یک روز تعطیل که ایسلند را تکان داد!

در ۲۴ اکتبر ۱۹۷۵، زنان ایسلند تصمیم گرفتند سکوت را بشکنند و نابرابری را به چالش بکشند. آن‌ها یک روز کامل از کارهای خانه و بیرون از خانه دست کشیدند و نشان دادند که جامعه بدون مشارکت آن‌ها نمی‌تواند به درستی کار کند. نتیجه؟ ۹۰ درصد از زنان کشور به این اعتصاب تاریخی پیوستند و ایسلند برای یک روز به کلی متوقف شد!

✅ بانک‌ها، مدارس، مهدکودک‌ها و حتی روزنامه‌ها تعطیل شدند. مردان مجبور شدند بچه‌ها را به محل کار ببرند و برای غذا به سوسیس‌های آماده روی بیاورند!
✅ این اعتصاب، بزرگ‌ترین تجمع تاریخ ایسلند شد و نشان داد که نقش زنان نه‌تنها در خانه، بلکه در تمامی جنبه‌های جامعه حیاتی است.

🔑 پیام آن‌ها روشن بود: دستمزد برابر برای کار برابر. این حرکت سرآغازی برای تغییرات بزرگ شد؛ از تصویب قوانین برابری جنسیتی گرفته تا انتخاب اولین رئیس‌جمهور زن ایسلند.

امروز ایسلند به‌عنوان پیشروترین کشور در برابری جنسیتی شناخته می‌شود، اما این مسیر با شجاعت زنانی آغاز شد که در آن روز صدایشان را بلند کردند و قدرت اتحاد را به نمایش گذاشتند.

✨ داستان کامل این حرکت تاریخی را از دست ندهید! 📖

https://tavaana.org/womens_day_off_iceland/

#برابری_جنسیتی #زنان_ایسلند #دستمزد_برابر #تاریخ_ساز #مطالعه_موردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دمیدن روح امید: میراث هاروی میلک و مبارزه برای برابری

۲۷ نوامبر ۱۹۷۸، روزی است که جهان یکی از مهم‌ترین صداهای برابری و حقوق همجنس‌گرایان، هاروی میلک، را از دست داد. میلک، اولین فرد آشکارا همجنس‌گرا که به یک مقام عمومی در ایالات متحده انتخاب شد، نه فقط یک سیاستمدار، بلکه الهام‌بخش جنبشی جهانی برای آزادی و برابری بود.

هاروی میلک، پس از مهاجرت به سان‌فرانسیسکو، به محله کاسترو، تبدیل به صدای جامعه‌ای شد که سال‌ها تحت تبعیض و بی‌عدالتی قرار داشت. او با فرهمندی و اراده‌ای بی‌نظیر، جامعه همجنس‌گرایان و حامیانشان را متحد ساخت. میلک در سال ۱۹۷۷، با پیروزی در انتخابات، وارد هیئت نظار سان‌فرانسیسکو شد و بلافاصله اقدام به تصویب قوانینی برای حمایت از حقوق مدنی و رفع تبعیض کرد.

میراث او تنها به سیاست محدود نماند. میلک با سخنرانی‌های قدرتمند و نمادین خود، از جمله در روز جشن آزادی همجنس‌گرایان در سال ۱۹۷۸، پیامی واضح به جهان فرستاد: همه انسان‌ها برابر خلق شده‌اند و امید، کلید تغییر است. او از جوانان ناامید خواست که هویت خود را بپذیرند و برای ساختن دنیایی بهتر مبارزه کنند.

گرچه زندگی میلک با یک تراژدی به پایان رسید، اما مبارزات او به ایجاد موجی از تغییرات اجتماعی منجر شد. شکست قانون ضد همجنس‌گرایان در کالیفرنیا، تنها یکی از دستاوردهای بزرگ او بود. میراث او امروز از طریق آکادمی حقوق مدنی هاروی میلک و دیگر جنبش‌ها زنده است و روز ۲۲ می، تولد او، در کالیفرنیا تعطیل رسمی است.

فیلم تحسین‌شده «میلک» در سال ۲۰۰۸، داستان زندگی او را به میلیون‌ها نفر رساند و نشان داد که چگونه یک فرد می‌تواند الهام‌بخش تغییرات عمیق در جهان شود. هاروی میلک، نمادی است از امید، شجاعت و مبارزه برای عدالت.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/harvey_milk/

#هاروی_میلک #برابری #حقوق_بشر #امید #۲۷نوامبر #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خسرو آذربیگ، نوازنده دف معترض، در خصوص سخنان سخیف مهدی کوچک‌زاده، عضو مجلس شورای اسلامی، ضمن انتشار این ویدئو، نوشته:

«درباره این کوچک‌زاده‌های بی مخ و این قوم حقیر و این شبه انسان‌های عربده کش ساعت‌ها، روزها و هفته‌ها میتوان سخن گفت نوشت و کنفرانس داد. اما در چند جمله کوتاه پرسشی به سراغ خالق هستی باید رفت که خدایا از خلقت این موجودات چه هدفی داشتی؟ آیا به هدفت رسیدی؟ آیا از اینکه ما از بودن آنان رنج می‌بریم در رنج نیستی؟

با آرزوی سلامتی روان برای کوچک‌زاده‌ها»


#خسرو_آذربیگ #ایران #آزادی #عدالت #برابری #زن_زندگی_آزادی #مجلس #لوس_آنجلس #مالیات #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خسرو آذربیگ، هنرمند معترض، بخشی از گلستان سعدی را در این ویدیو می‌خواند. او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«ای کاش همه ما ایرانیان یکبار با دقت و توجه فراوان گلستان و بوستان سعدی را بخوانیم.
البته دیگران هم گفته‌اند که:
سر خصم اگر بشکند مشت تو
هم آزرده گردد سر انگشت تو
و...
اما حیرت‌آور است که خیلی‌ها بنای شنیدن ندارند.

ای کاش گردانندگان حکومت اتفاق امروز را واکاوی و حلاجی و تجزیه و تحلیل حسابی کنند و اصل ۵۹ قانون اساسی را یکبار دیگر با دقت بخوانند و بپذیرند که: مراجعه به همه پرسی بهترین و عاقلانه‌ترین و سالم‌ترین راهکار مشکلات جامعه است.

و
به باور من حق با سعدی جهانگرد و دنیادیده و خردمند است و آتش خشم و خشونت و فوران آتشفشان عصبانیت به زیان جمع کننده هیزم است. ای کاش حضرات تلنگر لازم را خورده باشند و قبول کنند شعله‌هایی که در درون تک تک افراد نهفته است به جرقه‌ای بسته است و می‌تواند عواقب زیانباری برای جامعه داشته باشد. »
او از خشونت‌های دهه اول جمهوری اسلامی که با اعدام‌ها و کشتار حکومت علیه مخالفان شروع شد نوشت و از گروه‌های مختلف که به ورطه خشونت‌ورزی افتادند نام برد و افزود: «اگر خشونت نبود و اگر ترور نبود و اگر خونریزی نبود، شاید ماجرا طور دیگری رقم می‌خورد. اما شد آنچه نباید می‌شد... و در میان آن شراره‌های وحشی و گدازان فقط عمر و کودکی و جوانی ما نبود که خاکستر شد، خیلی چیزها سوخت... خیلی چیزها... خشک و تر...

و مخلص کلام اینکه:
ای زورمند روز ضعیفان سیه مکن»

با آرزوی #آرامش و #آزادی #برای #ایران مان
#خسرو_آذربیگ


#ایران #آزادی #عدالت #برابری #زن_زندگی_آزادی #محمد_مقیسه #علی_رازینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خسرو آذربیگ: شما که خدمت بلد نیستید، حداقل خیانت نکردن را یاد بگیرید

خسرو آذربیگ، هنرمند، نوازنده دف و شهروند معترض، در مترو تهران با مردم سخن گفت و اعلام کرد:
«من دارم می‌روم جلوی مجلس. چندی پیش، یکی از نمایندگان مجلس، حمید رسایی، گفت: «بهتر است این مجلس را تعطیل کنیم و برویم در خانه‌هایمان بنشینیم.» این عاقلانه‌ترین جمله‌ای بود که در ۴۰ سال گذشته از تریبون این مجلس شنیده‌ایم.
من به همین دلیل، کتاب «امیر و ایران» را به مجلس‌نشینان هدیه می‌دهم، تا شاید متوجه شوند که این مجلس جز ضرر برای ایران و ایرانی چیزی ندارد. اگر حداقل کمی خردمندی دارند، از حقوقدانان و جامعه‌شناسان دعوت کنند تا یک قانون اساسی جدید بنویسند و کشور را از این فاجعه‌ای که ساخته‌اند، نجات دهند.
به قول سعدی:
یکی از پادشاهان ستمگر از یک پارسا پرسید: «کدام عبادت برتر است؟»
پارسا پاسخ داد: «خواب نیمروز تو، که در آن ساعت مردمان را نیازاری.»
ظالمی را خفته دیدم نیمروز
گفتم این فتنه است، خوابش برده به
آنکه خوابش بهتر از بیداری است
این چنین بد زندگانی، مرده به
پس به نمایندگان می‌گویم: «شما که خدمت کردن بلد نیستید، حداقل خیانت نکردن را یاد بگیرید.»
متن منتشرشده در صفحه اینستاگرام خسرو آذربیگ:
آقای رسایی،
با احترام، شما چندی پیش در مجلس گفتید که «بهتر است این مجلس را تعطیل کنیم و در خانه‌های خود بنشینیم.»
این، عاقلانه‌ترین و مفیدترین جمله‌ای بود که در **۴۰ سال گذشته از تریبون این مجلس شنیده‌ایم. تعطیلی این مجلس، منطقی‌ترین و خردمندانه‌ترین تصمیمی است که می‌توان به نتایج سراسر فایده‌ی آن امید داشت.
به همین دلیل، من به عنوان یک شهروند دغدغه‌مند و میهن‌دوست، این کتاب را به پاس بر زبان آوردن این جمله‌ی عاقلانه، به شما هدیه می‌کنم. همچنین، از شما می‌خواهم که به دیگر نمایندگان مجلس، که همگی پیروان آقاخان نوری‌ها، وثوق‌الدوله‌ها و شیخ فضل‌الله نوری‌ها هستید، یادآوری کنید که پس از تعطیلی این مجلس، یک جلد از این کتاب را تهیه کرده و مطالعه کنند، شاید تحت تأثیر امیرکبیر، این رعیت‌زاده‌ی نجیب، فرهیخته و خردمند، قرار بگیرند و دست از خیانت و آزار جامعه بردارند.
به عبارت دیگر: شما که خدمت بلد نیستید، حداقل خیانت نکردن را یاد بگیرید.
با بهترین آرزوها برای ایران‌مان.


#خسرو_آذربیگ #ایران #آزادی #عدالت #برابری #امیرکبیر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهارم فوریه، زادروز رزا پارکس بود.

ویدیویی درباره نافرمانی مدنی رُزا پارکس و مقاومت در برابر تسلیم صندلی در اتوبوس‌ جداسازی‌شده در جریان جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان در آمریکا، ۱ دسامبر ۱۹۵۵

رزا پارکس (۱۹۱۳- ۲۰۰۵) زنی ۴۲ ساله و کارگر ساده سیاه‌پوست ساکن شهر مونت‌گومری ایالت آلاباما آمریکا، تصمیم می‌گیرد در اول دسامبر ۱۹۵۵ با یک روش ساده در اعتراض به تبعیضی نهادینه در آمریکا، دست به نافرمانی مدنی بزند. اعتراض او به تفکیک صندلی‌ها و محل نشستن مسافران سفیدپوست و آفریقایی‌تبار بود.

گرچه در اواخر قرن نوزدهم در کشور محل زندگی رزا، برده‌داری ملغی و حتی به سیاه‌پوستان حق رای اعطا شده بود، قوانین تبعیض‌آمیز و نژادپرستی نهادینه بر همه ارکان زندگی آنان سایه افکنده بود. از سیستم آموزشی و تفکیک در مدارس تا برتری‌دادن سفیدپوستان بر سیاه‌پوستان در استخدام، تهیه مسکن و … . قطعا الویت سرویس‌دهی در وسایل نقلیه عمومی، کم‌ترین و نامحسوس‌ترین آسیب و خسارت را به سیاه‌پوستان آمریکا تحمیل می‌کرد؛ گرچه احتمالا جزء فراگیرترین و عیان‌ترین تبعیض‌ها بود.

اعتراض رزا پارکس، دستگیری و جریمه او با حمایت و سازمان‌دهی هم‌فکرانش توانست توجه افکار عمومی را، فارغ از رنگ و نژاد، بدین نقض حقوق سیاه‌پوستان جلب و با خود همراه کند. پس از یک سال بایکوت حمل و نقل عمومی شهر مونت‌گومری دادگاه منطقه‌ای دستور به رفع تبعیض و جداسازی نژادی در اتوبوس‌های این شهر داد، ولی این پایان ماجرا نبود؛ سیاه‌پوستان کم‌کم توانستند با استمرار حرکت‌های مدنی و حفظ انسجام و تاکید بر مطالبات، پیروزی‌های کوچک و محلی خود را به سطح ملی و مشکلات اساسی‌تر بکشانند و بسیاری از قوانین تبعیض‌آمیز را به نفع خود تغییر دهند.

در ایران، به خصوص در ده سال اخیر، زنان بسیاری با نافرمانی مدنی در برابر قانون ظالمانه حجاب اجباری ایستادگی کردند و الهام‌بخش مبارزات مدنی شده‌اند، مبارزه‌ای که همچنان ادامه دارد و به یقین با استمرار و انسجام، می‌تواند حکومت استبدادی را شکست دهد.
گرچه بین نظام مستقر در ایران و آمریکا تفاوت اساسی وجود دارد و خواسته مردم امروز فراتر از لغو یک قانون ظالمانه است، ولی مدل مبارزاتی، شهامت و ایستادگی روی خواسته‌های برحق برای رقم‌زدن تغییر اساسی در جامعه و تلاش برای ارزش‌های جهان‌شمول می‌تواند الهام‌بخش باشد.

مرتبط:
رزا پارکس در خیابان‌های تهران
tinyurl.com/3xtdyaj2

رزا پارکس اینبار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/

#رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #برابری #رفع_تبعیض #آزادی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یکی از اصول اساسی عدالت اجتماعی، برابری جنسیتی است، اما در نظام ولایت مطلقه فقیه در ایران، زنان از حقوق برابر با مردان محروم‌اند. ساختارهای حقوقی و اجتماعی تبعیض‌آمیز، فرصت‌های شغلی و ارتقای حرفه‌ای را برای زنان محدود کرده و آن‌ها را در جایگاهی نابرابر نسبت به مردان قرار داده است. از ممنوعیت‌های قانونی در تصدی بسیاری از مشاغل گرفته تا نابرابری‌های حقوقی در ازدواج، طلاق، ارث و سرپرستی فرزند، حق سفر و ... همگی نشان‌دهنده فاصله عمیق میان حقوق زنان و مردان در این نظام است.
از طرفی رژیم جمهوری اسلامی تسلط بر بدن زن و نوع پوشش را هم ابزار سرکوب و سیطره ایدئولوژیک خود قرار داده است. همچنین این حکومت از تحقیر و توهین جنسیتی و آزار جنسی در جریان سرکوب اعتراضات به عنوان روشی برای ارعاب مبارزان استفاده کرده است.
در چنین شرایطی، عدالت اجتماعی بدون رفع این تبعیض‌های سیستماتیک محقق نخواهد شد.
مبارزه با این تبعیض‌ها و سرکوب‌ها، به واقع مبارزه با کلیت نظام ایدئولوژیک ولایی است. ماهیت حکومت پیوندی عمیق با تبعیض‌های جنسیتی دارد.
این تبعیض‌ها جز با تغییر رژیم و ایجاد حکومتی دمکراتیک مبتنی بر ارزش‌های انسانی و حقوق بشری رفع نخواهد شد.
حکومتی نرمال که در برابر مردم پاسخگو باشد و حاکم خود را ورای قانون تعریف نکند و در چارچوب قانون، مسئولیت‌پذیر باشد.
هیچ مقامی از الوهیت برخوردار نباشد و حکومت مبتنی بر رای مردم باشد و خود را به منبعی فرازمینی متصل نداند و در واقع از امر حکومت و زمامداری تقدس‌زدایی شود.

طرح از مانا نیستانی

#عدالت_اجتماعی #حقوق_برابر #کارتون #نه_به_جمهورى_اسلامى #برابری_جنسیتی #تبعیض_جنسیتی
#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

یکی از مخاطبان توانا برای ما نوشته بود:
«من در ایران در وطنم شهروند در جه دو و حتی درجه سه هستم.»
و در توضیح بیشتر هم اشاره کرده بود:
«چون زنم. چون غیرمسلمانم. چون به جمهوری اسلامی اعتقاد ندارم.»
اما خوب است بدانیم
شهروندان درجه دو وجود ندارند

برابری شهروندان از ارزش‌ها و اصول دموکراسی است. اما تعریف آن چیست؟
برای تحقق دموکراسی در کشورمان تلاش کنیم.

این انیمیشن کوتاه از مجموعه درس‌گفتارهای مدنی است.
https://www.youtube.com/watch?v=Gd00G-ATLdk

#درس_گفتار_مدنی #انیمیشن #برابری #دموکراسی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی


@Tavaana_TavaanaTech

‌
زن ایرانی، سال‌هاست که در برابر نابرابری ایستاده است؛ از خیابان‌ها تا زندان‌ها، از دانشگاه‌ها تا دادگاه‌ها، از خانه‌ها تا میدان‌های مبارزه.

او برای حقوقی می‌جنگد که در بسیاری از نقاط جهان بدیهی است؛ حق انتخاب پوشش، حق قضاوت، حق برابری در ارث و شهادت، حق خروج آزادانه از کشور، و هزاران حق دیگری که باید بدون قید و شرط به او تعلق داشته باشد.

اما قدرت حاکم و تفاسیر دینی زن‌ستیزانه، همچنان سد راه او هستند.

قوانینی که او را شهروندی درجه دو می‌پندارند، نه از عدالت نشانی دارند و نه از اخلاق. این قوانین، نه با کرامت انسانی سازگارند و نه با روح آزادی و برابری.

اما این مبارزه تنها بر دوش زنان نیست.

مردان آگاه و مسئولیت‌پذیر نیز باید همراه این مسیر باشند؛ چراکه آزادی زنان، آزادی جامعه است. سرکوب زنان، سرکوب نیمی از جامعه است و بدون برابری، هیچ ملتی به پیشرفت و عدالت نخواهد رسید.

۸ مارس، روز زن، روزی است برای تجلیل از شجاعت زنان ایرانی و روزی برای تأکید بر این حقیقت که هیچ حکومتی نمی‌تواند اراده‌ی یک ملت را برای آزادی خاموش کند.

#زن #۸مارس #روز_زن #برابری_جنسیتی #آزادی #حکومت_مذهبی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

زن
ترانه : رایا
آهنگ و‌ تنظیم : کاوه یغمایی

samaan_official
kavehyaghmaei

سهم من از من بغض و درد
حق من از من حبس تن
مهر سکوته رو لبام
باید صدامو پس بدن

از نابرابر بودنم
تعریف قانونی نکن
لیلای دنیای تو مُرد
احساس مجنونی نکن

تو گوش سنگین جهان
فریاد بزن فریادمو
من بغض پنهون تو ام
ترانه کن بیدادمو

تو باور بیمار تو
ملک تجاریه تنم
من نسل این اندیشه رو
از ته ِ ریشه میزنم

آغاز این سرسام توی
همراه لبخندت منم
با هر فُرودی از تبر
چیزی ندیدی جز تنم

حق من از من زندگی
سهم من از تو باوره
عادل به دنیایی بگو
که مرد و زن برابره
-------------
#روز_جهانی_زن #هنر_اعتراض #برابری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«موزيك(زن) رو تقدیم می‌کنم به تمام زنان سرزمینم؛ زنانی که هر روز برای آزادی‌ می‌جنگن، زنانی که در دل ظلم و سختی‌ هنوز ایستادن، زنانی که صدای اعتراضشون به گوش هیچ‌ کس نمی‌رسه، اما هیچ وقت تسلیم نمی‌شن. من امیدوارم تونسته باشم صدای شما باشم و دردی که شما تحمل می‌کنید رو کمی در این موزیک به تصویر بکشم.»

از صفحه:
@agha_fara


#زن_زندگی_آزادی #قدرت_زنانه #حقوق_زنان #مبارزه #آزادی #برابری #صدای_زن #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
حمیرا، یکی از برجسته‌ترین خوانندگان موسیقی سنتی و پاپ ایرانی، در ۸۰ سالگی همچنان نامی ماندگار در تاریخ موسیقی ایران است. او با صدایی شش‌دانگ و تحریرهایی لطیف و زیبا، جایگاهی ویژه در میان خوانندگان زن دارد.

اما مسیر هنری او از ابتدا با مخالفت‌های خانوادگی روبه‌رو و طرد شد، چراکه در جامعه‌ای سنتی، فعالیت زنان در عرصه موسیقی همیشه با محدودیت‌هایی همراه بوده است.

این مخالفت‌ها تنها به خانواده محدود نماند، بلکه پس از انقلاب ۱۳۵۷، حکومت نیز هرگونه فعالیت رسمی خوانندگان زن را ممنوع کرد و او را به ترک وطن وادار ساخت.

ممنوعیت صدای زنان در ایران همچنان ادامه دارد و خوانندگی زنان در عرصه عمومی، با موانع گسترده‌ای مواجه است.

بسیاری از زنان هنرمند، یا مجبور به مهاجرت شده‌اند یا در داخل کشور به اجراهای غیررسمی روی آورده‌اند. این در حالی است که پیش از انقلاب، خوانندگان زن نقش پررنگی در موسیقی ایران داشتند. با این وجود، علاقه مردم به صدای زنان هیچ‌گاه کاهش نیافته و آثار این خوانندگان همچنان در میان نسل‌های مختلف ایرانی شنیده و تحسین می‌شود.

#آواز_زنان #حمیرا #حقوق_زنان #برابری_جنسیتی #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

‌
با اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، فاطمه نصیری و ریحانه شیرازی به دو داور زن ایران جمع داوران و کمک داوران الیت آسیا در بخش زنان راه پیدا کردند. فاطمه نصیری داور وسط و ریحانه شیرازی کمک داور است و هر دو آنها سابقه قضاوت در رقابت‌های کافا را در کارنامه دارند.


🟢حضور فاطمه نصیری و ریحانه شیرازی در جمع داوران الیت کنفدراسیون فوتبال آسیا نه فقط افتخاری برای فوتبال ایران، بلکه نمادی روشن از مقاومت و پیشروی زنان ایرانی در برابر ساختارهای محدودکننده است. در کشوری که قوانین زن‌ستیزانه سال‌هاست حضور زنان در ورزشگاه‌ها را ممنوع کرده و حتی تماشای مسابقات فوتبال را برای آن‌ها به چالشی پرهزینه تبدیل کرده، رسیدن دو زن به سطح نخبه داوری قاره‌ای، صدایی رساتر از هر فریادی است؛ صدای زنانی که سهم‌شان را از جهان، با تلاش و پشتکار پس می‌گیرند.

زنان ایرانی، علی‌رغم دهه‌ها تبعیض سیستماتیک، راه خود را به عرصه‌های بین‌المللی باز کرده‌اند؛ نه فقط در فوتبال، بلکه در رشته‌های گوناگون ورزشی، علمی و هنری. آن‌ها بی‌آنکه اجازه ورود به ورزشگاه‌های داخلی داشته باشند، قضاوت مسابقات بین‌المللی را برعهده می‌گیرند؛ بی‌آنکه از سوی حکومت حمایت شوند، پرچم ایران را در عرصه جهانی بالا نگه می‌دارند. نصیری و شیرازی نمایندگان نسل زنانی هستند که در برابر حذف شدن، ایستادند و نشان دادند استعداد و شایستگی، مرزی نمی‌شناسد؛ حتی اگر آن مرز، دیواری بلند از تبعیض باشد.

#حکومت_اسلامی #تبعیض #محدودیت_زنان #برابری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402