سه زندانی سیاسی زندان قزلحصار که از ۱۷ تا ۲۲ بهمن ماه به مناسبت چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علیه حکومت شعار سر داده بودند و به سلول انفرادی منتقل شده بودند از لحظه ورود به انفرادی دست به اعتصاب غذا زدند.
آن‌ها همچنان در انفرادی به سر می‌برند.
آرشام رضایی، زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی شعارهایی همچون مرگ بر حکومت اعدامی و مرگ بر دیکتاتور سر داده و انزجار خود را از رژیم جمهوری اسلامی اعلام کرده بودند.
اما حکومت تاب شنیدن صدای مخالف خود ولو در حصارهای زندان و در یک مکان محدود را هم ندارد!

#زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، طی نامه‌ای سرگشاده به مقامات سازمان زندان‌ها، از تهدید خود و رضا محمدحسینی به تجاوز گروهی، توسط یکی از پرسنل زندان به نام قاسم صحرایی خبر داد.

متن این نامه به شرح زیر است:

موضوع: تهدید به تجاوز گروهی

خدمت جناب آقای محمدی، ریاست محترم سازمان زندان‌های کل کشور، و جناب آقای حیات الغیب، مدیرکل محترم سازمان زندان‌های استان تهران،

با درود و احترام،

چند وقت پیش که در زندان اوین بودم و هنوز به این لجنزار که کرامت انسان‌ها را زیر پا می‌گذارند منتقل نشده بودم، در حال گذراندن محکومیت در سالن چهار بند چهار اوین بودم. در آن زمان یک زندانی به نام «سین ـ الف» (برای حفظ کرامت انسانی، از ذکر نام دیگر فرد معذورم) در حمام زندان، به فردی به نام «پ ـ س» (که برای حفظ کرامت انسانی نام وی را نمی‌برم) تجاوز کرد.
پس از اطلاع مسئولین زندان از این حادثه، فرد متجاوز را در جای خود نگه داشتند و فردی که مورد تجاوز قرار گرفته بود را به سالنی دیگر منتقل کردند. حتی از ادامه کار در زندان که به نوعی استثمار انسان‌ها توسط زندانیان مالی است، جلوگیری شد. لازم به ذکر است که فرد متجاوز، همشهری و دوست چندین ساله هدایت‌الله فرزادی، رئیس وقت زندان اوین، بوده است.
اگر آن زمان که این حادثه رخ داد، سکوت نکرده بودم، امروز در شکنجه‌گاهی به نام زندان قزلحصار در سلول‌های انفرادی بند ۳۵ و واحد ۳ از سوی فردی هتاک به نام قاسم صحرایی تهدید به تجاوز گروهی نشده و مورد هتاکی و فحش‌های رکیک جنسی نسبت به مادر و خواهر خود و رضا محمدحسینی نمی‌شدم. او با بی‌شرمی و وقاحت به من و رضا محمد حسینی اعلام کرد که اگر اعتراض کنید، شما را به سلول‌های جمعی منتقل می‌کنم تا دیگر زندانیان (جرایم عادی) ترتیب شما را بدهند! او علنا ما را تهدید به تجاوز گروهی کرد.

جناب آقای حیات‌الغیب، چندی پیش و پس از دیداری که با شما در زندان قزلحصار داشتم، عرض کردم که آدم‌های اشتباهی را در جای اشتباه قرار ندهید تا با تصمیمات اشتباهشان فاجعه به بار نیاورند.
این تصمیمات اشتباه ممکن است فاجعه‌بار باشد و متاسفانه به زودی شاهد وقوع چنین فحایع انسانی خواهیم بود.
شخص نامبرده پیشتر در زندان رجای‌شهر نیز دست به چنین اعمال شنیعی زده است که بارها توسط زندانیان گزارش شده، اما هیچ برخورد قانونی‌ای با او صورت نگرفته است. اگر این وضعیت ادامه یابد و هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشود، اگر در حین سپری کردن محکومین مورد تعرض، تجاوز و ضرب و شتم قرار بگیرم، تمامی عواقب آن به عهده شخص شما خواهد بود. در آن زمان، دیگر سکوت نخواهم کرد و با تمام قدرت در برابر بی‌شرمی و وقاحت این افراد خواهیم ایستاد و از حقوق انسانی خود دفاع خواهیم کرد.

آرشام رضایی
بهمن ماه ۱۴۰۳

لازم به ذکر است، روز ۲۲ بهمن ماه، در پی سر دادن شعارهای اعتراضی، زرتشت احمدی‌راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی به سلول انفرادی منتقل شدند. امروز رضا محمدحسینی و زرتشت احمدی‌راغب از انفرادی به بند عمومی منتقل شدند و آرشام رضایی همچنان در انفرادی است.

ـ عکس قاسم صحرایی، که قبلا در خصوص رفتارش در زندان رجایی‌شهر گزارشی نوشته بودیم در پوستر آمده است.

#آرشام_رضایی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار همچنان در سلول انفرادی است

یک فایل صوتی از گفتگوی آرشام با یکی از دوستانش به دست ما رسیده که او در آن شرح می‌دهد که به او فحش‌های رکیک دادند و تهدید به تجاوز گروهی کردند. او در انفرادی به دلیل فشارهای زیاد، پارچه‌ای را به گردنش انداخته و تلاش کرده به نحوی خودکشی کند که متوجه شدند و او را ساعت‌ها با دستبند و پابند داخل انفرادی نگهداری کردند.
آرشام تقاضا می‌کند که به گوش وکیلش آقای جلیلیان برسانند که هرچه زودتر به ملاقاتش برود و تلاش کند تا او را از انفرادی بیرون بیاورد.

پیش‌تر اطلاع داده بودیم که افسر جانشین واحد ۳ زندان قزلحصار (که در زندان رجائی‌شهر هم یکبار گلوی آرشام را فشرده بود و داشت خفه‌اش می‌کرد) او را مورد تهدید قرار داد که به بند گروهی از زندانیان خطرناک می‌فرستد تا مورد تجاوز گروهی قرار گیرد.

#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نگهداری آرشام رضایی و زرتشت احمدی‌راغب در انفرادی، ظلمی مضاعف است

در آستانه‌ی تحویل سال و نوروز، زمانی که همه در کنار عزیزان خود به استقبال بهار می‌روند، آرشام رضایی و زرتشت احمدی راغب همچنان در سلول انفرادی محبوس‌اند—تنهایی‌ای که خود نوعی شکنجه‌ی روحی و روانی است. این رفتار ظالمانه، آن هم در روزهایی که به سنت و فرهنگ ایرانی نماد امید و نو شدن است، بیش از پیش نشان از بی‌رحمی و سرکوبی دارد که بر این عزیزان روا داشته می‌شود.

آرشام رضایی بیش از ۳۵ روز است که در انفرادی است، زرتشت احمدی‌راغب عمدا در سالن شعار داد تا او را هم به انفرادی ببرند و آرشام در آنجا تنها نباشد.
این زندانیان سیاسی اصولاً نباید در زندان باشند، اما حتی در همین شرایط هم استمرار نگهداری آن‌ها در سلول‌های انفرادی به‌ویژه در لحظه‌ی تحویل سال، غیرانسانی و بی‌رحمانه است. هیچ توجیهی برای این رفتار سرکوبگرانه وجود ندارد و لازم است که مسئولان فوراً آن‌ها را از انفرادی خارج کنند و حداقل ابتدایی‌ترین حقوق انسانی آن‌ها را رعایت نمایند.

این ظلم مضاعف، باعث می‌شود که باور کنیم ادعای پایان دادن به حصر رهبران جنبش سبز، چیزی جز یک فریب و تاکتیک برای انحراف افکار عمومی نیست. چگونه می‌توان به اصلاحات ادعایی باور داشت، وقتی زندانیان سیاسی را در بدترین شرایط ممکن نگه می‌دارند و حتی در لحظات آغازین سال نو هم برایشان شکنجه‌ی مضاعف در نظر می‌گیرند؟

خواست ما روشن است: آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی و پایان دادن به این رفتارهای سرکوبگرانه و غیرانسانی!

#آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه دو زندانی سیاسی از انفرادی‌های قزل‌حصار

درود هم‌میهنان ارجمند،
امروز، سه‌شنبه ۲۸ اسفندماه، که همراه است با آیین چهارشنبه‌سوری، از قعر سیاه‌چال‌های اعدام و خشونت با شما سخن می‌گوییم. در آستانه ورود به سال نو و جشن نوروز ۲۵۸۲ ایرانی، برابر با ۱۴۰۴ شمسی، فرخنده باد و شادباش‌های بی‌پایان خود را نثار هم‌وطنان گرامی‌مان می‌نماییم.

ما، دو عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همچنان بر پایه پیمان انسانی که با مردم و میهن خود بسته‌ایم، خواهان پایان چرخه خشونت، اعدام و کشتار هستیم و به‌عنوان دو زندانی سیاسی، همراه با مردم کشور عزیزمان ایران، در به زیر کشیدن حاکمان ظلم، فساد و ترور لحظه‌ای درنگ نخواهیم کرد. و البته که نمی‌هراسیم و خاموش نخواهیم ماند تا به‌زودی شاهد شکوفایی آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر در سراسر ایران باشیم.

در این میان، لازم به یادآوری است که طبق مشاهدات عینی و میدانی این‌جانب آرشام رضایی (یکی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام)، که از ۲ بهمن‌ماه به جهت فریاد علیه دیکتاتوری به کشتارگاه واحد ۳، بند ۳۵، معروف به «سوئیت» منتقل گردیدم، از چهارشنبه ۱ اسفندماه تا چهارشنبه ۸ اسفند، ۲۱ زندانی محکوم به اعدام روانه مسلخ مرگ شدند که همگی آنان را به دار آویختند.

در این بین، شاهد انتقال دو زندانی محکوم به اعدام به بهداری واحد بودم که در سلول‌های انفرادی مجاور اقدام به خودکشی کرده بودند. علاوه بر این، خشونت‌های دیگری نیز گاهاً توسط زندان‌بانان بر زندانیان اعمال می‌گردد که همه این‌ها داستانی است پر آبِ چشم.

لازم به یادآوری است که تمام قربانیان اعدام، خشونت و بزهکاری، محصول شرایطی هستند که دستگاه سرکوب و سانسور، با ویران کردن اقتصاد و اشاعه بی‌اخلاقی و خرافات در جامعه، به بار آورده است.

و در پایان، بیزاری خود را از هرگونه بازی‌های پلیدی که نیروهای امنیتی با همدستی مدیران زندان‌ها در تقابل و علیه زندانیان به راه می‌اندازند، اعلام می‌داریم.

بی‌تردید، هدف ما این است که با اتحاد، پیوستگی و همدلی، ایرانی آباد و آزاد بسازیم.

#زرتشت_احمدی_راغب
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام
#همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سال نو آمد اما آرشام رضایی، همچنان در انفرادی و ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس است.
دلایلشان برای نگهداری آرشام در انفرادی چیست؟ در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علیه حکومت شعار داده و همچنین به مسئولان زندان فحش داده. خوب چی؟ باید برود انفرادی؟
زندگی مردم را نابود کردید، کشور را به فلاکت کشاندید، مردم را فقیرتر کردید، اینهمه جوان را کشتید و نابینا کردید، اینهمه مردم را بازداشت و شکنجه کردید، انتظار دارید قربانیان‌تان مجیزگویی‌تان را کنند؟

اصلا از ابتدا بیجا کردید آرشام را بازداشت کردید! او مگر چه کار می‌کرد؟ سر مزار جاویدنامان می‌رفت و از آن‌ها دلجویی می‌کرد.

حالا مادر سالمند آرشام، مسئولان حکومت را تهدید کرده، جان عزیزش را وسط گذاشته است، بلکه فرزندش را به بند عمومی بازگردانند.


#آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌ای از رضا محمد حسینی در حمایت از آرشام رضایی

آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.

هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامه‌ای به شرح زیر نوشته است:

«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،

دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،

در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزل‌حصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.

جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.

به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.

و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.

بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟

از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.

با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»

#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعی از خانواده‌های دادخواه و فعالان مدنی با مادر آرشام رضایی دیدار و از او حمایت کردند.

با اصرار این خانواده‌ها، مادر آرشام از اقدام خود منصرف شد.

او اعلام کرده بود که اگر فرزندش را از انفرادی به بند عمومی منتقل نکنند، جلوی زندان قزل‌حصار جان خود را خواهد گرفت.

آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، بابت انتشار یک فایل صوتی، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.

#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام اتحاد و همبستگی خانواده‌های دادخواه به کل ایران

ایران با ترک و کرد و گیلک ، لر ، فارس و... ایران است.
خون عرفان و تمام جاویدنامان راه آزادی برای تمام هموطنانمان در سراسر ایران ریخته شده است و ما خانواده‌های دادخواه ، صدای دادخواهی کل ایران هستیم.

#عرفان_خزایی ، لک زبان (ایران من)
#جواد_حیدری ، ترک زبان(ایران من)
#نیما_نوری ، ترک زبان(ایران من)
#یلدا_آقافضلی ، ترک زبان(ایران من)
#محسن_محمدی_کوچکسرائی ، گیلک زبان(ایران من)
#رحیم_کلیج ، گیلک زبان(ایران من)
#محمد_رضا_اسکندری ، ترک زبان (ایران من)
#امیر_مهدی_فرخی_پور ، ترک زبان (ایران من)
#متین_نادرخانی ، ترک زبان (ایران من)
#فرزین_معروفی ، کرد زبان (ایران من)
#مهدی_ببرنژاد ، قوچانی (ایران من)
#آرشام_رضایی ، لر زبان ( ایران من)
#حسین_نادربیگی ، لر زبان ( ایران من)

khazaei_ehsan66 yazdan_khazaeiii

#ایران #همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

«به نام شادی
که از ما ربودند
گرفتند
محروم کردند
کشتند
دفن کردند
و اما ما همچنان استوار ایستاده‌ایم برای آنچه که عزیزانمان برایش جنگیدند
عرفان امروز مهمان‌های عزیزی داشت، جمعی ازخانواده‌های دادخواه و داغدیده»

از صفحه هستی خزایی و مهرداد آقافضلی (پدر یلدا)


#عرفان_خزایی
#یلدا_آقافضلی
#جواد_حیدری
#مهدی_ببرنژاد_قوچانى
#رحیم_کلیج
#سیاوش_محمودی
#محسن_محمدی_کوچکسرایی
#فرزين_معروفى
#محمد_جامعه_بزرگ
#امیرمهدی_فرخی_پور
#متین_نادرخانی
#نیما_نوری
#محمدرضا_اسکندری
#سپهر_اعظمى
#شهريار_محمدى
#حسین_نادربیگی
#آرشام_رضایی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رضا محمدحسینی،زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از روز ۱۸ فروردین ماه در اعتصاب غذا به سر می‌برد. امروز فشار خون او ۹.۵ روی ۶.۵ و قند خون او ۸۴ بود.

دو تن از همبندی‌های او، زرتشت احمدی راغب و آرشام رضایی، با انتشار بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی درباره وضعیت سلامت او و اعلام حمایت از خواسته‌های رضا محمدحسینی هشدار دادند که مسئولیت هر خطر و آسیبی که به او وارد شود، برعهده جمهوری اسلامی است.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

«در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

درود هم میهنان گرامی

ما به شدت نگران به خطر افتادن سلامتی و جان رضا محمدحسینی، هم بندی ارجمندمان هستیم.
این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۴ اعلام اعتصاب غذا کرده‌است.

دریغ و درد که تن و جانش بسیار نحیف است، چرا که نزدیک به ۶ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی و حاکمان ظالم، آن هم در بدترین شرایط سپری کرده‌است و نکته تاسف‌بار اینجاست که او در برابر چشمانمان ذره ذره آب می‌شود و تحلیل می رود. آیا این جای نگرانی ندارد؟ آیا نباید هشدار دهیم؟

افزون بر دردها و رنج‌های جانکاه حاصل از اعتصاب غذای این روزهایش، که همراه با فریاد بر علیه دیکتاتوری، اعدام ها، سرکوب و سانسور و تقاضای آزادی زندانیان سیاسی است، اندوه مضاعف از دست دادن پدر نیز بر روح و روان رضا سنگینی می‌کند. پدری که تنها تکیه‌گاهش در زندگی بود و شاهد دستگیری همراه با ضرب و شتم فرزندش توسط نیروهای سرکوبگر امنیتی بود. او به علت استرس و شوک ناشی از این فشارها به مدت ۵ ماه بیمار شد و پس از خبردارشدن از انتقال پسرش به سلول انفرادی (به جهت اطلاع رسانی و اعتراض رضا محمد حسینی در مورد انتقال زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین به قزلحصار)به بند ۲۴۰ در زندان اوین، دچار ایست قلبی شد و در نهایت با زندگی وداع کرد.
اما این درد و رنج‌ها سر سوزنی در اراده رضا محمدحسینی تاثیر نداشته و او به عنوان یک ایرانی آزادی‌خواه همچنان نگران سرنوشت میهن و مردم خویش است، آیا این ستودنی نیست؟

لذا ما دو هم بندی و همراه این زندانی سیاسی که جسم و جانش را به خاطر ایستادگی در برابر بیدادگری‌ها و استبداد به خطر انداخته، باصدای بلند هشدار می‌دهیم که هر گونه خطر و آسیبی که متوجه رضا شود، مسئولیت آن با جمهوری اسلامی و دستگاه قضایی و امنیتی است و ما با تمام توان در کنار این جوان آزادی‌خواه و میهن‌‌پرست ایستاده‌ایم.

زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی

زندان قزلحصار»

#رضا_محمدحسینی #اعتصاب_غذا #بیانیه #زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه‌ی سه زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ / زندان قزل‌حصار

ما، سه زندانی سیاسی در زندان قزل‌حصار، در آستانه‌ی روز جهانی کارگر، با قلبی آکنده از اندوه و خشم، مراتب تأثر عمیق خود را از فاجعه‌ی جنایت‌بار انفجار اسکله رجایی بندرعباس اعلام می‌داریم. در این حادثه‌ هولناک، ده‌ها تن جان‌باختند، صدها تن زخمی و مفقود شدند، و خساراتی سنگین بر زندگی مردم و زیرساخت‌های کشور وارد شد. ما به خانواده‌های داغدار این قربانیان تسلیت می‌گوییم و در سوگ آن‌ها شریکیم.

بر اساس گزارش‌های رسمی و تأیید نهادهای مطلع، قربانیان این فاجعه عمدتاً از کارگران زحمتکش اسکله، رانندگان، اپراتورهای جرثقیل، و سایر نیروهای خدماتی بودند که بی‌هیچ تقصیری و تنها به‌سبب بی‌مسئولیتی مطلق حاکمیت، جان باختند. جمهوری اسلامی، با دپوی محموله‌ای بسیار خطرناک در بندر بدون رعایت کوچک‌ترین پروتکل‌های ایمنی و حتی بدون اظهارنامه گمرکی، مرتکب جنایتی سازمان‌یافته شد؛ جنایتی که نتیجه‌ی آن، کشتار کارگران بی‌دفاع و ویرانی گسترده بود.

یازدهم اردیبهشت، برابر با اول ماه مه، روز جهانی کارگر را با یاد آنانی گرامی می‌داریم که سال‌هاست در زیر بار فشارهای خردکننده‌ی اقتصادی و سرکوب بی‌وقفه‌ی رژیم کارگرستیز جمهوری اسلامی، ایستاده‌اند و رنج آزادی را بر جان خریده‌اند.

این حقیقتی انکارناپذیر است که چرخ‌های اقتصاد کشور با دستان پُرتوان کارگران می‌چرخد. با این حال، از نخستین روزهای استقرار جمهوری اسلامی، حاکمان این نظام کوشیدند با واژگانی فریبنده همچون «مستضعف» و «قشر آسیب‌پذیر»، کارگران را ابزاری برای مشروعیت‌سازی قدرت خویش قرار دهند. اما دیری نپایید که ماهیت واقعی این نظام برملا شد: رژیمی غارتگر، سرکوب‌گر و فاسد که خود را به طبقه‌ای از ثروتمندان بی‌وجدان و بی‌اخلاق بدل ساخت؛ کسانی که به‌صراحت حقوق اساسی کارگران را لگدمال کردند.

سرکوب سیستماتیک اعتراضات کارگری، پرونده‌سازی‌های امنیتی، اتهام‌زنی و بازداشت فعالان سندیکایی، گواه روشن دشمنی این حکومت با هرگونه کنش‌گری مستقل و آزادی‌خواهانه است. آنان تاب شنیدن هیچ صدای حق‌طلبانه‌ای را ندارند، چرا که این صداها پایه‌های سلطه‌ی استبدادی‌شان را به لرزه درمی‌آورد.
اما ستم تنها به سرکوب صنفی و فقر محدود نمی‌شود. جانِ کارگر در این سرزمین، ارزان‌ترین کالاست. در نبود ایمنی شغلی، نبود نظارت، و بی‌توجهی آشکار به استانداردهای محیط کار، هر سال صدها کارگر در معادن، ساختمان‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، قربانی حوادث فاجعه‌بار می‌شوند؛ بی‌آنکه رسانه‌ای شوند یا پاسخی از مقصران بخواهند.

ما یاد کارگران جان‌باخته‌ی اسکله رجایی، معادن طبس، شازند، قروه، دامغان و دیگر نقاط کشور را با دلی اندوه‌بار و فریادی خشم‌آلود گرامی می‌داریم؛ و به خانواده‌های داغدارشان درود می‌فرستیم. همچنین، بر زخم‌های عمیق آنانی که دچار آسیب‌ جسمی و معلولیت شدند، دست مهربانی و دادخواهی می‌کشیم. این جان‌های عزیز، نه بر اثر حادثه، که قربانی سودجویی، بی‌کفایتی و بی‌تفاوتی حاکمان شدند.

ما، سه زندانی سیاسی که خود از دل طبقه‌ی کارگر برخاسته‌ایم و با گوشت و پوست، رنج این ستم‌ سیستماتیک را زیسته‌ایم، ضمن گرامی‌داشت این روز جهانی، حمایت قاطع خود را از اعتصابات کارگری در سراسر کشور اعلام می‌داریم. ما اعتصاب را حق مسلم و ابزاری مشروع برای احقاق حقوق می‌دانیم.

از مردم آزاده، اقشار مختلف جامعه و فعالان اجتماعی می‌خواهیم که دوشادوش کارگران اعتصابی بایستند، صدای آن‌ها باشند، و نگذارند مطالبات به حق‌شان در هیاهوی تبلیغات حکومتی گم شود.

ما باور داریم که پیوند جنبش کارگری با جنبش‌های معلمان، زنان، جوانان و آزادی‌خواهان، بنیان‌های استبداد را فروخواهد ریخت و راه رهایی ملت را هموار خواهد کرد.

با امید به ساختن ایرانی آزاد، آباد و شایسته با دستان توانمند کارگران، جایی که انسان در سایه‌ی آزادی، کرامت و عدالت، به خوشبختی دست یابد.

زرتشت احمدی راغب – آرشام رضایی – رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴


#بیانیه #روز_جهانی_کارگر #زرتشت_احمدی_زرتشت #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه سه زندانی سیاسی، محبوس در زندان قزل‌حصار خطاب به ملت ایران

تنها یک راه پیش روی ماست: اتحاد همگانی برای رهایی ایران از چنگال استبداد حاکم


سه تن از زندانیان سیاسی، زرتشت احمدی راغب، آرشام رضایی و رضا محمد حسینی، از درون زندان قزل‌حصار، بیانیه‌ای خطاب به مردم شریف ایران منتشر کرده‌اند. آنان در این متن، با یادآوری رنج‌ها، سرکوب‌ها و ویرانی‌های تحمیل‌شده بر ملت، مردم را به اتحاد، همبستگی و مقاومت مدنی برای رهایی ایران از استبداد فراخوانده‌اند.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

ملت شریف ایران

در سرزمینی که روزگاری مهد خرد، فرهنگ و آزادگی بود، اینک فقر، سرکوب و ویرانی از هر سو سایه افکنده است.
در روزهایی که نان و آزادی، امید و آینده از سفره‌ی مردم ربوده شده، تنها یک راه پیش روی ماست:
اتحاد همگانی برای رهایی ایران از چنگال استبداد حاکم.
این خواست، دیگر فقط یک آرمان نیست؛ باوری‌ست ملی.
باوری برخاسته از دل زخمی نسلی که دهه‌ها رنج کشیده و هنوز ایستاده است.
شگفت آن‌که، همان اقلیتی که از بهمن ۵۷ قدرت را به نام خود مصادره کردند، امروز پس از سال‌ها فساد، اختلاس، و سرکوب، در رفاه و امنیت زندگی می‌کنند و با وقاحتی بی‌مرز، طلبکار ملت شده‌اند.
آنان که پروژه‌های هسته‌ای پرهزینه را بهانه‌ی فریب ساختند، ثروت ملت را خرج جنگ‌افروزی و حمایت از گروه‌های نیابتی در لبنان، سوریه و غزه کردند، و آن‌چه برای مردم ایران ماند، تنها فقر، تحریم، و تحقیر بود.
در این سالیان، دلسوختگان کشور بارها فریاد زدند که سرمایه‌ی ملی باید صرف زیرساخت‌های حیاتی شود: آموزش، بهداشت، رفاه، عدالت، فرهنگ و آزادی.
آنان خواستار شکل‌گیری احزاب مردمی، نهادهای دموکراتیک و تضمین آزادی اندیشه و بیان بودند.
اما گوش حاکمان کر بود و چشم‌شان بسته؛ افسون‌شده‌ی قدرت و ثروت، تنها به منافع خود اندیشیدند.
میلیاردها دلار از جیب مردم ایران، به جیب بشار اسد، حزب‌الله، حماس و کرملین سرازیر شد.
نتیجه؟ آوارگی میلیون‌ها ایرانی در سراسر جهان، نابودی فرصت‌های توسعه، و فقری که امروز گریبان طبقات مختلف جامعه را گرفته است.
اما ما با همبستگی، رؤیای بازگشت را زنده نگه خواهیم داشت.
اکنون زمان آن فرا رسیده که حاکمان و عاملان این فجایع، در برابر عدالت پاسخگو باشند.
ما در عصر روشنگری و دانایی زندگی می‌کنیم، اما هنوز درگیر ابتدایی‌ترین مطالبات انسانی هستیم.
آزادی‌خواهان در زندان‌اند.
اعدام، شکنجه، سانسور، و سرکوب، همچنان ابزارهای اصلی حکومت علیه مردمی‌ست که ۴۷ سال است گروگان رژیمی بی‌رحم‌اند.
در کشوری غنی از منابع طبیعی و انسانی، میلیون‌ها شهروند با گرسنگی، بی‌کاری، ناامیدی، قطعی آب و برق، و گرانی‌های کمرشکن روبه‌رو هستند.
آیا این وضعیت، زیبنده‌ی ملت ایران است؟
اگر در هر کشور دیگری، چنین ستمی بر مردم تحمیل می‌شد، آن حکومت دیر یا زود با خشم ملت ساقط می‌شد و در برابر دادگاه عدالت قرار می‌گرفت.
داریوش بزرگ در نیایش‌هایش از اهورامزدا خواستار ایرانِ دور از دروغ، خشکسالی و دشمن بود.
اما امروز، این سه بلای خانمان‌سوز، با دستان همین حاکمان بر کشورمان چنگ انداخته‌اند.
عاملان این ویرانی، همان‌اند که خود را رهبر، حافظ دین، یا حافظ امنیت می‌خوانند:
ملایان، سپاهی‌ها، امنیتی‌ها و نیروهای سرکوبگر.
آنان با دروغ دشمن‌تراشی، بهره‌کشی از نمادهای دینی و فریب‌های کهنه، در پی بقای خویش‌اند و ترس مرگباری از خروش ملت دارند.
این روزها، در ایست‌های بازرسی، مأموران حکومت با خشونت با شهروندان برخورد می‌کنند.
در هفته‌های اخیر، چندین جوان بی‌دفاع، تنها به جرم "بودن"، با گلوله‌های مستقیم کشته شدند.
هم‌زمان، موج جدیدی از سرکوب، علیه زندانیان سیاسی به راه افتاده است:
در زندان‌هایی چون تهران بزرگ، قرچک، خانه‌های امن نهادهای اطلاعاتی و ده‌ها بازداشتگاه دیگر، تماس‌ها قطع شده، ملاقات‌ها ممنوع شده، خانواده‌ها تحت فشار و تهدید قرار گرفته‌اند.
شکنجه‌های جسمی و روانی شدت یافته تا صدای آزادی‌خواهان خاموش شود.
اما آنان، همچنان ایستاده‌اند.
زندانیان سیاسی، وجدان بیدار ایران‌اند.
با وجود زخم‌ها و رنج‌ها، فریادشان بلند است:
"آزادی" — "نه به دیکتاتور" — "نه به اعدام"
و خواهان پایان چرخه‌ی خشونت، سرکوب، اعدام، و برقراری حقوق بشر و کرامت انسانی هستند.
هم‌میهنان!
این لحظه، لحظه‌ی سکوت نیست.
ایران، چشم به ما دوخته است.
در این روزهای سخت، میهن را تنها نگذاریم.
به پا خیزیم؛
دست در دست هم، برای رهایی، عدالت، آزادی و بازسازی دوباره‌ی ایران زمین.

شنبه، چهارم امرداد
زندان قزل‌حصار
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
رضا محمد حسینی

#بیانیه #همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_به_جمهوری_اسلامی #زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرشام رضایی، یکی از ۲۰ زندانی قزل‌حصار است که هفته گذشته در پی هجوم صد نیروی گارد و اطلاعات به انفرادی منتقل شدند. دو نفر اعدام شدند، سعید ماسوری به مکانی نامعلوم منتقل شد. هشت نفر چند روز پیش به بند بازگردانده شدند، بندی که همه وسایل تخریب شده بودند و ۹ نفر، از جمله آرشام هنوز در انفرادی به سر می‌برند.تمام این زندانیان از لحظه ورود به انفرادی دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

حال خانم کشور رضایی، مادر آرشام رضایی، خوب نیست و او در نگرانی از وضعیت فرزندش در بستر بیماری افتاده است.

به گفته خانواده یک هفته است که از آرشام خبر ندارند،
به زندان قزل حصار مراجعه کردند و زندان از پاسخگویی نسبت به وضعیت آرشام رضایی طفره رفته است و حتی اجازه تماس تلفنی به او را هم نداده‌اند. از آرشام پس از حمله گارد به واحد ۴ خبری در دست نیست.

طبق خبرهایی که به خانواده رسیده، از یک هفته پیش آرشام در سوئیت دست به اعتصاب غذا زده و با توجه به وضعیت جسمی و بیماری دستگاه گوارش و معده و روده وی که در زندان بوجود آمده، سلامتی او در خطر است.

این مادر به علت نگرانی از فرزندش، در بستر بیماریست و وضعیت روحی و روانی و جسمانی مناسبی به علت جراحی و عمل قلب باز که انجام داده، ندارد و سلامتی ایشان نیز با خطر مواجه شده است.

از صفحه اینستاگرام حسن قرآن‌نویس، زندانی سیاسی سابق، که به دیدار مادر آرشام رفته
madararsham
rpportfolio

#آرشام_رضایی #از_قزلحصار_بگو
#قزلحصار
#زندانی_سیاسی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پویا جگروند، زندانی سیاسی سابق، با انتشار پستی در شبکه اکس درباره زندانیان سیاسی زندان قزلحصار نوشت:

«امروز یکشنبه #آرشام_رضایی
#احمد_رضا_حائری و #میثم_دهبانزاده از انفرادی به بند عمومی انتقال داده شدند
آرشام رضایی گفت با دستانی که از پشت بسته بودند در حالت بی‌دفاعی آنقدر به آنها کتک زده‌اند که خود آرشام تا سه روز ادرارش خون بوده.»

صبح روز شنبه، چهارم مرداد‌ماه، ماموران زندان قزلحصار کرج با حضور بیش از ۱۰۰ نیروی مسلح دیگر، به بند سیاسی واحد چهار این زندان یورش بردند و زندانیان را با ایراد ضرب‌وجرح به سلول انفرادی منتقل کردند.

هدف از حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، سرکوب زندانیان سیاسی فعال در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بوده است.

#یاری_مدنی_توانا #از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصاب_غذا #زندانی_سیاسی

@Tavaana_TavaanaTech

همبستگی خانواده‌های زندانیان سیاسی علیه اعدام

هم‌زمان با ششمین روز اعتصاب غذای حسین رونقی؛ خانواده او به کمپین «نه به اعدام» پیوستند


روز گذشته در تهران، پدر و مادر حسین رونقی همراه با خانواده بابک شهبازی و مادر آرشام رضایی در یک ویدیو شرکت کردند و پیام مشترکی در مخالفت با اعدام منتشر نمودند. در این ویدیو، آنان با تأکید بر ضرورت پایان دادن به صدور و اجرای احکام اعدام، خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی شدند.

این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که امروز هفتمین روز اعتصاب غذای حسین رونقی در زندان قزلحصار است.


#نه_به_اعدام #بابک_شهبازی #حسین_رونقی #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سه تن از هم‌بندی‌های حسین رونقی، در دهمین روز اعتصاب غذای او، با انتشار بیانیه‌ای، بر همبستگی خود با این زندانی سیاسی و ارزش‌هایی که او برایشان جان بر کف نهاده تأکید کردند. آنان ضمن هشدار نسبت به وخامت وضعیت جسمی رونقی، خواستار توجه فوری نهادهای بین‌المللی و مدافعان حقوق بشر به شرایط او و دیگر زندانیان سیاسی در ایران شدند.


متن این بیانیه به شرح زیر است:


دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند

هر انسانی حق آزادی بیان و عقیده دارد. این حق شامل آن است که بدون ترس و اضطراب عقاید خود را داشته باشد و در جست‌وجو، کسب، انتقال و انتشار اطلاعات و افکار، از هر رسانه و وسیله‌ای و بدون محدودیت مرزی، آزاد باشد. این اصل بنیادین در اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح شده و هیچ حکومت و قدرتی نمی‌تواند آن را سلب کند.

با تکیه بر همین اصول جهان‌شمول، ما بار دیگر نسبت به بی‌عدالتی و سرکوبی که سال‌هاست بر مردم ایران و آزادی‌خواهان تحمیل شده است، اعتراض می‌کنیم. حکومتی که با ابزار دین و قانون، سانسور و سرکوب را نهادینه کرده و هر صدای مخالف را خاموش می‌سازد.

این روزها ما شاهد اعتصاب غذای حسین رونقی، هم‌بند آزاده‌مان هستیم که اکنون دهمین روز را با جان‌فشانی سپری می‌کند. حسین خواسته‌ای جز آزادی، عدالت و کرامت انسانی ندارد، اما جانش قطره‌قطره در برابر چشمان ما آب می‌شود. گناه او فقط انسان‌دوستی و ایران‌دوستی است؛ اعتراض به بیداد، اعدام و نابرابری. در کنار او، برادرش در تبریز در بند است و پدر و مادر رنج‌کشیده‌اش سال‌هاست با وجود بیماری، درگیر پیگیری بی‌پایان وضعیت فرزندان خود هستند.

ما، هم‌بندی‌های حسین رونقی، از نزدیک شاهد لحظه‌لحظه آب شدن جسم او در زندان قزلحصار هستیم. شاهدیم که چگونه با وجود بیماری‌های سخت، بر سر آرمان‌های انسانی و ملی خود ایستاده و جانش را کف دست گرفته است. او نشان می‌دهد که ایران‌دوستی تنها شعار نیست، بلکه فداکاری در عمل است؛ و امروز با اعتصاب غذا، جان خود را سپر کرده تا به ما و شما یادآوری کند که آزادی و کرامت انسانی ارزش‌هایی‌اند که باید برایشان تا پای جان ایستاد. خواسته‌اش آزادی مردم، عدالت، و نجات ایران است. صدای او صدای ماست، و اکنون بر همه ماست که این صدا را بلندتر کنیم و نگذاریم در سکوت سلول‌ها خاموش شود. از همه وجدان‌های بیدار در ایران و جهان می‌خواهیم به یاری حسین برخیزند؛ زیرا امروز او نه تنها برای خودش، که برای همه ما می‌جنگد.

اینک پرسش ما از جهان است: چرا در قرن بیست‌ویکم، زمانی که ملت‌ها برای آزادی، عدالت و صلح گام برمی‌دارند، ملت ایران باید همچنان در چنگال استبداد و بی‌قانونی اسیر باشد؟ چرا باید بهترین فرزندان این سرزمین در سلول‌های تاریک زندان، زیر شکنجه، با اعتصاب غذا و جسمی فرسوده، فریاد آزادی را بلند کنند؟

ما علاوه بر حسین رونقی، نگرانی عمیق خود را از وضعیت تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران اعلام می‌کنیم؛ کسانی که تنها به جرم دفاع از حقوق مردم، نقد قدرت، یا مطالبه عدالت، اکنون در خطر جان و سلامت قرار دارند. از نویسندگان و روزنامه‌نگاران تا معلمان، کارگران، دانشجویان و زنان آزادی‌خواه، همگی قربانی سرکوبی سیستماتیک هستند.

پیش‌تر نیز گفته‌ایم و باز تکرار می‌کنیم: وظیفه ماست که وجدان بیدار ایران و دیده‌بان انسانیت باشیم. امروز، نجات جان حسین رونقی و همه زندانیان سیاسی، وظیفه‌ای انسانی، ملی و جهانی است. ما از جامعه مدنی ایران، افکار عمومی جهانی، نهادهای حقوق بشری و همه وجدان‌های آگاه می‌خواهیم که به یاری این عزیزان بشتابند تا فاجعه دیگری در برابر دیدگانمان تکرار نشود.

در پایان، به ماده دیگری از اعلامیه جهانی حقوق بشر اشاره می‌کنیم: «هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا مجازات یا رفتاری ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.» این اصل نه یک شعار، بلکه حقی مسلم است که باید همین امروز در ایران به رسمیت شناخته شود.

آزادی زندانیان سیاسی، آزادی ایران است.
پاینده ایران

زرتشت احمدی‌راغب
آرشام رضایی
رضا محمدحسینی
۲۱ شهریور ۱۴۰۴
زندان قزل‌حصار

#بیانیه #حسین_رونقی #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز آرشام رضایی است. او امروز در زندان قزلحصار ۳۱ ساله می‌شود. این جوان که کارگری ایران‌دوست است، بهترین سال‌های جوانی خود را در زندان می‌گذراند. به قول رضا محمدحسینی، او گروگان جمهوری اسلامی است.

در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ آرشام در ویدیویی خطاب به نیروهای امنیتی که در تعقیبش بودند، گفته بود:

«ما دست از جونمون‌ می‌کشیم، ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم»

آرشام(محمود)‌رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بود. او سپس به زندان اوین منتقل شد. آزشام در آبان ماه ۱۴۰۳ به طور ناگهانی به زندان قزل‌حصار منتقل شد. او از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. آرشام در بهمن ماه سال گذشته همراه با زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی در راهروی زندان علیه جمهوری اسلامی شعار داد و با ضرب و شتم به انفرادی منتقل شد و مدت زیادی را در سلول انفرادی محبوس بود. او توسط قاسم صحرایی افسر جانشین زندان به تجاوز جنسی تهدید شد.

آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آرشام پیش از این دور از زندان هم چند سال را در زندان رجایی‌شهر گذرانده بود.
در شنبه خونین قزل‌حصار در روز ۴ مرداد ماه، آرشام همراه با سایر زندانیان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.
آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.

تولدت مبارک آرشام رضایی


#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعی از فعالان مدنی امروز به مناسبت زادروز آرشام رضایی، زندانی سیاسی، به ملاقات مادر سالمند او رفتند و در کنار خانواده‌اش تولد آرشام را جشن گرفتند.
همزمان آرشام هم تماس تلفنی برقرار کرد و با حاضران صحبت کرد.
عکس از حساب کاربری پویا جگروند

امروز زادروز آرشام رضایی است. این جوان که کارگری ایران‌دوست است، بهترین سال‌های جوانی خود را در زندان می‌گذراند. به قول رضا محمدحسینی، او گروگان جمهوری اسلامی است.

در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ آرشام در ویدیویی خطاب به نیروهای امنیتی که در تعقیبش بودند، گفته بود:

«ما دست از جونمون‌ می‌کشیم، ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم»

آرشام(محمود)‌رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بود. او سپس به زندان اوین منتقل شد. آزشام در آبان ماه ۱۴۰۳ به طور ناگهانی به زندان قزل‌حصار منتقل شد. او از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. آرشام در بهمن ماه سال گذشته همراه با زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی در راهروی زندان علیه جمهوری اسلامی شعار داد و با ضرب و شتم به انفرادی منتقل شد و مدت زیادی را در سلول انفرادی محبوس بود. او توسط قاسم صحرایی افسر جانشین زندان به تجاوز جنسی تهدید شد.

آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آرشام پیش از این دور از زندان هم چند سال را در زندان رجایی‌شهر گذرانده بود.
در شنبه خونین قزل‌حصار در روز ۴ مرداد ماه، آرشام همراه با سایر زندانیان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.
آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.

تولدت مبارک آرشام رضایی


#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech