🌈🌈🌈🌈
@AdabAar
ایرانیان، هر سال در ماه تیر، هنگامی که روز تیر فرا می‌رسید، آن روز را به نام تیرگان جشن می‌گرفتند.
تیر که در زبان پهلوی "تِشتَر" گفته می‌شود، نام ایزدی است که به باریدن باران کمک می‌کند.
تیر همچنین نام ستاره‌ای است که هرگاه در آسمان پدیدار می‌شود، مژده‌ی باریدن باران را می‌دهد.
سبب پیدایش جشن تیرگان مانند بسیاری دیگر از آیین‌های ایرانیان، با رویدادی سرنوشت‌ساز از پیشینه‌ی زندگی آنان پیوند دارد.
بر پایه‌ی یکی از داستان‌های پیدایش تیرگان، در زمان ساسانیان و پادشاهی "پیروز"، هفت سال در ایران خشکسالی شد. مردم در بیابان‌ها با نیایش به درگاه آفریدگار، درخواست باران کردند.
پس از چندی بارندگی آغاز شد و ایران از خشکسالی رهید. پس از آن ایرانیان در این روز به یکدیگر آب می‌پاشند و شادی می‌کنند. از این رو جشن تیرگان را جشن "آب‌ریزان" نیز می‌نامند.
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
پژوهشگر: #منوچهر_منوچهرپور
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک
@AdabSar
🌈🌈🌈🌈
@AdabAar
ایرانیان، هر سال در ماه تیر، هنگامی که روز تیر فرا می‌رسید، آن روز را به نام تیرگان جشن می‌گرفتند.
تیر که در زبان پهلوی "تِشتَر" گفته می‌شود، نام ایزدی است که به باریدن باران کمک می‌کند.
تیر همچنین نام ستاره‌ای است که هرگاه در آسمان پدیدار می‌شود، مژده‌ی باریدن باران را می‌دهد.
سبب پیدایش جشن تیرگان مانند بسیاری دیگر از آیین‌های ایرانیان، با رویدادی سرنوشت‌ساز از پیشینه‌ی زندگی آنان پیوند دارد.
بر پایه‌ی یکی از داستان‌های پیدایش تیرگان، در زمان ساسانیان و پادشاهی "پیروز"، هفت سال در ایران خشکسالی شد. مردم در بیابان‌ها با نیایش به درگاه آفریدگار، درخواست باران کردند.
پس از چندی بارندگی آغاز شد و ایران از خشکسالی رهید. پس از آن ایرانیان در این روز به یکدیگر آب می‌پاشند و شادی می‌کنند. از این رو جشن تیرگان را جشن "آب‌ریزان" نیز می‌نامند.
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
پژوهشگر: #منوچهر_منوچهرپور
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک
@AdabSar
🌈🌈🌈🌈
goo.gl/lMU3tf
🌱🌿☘🍀🌳
@AdabSar
جشن امردادگان
امرداد روز در امردادماه، روز هفتم ماه، جشن امردادگان است و به گاهشمار خورشيدی برابر سوم امردادماه است. اين جشن از آنِ امشاسپند "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
باید بدانیم واژه‌ی اوستايی امرداد (امرتاته در اوستا) به چم (معنی) بی‌مرگی است و اگر الف آن را برداریم، چم آن دگرگون شده و فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی به ديو نيستی و مرگ دگردیس (تبدیل) می‌شود. بنابراين شايسته است که اين واژه را "امرداد" بخوانيم. در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. این فرشته همچنین دشمن بیماری و گرسنگی است.
نياکان ما در اين روز به باغ‌ها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
برداشت آزاد از نسک‌های:
بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
#پارسی_پاک
#فرهنگ_ایران
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
🌱🌿☘🍀🌳
@AdabSar
جشن امردادگان
امرداد روز در امردادماه، روز هفتم ماه، جشن امردادگان است و به گاهشمار خورشيدی برابر سوم امردادماه است. اين جشن از آنِ امشاسپند "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
باید بدانیم واژه‌ی اوستايی امرداد (امرتاته در اوستا) به چم (معنی) بی‌مرگی است و اگر الف آن را برداریم، چم آن دگرگون شده و فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی به ديو نيستی و مرگ دگردیس (تبدیل) می‌شود. بنابراين شايسته است که اين واژه را "امرداد" بخوانيم. در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. این فرشته همچنین دشمن بیماری و گرسنگی است.
نياکان ما در اين روز به باغ‌ها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
برداشت آزاد از نسک‌های:
بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
#پارسی_پاک
#فرهنگ_ایران
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
✨☀️✨☀️✨
goo.gl/z9oRqy
🔅جشن مهرگان ۱
واژه مهر به چم پیمان و دوستی است. در گاهشماری و فرهنگ ایران باستان، جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایرانیان پس از نوروز بود. زیرا در گاهشماری کهن ایرانیان، سال تنها دو موسم (فصل) داشت و هریک از این دو جشن، نوید آغاز موسم تازه را می‌دادند.
نوروز، آغاز هفت ماه موسم تابستان و مهرگان، آغاز پنج ماه موسم زمستان بود.
جشن مهرگان شش روز بود که از روز مهر در ماه مهر آغاز می‌شد.
همچنین جشن مهرگان در پیوند با "فرشته مهر" است که در اوستا، "میترا" نامیده شده است. میترا به چَم(معنی) شید(نور)، خورشید، مهر و پیمان است. در گذشته به جشن مهرگان، "میتراکانا" می‌گفتند.
ابوریحان بیرونی از نخستین اندیشمندانی است که پیدایش جشن مهرگان را با افسانه‌ی "آژی‌دهاک مار دوش" درآمیخته است. او در "التفهیم" می‌نویسد: «مهرگان، شانزدهم روز است از مهرماه و نامش مهر، اندرین روز افریدون ظفر یافت بر بیورسب جادو، انک معروف است به ضحاک و به کوه دماوند باز داشت، و روزها که سپس مهرگان است همه جشنند، بر کردار آنچه از پس نوروز بود...»
گفتنی است جشن مهرگان در گاهشماری پیشین ایرانیان در روز شانزدهم مهرماه آغاز می‌شد که برابر با دهم مهرماه در گاهشماری امروز است.
#جشن_مهرگان
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
برداشت آزاد از نسک: #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نوشته‌ی پژوهشی: #منوچهر_منوچهرپور
@AdabSar
✨☀️✨☀️
goo.gl/z9oRqy
🔅جشن مهرگان ۱
واژه مهر به چم پیمان و دوستی است. در گاهشماری و فرهنگ ایران باستان، جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایرانیان پس از نوروز بود. زیرا در گاهشماری کهن ایرانیان، سال تنها دو موسم (فصل) داشت و هریک از این دو جشن، نوید آغاز موسم تازه را می‌دادند.
نوروز، آغاز هفت ماه موسم تابستان و مهرگان، آغاز پنج ماه موسم زمستان بود.
جشن مهرگان شش روز بود که از روز مهر در ماه مهر آغاز می‌شد.
همچنین جشن مهرگان در پیوند با "فرشته مهر" است که در اوستا، "میترا" نامیده شده است. میترا به چَم(معنی) شید(نور)، خورشید، مهر و پیمان است. در گذشته به جشن مهرگان، "میتراکانا" می‌گفتند.
ابوریحان بیرونی از نخستین اندیشمندانی است که پیدایش جشن مهرگان را با افسانه‌ی "آژی‌دهاک مار دوش" درآمیخته است. او در "التفهیم" می‌نویسد: «مهرگان، شانزدهم روز است از مهرماه و نامش مهر، اندرین روز افریدون ظفر یافت بر بیورسب جادو، انک معروف است به ضحاک و به کوه دماوند باز داشت، و روزها که سپس مهرگان است همه جشنند، بر کردار آنچه از پس نوروز بود...»
گفتنی است جشن مهرگان در گاهشماری پیشین ایرانیان در روز شانزدهم مهرماه آغاز می‌شد که برابر با دهم مهرماه در گاهشماری امروز است.
#جشن_مهرگان
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
برداشت آزاد از نسک: #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نوشته‌ی پژوهشی: #منوچهر_منوچهرپور
@AdabSar
✨☀️✨☀️
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
ادبسار
❄️❄️❄️❄️ @AdabSar 🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی روز "دی بمهر" از ماه دی که در گاهشمار(تقویم) امروز برابر با روز نهم دی است، روز جشن دیگان دوم در ایران باستان بود. ماه دی در ایران باستان یکی از ماه‌هایی بود که جشن‌های پرشماری داشت و از میان آن‌ها، سه جشن "دیگان"…
❄️❄️❄️❄️
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
❄️جشن دیگان
روز "دی بدین" از ماه دی، برابر با هفدهم دی از گاهشمار امروز، سومین و واپسین جشن دیگان است.
🕺💃ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین جشن‌های همگانی در ایران بود که سه یا چهار جشن آن "دیگان" بودند. در این روزها نام روز و ماه یکی است. جشن‌های ایرانی در زمان ساسانیان، باشکوه‌تر از هر زمان دیگری برگزار می‌شد.
🙏"دی" به چم آفریدگار است و جشن‌های دیگان که به آن‌ها "دی جشن" نیز گفته می‌شد، انگیزه‌ای برای نیایش همگانی و سپاسداری از آفریننده‌ی هستی، برابری و همبستگی بود.
🛀در واپسین جشن دیگان پاکیزگی و آسودگی را نیز ارج می‌نهادند.
✨برای آشنایی بیشتر با جشن‌های دیگان بنگرید به:
T.me/AdabSar/5550
و
T.me/AdabSar/5562
و
T.me/AdabSar/5637
#دیگان
#فرهنگ_ایران
برگرفته از:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❄️❄️❄️❄️
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
❄️جشن دیگان
روز "دی بدین" از ماه دی، برابر با هفدهم دی از گاهشمار امروز، سومین و واپسین جشن دیگان است.
🕺💃ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین جشن‌های همگانی در ایران بود که سه یا چهار جشن آن "دیگان" بودند. در این روزها نام روز و ماه یکی است. جشن‌های ایرانی در زمان ساسانیان، باشکوه‌تر از هر زمان دیگری برگزار می‌شد.
🙏"دی" به چم آفریدگار است و جشن‌های دیگان که به آن‌ها "دی جشن" نیز گفته می‌شد، انگیزه‌ای برای نیایش همگانی و سپاسداری از آفریننده‌ی هستی، برابری و همبستگی بود.
🛀در واپسین جشن دیگان پاکیزگی و آسودگی را نیز ارج می‌نهادند.
✨برای آشنایی بیشتر با جشن‌های دیگان بنگرید به:
T.me/AdabSar/5550
و
T.me/AdabSar/5562
و
T.me/AdabSar/5637
#دیگان
#فرهنگ_ایران
برگرفته از:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❄️❄️❄️❄️
Telegram
ادبسار
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲…
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲…
👸🏻👸🏻👸🏻👸🏻
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌍 اسپندگان یا سپندارمذگان
"جشن اسپندگان" یا "جشن سپندارمذگان" در ایران، هم‌زمان با اسپندروز از اسپندماه(اسفندماه)، برابر با پنجم اسپند بود و در گاهشمار امروز برابر با بیست‌ونهم بهمن است.
💃 درباره‌ی آیین‌ها و چرایی جشن اسپندگان(به وارون بسیاری از جشن‌هایی که امروز ناشناخته هستند) بسیار گفته شده است. همچنین بنگرید به:
t.me/AdabSar/6094
🤰🏻 اسپندگان، روز زن و زمین، مادر یا ایزدبانوی زمین بود و از این رو زن و زمین را با هم ارج می‌نهادند که این دو در باروری و زایندگی هنباز(مشترک) و همسان شمرده می‌شدند.
💫 در ایران، نه تنها روز اسپندگان، که سراسر ماه اسپند، ماه زنان خردمند، نیک و درستکار بود. همچنین روز اسپند(پنجم) همه‌ی ماه‌های دوازده‌گانه، روز گرامیداشت زنان بود.
👸🏻 یکی از آیین‌های اسپندگان در ایران باستان این بود که زنان و دختران خانواده را بر تخت می‌نشاندند و به آن‌ها گل و پیشکش‌های دیگر می‌بخشیدند، کارهای روزانه‌ی آن‌ها را انجام داده و زنان را از انجام کار در این روز بازمی‌داشتند. یکی دیگر از آیین‌های اسپندگان این بود که در برخی گوشه‌های ایران، زنان پوشاک و کفش تازه می‌پوشیدند و زنانی که خود و فرزندانشان نیک بودند، در آیین‌ها و جشن‌های همگانی ارج نهاده می‌شدند.
💝 به دید می‌رسد که سپندارمذگان، روز مهر به زن و مهرگان جشن دلدادگان بود. همچنین گفته می‌شود ایرانیان نخستین مردمانی بودند ک به نشانه‌ی مهر و دوستی به یکدیگر گل پیشکش می‌کردند.
👫 نیک است بدانید که برپایه‌ی گمان‌زدها "بهمنجه" یا جشن "بهمنگان" روز مرد و "خورروز"(یکم دی)، در ایران روز خواهر و برادر بود.
⏳در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی شمرده می‌شد.
سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، همچنین بهره‌گیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان است. زیرا اندیشه‌ی نیک آدمی را به سوی مهربانی و فروتنی راهنمایی می‌کند. تا جایی که رفتار آدمی مایه‌ی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان می‌شود.
#فرهنگ_ایران
#اسپندگان #سپندارمذگان
برگرفته از:
- #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
- #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❤️🌹❤️🌹
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌍 اسپندگان یا سپندارمذگان
"جشن اسپندگان" یا "جشن سپندارمذگان" در ایران، هم‌زمان با اسپندروز از اسپندماه(اسفندماه)، برابر با پنجم اسپند بود و در گاهشمار امروز برابر با بیست‌ونهم بهمن است.
💃 درباره‌ی آیین‌ها و چرایی جشن اسپندگان(به وارون بسیاری از جشن‌هایی که امروز ناشناخته هستند) بسیار گفته شده است. همچنین بنگرید به:
t.me/AdabSar/6094
🤰🏻 اسپندگان، روز زن و زمین، مادر یا ایزدبانوی زمین بود و از این رو زن و زمین را با هم ارج می‌نهادند که این دو در باروری و زایندگی هنباز(مشترک) و همسان شمرده می‌شدند.
💫 در ایران، نه تنها روز اسپندگان، که سراسر ماه اسپند، ماه زنان خردمند، نیک و درستکار بود. همچنین روز اسپند(پنجم) همه‌ی ماه‌های دوازده‌گانه، روز گرامیداشت زنان بود.
👸🏻 یکی از آیین‌های اسپندگان در ایران باستان این بود که زنان و دختران خانواده را بر تخت می‌نشاندند و به آن‌ها گل و پیشکش‌های دیگر می‌بخشیدند، کارهای روزانه‌ی آن‌ها را انجام داده و زنان را از انجام کار در این روز بازمی‌داشتند. یکی دیگر از آیین‌های اسپندگان این بود که در برخی گوشه‌های ایران، زنان پوشاک و کفش تازه می‌پوشیدند و زنانی که خود و فرزندانشان نیک بودند، در آیین‌ها و جشن‌های همگانی ارج نهاده می‌شدند.
💝 به دید می‌رسد که سپندارمذگان، روز مهر به زن و مهرگان جشن دلدادگان بود. همچنین گفته می‌شود ایرانیان نخستین مردمانی بودند ک به نشانه‌ی مهر و دوستی به یکدیگر گل پیشکش می‌کردند.
👫 نیک است بدانید که برپایه‌ی گمان‌زدها "بهمنجه" یا جشن "بهمنگان" روز مرد و "خورروز"(یکم دی)، در ایران روز خواهر و برادر بود.
⏳در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی شمرده می‌شد.
سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، همچنین بهره‌گیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان است. زیرا اندیشه‌ی نیک آدمی را به سوی مهربانی و فروتنی راهنمایی می‌کند. تا جایی که رفتار آدمی مایه‌ی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان می‌شود.
#فرهنگ_ایران
#اسپندگان #سپندارمذگان
برگرفته از:
- #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
- #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❤️🌹❤️🌹
Telegram
ادبسار
🔷💠🔹🔹
goo.gl/AXTOaQ
🔅پیام شما
#روزشمار نیاکان (۲۹بهمن)
درود به همه و جشن سپندارمزدگان (۲۹ بهمن برابر ۵ اسپند باستانی) شاد و پیروز باد💐💐
سپندارمزد(ایزدبانوی زمین) نگهبان زمین است و از آنجا که زمین و زنان ویژگی‌های همسانی دارند(زایش و باروری، مهر و فروتنی…
goo.gl/AXTOaQ
🔅پیام شما
#روزشمار نیاکان (۲۹بهمن)
درود به همه و جشن سپندارمزدگان (۲۹ بهمن برابر ۵ اسپند باستانی) شاد و پیروز باد💐💐
سپندارمزد(ایزدبانوی زمین) نگهبان زمین است و از آنجا که زمین و زنان ویژگی‌های همسانی دارند(زایش و باروری، مهر و فروتنی…
🌬🌾🍃🍂
@AdabSar
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی، زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند، آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه در هر سال در روز فروردین از ماه فروردین بود. این روز در گاهشمار یزدگردی(گاهشمار ایران باستان) برابر با نوزدهم فروردین و در گاهشماری خیامی که ما امروز از آن بهره می‌بریم، برابر با بیست و پنجم فروردین است و جشن "فرودگ" یا "فروردینگان" نام دارد.
🌾🌾 "فرودگ"، جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان، ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو "فرودگ" نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘☘ فروردین به چم (معنی) فَرَوَهَرها و ماه فروردین، ماه فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان، آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خود آسمانی)، وجدان و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان، فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه، فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب رو در روی دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی، یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی، پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌هاست.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های "فروردینگان" در ماه فروردین و "فروردگان" در واپسین روزهای اسپند(اسفند)، هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. "ابوریحان بیرونی" هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن "فروردگان" در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6421
_________________
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان
نویسنده: #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان
نویسنده: #اردشیر_آذرگشسب
_________________
#فرهنگ_ایران #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
@AdabSar
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی، زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند، آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه در هر سال در روز فروردین از ماه فروردین بود. این روز در گاهشمار یزدگردی(گاهشمار ایران باستان) برابر با نوزدهم فروردین و در گاهشماری خیامی که ما امروز از آن بهره می‌بریم، برابر با بیست و پنجم فروردین است و جشن "فرودگ" یا "فروردینگان" نام دارد.
🌾🌾 "فرودگ"، جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان، ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو "فرودگ" نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘☘ فروردین به چم (معنی) فَرَوَهَرها و ماه فروردین، ماه فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان، آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خود آسمانی)، وجدان و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان، فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه، فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب رو در روی دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی، یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی، پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌هاست.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های "فروردینگان" در ماه فروردین و "فروردگان" در واپسین روزهای اسپند(اسفند)، هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. "ابوریحان بیرونی" هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن "فروردگان" در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6421
_________________
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان
نویسنده: #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان
نویسنده: #اردشیر_آذرگشسب
_________________
#فرهنگ_ایران #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
🌾🌱🌿☘
@AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 جشن "امردادگان" نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن "امردادگان" در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در گاهشمار یزدگردی برگزار می‌شد. اين جشن از آن فرشته‌ی "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم بی‌مرگی است. "مرداد" هم‌ریشه با "مردن" است و "ا" آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. "امرداد" فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و "مرداد" ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن "امردادگان" در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک بندهش گفته شده که گل چنبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. ولی از سویی به باور شماری از ایرانشناسان، نماد گل برای جشن‌ها چندان دیرینگی ندارد و ار برساخته‌های ساسانیان است.
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان
نویسنده #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
goo.gl/QGQJJ3
#فرهنگ_ایران #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
@AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 جشن "امردادگان" نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن "امردادگان" در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در گاهشمار یزدگردی برگزار می‌شد. اين جشن از آن فرشته‌ی "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم بی‌مرگی است. "مرداد" هم‌ریشه با "مردن" است و "ا" آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. "امرداد" فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و "مرداد" ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن "امردادگان" در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک بندهش گفته شده که گل چنبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. ولی از سویی به باور شماری از ایرانشناسان، نماد گل برای جشن‌ها چندان دیرینگی ندارد و ار برساخته‌های ساسانیان است.
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان
نویسنده #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
goo.gl/QGQJJ3
#فرهنگ_ایران #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
Forwarded from ادبسار
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
🌬🌾🍃 @AdabSar
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی، زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند، آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با نوزدهم فروردین در ایران باستان برگزار می‌شد.
🌾🌾 "فرودگ"، جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان، ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو "فرودگ" نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘☘ فروردین به چم (معنی) فَرَوَهَرها و ماه فروردین، ماه فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان، آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خود آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان، فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه، فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی، یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی، پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌ها است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های "فروردینگان" در ماه فروردین و "فروردگان" در واپسین روزهای اسپند(اسفند)، هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. "ابوریحان بیرونی" هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن "فروردگان" در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6421
✍🏻 #پریسا_امام_وردی
_____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
_____________
#فرهنگ_ایران #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی، زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند، آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با نوزدهم فروردین در ایران باستان برگزار می‌شد.
🌾🌾 "فرودگ"، جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان، ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو "فرودگ" نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘☘ فروردین به چم (معنی) فَرَوَهَرها و ماه فروردین، ماه فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان، آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خود آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان، فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه، فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی، یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی، پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌ها است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های "فروردینگان" در ماه فروردین و "فروردگان" در واپسین روزهای اسپند(اسفند)، هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. "ابوریحان بیرونی" هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن "فروردگان" در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6421
✍🏻 #پریسا_امام_وردی
_____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
_____________
#فرهنگ_ایران #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
Forwarded from ادبسار
🌾🌱🌿☘
@AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 جشن "امردادگان" نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن "امردادگان" در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در گاهشمار یزدگردی برگزار می‌شد. اين جشن از آن فرشته‌ی "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم بی‌مرگی است. "مرداد" هم‌ریشه با "مردن" است و "ا" آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. "امرداد" فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و "مرداد" ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن "امردادگان" در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک بندهش گفته شده که گل چنبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. ولی از سویی به باور شماری از ایرانشناسان، نماد گل برای جشن‌ها چندان دیرینگی ندارد و ار برساخته‌های ساسانیان است.
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان
نویسنده #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
goo.gl/QGQJJ3
#فرهنگ_ایران #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
@AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 جشن "امردادگان" نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن "امردادگان" در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در گاهشمار یزدگردی برگزار می‌شد. اين جشن از آن فرشته‌ی "امرتات" و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم بی‌مرگی است. "مرداد" هم‌ریشه با "مردن" است و "ا" آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. "امرداد" فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و "مرداد" ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی نگر دارد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن "امردادگان" در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک بندهش گفته شده که گل چنبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. ولی از سویی به باور شماری از ایرانشناسان، نماد گل برای جشن‌ها چندان دیرینگی ندارد و ار برساخته‌های ساسانیان است.
برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان
نویسنده #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
goo.gl/QGQJJ3
#فرهنگ_ایران #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
☀️🌾 @AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
شب اورمزد آمد و ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می!
#فردوسی
🌤☀️ آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوباره‌ی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، "اورمزد روز"، "خورروز" و "خرم‌روز" نامیده می‌شد و آغازگر جشن‌های #دیگان بود. اورمزدروز، نخستین روز هر ماه گاهشماری باستانی ایران و به چم(معنی) روز خدا بود. ماه دی را نیز "خورماه" می‌نامیدند. "دی" یا "دا" نیز به چمار(معنی) آفریدگار است و این نام‌گذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند. همچنین گفته می‌شود در روزگار ساسانیان، خرمدینان روز نخست دی را خرم‌روز نامیده بودند.
🏳️👫 "خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک سپید و ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند. شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و در بیابان بر یک خوان با مردم خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد و روزی بود که خورشید باز هم به جهان زندگی می‌بخشید.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد. ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها بود.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست.
✍🏼 #پریسا_امام_وردی
______________________
📚 برگرفته از:
- "شب یلدا و جهان ایرانی"، یادداشت #محمود_معتقدی
- سخرانی‌های #فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی در همایش "کاوشی در شب چله"
- "بدانیم و سربلند باشیم"، #منوچهر_منوچهرپور
goo.gl/iZQY6v
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
شب اورمزد آمد و ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می!
#فردوسی
🌤☀️ آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوباره‌ی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، "اورمزد روز"، "خورروز" و "خرم‌روز" نامیده می‌شد و آغازگر جشن‌های #دیگان بود. اورمزدروز، نخستین روز هر ماه گاهشماری باستانی ایران و به چم(معنی) روز خدا بود. ماه دی را نیز "خورماه" می‌نامیدند. "دی" یا "دا" نیز به چمار(معنی) آفریدگار است و این نام‌گذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند. همچنین گفته می‌شود در روزگار ساسانیان، خرمدینان روز نخست دی را خرم‌روز نامیده بودند.
🏳️👫 "خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک سپید و ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند. شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و در بیابان بر یک خوان با مردم خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد و روزی بود که خورشید باز هم به جهان زندگی می‌بخشید.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد. ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها بود.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست.
✍🏼 #پریسا_امام_وردی
______________________
📚 برگرفته از:
- "شب یلدا و جهان ایرانی"، یادداشت #محمود_معتقدی
- سخرانی‌های #فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی در همایش "کاوشی در شب چله"
- "بدانیم و سربلند باشیم"، #منوچهر_منوچهرپور
goo.gl/iZQY6v
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
🌬🌾🍃 @AdabSar
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با نوزدهم فروردین در ایران باستان برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌ها است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن فروردگان در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/10363
✍🏻 #پریسا_امام_وردی
_________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
_________
#جشن_های_ایرانی #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با نوزدهم فروردین در ایران باستان برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 آنان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می برد نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی پیش‌زرتشتی و وابسته به زمان آریایی‌ها است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است. برای آشنایی با جشن فروردگان در اسپندماه به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/10363
✍🏻 #پریسا_امام_وردی
_________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
_________
#جشن_های_ایرانی #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
🌾🌱 @AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن امردادگان در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در ایران برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است. در افسانه‌های ایرانی امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک(مادی) نگهبان گیاهان بود.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم(معنی) بی‌مرگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد، فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ، سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/14479
t.me/AdabSar/14487
____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
____________
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن امردادگان در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در ایران برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است. در افسانه‌های ایرانی امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک(مادی) نگهبان گیاهان بود.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم(معنی) بی‌مرگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد، فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ، سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/14479
t.me/AdabSar/14487
____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
____________
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
Forwarded from ادبسار
☀️🌾 @AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
شب اورمزد آمد و ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می!
#فردوسی
🌤☀️ آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوباره‌ی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، "اورمزد روز"، "خورروز" و "خرم‌روز" نامیده می‌شد و آغازگر جشن‌های #دیگان بود. اورمزدروز، نخستین روز هر ماه گاهشماری باستانی ایران و به چم(معنی) روز خدا بود. ماه دی را نیز "خورماه" می‌نامیدند. "دی" یا "دا" نیز به چمار(معنی) آفریدگار است و این نام‌گذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند. همچنین گفته می‌شود در روزگار ساسانیان، خرمدینان روز نخست دی را خرم‌روز نامیده بودند.
🏳️👫 "خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک سپید و ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند. شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و در بیابان بر یک خوان با مردم خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد و روزی بود که خورشید باز هم به جهان زندگی می‌بخشید.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد. ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها بود.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست.
✍🏼 #پریسا_امام_وردی
______________________
📚 برگرفته از:
- "شب یلدا و جهان ایرانی"، یادداشت #محمود_معتقدی
- سخرانی‌های #فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی در همایش "کاوشی در شب چله"
- "بدانیم و سربلند باشیم"، #منوچهر_منوچهرپور
goo.gl/iZQY6v
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
شب اورمزد آمد و ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می!
#فردوسی
🌤☀️ آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوباره‌ی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، "اورمزد روز"، "خورروز" و "خرم‌روز" نامیده می‌شد و آغازگر جشن‌های #دیگان بود. اورمزدروز، نخستین روز هر ماه گاهشماری باستانی ایران و به چم(معنی) روز خدا بود. ماه دی را نیز "خورماه" می‌نامیدند. "دی" یا "دا" نیز به چمار(معنی) آفریدگار است و این نام‌گذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند. همچنین گفته می‌شود در روزگار ساسانیان، خرمدینان روز نخست دی را خرم‌روز نامیده بودند.
🏳️👫 "خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک سپید و ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند. شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و در بیابان بر یک خوان با مردم خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد و روزی بود که خورشید باز هم به جهان زندگی می‌بخشید.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد. ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها بود.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست.
✍🏼 #پریسا_امام_وردی
______________________
📚 برگرفته از:
- "شب یلدا و جهان ایرانی"، یادداشت #محمود_معتقدی
- سخرانی‌های #فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی در همایش "کاوشی در شب چله"
- "بدانیم و سربلند باشیم"، #منوچهر_منوچهرپور
goo.gl/iZQY6v
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
🌬🌾 @AdabSar
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با روز نوزدهم فروردین برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 ایرانیان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می‌برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی در ایران پیشازرتشتی است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است.
درباره‌ی جشن فروردگان در اسپندماه بخوانید:
t.me/AdabSar/15951
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
________________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
________________
#جشن_های_ایرانی #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
⛱ آشنایی با جشن‌های ایرانی
⛱ جشن فروردینگان یا فرودگ
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با روز نوزدهم فروردین برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 ایرانیان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می‌برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی در ایران پیشازرتشتی است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است.
درباره‌ی جشن فروردگان در اسپندماه بخوانید:
t.me/AdabSar/15951
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
________________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
________________
#جشن_های_ایرانی #فروردینگان
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
Forwarded from ادبسار
🌾🌱 @AdabSar
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن امردادگان در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در ایران برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است. در افسانه‌های ایرانی امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک(مادی) نگهبان گیاهان بود.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم(معنی) بی‌مرگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد، فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ، سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/14479
t.me/AdabSar/14487
____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
____________
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
روز مرداد [اَمرداد] مُژده داد بدان
که جهان شد به طبع، باز جوان!
#مسعود_سعد
🌳 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌳 جشن امردادگان
🌴🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است.
🌲🌲 جشن امردادگان در امرداد روز از امردادماه، روز هفتم ماه در ایران برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است. در افسانه‌های ایرانی امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک(مادی) نگهبان گیاهان بود.
🎋🎋 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چم(معنی) بی‌مرگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی(منفی) است که چمار آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد، فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است.
🌵🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی(خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند.
🌾🌾 امروز، آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان در ایران باستان یکی از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
🌼🌼 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک(زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند، گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ، سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/14479
t.me/AdabSar/14487
____________
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
____________
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
🌱🌿☘🍀
ادبسار
🍂🔥 @AdabSar 🍁 🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی 🔥🍁 جشن آذرگان این آتش گرم و روشن و پاک وین بال گشوده سوی افلاک گه اوج گرفت و گاه بنشست بنشست ولی نرفت از دست! #توران_شهریاری 🔥🍂 «جشن آذرگان»، یکی از جشن‌های آتش در ایران، در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در ایران…
🌻🍁 @AdabSar 🔥
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🍁 خواندنی‌های جشن آذرگان
🔥جشن آذرگان، به فرخندگی هم‌نام شدن روز آذر در ماه آذر و در ستایش آذر، ایزد نگهبان آتش، در روز نهم این ماه در ایران باستان برگزار می‌شد.
🔥آخشیج‌ها(عناصر) چهارگانه، آب، آتش، باد و خاک هستند که بر پایه‌ی باوری دیرین و ژرف، ناپاکی‌ها را می‌زدودند. آتش، نماد روشنایی، گرما و بهترین آخشیج برای پاکی شمرده می‌شد.
🔥بر پایه‌ی برخی از یافته‌های پژوهشگران، ایرانیان باستان، آتش را جانشین خورشید بر روی زمین می‌دانستند که گرمای زندگی را بر تن دیگر پدیده‌ها جاری می‌کند.
🔥روز جشن آذرگان در میان ایرانیان، روز نیایش، گردهمایی، آراستگی، گفت‌وگو و رایزنی پیرامون رویدادهای جهان بود.
🔥آراستگی، نو شدن و خوش‌پوشی، ویژه‌ی بیشتر جشن‌ها و آیین‌های ایرانیان بود ولی امروز تنها نوروز را نماد آن می‌دانند.
🔥به وارون(برخلاف) باور امروز، ایرانیان نه تنها مردمانی همیشه سوگوار نبودند، که آیین‌های آنان همواره با جشن، شادی و پایکوبی همراه بود.
🔥 درباره‌ی جشن آذرگان بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/17617
📚 برداشت آزاد از:
۱- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
🌻🍁 @AdabSar 🔥
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🍁 خواندنی‌های جشن آذرگان
🔥جشن آذرگان، به فرخندگی هم‌نام شدن روز آذر در ماه آذر و در ستایش آذر، ایزد نگهبان آتش، در روز نهم این ماه در ایران باستان برگزار می‌شد.
🔥آخشیج‌ها(عناصر) چهارگانه، آب، آتش، باد و خاک هستند که بر پایه‌ی باوری دیرین و ژرف، ناپاکی‌ها را می‌زدودند. آتش، نماد روشنایی، گرما و بهترین آخشیج برای پاکی شمرده می‌شد.
🔥بر پایه‌ی برخی از یافته‌های پژوهشگران، ایرانیان باستان، آتش را جانشین خورشید بر روی زمین می‌دانستند که گرمای زندگی را بر تن دیگر پدیده‌ها جاری می‌کند.
🔥روز جشن آذرگان در میان ایرانیان، روز نیایش، گردهمایی، آراستگی، گفت‌وگو و رایزنی پیرامون رویدادهای جهان بود.
🔥آراستگی، نو شدن و خوش‌پوشی، ویژه‌ی بیشتر جشن‌ها و آیین‌های ایرانیان بود ولی امروز تنها نوروز را نماد آن می‌دانند.
🔥به وارون(برخلاف) باور امروز، ایرانیان نه تنها مردمانی همیشه سوگوار نبودند، که آیین‌های آنان همواره با جشن، شادی و پایکوبی همراه بود.
🔥 درباره‌ی جشن آذرگان بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/17617
📚 برداشت آزاد از:
۱- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
🌻🍁 @AdabSar 🔥
🌬🌾 فروردینگان یا فرودگ، جشن فروهرها
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با روز نوزدهم فروردین برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 ایرانیان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می‌برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی در ایران پیشازرتشتی است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است.
درباره‌ی جشن فروردگان در اسپندماه بخوانید:
t.me/AdabSar/15951
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_فروردینگان
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
در ایران باستان و آیین مزدیسنی زمانی که روز و ماه هم‌نام می‌شدند آن روز را جشن می‌گرفتند و هریک از جشن‌ها به بهانه‌ای برگزار می‌شد.
🍃🍃 نخستین جشن ماهانه(در کنار جشن‌های پرشمار هرماه) در فروردین‌روز از فروردین‌ماه برابر با روز نوزدهم فروردین برگزار می‌شد.
🌾🌾 «فرودگ» جشن درگذشتگان و باورمندی به مانایی راستی و درستی است.
در فروردینگان ایرانیان برای روان پاک درگذشتگان خود آفرینگان‌خوانی و نیایش می‌کردند. اکنون زرتشتیان همچنان بر این آیین استوارند.
ایرانیان همواره مردمی شادخو بودند و از اندوه و سوگواری دوری می‌کردند و از این‌رو فرودگ نیز به‌گونه‌ی جشن برگزار می‌شد.
☘️☘️ فروردین به چَم(معنی) فَرَوَهَرها و ماهِ فروردین ماهِ فروهرها است. فروردینگان نیز جشن ارج نهادن به فروهرها و روان پاک درگذشتگان بود.
بر پایه‌ی باور ایرانیان باستان آدم از پنج بخش ساخته شده است:
روان، جان، فَرَوَشی(خودِ آسمانی)، فرجاد(وجدان) و تن.
فروهر یا فرَوَشی بخشی از بود(وجود) مینوی انسان است که روان نگهبان اوست. روان پس از مرگ به فرَوَشی خود می‌پیوندد.
در باورهای ایرانیان فروهرها یکسره راستی و پاکی‌اند، از یاوران نیروهای اهورایی بشمار می‌آیند و اهورامزدا را در نبرد با اهریمن یاری می‌کنند.
🌱🌱 ایرانیان باور داشتند که در سختی‌ها، ناخوشی‌ها، بیم و هراس باید از فروهرهای نیکان یاد کرد و یاری خواست. همچنین فروهر هر یک از نامداران برای زدایش گزند ویژه‌ای خوانده می‌شود. برای نمونه فروهر جمشید برای زدایش تهی‌دستی و خشکسالی، فروهر فریدون برای زدایش ناخوشی و فروهر گرشاسب برای رویارویی با دشمن و دزد است. فَرَوَشی‌ها خویشکاری(وظیفه) پخش آب را بر دوش دارند. همچنین در نبرد تیشتر(ایزد باران) با دیو اپوش یا دیو خشکسالی یاری‌رسان تیشتر هستند. فروهرها از پیکر گرشاسب نیز که تا هزاره اوشیدرماه در بیهوشی به سر می‌برد، نگهبانی می‌کنند.
ریشه‌ی باور به فَرَوَشی در ایران پیشازرتشتی است.
goo.gl/do74Va
🍀🍀 جشن‌های «فروردینگان» در ماه فروردین و «فروردگان» در واپسین روزهای اسپند(اسفند) هر دو برای فروهر پاک درگذشتگان برگزار می‌شد. «ابوریحان بیرونی» هر دو جشن را به یک نام(فروردینگان) خوانده است.
درباره‌ی جشن فروردگان در اسپندماه بخوانید:
t.me/AdabSar/15951
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_فروردینگان
📚 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران‌باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان #اردشیر_آذرگشسب
@AdabSar
🌬🌾🍃🍂
🌳 جشن امردادگان، امید و باور به تازه شدن جهان
🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است. امردادگان در امرداد روز از امردادماه یا روز هفتم امرداد در ایران باستان برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن (عمر طولانی) است. در افسانه‌های ایرانی، امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک (مادی) نگهبان گیاهان بود.
🌲 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چَم (معنی) جاودانگی و بی‌مرگی است و از این‌رو نماینده‌ی بالاترین رده‌ی فرهیختگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی (منفی) است که چمار (معنی) آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است. بی‌مرگی از ویژگی‌های اهورامزدا است و امرداد نشانه‌ای جاودانگی روان آدمی و پیوستن او به سرشت اهورامزدا است.
🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی (خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند. نشان اَمُرداد امشاسپند در گیتی درختان نَمیر و همیشه سبز است.
🌳 امروز آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
جشن امردادگان می‌تواند این پیام را داشته باشد که آدمی می‌تواند بهتر کردن جهان را در پیش گیرد و نامیرایی‌اش به‌جا گذاشتن نام نیک است.
🌴 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک (زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ و سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
🌲 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
🌳 @AdabSar
🌴 «جشن امردادگان» نماد سرزندگی، نامیرایی، جوانی و باور به رویش دوباره است. امردادگان در امرداد روز از امردادماه یا روز هفتم امرداد در ایران باستان برگزار می‌شد. اين جشن از آن «فرشته‌ی امرتات» و نماد جاودانگی و تندرستی و دير زيستن (عمر طولانی) است. در افسانه‌های ایرانی، امشاسپند امرتات در جهان مینوی نماینده‌ی بخشش خداوند و در جهان ماتکیک (مادی) نگهبان گیاهان بود.
🌲 اَمرتاتَـه یا اَمرَتات در اوستایی و اَمُردات در پهلوی به چَم (معنی) جاودانگی و بی‌مرگی است و از این‌رو نماینده‌ی بالاترین رده‌ی فرهیختگی است. مرداد هم‌ریشه با مردن است و «ا» در آغاز آن پیشوند نایی (منفی) است که چمار (معنی) آن را به بی‌مرگی دگرگون می‌کند. امرداد فرشته‌ی بی‌مرگی و جاودانگی و مرداد ديو نيستی و مرگ است. بی‌مرگی از ویژگی‌های اهورامزدا است و امرداد نشانه‌ای جاودانگی روان آدمی و پیوستن او به سرشت اهورامزدا است.
🌵 در باورهای ایران باستان فرشته‌ی امرداد نماد پاکی و نگهبان گیاهان است که به آبادی زمين و پاکیزگی می‌اندیشد. بر پایه‌ی باورهای کهن، این فرشته دشمن بیماری و گرسنگی است. فرشته‌ی جاودانگی در کنار فرشته‌ی رسایی (خورداد) نگهبان آب و گیاهان‌اند. نشان اَمُرداد امشاسپند در گیتی درختان نَمیر و همیشه سبز است.
🌳 امروز آگاهی ما از این جشن ناچیز است. تنها می‌دانیم که جشن امردادگان از جشن‌های شاد بود. ایرانیان در اين روز تن پاکیزه می‌کردند، به گلستان‌ها، بوستان‌ها و کنار رودها می‌رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا، اين جشن را با شادی و سرور در هوای پاک و دوستی با گیاهان برگزار می‌کردند و پاسدار زیست‌بوم (محیط زیست) بودند.
جشن امردادگان می‌تواند این پیام را داشته باشد که آدمی می‌تواند بهتر کردن جهان را در پیش گیرد و نامیرایی‌اش به‌جا گذاشتن نام نیک است.
🌴 در نیپیک (کتاب) «بندهش» گفته شده که گل چنبک/چمبک (زنبق) زرد از خانواده گل‌های سوسن که به آن زنبق رشتی هم می‌گویند گل ویژه‌ی جشن امردادگان است. در بخش دیگر بندهش نوشته شده که امرداد بی‌مرگ و سرور گیاهان بی‌شمار است. زیرا او را به گیتی گیاه خویش است، گیاهان را رویانَد و رمه گوسفندان را افزاید. زیرا همه‌ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
goo.gl/QGQJJ3
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_امردادگان #امردادگان
🌲 برگرفته از:
۱- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۲- بدانیم و سربلند باشیم #منوچهر_منوچهرپور
۳- از نوروز تا نوروز #کورش_نیکنام
۴- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر استوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
۵- گل زنبق، نماد جشن امردادگان #شاهین_سپنتا تارنمای ایران‌نامه
🌳 @AdabSar