چهار سال حبس به دلیل فراخوان روشن کردن شمع به یاد جانباختگان هواپیمای اکراینی

مهدی محمودیان از جمله افرادی است که چند هفته پیش، همراه با تعدادی از وکلا، قرار بود علیه عاملان و آمران عدم واردات واکسن کرونا و ایجاد فاجعه قتل عام مردم ایران، شکایتی تنظیم کنند. اما این افراد پیش از آنکه شکایتی انجام دهند بازداشت شدند.

برخی از این افراد با وثیقه آزاد شده‌اند، اما هنوز چند نفر از آن‌ها از جمله مهدی محمودیان در زندان باقی مانده‌اند.

حکومت برای نگه‌داشتن او در زندان یک بهانه پیدا کرده است: حکم قبلی او در جریان اعتراض به انهدام هواپیمای اوکراینی

بابک پاک‌نیا، حقوقدان و وکیل مهدی محمودیان در خصوص آخرین وضعیت پرونده این فعال سیاسی و مدنی، گفت:

«تا امروز، متاسفانه هیچ دسترسی به پرونده نداشتیم. تا این لحظه به رغم اینکه چند بار هم به شعبه مراجعه کردیم، اما پرونده را برای مطالعه در اختیار ما قرار نداده‌اند.

درخصوص پرونده موکلم، متاسفانه حکم قبلی او که قطعی شده بود را به اجرا گذاشته‌اند. با این اوصاف، حتی اگر ما درخواست تبدیل قرار را به دادگاه ارائه کنیم و مقام قضائی نیز با آن موافقت کند، باز حکم قبلی موکلم، مانع آزادی او خواهد بود.»

مهدی محمودیان در این حکم قبلی به دلیل امضای بیانیه موسوم به ۷۷ نفر به یک سال حبس و چهار سال هم به دلیل اقدام برای روشن‌کردن شمع به یاد جان‌باختگان هواپیمای اکراینی محکوم شد که درمجموع چهار سال حبس قابل اجرا محکوم شده بود.

لازم به ذکر است، مهدی محمودیان از اولین کسانی بود که نام «شاهین ناصری» را. به عنوان شاهد شکنجه‌شدن نوید افکاری مطرح کرده بود.

- اطلاع‌رسانی شرایط متهمان توسط وکلا، از مهم‌ترین وظایف یک وکیل است. اما آیا همه متهمان به وکیل دسترسی دارند؟ شایسته است که درباره همه زندانیان اطلاع‌رسانی و اعتراض انجام شود.
چرا باید یک نفر به خاطر دعوت به شمع‌روشن‌کردن برای جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی به زندان محکوم شود؟ مسالمت‌آمیزتر از شمع روشن‌کردن دیگر چه کنشی است؟

#مهدی_محمودیان #کرونا #هواپیمای_اوکراینی #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روایت یک پرونده: علی نوری‌زاد و مهدی محمودیان، زندانیان سیاسی

در این برنامه نگاهی شده است به پرونده علی نوری‌زاد و مهدی محمودیان، زندانیان سیاسی. این برنامه با حضور آرش صادقی، مدافع حقوق بشر، و امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این قسمت از برنامه «روایت یک پرونده» ۲۰ دی ۱۴۰۰ در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شد.

برنامه کامل را اینجا بشنوید:
https://youtu.be/JVKB91Vi008

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-norizad

#حقیقت_زندان #زندانی_سیاسی #حقوق_زندانی #لایو_ایونت #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بابک پاک‌نیا، حقوقدان و وکیل مهدی محمودیان از صدور حکم سنگین در پرونده دادخواهان سلامت خبر داد.

این وکیل دادگستری در مصاحبه با سایت امتداد اظهار داشت: به موجب حکم صادره، مهدی محمودیان به چهار سال حبس به اضافه دو سال محرومیت از فعالیت‌های رسانه‌ای (اعم از تحریری، سمعی و بصری)، مصطفی نیلی به چهار سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های رسانه‌ای و همچنین دو سال محرومیت از اشتغال به حرفه وکالت، آرش کیخسروی به دو سال حبس، یک سال محرومیت از وکالت و یک سال محرومیت از فعالیت رسانه‌ای، محمدرضا فقیهی به شش ماه حبس و در نهایت مریم افرافراز به ۹۵ روز حبس محکوم شده‌اند.

وی افزود: به نظر ما، دادگاه هم در این پرونده مرتکب تخلف شده است. چرا که دادگاه، جلسه رسیدگی و برگزار و اعلام کرد که عناوین مجرمانه باید تغییر کند. در همان جلسه، تفهیم اتهام جدید صورت گرفته و بلافاصله در همان جلسه هم اخذ آخرین دفاع را نیز ترتیب دادند. مگر چنین امری، ممکن است؟ در جلسه علنی دادگاه، حتی به عنوان تماشاچی هم به وکیل پرونده اجازه حضور ندادند!

پاک نیا ادامه داد: گفتند که موکلین ما دور هم جمع شده بودند تا به بهانه طرح شکایت، مردم را به خیابان‌ها بیاورند! آقای مظلوم در رای خود گفته که شما در کلاب هاوس دور هم جمع شدید و اتاق شما در این نرم‌افزار ارتباطی، خصوصی و برای عموم، غیرقابل ورود بوده و همین مسئله، سری بودن موضوع را نشان می‌دهد!

این وکیل دادگستری در پایان با بیان اینکه قطعا در این پرونده، تجدیدنظرخواهی می‌کنیم، تصریح کرد: حتی اگر دادگاه تجدیدنظر هم این رای را تائید کند، قطعا با اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور، تظلم‌خواهی خواهیم کرد. چرا که فعل رخ داده توسط موکلین، اساسا عنوان مجرمانه نداشته و قابل انطباق با ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی نیست.

- متن فوق توسط هرانا از مصاحبه آقای پاک‌نیا با امتداد خلاصه شده است.

- کدام کشور را سراغ دارید که وکلا را به خاطر طرح یک شکایت به زندان محکوم کنند؟
- هنوز فراموش نکرده‌ایم که چه کسی دستور داد که واردات واکسن ممنوع است و این در تاریخ ثبت خواهد شد که وکلایی با شهامت بودند که دادخواهان سلامت نام گرفتند و خواستند از کسی که موجب مرگ هزاران ایرانی شد شکایتی ثبت کنند، اما هنوز شکایت را ثبت نکرده بازداشت و محکوم شدند!

#یاری_حقوقی_توانا #دادخواهان_سلامت #مصطفی_نیلی #آرش_کخسروی #مهدی_محمودیان #محمدرضا_فقیهی #مریم_افرافراز

@Tavaana_TavaanaTech

دادگاه تجدیدنظر استان تهران، محکومیت مهدی محمودیان، آرش کیخسروی، مصطفی نیلی، محمدرضا فقیهی و مریم افرافراز را عینا تایید کرد. این شهروندان پیشتر در پرونده موسوم به «دادخواهان سلامت» مجموعا به تحمل بیش از ۱۰ سال حبس و محرومیت های شغلی و اجتماعی محکوم شدند.

به نوشته آقای مصطفی نیلی، مهدی محمودیان به چهار سال حبس به اضافه دو سال محرومیت از فعالیت‌های رسانه‌ای (اعم از تحریری، سمعی و بصری)، مصطفی نیلی به چهار سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های رسانه‌ای و همچنین دو سال محرومیت از اشتغال به حرفه وکالت، آرش کیخسروی به دو سال حبس، یک سال محرومیت از وکالت و یک سال محرومیت از فعالیت رسانه‌ای، محمدرضا فقیهی به شش ماه حبس و در نهایت مریم افرافراز به ۹۵ روز حبس محکوم شدند.
مهدی محمودیان و مریم افرافراز فعالین مدنی و محمدرضا فقیهی، آرش کیخسروی و مصطفی نیلی، وکلای دادگستری همراه با تعدادی دیگر از وکلا و فعالان مدنی در دفتر انجمن حمایت از حقوق شهروندی در تهران در جلسه‌ای حضور داشتند و در حال تصمیم‌گیری برای طرح یک شکایت بودند که بازداشت شدند. آن‌ها قصد طرح یک شکایت داشتند، که بعدها توسط آرش کیخسروی ثبت شد. شکایت آن‌ها مربوط به سوءمدیربت کرونا و ممنوع‌کردن واردات واکسن بود که منجر به جان‌باختن افراد زیادی از هموطنان شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، مهدی محمودیان، مصطفی نیلی و آرش کیخسروی به «تشکیل گروه معاند نظام به هدف برهم زدن امنیت و فعالیت تبلیغی علیه نظام» متهم شده‌اند. همچنین اتهام محمدرضا فقیهی و مریم افرافراز «عضویت در گروه‌های معاند نظام» عنوان شده است.

- چرا ثبت یک شکایت حقوقی جرم‌انگاری شده است؟ این افراد مسئولیت اجتماعی خود را ایفا کرده‌اند و در هر کشوری چنین افرادی مورد قدردانی قرار می‌گیرند. اما در جمهوری اسلامی صرفا به خاطر اقدام به طرح شکایت افراد حقوق‌دان به زندان محکوم می‌شوند!

#دادخواهان_سلامت #مصطفی_نیلی #آرش_کیخسروی #مریم_افرافراز #محمدرضا_فقیهی #مهدی_محمودیان #کرونا #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهدی محمودیان بازداشت شد

مهدی محمودیان، فعال حقوق‌بشر و زندانی سیاسی پیشین، برای اجرای حکم هشت ماه زندان بازداشت شد.
گزارش‌ها حاکی است او پس از احضار بازداشت شده است. احضار او در ارتباط با محکومیتش به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در پرونده افشای وجود ساس در زندان اوین صورت می‌گیرد.
این فعال حقوق‌بشر ساعتی پیش در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:

«عجله کار شیطونه، ولی ظاهراً تو اجرای یه سری احکام هست که باید فوری انجام بشه! هفته پیش گفتن یک ماه دیگه خودتو معرفی کن؛ امروز زنگ زدن که همین الان بیا! نگرانم نکنه یه تخت خالی مونده تو زندان، یا تو زندان یه کار اضطراریه که فقط من از پسش برمیام😂😂؟!
خلاصه که خداحافظ»

جمهوری اسلامی کوچک‌ترین صدای اعتراضی را بر نمی‌تابد. هیچ می‌دانید در همین پرونده افشاگری! در رابطه با وجود ساس در زندان، چند زندانی تهدید شدند محکوم شدند یا چند نفر به زندان افتاده‌اند؟

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهدی_محمودیان
#زندان

@Tavaana_TavaanaTech

حسین رزاق، زندانی سیاسی سابق، ضمن انتشار یک فایل صوتی از مهدی محمودیان، از اعتصاب غذا و داروی او خبر داد و نوشت:

«‏مهدی محمودیان در اعتراض به صدور احکام ناعادلانه و سرکوب‌ها از لحظه ورود به زندان اوین دست به اعتصاب غذای خشک و دارو زده است.»

مهدی محمودیان، فعال حقوق‌بشر و زندانی سیاسی پیشین، دو روز پیش برای اجرای حکم هشت ماه زندان بازداشت شد.
گزارش‌ها حاکی است او پس از احضار بازداشت شده است. احضار او در ارتباط با محکومیتش به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در پرونده افشای وجود ساس در زندان اوین صورت گرفته است.

#مهدی_محمودیان #بیانیه #زندانی_سیاسی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر مهدی محمودیان، زندانی سیاسی:
۹ سال پسر من را بردید و آوردید و انواع بیماری‌ها را به او دادید، فقط برای اینکه حرف حق زده.
اگر تا فردا ظهر پسرم آزاد نشود من هم جلوی زندان می‌آیم و تحصن ‌می‌کنم.

مهدی محمودیان، فعال حقوق‌بشر و زندانی سیاسی پیشین، دو روز پیش برای اجرای حکم هشت ماه زندان بازداشت شد.
گزارش‌ها حاکی است او پس از احضار بازداشت شده است. احضار او در ارتباط با محکومیتش به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در پرونده افشای وجود ساس در زندان اوین صورت گرفته است.

آقای محمودیان در اعتراض به صدور احکام ناعادلانه و سرکوب‌ها از لحظه ورود به زندان اوین دست به اعتصاب غذای خشک و دارو زده است.

جعفر پناهی، فیلمساز و زندانی سیاسی سابق، درباره آقای محمودیان نوشته:
«تصمیم نظام سیاسی بر این است که مهدی را تحت فشار قرار داده تا از حق گویی و فاش گویی اش دست بردارد.
مهدی در مواردی چون فاجعه کهریزک، آبانماه ۱۳۹۸، هواپیمای اوکراینی ،کرونا و ساس و ... همه در سمت ستمدیدگان نقش ایفا کرده و ترکه خورده و زندان کشیده است.
مهدی اعتصاب غدای خشک و دارویی کرده و جانش را در گرو حق و عدالت گذاشته است تا با جانش به مقابله با بی عدالتی آشکار حاکمیت برود.
داروهای مهدی گواهی می‌دهد که او داروی فشار خون و دیابت و نارسایی دریچه قلب مصرف می نموده و قطع این داروها سلامتی او را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد.
آیا حاکمیت از بی عدالتی خود دست خواهد کشید؟ آیا حاکمیت زورگو می داند قانونا مسول حفظ سلامتی و جان مهدی است؟
اخبار رسیده از زندان نشان از استواری مهدی بر اعتصاب غذا تا محقق شدن آزادی اش است.
هر گونه خطر پیرامون سلامتی مهدی برعهده حکومت است.»

#مهدی_محمودیان #زندانی_سیاسی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای با عنوان «نامه‌ای از دل ویرانه به ویرانگر» خطاب به علی خامنه‌ای ضمن ابراز نگرانی از وضعیت خطیر ایران که حاصل سیاست‌های او است، تنها راه نجات ایران را کناره‌گیری خامنه‌ای از قدرت و واگذاری تمام قدرت به مردم دانست، او در بخشی از این نامه نوشت:
«امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.

امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.»

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

#مهدی_محمودیان
زندان اوین
۱۸ فرودین ۱۴۰۴

“نامه‌ای از دل ویرانه به ویرانگر”

به نام خدا

آقای خامنه‌ای؛

می‌دانم این نامه را نمی‌خوانید؛ نه از سر بی‌خبری، بلکه از سر بی‌نیازی. کسی که خود را صاحب سرنوشت یک ملت می‌داند، چه نیازی به شنیدن صدای همان مردمی دارد که زیر سایه‌اش له شده‌اند؟ اما بازهم این نامه را می‌نویسم؛ برای فرزندان‌مان که شاید روزی بخواهند بدانند چرا کشورشان دیگر “ایران” نیست، چرا دیگر «ملت»ی نیست، چرا مرزی نمانده، و چه کسی از همه بیشتر در این فاجعه سهم داشته است.

سال‌هاست در مسیر سقوط ملی، فرهنگی و اقتصادی، با شتاب پیش می‌رویم و شما نه‌تنها ترمز این حرکت نبوده‌اید، بلکه در نقش موتور محرک آن ظاهر شده‌اید. هر تصمیم شما، هر لجاجت، هر خطبه، هر انتصاب و هر سرکوب، گامی بوده‌ است به‌سوی فروپاشی.

در جهان پرمخاطره امروز، کشوری که در داخل فاقد انسجام و در خارج فاقد عقلانیت است، به‌راحتی می‌تواند به میدان جنگ و تجزیه بدل شود. بی‌ثباتی منطقه‌ای، خطر حمله نظامی، تحریم‌های فرساینده، سرکوب‌های داخلی و نفرت انباشته‌شده در دل میلیون‌ها جوان، امروز ایران را به لبه پرتگاه رسانده است. این فقط هشدار نیست، واقعیت روزمره است.

شما با بستن راه‌های اصلاح، طرد همه‌ی نخبگان، سرکوب جامعه مدنی، تحقیر اقوام و مذاهب، حذف جمهوریت و بی‌اعتنایی به قانون اساسی حتی در حد صوری، ایران را به جایی رسانده‌اید که دیگر نه تنها مردم، بلکه ستون‌های اصلی نظام نیز احساس امنیت نمی‌کنند. شما ایران را از پشت‌بام مشروعیت، انداخته‌اید در کوچه‌های بی‌اعتمادی و نفرت.

وضعیت امروز، دیگر فقط سرکوب یک اعتراض یا نارضایتی سیاسی نیست. شما با تصمیمات‌تان در این سال‌ها، استان را علیه استان، قوم را علیه قوم، و شهروند را علیه شهروند قرار داده‌اید. اگر جنگی در بگیرد، دشمن نیازی به حمله از بیرون ندارد؛ شما بذر نفرت را در دل‌ها کاشته‌اید و این سرزمین، خود به خود از درون متلاشی خواهد شد.

از سیستان و بلوچستان تا خوزستان، از کردستان تا آذربایجان، سیاست‌های تبعیض‌آمیز شما، احساس بیگانگی را در دل میلیون‌ها ایرانی کاشته است.

امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.


امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.

وگرنه آن‌چه باقی خواهد ماند، نه نظام شماست، نه حتی کشور ما؛ تنها یک ویرانه‌ی تلخ از خاطره‌ی ملتی که زمانی نامش ایران بود.

پایان

#نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ابوالفضل قدیانی»، زندانی سیاسی، در نامه سرگشاده‌ای از زندان به علی خامنه‌ای هشدار داد که «دیر یا زود نظام فاسد جمهوری اسلامی سرنگون خواهد شد.»
این زندانی ۷۹ ساله‌ که پیشتر هم نامه‌هایی به علی خامنه‌ای منتشر کرده بود، در نامه‌ای سرگشاده خامنه‌ای را «مستبد قدرت‌طلب» و «عامل اصلی شرارت‌ها و سرکوب‌ها در کشور» نامید.
البته دلیل اصلی نوشتن نامه حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی به منزل مهدی محمودیان و تهدید همسر باردار این زندانی سیاسی بوده است.

متن نامه ابوالفضل قدیانی:

▫️«چند روز پیش مطلع شدم که ماموران شکنجه‌گر علی خامنه‌ای خودکامه‌ی قدرت‌پرست و جنایت‌پیشه‌ی ایران به در خانه‌ی سرکار خانم الوندی، مادر گرامی مهدی محمودیان رفته و در غیاب این بانوی شجاع، عروسش (همسر برادر مهدی محمودیان) که در دوران بارداری به سر می‌برد را مورد بازجویی قرار داده‌اند که: درآمد مهدی از کجاست و چگونه هزینه‌ی زندگیش را تامین می‌کند و از این قبیل اباطیل و مزخرفات. ایشان که هرگز انتظار چنین رذالت و بی‌شرمی را نداشته گرفتار تنش و ترس شده که قطعا سلامت او را با توجه به وضعیتی که دارد به خطر انداخته است.

