حوزههای رأیگیری مخصوص یهودیان و وادار کردن نمایندگان جامعه یهودیان به ابراز حمایت از حکومت، به ایجاد ترس و ارعاب در میان این جامعه دامن میزند. همچنین، حکومت ایران یهودیان را به طور جمعی مسئول اقدامات نظامی اسرائیل معرفی میکند.
کمیسیون ایالات متحده در امور آزادی مذهبی بینالمللی در گزارش خود از کنگره آمریکا خواسته است تا «متمم لاوتنبرگ» را به طور دائمی تمدید و اجرا کند تا اقلیتهای دینی تحت آزار در ایران بتوانند از طریق آن، پناهندگی در آمریکا دریافت کنند. این متمم در ابتدا برای یهودیان فراری از اتحاد جماهیر شوروی تدوین شده بود و در سال ۲۰۰۴ به اقلیتهای دینی در ایران نیز گسترش یافت.
#آزادی_مذهبی #ایالات_متحده_آمریکا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
💔8👍1
طبق گزارش دریافتی، دو تن از زندانیان تیپ ۲ سالن ۶ زندان تهران بزرگ توسط یک زندانی جرایم خطرناک، مورد اصابت چاقو قرار گرفتند.
طبق گزارش دریافتی، یک زندانی جرایم خطرناک به نام امید خاندایی، که حدود یک هفته است که به بند زندانیان سیاسی منتقل شده است، با دو تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی به نامهای علی قنادزاده (از دراویش گنابادی) و محمود داراییمنش (از معترضان خیزش ۱۴۰۱) درگیر شده و آقای قنادزاده از ناحیه دست و کمر و محمود داراییمنش از ناحیه کمر مورد اصابت چاقو قرار گرفتند.
علاوه بر امید خاندایی، چند زندانی دیگر جرایم خشن، به بند زندانیان سیاسی منتقل شدهاند. جمهوری اسلامی همواره با عدم رعایت اصل تفکیک جرایم، به طور عمدی جان زندانیان سیاسی را تهدید کرده است و در مواردی با هماهنگی مسئولان زندان، این کار منجر به درگیری شدید و حتی جانباختن زندانیان سیاسی هم شده است. زندانیان سیاسی بر اساس آئیننامه اجرایی سازمان زندانها باید از زندانیان جرائم خشن تفکیک شوند.
این در حالیاست که بارها شاهد بودهایم مقامات زندان از زندانیان جرائم خشن برای فشار بر زندانیان سیاسی سوءاستفاده میکنند، این افراد را ترغیب میکنند که علیه زندانیان سیاسی اقداماتی انجام دهند.
مرگ تلخ علیرضا شیرمحمدعلی زندانی سیاسی را، که در زندان توسط زندانیان جرائم خشن به قتل رسید، به خاطر میآورید؟
#محمود_دارایی_منش #علی_قنادزاده #زندان_تهران_بزرگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی، یک زندانی جرایم خطرناک به نام امید خاندایی، که حدود یک هفته است که به بند زندانیان سیاسی منتقل شده است، با دو تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی به نامهای علی قنادزاده (از دراویش گنابادی) و محمود داراییمنش (از معترضان خیزش ۱۴۰۱) درگیر شده و آقای قنادزاده از ناحیه دست و کمر و محمود داراییمنش از ناحیه کمر مورد اصابت چاقو قرار گرفتند.
علاوه بر امید خاندایی، چند زندانی دیگر جرایم خشن، به بند زندانیان سیاسی منتقل شدهاند. جمهوری اسلامی همواره با عدم رعایت اصل تفکیک جرایم، به طور عمدی جان زندانیان سیاسی را تهدید کرده است و در مواردی با هماهنگی مسئولان زندان، این کار منجر به درگیری شدید و حتی جانباختن زندانیان سیاسی هم شده است. زندانیان سیاسی بر اساس آئیننامه اجرایی سازمان زندانها باید از زندانیان جرائم خشن تفکیک شوند.
این در حالیاست که بارها شاهد بودهایم مقامات زندان از زندانیان جرائم خشن برای فشار بر زندانیان سیاسی سوءاستفاده میکنند، این افراد را ترغیب میکنند که علیه زندانیان سیاسی اقداماتی انجام دهند.
مرگ تلخ علیرضا شیرمحمدعلی زندانی سیاسی را، که در زندان توسط زندانیان جرائم خشن به قتل رسید، به خاطر میآورید؟
#محمود_دارایی_منش #علی_قنادزاده #زندان_تهران_بزرگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔20❤4🕊3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بیخبری نگرانکننده از رستم باقری؛ فعال سیاسی اهل لرستان
بیش از یک ماه از بازداشت رستم باقری، فعال سیاسی اهل کوهدشت لرستان، میگذرد و هیچ خبری از وضعیت او در دست نیست. باقری که طی ماههای گذشته زندگی مخفیانهای را در پی فشارهای امنیتی آغاز کرده بود، به دلیل فعالیتهای انتقادیاش در اینستاگرام تحت پیگرد قرار داشت و نهایتاً در سکوت خبری در ایام جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل، بازداشت شد.
صفحه اینستاگرام او که با شجاعت به بیان دیدگاههای خود در نقد ساختار جمهوری اسلامی میپرداخت، پس از بازداشت با دستور قضایی، توسط نهادهای حکومتی مسدود شده است.
رستم باقری، متولد ۱۳۶۰ و دارای مدرک کارشناسی ارشد MBA، و از کارآفرینان لرستان است که پیش از این نیز سابقه بازداشت و شکنجه در جریان خیزش سراسری ۱۴۰۱ را داشته است. او در ۱۶ آذرماه ۱۴۰۱ در جریان روز دانشجو مورد ضربوشتم مأموران لباسشخصی قرار گرفت و دچار آسیب جدی در ناحیه گوش شد که تا امروز آثار آن باقی مانده است.
باقری در سال ۱۴۰۲ نیز در مسیر رفتن به مراسم سالگرد نیکا شاکرمی بازداشت و مدتی در زندان مرکزی خرمآباد محبوس بود. در ماههای اخیر نیز با شکایت دادستان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» تحت تعقیب بود و پس از انتشار یک ویدیو در پاسخ به این احضار، با افزایش فشارهای امنیتی و تهدید خانوادهاش، ناچار به زندگی مخفیانه شد.
با گذشت چندین هفته از بازداشت رستم باقری و انتقال به زندان خرمآباد، نهادهای امنیتی و قضایی همچنان هیچ پاسخ روشنی درباره وضعیت پرونده او ارائه نکردهاند.
#رستم_باقری #کوهدشت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیش از یک ماه از بازداشت رستم باقری، فعال سیاسی اهل کوهدشت لرستان، میگذرد و هیچ خبری از وضعیت او در دست نیست. باقری که طی ماههای گذشته زندگی مخفیانهای را در پی فشارهای امنیتی آغاز کرده بود، به دلیل فعالیتهای انتقادیاش در اینستاگرام تحت پیگرد قرار داشت و نهایتاً در سکوت خبری در ایام جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل، بازداشت شد.
صفحه اینستاگرام او که با شجاعت به بیان دیدگاههای خود در نقد ساختار جمهوری اسلامی میپرداخت، پس از بازداشت با دستور قضایی، توسط نهادهای حکومتی مسدود شده است.
رستم باقری، متولد ۱۳۶۰ و دارای مدرک کارشناسی ارشد MBA، و از کارآفرینان لرستان است که پیش از این نیز سابقه بازداشت و شکنجه در جریان خیزش سراسری ۱۴۰۱ را داشته است. او در ۱۶ آذرماه ۱۴۰۱ در جریان روز دانشجو مورد ضربوشتم مأموران لباسشخصی قرار گرفت و دچار آسیب جدی در ناحیه گوش شد که تا امروز آثار آن باقی مانده است.
باقری در سال ۱۴۰۲ نیز در مسیر رفتن به مراسم سالگرد نیکا شاکرمی بازداشت و مدتی در زندان مرکزی خرمآباد محبوس بود. در ماههای اخیر نیز با شکایت دادستان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» تحت تعقیب بود و پس از انتشار یک ویدیو در پاسخ به این احضار، با افزایش فشارهای امنیتی و تهدید خانوادهاش، ناچار به زندگی مخفیانه شد.
با گذشت چندین هفته از بازداشت رستم باقری و انتقال به زندان خرمآباد، نهادهای امنیتی و قضایی همچنان هیچ پاسخ روشنی درباره وضعیت پرونده او ارائه نکردهاند.
#رستم_باقری #کوهدشت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔18🕊2❤1
نمایش اقتدار یا بحران مشروعیت؟
خیام عباسی، جامعهشناس
رئیسجمهور اسلامی ایران، دکتر مسعود پزشکیان، چون در انتخاباتی بسته، دستوری و نمایشی به قدرت رسیده، تخصص پزشکی دارد و یا ممکن است با سواد دیپلماتیک آشنایی نداشته باشد، با رسانههای مخالف و اپوزیسیون با ادبیات خاصی حرف زده و آنها را «نامرد» خطاب کرده است. گرچه نامبرده حدود سه دهه است در ساختار سیاسی ایران به عنوان وزیر و نماینده مجلس فعالیت و سابقه دارد.
این صحنه، تصویری غنی برای تحلیل جامعهشناختی ارائه میدهد و چندین لایه از پویاییهای قدرت، مشروعیت، و ارتباطات را آشکار میسازد. در قلب این وضعیت، بحران مشروعیت قرار دارد. رئیسجمهوری که مسیر رسیدنش به قدرت، از نظر بخش قابلتوجهی از جامعه یا ناظران بیرونی، فاقد رقابت واقعی و رضایت عمومی تلقی میشود، اغلب با چالشی عمیق در تثبیت اقتدارش روبرو است. فقدان مشروعیت مردمی یا دموکراتیک، گاهی منجر به اتکای بیشتر به مشروعیت سنتی (مانند انتصاب توسط نهادهای خاص) یا مشروعیت کاریزماتیک مبتنی بر نمایش قدرت میشود.
فقدان سواد دیپلماتیک و توسل به ادبیات کوچهبازاری در این چارچوب معنادار است. این رفتار میتواند چندین عملکرد داشته باشد. نخست، نشانهای از ناامنی و ضعف است. رهبرانی که احساس میکنند پایههای قدرتشان سست است، ممکن است برای جبران این ضعف ادراکشده، به نمایشهای پرخاشگرانه متوسل شوند. دوم، این ادبیات میتواند تلاشی عمدی برای ایجاد ارتباط با پایگاه خاصی از حامیان باشد، گروهی که ممکن است نخبگان سنتی یا رسانههای رسمی را بیربط یا فاسد ببینند و زبان مردمی و خشن را نشانهای از صداقت و نزدیکی به تودهها تفسیر کنند. این یک استراتژی قطبسازی عمدی است که «ما» (حامیان وفادار) را در مقابل «آنها» (دشمنان خارجی و داخلی) قرار میدهد.
خطاب کردن رسانههای مخالف و اپوزیسیون به عنوان نامرد بسیار گویا است. این اصطلاح بار جنسیتی و فرهنگی سنگینی دارد. در ساختارهای مردسالارانه، مردانگی اغلب با مفاهیمی مانند شجاعت، شرافت، وفاداری و قدرت گره خورده است. با نسبت دادن صفت «نامرد»، شخص رئیسجمهور سعی دارد مخالفان را نه فقط از نظر سیاسی، بلکه از نظر «هویت بنیادین و حیثیت ا
جتماعی» تخریب کند. این کار چند هدف دارد: بیاعتبارسازی عمیق مخالفان با قرار دادن آنها خارج از هنجارهای پذیرفته شده اجتماعی، تحریک احساسات و تعصبات بخشی از جامعه که به این هنجارها پایبند هستند، و ایجاد فضایی که هرگونه مخالفت را نه یک حق دموکراتیک، بلکه عملی ناجوانمردانه و خیانتآمیز جلوه دهد. این کار، شخصیسازی و اخلاقیسازی اختلاف سیاسی است که جای بحث ایدئولوژیک یا برنامهای را با حمله به شخصیت و هویت میگیرد.
پیامدهای جامعهشناختی این رفتار گسترده است. این رفتار گفتمان فضای عمومی را تخریب میکند و گفتوگوی مدنی سازنده را غیرممکن میسازد. همچنین خشونت کلامی را عادیسازی میکند و ممکن است راه را برای افزایش خشونت فیزیکی هموار سازد. این رویکرد به تشدید شکافهای اجتماعی و قطبیسازی بیشتر جامعه دامن میزند و اعتماد عمومی به نهادها و فرآیندهای سیاسی را بیشتر تضعیف میکند. در سطح بینالمللی نیز این رفتار اعتبار و وجهه کشور را به شدت خدشهدار میسازد و آن را در انزوا قرار میدهد. با این حال، در کوتاهمدت، ممکن است برای بخشی از پایگاه حامی شخص رئیسجمهور، این رفتار به عنوان نمایش قدرت و عدم تساهل در برابر دشمنان تفسیر شود و وفاداری آنها را تقویت کند، هرچند این وفاداری لزوماً نه بر پایه مشروعیت دموکراتیک یا عملکرد مؤثر، بلکه بر اساس هویتسازی و دشمنتراشی استوار است. به طور خلاصه، این وضعیت نمونهای بارز از تلاش یک رئیسجمهور با پایههای مشروعیت ضعیف برای حفظ کنترل از طریق استراتژیهای قطبیسازی، تخریب مخالفان و جایگزینی دیپلماسی با پرخاشگری کلامی است؛ استراتژیهایی که پیامدهای مخربی برای ساختار اجتماعی و سیاسی جامعه به همراه دارد.
کانال تلگرام نگارنده
https://t.me/drabbasee
#پزشکیان #مشروعیت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خیام عباسی، جامعهشناس
رئیسجمهور اسلامی ایران، دکتر مسعود پزشکیان، چون در انتخاباتی بسته، دستوری و نمایشی به قدرت رسیده، تخصص پزشکی دارد و یا ممکن است با سواد دیپلماتیک آشنایی نداشته باشد، با رسانههای مخالف و اپوزیسیون با ادبیات خاصی حرف زده و آنها را «نامرد» خطاب کرده است. گرچه نامبرده حدود سه دهه است در ساختار سیاسی ایران به عنوان وزیر و نماینده مجلس فعالیت و سابقه دارد.
این صحنه، تصویری غنی برای تحلیل جامعهشناختی ارائه میدهد و چندین لایه از پویاییهای قدرت، مشروعیت، و ارتباطات را آشکار میسازد. در قلب این وضعیت، بحران مشروعیت قرار دارد. رئیسجمهوری که مسیر رسیدنش به قدرت، از نظر بخش قابلتوجهی از جامعه یا ناظران بیرونی، فاقد رقابت واقعی و رضایت عمومی تلقی میشود، اغلب با چالشی عمیق در تثبیت اقتدارش روبرو است. فقدان مشروعیت مردمی یا دموکراتیک، گاهی منجر به اتکای بیشتر به مشروعیت سنتی (مانند انتصاب توسط نهادهای خاص) یا مشروعیت کاریزماتیک مبتنی بر نمایش قدرت میشود.
فقدان سواد دیپلماتیک و توسل به ادبیات کوچهبازاری در این چارچوب معنادار است. این رفتار میتواند چندین عملکرد داشته باشد. نخست، نشانهای از ناامنی و ضعف است. رهبرانی که احساس میکنند پایههای قدرتشان سست است، ممکن است برای جبران این ضعف ادراکشده، به نمایشهای پرخاشگرانه متوسل شوند. دوم، این ادبیات میتواند تلاشی عمدی برای ایجاد ارتباط با پایگاه خاصی از حامیان باشد، گروهی که ممکن است نخبگان سنتی یا رسانههای رسمی را بیربط یا فاسد ببینند و زبان مردمی و خشن را نشانهای از صداقت و نزدیکی به تودهها تفسیر کنند. این یک استراتژی قطبسازی عمدی است که «ما» (حامیان وفادار) را در مقابل «آنها» (دشمنان خارجی و داخلی) قرار میدهد.
خطاب کردن رسانههای مخالف و اپوزیسیون به عنوان نامرد بسیار گویا است. این اصطلاح بار جنسیتی و فرهنگی سنگینی دارد. در ساختارهای مردسالارانه، مردانگی اغلب با مفاهیمی مانند شجاعت، شرافت، وفاداری و قدرت گره خورده است. با نسبت دادن صفت «نامرد»، شخص رئیسجمهور سعی دارد مخالفان را نه فقط از نظر سیاسی، بلکه از نظر «هویت بنیادین و حیثیت ا
جتماعی» تخریب کند. این کار چند هدف دارد: بیاعتبارسازی عمیق مخالفان با قرار دادن آنها خارج از هنجارهای پذیرفته شده اجتماعی، تحریک احساسات و تعصبات بخشی از جامعه که به این هنجارها پایبند هستند، و ایجاد فضایی که هرگونه مخالفت را نه یک حق دموکراتیک، بلکه عملی ناجوانمردانه و خیانتآمیز جلوه دهد. این کار، شخصیسازی و اخلاقیسازی اختلاف سیاسی است که جای بحث ایدئولوژیک یا برنامهای را با حمله به شخصیت و هویت میگیرد.
پیامدهای جامعهشناختی این رفتار گسترده است. این رفتار گفتمان فضای عمومی را تخریب میکند و گفتوگوی مدنی سازنده را غیرممکن میسازد. همچنین خشونت کلامی را عادیسازی میکند و ممکن است راه را برای افزایش خشونت فیزیکی هموار سازد. این رویکرد به تشدید شکافهای اجتماعی و قطبیسازی بیشتر جامعه دامن میزند و اعتماد عمومی به نهادها و فرآیندهای سیاسی را بیشتر تضعیف میکند. در سطح بینالمللی نیز این رفتار اعتبار و وجهه کشور را به شدت خدشهدار میسازد و آن را در انزوا قرار میدهد. با این حال، در کوتاهمدت، ممکن است برای بخشی از پایگاه حامی شخص رئیسجمهور، این رفتار به عنوان نمایش قدرت و عدم تساهل در برابر دشمنان تفسیر شود و وفاداری آنها را تقویت کند، هرچند این وفاداری لزوماً نه بر پایه مشروعیت دموکراتیک یا عملکرد مؤثر، بلکه بر اساس هویتسازی و دشمنتراشی استوار است. به طور خلاصه، این وضعیت نمونهای بارز از تلاش یک رئیسجمهور با پایههای مشروعیت ضعیف برای حفظ کنترل از طریق استراتژیهای قطبیسازی، تخریب مخالفان و جایگزینی دیپلماسی با پرخاشگری کلامی است؛ استراتژیهایی که پیامدهای مخربی برای ساختار اجتماعی و سیاسی جامعه به همراه دارد.
کانال تلگرام نگارنده
https://t.me/drabbasee
#پزشکیان #مشروعیت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍16❤1
«تمام زندگى من تلاشى بوده است براى قدم برداشتن در جهت روشن نيمكره زمين.
نمیدانم از كجا آمدهام و به كجا میروم، فقط میدانم كه مردن را دوست ندارم و اين را نيز میدانم كه مردن میتواند انتهاى كار نباشد! میخواهم ادامه داشته باشم چون روز را دوست دارم و گل را دوست دارم و عاشق آفتاب هستم و نيز به اين دليل كه میخواهم تمام مردم از زمانى كه به دنيا میآيند با روز و گل و آفتاب و آيينه و آب رفاقت كنند.
هميشه عاشق انسان بودهام و همواره در اين انديشه به سر بردهام كه بايد مرتبه و مقام والاى انسان را به او شناساند و به او باز پس داد. از اينكه مردم دشمن مردم بودهاند دردها كشيدهام و از اينكه انسان قاتل انسان شده است رنج ها بردهام.»
قسمتى از مقدمه كتاب شعر "من و آن من ديگر"
فريدون فرخ زاد-جولاى ١٩٨٣
لس انجلس
پیکر بیجان فریدون فرخزاد ۱۶ مرداد ۱۳۷۱ پیداشد، ولی گویا وزارت خارجه جمهوری اسلامی بهتر از همه میدانست که او را ۹ مرداد به قتل رساندهاند و تاریخ وفات را در شناسنامهاش نهم مرداد ثبت کردند!
فریدون فرخزاد معروفترین شومن ایران،در ۴۷ سالگی به قتل رسید.
او از مخالفان سرشناس جمهوری اسلامی بود که رهبران نظام، بهویژه آیتالله خمینی و نظام ولایت فقیه را در برنامههایش شدیدا مورد سرزنش قرار میداد.
در زمان ریاستجمهوری هاشمیرفسنجانی، از دفتر او با برخی شخصیتها و افراد سرشناس اپوزیسیون در خارج از کشور، به منظور کشاندن آنها به ایران، تماس برقرارمیشد.
تماسگیرندگان ابراز میداشتند که شرایط در جمهوری اسلامی تغییر کرده ومنتقدان یا مخالفان میتوانند بدون هیچ نگرانی به ایران بازگردند. بعدها روشن شد که هدف اصلی از تماس و گفتگوها با مخالفان در خارج از کشور قتل آنها بوده است.
در همین رابطه افرادی از ایران با فریدون فرخزاد تماس میگیرند. فرستادگان جمهوری اسلامی به او میگویند که میتواند با خیال راحت به ایران بازگردد و مشکلات مادرش را حل کند. هیچ خطری متوجه او نخواهد بود. آنها از فرخزاد میخواهند که تماسها، گفتگوها و مذاکرات را کاملا پنهان نگه دارد و با کسی در این مورد ابدا سخنی نگوید. پس از مدتی قرار میشود برای آخرین بار و به منظور گفتگو درباره جزئیات سفر فرخزاد به ایران، نشستی در خانه او در شهر بن آلمان برگزار شود. در روز ملاقات، ...
ادامه این متن را در صفحه ۱۰۲ کتاب بنیادگرایان اسلامی و قتل دگراندیشان بخوانید!
لینک دانلود رایگان کتاب
https://tavaana.org/fa/Assassinations_of_IR
طرح از محمد یاوری
#فریدون_فرخزاد #تروریسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نمیدانم از كجا آمدهام و به كجا میروم، فقط میدانم كه مردن را دوست ندارم و اين را نيز میدانم كه مردن میتواند انتهاى كار نباشد! میخواهم ادامه داشته باشم چون روز را دوست دارم و گل را دوست دارم و عاشق آفتاب هستم و نيز به اين دليل كه میخواهم تمام مردم از زمانى كه به دنيا میآيند با روز و گل و آفتاب و آيينه و آب رفاقت كنند.
هميشه عاشق انسان بودهام و همواره در اين انديشه به سر بردهام كه بايد مرتبه و مقام والاى انسان را به او شناساند و به او باز پس داد. از اينكه مردم دشمن مردم بودهاند دردها كشيدهام و از اينكه انسان قاتل انسان شده است رنج ها بردهام.»
قسمتى از مقدمه كتاب شعر "من و آن من ديگر"
فريدون فرخ زاد-جولاى ١٩٨٣
لس انجلس
پیکر بیجان فریدون فرخزاد ۱۶ مرداد ۱۳۷۱ پیداشد، ولی گویا وزارت خارجه جمهوری اسلامی بهتر از همه میدانست که او را ۹ مرداد به قتل رساندهاند و تاریخ وفات را در شناسنامهاش نهم مرداد ثبت کردند!
فریدون فرخزاد معروفترین شومن ایران،در ۴۷ سالگی به قتل رسید.
او از مخالفان سرشناس جمهوری اسلامی بود که رهبران نظام، بهویژه آیتالله خمینی و نظام ولایت فقیه را در برنامههایش شدیدا مورد سرزنش قرار میداد.
در زمان ریاستجمهوری هاشمیرفسنجانی، از دفتر او با برخی شخصیتها و افراد سرشناس اپوزیسیون در خارج از کشور، به منظور کشاندن آنها به ایران، تماس برقرارمیشد.
تماسگیرندگان ابراز میداشتند که شرایط در جمهوری اسلامی تغییر کرده ومنتقدان یا مخالفان میتوانند بدون هیچ نگرانی به ایران بازگردند. بعدها روشن شد که هدف اصلی از تماس و گفتگوها با مخالفان در خارج از کشور قتل آنها بوده است.
در همین رابطه افرادی از ایران با فریدون فرخزاد تماس میگیرند. فرستادگان جمهوری اسلامی به او میگویند که میتواند با خیال راحت به ایران بازگردد و مشکلات مادرش را حل کند. هیچ خطری متوجه او نخواهد بود. آنها از فرخزاد میخواهند که تماسها، گفتگوها و مذاکرات را کاملا پنهان نگه دارد و با کسی در این مورد ابدا سخنی نگوید. پس از مدتی قرار میشود برای آخرین بار و به منظور گفتگو درباره جزئیات سفر فرخزاد به ایران، نشستی در خانه او در شهر بن آلمان برگزار شود. در روز ملاقات، ...
ادامه این متن را در صفحه ۱۰۲ کتاب بنیادگرایان اسلامی و قتل دگراندیشان بخوانید!
لینک دانلود رایگان کتاب
https://tavaana.org/fa/Assassinations_of_IR
طرح از محمد یاوری
#فریدون_فرخزاد #تروریسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔29❤6👍3🕊1
Forwarded from گفتوشنود
بر اساس گزارش جدید مرکز تحقیقات پیو، تعداد کشورهایی که اکثریت جمعیت آنها مسیحی هستند، بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ با کاهشی قابل توجه مواجه شده است. این تغییر، نشاندهنده دگرگونی در گرایشهای دینی و مذهبی در سطح جهانی است.
تازهترین آمار نشان میدهد که در سال ۲۰۲۰، مسیحیان در ۱۲۰ کشور از مجموع ۲۰۱ کشور و منطقه مورد بررسی، اکثریت جمعیت را تشکیل میدادند. این در حالی است که در سال ۲۰۱۰، این رقم ۱۲۴ کشور بود. به این ترتیب، سهم کشورهای با اکثریت مسیحی از ۶۲ درصد به ۶۰ درصد کاهش یافته است. این کاهش بیشتر به افزایش رویگردانی از مسیحیت و رشد جمعیتهای غیرمذهبی در برخی کشورها نسبت داده میشود.
بریتانیا، استرالیا، فرانسه و اروگوئه، مهمترین تغییرات را تجربه کردهاند و در طول این دهه، اکثریت جمعیت مسیحی خود را از دست دادهاند. در این کشورها، سهم جمعیت مسیحی به زیر ۵۰ درصد رسیده و در مقابل، درصد افراد بیدین با افزایش چشمگیری روبرو شده است.
در بریتانیا، استرالیا و فرانسه نیز هیچ گروه دینی به تنهایی اکثریت را در اختیار ندارد، اما جمعیتهای بیدین یا به تعداد مسیحیان نزدیک شدهاند یا از آنها پیشی گرفتهاند که این مسئله نشاندهنده روندهای گستردهتر سکولاریزاسیون است. نیوزیلند و هلند نیز در این بازه زمانی به جمع کشورهایی با اکثریت غیرمذهبی پیوستهاند.
بر اساس یافتههای این گزارش، در سال ۲۰۲۰، ۱۰ کشور دارای اکثریت جمعیت بیدین بودهاند، در حالی که در سال ۲۰۱۰ این تعداد ۷ کشور بود. جمعیت غیرمذهبی شامل افرادی است که خود را خداناباور، ندانمگرا یا «بیدین» معرفی میکنند.
در بخشی از این گزارش تحقیقی آمده سایر ادیان بزرگ جهان، هندوئیسم و اسلام در کشورهای کمتری اکثریت جمعیت را دارا هستند که با سهم آنها از جمعیت جهان همخوانی بیشتری دارد. ۱۵ درصد از جمعیت جهان هندو هستند و تنها در دو کشور (هند و نپال) اکثریت دارند. مسلمانان در ۵۳ کشور و بوداییان در ۷ کشور اکثریت را تشکیل میدهند.
همچنین، تعداد کشورهایی که اکثریت مذهبی مشخصی ندارند، از ۶ کشور در سال ۲۰۱۰ به ۷ کشور در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است. کره جنوبی، سنگاپور، ساحل عاج و موریس به همراه بریتانیا، استرالیا و فرانسه در این دسته قرار میگیرند.
این یافتهها نشاندهنده روند رشد جهانی بیدینی، بهویژه در کشورهای با پیشینه مسیحی است. دادههای مرکز تحقیقات پیو حاکی از آن است که علیرغم گستردگی عددی مسیحیت، نفوذ فرهنگی و نهادی آن نیز در برخی نقاط جهان رو به کاهش است.
این گزارش بر اساس دادههای جمعیتی و برآوردهای وابستگی دینی و مذهبی از منابع مختلف گردآوری شده و تصویری کلی از تغییرات مذهبی در سطح جهان ارائه میدهد.
#دین #دین_گریزی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
تازهترین آمار نشان میدهد که در سال ۲۰۲۰، مسیحیان در ۱۲۰ کشور از مجموع ۲۰۱ کشور و منطقه مورد بررسی، اکثریت جمعیت را تشکیل میدادند. این در حالی است که در سال ۲۰۱۰، این رقم ۱۲۴ کشور بود. به این ترتیب، سهم کشورهای با اکثریت مسیحی از ۶۲ درصد به ۶۰ درصد کاهش یافته است. این کاهش بیشتر به افزایش رویگردانی از مسیحیت و رشد جمعیتهای غیرمذهبی در برخی کشورها نسبت داده میشود.
بریتانیا، استرالیا، فرانسه و اروگوئه، مهمترین تغییرات را تجربه کردهاند و در طول این دهه، اکثریت جمعیت مسیحی خود را از دست دادهاند. در این کشورها، سهم جمعیت مسیحی به زیر ۵۰ درصد رسیده و در مقابل، درصد افراد بیدین با افزایش چشمگیری روبرو شده است.
در بریتانیا، استرالیا و فرانسه نیز هیچ گروه دینی به تنهایی اکثریت را در اختیار ندارد، اما جمعیتهای بیدین یا به تعداد مسیحیان نزدیک شدهاند یا از آنها پیشی گرفتهاند که این مسئله نشاندهنده روندهای گستردهتر سکولاریزاسیون است. نیوزیلند و هلند نیز در این بازه زمانی به جمع کشورهایی با اکثریت غیرمذهبی پیوستهاند.
بر اساس یافتههای این گزارش، در سال ۲۰۲۰، ۱۰ کشور دارای اکثریت جمعیت بیدین بودهاند، در حالی که در سال ۲۰۱۰ این تعداد ۷ کشور بود. جمعیت غیرمذهبی شامل افرادی است که خود را خداناباور، ندانمگرا یا «بیدین» معرفی میکنند.
در بخشی از این گزارش تحقیقی آمده سایر ادیان بزرگ جهان، هندوئیسم و اسلام در کشورهای کمتری اکثریت جمعیت را دارا هستند که با سهم آنها از جمعیت جهان همخوانی بیشتری دارد. ۱۵ درصد از جمعیت جهان هندو هستند و تنها در دو کشور (هند و نپال) اکثریت دارند. مسلمانان در ۵۳ کشور و بوداییان در ۷ کشور اکثریت را تشکیل میدهند.
همچنین، تعداد کشورهایی که اکثریت مذهبی مشخصی ندارند، از ۶ کشور در سال ۲۰۱۰ به ۷ کشور در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است. کره جنوبی، سنگاپور، ساحل عاج و موریس به همراه بریتانیا، استرالیا و فرانسه در این دسته قرار میگیرند.
این یافتهها نشاندهنده روند رشد جهانی بیدینی، بهویژه در کشورهای با پیشینه مسیحی است. دادههای مرکز تحقیقات پیو حاکی از آن است که علیرغم گستردگی عددی مسیحیت، نفوذ فرهنگی و نهادی آن نیز در برخی نقاط جهان رو به کاهش است.
این گزارش بر اساس دادههای جمعیتی و برآوردهای وابستگی دینی و مذهبی از منابع مختلف گردآوری شده و تصویری کلی از تغییرات مذهبی در سطح جهان ارائه میدهد.
#دین #دین_گریزی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍15❤4💔3
Forwarded from گفتوشنود
باورهای آماده، اطاعتهای ناخواسته؛
زندگی زیر سقف ایدئولوژی
📌 پیام همراهان
اگر بخواهیم ساده بگوییم، ایدئولوژی یعنی «عینکی ذهنی» که با آن دنیا را میبینیم. مجموعهای از باورها، ارزشها و جهتگیریها که به ما میگوید چه چیزی درست است، چه کسی دشمن است، به کجا باید برویم و چگونه باید زندگی کنیم.
اما آنچه ایدئولوژی را از یک فکر یا سلیقه معمولی متمایز میکند، قداست، قطعیت، و جهانبینی مطلقگرایانه آن است. ایدئولوژی وانمود میکند که «تنها حقیقت ممکن» را در اختیار دارد و هر اندیشه بیرون از خود را گمراه، خطرناک یا دشمن میبیند.
چرا نظامهای تمامیتخواه، شیفته ایدئولوژیاند؟
نظامهای توتالیتر—مانند نازیسم، فاشیسم یا کمونیسم استالینی—بهخوبی میدانستند که کنترل ذهنها بسیار مؤثرتر از کنترل بدنهاست.
ایدئولوژی به آنها اجازه میداد مردمان را نه فقط با زور، بلکه با ایمان و باور درونی وادار به اطاعت کنند.
در چنین نظامهایی، حاکمیت با تکیه بر ایدئولوژی میتواند خود را «حق مطلق» و مخالفان را «شر مطلق» معرفی کند؛ و با بهرهگیری از رسانه، آموزش، مراسم و حتی سرگرمیها، طرز فکر مردم را از کودکی شکل دهد.
نشانههای زندگی ایدئولوژیک در زندگی روزمره
وقتی شعارهای رسمی، بدون امکان نقد یا پرسش، در مدرسه یا محل کار تکرار میشود.
وقتی انتخابهای شخصی—از پوشش و موسیقی تا سبک زندگی—بهعنوان معیار وفاداری سیاسی یا عقیدتی سنجیده میشود.
وقتی تنها یک روایت از تاریخ و واقعیت در رسانهها و کتابهای درسی ارائه میشود.
وقتی حتی جشنها، عزاداریها یا مسابقات ورزشی با بار سیاسی و ایدئولوژیک همراه میشوند.
جمهوری اسلامی و مهندسی ایدئولوژی
در جمهوری اسلامی، ایدئولوژی مذهبی-سیاسی بر پایه ترکیبی از دین شیعه، انقلاب ۵۷، و مفاهیمی چون «شهید»، «دشمن» و «استکبار» بنا شده است.
در مدرسه: کتابهای درسی آکنده از روایت رسمی درباره انقلاب، جنگ و دشمنی با غرباند.
در رسانه: تنها صدای حکومت شنیده میشود؛ روایتهای دیگر یا سانسور میشوند یا تحقیر.
در محل کار: مناسبتهای مذهبی و انقلابی (مثل دهه فجر، روز قدس) نه بهعنوان انتخاب، بلکه تحت فشار اجرا میشوند.
در دین: دینداری از یک انتخاب فردی به ابزاری برای مشروعیتبخشی به حکومت بدل شده؛ گویی حاکمیت، نماینده خداست.
ایدئولوژی در این فضا مانند هواست: چنان فراگیر و همیشگی است که اغلب فراموش میکنیم زندگی و تفکر میتواند شکل دیگری هم داشته باشد. پرسشگری، آزادی فکر، و تنوع دیدگاهها، دقیقاً همان چیزهایی هستند که ایدئولوژی از آنها واهمه دارد.
#ایدولوژی #قدسی_سازی #دیگری_ستیزی #توتالیتر #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
باورهای آماده، اطاعتهای ناخواسته؛
زندگی زیر سقف ایدئولوژی
📌 پیام همراهان
اگر بخواهیم ساده بگوییم، ایدئولوژی یعنی «عینکی ذهنی» که با آن دنیا را میبینیم. مجموعهای از باورها، ارزشها و جهتگیریها که به ما میگوید چه چیزی درست است، چه کسی دشمن است، به کجا باید برویم و چگونه باید زندگی کنیم.
اما آنچه ایدئولوژی را از یک فکر یا سلیقه معمولی متمایز میکند، قداست، قطعیت، و جهانبینی مطلقگرایانه آن است. ایدئولوژی وانمود میکند که «تنها حقیقت ممکن» را در اختیار دارد و هر اندیشه بیرون از خود را گمراه، خطرناک یا دشمن میبیند.
چرا نظامهای تمامیتخواه، شیفته ایدئولوژیاند؟
نظامهای توتالیتر—مانند نازیسم، فاشیسم یا کمونیسم استالینی—بهخوبی میدانستند که کنترل ذهنها بسیار مؤثرتر از کنترل بدنهاست.
ایدئولوژی به آنها اجازه میداد مردمان را نه فقط با زور، بلکه با ایمان و باور درونی وادار به اطاعت کنند.
در چنین نظامهایی، حاکمیت با تکیه بر ایدئولوژی میتواند خود را «حق مطلق» و مخالفان را «شر مطلق» معرفی کند؛ و با بهرهگیری از رسانه، آموزش، مراسم و حتی سرگرمیها، طرز فکر مردم را از کودکی شکل دهد.
نشانههای زندگی ایدئولوژیک در زندگی روزمره
وقتی شعارهای رسمی، بدون امکان نقد یا پرسش، در مدرسه یا محل کار تکرار میشود.
وقتی انتخابهای شخصی—از پوشش و موسیقی تا سبک زندگی—بهعنوان معیار وفاداری سیاسی یا عقیدتی سنجیده میشود.
وقتی تنها یک روایت از تاریخ و واقعیت در رسانهها و کتابهای درسی ارائه میشود.
وقتی حتی جشنها، عزاداریها یا مسابقات ورزشی با بار سیاسی و ایدئولوژیک همراه میشوند.
جمهوری اسلامی و مهندسی ایدئولوژی
در جمهوری اسلامی، ایدئولوژی مذهبی-سیاسی بر پایه ترکیبی از دین شیعه، انقلاب ۵۷، و مفاهیمی چون «شهید»، «دشمن» و «استکبار» بنا شده است.
در مدرسه: کتابهای درسی آکنده از روایت رسمی درباره انقلاب، جنگ و دشمنی با غرباند.
در رسانه: تنها صدای حکومت شنیده میشود؛ روایتهای دیگر یا سانسور میشوند یا تحقیر.
در محل کار: مناسبتهای مذهبی و انقلابی (مثل دهه فجر، روز قدس) نه بهعنوان انتخاب، بلکه تحت فشار اجرا میشوند.
در دین: دینداری از یک انتخاب فردی به ابزاری برای مشروعیتبخشی به حکومت بدل شده؛ گویی حاکمیت، نماینده خداست.
ایدئولوژی در این فضا مانند هواست: چنان فراگیر و همیشگی است که اغلب فراموش میکنیم زندگی و تفکر میتواند شکل دیگری هم داشته باشد. پرسشگری، آزادی فکر، و تنوع دیدگاهها، دقیقاً همان چیزهایی هستند که ایدئولوژی از آنها واهمه دارد.
#ایدولوژی #قدسی_سازی #دیگری_ستیزی #توتالیتر #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍17💯4👌2❤1
پویا جگروند، زندانی سیاسی سابق، با انتشار پستی در شبکه اکس درباره زندانیان سیاسی زندان قزلحصار نوشت:
«امروز یکشنبه #آرشام_رضایی
#احمد_رضا_حائری و #میثم_دهبانزاده از انفرادی به بند عمومی انتقال داده شدند
آرشام رضایی گفت با دستانی که از پشت بسته بودند در حالت بیدفاعی آنقدر به آنها کتک زدهاند که خود آرشام تا سه روز ادرارش خون بوده.»
صبح روز شنبه، چهارم مردادماه، ماموران زندان قزلحصار کرج با حضور بیش از ۱۰۰ نیروی مسلح دیگر، به بند سیاسی واحد چهار این زندان یورش بردند و زندانیان را با ایراد ضربوجرح به سلول انفرادی منتقل کردند.
هدف از حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، سرکوب زندانیان سیاسی فعال در کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» بوده است.
#یاری_مدنی_توانا #از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصاب_غذا #زندانی_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
«امروز یکشنبه #آرشام_رضایی
#احمد_رضا_حائری و #میثم_دهبانزاده از انفرادی به بند عمومی انتقال داده شدند
آرشام رضایی گفت با دستانی که از پشت بسته بودند در حالت بیدفاعی آنقدر به آنها کتک زدهاند که خود آرشام تا سه روز ادرارش خون بوده.»
صبح روز شنبه، چهارم مردادماه، ماموران زندان قزلحصار کرج با حضور بیش از ۱۰۰ نیروی مسلح دیگر، به بند سیاسی واحد چهار این زندان یورش بردند و زندانیان را با ایراد ضربوجرح به سلول انفرادی منتقل کردند.
هدف از حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، سرکوب زندانیان سیاسی فعال در کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» بوده است.
#یاری_مدنی_توانا #از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصاب_غذا #زندانی_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
❤16💔16🕊3
Forwarded from گفتوشنود
رسانههای ایران گزارش دادند کاظمی صدیقی، امام جمعه تهران در نامهای به علی خامنهای خواستار «معاف شدن از اقامه نماز جمعه به سبب تمایل برای تمرکز بر کارهای علمی و تدریسی و تبلیغی» شده و رهبر جمهوری اسلامی با در خواست او موافقت کرده است.
صدیقی در حالی امامت نماز جمعه تهران را بر عهده داشت که در هفتههای اخیر، بازداشت فرزند و عروس او در ارتباط با یک پرونده فساد مالی و اقتصادی خبرساز شده است. این پرونده با بازداشت شش نفر، از جمله پسر و عروس صدیقی، علنی شد و گمانهزنیهایی نیز درباره نقش خود او در این ماجرا شکل گرفت.
بر اساس اسنادی که پیشتر افشا شده بود، چهار هزار و ۲۰۰ متر مربع باغ هزار میلیارد تومانی ازگل که تحت تصرف حوزه علمیهای به مدیریت صدیقی قرار داشت، با قیمت ۶.۶ میلیارد تومان معامله شده است.
صدیقی که از چهرههای نزدیک به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، به شمار میرود، همراه با پسرانش از طریق یک شرکت خانوادگی به نام «پیروان اندیشههای قائم»، این باغ را تصاحب کردند.
#امام_جمعه #حکومت_ایدئولوژیک #فساد #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
رسانههای ایران گزارش دادند کاظمی صدیقی، امام جمعه تهران در نامهای به علی خامنهای خواستار «معاف شدن از اقامه نماز جمعه به سبب تمایل برای تمرکز بر کارهای علمی و تدریسی و تبلیغی» شده و رهبر جمهوری اسلامی با در خواست او موافقت کرده است.
صدیقی در حالی امامت نماز جمعه تهران را بر عهده داشت که در هفتههای اخیر، بازداشت فرزند و عروس او در ارتباط با یک پرونده فساد مالی و اقتصادی خبرساز شده است. این پرونده با بازداشت شش نفر، از جمله پسر و عروس صدیقی، علنی شد و گمانهزنیهایی نیز درباره نقش خود او در این ماجرا شکل گرفت.
بر اساس اسنادی که پیشتر افشا شده بود، چهار هزار و ۲۰۰ متر مربع باغ هزار میلیارد تومانی ازگل که تحت تصرف حوزه علمیهای به مدیریت صدیقی قرار داشت، با قیمت ۶.۶ میلیارد تومان معامله شده است.
صدیقی که از چهرههای نزدیک به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، به شمار میرود، همراه با پسرانش از طریق یک شرکت خانوادگی به نام «پیروان اندیشههای قائم»، این باغ را تصاحب کردند.
#امام_جمعه #حکومت_ایدئولوژیک #فساد #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
❤7😍4👍3🕊3
ایران در قعر جدول کیفیت اینترنت جهان
ایران با میانگین سه شاخص کلیدی سرعت، اختلال و محدودیت، رتبه ۹۷ را در میان ۱۰۰ کشور نخست از نظر تولید ناخالص داخلی کسب کرده است.
بر اساس گزارش پنجم کیفیت اینترنت، اگرچه عوامل خارجی مانند تحریمها سهمی در این وضعیت دارند، اما نقش سیاستهای داخلی، بهویژه فیلترینگ گسترده و ایجاد اختلالهای تعمدی پررنگتر است.
طرح از رضا عقیلی
https://tech.tavaana.org/iran-internet/khamenei-head-of-internet/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #ایران #اینترنت
@Tavaana_TavaanaTech
ایران با میانگین سه شاخص کلیدی سرعت، اختلال و محدودیت، رتبه ۹۷ را در میان ۱۰۰ کشور نخست از نظر تولید ناخالص داخلی کسب کرده است.
بر اساس گزارش پنجم کیفیت اینترنت، اگرچه عوامل خارجی مانند تحریمها سهمی در این وضعیت دارند، اما نقش سیاستهای داخلی، بهویژه فیلترینگ گسترده و ایجاد اختلالهای تعمدی پررنگتر است.
طرح از رضا عقیلی
https://tech.tavaana.org/iran-internet/khamenei-head-of-internet/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #ایران #اینترنت
@Tavaana_TavaanaTech
👍20❤3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نکاتی درباره تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی
آیا تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی، قانونی است؟
امیرسالار داودی، وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر، در این باره توضیح میدهد.
این بخشی از برنامه «زندان در ایران در هفتهای که گذشت» است که ۸ فروردین ۱۴۰۱ در اتاق آموزشکده توانا در کلابهاوس برگزار شده بود.
سایت:
https://tavaana.org/exileprisoners/
یوتیوب:
https://youtu.be/igQA02n3G6Y
#یاری_حقوقی_توانا #زندانیان_سیاسی #سعید_ماسوری
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
آیا تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی، قانونی است؟
امیرسالار داودی، وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر، در این باره توضیح میدهد.
این بخشی از برنامه «زندان در ایران در هفتهای که گذشت» است که ۸ فروردین ۱۴۰۱ در اتاق آموزشکده توانا در کلابهاوس برگزار شده بود.
سایت:
https://tavaana.org/exileprisoners/
یوتیوب:
https://youtu.be/igQA02n3G6Y
#یاری_حقوقی_توانا #زندانیان_سیاسی #سعید_ماسوری
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
🕊13❤2
مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، با انتشار پیامی کوتاه در حساب اکس، توییتر سابق، اجرای حکم قطع عضو سه زندانی در زندان ارومیه را مصداق بارز «نقض حقوق اساسی بشر» دانست و آن را به شدت محکوم کرد.
مای ساتو نوشت:
«مجازاتهای بدنی از جمله قطع عضو، مصداق شکنجه، رفتار ظالمانه و غیرانسانی و تحقیرآمیز است. چنین نقض حقوقی، طبق قوانین بینالمللی (از جمله ماده هفت میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی) به صورت مطلق ممنوع هستند و هیچ استثنایی وجود ندارد.»
یادآور میشویم روز پنجشنبه ۹ مردادماه، حکم قطع چهار انگشت دست راست سه زندانی متهم به سرقت در زندان ارومیه به اجرا درآمده بود.
اسامی این متهمان «هادی رستمی» ۳۹ ساله «مهدی شرفیان» ۴۱ ساله و «مهدی شاهیوند» ۲۹ ساله اعلام شده که پس از اجرای حکم قطع انگشتان به بیمارستان منتقل شدند و پس از ساعاتی به زندان بازگردانده شدند.
از سویی دیگر، به گزارش «ههنگاو» دو زندانی دیگر با اسامی کسری کرمی، ٤١ ساله و مرتضی اسماعیلیان، ٤٤ ساله در معرض خطر جدی اجرای حکم انگشتان دست راست خود در زندان ارومیه به سر میبرند.
صدور احکام قطع اعضای بدن همواره مورد انتقاد شدید فعالان حقوقبشر قرار گرفته است.
به نظر شما چرا چنین احکام خشونتباری در سیستم قضایی جمهوری اسلامی جاری است؟
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
مای ساتو نوشت:
«مجازاتهای بدنی از جمله قطع عضو، مصداق شکنجه، رفتار ظالمانه و غیرانسانی و تحقیرآمیز است. چنین نقض حقوقی، طبق قوانین بینالمللی (از جمله ماده هفت میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی) به صورت مطلق ممنوع هستند و هیچ استثنایی وجود ندارد.»
یادآور میشویم روز پنجشنبه ۹ مردادماه، حکم قطع چهار انگشت دست راست سه زندانی متهم به سرقت در زندان ارومیه به اجرا درآمده بود.
اسامی این متهمان «هادی رستمی» ۳۹ ساله «مهدی شرفیان» ۴۱ ساله و «مهدی شاهیوند» ۲۹ ساله اعلام شده که پس از اجرای حکم قطع انگشتان به بیمارستان منتقل شدند و پس از ساعاتی به زندان بازگردانده شدند.
از سویی دیگر، به گزارش «ههنگاو» دو زندانی دیگر با اسامی کسری کرمی، ٤١ ساله و مرتضی اسماعیلیان، ٤٤ ساله در معرض خطر جدی اجرای حکم انگشتان دست راست خود در زندان ارومیه به سر میبرند.
صدور احکام قطع اعضای بدن همواره مورد انتقاد شدید فعالان حقوقبشر قرار گرفته است.
به نظر شما چرا چنین احکام خشونتباری در سیستم قضایی جمهوری اسلامی جاری است؟
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
👍15💔8❤4