‌
ویدیو: برگزاری جشن سده در شهر کرمان

درباره‌ی جشن سده

در کتاب نوروزنامه منسوب به خیام میخوانیم:
«هر سال تا به امروز جشن سده را پادشاهان نیک عهد در ایران و توران به جای می‌آورند، بعد از آن به امروز، زمان این جشن به دست فراموشی سپرده شد و فقط زرتشتیان که نگهبان سنن باستانی بوده و هستند این جشن باستانی را بر پا می‌داشتند.»
مرد آویج زیاری نخستین کس پس از اسلام بود که به سال ۳۲۳ هجری (صده دهم میلادی) این جشن را در اصفهان با شکوه فراوان برگزار کرد و گویا به همین دلیل پس از پایان مراسم در توطئه ای کشته شد. همچنین در زمان غزنویان این جشن دوباره رونق گرفت و عنصری شاعر نامدار ایران در یکی از جشن‌های سده در برابر امیر محمود غزنوی قصیده‌ای درباره سده خواند که آغاز آن این است:

سده جشن ملوک نامداراست زافریدون و از جـم یادگار است
در ایران باستان و در میان زرتشتیان ایران، این جشن نزدیک غروب آفتاب، با آتش افروزی آغاز می‌شود و امروز هم با همان سنت کوه‌هایی از بوته و خارو هیزم در بیرون شهر فراهم شده، در حالی که موبدان لاله به دست اوستا زمزمه می‌کنند، بوته‌ها را روشن کرده و مردمی که در آن جا جمع شده‌اند نماز آتش نیایش خوانده، این مراسم به وسیلهٔ انجمن زرتشتیان کرمان سده هاست که بیرون از شهر انجام شده و همه مردم زن و مرد، زرتشتی و مسلمان، کلیمی در آن جا گرد آمده و در شادی شرکت می‌کنند.

برگرفته از کتاب فلسفه زرتشت نوشته دکتر فرهنگ مهر

bit.ly/1UyOKoS

#جشن_سده #کرمان #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گروهی از مردم در پی فراخوان‌ها، شامگاه دوشنبه با روشن کردن آتش و فریاد «مرگ بر دیکتاتور» در اهواز و شیراز جشن سده را برگزار کرده‌اند

#جشن_سده #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #شیراز #اهواز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شماری از شهروندان شامگاه دوشنبه با برپا کردن آتش در خیابان‌های شهریار استان تهران و همچنین شهر کرمان،‌ جشن سده را با شعار «آزادی» و «زن، زندگی، آزادی»‌ گرامی داشتند

#جشن_سده #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شامگاه دوشنبه دهم بهمن، معترضان در خیابان‌های سنندج آتش افروختند و شعارهایی از جمله «کرد و بلوچ برادرند، تشنه خون رهبرند» سردادند.

#جشن_سده #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اجبار خانواده دانش‌آموزان به پرداخت پول چادر برای برگزاری جشن تکلیف در مریوان

- جشن تکلیف یک مراسم دینی و ایدئولوژیک است که آزادی انتخاب خانواده‌ها را نقض می‌کند، کودک ۹ ساله را وارد فضایی می‌کند که همواره با مفهوم «گناه» و عذاب وجدان دست‌و‌پنجه نرم کند و زمینه را برای برنامه‌های ضدانسانی روحانیت حاکم از جمله ترویج و تشویق ازدواج کودکان فراهم می‌کند.

با این حال ظاهرا حکومت حتی هزینه چنین برنامه‌های مخربی را هم خودش نمی‌پردازد و از جیب والدین تامین می‌کند.

در تازه‌ترین مورد، آموزش و پرورش شهرستان مریوان خواهان دریافت ۱۵۰ هزار تومان از والدین برای تهیه چادر جشن تکلیف شده‌است!

#جشن_تکلیف #آموزش_ایدئولوژیک #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شادبودن و برگزاری جشن‌های باستانی، برای واردکردن شکست دیگری به دشمن مشترک، تاثیرگذار است. آسان نیست اما باید تا می‌توانیم از غم و غصه دوری کنیم. در برگزاری این جشن‌ها دادخواهی هم نهفته است.
نمی‌گذاریم یاد و نام عزیزان‌مان فراموش شود.
این تصاویر ساعتی پیش از برگزاری جشن سده در تهران مخابره شده است.
گفتنی ست بنا بر اظهار کاربران جمهوری اسلامی مانع برگزاری جشن سده در کرمان شده است؛ اما هم‌وطنان‌مان در شهر یزد جشن سده را برگزار کرده‌اند. سال گذشته همزمان با انقلاب زن زندگی آزادی، در اهواز شیراز و البته شهرهای دیگر هم این مراسم برگزار شده بود.

درباره‌ی جشن سده

در کتاب نوروزنامه منسوب به خیام میخوانیم:

«هر سال تا به امروز جشن سده را پادشاهان نیک عهد در ایران و توران به جای می‌آورند، بعد از آن به امروز، زمان این جشن به دست فراموشی سپرده شد و فقط زرتشتیان که نگهبان سنن باستانی بوده و هستند این جشن باستانی را بر پا می‌داشتند.»

مرد آویج زیاری نخستین کس پس از اسلام بود که به سال ۳۲۳ هجری (صده دهم میلادی) این جشن را در اصفهان با شکوه فراوان برگزار کرد و گویا به همین دلیل پس از پایان مراسم در توطئه‌ای کشته شد. همچنین در زمان غزنویان این جشن دوباره رونق گرفت و عنصری شاعر نامدار ایران در یکی از جشن‌های سده در برابر امیر محمود غزنوی قصیده‌ای درباره سده خواند که آغاز آن این است:

سده جشن ملوک نامداراست زافریدون و از جـم یادگار است

#یاری_مدنی_توانا
#ایران
#جشن_سده

@Tavaana_TavaanaTech

این تاکید حکومت فقها بر «سن تکلیف» برای دختربچه‌های ۹ ساله ناشی از چیست؟

اگر چه در برخی مناطق کشور هم موضوع «سن بلوغ» دختران و ادامه تحصیل آنها تحت‌الشعاع برخی رسوم و سنت‌های مذهبی قرار می‌گرفت و ازدواج زودهنگام نیز امری متداول بود اما با ظهور رسانه‌ها و افزایش آگاهی عمومی این روند به شدت محدود و ضعیف شده‌بود.

اما جمهوری اسلامی برنامه مدون و منظمی برای بازگرداندن رسوم بدوی و غیرانسانی دارد و در قالب خلق مناسبت‌ها و تدوین برنامه‌هایی خاص در مدارس، به صورت زیرپوستی به دنبال احیای همان مناسبات سنتی در کشور است.

آیا شما با برگزاری «جشن تکلیف» توسط حکومت برای دختربچه خود موافقید؟

مرتباط با این موضوع:
https://dialog.tavaana.org/islamization-and-students/

#جشن_تکلیف #آموزش_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

ویدئویی از خانم «پوری بنایی» - بازیگر برجسته سینمای پیش از انقلاب - که در آن از نقش شهبانو فرح پهلوی در برپایی جشن هنر شیراز تجلیل می‌کند و آن را فرصتی برای هنرمندان ایران و عرضه هنرنمایی‌شان در عرصه‌های مختلف می‌داند.

این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.

پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»

درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

شاید خیلی‌ها یادتان نیاید یا هنوز متولد نشده بودید، روز هشتم آذر ۱۳۷۶، جشن خیابانی مردم پس از بازی ایران استرالیا ... در سراسر کشور ایران، در خیابان‌ها چنین جوی حاکم بود. مردم روی اتوبوس‌ها و همه جا می‌رقصیدند. در حالی که پیش از آن رقصیدن در خیابان، آن هم به این وسعت، امکان نداشت. خیابان‌ها تسخیر شده بود با مردمی که می‌رقصیدند.

رضا صائمی در این باره نوشته:

.🔸️
«✍بیست و هفت سال گذشت....چه روز با شکوهی بود هشت آذر هفتاد و شش ( روز راهیابی ایران به جام جهانی بعد از بازی با استرالیا )...سرشار از شوق و مسرت...حالا اما یک حسرت تاریخی است بر حافظه زخمی ملت....حسرت حال خوش ملی که دیگر تکرار نشد....کاراناوال شادی و جشن‌های جمعی، آن روز متولد شد...هم جَو خیابانش خوب بود هم جواد خیابانی‌اش....همدلی بود و اتحاد...که با تماشایش چه حال خوشی دست می‌داد...نه شر که شوری عجیب در رگ‌های خیابان جاری بود.......حتی نیروی انتظامی‌اش به جای باتوم، بشکن می‌زد....بعد از آن دیگر شادی مردم را اینچنین از عمق جان ندیدیم...تجمیع خوشی به تجمع‌های خونین بدل شد و اشک آورها جای اشک شوق‌ها نشست...حماسه ملبورن حالا یک نوستالژی حسرت برانگیز است...حتی خدادادش هم دیگر نه عزیز که نفرت‌انگیز است....بعد از آن، شادی‌های ما همه در آفساید بود...ما خیلی وقت است که از ته دل شادی نکرده‌ایم...حتی فوتبال هم دیگر حال ما را خوش نکرد که شادی از ترنم آزادی می‌آید نه استودیوم آزادی....از سبزی وطن می‌آید نه زمین چمن....از سرخوشی حال می‌آید نه دلخوشی فوتبال....ما میراث‌های خاطرات خوش جمعی را یکی یکی از دست داه‌ایم.....شوری که در حماسه ملبورن بود در هراس و ملال ما گم شد.....ما حالا سالهاست که در حصار غم‌ها، تماشاگر نوستالژی‌هایی هستیم که به تراژدی‌ها می‌بازند!»


saemi_1355

ـ به نظر شما چه زمان دیگری، بار دیگر مردم در خیابان‌ها جشن خواهند گرفت؟ آن روز را تصور کنید!

#جشن_خیابانی #خبر_مرگش #ایران_استرالیا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏@dialogue1402

جشن شکرگزاری (Thanksgiving)

جشن شکرگزاری که در چهارمین پنج‌شنبه ماه نوامبر برگزار می‌شود، فرصتی است برای گردهمایی خانواده‌ها و دوستان و جشن گرفتن به مناسبت برداشت محصول و شکرگزاری برای داشته‌ها؛ امسال این روز مصادف با ۲۸ نوامبر شده است.

ریشه‌های جشن شکرگزاری در آمریکای شمالی به دورانی که مردم با شکرگزاری به درگاه خداوند برای افزایش محصولات دعا می‌کردند بازمی‌گردد. در گذشته این جشن بیشتر از امروز شکل مذهبی داشت. هرچند امروز این جشن کمتر جنبهٔ مذهبی دارد و بیشتر یک تعطیلات فرهنگی است، ولی همچنان بسیاری از مردم این روز را به عنوان فرصتی برای شکرگزاری و سپاسگزاری از آنچه در زندگی دارند، گرامی می‌دارند.

از نظر سنتی، در این روز معمولا غذاهایی مثل بوقلمون، سیب‌زمینی پوره، سس کرنبری و پای کدوحلوایی سرو می‌شود. این غذاها نمادهایی از فصل پاییز و فراوانی نعمت‌ها هستند. البته مراسم مذهبی هنوز در برخی کلیساها برگزار می‌شود، اما بخش اصلی جشن شکرگزاری بیشتر به گردهمایی خانوادگی و زمان سپری کردن با عزیزان تبدیل شده است.

در انجیل، تأکید فراوانی بر شکرگزاری و سپاسگزاری از خداوند برای نعمت‌ها وجود دارد. برای مثال، در نامه اول به تسالونیکیان (۵:۱۸)، آمده است:

«در همه چیز شکرگزاری کنید، زیرا این است اراده خدا در مسیح عیسی برای شما.»

همچنین، در کتاب مزامیر، بارها از لزوم شکرگزاری به درگاه خداوند به خاطر نعمت‌ها و رحمت‌های او صحبت شده است. از این رو، گرچه جشن شکرگزاری به‌طور خاص به عنوان یک روز مذهبی در کتاب مقدس ذکر نشده است، اما روح و مضمون آن با اصول مسیحیِ سپاسگزاری و قدردانی هماهنگ است.

به نظر می‌رسد که جشن شکرگزاری بیشتر از جشن‌های برداشت محصول در اروپای قرون وسطی و بعدها به مهاجران اولیهٔ آمریکای شمالی انتقال پیدا کرده و تبدیل به یک تعطیلات خاص شده است. این جشن‌ها از جشن‌های سنتی برداشت محصول، که در فرهنگ‌های مسیحی و غیرمسیحی رایج بوده‌اند، تأثیر گرفته‌اند و به این صورت با یک مضمون شکرگزاری در زمینهٔ برداشت محصول و نعمت‌های طبیعی همراه شده‌اند.

#مسیحیت #جشن #شکرگزاری #دین #آیین #رواداری #گفتگو

‏@dialogue1402