▫️مستبد تبه‌کار و غارتگر ایران علی خامنه‌ای و اعوان و انصار تبه‌کار و شرورش خوب می‌دانند که زندگی مهدی محمودیان عزیز که هم اکنون در زندان به سر می‌برد بر خلاف زندگی سراسر آلوده‌ی خودشان شفاف و روشن است‌. عجیب این است که سیاه‌اندیشان غارتگر مدعی روشنایی می‌شوند. آن‌ها می‌خواهند با این ترفندهای رذیلانه‌ی رسوا مهدی را ساکت و منفعل کنند که شاید زبان در کام بگیرد و دست از مبارزه با استبداد تاراج‌گر علی خامنه‌ای بردارد. در گذشته مکرر این را آزموده‌اند و نتیجه‌ی معکوس گرفته‌اند اما هنوز دست از تلاش مذبوحانه برنداشته‌اند به مصداق "الغريقُ يتشبَّثُ بكُلّ حَشيش" به هر خار و خاشاکی چنگ می‌زنند که شاید از غرق شدن در منجلاب استبداد نجات پیدا کنند اما راه نجاتی نخواهند یافت.

▫️البته این اقدامات شرارت‌بار حکومت ستم‌پیشه، مهدی محمودیانِ شجاع را در مبارزه با استبداد و مستبد امروز ایران علی خامنه‌ای محکم‌تر و مصمم‌تر خواهد کرد و این راه پر سنگلاخ را راسخ‌تر خواهد پیمود. خودکامه‌ی قدرت پرست و اعوان و انصارش از مهدی کینه‌ی دیرینه‌ای به دل دارند. آن‌ها می‌دانند که وی چه نقش مهمی در افشای جنایات هولناک آنان در زندان کهریزک ایفا کرد که موجب افشای بیش از پیش ماهیت آنان و نظام فاسد جمهوری اسلامی در نزد افکار عمومی ایران و افکار عمومی جهان شد. این موضوع و مبارزه‌ی مستمرش با استبداد سبب شده هر فرصتی را برای آزار و اذیت او غنیمت شمارند اما دستاوردی جز حقارت و رسوایی نداشته‌اند.

▫️در هر حال در این اقدام ضد انسانی، غیرقانونی و ضد اخلاقی دستگاه‌های امنیتی و دستگاه قضایی مقصرند و مسئول و باید پاسخگو باشند. اما مقصر و مسئول اصلی علی خامنه‌ای، جبار قدرت‌پرست ایران است که باید پاسخگو باشد چرا که تمامی این اعمال شنیع و شرارت‌بار به خاطر حفظ حکومت نامشروع، غیرقانونی و غاصبانه‌ی اوست که در حق مردم تحت ستم ایران اعمال می‌شود. چاره‌ی این ستمگری‌ها و شرارت‌ها برکناری علی خامنه‌ای از این قدرت شیطانی و سقوط نظام فاسد و مفسد جمهوری اسلامی است که دیر یا زود رخ خواهد داد. امیدوارم که چندان دیر نپاید.

بند ۴ زندان اوین
۱۴۰۴/۰۱/۲۴»

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه
#ابوالفضل_قدیانی #مهدی_محمودیان
@Tavaana_TavaanaTech

مهدی محمودیان، زندانی سیاسی، که با جعفر پناهی هم‌بند بود و نامش هم در تیتراژ فیلم «یک تصادف ساده» به عنوان یکی از نویسندگان فیلمنامه آمده است، پیام تبریکی به شرح زیر برای جعفر پناهی، برنده جایزه نخل طلایی جشنواره کن فرانسه، نوشته است:

«وقتی یک روایتِ ساده، جهانی می‌شود

پیام تبریکی از زندان اوین

استاد پناهی عزیز

دریافت نخل طلا برای «یک تصادف ساده» فقط یک افتخار سینمایی نیست؛ پیروزی حقیقت است بر سانسور، مقاومت است در برابر خاموشی، و اثباتی‌ست بر اینکه تصویر، حتی اگر در پستو ساخته شود، می‌تواند بر فراز جهان بدرخشد.

در روزهایی که هنوز در زندانم، این خبر برایم مثل روزنه‌ای از نور بود در میان دیوارهای بسته. افتخار همکاری هرچند اندک با استاد بزرگی چون شما در این فیلم، یکی از ارزشمندترین تجربه‌های زندگی‌ام بوده؛ روایتی که از دل شما در زندان آمد و حالا صدای کسانی‌ست که خاموش‌شان می‌خواهند.

استاد عزیز، تو فقط نخل طلا را نگرفتی، دل بسیاری از ما را هم بردی.
به تو، به تیم بی‌نظیر فیلم، و به همه‌ کسانی که هنوز ایمان دارند روایت انسان، حتی اگر ساده باشد، بی‌انتهاست—صمیمانه تبریک می‌گویم.

مهدی محمودیان
زندان اوین – ۳ خرداد ۱۴۰۴»

#جعفر_پناهی #مهدی_محمودیان #جشنواره_فیلم_کن #نخل_طلا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

«زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه می‌کردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!»

خاطره شهریار براتی، زندانی سیاسی از روزی که اوین مورد اصابت موشک اسراییل قرار گرفت.

«یک سال پیش به خدای ابراهیم قسم خوردم که عصای موسی در اوین را خواهد شکافت. این پیش‌بینی شیطانی، مانند دیگر پیش‌بینی‌هایم درست از آب درآمد… باید سزاوار و پذیرای چه رنجی بوده باشیم که در بند اوین شاهد اصابت موشک‌های اسراییل باشیم؟ بعد از آن‌که موشک‌ها اصابت کرد، میان دود و سرفه، میان آوار و خون به‌سوی محمد نجفی دویدم تا او را سالم یافته باشم؛ سالم بود. در کمال سرگشتگی با هم به کریدور رفتیم، چراغ‌ها چون چشم‌های دوزخیان چشمک می‌زدند. محمد می‌خواست از پنجره بیرون را ببیند. قدش نرسید. چه را می‌خواستی به تماشا بنشینی محمد؟! آزادی را؟ نه! آوار را. به راستی که قدما نه به آزادی رسیدند نه به آوار… گفت قلاب بگیر. برایش گرفتم. چیزی ندید. دود سیاه نمی‌گذاشت، به پایین رفتیم. دفتر رییس بند متلاشی شده بود. بهداری متلاشی شده بود. پای زنی که در بهداری کار می‌کرد، قطع شده بود، اوین، غزه شده بود… زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه می‌کردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!

با محمد نجفی و مهدی محمودیان به همه سالن‌های بند ۴ سر زدیم. به زندانیان دلداری دادیم. آقا مهدی می‌گفت: «روحیه را باید حفظ کرد، بالاخره همدیگر را داریم.» مدتی بعد گفتند جمع کنید تا منتقل شوید. شب شد. نزدیک به شب، هنوز در حیاط کمی نور بود. هیچ‌کس در حیاط نبود، همه مثل اسرای جنگی در صف بودند با دستبند و پابند… دو به دو راه می‌رفتند. پیرمردها می‌لنگیدند. پیش از پابند شدن محمد را دوباره گم کردم.
دوباره یافتمش. موحش‌ترین یافتن زندگی‌ام؛ در حیاط سالن ۳ انجیر اوین را بغل کرده بود و هق‌هق گریه می‌کرد؛ به حال ما، به حال انسان، به حال تاریخ، به حال آن همه نام روی آجرها. جنگ است و محمد در آغوش انجیرش، جنگ است و محمد در آغوش دارش.
شهریار براتی
زندان تهران بزرگ، تیپ ۲، سالن ۹ ۱۴۰۴.۴.۴ »


از صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان

#اوین #ج_ا_یعنی_جنگ #زندان_اوین #شهریار_براتی #محمد_نجفی #مهدی_محمودیان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‍ 🔷 نه این زندان تازه است و نه این ظلم؛
این ماییم که تازه آمده‌ایم

✍مهدی محمودیان
زندان تهران‌بزرگ

🔹امروز، یکی از مدیران سازمان زندان‌ها به فشافویه آمد. چهره‌ای متین، نگران و با چاشنی عذرخواهی. آمده بود بگوید: «ما غافلگیر شدیم. باید کمی تحمل کنید تا امکانات فراهم شود.» گفتند که ما را بی‌خبر آوردند، زندان آماده نبود، قول دادند شرایط بهتر شود.

🔹اما حقیقت این است:
ما را به زندانی تازه‌تأسیس نیاورده‌اند.
اینجا سال‌هاست که آدم‌هایی با هر جرمی، هر گذشته‌ای، هر طبقه و قشری، در همین وضعیت زندگی کرده‌اند؛ بدون امکانات، بدون صدا، و بدون امکان اعتراض.

🔹این‌جا زندانی نیست که «آماده» نباشد. این‌جا زندانی است که سال‌هاست آماده ظلم کردن است. آماده‌ی خرد کردن انسان‌ها، با خُردترین امکانات ممکن. آن‌ها که پیش از ما اینجا بودند، فریاد نزدند یا فریادشان شنیده نشد و کسی نبود صدایشان را منعکس کند.
و ما، جامعه‌ی مدنی، فعالان سیاسی، روشنفکران، نویسندگان، کسانی که دغدغه آزادی داریم، ما هم ــ اغلب ــ صدای آن‌ها نبودیم.
سالیان سال، هزاران زندانی ــ صرف‌نظر از جرم‌شان ــ در سلول‌های نمور، بدون تخت، بدون دسترسی به آب شرب، بدون پزشک، با بدرفتاری مأموران و در شرایطی غیرانسانی زندگی کردند.
نه فقط «زندگی»، بلکه تحقیر شدند، فراموش شدند، له شدند.
اما چون «سیاسی» نبودند، چون عنوانی برای دفاع از حقوق‌شان نبود، چون هویت جمعی و مدنی نداشتند، در اولویت دفاع ما هم نبودند.

🔹حالا که ما را ــ با پابند و دستبند ــ به همین زندان کشانده‌اند، فریاد می‌زنیم.
فریادمان به حق است.
اما اگر راستش را بخواهیم، این فریاد دیر است.
ما دیر فریاد زدیم.
ما، که خود را دل‌سوز مردم می‌دانستیم، اغلب در برابر این سطح از تحقیر زندانیان عادی، ساکت بودیم.

🔹سالیان پیش از ما، انسان‌هایی با نام «اراذل»، «قاچاقچی»، «سارق» و برچسب‌های بی‌رحمانه دیگر، در همین سلول‌ها و راهروها، در همان صف‌های کثیف هواخوری، زیر همان سقف‌های کوتاه، زیسته‌اند و خمیده شده‌اند.
جمهوری اسلامی با آن‌ها آزمایش انسان‌زدایی کرده و ما بیشترِ وقت‌ها فقط نظاره کردیم. یا از کنارش گذشتیم.
بی‌عدالتی را طبقه‌بندی کردیم. حقوق بشر را طبقاتی دیدیم.
آدم‌ها را بر اساس جنس اتهام‌شان، درجه‌بندی کردیم.
و حالا، وقتی خودمان به همان سرنوشت دچار شدیم، تازه داریم می‌فهمیم که ظلم، هیچ‌گاه صرفاً سیاسی نیست.

ظلم، تمرین می‌شود.
اول بر ضعیف‌ترین‌ها، بی‌صداها، فراموش‌ شده‌ها.
و وقتی خوب تمرین شد، به سراغ ما می‌آید.
ما ــ فعالان سیاسی و مدنی ــ به‌جای آنکه صدا باشیم، گاهی شریک سکوت شدیم و این خودِ ما بودیم که با این سکوت، ظلم را مشروع‌تر کردیم.

🔹سال‌هاست که جمهوری اسلامی و ساختار امنیتی‌قضایی مسلط بر آن، زندان را به مرکزی برای شکستن کرامت انسان تبدیل کرده‌اند.
در این ساختار، زندان ابزار سلطه است، نه اصلاح.
شکنجه فیزیکی، بی‌خوابی، فشار روانی، سلول انفرادی، قطع ارتباط با خانواده، انتقال‌های ناگهانی، محرومیت از درمان، توهین، دستبند، پابند، و محرومیت از ابتدایی‌ترین نیازها، نه استثناء بلکه قاعده‌ی این سیستم است.
و این سیستم را نه صرفاً قاضی می‌سازد، نه زندانبان.
این یک سازوکار تمام‌عیار برای له کردن انسان است، که از بالاترین سطوح قدرت طراحی و پشتیبانی می‌شود.

🔹امروز که ما از فشافویه می‌نویسیم، نه از سر نازک‌دلی است، نه ضعف، نه تازه‌کار بودن در زندان.
می‌نویسیم چون نمی‌خواهیم بار دیگر، صدای کسی را نشنویم.
می‌نویسیم تا ثبت شود که این‌جا «زندان تازه‌ای» نیست؛ این‌جا قتلگاه خاموش هزاران انسان بوده.
و اگر ما تا امروز صدای‌شان نبودیم، از امروز به بعد وظیفه‌ای دو چندان داریم که باشیم.

ـ از کانال تلگرام آقای محمودیان

#زندان_تهران_بزرگ #حقوق_بشر #حقوق_زندانی #بیانیه #مهدی_محمودیان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

احضار مهدی محمودیان، فعال سیاسی زندانی، به شعبه ۵ دادسرای عمومی و انقلاب تهران به اتهام «نشر اکاذیب»

صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان زندانی سیاسی، که توسط ادمین اداره می‌شود، تصویری از احضاریه این فعال سیاسی منتشر کرده است.
در این احضاریه که به خانواده‌ی وی ابلاغ شده، اتهام «نشر اکاذیب از طریق رایانه» دلیل احضار عنوان شده است.

این در حالیست که مهدی محمودیان نزدیک به ۶ ماه است در حال گذراندن دوران محکومیت پیشین خود است و پس از حمله اسرائیل به زندان اوین به زندان‌ تهران بزرگ منتقل شده ‌است.
با این حال، نهادهای امنیتی با استناد به گزارش‌های منتشرشده از سوی وی درباره این حمله و رفتارهای سرکوبگرانه در حین انتقال زندانیان و شرایط ناگوار زندان تهران بزرگ برای او پرونده جدیدی گشوده‌اند.

در روزهای گذشته روند فشار و سرکوب فعالین سیاسی و مدنی شذت بیشتری پیدا کرده است.

صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #مهدی_محمودیان #زندانی_سیاسی

@Tavaana_TavaanaTech

‌
🔲 زندانی سیاسی کیست؟

✍️مصطفا آل‌احمد

مصطفا آل‌احمد، کارگردان سرشناس ایرانی، در متنی که در اینستاگرام منتشر کرده، درباره منش زندانیان سیاسی، از خودگذشتگی و عشق آن‌ها به ایران و مردم نوشت و خواستار آزادی آن‌ها شده است. او همچنین گفته که پزشکیان که مدعی است که می‌خواهد با اپوزیسیون گفتگو کند، اپوزیسیون در زندان است! سری به آنجا بزند!

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

بنابر مستندات متعدد در بمباران اوین در حالی که دیوارها فرو ریخته بود و ده‌ها زندانی با جرم‌های غیرسیاسی فرار کردند، این زندانیان سیاسی بودند که نه تنها فرار نکردند، بلکه با از خودگذشتگی کادر زندان و زندان‌بان‌هایشان را که زخمی شده بودند از زیر آوار بیرون آوردند. کمک کردند تا اجساد ماموران و بازجوهایشان از زیر آوار بیرون آید.

زندانیان سیاسی همواره با کنش‌هایشان نشان داده‌اند که از با اخلاق‌ترین و دلسوزترین افراد جامعه هستند. آن‌ها می‌توانستند به راحتی دنبال زندگی معمولی خود باشند یا حتی دنبال ثروت بروند، اما عشق به‌ میهن و مردم آن‌ها را وا داشته است تا در موارد متعدد، منتقد سیاست‌های حکومت باشند به قیمت این که می‌دانند جریمه و زندانی می‌شوند و بایستی تاوان مخالفت‌های خود را بدهند. امروز ثابت شده است که حکومت جمهوری اسلامی در عرصه‌های اقتصادی، اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی، زیست‌محیطی، نظامی، امنیتی و سیاسی ناکارآمد بوده و حتی با این همه مصیبت باید با شدت بیشتری نقد می‌شده است.
حالا با توجه به اذعان مهمترین مسئولین نظام به نفوذ در سطوح بالا ، آیا می‌توان پرسید که طرح دستگیری و به انزوا کشاندن این کنشگران دلسوز و با اخلاق، خود طرحی نفوذی و انحرافی برای سرگرم کردن نهادهای قضایی و امنیتی بوده است؟ یا این که حکومتی با این همه ناکارآمدی خود را از اساس حق و کامل دانسته و مخالفان (اپوزیسیون) را باطل و مستلزم عذاب و حذف می‌داند؟

مسعود پزشکیان، رئیس‌الوزرا گفته است اپوزیسیون را پیدا کنید با ایشان هم مذاکره می‌کنیم.
حضرت رئیس، اپوزیسیونی که می‌خواهی با آن‌ها گفت‌وگو کنی در زندان‌ها هستند. سری به آن جا بزن.

نگارنده خود الزاما با برخی عقاید سیاسی و روش‌های این زندانیان عزیز موافقت ندارد، اما همواره مخالف دربند شدن و سانسور هرگونه عقیده‌ایست.

#مصطفا_آل_احمد
#مصطفی_آل_احمد

#زندانی_سیاسی
#آزادی_بیان
#زندان_اوین

#فاطمه_سپهری : فعال حقوق زنان و کنش‌گر اجتماعی
#حسین_شنبه‌_زاده : مترجم ، ویراستار و کنش‌گر اجتماعی
#سعید_مدنی : نویسنده و پژوهشگر علوم اجتماعی
#محمد_نوری_زاد : فیلمساز
#حسین_رونقی : کنش‌گر حقوق بشر و روزنامه‌نگار
#مصطفی_تاجزاده : سیاستمدار و فعال سیاسی
#ساسان_چمن_آرا : خواننده، نوازده و کنش‌گر اجتماعی
#مهدی_محمودیان : روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی
#مصطفی_مهرآیین : نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگر علوم اجتماعی

این فهرست ادامه دارد ....


#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

🔷ایستاده بر قله‌های توهم و ناتوان از دیدن واقعیت

نه مشروعیتی باقی مانده، نه امیدی؛ فقط لجاجتی خطرناک بر بقای قدرتی پوشالی.

✍مهدی محمودیان

🔹در حالی‌ که کشور در بحرانی‌ترین وضعیت تاریخ معاصر خود قرار دارد، آنان که مسئول مستقیم این ویرانی‌اند، نه تنها پاسخ‌گو نیستند، بلکه هنوز هم برای حفظ ظاهرِ اقتدار، به ابزارهایی چون تهدید، پرونده‌سازی و احضارِ به زعم خود به خفه کردن صدای منتقد متوسل می‌شوند.

🔹در برابر هر نشانه‌ای از هشدار، به جای تأمل، سرکوب می‌کنند؛ و به جای شنیدن، ساکت‌کردن را تمرین می‌کنند.

🔹بی شک این راه به هر کجا ختم شود با حل مسئله منجر نخواهد شد. مشکل اصلی، نبودِ یک تصمیم تاریخی‌ست: فرمانده‌ای که خود را بر قله‌ی قدرت نشانده، هنوز نپذیرفته که شکست خورده است.

🔹او، به جای اینکه مانند یک رهبر مسئول، پذیرای پیام مردم باشد، همچنان بر همان منطق معیوب پافشاری می‌کند:
"نه جنگ می‌شود، نه مذاکره می‌کنیم!" را یادتان هست؟
نتیجه چیست؟ یک کشور فرو رفته در هرج‌ومرج، خشم، و بی‌چشم‌اندازی مطلق.

🔹اقتصاد، در سراشیبی فروپاشی‌ست.
ریال، ارزش خود را از دست داده و میلیون‌ها نفر زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
جوانان، نه شغلی دارند، نه امیدی، نه آینده‌ای.
نخبگان، دسته‌دسته مهاجرت می‌کنند و در ازایش، یک فساد نهادی همه‌چیز را در خود می‌بلعد.

🔹سیاست، بی‌معنا شده است.
حاکمیت حتی در مهندسی انتخابات هم شکست خورده و با رکورد کم‌ترین مشارکت تاریخ خود مواجه شده.

🔹نظام، حتی دیگر قادر به تولید چهره‌ای نمایشی برای اداره کشور نیست؛ آن‌قدر تهی و بی‌اعتبار که دلقکی مانند پزشکیان رئیس جمهور شده است که حتی خودی‌ها نیز آن را جدی نمی‌گیرند.

🔹محیط زیست، در آستانه‌ی فروپاشی‌ست.
تالاب‌ها و دریاچه‌ها و سدها خشکیده‌اند، زمین‌ها فرونشسته‌اند، آلودگی هوا نفس مردم را گرقته است، و هیچ برنامه‌ای برای نجات باقی نمانده.

🔹انرژی، در بحران است. زمستان‌ها گاز نیست، تابستان‌ها آب و برق نیست، نیروگاه‌ها مازوت می‌سوزانند، آینده‌ای برای صنعت کشور باقی نمانده است.

🔹در منطقه، آن پروژه‌ی پرطمطراق صدور انقلاب ،هلال شیعی و محور مقاومت، حالا به جایی رسیده که خود فرمانده می‌گوید:
«می‌خواستیم کمک کنیم، آسمان و زمین را بر ما بستند!»

🔹این نه روایت مظلومیت است، نه نشانه‌ی اقتدار؛ این، خودِ شکست است.

🔹با این همه، خامنه‌ای به‌جای آنکه این وضعیت بحرانی را ببیند و مسئولیت آن را بپذیرد، همچنان به گشودن پرونده برای منتقدان و قفل زدن بر دهان معترضان دل‌خوش است. اما دیگر نه مشروعیتی برایش باقی مانده، نه پشمی بر کلاهش.

🔹ادامه‌ مسیر خفت‌وار فعلی، فقط عمق سقوط را بیشتر می‌کند؛ نه برای او اقتدار می‌آورد، نه برای مردم امید و نه برای کشور امنیت.

🔹تاریخ، گاه فرماندهانی را دیده که پس از شکست، با شرافت کنار رفتند و کشور را به مسیر بازسازی سپردند و گاه نیز دیده‌ایم که چگونه اصرار بر ماندن، کشورها را به کام فاجعه کشانده است.

لیدل هارت در جایی گفته بود:
«گام نخست بازیابی برای ارتش شکست‌خورده، پذیرش شکست از سوی فرمانده کل است. بدون اعتراف به شکست، احتمال بازسازی و نوسازی ممکن نیست؛ سهل است که زمینه‌ای برای شکست‌های بعدی خواهد بود.»

🔹خامنه‌ای امروز در یکی از همان نقطه‌های بی‌بازگشت ایستاده است.
یا باید شجاعت پذیرش شکست را داشته باشد و با کناره‌گیری از قدرت، راه را برای نجات ایران باز کند،
یا تن بدهد به گذار مسالمت‌آمیز، دمکراتیک و ملی از وضعیت موجود؛ گذار از ولایت مطلقه به حاکمیت ملی.
از حکومت بسته و فردمحور، به نظامی آزاد، شفاف، و پاسخ‌گو..

🔹مسیر این گذار، روشن است:
- برگزاری رفراندومی آزاد زیر نظارت نهادهای بی‌طرف و مستقل،
- تشکیل مجلس مؤسسان منتخب ملت برای تدوین قانون اساسی نوین،
-سپس برگزاری انتخابات آزاد و رقابتی برای سپردن قدرت به مردم.

🔹این، نه یک رؤیاست، نه یک تهدید؛
بلکه تنها راهی‌ست که از دل ویرانه‌های امروز، می‌تواند آینده‌ای برای ایران بسازد.

🔹همین امروز هم برای راه‌گشایی دیر است، البته که اگر کسی بر سر این راه بایستد مردم خود راه را خواهند گشود.


#مهدی_محمودیان #نه_به_جمهوری_اسلامی #رفراندوم #خامنه_ای #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‍ 🔴 روایت یک صحنه آرائی برای سرکوب وحشیانه

🖋️ ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاجزاده، مهدی محمودیان


🔹در روزهای اخیر، قوه قضائیه با انتشار چند ثانیه تصویر گزینشی از ابتدای حرکت و لحظه رسیدن به زندان اوین، مدعی شده که انتقال زندانیان سیاسی از زندان تهران بزرگ بدون کوچک‌ترین درگیری، ضرب‌وشتم یا هتک حرمت انجام شده است. این در حالی است که صدها زندانی سیاسی و عادی، و نیز بیش از هزار نیروی امنیتی و انتظامی از سپاه، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی و یگان‌های ویژه، شاهد مستقیم صحنه‌هایی از خشونت، ضرب و جرح و بی‌حرمتی آشکار بوده‌اند.


🔹حدود ساعت ۲۳ شب پنج‌شنبه ۱۶ مرداد چراغ‌های سالن و بندها روشن شد. به ما اطلاع دادند که ساعت چهار صبح روز جمعه با تعدادی اتوبوس از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل خواهیم شد. به هر نفر یک عدد گونی پنجاه کیلویی دادند و گفتند همه وسایلتان را داخل آن بریزید.

🔹در جلوی تیپ دو که قصد سوار شدن بر اتوبوس‌ها را داشتیم، ده‌ها عکاس و صدها نیروی امنیتی از گروه‌های مختلف، از سپاه و وزارت اطلاعات تا سازمان اطلاعات نیروی انتظامی و یگان انتظامی سازمان زندان‌ها، با ده‌ها ماشین منتظر خروج ما از تیپ ۲ بودند. در مقابل درب، دستبند و پابند در اختیار سربازان بود تا به دست و پای زندانیان بزنند.

🔹ده نفر آخر سالن ۹ شامل ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، مهدی محمودیان، امیرحسین موسوی، حسین شنبه‌زاده، خشایار سفیدی، محمدباقر بختیار، سعید احمدی، سیامک ابراهیمی و مطلب احمدیان حاضر به زدن دستبند نشدند.

🔹ابتدا از ورودشان به اتوبوس ممانعت شد، اما با هماهنگی تلفنی مسئولین امنیتی اجازه خروج بدون زدن دستبند به این عده داده شد.

🔹همه چیز آماده یک پروژه به نظر می‌رسید.

🔹بعد از توقف اتوبوس در بین راه تیپ دو تا درب خروج، حدود ۳۰ نفر سرباز با باتوم و حدود ۵۰ نیروی نوپو با لباس‌های به اصطلاح دیجیتالی در پشت و مقابل سربازها یک تونل ایجاد کردند.

🔹ما از اتوبوس خارج شدیم. در حال حرف زدن بودیم که یک سرهنگ و یک لباس شخصی با هیکلی خیلی درشت و چاق به سربازها و نیروهای با لباس دیجیتالی دستور حمله دادند.

🔹تقریباً هر کدام از ما ده نفر چندین نیروی انتظامی و امنیتی روی سر و گردن‌مان سوار شدند. ابتدا زیر پای حسین شنبه‌زاده و خشایار سفیدی زدند و هر کدام چندین سرباز روی کمر و گردن‌شان نشستند، سپس محمودیان به خاطر درگیری لفظی که دوبار یکی در زمان عکس گرفتن مامور سازمان زندان‌ها داخل اتوبوس و یکی درگیری لفظی با سرهنگی که داخل اتوبوس تهدید کرده بود، ابتدا با اصابت باتوم یک سرباز به سرش به زمین خورد و بعد توسط چند نیروی یگان و لباس شخصی روی زمین به سمت بیرون تونل کشیده شد.

🔹آقای قدیانی با ۸۲ سال سن توسط چند سرباز ۱۸ ساله به زمین زده شد؛ آقای بختیار و سعید احمدی هم به زمین زده شدند. آقای بختیار چندین بار از زمین بلند شد و دوباره به زمین زده شد. امیرحسین موسوی با ضربه‌ای محکم به سینه اش و توسط دو سرباز به زمین کوبیده شد و سپس روی کمرش نشستند و با فشار به دستانش دستبند زدند.

🔹مطلب احمدیان در حالی که به زمین خورده بود، حداقل توسط ۵ نفر با ضربات لگد به شکم و پهلو مورد حمله قرار گرفت. سیامک ابراهیمی که به سمت مطلب احمدیان رفته بود تا مانع وحشیگری علیه او شود، به زمین زده شد و دستش به دست مطلب دستبند شد. آقای تاج‌زاده را مجبور کردند روی زمین بنشیند. سپس روی آسفالت خواباندند و به دستانش دستبند زدند.

🔹ما به عنوان آخرین اتوبوس قرار بود از درب تهران بزرگ خارج شویم و با اسکورت ماشین‌های انتظامی به سمت اوین حرکت کنیم. نحوه انتقال به این صورت بود که اتوبوس‌ها پشت سر هم قرار می‌گرفتند و چند ماشین در جلو، چند ماشین از عقب و چند ماشین در کنار، اسکورت را تشکیل می‌دادند. اما انگار قرار نبود این روز نکبت‌بار تمام شود.

🔹 آنها یقه محمودیان را کشیدند و در حالی که دستانش از پشت دستبند خورده بود، با زور از اتوبوس بیرونش بردند. به دستور سرهنگ مزبور محمودیان با دستانی که از پشت بسته شده بود، مورد حمله قرار گرفت.

🔹زندانی‌ها اعتراض کردند و هر کدام که امکان داشت، از اتوبوس خارج شدند، و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. محمودیان را پس از چند بار به زمین زدن، به سمت صندوق یک ماشین بردند و به پشت صندوق انداختند.

🔹این اتفاقات جلوی درب خروج افتاد، به همین دلیل اکثر اتوبوس‌ها شاهد این رفتارهای وحشیانه بودند. تقریباً در تمام لحظات درگیری، صدای فریاد زندانیان علیه دیکتاتور و شخص رهبر فضای خروجی زندان را پر کرده بود. زندانی‌ها با گرایش‌های مختلف مشت به شیشه می‌کوبیدند و اعتراضشان را فریاد می‌زدند.



🔗 متن کامل را اینجا بخوانید

از کانال تلگرام مهدی محمودیان
@MahmoudianMehdi

#بیانیه #مهدی_محمودیان #ابوالفضل_قدیانی #مصطفی_تاج_زاده #زندان_تهران_بزرگ #زندان_اوین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech