تماس تلفنی احسان فریدی با خانواده‌اش در شب یلدا

کاش هیچ حکم اعدامی وجود نداشت، کاش هیچ زندانی سیاسی‌ای نداشتیم، کاش حکومتی عادلانه بر ایران حکمفرما بود، کاش آزادی برقرار بود و حق مردم برای تعیین سرنوشت به رسمیت شمرده می‌شد، کاش همه شاد بودند...

احسان فریدی، جوان دانشجویی که باید در کنار خانواده‌اش می‌بود، شب یلدا را در زندان تبریز گذراند، در حالی که در معرض خطر اعدام است. حکمی ظالمانه که در روندی ناعادلانه صادر شده است.

به امید پایان شب‌های ظلمانی ایران و طلوع فردایی بهتر
#شب_یلدا
#نه_به_اعدام
#احسان_فریدی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۱۰ روز است که حکومت علی آدینه‌زاده و تعدادی دیگر از شهروندان را که در مراسم هفتم جاوید نام خسرو علی‌کردی شرکت کرده بودند در بازداشت نگه داشته است.
سیده گلدسته حسینی در جاویدنام ابوالفضل آدینه‌زاده در این ویدیو می‌گوید که سه سال است شب یلدا پسرم را ندارم و امسال همسرم هم در زندان است بدون هیچ تماسی و بدون هیچ خبری از او.
او می‌پرسد را همسرم را بازداشت کرده‌اید؟ و در ادامه می‌گوید او را آزاد کنید.
علی آدینه‌زاده از موکلین جاوید نام خسرو علیکردی بود. او پدری دادخواه و داغدار است که فرزند نوجوانش را بی‌رحمانه کشتند برای دادخواهی او اقدام کرد و وکیل علیکردی کسی بود که پرونده قتل حکومتی ابوالفضل را پیگیری می‌کرد.
حالا حکومت علی آدینه‌زاده را بازداشت کرده است، کسی که جرمش دادخواهی و حضور در مراسم سوگواری است.
یادمان باشد که جمهوری اسلامی بیش از ۶۰۰ نفر را به قتل رساند تا بگوید مهسا امینی را نکشته است و حالا بعد از جان باختن وکیل علی‌کردی، سوگواران او را بازداشت می‌کند و این اقدام به نوعی نشانگر آن است که وکیل خسرو علیکردی توسط جمهوری اسلامی کشته شده است!


#ابوالفضل_آدینه_زاده #علی_آدینه_زاده #خسرو_علیکردی #شب_یلدا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان رضایی، هم در شب یلدا بر مزار فرزندش حاضر شد و ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

امشب یلداست برای خیلی‌ها شب قصه و انار است
سه سال و سه ماه است که تقویم فصل‌ها را عوض می‌کند، اما داغ دل من همان است، چهارسال است که سفر ه یلدا یمان پهن نمی‌شود
فقط نام توست که مثل ناله‌ای بی پایان در دیوارها می‌پیچد،
من بیست یلدا کنار تو نشستم انار دانه کردم که بخندی، شمع روشن کردم که تاریکی اتاقت کوتاه‌تر شود
امشب شب قصه و انار است
اما برای من شب حساب است
حساب خون تو با تاریخ
حساب اشک‌های من با این سرزمین
حساب خنده‌های دزدیده شده نسل تو با آنها که پشت میزهای قدرت از مرگ شما عدد می‌سازند
آنها برای هر کشته پرونده می‌سازند اما ما برای هر شهید افسانه ✌️
پسرم ،عرفانم تو مثل ستاره‌ای لجوج در بلندترین شب تاریخ این سرزمین می‌درخشی
هر قطره خون شما شبی را کوتاه‌تر و صبحی را نزدیک‌تر ✌️



#شب_یلدا #عرفان_رضایی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانواده جاویدنام رحیم کلیج، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، شب یلدا را در کنار مزار او گذراندند.

خواهر او نوشت:
«سه سال است که با اشک و آه,سفره شب چله را بر سنگ سرد مزارت آذین بسته ام، درحالی که باید تدارک سفره عقدت رامیدیدم.با تهیه هرکدامشان از اعماق وجود اشک ریختم و حسرت بودنت را خورده ام.
باآمدن هر مناسبتی, جای خالی‌ات چنگ محکمی می‌شود بر قلبم🥹
اما همه را سپرده‌ام به زمان و حقانیت که به وقتش به بدترین شکل تقاص خون پاکت را از قاتلین پست فطرتت خواهند گرفت.
جان خواهر💔
ظالمان جانت را بی رحمانه گرفتند👊
اما تو قهرمانانه پرگشودی🕊️
جوی خونت در خیابان روایت نور شد
قطعا که خیابان گواه میدهد که بر تو چه گذشت... .
اگر چه بعد تو زندگیمان به مانند شب تیره و تار گشت،
اما
یلدا نوید می‌دهد:
«روشنی پس از طولانی ترین شب نیز خواهد آمد»✌️🌱
شب چله بر تمام جاویدنامان راه آزادی و هم‌وطنان آزاداندیش خجسته باد💐»
۱۴۰۴/۰۹/۳۰

#رحیم_کلیج
#شب_یلدا #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«مخابرات رو ما ساختیم / سپاه برد و ماباختیم‌‌»
امروز دوشنبه اول دی‌ماه؛ بازنشستگان مخابرات در چندین شهر تجمع اعتراضی بر پا کردند تصاویری از شهرهای مختلف همدان سنندج بیجار مریوان کرمانشاه تبریز اصفهان اهواز و ... منتشر شده که نشان می‌دهد تعدادی از بازنشستگان مخابرات در اعتراض به «ستمگری و چپاول و غارت منابع مخابرات توسط ستاد اجرایی فرمان خمینی و بنیاد تعاون سپاه» شعار سر داده‌اند.

به دلیل حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران، میلیون‌ها ایرانی، زیر خط فقر زندگی می‌کنند. ثروت ایران خرج تسلیح نیروهای نیابتی و تروریست‌ها می‌شود از یاد نبریم که حزب‌الله لبنان چندی پیش اعلام کرده بود ۵۷ میلیون دلار از جمهوری اسلامی پول دریافت کرده و ۲۰ میلیون دلار دیگر هم به‌زودی به آنها پرداخت خواهد شد.

بی‌تفاوت نباشیم و از تجمعات اعتراضی گروه‌های اجتماعی حمایت کنیم.

#یاری_مدنی_توانا
#بازنشستگان
@Tavaana_TavaanaTech

گزارشی از شرایط ناگوار بند میثاق زندان لاکان رشت؛
شیوع گال، نبود آب گرم، شرایط بهداشتی نامناسب و ...
تعداد زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و متهمان محاربه در قرنطینه بند میثاق


بر اساس گزارشی که از یک منبع موثق به آموزشکده توانا رسیده است، شرایط بند میثاق (بند زندانیان سیاسی مرد) در زندان لاکان رشت به‌شدت نگران‌کننده و نامناسب است.
طبق این گزارش، وضعیت بهداشتی این بند در شرایط بسیار نامطلوبی قرار دارد و در نتیجه، بیماری پوستی گال به‌صورت گسترده در میان زندانیان شیوع پیدا کرده است. بند میثاق عملاً نقش قرنطینه را ایفا می‌کند؛ این وضعیت، به‌ویژه برای زندانیان سیاسی، مشکلات و مخاطرات جدی بهداشتی و جسمی ایجاد کرده است.
بر اساس این گزارش، بند میثاق فاقد آب گرم برای استحمام است. اگرچه اخیراً یک دستگاه پکیج به این بند منتقل شده، اما به دلیل نبود فشار کافی آب عملاً کارایی ندارد. راه‌اندازی مؤثر این سیستم نیازمند نصب پمپ آب و یک تانکر هزار لیتری است؛ امکاناتی که تاکنون تأمین نشده‌اند.
همچنین، قرنطینه میثاق فاقد حیاط و امکان دسترسی به نور و آفتاب است و زندانیان این بند از حق دریافت روزنامه و دسترسی به اخبار نیز محروم هستند.
در بند میثاق زندان لاکان رشت، چهار زندانی سیاسی محکوم به اعدام نگهداری می‌شوند:
یعقوب درخشان
کریم خجسته
منوچهر فلاح
امین فرح‌آور
علاوه بر این، چند زندانی دیگر با اتهامات سنگین در این بند حضور دارند که روند رسیدگی به پرونده‌های آنان هنوز به پایان نرسیده و احتمال صدور احکام سنگین، از جمله حکم اعدام، درباره آن‌ها وجود دارد؛ افرادی که نامشان تاکنون کمتر در رسانه‌ها مطرح شده است.
از جمله این افراد می‌توان به شهاب‌الدین سرخوش‌پور اشاره کرد که با اتهاماتی از جمله افساد فی‌الارض، محاربه، سب‌النبی، بغی و تبلیغ علیه نظام در شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدعلی درویش‌گفتار تحت رسیدگی قرار دارد. آقای سرخوش‌پور پس از برگزاری جلسه دادگاه، فعلاً با قرار وثیقه آزاد شده و در انتظار صدور رأی نهایی است.
همچنین قاسم احمدی، عادل لطفی، جواد لطفی و وحید مولایی چهار زندانی دیگر هستند که با اتهام «محاربه» در بند میثاق زندان لاکان رشت نگهداری می‌شوند.

#زندان_لاکان_رشت #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بابک پاک‌نیا، وکیل دادگستری، در شبکه اکس، خبر داد اجرای حکم اعدام محمدجواد وفایی‌ثانی به دستور دیوان عالی کشور متوقف شده است.
محمدجواد وفایی‌ثانی، متولد سال ۱۳۷۴، بهمن ماه ۱۳۹۸ در مشهد بازداشت شد. او به «افساد فی‌الارض» از طریق «تحریق و تخریب اماکن خاص از جمله ساختمان تعزیرات حکومتی» متهم شده بود.

این زندانی در ابتدا توسط شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد به اعدام محکوم شد. حکمی که البته در دیوان عالی کشور نقض شد و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه دوم دادگاه انقلاب مشهد ارسال شد. این شعبه نیز مجددا محمدجواد وفایی‌ثانی را به اعدام محکوم کرد.

اما شعبه سوم دادگاه انقلاب مشهد برای سومین بار مجددا محمدجواد وفایی‌ثانی را به اعدام محکوم کرد. که ساعاتی پیش به گفته وکیل پرونده این زندانی سیاسی، دستور توقف اجرای حکم اعدام از سوی دیوان عالی کشور صادر شده است.
بنا بر گزارش‌ها محمدجواد وفایی‌ثانی در دو سال ابتدایی بازداشت به منظور اخذ اعترافات اجباری در زندان تحت شکنجه بوده است.

#محمدجواد_وفایی_ثانی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

اخلاقی‌بودن و مذهبی‌بودن؛ نسبتی ناضروری

در بحث از نسبت اخلاق و مذهب، این پرسش مطرح می‌شود که آیا می‌توان اخلاق را بدون وابستگی به مذهب تعریف کرد؟

برخی از افراد دین‌دار بر این عقیده‌اند که ارزش‌های اخلاقی، ریشه در باورهای دینی دارند و بدون آن‌ها، نمی‌توان به اخلاق واقعی دست یافت.

اما این دیدگاه تبعات ناگواری دارد.

یکی از مسائلی که هنگام گره‌زدن اخلاق به مذهب پیش می‌آید، قضاوت نادرست درباره افراد غیرمذهبی است. اگر ما اخلاق را به مذهب مرتبط کنیم، به سادگی ممکن است افرادی که به هیچ دین یا مذهب خاصی پایبند نیستند، از دایره اخلاقی دور تلقی شوند. این می‌تواند عواقب اجتماعی جدی به همراه داشته باشد.

ضمن این‌که وجود مذاهب مختلف، خود یکی از دلایلی است که نمی‌تواند وابستگی دین به اخلاق را توجیه کند.

مطالعه بیشتر

https://dialog.tavaana.org/morality-religiosity/

#اخلاق #مذهب #دین #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

مرضیه محبی، وکیل دادگستری، با انتشار پستی در شبکه اجتماعی اکس، از قتل ۳۱ زن در آذرماه خبر داد.
او نوشت:
«در آذرماه ۱۴۰۴ بنا به گزارش‌هایی که از رسانه‌های مختلف جمع‌آوری ومطابقت داده شد، در ایران ۳۱ زن کشته شده‌اند،
چهار مورد زنان همراه با بستگان‌شان کشته شده‌اند،
در شش مورد قتل‌ها با سلاح گرم صورت گرفته،
وچهار تن ازین زنان از سوی پسران‌شان کشته شده‌اند.
چنین آمار تکان‌دهنده‌ای در تاریخ ایران بی‌سابقه است.
کشور ما به کجا می‌رود؟
چرا جان زنان این‌قدر بی‌بها وکشتن آنها ارزان شده است؟
در کشوری که کامنت‌ها و لایک‌های ملت را می‌شمارند و بر همان مبنا، کیفر می‌دهند، چگونه مردان برای کشتن زن و بچه‌های‌شان، سلاح گرم در اختیار دارند وکسی متعرض آنان نمی‌شود؟
جامعه باید خود به فکر امنیت زنان باشد، این حکومت جز تسهیل قتل کاری نمی‌کند.»
خشونت در جامعه رو به افزایش است این خشونت در جنبه‌های مختلف زندگی ایرانیان قابل مشاهده است. قتل زن‌کشی دخترکشی همسرکشی و ...

به نظر شما تاثیر این قتل‌ها بر جامعه چیست؟

#زن_کشی #دختر_کشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

🔹️خداناباوری و انسان‌گرایی در عمل

🎥جلسه پنجم
مدرس وریا امیری


اخلاق در جهان بدون خدا

در این جلسه نگاه مختصری به تعریف و جایگاه و اهمیت اخلاق در جهان بی‌خدا و زندگی خداناباوران انسان‌گرا خواهیم کرد. 

مشاهده درس‌گفتار در دیگر پلتفرم‌ها

یوتیوب

سایت

کست‌باکس

ساندکلاد

@Nonbelievers_iran

🔹️خداناباوری و انسان‌گرایی در عمل

🔹️جلسه پنجم
مدرس وریا امیری
🎧فایل صوتی

اخلاق در جهان بدون خدا

در این جلسه نگاه مختصری به تعریف و جایگاه و اهمیت اخلاق در جهان بی‌خدا و زندگی خداناباوران انسان‌گرا خواهیم کرد. 

مشاهده درس‌گفتار در دیگر پلتفرم‌ها

یوتیوب

سایت

کست‌باکس

ساندکلاد

@Nonbelievers_iran

زانو نمی‌زنیم، ۲- قتل‌گاه وحشتناک (کتاب شنیداری)
«زندان قزل‌حصار به هیچ عنوان محل مناسبی برای نگهداری از زندانیان با هر اتهامی نیست ... این سیاهچاله قتلگاهی وحشتناک است.»
این بخشی از نامه یک زندانی است که در قسمت دوم کتاب شنیداری نامه‌های زندان با عنوان «قتل‌گاه وحشتناک» آمده است؛ با نامه‌هایی از حمزه سواری، نرگس محمدی، عبدالفتاح سلطانی، رسول بداقی، رضا محمدحسینی، حسن سعیدی، نیلوفر بیانی، سهیلا حجاب، ویدا ربانی، نوید افکاری و شاهین ناصری.
کتاب «زانو نمی‌زنیم؛ نامه‌هایی از زندان»، دربرگیرنده مجموعه‌ای از نامه‌ها و پیام‌های زندانیان سیاسی از زمستان ۱۳۹۶ تا تابستان ۱۴۰۳ است.
سایت:
https://tavaana.org/letters-iranian-political-prisoners-audiobook-2/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=_UVpixbwctA&t=1s
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vi/883405153
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/49ca8cb2-1d46-4d91-855e-adcb1fa18540
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/letters-from-iranian-political-prisoners/


#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندانیان_سیاسی
@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech

به گزارش «هرانا» جمهوری اسلامی در آذر ۱۴۰۴، دست‌کم ۳۳۸ انسان را اعدام کرده است، ۲ مورد اجرای حکم اعدام در ملأعام بوده است.
از یاد نبریم که اعدام مجازات هیچ جرمی نیست. اعدام جنایت علیه بشریت است.
سلب حق حیات انسان به هردلیل سالهاست در اکثر جوامع بشری امری مذموم به دور از عقلانیت، مدنیت وتهی از شعور متعالی انسان تلقی می‌شود.
اعدام در ایران نه‌تنها یک مجازات بلکه ابزاری برای ارعاب و ایجاد وحشت در جامعه‌ای است که در شرایط انفجاری به‌سر می‌برد. از نظر این حکومت، هر اعتراض و اعتراض‌کننده‌ای را باید با اعدام و زندان مرعوب کرد.

#نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

اپیکور، فیلسوف لذت‌گرای عقلانی یونان باستان، در نگاه خود به خدا کوشید یکی از عمیق‌ترین سرچشمه‌های اضطراب انسانی را از میان بردارد.

او وجود خدایان را انکار نمی‌کرد، اما آن‌ها را موجوداتی کامل، آرام و بی‌نیاز می‌دانست که هیچ دخالتی در جهان و زندگی انسان ندارند.

از نظر اپیکور، خدایی که خشم می‌گیرد، پاداش می‌دهد یا مجازات می‌کند، خدایی ناقص است؛ زیرا دخالت در امور جهان مستلزم رنج، نگرانی و دلبستگی است.

بنابراین ترس از خدایان و داوری پس از مرگ، زاییده‌ توهم انسانی است و نه واقعیت، و رهایی از این ترس شرط رسیدن به آرامش روانی است.

این نگاه در تقابل آشکار با فلسفه‌ رواقی قرار دارد.
رواقیون به خدایی فعال و درون‌ماندگار باور داشتند؛ خدایی که همان عقل کیهانی یا «لوگوس» است و سراسر جهان را به‌صورت عقلانی و هدفمند اداره می‌کند.

در اندیشه‌ رواقی، خدا از جهان جدا نیست، بلکه در ذات طبیعت و قانون آن حضور دارد و سرنوشت انسان نیز بخشی از همین نظم الهی است.

از این رو، انسان خردمند نه با فاصله گرفتن از خدا، بلکه با هماهنگ شدن با اراده و نظم او به آرامش می‌رسد.

در نگاه دینی، به‌ویژه در ادیان ابراهیمی، خدا شخصی، خالق، آگاه و ناظر است؛ خدایی که سخن می‌گوید، فرمان می‌دهد، داوری می‌کند و در تاریخ و زندگی فردی انسان دخالت دارد.

ایمان دینی معمولا با مفاهیمی چون مسئولیت اخلاقی، حسابرسی، پاداش و کیفر اخروی همراه است.

این تصویر از خدا دقیقا در نقطه‌ مقابل اندیشه‌ اپیکور قرار می‌گیرد، زیرا آنچه دین اغلب مایه‌ معنا و هدایت می‌داند، اپیکور یکی از اصلی‌ترین منابع ترس و ناآرامی انسان تلقی می‌کرد.

#اپیکور #خدا #رواقیون #دین #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
خانواده جاویدنام بهنام لایق‌پور، شب یلدا در کنار مزار او بودند. بیتا، خواهر بهنام، نوشت:

«طولانی‌ترین شب زندگی ما، شبی بود که خبر رفتن‌ بهنامم رو به ما دادن ، نه هیچ شب و روز دیگه ای اینقدر برای ما طولانی نبود ، از همون سی شهریور هزار و چهارصد و یک، دیگه زندگی برای ما شب موند و صبح نشد.
امسال چهارمین یلدایی بود که بدون حضور عزیزت برای ما گذشت، ولی اینو بهت قول میدم بهنامم تا وقتی نفس میکشم، مثل تمام سال‌های زندگیمون کنارت باشیم و تنهات نمی‌ذاریم عزیز‌تر از جانم
به یاد عزیزی که دیگر کنارمون نیست، ولی عشقش و یادش تا ابد در قلبمون زنده است ، جاوید نام ، نام قشنگت»
bita_lgh

ـ یاد عزیزانی که جانشان را در راه وطن از دست دادند، ما را به همبستگی برای دادخواهی فرامی‌خواند. برای آنکه خون این عزیزان، ثمر دهد، باید از تفرقه و ورود به بازی‌هایی که در زمین دستگاه امنیتی برای فحاشی و تهمت به فعالان سیاسی و حقوق بشر طراحی شده، خودداری کنیم و صدای همه دادخواهان و همه زندانیان سیاسی باشیم.

#بهنام_لایق_پور 🕊️✨🤍 #شب_یلدا #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فردا زادروز هستی امیری است و او در حالی سی ساله می‌شود که در سلول‌ انفرادی نهاد امنیتی در حال بازجویی شدن است. جوانی که بهترین سال‌های جوانیش با محرومیت از تحصیل و زندانی شدن به خاطر عقیده گذشته است و اینک یازده روز است که خبری از او در دست نیست.

هستی امیری، ۲۹ ساله (متولد ۲ دی ۱۳۷۴) فعال مدنی و دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق، که در مراسم هفتم خسرو علیکردی بازداشت شده، در سال جاری به ۳ سال حبس محکوم شده بود و با درخواست واخواهی،‌ در انتظار بررسی مجدد پرونده قبلی‌اش بود. او که همیشه پیگیر وضعیت دانشجویان زندانی بوده ‌به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز خود از جمله مخالفت با مجازات اعدام و شرکت در تجمعات اعتراضی، بارها با پیگرد قضایی و محدودیت‌های امنیتی مواجه شده است. هستی نخستین بار در اسفند ۱۴۰۰، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و مجازات‌های تکمیلی شامل ضبط تلفن همراه، ممنوعیت عضویت در احزاب و منع فعالیت در فضای مجازی به مدت دو سال محکوم شد. مصادیق اتهامی او انتشار تصاویر روز ۸ مارس و توییت‌هایی در مخالفت با اعدام بود. این حکم در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد و او در مرداد ۱۴۰۱، هم‌زمان با آمادگی برای دفاع از پایان‌نامه خود، برای اجرای حکم بازداشت و به زندان اوین منتقل شد و پس از شش ماه آزاد شد.

یک ماه پس از آزادی، هستی امیری به‌دلیل شرکت در تجمعات اعتراضی علیه حملات شیمیایی به مدارس دخترانه، به همراه شماری از دانشجویان با ممنوعیت ورود به دانشگاه مواجه شد و برای او پرونده قضایی جدیدی تشکیل شد. در تیر ۱۴۰۲، بار دیگر در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست ایمان افشاری، به اتهاماتی از جمله شرکت در تجمعات اعتراضی و مخالفت با مجازات اعدام، به یک سال حبس دیگر بابت «تبلیغ علیه نظام» محکوم شد. این حکم نیز در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد و او در ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ برای اجرای حکم به زندان اوین منتقل و در ۱۴ مرداد ۱۴۰۳ آزاد شد.

هستی امیری در اردیبهشت ۱۴۰۴، پس از مراجعه به دادسرای امنیت برای تفهیم اتهام، به‌طور موقت بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد و یک روز بعد با تودیع وثیقه آزاد شد. چند ماه بعد، در حکمی غیابی، به سه سال حبس، پرداخت جزای نقدی و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و عضویت در گروه‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شد. این حکم در شهریور ۱۴۰۴ با واکنش مری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مدافعان حقوق بشر، مواجه شد که آن را نگران‌کننده دانست و خواستار لغو این حکم ناعادلانه شد.

اکنون تحقیقات مقدماتی پرونده با انتساب اتهاماتی چون «اجتماع و تبانی»، «اخلال در نظم و آسایش عمومی»، «اهانت به رهبری» و «تبلیغ علیه نظام» در جریان است. به گفته برادر هستی امیری، برای این پرونده وقت نظارت تا تاریخ ۲۱ دی‌ماه تعیین شده و پیش‌بینی می‌شود تا آن زمان بازداشت‌شدگان همچنان تحت بازجویی قرار داشته باشند.

صدای هستی امیری باشیم، او که همیشه صدای زندانیان سیاسی بود و درباره همبندی‌های سابقش می‌نوشت و به خصوص نامه‌هایی خطاب به نسیم سیمیاری، محبوبه رضایی، گلرخ ایرایی، و ریشه مرادی و پخشان عزیزی نوشته و در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده بود. او در آستانه روز دانشجو هم خطاب به دو دانشجوی زندانی سیاسی و محکوم به اعدام نامه‌هایی منتشر کرده بود.
#هستی_امیری
#بازداشت_شدگان_مشهد
#دانشجوی_محروم_از_تحصیل #سرکوب_سوگواری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دومین روز اعتراضات دانشجویان دانشگاه تهران در تجمع اعتراضی دانشگاه تهران؛ نه به سرکوب و کالایی‌سازی آموزش

دانشجویان دانشگاه تهران، روز ۱ دی ۱۴۰۴ با برگزاری تجمعی اعتراضی، بیانیه‌ای علیه سرکوب، خصوصی‌سازی و کالایی‌سازی آموزش قرائت کردند. در این بیانیه تأکید شده است که مقاومت دانشگاه در برابر سازوکارهای خشونت، سرکوب و سودمحور کردن آموزش همچنان زنده است.
در این بیانیه، دانشجویان با پیوند زدن وضعیت دانشگاه به شرایط کلی جامعه، اعلام کردند همان سیاست‌هایی که کارگران، معلمان، پرستاران، زنان، اقلیت‌ها و فرودستان را تحت فشار قرار داده، امروز دانشجویان را نیز هدف قرار داده است؛ سیاست‌هایی که انسان را به ابزار بهره‌کشی و آموزش را به کالا تبدیل می‌کنند.
دانشجویان با تأکید بر اینکه ریشه این بحران‌ها مشترک است، خواستار بازآفرینی یک «زبان مشترک» برای همبستگی اجتماعی شدند و عدالت، آزادی و برابری را نه مفاهیمی انتزاعی، بلکه ارزش‌هایی دانستند که باید در عمل روزمره و کنش جمعی محقق شوند. آنان دانشگاه را «وجدان بیدار جامعه» خوانده و بر حق انسان‌ها برای زیستن شرافتمندانه در وطن خود تأکید کردند.
در بخش دیگری از بیانیه آمده است که عادی‌سازی رنج‌های اجتماعی و زیست در شرایط بحرانی، غیرقابل‌پذیرش است و «واقع‌بینی» به معنای پذیرش این وضعیت نیست، بلکه باید «ناممکن» را طلب کرد. دانشجویان همچنین از مقاومت به‌عنوان دفاع از نهادهای جمعی مستقل همچون دانشگاه‌های دولتی، نظام سلامت، آموزش عمومی و تشکل‌های مردمی یاد کردند.
دانشجویان پیشرو، با محکوم کردن تجاری‌سازی آموزش، خصوصی‌سازی، برون‌سپاری خدمات رفاهی و حذف دانشجویان از فرایند تصمیم‌گیری، اعلام کردند در برابر طرح‌هایی نظیر «طرح نوین تغذیه دانشجویی»، کاهش یارانه‌ها، محدودیت خوابگاه و سیاست‌های رفاهی تبعیض‌آمیز عقب‌نشینی نخواهند کرد. آنان خواستار تحقق فوری و بی‌قیدوشرط مطالبات خود شده و هشدار دادند تا عقب‌نشینی مسئولان دانشگاه، به‌ویژه هیئت‌رئیسه، به مقاومت ادامه خواهند داد.
در پایان این بیانیه، دانشجویان با شعار «نه پادگان، نه بنگاه؛ درود بر دانشگاه» بر ایستادگی خود تأکید کردند.

#دانشگاه_تهران #جنبش_دانشجویی #دانشگاه #دانشجو #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

محکومیت بازداشت خودسرانه اعضای خانواده خسرو علیکردی از سوی ایالات متحده

ایالات متحده آمریکا بازداشت خودسرانه اعضای خانواده خسرو علیکردی، از جمله جواد، مجتبی، احمد، ایرج و بهروز علیکردی و همچنین احمد و مختار کلمیشی را به‌شدت محکوم کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که ابتدا عزاداران حاضر در مراسم یادبود خسرو علیکردی بازداشت شدند و اکنون نیز اعضای خانواده او هدف اقدامات امنیتی قرار گرفته‌اند. این وزارتخانه تأکید کرده است که چنین اقداماتی از سوی رژیم جمهوری اسلامی غیرقابل قبول است.
در ادامه این موضع‌گیری آمده است که این بازداشت‌ها بخشی از الگوی گسترده‌تری از سرکوب در ایران به شمار می‌رود؛ الگویی که در آن خانواده‌ها و دوستان حتی حق عزاداری برای عزیزان خود را نیز بدون ترس از آزار، تهدید و انتقام ندارند. وزارت امور خارجه آمریکا تصریح کرده است که چنین اقدامات ارعاب‌آمیزی تنها موجب تعمیق بی‌عدالتی و افزایش رنج و درد می‌شود.
در پایان این بیانیه، بر ماندگاری میراث خسرو علیکردی به‌عنوان یک وکیل شجاع حقوق بشر تأکید شده و آمده است که خواست عمومی برای حقیقت و عدالت همچنان زنده و ادامه‌دار است.
این موضع‌گیری در حساب کاربری رسمی فارسی وزارت امور خارجه ایالات متحده منتشر شده است.
@USABehFarsi

لازم به ذکر است، شواهد مختلف نشان می‌دهد که وکیل خسرو علیکردی به قتل رسیده است و حکومت برای سرپوش‌گذاشتن بر این موضوع اقدام به انتشار اخبار غلط و بازداشت اعضای خانواده و سوگواران خسرو علیکردی کرده است.

جواد علیکردی در مراسم هفتم برادرش، بهروز علیکردی پسرخاله خسرو در روز او دی ماه، احمد و مختار کلمبشی پسر دایی‌های خسرو در روز ۲۷ آذر بر سر مزار او بازداشت شدند. مختار کلمبشی یک روز بعد آزاد شد، ولی احمد با قرار بازداشت یک ماهه راهی زندان وکیل‌آباد مشهد شده است.

لازم به ذکر است، نیروهای حکومتی، عکسی که بر سر مزار خسرو علیکردی گذاشته شده بود را برداشته‌اند.
سایر بازداشت‌شدگان که در متن وزارت امور خارجه آمریکا نامشان آمده است، پس از ساعاتی آزاد شده بودند.

#خسرو_علیکردی #جواد_علیکردی #احمد_کلمیشی #بهروز_علیکردی #سرکوب_سوگواری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌ کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام به یکصدمین هفته خود رسید

امروز سه‌شنبه دوم دی ماه مصادف است با یکصدمین هفته کارزاری که توسط زندانیان برای مقابله با مجازات اعدام راه اندازی شد. گرچه جمهوری اسلامی نه تنها اعدام را کاهش نداد بلکه آن را افزایش داد اما این کارزار نقش مهمی در آگاهی عمومی درباره موضوع اعدام داشت.
در تمام این هفته‌ها خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و در مواردی خانواده‌های زندانیان غیر سیاسی محکوم به اعدام همصدا با زندانیان و فعالان حقوق بشر فریاد «نه به اعدام» سر دادند. این هفته هم این خانواده‌ها ویدیویی را منتشر کردند که مطابق هر هفته گرد هم آمدند با تصاویری از فرزندانشان می‌گویند اعدام نکنید.


۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.

کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نام‌های جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمان‌‌زاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام‌جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شکل دادند.
کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق‌ بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه‌ مهمی را صادر کردند.

براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام

متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، متعلق به هیچ گروه سیاسی خاصی نیست و زندانیان سیاسی و عقیدتی با گرایش‌ها و باورهای مختلف در آن مشارکت دارند.

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

⭕️ در هفته صدم: گسترش کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با پیوستن بند زنان زندان یزد

صد هفته نبرد بی‌امان با ماشین کشتار و طناب‌دار

با تبریک شب یلدا به تمامی هموطنان و زندانیان اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و یکایک زندانیان محکوم به اعدام و با آرزوی برچیدن حکم اعدام در ایران آزاد و آباد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته صدم با وجود فراز و نشیب‌های فراوان و شجاعت‌ها و غم‌انگیزترین شب‌ها با اعدام یاران و همبندیان خود، همچنان پرشتاب به راه خود ادامه‌ می‌دهد.
صد هفته نه به اعدام،
صد هفته نبرد  بی‌امان با ماشین کشتار و طناب دار،
صد هفته ایستادن در مقابل شقاوت و بی رحمی،
صد هفته شکستن هیمنه دار و زندان،
صد هفته دعوت به پایداری توسط خانواده‌ی زندانیان.

صد هفته ایستادگی در برابر دیکتاتوری که تلاش می‌کند با اعدام و جوخه‌های مرگ هر صدای اعتراضی را خاموش کند و خود را به جامعه تحمیل نماید. حکومت نامشروعی که بر اساس هفتادو دومین قطعنامه سازمان ملل مصوبه هفته اخیر تنها در سال ۲۰۲۵ میلادی تاکنون بیش از ۲۰۰۰ تن (یعنی بیش از دو برابر سال ۲۰۲۴) را با هدف ارعاب و سرکوب روانه چوبه‌های دار کرده است؛ این کارزار بدون توقف ادامه داشته و تا لغو حکم ضد انسانی اعدام ادامه خواهد یافت. 
مطلع شدیم که همزمان با صدمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بند زنان زندان یزد نیز اعلام پیوستگی کردند. ضمن درود و سپاس از این عزیزان امیدواریم دیگر زندان‌های کشور نیز در آینده به این کارزار بپیوندند و در ادامه راه به روزی برسیم که کارزار «نه به اعدام» در سراسر کشور گسترش یافته و زمینه برچیدن حکم غیرانسانی اعدام فراهم آید.

آمار اعدام‌ها در آذر ماه به رقمی بالغ بر ۳۵۷ تن رسیده است.
این موج کشتار و اعدام زندانیان، بیانگر وضعیت فوق العاده بحرانی حکومتی است که در میان گرداب بحران‌های لاعلاج سیاسی،‌ اجتماعی و اقتصادی که زندگی معمولی روزمره را نیز برای مردم ناممکن کرده است؛ به کشتار زندانیان روی آورده تا در ارزیابی سراسر غلطی که از جامعه ایران دارند، با نشان‌دادن این سبعیت و بی‌رحمی در اعدام جوانان این سرزمین از اعتراضات در تقدیر پیشگیری کنند؛ اما این سبعیت افسارگسیخته، دیگر دردی را از استبداد دوا نکرده و نمی‌کند.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته صدم سه‌شنبه ۲ دی ۱۴۰۴ در ۵۵ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین (بند زنان و مردان)، زندان قزلحصار‌ (واحد ۲و۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان لنگرود قم، زندان خرم آباد، زندان بروجرد، زندان یاسوج ، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان و مردان) ،زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد (بند زنان و مردان)، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مرکزی بیرجند، زندان مشهد، زندان سبزوار، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان ایلام

هفته صدم
۲ دی ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#صد_هفته_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech