This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مرسده شاهین‌کار از مصدومان چشم در اثر شلیک عامدانه به نقاط حساس مردم در خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در سالگرد مصدوم‌شدنش، ضمن انتشار تصاویر از خود و جمعی از مصدومان انقلاب مهسا، نوشت:
«روز ۲۳ مهر آمد،
دو سال پیش همین‌موقع‌ها کارهای خونه رو انجام دادم، به تکالیف مدرسه رزا رسیدگی کردمو پا به خیابان با دستانی خالی گذاشتم و جواب اعتراضم به نداشتن هزاران حق پایمال شده مردمم، گلوله پینتبال به چشم راستم شد، نور چشمم رفت ولی نور چشم خیلیها روشن شد.
امسال در کنار انسان‌های شریف و باغیرتی هستم با شیرزنان و شیرمردان خواهر و برادر شدیم،
ما همخون شدیم،
چون خون‌هایمان در کف خیابان‌ها ریخته و باهم آمیخته شده و چه افتخاری بالاتر از این.
دومین سالگرد قویتر شدنم‌مبااارک.»
گفتگوی توانا با مرسده شاهین‌کار
https://tavaana.org/friday9/
#مرسده_شاهین_کار #چشم_برای_آزادی
#اتحاد_رمز_پیروزی #ایران_من #ایران_آزاد #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«روز ۲۳ مهر آمد،
دو سال پیش همین‌موقع‌ها کارهای خونه رو انجام دادم، به تکالیف مدرسه رزا رسیدگی کردمو پا به خیابان با دستانی خالی گذاشتم و جواب اعتراضم به نداشتن هزاران حق پایمال شده مردمم، گلوله پینتبال به چشم راستم شد، نور چشمم رفت ولی نور چشم خیلیها روشن شد.
امسال در کنار انسان‌های شریف و باغیرتی هستم با شیرزنان و شیرمردان خواهر و برادر شدیم،
ما همخون شدیم،
چون خون‌هایمان در کف خیابان‌ها ریخته و باهم آمیخته شده و چه افتخاری بالاتر از این.
دومین سالگرد قویتر شدنم‌مبااارک.»
گفتگوی توانا با مرسده شاهین‌کار
https://tavaana.org/friday9/
#مرسده_شاهین_کار #چشم_برای_آزادی
#اتحاد_رمز_پیروزی #ایران_من #ایران_آزاد #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فاطمه مجتبایی، مادر جاویدنام غزاله چلابی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«هوا، هوای پاییز است
و من هوای تو در دل دارم 😔
تویی که از نبودنت سرشااارم 💔
و دلتنگیت پاییز را به گریه می اندازد 😭»
دلتنگی‌های خانواده‌های دادخواه تمامی ندارد. حق هم دارند. فرزندان آزاده و شجاع ایران، جرمشان آزادی‌خواهی بود و اگر یک حکومت مردمی و ملی و نرمال در ایران حاکم بود، حالا شرایط خیلی فرق می‌کرد و کشوری با ثروت سرشار و منابع انسانی مستعد، در جهان جایگاهی ویژه داشت و غزاله‌ها شادمانه در کنار خانواده‌هایشان زندگی را جشن می‌گرفتند.
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«هوا، هوای پاییز است
و من هوای تو در دل دارم 😔
تویی که از نبودنت سرشااارم 💔
و دلتنگیت پاییز را به گریه می اندازد 😭»
دلتنگی‌های خانواده‌های دادخواه تمامی ندارد. حق هم دارند. فرزندان آزاده و شجاع ایران، جرمشان آزادی‌خواهی بود و اگر یک حکومت مردمی و ملی و نرمال در ایران حاکم بود، حالا شرایط خیلی فرق می‌کرد و کشوری با ثروت سرشار و منابع انسانی مستعد، در جهان جایگاهی ویژه داشت و غزاله‌ها شادمانه در کنار خانواده‌هایشان زندگی را جشن می‌گرفتند.
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فاطمه مجتبایی با این ویدیو روز کوهنورد را به فرزند دلیرش تبریک گفت.
۱۴۰۳/۷/۲۹ روز کوهنورد
جان مادر روزت مباارک 💔
آخرین کلام غزاله چلابی پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»
در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»
غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.
غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانیاش شلیک شده بود، پیشانیاش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.
#کوهنوردی🗻
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۴۰۳/۷/۲۹ روز کوهنورد
جان مادر روزت مباارک 💔
آخرین کلام غزاله چلابی پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»
در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»
غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.
غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانیاش شلیک شده بود، پیشانیاش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.
#کوهنوردی🗻
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شجاعت_را_تکثیر_کنیم
#اتحاد_رمز_پیروزی
#غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز مراسم سالگرد جاویدنام امیرجواد اسعدزاده در مشهد بر سر مزارش برگزار شد، دکتر حسن باقری‌نیا می‌گوید قتل امیرجواد در مسجد نشان داد که جمهوری اسلامی می‌تواند مسجد را هم به قتلگاه تبدیل کند.
«#اميرجواداسعدزاده نقاش بود و گرافیست و پسری بسیار آرام و مهربان بود از خانواده‌ای که پدر ارتشی بود. پدر داغدار امیرجواد، از دوران قبل از انقلاب افسرارتش بوده است و همه هشت سال جنگ را هم در جبهه برای این آب و خاک جنگیده است.
شنبه ۲۸ آبان، در بلوار پیروزی مشهد، حدفاصل هنرستان و هفت‌تیر، امیرجواد با یکی از دوستانش در حال کشیدن نقاشی اعتراضی روی دیوار بوده‌اند که چهار بسیجی سرمی‌رسند و آنهارا می‌گیرند و به زیرزمین مسجدی در همان نزدیکی منتقل می‌کنند و آنها را به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و سپس پیکر نیمه‌جان امیر و دوستش را به کلانتری هفت‌تیر مشهد منتقل می‌کنند. مأموران کلانتری امیر را که دیگر علائم حیاتی نداشته روی صندلی نگه‌می‌دارند و فرم جلوی او می‌گذارند و امیر همین‌جا تمام می‌کند و از روی صندلی به زمین می‌افتد. مأموران کلانتری جنازه او را به بیمارستان جوادالائمه منتقل می‌کنند و بیمارستان از پذیرش او به علت اینکه علائم حیاتی نداشته خود‌داری می‌کند و مأموران کلانتری با مسئولین بیمارستان وارد جر و بحث می‌شوند و آنها را وادار می‌کنند که بنویسند در بیمارستان فوت کرده و دوربین‌های بیمارستان را جمع می‌کنند و می‌برند.
وقتی به خانواده خبر فوت امیر را می‌دهند، شرط می‌گذارند که تنها در صورتی جنازه را تحویل می‌دهند که مراسم برگزار نشود و وقتی خانواده در گورستان منتظر جنازه برای خاکسپاری بودند از شورای تأمین به خانواده اطلاع می‌دهند که ما جنازه را به گورستان دیگری می‌بریم به نام امام‌رضا و باید خودتان را به آنجا برسانید. در گورستان به هیچ عنوان اجازه دیدن متوفی را نمی‌دهند که یکی از اعضای خانواده با وجود ممانعت مأموران امنیتی موفق می‌شود بخشی از پلاستیک و کفن را پاره کند و قسمتی از صورت امیرجواد را می‌بیند.»
#زن_زندگی_آزادی #آزادی #امیرجواد_اسعدزاده #مهسا_امینی #اتحاد_رمز_پیروزی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«#اميرجواداسعدزاده نقاش بود و گرافیست و پسری بسیار آرام و مهربان بود از خانواده‌ای که پدر ارتشی بود. پدر داغدار امیرجواد، از دوران قبل از انقلاب افسرارتش بوده است و همه هشت سال جنگ را هم در جبهه برای این آب و خاک جنگیده است.
شنبه ۲۸ آبان، در بلوار پیروزی مشهد، حدفاصل هنرستان و هفت‌تیر، امیرجواد با یکی از دوستانش در حال کشیدن نقاشی اعتراضی روی دیوار بوده‌اند که چهار بسیجی سرمی‌رسند و آنهارا می‌گیرند و به زیرزمین مسجدی در همان نزدیکی منتقل می‌کنند و آنها را به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و سپس پیکر نیمه‌جان امیر و دوستش را به کلانتری هفت‌تیر مشهد منتقل می‌کنند. مأموران کلانتری امیر را که دیگر علائم حیاتی نداشته روی صندلی نگه‌می‌دارند و فرم جلوی او می‌گذارند و امیر همین‌جا تمام می‌کند و از روی صندلی به زمین می‌افتد. مأموران کلانتری جنازه او را به بیمارستان جوادالائمه منتقل می‌کنند و بیمارستان از پذیرش او به علت اینکه علائم حیاتی نداشته خود‌داری می‌کند و مأموران کلانتری با مسئولین بیمارستان وارد جر و بحث می‌شوند و آنها را وادار می‌کنند که بنویسند در بیمارستان فوت کرده و دوربین‌های بیمارستان را جمع می‌کنند و می‌برند.
وقتی به خانواده خبر فوت امیر را می‌دهند، شرط می‌گذارند که تنها در صورتی جنازه را تحویل می‌دهند که مراسم برگزار نشود و وقتی خانواده در گورستان منتظر جنازه برای خاکسپاری بودند از شورای تأمین به خانواده اطلاع می‌دهند که ما جنازه را به گورستان دیگری می‌بریم به نام امام‌رضا و باید خودتان را به آنجا برسانید. در گورستان به هیچ عنوان اجازه دیدن متوفی را نمی‌دهند که یکی از اعضای خانواده با وجود ممانعت مأموران امنیتی موفق می‌شود بخشی از پلاستیک و کفن را پاره کند و قسمتی از صورت امیرجواد را می‌بیند.»
#زن_زندگی_آزادی #آزادی #امیرجواد_اسعدزاده #مهسا_امینی #اتحاد_رمز_پیروزی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز قرار بود سالگرد جاویدنام امیرجواد اسعدزاده در مشهد بر سر مزارش برگزار شود، دکتر حسن باقری‌نیا و دکتر کمال جعفری‌یزدی برای حضور در مراسم رفته بودند، ولی ماموران امنیتی اجازه برگزاری مراسم را ندادند. آقای دکتر کمال جعفری‌یزدی در این ویدیو در این خصوص توضیح می‌دهد.
«#اميرجواداسعدزاده نقاش بود و گرافیست و پسری بسیار آرام و مهربان بود از خانواده‌ای که پدر ارتشی بود. پدر داغدار امیرجواد، از دوران قبل از انقلاب افسرارتش بوده است و همه هشت سال جنگ را هم در جبهه برای این آب و خاک جنگیده است.
شنبه ۲۸ آبان، در بلوار پیروزی مشهد، حدفاصل هنرستان و هفت‌تیر، امیرجواد با یکی از دوستانش در حال کشیدن نقاشی اعتراضی روی دیوار بوده‌اند که چهار بسیجی سرمی‌رسند و آنهارا می‌گیرند و به زیرزمین مسجدی در همان نزدیکی منتقل می‌کنند و آنها را به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و سپس پیکر نیمه‌جان امیر و دوستش را به کلانتری هفت‌تیر مشهد منتقل می‌کنند. مأموران کلانتری امیر را که دیگر علائم حیاتی نداشته روی صندلی نگه‌می‌دارند و فرم جلوی او می‌گذارند و امیر همین‌جا تمام می‌کند و از روی صندلی به زمین می‌افتد. مأموران کلانتری جنازه او را به بیمارستان جوادالائمه منتقل می‌کنند و بیمارستان از پذیرش او به علت اینکه علائم حیاتی نداشته خود‌داری می‌کند و مأموران کلانتری با مسئولین بیمارستان وارد جر و بحث می‌شوند و آنها را وادار می‌کنند که بنویسند در بیمارستان فوت کرده و دوربین‌های بیمارستان را جمع می‌کنند و می‌برند.
وقتی به خانواده خبر فوت امیر را می‌دهند، شرط می‌گذارند که تنها در صورتی جنازه را تحویل می‌دهند که مراسم برگزار نشود و وقتی خانواده در گورستان منتظر جنازه برای خاکسپاری بودند از شورای تأمین به خانواده اطلاع می‌دهند که ما جنازه را به گورستان دیگری می‌بریم به نام امام‌رضا و باید خودتان را به آنجا برسانید. در گورستان به هیچ عنوان اجازه دیدن متوفی را نمی‌دهند که یکی از اعضای خانواده با وجود ممانعت مأموران امنیتی موفق می‌شود بخشی از پلاستیک و کفن را پاره کند و قسمتی از صورت امیرجواد را می‌بیند.»
#زن_زندگی_آزادی #آزادی #امیرجواد_اسعدزاده #مهسا_امینی #اتحاد_رمز_پیروزی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«#اميرجواداسعدزاده نقاش بود و گرافیست و پسری بسیار آرام و مهربان بود از خانواده‌ای که پدر ارتشی بود. پدر داغدار امیرجواد، از دوران قبل از انقلاب افسرارتش بوده است و همه هشت سال جنگ را هم در جبهه برای این آب و خاک جنگیده است.
شنبه ۲۸ آبان، در بلوار پیروزی مشهد، حدفاصل هنرستان و هفت‌تیر، امیرجواد با یکی از دوستانش در حال کشیدن نقاشی اعتراضی روی دیوار بوده‌اند که چهار بسیجی سرمی‌رسند و آنهارا می‌گیرند و به زیرزمین مسجدی در همان نزدیکی منتقل می‌کنند و آنها را به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و سپس پیکر نیمه‌جان امیر و دوستش را به کلانتری هفت‌تیر مشهد منتقل می‌کنند. مأموران کلانتری امیر را که دیگر علائم حیاتی نداشته روی صندلی نگه‌می‌دارند و فرم جلوی او می‌گذارند و امیر همین‌جا تمام می‌کند و از روی صندلی به زمین می‌افتد. مأموران کلانتری جنازه او را به بیمارستان جوادالائمه منتقل می‌کنند و بیمارستان از پذیرش او به علت اینکه علائم حیاتی نداشته خود‌داری می‌کند و مأموران کلانتری با مسئولین بیمارستان وارد جر و بحث می‌شوند و آنها را وادار می‌کنند که بنویسند در بیمارستان فوت کرده و دوربین‌های بیمارستان را جمع می‌کنند و می‌برند.
وقتی به خانواده خبر فوت امیر را می‌دهند، شرط می‌گذارند که تنها در صورتی جنازه را تحویل می‌دهند که مراسم برگزار نشود و وقتی خانواده در گورستان منتظر جنازه برای خاکسپاری بودند از شورای تأمین به خانواده اطلاع می‌دهند که ما جنازه را به گورستان دیگری می‌بریم به نام امام‌رضا و باید خودتان را به آنجا برسانید. در گورستان به هیچ عنوان اجازه دیدن متوفی را نمی‌دهند که یکی از اعضای خانواده با وجود ممانعت مأموران امنیتی موفق می‌شود بخشی از پلاستیک و کفن را پاره کند و قسمتی از صورت امیرجواد را می‌بیند.»
#زن_زندگی_آزادی #آزادی #امیرجواد_اسعدزاده #مهسا_امینی #اتحاد_رمز_پیروزی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حسین رونقی، فعال سیاسی، در متنی که در شبکه‌های اجتماعی نوشت، درباره لزوم تمرکز بر مبارزه با جمهوری اسلامی به تاکید کرد و نوشت:
فشار زندگی در ایران به گونه‌ایست که مردم دشمن خود را بهتر از هر زمانی می‌شناسند و می‌دانند تا زمانی که جمهوری اسلامی بر این خاک حاکم است، سرنوشتی جز مرگ و ویرانی در انتظار ما نیست. مردم، همان‌طور که کیانوش نیز گفته بود، می‌دانند که «جمهوری اسلامی در شان ملت ما نیست.» اصل ماجرا همین است که متأسفانه کمتر از هر حاشیه‌ای به آن پرداخته می‌شود.
او همچنین نوشت:
کیانوش با مرگ هولناکش خواست به همه‌ی ما تلنگری بزند. شخصا با مرگ کیانوش تکان خوردم و دیگر آن انسان قبلی نیستم. امیدوارم که روزی این تلنگر شامل همه بشود.
هرچند یک تن هستم، اما کنار مردمم هرگز تنها نیستم...
این روزها که در نقاط مختلف شهر تحصن می‌کنم، هدفم یک چیز است: تکرار خواسته‌های کیانوش و حمایت از هموطنان آزاده‌ی در بند. فراخوان نداده و نمی‌دهم و خواهان پیوستن مردم به تحصن نیستم چرا که هدفم پایبندی بر عهدی‌است که با کیانوش بستم. در لحظات آخری که کیانوش را دیدم، قبل از خروج از ساختمان، به او گفتم «هر تصمیمی می‌گیری، بگو من کنارت می‌آیم. هرکجا بخواهی بروی و هرکاری بکنی، من کنارت هستم.» خندید و گفت: «به تو نمی‌گویم، تو می‌آیی.» کیانوش فرصت همراهی در آن روز بارانی را از من گرفت، چون اهل کشتن خود نیستم، می‌جنگم و تا تحقق آخرین خواسته‌هایش، از پافشاری دست نخواهم کشید.
از مردمی که زیر بار فشار اقتصادی و اجتماعی له شده‌اند، انتظار همراهی ندارم، گرچه احساس تنهایی هم نمی‌کنم چرا که می‌دانم هموطنان بسیاری سوگوار کیانوش و خواهان تحقق خواسته‌های کیانوش‌اند. می‌دانم مخالفت با حکومت اشغالگر خواست اکثر ایرانیان است، باقی مسائل حاشیه‌اند، نه متن.
در هفته‌ی اخیر، حمایت‌های خالصانه‌ی زیادی دریافت کرده‌ام. در این بین نیز متوجه شده‌ام که عده‌ای با استفاده از شرایط فعلی و اعتراض تک‌نفره‌ی من، به همان رویه‌ای ادامه می‌دهند که بارها مخالفتم را با آن ابراز کرده‌ام. به ایجاد شکاف و حتی سرزنش مردم ادامه می‌دهند و این بار، من را ابزار خود قرار داده‌اند. عده‌ای دیگر نیز اهداف و سخنان کیانوش را نادیده می‌گیرند و او را ابزار ایجاد تنش و دشمنی می‌کنند.
فشار زندگی در ایران به گونه‌ایست که مردم دشمن خود را بهتر از هر زمانی می‌شناسند و می‌دانند تا زمانی که جمهوری اسلامی بر این خاک حاکم است، سرنوشتی جز مرگ و ویرانی در انتظار ما نیست. مردم، همان‌طور که کیانوش نیز گفته بود، می‌دانند که «جمهوری اسلامی در شان ملت ما نیست.» اصل ماجرا همین است که متأسفانه کمتر از هر حاشیه‌ای به آن پرداخته می‌شود.
گروه‌هایی در فضای مجازی با استفاده از عباراتی نامناسب و اتهامات ناروا به یکدیگر حمله می‌کنند و آن‌چه رخ می‌دهد، خواست جمهوری اسلامی‌ست: انسانیت‌زدایی از ایرانیان. پیش از مرگ دردناک کیانوش، همین الفاظ و اتهامات مالی، اخلاقی و امنیتی علیه او مطرح می‌شد. به ایران و ایرانی بارها بی‌حرمتی کرده و امروز مدعی حمایت از منی‌اند که جز آزادی ملت ایران و آبادی ایران خواستی در دل ندارم. گروه دیگری از هیچ بی‌مهری و اتهام ناروایی علیه من سر باز نزده‌اند. اتهامات مالی، اخلاقی، امنیتی، حتی اتهام قتل که به خواب هم نمی‌دیدم روزی علیهم استفاده شود. امروز این افراد مدعی‌اند که حمایتی که از من شد اگر از کیانوش شده بود، کیانوش شاید زنده بود. گویی ما به آنها یک مرگ بدهکاریم، باید بمیریم تا لایق حمایت باشیم و اگر زنده ماندیم، دروغ‌پردازم و لایق لعن و نفرین.
ما باید به یک سری اصول و ارزش‌های کلی پایبند باشیم که بتوانیم این جامعه را از چنگ سیاهی حاکم نجات دهیم، وگرنه آن‌چه رخ خواهد داد، کمک به غرق کردن این جامعه و کشور است.
معتقدم که این چنددستگی مجازی در بطن جامعه نمود ندارد و مردم بیش از آن درگیر بقا و معضلات معیشتی هستند که به این امور بپردازند.
کیانوش با مرگ هولناکش خواست به همه‌ی ما تلنگری بزند. شخصا با مرگ کیانوش تکان خوردم و دیگر آن انسان قبلی نیستم. امیدوارم که روزی این تلنگر شامل همه بشود.
پی‌نوشت:
مرام‌نامه پیشنهادی برای «کنشگران عرصه سیاست»
@Hosseinronaghi
مرام نامه پیشنهادی آقای رونقی به کنشگران عرصه سیاست هم خواندنی است.
طرح از مونیکا سلطانی
#کیانوش_سنجری #حسین_رونقی #اتحاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فشار زندگی در ایران به گونه‌ایست که مردم دشمن خود را بهتر از هر زمانی می‌شناسند و می‌دانند تا زمانی که جمهوری اسلامی بر این خاک حاکم است، سرنوشتی جز مرگ و ویرانی در انتظار ما نیست. مردم، همان‌طور که کیانوش نیز گفته بود، می‌دانند که «جمهوری اسلامی در شان ملت ما نیست.» اصل ماجرا همین است که متأسفانه کمتر از هر حاشیه‌ای به آن پرداخته می‌شود.
او همچنین نوشت:
کیانوش با مرگ هولناکش خواست به همه‌ی ما تلنگری بزند. شخصا با مرگ کیانوش تکان خوردم و دیگر آن انسان قبلی نیستم. امیدوارم که روزی این تلنگر شامل همه بشود.
هرچند یک تن هستم، اما کنار مردمم هرگز تنها نیستم...
این روزها که در نقاط مختلف شهر تحصن می‌کنم، هدفم یک چیز است: تکرار خواسته‌های کیانوش و حمایت از هموطنان آزاده‌ی در بند. فراخوان نداده و نمی‌دهم و خواهان پیوستن مردم به تحصن نیستم چرا که هدفم پایبندی بر عهدی‌است که با کیانوش بستم. در لحظات آخری که کیانوش را دیدم، قبل از خروج از ساختمان، به او گفتم «هر تصمیمی می‌گیری، بگو من کنارت می‌آیم. هرکجا بخواهی بروی و هرکاری بکنی، من کنارت هستم.» خندید و گفت: «به تو نمی‌گویم، تو می‌آیی.» کیانوش فرصت همراهی در آن روز بارانی را از من گرفت، چون اهل کشتن خود نیستم، می‌جنگم و تا تحقق آخرین خواسته‌هایش، از پافشاری دست نخواهم کشید.
از مردمی که زیر بار فشار اقتصادی و اجتماعی له شده‌اند، انتظار همراهی ندارم، گرچه احساس تنهایی هم نمی‌کنم چرا که می‌دانم هموطنان بسیاری سوگوار کیانوش و خواهان تحقق خواسته‌های کیانوش‌اند. می‌دانم مخالفت با حکومت اشغالگر خواست اکثر ایرانیان است، باقی مسائل حاشیه‌اند، نه متن.
در هفته‌ی اخیر، حمایت‌های خالصانه‌ی زیادی دریافت کرده‌ام. در این بین نیز متوجه شده‌ام که عده‌ای با استفاده از شرایط فعلی و اعتراض تک‌نفره‌ی من، به همان رویه‌ای ادامه می‌دهند که بارها مخالفتم را با آن ابراز کرده‌ام. به ایجاد شکاف و حتی سرزنش مردم ادامه می‌دهند و این بار، من را ابزار خود قرار داده‌اند. عده‌ای دیگر نیز اهداف و سخنان کیانوش را نادیده می‌گیرند و او را ابزار ایجاد تنش و دشمنی می‌کنند.
فشار زندگی در ایران به گونه‌ایست که مردم دشمن خود را بهتر از هر زمانی می‌شناسند و می‌دانند تا زمانی که جمهوری اسلامی بر این خاک حاکم است، سرنوشتی جز مرگ و ویرانی در انتظار ما نیست. مردم، همان‌طور که کیانوش نیز گفته بود، می‌دانند که «جمهوری اسلامی در شان ملت ما نیست.» اصل ماجرا همین است که متأسفانه کمتر از هر حاشیه‌ای به آن پرداخته می‌شود.
گروه‌هایی در فضای مجازی با استفاده از عباراتی نامناسب و اتهامات ناروا به یکدیگر حمله می‌کنند و آن‌چه رخ می‌دهد، خواست جمهوری اسلامی‌ست: انسانیت‌زدایی از ایرانیان. پیش از مرگ دردناک کیانوش، همین الفاظ و اتهامات مالی، اخلاقی و امنیتی علیه او مطرح می‌شد. به ایران و ایرانی بارها بی‌حرمتی کرده و امروز مدعی حمایت از منی‌اند که جز آزادی ملت ایران و آبادی ایران خواستی در دل ندارم. گروه دیگری از هیچ بی‌مهری و اتهام ناروایی علیه من سر باز نزده‌اند. اتهامات مالی، اخلاقی، امنیتی، حتی اتهام قتل که به خواب هم نمی‌دیدم روزی علیهم استفاده شود. امروز این افراد مدعی‌اند که حمایتی که از من شد اگر از کیانوش شده بود، کیانوش شاید زنده بود. گویی ما به آنها یک مرگ بدهکاریم، باید بمیریم تا لایق حمایت باشیم و اگر زنده ماندیم، دروغ‌پردازم و لایق لعن و نفرین.
ما باید به یک سری اصول و ارزش‌های کلی پایبند باشیم که بتوانیم این جامعه را از چنگ سیاهی حاکم نجات دهیم، وگرنه آن‌چه رخ خواهد داد، کمک به غرق کردن این جامعه و کشور است.
معتقدم که این چنددستگی مجازی در بطن جامعه نمود ندارد و مردم بیش از آن درگیر بقا و معضلات معیشتی هستند که به این امور بپردازند.
کیانوش با مرگ هولناکش خواست به همه‌ی ما تلنگری بزند. شخصا با مرگ کیانوش تکان خوردم و دیگر آن انسان قبلی نیستم. امیدوارم که روزی این تلنگر شامل همه بشود.
پی‌نوشت:
مرام‌نامه پیشنهادی برای «کنشگران عرصه سیاست»
@Hosseinronaghi
مرام نامه پیشنهادی آقای رونقی به کنشگران عرصه سیاست هم خواندنی است.
طرح از مونیکا سلطانی
#کیانوش_سنجری #حسین_رونقی #اتحاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر حسن باقری‌نیا، در این ویدیو به این سوال‌ها پاسخ می‌دهد که:
«چه کسی می‌خواهد «من و تو»، «ما» نشویم؟
در مبارزه با نظام تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی چگونه از تخریب یکدیگر پرهیز و درگیر حاشیه‌ها نشویم؟»
او می‌گوید:
«قبل از هر چیز لازم است بدانیم زیستن در نظام‌های تمامیت‌خواه با نوعی بی‌اعتمادی همراه است، چرا که فرهنگ استبدادی مزدور پرور است اما با این وجود برای پرهیز از تفرقه میان اپوزیسیون شاید نکات زیر قابل تامل باشد.
پذیرش تفاوت‌ها، پرهیز از تفکر سیاه و سفید، دوری از کمالگرایی، قائل شدن خط قرمزهای حداقلی، تاکید بر شاخص‌ها، پرهیز از برچسب زنی و قضاوت زود هنگام، پرهیز از تخریب شخصیت، پذیرش امکان خطا و....»
شما چه نکات دیگری را به این لیست اضافه می‌کنید؟ پیشنهاد شما برای به حداقل رساندن تنش‌ها میان اپوزیسیون چیست؟
#همبستگی #مدیریت_تنازع #تکثرگرایی #پذیرش #اتحاد_رمز_پیروزی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«چه کسی می‌خواهد «من و تو»، «ما» نشویم؟
در مبارزه با نظام تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی چگونه از تخریب یکدیگر پرهیز و درگیر حاشیه‌ها نشویم؟»
او می‌گوید:
«قبل از هر چیز لازم است بدانیم زیستن در نظام‌های تمامیت‌خواه با نوعی بی‌اعتمادی همراه است، چرا که فرهنگ استبدادی مزدور پرور است اما با این وجود برای پرهیز از تفرقه میان اپوزیسیون شاید نکات زیر قابل تامل باشد.
پذیرش تفاوت‌ها، پرهیز از تفکر سیاه و سفید، دوری از کمالگرایی، قائل شدن خط قرمزهای حداقلی، تاکید بر شاخص‌ها، پرهیز از برچسب زنی و قضاوت زود هنگام، پرهیز از تخریب شخصیت، پذیرش امکان خطا و....»
شما چه نکات دیگری را به این لیست اضافه می‌کنید؟ پیشنهاد شما برای به حداقل رساندن تنش‌ها میان اپوزیسیون چیست؟
#همبستگی #مدیریت_تنازع #تکثرگرایی #پذیرش #اتحاد_رمز_پیروزی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۴۶ سال، ۴۶ گام به عقب...
چه شد که ایران، از اوج آرزوها به دامان ارتجاع سقوط کرد؟
تاریخ نه فراموش می‌کند و نه بخشنده است؛
این ویدیوی کوتاه، نگاهی سریع به مسیری است که از پیشرفت دورمان کرد...
چه چیزی ما را به نابودی خود کشاند؟ نااگاهی؟ بی‌سوادی؟ مذهب؟ عدم درک توسعه؟ توسعه آمرانه؟ توسعه نیافتگی سیاسی؟ دشمنان خارجی؟ عدم مسئولیت‌پذیری اکثریت خاموش؟ جنگ سرد و تاثیرپذیری از انقلاب‌ها؟
برای آنکه نگاهی رو به آینده داشته باشیم چه باید بکنیم؟ چگونه مسئولیت‌پذیر باشیم و ایران را به مدار رشد و توسعه برگردانیم؟
چقدر می‌توانیم پذیرای گوناگونی باشیم و با هم در عین اختلاف نظر اتحاد داشته باشیم؟
ما به ایران برمی‌گردیم این جبر زمانه است. ایران یگانه وطن ماست و چیزی است که ما را پیوند می‌دهد. خیر و سعادت جمعی ما در توجه توامان به حقوق بشر، دموکراسی، سکولاریسم و ایرانیت است.
ادیت: #کمپانی_فرکانس
#فرزندان_ایران #اتحاد
#انقلاب_ملی_ایران #آزادی #زن_زندگی_آزادی
#انقلاب_ملی #هنر_اعتراض
#شورش_۵۷ #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
چه شد که ایران، از اوج آرزوها به دامان ارتجاع سقوط کرد؟
تاریخ نه فراموش می‌کند و نه بخشنده است؛
این ویدیوی کوتاه، نگاهی سریع به مسیری است که از پیشرفت دورمان کرد...
چه چیزی ما را به نابودی خود کشاند؟ نااگاهی؟ بی‌سوادی؟ مذهب؟ عدم درک توسعه؟ توسعه آمرانه؟ توسعه نیافتگی سیاسی؟ دشمنان خارجی؟ عدم مسئولیت‌پذیری اکثریت خاموش؟ جنگ سرد و تاثیرپذیری از انقلاب‌ها؟
برای آنکه نگاهی رو به آینده داشته باشیم چه باید بکنیم؟ چگونه مسئولیت‌پذیر باشیم و ایران را به مدار رشد و توسعه برگردانیم؟
چقدر می‌توانیم پذیرای گوناگونی باشیم و با هم در عین اختلاف نظر اتحاد داشته باشیم؟
ما به ایران برمی‌گردیم این جبر زمانه است. ایران یگانه وطن ماست و چیزی است که ما را پیوند می‌دهد. خیر و سعادت جمعی ما در توجه توامان به حقوق بشر، دموکراسی، سکولاریسم و ایرانیت است.
ادیت: #کمپانی_فرکانس
#فرزندان_ایران #اتحاد
#انقلاب_ملی_ایران #آزادی #زن_زندگی_آزادی
#انقلاب_ملی #هنر_اعتراض
#شورش_۵۷ #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🔆 اتحاد، کلید رهایی از ظلم: فراخوانی برای همبستگی صنفی در برابر جمهوری اسلامی
✍️سارا سیاهپور/ فعال صنفی معلمان
امروز فضای مجازی مملو از اخبار تجمع اعتراضی معلمان بازنشسته سراسر کشور در تهران است. این اعتراضات، که بارها و بارها تکرار شده‌اند، نشان‌دهنده عزم راسخ معلمان برای احقاق حقوق خود است. معلمان، همان‌طور که همواره گفته‌اند، خیابان‌ها را به عنوان تنها راه نجات و مطالبه‌گری خود انتخاب کرده‌اند و به شکلی مقتدرانه فریاد عدالت‌خواهی سر داده اند.
با این حال، حسرت می‌خورم که چرا در این اعتراضات، همه‌ی ما به عنوان اقشار مختلف جامعه متحد نمی‌شویم تا ریشه ظلم و ستم را با هم بخشکانیم.
کارگر، معلم، پرستار، دانشجو و سایر اقشار آسیب‌دیده، همگی از وضعیت موجود گله‌مندیم. همه می‌دانیم که مسئول اصلی این وضعیت، حاکمان جمهوری اسلامی هستند. اما چرا هر کدام از ما به‌طور جداگانه اعتراض میکنیم؟
اتحاد نیاز امروز ماست.
اتحاد در این روزهای سخت می‌تواند به آزادی سریع‌تر و اطمینان بخش تری منتهی شود. بیایید دست در دست هم، این ظلم را پایان دهیم و جمهوری اسلامی را به خاک بسپاریم.
ـسارا سیاهپور، فعال صنفی معلمان است که بارها احضار و بازداشت شده است. پیام او روشن است،چرا اصناف مختلف جدا جدا تجمع برگزار می‌کنند؟ معلمان بازنشسته، پرستاران، معلمان شاغل، دانشجویان، بازنشستگان مخابرات، بازنشستگان فولاد، کارگران نفت و ... در اکثر روزها جدا جدا تجمع برگزار می‌کنند. اگر همه اقشار با هم متحد حضور پیدا کنند و مشکل اصلی و علت‌العلل همه نابسامانی‌ها را هدف قرار دهند، قدرت بیشتری خواهند داشت و نتیجه مطلوب حاصل خواهد گردید.
نظر شما چیست؟
#سارا_سیاهپور #همبستگی #اتحاد #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️سارا سیاهپور/ فعال صنفی معلمان
امروز فضای مجازی مملو از اخبار تجمع اعتراضی معلمان بازنشسته سراسر کشور در تهران است. این اعتراضات، که بارها و بارها تکرار شده‌اند، نشان‌دهنده عزم راسخ معلمان برای احقاق حقوق خود است. معلمان، همان‌طور که همواره گفته‌اند، خیابان‌ها را به عنوان تنها راه نجات و مطالبه‌گری خود انتخاب کرده‌اند و به شکلی مقتدرانه فریاد عدالت‌خواهی سر داده اند.
با این حال، حسرت می‌خورم که چرا در این اعتراضات، همه‌ی ما به عنوان اقشار مختلف جامعه متحد نمی‌شویم تا ریشه ظلم و ستم را با هم بخشکانیم.
کارگر، معلم، پرستار، دانشجو و سایر اقشار آسیب‌دیده، همگی از وضعیت موجود گله‌مندیم. همه می‌دانیم که مسئول اصلی این وضعیت، حاکمان جمهوری اسلامی هستند. اما چرا هر کدام از ما به‌طور جداگانه اعتراض میکنیم؟
اتحاد نیاز امروز ماست.
اتحاد در این روزهای سخت می‌تواند به آزادی سریع‌تر و اطمینان بخش تری منتهی شود. بیایید دست در دست هم، این ظلم را پایان دهیم و جمهوری اسلامی را به خاک بسپاریم.
ـسارا سیاهپور، فعال صنفی معلمان است که بارها احضار و بازداشت شده است. پیام او روشن است،چرا اصناف مختلف جدا جدا تجمع برگزار می‌کنند؟ معلمان بازنشسته، پرستاران، معلمان شاغل، دانشجویان، بازنشستگان مخابرات، بازنشستگان فولاد، کارگران نفت و ... در اکثر روزها جدا جدا تجمع برگزار می‌کنند. اگر همه اقشار با هم متحد حضور پیدا کنند و مشکل اصلی و علت‌العلل همه نابسامانی‌ها را هدف قرار دهند، قدرت بیشتری خواهند داشت و نتیجه مطلوب حاصل خواهد گردید.
نظر شما چیست؟
#سارا_سیاهپور #همبستگی #اتحاد #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
از صفحه الهه اجباری، فعال حقوق بشر
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
مرسی از نگین شیرآقایی عزیز،کنشگر و بنیانگذار آزادی نتورک
که ما کلی ازش یادگرفتیم.
“چرا پایبندی به ارزش‌ها این‌قدر مهم است و چطور می‌توانیم آدم‌هایی را پیدا کنیم که در کار گروهی واقعاً قابل اعتماد باشند؟”
داشتم فکر می‌کردم که وقتی از آدم‌ها سوال‌هایی مثل رنگ مورد علاقه‌اشون یا غذای محبوبشون می‌پرسیم، واقعاً چیزی از عمق شخصیت و ارزش‌هاشون دستگیرمون نمی‌شه. اما یه سوال خوب می‌تونه یه گفتگوی عمیق و ارزشمند بسازه.
مثلا اگر شازده کوچولویی با ادم‌ها می‌خواستیم اشنا بشیم ازشون بجای سوالا می‌پرسیدیم؟
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
#نسل_زد #حقوق_بشر #اتحاد #ایران #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #فیلم #اکسپلور #الهه_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
مرسی از نگین شیرآقایی عزیز،کنشگر و بنیانگذار آزادی نتورک
که ما کلی ازش یادگرفتیم.
“چرا پایبندی به ارزش‌ها این‌قدر مهم است و چطور می‌توانیم آدم‌هایی را پیدا کنیم که در کار گروهی واقعاً قابل اعتماد باشند؟”
داشتم فکر می‌کردم که وقتی از آدم‌ها سوال‌هایی مثل رنگ مورد علاقه‌اشون یا غذای محبوبشون می‌پرسیم، واقعاً چیزی از عمق شخصیت و ارزش‌هاشون دستگیرمون نمی‌شه. اما یه سوال خوب می‌تونه یه گفتگوی عمیق و ارزشمند بسازه.
مثلا اگر شازده کوچولویی با ادم‌ها می‌خواستیم اشنا بشیم ازشون بجای سوالا می‌پرسیدیم؟
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
#نسل_زد #حقوق_بشر #اتحاد #ایران #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #فیلم #اکسپلور #الهه_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حضور مرسده شاهین‌کار و راحله امیری در کنسرت ابی، و جایی که آبی می‌خواند:
وقتی دلگیری و تنها غربت تمام دنیا از دریچه قشنگِ چشم روشنت می باره
نمی‌تونم غریبه باشم توی آیینه چشمات تو بذار كه من بسوزم مثلِ شمعی توی شب‌هات
توی این غروب دلگیر جدایی ،توی غربتی كه همرنگ چشاته
همیشه غبار اندوه روی گلبرگ لباته حرفی داری روی لب‌هات اگه آه سینه سوزه
.
.
و دو عزیزی که چشم‌های زیبای خود را در راه آزادی ایران از دست دادند.
👁️✨✌🏾
#زن_زندگی_آزادی #مرسده_شاهین_کار #راحله_امیری #ایران_آزاد #ایران_من #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #چشم_برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
وقتی دلگیری و تنها غربت تمام دنیا از دریچه قشنگِ چشم روشنت می باره
نمی‌تونم غریبه باشم توی آیینه چشمات تو بذار كه من بسوزم مثلِ شمعی توی شب‌هات
توی این غروب دلگیر جدایی ،توی غربتی كه همرنگ چشاته
همیشه غبار اندوه روی گلبرگ لباته حرفی داری روی لب‌هات اگه آه سینه سوزه
.
.
و دو عزیزی که چشم‌های زیبای خود را در راه آزادی ایران از دست دادند.
👁️✨✌🏾
#زن_زندگی_آزادی #مرسده_شاهین_کار #راحله_امیری #ایران_آزاد #ایران_من #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #چشم_برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این صدای رسا و واضح از سیستان و بلوچستان(شهر سراوان ۶بهمن۱۴۰۳) است که ازمردم میخواد اتحاد داشته باشند تا خامنه‌ای و ج اسلامی را بیرون کنیم...
از روزی که جمهوری اسلامی بر سرکار آمد، بین کُرد، ترک، فارس، بلوچ، عرب و ...تفرقه انداخته و یکی از دلایلی بوده که تا به امروز هم توانسته سرپا بماند...
جمهوری اسلامی نیروهایش را آموزش می‌دهد تا در فضای مجازی و واقعی بنزین روی آتش بریزند و مردم را به جان هم بیندازند، دودستگی یا چند دستگی ایجاد کنند، وقتی اختلاف بین مردم افتاد(ج اسلامی) خودش را جمع و جور می‌کند(دقیقا در این برهه زمانی قرار داریم)، ضعف‌هایش را برطرف می‌کند و نفس تازه می‌کند.
مطمئنا ج اسلامی سقوط خواهد کرد، به بقایش کمک نکنید، کمک کنید تا تمامش کنیم...
متن و ویدیو از صفحه آقای فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی
#اتحاد_رمز_پیروزی #مهسا_امینی #نه_به_جمهورى_اسلامى
#جمهوری_اسلامی_رفتنی_است #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از روزی که جمهوری اسلامی بر سرکار آمد، بین کُرد، ترک، فارس، بلوچ، عرب و ...تفرقه انداخته و یکی از دلایلی بوده که تا به امروز هم توانسته سرپا بماند...
جمهوری اسلامی نیروهایش را آموزش می‌دهد تا در فضای مجازی و واقعی بنزین روی آتش بریزند و مردم را به جان هم بیندازند، دودستگی یا چند دستگی ایجاد کنند، وقتی اختلاف بین مردم افتاد(ج اسلامی) خودش را جمع و جور می‌کند(دقیقا در این برهه زمانی قرار داریم)، ضعف‌هایش را برطرف می‌کند و نفس تازه می‌کند.
مطمئنا ج اسلامی سقوط خواهد کرد، به بقایش کمک نکنید، کمک کنید تا تمامش کنیم...
متن و ویدیو از صفحه آقای فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی
#اتحاد_رمز_پیروزی #مهسا_امینی #نه_به_جمهورى_اسلامى
#جمهوری_اسلامی_رفتنی_است #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech