اخبار امروز را مرور کنیم
یک زندانی در زندان تبریز اعدام شد دو زندانی در زندان اصفهان اعدام شدند
یک زندانی در زندان زاهدان اعدام شدیک زندانی در زندان بندرعباس اعدام شد
یک زندانی در زندان کهنوج اعدام شدیک زندانی در زندان قم اعدام شد
..... جمهوری اعدامی هر روز بذر مرگ بر مملکت می‌پاشد...
عمامه‌ای که جان می‌گیرد
طرح از شاهرخ حیدری
https://tavaana.org/khamenei-turban/
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
یک زندانی در زندان تبریز اعدام شد دو زندانی در زندان اصفهان اعدام شدند
یک زندانی در زندان زاهدان اعدام شدیک زندانی در زندان بندرعباس اعدام شد
یک زندانی در زندان کهنوج اعدام شدیک زندانی در زندان قم اعدام شد
..... جمهوری اعدامی هر روز بذر مرگ بر مملکت می‌پاشد...
عمامه‌ای که جان می‌گیرد
طرح از شاهرخ حیدری
https://tavaana.org/khamenei-turban/
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، در بیانیه‌ای خواهان آزادی فوری و بی‌قیدوشرط مهدی فراحی شاندیز شد.
در این بیانیه آمده است:
«بی‌خبری مطلق از وضعیت مهدی فراحی شاندیز، ۲۲ روز پس از دستگیری خشونت‌آمیز؛ کدام قانون نانوشته حاکم است؟»
مهدی فراحی شاندیز، کارگر و معلم حق التدریسی اخراج‌شده، که پیشتر نزدیک به یک دهه از عمر خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی سپری کرده بود، روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، همزمان با روز جهانی کارگر، با خشونت و ضرب‌وجرح از سوی نیروهای امنیتی در خیابان بازداشت شد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در این بیانیه تاکید کرده است:
«با گذشت ۲۲ روز از این بازداشت، و در حالی که خانواده او در هفته جاری بارها به مقابل زندان اوین مراجعه کرده‌اند، هنوز هیچ اطلاعی درباره وضعیت سلامتی یا محل نگهداری ایشان منتشر نشده است.
این سطح از بی‌خبری مطلق، نه تنها نقض صریح حقوق اولیه زندانیان است، بلکه بار دیگر ماهیت قانون‌گریز و سرکوب‌گرانه‌ی حاکمیت را به نمایش می‌گذارد.»
به گفته شاهدان عینی، فراحی شاندیز به دلیل سردادن شعارهای اعتراضی، هدف ضربات نیروهای امنیتی قرار گرفته و یکی از مأموران با وزن سنگین بر شکم او نشسته و فشار وارد کرده است، به‌گونه‌ای که منجر به «بی‌اختیاری» و آسیب جسمی در همان لحظه در داخل ون شده است.
فراحی شاندیز حدود ۶۴ سال دارد و از چهره‌های مقاوم صنفی و سیاسی محسوب می‌شود که بارها به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز خود، تحت تعقیب و زندان قرار گرفته است.
#مهدی_فراحی_شاندیز #روز_جهانی_کارگر #یاری_مدنی_توانا #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
در این بیانیه آمده است:
«بی‌خبری مطلق از وضعیت مهدی فراحی شاندیز، ۲۲ روز پس از دستگیری خشونت‌آمیز؛ کدام قانون نانوشته حاکم است؟»
مهدی فراحی شاندیز، کارگر و معلم حق التدریسی اخراج‌شده، که پیشتر نزدیک به یک دهه از عمر خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی سپری کرده بود، روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، همزمان با روز جهانی کارگر، با خشونت و ضرب‌وجرح از سوی نیروهای امنیتی در خیابان بازداشت شد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در این بیانیه تاکید کرده است:
«با گذشت ۲۲ روز از این بازداشت، و در حالی که خانواده او در هفته جاری بارها به مقابل زندان اوین مراجعه کرده‌اند، هنوز هیچ اطلاعی درباره وضعیت سلامتی یا محل نگهداری ایشان منتشر نشده است.
این سطح از بی‌خبری مطلق، نه تنها نقض صریح حقوق اولیه زندانیان است، بلکه بار دیگر ماهیت قانون‌گریز و سرکوب‌گرانه‌ی حاکمیت را به نمایش می‌گذارد.»
به گفته شاهدان عینی، فراحی شاندیز به دلیل سردادن شعارهای اعتراضی، هدف ضربات نیروهای امنیتی قرار گرفته و یکی از مأموران با وزن سنگین بر شکم او نشسته و فشار وارد کرده است، به‌گونه‌ای که منجر به «بی‌اختیاری» و آسیب جسمی در همان لحظه در داخل ون شده است.
فراحی شاندیز حدود ۶۴ سال دارد و از چهره‌های مقاوم صنفی و سیاسی محسوب می‌شود که بارها به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز خود، تحت تعقیب و زندان قرار گرفته است.
#مهدی_فراحی_شاندیز #روز_جهانی_کارگر #یاری_مدنی_توانا #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
۳۱ روز پس از اعدام «حمید حسین‌نژاد حیدرانلو» دختر او، روناهی حسین‌نژاد، با انتشار ویدئویی به یاد پدر خود، مراسم چهلم او را گرامی داشت.
با این حال، خانواده این زندانی سیاسی کرد همچنان از محل دفن حمید حسین‌نژاد بی‌اطلاع هستند.
در این ویدئو که روناهی دختر حمید حسین‌نژاد منتشر کرده او از جوامع بین‌المللی درخواست کرده که صدای اعتراض علیه بی‌عدالتی باشند و در برابر اعدام‌های سیاسی و سرکوب سیستماتیک در ایران و کردستان بی‌تفاوت نباشند.
او از مجامع بین‌المللی درخواست کرد که برای تحویل پیکر پدرش اقدام موثری انجام دهند.
حمید حسین‌نژاد به صورت مخفیانه اعدام شد و احتمالن در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ اعدام شده است اما یکم اردیبهشت به خانواده خبر اعدام مخفیانه او را اعلام کردند.
به گفته منابع نزدیک به خانواده حمید حسین‌نژاد، معاون دادستان ارومیه، بهزاد سرخانلو، به خانواده حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، زندانی سیاسی اعدام‌شده، اعلام کرده بود «جنازەای در کار نیست و اجازه برگزاری هیچ گونه مراسمی را ندارید.»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #حمید_حسین_نژاد
@Tavaana_TavaanaTech
با این حال، خانواده این زندانی سیاسی کرد همچنان از محل دفن حمید حسین‌نژاد بی‌اطلاع هستند.
در این ویدئو که روناهی دختر حمید حسین‌نژاد منتشر کرده او از جوامع بین‌المللی درخواست کرده که صدای اعتراض علیه بی‌عدالتی باشند و در برابر اعدام‌های سیاسی و سرکوب سیستماتیک در ایران و کردستان بی‌تفاوت نباشند.
او از مجامع بین‌المللی درخواست کرد که برای تحویل پیکر پدرش اقدام موثری انجام دهند.
حمید حسین‌نژاد به صورت مخفیانه اعدام شد و احتمالن در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ اعدام شده است اما یکم اردیبهشت به خانواده خبر اعدام مخفیانه او را اعلام کردند.
به گفته منابع نزدیک به خانواده حمید حسین‌نژاد، معاون دادستان ارومیه، بهزاد سرخانلو، به خانواده حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، زندانی سیاسی اعدام‌شده، اعلام کرده بود «جنازەای در کار نیست و اجازه برگزاری هیچ گونه مراسمی را ندارید.»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #حمید_حسین_نژاد
@Tavaana_TavaanaTech
تداوم بازداشت صالح بهرامزهی، کودک ۱۶ ساله، توسط اطلاعات سپاه شهرستان سرباز
۹ روز پس از بازداشت خشونت‌آمیز صالح بهرامزهی، خبری در دست نیست. پیشتر دو عضو خانواده او کشته شده‌اند و این نگرانی‌ها را افزایش می‌دهد.
به گزارش کمپین فعالان بلوچ، صالح بهرامزهی، کودک ۱۶ ساله اهل شهرستان سرباز است و همچنان در بازداشت اطلاعات سپاه در شهرستان راسک نگه داشته می‌شود.
این نوجوان روز ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، بدون ارائه حکم قضایی و در حالی‌که مشغول بازی با هم‌سالانش بود، بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. شاهدان می‌گویند نیروهای امنیتی چشم‌های او را بسته و در صندوق عقب خودرو انداخته‌اند.
در حالی‌که سپاه وعده آزادی او را در ۲۷ اردیبهشت داده بود، به گفته خانواده، این وعده عملی نشده و صالح همچنان در بازداشت است. نزدیکان او می‌گویند سپاه مدعی شده پیشتر این کودک را زیر نظر داشته است.
صالح بهرامزهی، فرزند مولوی حبیب‌الرحمن است. برادر بزرگ‌تر او، قاسم بهرامزهی، در آبان‌ماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی کشته شد و تنها به شرط سکوت رسانه‌ای، پیکرش به خانواده تحویل داده شد. عموی او، ایوب بهرامزهی، نیز در سال ۱۳۹۲ همراه با ۱۶ زندانی دیگر اعدام شده بود.
فعالان حقوق بشر بازداشت این کودک را نقض آشکار تعهدات بین‌المللی ایران از جمله کنوانسیون حقوق کودک می‌دانند و خواستار دخالت فوری نهادهای بین‌المللی برای آزادی بی‌قیدوشرط وی شده‌اند.
#بلوچستان #صالح_بهرام_زهی #حقوق_کودک #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۹ روز پس از بازداشت خشونت‌آمیز صالح بهرامزهی، خبری در دست نیست. پیشتر دو عضو خانواده او کشته شده‌اند و این نگرانی‌ها را افزایش می‌دهد.
به گزارش کمپین فعالان بلوچ، صالح بهرامزهی، کودک ۱۶ ساله اهل شهرستان سرباز است و همچنان در بازداشت اطلاعات سپاه در شهرستان راسک نگه داشته می‌شود.
این نوجوان روز ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، بدون ارائه حکم قضایی و در حالی‌که مشغول بازی با هم‌سالانش بود، بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. شاهدان می‌گویند نیروهای امنیتی چشم‌های او را بسته و در صندوق عقب خودرو انداخته‌اند.
در حالی‌که سپاه وعده آزادی او را در ۲۷ اردیبهشت داده بود، به گفته خانواده، این وعده عملی نشده و صالح همچنان در بازداشت است. نزدیکان او می‌گویند سپاه مدعی شده پیشتر این کودک را زیر نظر داشته است.
صالح بهرامزهی، فرزند مولوی حبیب‌الرحمن است. برادر بزرگ‌تر او، قاسم بهرامزهی، در آبان‌ماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی کشته شد و تنها به شرط سکوت رسانه‌ای، پیکرش به خانواده تحویل داده شد. عموی او، ایوب بهرامزهی، نیز در سال ۱۳۹۲ همراه با ۱۶ زندانی دیگر اعدام شده بود.
فعالان حقوق بشر بازداشت این کودک را نقض آشکار تعهدات بین‌المللی ایران از جمله کنوانسیون حقوق کودک می‌دانند و خواستار دخالت فوری نهادهای بین‌المللی برای آزادی بی‌قیدوشرط وی شده‌اند.
#بلوچستان #صالح_بهرام_زهی #حقوق_کودک #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد اخراجی دانشگاه، در ویدیویی با عنوان «توی تاریکی بردنمون…» و به بهانه فیلم «یک تصادف ساده» ساخته جعفر پناهی، به خاطرات تلخ پاییز ۱۴۰۱ و روزهای آغازین جنبش «زن، زندگی، آزادی» بازمی‌گردد؛ روزهایی پرتنش و حساس که هنوز از دانشگاه اخراج نشده بود و دانشجویانش، از جمله شادی و یونس، در کلاس‌هایش حاضر بودند. او روایت می‌کند که یک روز هنگام حضور و غیاب، متوجه غیبت آن دو شد. چند ساعت بعد، شایعاتی درباره بازداشت‌شان شنیده شد. در نهایت، چند روز بعد بازگشتند، اما دیگر آن آدم‌های قبل نبودند.
او به نقل از شادی می‌گوید: «استاد، مأموری از پشت به من حمله کرد. بدون هیچ اخطاری من را روی زمین کشیدند، با خشونت و تحقیر. بعد ما را به فضایی تنگ و تاریک بردند. دست‌هایمان را با زیپ‌های پلاستیکی بسته بودند.» دکتر باقری‌نیا می‌افزاید که شادی دیگر احساس امنیت نداشت؛ حتی صدای آرام قدم‌های پشت سر، می‌توانست باعث وحشت و لرزشش شود.
او توضیح می‌دهد که این وضعیت، نمونه‌ای از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است؛ زخمی روانی که ذهن، بدن و حافظه انسان را درگیر می‌کند. با محرک‌هایی ساده مثل یک صدا، نوری خاص یا حتی بویی آشنا، ذهن فرد به همان لحظه وحشتناک بازمی‌گردد و تجربه دوباره آن درد را رقم می‌زند.
او سپس با اشاره به فیلم پناهی می‌گوید: در آن فیلم، شخصیت اصلی که سال‌ها پیش بازداشت شده، با صدایی ساده مانند جیرجیر کفش، دوباره به خاطرات بازجویی، ترس و تنهایی بازمی‌گردد. این فقط روایت یک فیلم نیست؛ بلکه تجربه‌ای است که برای بسیاری از دانشجویان، معترضان، استادان و خانواده‌ها در آن دوران رخ داده است.
او تأکید می‌کند که در آن ایام، فقط آزادی بیان، کرامت و استقلال دانشگاه نبود که از بین رفت، بلکه بخشی از خود انسان‌ها، از امید و آینده‌شان هم جدا شد. اخراج او از دانشگاه، تنها یک حکم اداری نبود، بلکه بریدن از آموزش، از گفتگو، و از زندگی بود.
در پایان می‌گوید: روایت کردن، فقط درمان نیست؛ بلکه مقاومتی است در برابر فراموشی. «ما زخمی هستیم، اما زنده‌ایم. تا وقتی صدای رنج هست، صدای زندگی هم هست.»
مرتبط:
سلامت روان زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/psychosocial-support1/
#حسن_باقری_نیا #سلامت_روان #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او به نقل از شادی می‌گوید: «استاد، مأموری از پشت به من حمله کرد. بدون هیچ اخطاری من را روی زمین کشیدند، با خشونت و تحقیر. بعد ما را به فضایی تنگ و تاریک بردند. دست‌هایمان را با زیپ‌های پلاستیکی بسته بودند.» دکتر باقری‌نیا می‌افزاید که شادی دیگر احساس امنیت نداشت؛ حتی صدای آرام قدم‌های پشت سر، می‌توانست باعث وحشت و لرزشش شود.
او توضیح می‌دهد که این وضعیت، نمونه‌ای از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است؛ زخمی روانی که ذهن، بدن و حافظه انسان را درگیر می‌کند. با محرک‌هایی ساده مثل یک صدا، نوری خاص یا حتی بویی آشنا، ذهن فرد به همان لحظه وحشتناک بازمی‌گردد و تجربه دوباره آن درد را رقم می‌زند.
او سپس با اشاره به فیلم پناهی می‌گوید: در آن فیلم، شخصیت اصلی که سال‌ها پیش بازداشت شده، با صدایی ساده مانند جیرجیر کفش، دوباره به خاطرات بازجویی، ترس و تنهایی بازمی‌گردد. این فقط روایت یک فیلم نیست؛ بلکه تجربه‌ای است که برای بسیاری از دانشجویان، معترضان، استادان و خانواده‌ها در آن دوران رخ داده است.
او تأکید می‌کند که در آن ایام، فقط آزادی بیان، کرامت و استقلال دانشگاه نبود که از بین رفت، بلکه بخشی از خود انسان‌ها، از امید و آینده‌شان هم جدا شد. اخراج او از دانشگاه، تنها یک حکم اداری نبود، بلکه بریدن از آموزش، از گفتگو، و از زندگی بود.
در پایان می‌گوید: روایت کردن، فقط درمان نیست؛ بلکه مقاومتی است در برابر فراموشی. «ما زخمی هستیم، اما زنده‌ایم. تا وقتی صدای رنج هست، صدای زندگی هم هست.»
مرتبط:
سلامت روان زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/psychosocial-support1/
#حسن_باقری_نیا #سلامت_روان #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
در پی تیراندازی مرگبار در یک عملیات تروریستی یهودستیزانه مقابل موزه یهودیان در واشنگتن، دو کارمند سفارت اسرائیل کشته شدند این اتفاق محکومیت گسترده و هشدار درباره یهودستیزی و خشونت‌های هدفمند را به‌دنبال داشت.
یارون لیشینسکی، یکی از کارمندان سفارت اسرائیل که در این عملیات تروریستی یهودستیزانه در واشینگتن دی‌سی به همراه نامزدش سارا میلگرام کشته شدند، مشاور امور خاورمیانه سفارت اسرائیل بود.
لیشینسکی با انتشار پست‌هایی در حساب ایکس خود بارها از مردم ایران در برابر جمهوری اسلامی حمایت کرده بود.
او همچنین با انتشار پستی در حساب ایکس خود نوروز را تبریک گفته بود و نوشته بود: «مردم ایران دشمن ما نیستند. برایشان بهترین‌ها را آرزو می‌کنیم و امیدواریم روزی دوباره صلح برقرار شود.»
پرزیدنت ترامپ کشته شدن دو کارمند سفارت اسرائیل در واشنگتن را محکوم کرد و گفت: «این قتل‌های هولناک در دی‌سی که به وضوح ریشه در یهودی‌ستیزی دارند، باید همین حالا پایان یابند!»
این دو دیپلمات جوان، «یارون لیشینسکی» و «سارا میلگرام»، قصد داشتند هفته آینده در اورشلیم نامزد کنند.
#یهودستیزی #اسرائیل #تروریسم #صلح #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در پی تیراندازی مرگبار در یک عملیات تروریستی یهودستیزانه مقابل موزه یهودیان در واشنگتن، دو کارمند سفارت اسرائیل کشته شدند این اتفاق محکومیت گسترده و هشدار درباره یهودستیزی و خشونت‌های هدفمند را به‌دنبال داشت.
یارون لیشینسکی، یکی از کارمندان سفارت اسرائیل که در این عملیات تروریستی یهودستیزانه در واشینگتن دی‌سی به همراه نامزدش سارا میلگرام کشته شدند، مشاور امور خاورمیانه سفارت اسرائیل بود.
لیشینسکی با انتشار پست‌هایی در حساب ایکس خود بارها از مردم ایران در برابر جمهوری اسلامی حمایت کرده بود.
او همچنین با انتشار پستی در حساب ایکس خود نوروز را تبریک گفته بود و نوشته بود: «مردم ایران دشمن ما نیستند. برایشان بهترین‌ها را آرزو می‌کنیم و امیدواریم روزی دوباره صلح برقرار شود.»
پرزیدنت ترامپ کشته شدن دو کارمند سفارت اسرائیل در واشنگتن را محکوم کرد و گفت: «این قتل‌های هولناک در دی‌سی که به وضوح ریشه در یهودی‌ستیزی دارند، باید همین حالا پایان یابند!»
این دو دیپلمات جوان، «یارون لیشینسکی» و «سارا میلگرام»، قصد داشتند هفته آینده در اورشلیم نامزد کنند.
#یهودستیزی #اسرائیل #تروریسم #صلح #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from تواناتک Tavaanatech
میانگین نمرات دانش‌آموزان؛ بحران بی‌انگیزگی و مشکلات اقتصادی
آمار منتشرشده درباره میانگین معدل دانش‌آموزان در استان‌های مختلف ایران، با واکنش‌های متفاوتی در فضای مجازی همراه بوده که به نظر بسیاری از کاربران، وضعیت فعلی آموزش ایران چیزی کمتر از یک بحران نیست.
این داده‌ها که توسط رسانه‌های داخلی منتشر شده‌اند، حاکی از افت چشمگیر سطح تحصیلی دانش‌آموزان در مقایسه با سال‌ها و دهه‌های گذشته‌اند.
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، دلیل اصلی این سقوط را نبود انگیزه نه تنها در بین دانش‌آموزان بلکه حتی در میان معلمان می‌دانند. از نظر آنها، نظام آموزشی کشور، انگیزه‌ای برای یادگیری باقی نگذاشته و معلمان نیز با دستمزدی ناچیز، امیدی به آینده ندارند. دانش‌آموزان هم در اقتصادی که هیچ آینده شغلی روشنی برای آنها متصور نیست، انگیزه‌ای برای درس خواندن ندارند.
برخی دیگر معتقدند همین آماری هم که اعلام شده، خوشبینانه تنظیم شده است و وضعیت واقعی آموزش در کشور حتی بدتر از این ارقام است. به باور این افراد، ارزش آموزش از میان رفته؛ معلمان بی‌انگیزه‌اند، دانش‌آموزان افقی برای آینده خود نمی‌بینند و محتوای کتاب‌های درسی هیچ تناسبی با نیازهای واقعی جامعه ندارد. در مجموع، سیستم آموزشی به بن‌بست رسیده است.
📱 tavaanatech
آمار منتشرشده درباره میانگین معدل دانش‌آموزان در استان‌های مختلف ایران، با واکنش‌های متفاوتی در فضای مجازی همراه بوده که به نظر بسیاری از کاربران، وضعیت فعلی آموزش ایران چیزی کمتر از یک بحران نیست.
این داده‌ها که توسط رسانه‌های داخلی منتشر شده‌اند، حاکی از افت چشمگیر سطح تحصیلی دانش‌آموزان در مقایسه با سال‌ها و دهه‌های گذشته‌اند.
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، دلیل اصلی این سقوط را نبود انگیزه نه تنها در بین دانش‌آموزان بلکه حتی در میان معلمان می‌دانند. از نظر آنها، نظام آموزشی کشور، انگیزه‌ای برای یادگیری باقی نگذاشته و معلمان نیز با دستمزدی ناچیز، امیدی به آینده ندارند. دانش‌آموزان هم در اقتصادی که هیچ آینده شغلی روشنی برای آنها متصور نیست، انگیزه‌ای برای درس خواندن ندارند.
برخی دیگر معتقدند همین آماری هم که اعلام شده، خوشبینانه تنظیم شده است و وضعیت واقعی آموزش در کشور حتی بدتر از این ارقام است. به باور این افراد، ارزش آموزش از میان رفته؛ معلمان بی‌انگیزه‌اند، دانش‌آموزان افقی برای آینده خود نمی‌بینند و محتوای کتاب‌های درسی هیچ تناسبی با نیازهای واقعی جامعه ندارد. در مجموع، سیستم آموزشی به بن‌بست رسیده است.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
مادر دادخواه جاویدنام علی عباسی از جان‌باختگان سمیرم در انقلاب مهسا، درباره درگذشت پدر جاویدنام مهران بصیر توانا نوشت:
«حال هیچ‌کدام از ما پدر مادرهای دادخواه خوب نیست درد فراق فرزند به یکطرف، پرونده‌سازی‌ها و آزار حکومت طرف دیگر و مردمی که در سکوت
و خدایی که به خواب رفته»
علی عباسی، ۲۴ ساله، جوانی ورزشکار (والیبالیست) بود که تازه دو هفته از پایان خدمت سربازیش می‌گذشت.
او روز ۲۵ آبان ماه در جریان خیزش مردم سمیرم با اصابت گلوله جنگی نیروهای حکومتی به گردنش، جان باخت.
مادرش قرار بود شب یلدا برایش جشن پایان سربازی بگیرد، اما جمهوری اسلامی نگذاشت.
کارت پایان خدمت علی، پس از جان‌باختنش به در منزلشان رسید، ولی او ۳۸ روز قبل‌ترش جانش را نثار آزادی ایران کرده بود.
خانواده علی عباسی در این مدت خیلی تحت فشار قرار گرفتند. آنها را مجبور کردند تا نوشته‌های روی سنگ مزار را پاک کنند.
خانواده‌های جان‌باختگان در طی چند سال اخیر بسیار آزار دیده‌اند، بازداشت، تماس تهدیدآمیز در خصوص بازداشت سایر فرزندان یا اعضای خانواده، شکستن سنگ مزار، ممانعت از برگزاری مراسم و ... از جمله آزارها بوده‌اند.
هم اینک چندین نفر از دادخواهان در زندان هستند. پدر محمدمهدی کرمی، مادر و پدر و عمو و دایی پویا بختیاری و .... از آن جمله‌اند.
برخی از پدر و مادرهای داغدار در همین چند سال اخیر جان خود را در غم فراق عزیزانشان از دست داده‌اند.
این خانواده‌ها، هزینه زیادی داده‌اند و شایسته توجه، همدلی و همباری هستند. تنهایشان نگذاریم و بهترین هدیه به آنها عدم سکوت در برابر ستمگر و تلاش مضاعف برای آزادی ایران است.
#علی_عباسی #سمیرم #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«حال هیچ‌کدام از ما پدر مادرهای دادخواه خوب نیست درد فراق فرزند به یکطرف، پرونده‌سازی‌ها و آزار حکومت طرف دیگر و مردمی که در سکوت
و خدایی که به خواب رفته»
علی عباسی، ۲۴ ساله، جوانی ورزشکار (والیبالیست) بود که تازه دو هفته از پایان خدمت سربازیش می‌گذشت.
او روز ۲۵ آبان ماه در جریان خیزش مردم سمیرم با اصابت گلوله جنگی نیروهای حکومتی به گردنش، جان باخت.
مادرش قرار بود شب یلدا برایش جشن پایان سربازی بگیرد، اما جمهوری اسلامی نگذاشت.
کارت پایان خدمت علی، پس از جان‌باختنش به در منزلشان رسید، ولی او ۳۸ روز قبل‌ترش جانش را نثار آزادی ایران کرده بود.
خانواده علی عباسی در این مدت خیلی تحت فشار قرار گرفتند. آنها را مجبور کردند تا نوشته‌های روی سنگ مزار را پاک کنند.
خانواده‌های جان‌باختگان در طی چند سال اخیر بسیار آزار دیده‌اند، بازداشت، تماس تهدیدآمیز در خصوص بازداشت سایر فرزندان یا اعضای خانواده، شکستن سنگ مزار، ممانعت از برگزاری مراسم و ... از جمله آزارها بوده‌اند.
هم اینک چندین نفر از دادخواهان در زندان هستند. پدر محمدمهدی کرمی، مادر و پدر و عمو و دایی پویا بختیاری و .... از آن جمله‌اند.
برخی از پدر و مادرهای داغدار در همین چند سال اخیر جان خود را در غم فراق عزیزانشان از دست داده‌اند.
این خانواده‌ها، هزینه زیادی داده‌اند و شایسته توجه، همدلی و همباری هستند. تنهایشان نگذاریم و بهترین هدیه به آنها عدم سکوت در برابر ستمگر و تلاش مضاعف برای آزادی ایران است.
#علی_عباسی #سمیرم #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
در سال‌های اخیر، سیاست‌های جمعیتی جمهوری اسلامی، به‌ویژه با تصویب «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت»، به یکی از پرمناقشه‌ترین حوزه‌های مداخله دولت در زندگی خصوصی مردم بدل شده است. این قانون با محدودسازی سقط جنین، کاهش دسترسی به ابزارهای پیشگیری، تبلیغ فرزندآوری و مشروط‌سازی برخی خدمات دولتی به وضعیت تاهل و فرزنددار بودن، عملاً تصمیم‌گیری‌های باروری را از حوزه فردی خارج و به عرصه سیاست دولتی وارد کرده است. بسیاری از تحلیل‌گران این اقدامات را نه سیاست‌گذاری جمعیتی، بلکه تلاشی برای کنترل بدن و زندگی جنسی و تولیدمثلی شهروندان می‌دانند.
نقطه عطف این نگرانی‌ها، انتشار یک نقل‌قول منتسب به دبیر ستاد ملی جمعیت بود که گفت: «اگر خانواده‌ها فرزند نیاورند، مجبوریم جور دیگری عمل کنیم». اگرچه این جمله به‌طور رسمی تایید نشد، اما موجی از واکنش‌های منفی در فضای عمومی و شبکه‌های اجتماعی برانگیخت. از نظر بسیاری، این جمله و لحن تهدیدآمیزی که داشت یادآور سیاست‌های جمعیتی در حکومت‌های تمامیت‌خواه بود، جایی که بدن انسان نه به‌مثابه یک حق، بلکه به‌عنوان ابزار اجرای ایدئولوژی تلقی می‌شود.
در یک مقایسه تاریخی، چنین رویکردی بی‌ارتباط با اقدامات خمرهای سرخ در کامبوج نیست. در رژیم پل پوت، ازدواج‌ها ، روابط جنسی و فرزندآوری اجباری بود و مردم موظف بودند در چارچوب‌های تحمیلی حکومت برای «خلق نسل انقلابی» فرزندآوری کنند. امتناع از این کار می‌توانست به اتهام خیانت و اعدام منجر شود. بدن و خانواده در خدمت نظامی قرار می‌گرفت که هدفش، مهندسی اجتماعی و بازتولید ایدئولوژیک جامعه بود.
در هر دو مورد، آنچه مشترک است، فلسفه کنترل بدن و خانواده و تبدیل انسان به ابزاری برای پیشبرد اهداف حکومتی است. تفاوت در روش‌ها – یکی عریان و خشن، دیگری قانونی و تدریجی – باعث نمی‌شود که شباهت ساختاری نادیده گرفته شود. در ایران، فشار بیشتر به شکل مقررات، حذف خدمات درمانی، تبلیغات رسمی و محرومیت‌های شغلی اعمال می‌شود، اما پیامد آن، همان انکار عاملیت فردی در تصمیم‌های بنیادین زندگی است.
در نهایت، چه در کامبوج با زور نظامی و چه در ایران با قانون‌گذاری ایدئولوژیک، هدف یکی‌ست: مدیریت بدن، جنسیّت و تولید مثل انسان‌ها برای حفظ نظم مورد نظر حکومت. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که چنین سیاست‌هایی، به‌رغم فشار و تبلیغ، عموما با نارضایتی، مقاومت پنهان، و در نهایت شکست روبرو می‌شوند؛ چرا که بدن انسان را نمی‌توان برای همیشه به ابزاری در خدمت قدرت فروکاست.
#حکومت_ایدئولوژیک #جمهوری_اسلامی #خمرهای_سرخ #قانون_جوانی_جمعیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در سال‌های اخیر، سیاست‌های جمعیتی جمهوری اسلامی، به‌ویژه با تصویب «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت»، به یکی از پرمناقشه‌ترین حوزه‌های مداخله دولت در زندگی خصوصی مردم بدل شده است. این قانون با محدودسازی سقط جنین، کاهش دسترسی به ابزارهای پیشگیری، تبلیغ فرزندآوری و مشروط‌سازی برخی خدمات دولتی به وضعیت تاهل و فرزنددار بودن، عملاً تصمیم‌گیری‌های باروری را از حوزه فردی خارج و به عرصه سیاست دولتی وارد کرده است. بسیاری از تحلیل‌گران این اقدامات را نه سیاست‌گذاری جمعیتی، بلکه تلاشی برای کنترل بدن و زندگی جنسی و تولیدمثلی شهروندان می‌دانند.
نقطه عطف این نگرانی‌ها، انتشار یک نقل‌قول منتسب به دبیر ستاد ملی جمعیت بود که گفت: «اگر خانواده‌ها فرزند نیاورند، مجبوریم جور دیگری عمل کنیم». اگرچه این جمله به‌طور رسمی تایید نشد، اما موجی از واکنش‌های منفی در فضای عمومی و شبکه‌های اجتماعی برانگیخت. از نظر بسیاری، این جمله و لحن تهدیدآمیزی که داشت یادآور سیاست‌های جمعیتی در حکومت‌های تمامیت‌خواه بود، جایی که بدن انسان نه به‌مثابه یک حق، بلکه به‌عنوان ابزار اجرای ایدئولوژی تلقی می‌شود.
در یک مقایسه تاریخی، چنین رویکردی بی‌ارتباط با اقدامات خمرهای سرخ در کامبوج نیست. در رژیم پل پوت، ازدواج‌ها ، روابط جنسی و فرزندآوری اجباری بود و مردم موظف بودند در چارچوب‌های تحمیلی حکومت برای «خلق نسل انقلابی» فرزندآوری کنند. امتناع از این کار می‌توانست به اتهام خیانت و اعدام منجر شود. بدن و خانواده در خدمت نظامی قرار می‌گرفت که هدفش، مهندسی اجتماعی و بازتولید ایدئولوژیک جامعه بود.
در هر دو مورد، آنچه مشترک است، فلسفه کنترل بدن و خانواده و تبدیل انسان به ابزاری برای پیشبرد اهداف حکومتی است. تفاوت در روش‌ها – یکی عریان و خشن، دیگری قانونی و تدریجی – باعث نمی‌شود که شباهت ساختاری نادیده گرفته شود. در ایران، فشار بیشتر به شکل مقررات، حذف خدمات درمانی، تبلیغات رسمی و محرومیت‌های شغلی اعمال می‌شود، اما پیامد آن، همان انکار عاملیت فردی در تصمیم‌های بنیادین زندگی است.
در نهایت، چه در کامبوج با زور نظامی و چه در ایران با قانون‌گذاری ایدئولوژیک، هدف یکی‌ست: مدیریت بدن، جنسیّت و تولید مثل انسان‌ها برای حفظ نظم مورد نظر حکومت. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که چنین سیاست‌هایی، به‌رغم فشار و تبلیغ، عموما با نارضایتی، مقاومت پنهان، و در نهایت شکست روبرو می‌شوند؛ چرا که بدن انسان را نمی‌توان برای همیشه به ابزاری در خدمت قدرت فروکاست.
#حکومت_ایدئولوژیک #جمهوری_اسلامی #خمرهای_سرخ #قانون_جوانی_جمعیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
«ری‌را، حکومت کودک‌کش جمهوری اسلامی، تو را از ما گرفت. تو را، صدایت را، خنده‌هایت را، سوال‌هایت را، شک‌ها و یقین‌هایت را، تمام آنچه می‌توانستی باشی و می‌توانستی بشوی را. اما نمی‌توانند، عمق نگاهت را، و وعده‌ی عدالت و دادخواهی را از ما بگیرند.
ری‌را، پرنده‌ی کوچک، امروز پانزده‌ساله می‌شدی. اما در جهانی بی‌عدالت، در جغرافیایی که حقیقت را می‌کشند و کودک را، هنوز صدایت شنیده می‌شود. نه تنها در دل پدرت و اقوامت، بلکه در دل همه‌ی ما ایرانیان که با اشک و امید به دادخواهی نامت را تکرار می‌کنیم.
یاد تو، یاد تمام جان‌باختگان پرواز پی‌اس ۷۵۲، زنده است. و این صداها، روزی دیوار ظلم را فرو خواهند ریخت.
عدالت خواهد آمد. به نام تو، به نام تمام کودکانی که هرگز نباید قربانی سیاست و جنایت می‌شدند.
ری‌را جان، تولدت مبارک.»
ـ متن ارسالی یکی از مخاطبان توانا، به مناسبت زادروز ری‌را اسماعیلیون از کودکان کشته شده در هواپیمای اوکراینی
#ری‌را_اسماعیلیون #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی
#ps752justice
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ری‌را، پرنده‌ی کوچک، امروز پانزده‌ساله می‌شدی. اما در جهانی بی‌عدالت، در جغرافیایی که حقیقت را می‌کشند و کودک را، هنوز صدایت شنیده می‌شود. نه تنها در دل پدرت و اقوامت، بلکه در دل همه‌ی ما ایرانیان که با اشک و امید به دادخواهی نامت را تکرار می‌کنیم.
یاد تو، یاد تمام جان‌باختگان پرواز پی‌اس ۷۵۲، زنده است. و این صداها، روزی دیوار ظلم را فرو خواهند ریخت.
عدالت خواهد آمد. به نام تو، به نام تمام کودکانی که هرگز نباید قربانی سیاست و جنایت می‌شدند.
ری‌را جان، تولدت مبارک.»
ـ متن ارسالی یکی از مخاطبان توانا، به مناسبت زادروز ری‌را اسماعیلیون از کودکان کشته شده در هواپیمای اوکراینی
#ری‌را_اسماعیلیون #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی
#ps752justice
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز سالگرد درگذشت زنده‌یاد ناصر حجازی است
ناصر حجازی، ستاره‌ای که حاضر نشد عکس خمینی را در دست بگیرد و برای حذفش از تیم ملی یک قانون گذاشتند که هر کس بالای ۲۷ سال بود در تیم ملی جا ندارد!!
آن زمان ناصر حجازی ۲۸ ساله بود و از تیم ملی کنار گذاشته شد!
ناصر حجازی از لحاظ سیاسی همواره منتقد بود؛ چه در زمانی که حاضر نشد عکس روح‌الله خمینی را در دست بگیرد و چه زمانی که با صراحت طرح هدف‌مندی یارانه‌ها را زیر سوال بود.
حجازی در ۳۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۰ در گفت‌وگویی به وضعیت بد اقتصادی ایران اعتراض کرد و گفت: «دولت می‌گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می‌کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده‌اند، نفت، گاز و ... دولت حق ندارد به مردم کمک کند. دولت باید کار کند و خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دو دستی تقدیم آنها نماید.»
چند ورزشکار دیگر می‌شناسید که سمت مردم ایستاده باشند؟
بیشتر بخوانید:
ناصر حجازی، اسطوره‌ای که اسطوره ماند
https://tavaana.org/football_naser_hejazi/
#ناصر_حجازی #یاری_مدنی_توانا
#فوتبال
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
ناصر حجازی، ستاره‌ای که حاضر نشد عکس خمینی را در دست بگیرد و برای حذفش از تیم ملی یک قانون گذاشتند که هر کس بالای ۲۷ سال بود در تیم ملی جا ندارد!!
آن زمان ناصر حجازی ۲۸ ساله بود و از تیم ملی کنار گذاشته شد!
ناصر حجازی از لحاظ سیاسی همواره منتقد بود؛ چه در زمانی که حاضر نشد عکس روح‌الله خمینی را در دست بگیرد و چه زمانی که با صراحت طرح هدف‌مندی یارانه‌ها را زیر سوال بود.
حجازی در ۳۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۰ در گفت‌وگویی به وضعیت بد اقتصادی ایران اعتراض کرد و گفت: «دولت می‌گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می‌کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده‌اند، نفت، گاز و ... دولت حق ندارد به مردم کمک کند. دولت باید کار کند و خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دو دستی تقدیم آنها نماید.»
چند ورزشکار دیگر می‌شناسید که سمت مردم ایستاده باشند؟
بیشتر بخوانید:
ناصر حجازی، اسطوره‌ای که اسطوره ماند
https://tavaana.org/football_naser_hejazi/
#ناصر_حجازی #یاری_مدنی_توانا
#فوتبال
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
کتاب ترور به نام خدا نوشته پرویز دستمالچی، اثری مستند، سیاسی و تحلیلی است که به بررسی نقش جمهوری اسلامی ایران در سلسله ترورهای برون‌مرزی، به‌ویژه ماجرای معروف میکونوس در آلمان می‌پردازد. این کتاب روایت فردی است که نه‌تنها پژوهشگر و فعال سیاسی است، بلکه خود از بازماندگان آن واقعه خونین نیز محسوب می‌شود. دستمالچی با تکیه بر اسناد دادگاه، گزارش‌های امنیتی، و تجربه‌ی شخصی، تصویری روشن و نگران‌کننده از استفاده ابزاری از دین برای توجیه خشونت سیاسی ارائه می‌دهد.
پرویز دستمالچی، متولد ۱۳۲۸ در تهران، از
از فعالان جنبش دانشجویان ایرانی در خارج از (کنفدراسیون) کشور و فعال سیاسی بوده و سال‌ها در تبعید زندگی کرده است. او با حضور فعال در جریان دادگاه میکونوس و تلاش برای افشای نقش مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی، به یکی از چهره‌های مهم در پرونده‌ی ترور مخالفان ایرانی در خارج بدل شد. کتاب حاضر نه‌فقط سندی تاریخی، بلکه صدای بازمانده‌ای است که تصمیم گرفت سکوت نکند و حقیقت را با مخاطب در میان بگذارد.
دستمالچی در بخش‌های مختلف کتاب به شکل دقیق روند دادگاه میکونوس را شرح می‌دهد، از جمله شهادت‌ها، مدارک امنیتی، و نقش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی. او در جایی می‌نویسد: «ترورها در چارچوب سیاست حذف فیزیکی مخالفان انجام می‌گرفت و نه تنها مورد تأیید، بلکه مأموریت رسمی برخی مأموران امنیتی بود» (ص. ۱۱۲). این روایت‌ها با زبانی روشن، مستند و بی‌پرده ارائه شده‌اند و خواننده را به عمق یکی از تاریک‌ترین فصول تاریخ معاصر ایران می‌برد.
ترور به نام خدا نه فقط گزارشی از یک جنایت سیاسی، بلکه بررسی‌ای عمیق از پیوند خطرناک میان ایدئولوژی دینی و خشونت حکومتی است. دستمالچی با روشنی و شهامت، نقش نهادهای حکومتی ایران را در طراحی و اجرای ترورها به نقد می‌کشد و همزمان از مسئولیت‌های بین‌المللی در برابر چنین جنایاتی سخن می‌گوید. کتاب برای هر مخاطبی که دغدغه آزادی، حقوق بشر، و مسئولیت‌پذیری حکومت‌ها را دارد، اثری خواندنی و ارزشمند است.
لینک دانلود کتاب:
http://bit.ly/2m0ofgQ
#ترور #حکومت_ایدئولوژیک #جمهوری_اسلامی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
کتاب ترور به نام خدا نوشته پرویز دستمالچی، اثری مستند، سیاسی و تحلیلی است که به بررسی نقش جمهوری اسلامی ایران در سلسله ترورهای برون‌مرزی، به‌ویژه ماجرای معروف میکونوس در آلمان می‌پردازد. این کتاب روایت فردی است که نه‌تنها پژوهشگر و فعال سیاسی است، بلکه خود از بازماندگان آن واقعه خونین نیز محسوب می‌شود. دستمالچی با تکیه بر اسناد دادگاه، گزارش‌های امنیتی، و تجربه‌ی شخصی، تصویری روشن و نگران‌کننده از استفاده ابزاری از دین برای توجیه خشونت سیاسی ارائه می‌دهد.
پرویز دستمالچی، متولد ۱۳۲۸ در تهران، از
از فعالان جنبش دانشجویان ایرانی در خارج از (کنفدراسیون) کشور و فعال سیاسی بوده و سال‌ها در تبعید زندگی کرده است. او با حضور فعال در جریان دادگاه میکونوس و تلاش برای افشای نقش مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی، به یکی از چهره‌های مهم در پرونده‌ی ترور مخالفان ایرانی در خارج بدل شد. کتاب حاضر نه‌فقط سندی تاریخی، بلکه صدای بازمانده‌ای است که تصمیم گرفت سکوت نکند و حقیقت را با مخاطب در میان بگذارد.
دستمالچی در بخش‌های مختلف کتاب به شکل دقیق روند دادگاه میکونوس را شرح می‌دهد، از جمله شهادت‌ها، مدارک امنیتی، و نقش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی. او در جایی می‌نویسد: «ترورها در چارچوب سیاست حذف فیزیکی مخالفان انجام می‌گرفت و نه تنها مورد تأیید، بلکه مأموریت رسمی برخی مأموران امنیتی بود» (ص. ۱۱۲). این روایت‌ها با زبانی روشن، مستند و بی‌پرده ارائه شده‌اند و خواننده را به عمق یکی از تاریک‌ترین فصول تاریخ معاصر ایران می‌برد.
ترور به نام خدا نه فقط گزارشی از یک جنایت سیاسی، بلکه بررسی‌ای عمیق از پیوند خطرناک میان ایدئولوژی دینی و خشونت حکومتی است. دستمالچی با روشنی و شهامت، نقش نهادهای حکومتی ایران را در طراحی و اجرای ترورها به نقد می‌کشد و همزمان از مسئولیت‌های بین‌المللی در برابر چنین جنایاتی سخن می‌گوید. کتاب برای هر مخاطبی که دغدغه آزادی، حقوق بشر، و مسئولیت‌پذیری حکومت‌ها را دارد، اثری خواندنی و ارزشمند است.
لینک دانلود کتاب:
http://bit.ly/2m0ofgQ
#ترور #حکومت_ایدئولوژیک #جمهوری_اسلامی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«ماهم رفت ماهت بمیرد آسمان
دو سال گذشت
دو سال است که فرزندم را کشتند.
نه در میدان جنگ، نه در مقابله با دشمن
در خیابان‌های شهر خودش، با دستانی خالی و قلبی پُر از زندگی.
پسرم را کشتند چون "آزادی" می‌خواست
چون نمی‌خواست زیر چکمه‌های استبداد بماند
او فریاد زد، نه تنها برای خودش
بلکه برای نسلی که به تاریکی "نه" می‌گوید و به زندگی "آری".
اما پاسخ فریادش، گلوله بود
پاسخ رؤیایش، مرگی بی‌رحم و بی‌شرم
کشتندش، مثل هزاران جوان دیگر
تا صدا را خاموش کنند، اما نتوانستندچون من به او قول دادم و صدایش را به جهان رساندم
دو سال گذشته
اما زخممان تازه‌تر از همیشه است
قاتلی محاکمه نشد چون قاتل و قاضی یک نفر بودند
اما من مریم مادر ابولفضل ساکت نماندم دنیا را خبردار کردم و هرروز به جهانیان از پسرم و دردهایش می‌گویم و ساکت نخواهم ماند
جمهوری اسلامی
با خون پسرم نمی‌توانی زنده بمانی
با گلوله دهان‌ها را می‌بندی
اما نمی‌توانی حافظه‌ی ما را پاک کنی
این سالگرد، سالگرد مرگ او نیست
سالگرد رسوایی شماست
سالگرد ننگ کسانی‌ست که دست‌شان به خون فرزند من آغشته است و روزی جواب پس میدهند
من تا آخرین نفس، دادخواه او هستم.
نام پسرم در حافظه‌ی این سرزمین حک شده،
در کنار نام آزادی
شما او را کشتید
اما هزاران دختر و پسر دیگر از خاکسترش برمی‌خیزند
و روزی خواهد آمد شما سقوط کرده‌اید و نام شما در کنار «جنایت کارانی نوشته می‌شود که برای کردم تمام شده‌اند
و نام پسرم را در کنار «آزادی»
پسرم من از تو دورم اما ثانیه به ثانیه در جهان نامت را فریاد میزنم نمی‌گذارم اتش دادخواهیت خاموش شود
ابولفضل امیرعطایی فرزند مریم »
از صفحه اینستاگرام مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی
#ابولفضل_امیرعطایی
#دادخواهی
#سالگرد
#دلتنگی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دو سال گذشت
دو سال است که فرزندم را کشتند.
نه در میدان جنگ، نه در مقابله با دشمن
در خیابان‌های شهر خودش، با دستانی خالی و قلبی پُر از زندگی.
پسرم را کشتند چون "آزادی" می‌خواست
چون نمی‌خواست زیر چکمه‌های استبداد بماند
او فریاد زد، نه تنها برای خودش
بلکه برای نسلی که به تاریکی "نه" می‌گوید و به زندگی "آری".
اما پاسخ فریادش، گلوله بود
پاسخ رؤیایش، مرگی بی‌رحم و بی‌شرم
کشتندش، مثل هزاران جوان دیگر
تا صدا را خاموش کنند، اما نتوانستندچون من به او قول دادم و صدایش را به جهان رساندم
دو سال گذشته
اما زخممان تازه‌تر از همیشه است
قاتلی محاکمه نشد چون قاتل و قاضی یک نفر بودند
اما من مریم مادر ابولفضل ساکت نماندم دنیا را خبردار کردم و هرروز به جهانیان از پسرم و دردهایش می‌گویم و ساکت نخواهم ماند
جمهوری اسلامی
با خون پسرم نمی‌توانی زنده بمانی
با گلوله دهان‌ها را می‌بندی
اما نمی‌توانی حافظه‌ی ما را پاک کنی
این سالگرد، سالگرد مرگ او نیست
سالگرد رسوایی شماست
سالگرد ننگ کسانی‌ست که دست‌شان به خون فرزند من آغشته است و روزی جواب پس میدهند
من تا آخرین نفس، دادخواه او هستم.
نام پسرم در حافظه‌ی این سرزمین حک شده،
در کنار نام آزادی
شما او را کشتید
اما هزاران دختر و پسر دیگر از خاکسترش برمی‌خیزند
و روزی خواهد آمد شما سقوط کرده‌اید و نام شما در کنار «جنایت کارانی نوشته می‌شود که برای کردم تمام شده‌اند
و نام پسرم را در کنار «آزادی»
پسرم من از تو دورم اما ثانیه به ثانیه در جهان نامت را فریاد میزنم نمی‌گذارم اتش دادخواهیت خاموش شود
ابولفضل امیرعطایی فرزند مریم »
از صفحه اینستاگرام مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی
#ابولفضل_امیرعطایی
#دادخواهی
#سالگرد
#دلتنگی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مراسم زادروز جاویدنام امید مؤیدی بر سر مزارش برگزار شد
مادرش بر سر مزار فرزندش تولدش را جشن گرفت.
اگر امید را نکشته بودند، او تازه ۲۳ ساله می‌شد و سال‌ها برای تحقق آرزوهایش زمان داشت.
امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.
روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوان معترضی روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار میدهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار میدهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.
#شیراز #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #امید_مؤیدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادرش بر سر مزار فرزندش تولدش را جشن گرفت.
اگر امید را نکشته بودند، او تازه ۲۳ ساله می‌شد و سال‌ها برای تحقق آرزوهایش زمان داشت.
امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.
روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوان معترضی روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار میدهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار میدهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.
#شیراز #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #امید_مؤیدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
محمد داوری، زندانی سیاسی محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز، بیش از ۷ ماه است که از رفتن به هواخوری امتناع کرده است. این تصمیم او در اعتراض به کاهش ساعت هواخوری اتخاذ شده است.
چندی پیش مسئولان زندان اعلام کردند که ساعت هواخوری زندانیان این زندان، از ۳ ساعت در هفته به فقط یک ساعت کاهش یافته.
کاهش زمان هواخوری زندانیان به یک ساعت در هفته با مقررات داخلی ایران مغایرت دارد. بر اساس ماده ۲۹ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، زندانیان باید روزانه حداقل یک ساعت از حق هواخوری برخوردار باشند.
این میزان حتی در مورد زندانیان تنبیهی نیز نباید کاهش یابد. اعمال چنین محدودیتی بدون مبنای قانونی و ناقض حقوق اولیه زندانیان است.
این اقدام در شرایطی اعمال شده که محرومیت از آفتاب و هوای آزاد می‌تواند آثار جبران‌ناپذیری بر سلامت جسمی و روانی زندانیان برجای بگذارد.
یادآور می‌شویم محمد داوری به بیماری خودایمنی و ریزش سکه‌ای موی صورت مبتلا ست و عدم دسترسی به آفتاب و هوای باز می‌تواند وضعیت جسمی و روانی او را وخیم‌تر هم کند.
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #محمد_داوری
@Tavaana_TavaanaTech
چندی پیش مسئولان زندان اعلام کردند که ساعت هواخوری زندانیان این زندان، از ۳ ساعت در هفته به فقط یک ساعت کاهش یافته.
کاهش زمان هواخوری زندانیان به یک ساعت در هفته با مقررات داخلی ایران مغایرت دارد. بر اساس ماده ۲۹ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، زندانیان باید روزانه حداقل یک ساعت از حق هواخوری برخوردار باشند.
این میزان حتی در مورد زندانیان تنبیهی نیز نباید کاهش یابد. اعمال چنین محدودیتی بدون مبنای قانونی و ناقض حقوق اولیه زندانیان است.
این اقدام در شرایطی اعمال شده که محرومیت از آفتاب و هوای آزاد می‌تواند آثار جبران‌ناپذیری بر سلامت جسمی و روانی زندانیان برجای بگذارد.
یادآور می‌شویم محمد داوری به بیماری خودایمنی و ریزش سکه‌ای موی صورت مبتلا ست و عدم دسترسی به آفتاب و هوای باز می‌تواند وضعیت جسمی و روانی او را وخیم‌تر هم کند.
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #محمد_داوری
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
انتقال، اعزام و بدرقه محکوم
زندانی یا بازداشتی در همان محلی دوران حبس یا بازداشت خود را می‌گذراند که حکم یا قرار بازداشت او در آنجا صادر شده است. بنابراین در صورتی که مثلا قرار بازداشت متهمی در تهران صادر شده باشد، اعزام او به بازداشتگاه یا زندانی خارج از تهران قانوناً مجاز نیست؛ مگر در مورد زندانیانی که مقام قضائی مربوطه بر اساس قانون محل دیگری را برای تحمل کیفر آنها تعیین کند.
سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights67/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=8uUYvXelEe0
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/afyhx2ggcxtm
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زندانی یا بازداشتی در همان محلی دوران حبس یا بازداشت خود را می‌گذراند که حکم یا قرار بازداشت او در آنجا صادر شده است. بنابراین در صورتی که مثلا قرار بازداشت متهمی در تهران صادر شده باشد، اعزام او به بازداشتگاه یا زندانی خارج از تهران قانوناً مجاز نیست؛ مگر در مورد زندانیانی که مقام قضائی مربوطه بر اساس قانون محل دیگری را برای تحمل کیفر آنها تعیین کند.
سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights67/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=8uUYvXelEe0
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/afyhx2ggcxtm
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی، علیرغم گذشت بیش از ۸ ماه
این دو متهم سیاسی یک پرونده قضایی مشترک دارند و اکنون بیش از ۸ ماه است که به‌صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز محبوس هستند.
اتهام آنها «تبلیغ علیه نظام» و «اخلال در نظم عمومی» و «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» عنوان شده است.
صدای ایران باشیم اگر از بستگان و آشنایان ما در بازداشت و زندان به سر می‌برد بهترین راه محافظت از آنها اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای‌کردن اخبار مربوط به آنان است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندانی_سیاسی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
این دو متهم سیاسی یک پرونده قضایی مشترک دارند و اکنون بیش از ۸ ماه است که به‌صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز محبوس هستند.
اتهام آنها «تبلیغ علیه نظام» و «اخلال در نظم عمومی» و «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» عنوان شده است.
صدای ایران باشیم اگر از بستگان و آشنایان ما در بازداشت و زندان به سر می‌برد بهترین راه محافظت از آنها اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای‌کردن اخبار مربوط به آنان است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندانی_سیاسی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
اعتصاب کامیونداران
بر اساس ویدئوهای منتشرشده امروز جمعه دوم خردادماه، کامیونداران در چندین شهر اعتصاب کردند.
ویدئوهایی از شهرهای دره‌شهر، اسدآباد و کازرون منتشر شده که نشان می‌دهد کامیونداران در اعتراض به کمبود سهمیه گازوئیل، گرانی بیمه، پایین‌بودن نرخ کرایه‌ها، بالا بودن نرخ عوارضی جاده‌ای و مشکلات معیشتی اعتصاب کرده‌اند.
کامیونداران در سال ۱۳۹۷ هم دست به اعتصاب بزرگ سراسری زده بودند سرکوبگران جمهوری اسلامی افراد زیادی از این صنف بازداشت کردند، اما این اعتصاب با مقاومت جانانه و حمایت جامعه همراه بود.
اعتصابات سراسری یکی از راه‌های مقابله با دیکتاتور است.
طرح اعتصاب کامیونداران از بهنام محمدی
https://tavaana.org/strike/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصابات_سراسری #اعتصاب_کامیونداران
@Tavaana_TavaanaTech
بر اساس ویدئوهای منتشرشده امروز جمعه دوم خردادماه، کامیونداران در چندین شهر اعتصاب کردند.
ویدئوهایی از شهرهای دره‌شهر، اسدآباد و کازرون منتشر شده که نشان می‌دهد کامیونداران در اعتراض به کمبود سهمیه گازوئیل، گرانی بیمه، پایین‌بودن نرخ کرایه‌ها، بالا بودن نرخ عوارضی جاده‌ای و مشکلات معیشتی اعتصاب کرده‌اند.
کامیونداران در سال ۱۳۹۷ هم دست به اعتصاب بزرگ سراسری زده بودند سرکوبگران جمهوری اسلامی افراد زیادی از این صنف بازداشت کردند، اما این اعتصاب با مقاومت جانانه و حمایت جامعه همراه بود.
اعتصابات سراسری یکی از راه‌های مقابله با دیکتاتور است.
طرح اعتصاب کامیونداران از بهنام محمدی
https://tavaana.org/strike/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصابات_سراسری #اعتصاب_کامیونداران
@Tavaana_TavaanaTech
تصاویر آخرالزمانی از وضعیت خطرناک آلودگی هوا در سیستان و بلوچستان منتشر شده است. بر اساس اعلام سازمان هواشناسی شاخص آلودگی هوای زابل، نیمروز و زهک امروز، جمعه دوم خردادماه، روی عدد ۵۰۰ و در وضعیت خطرناک قرار دارد.»
به گفته مقامات جمهوری اسلامی سالانه ۳۰ هزار نفر به طور مستقیم به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند. مرگ سالانه ۳۰ هزار نفر هرچند رقم کمی نیست اما ابتلا به سرطان به آسم به بیماری‌های ریوی به بیماری‌های پوستی غیر قابل درمان و ... بس بیشتر از آمار منتشرشده توسط جمهوری اسلامی است.
آنقدر جمهوری اسلامی به وضعیت محیط‌زیست کشورمان بی‌تفاوت بوده و حتی هرآنچه را که در توان داشته برای سرکوب فعالان محیط‌زیستی به کار بسته که روزبه‌روز وضعیت آلودگی هوا و بیماری‌های مرتبط با آن بحرانی‌تر می‌شود.
آیا امیدی به بهبود شرایط کشور در سایه حاکمیت جمهوری اسلامی وجود دارد؟
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #آلودگی_هوا #سیستان #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
به گفته مقامات جمهوری اسلامی سالانه ۳۰ هزار نفر به طور مستقیم به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند. مرگ سالانه ۳۰ هزار نفر هرچند رقم کمی نیست اما ابتلا به سرطان به آسم به بیماری‌های ریوی به بیماری‌های پوستی غیر قابل درمان و ... بس بیشتر از آمار منتشرشده توسط جمهوری اسلامی است.
آنقدر جمهوری اسلامی به وضعیت محیط‌زیست کشورمان بی‌تفاوت بوده و حتی هرآنچه را که در توان داشته برای سرکوب فعالان محیط‌زیستی به کار بسته که روزبه‌روز وضعیت آلودگی هوا و بیماری‌های مرتبط با آن بحرانی‌تر می‌شود.
آیا امیدی به بهبود شرایط کشور در سایه حاکمیت جمهوری اسلامی وجود دارد؟
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #آلودگی_هوا #سیستان #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
محمدحسن نمازی، دستیار ویژه مدیر حوزه‌های علمیه گفت: «پاپ فرانسیس تحت تاثیر آموزه‌های امام خمینی بود و از طریق رسانه‌ها مصاحبه‌های اورا مشاهده کرده و تحت تاثیر قرار گرفته بود.» او ادامه داد: «پاپ فرانسیس به یک روحانی گفته بود که امام را الگوی خود قرار داده و از او آموخته است.»
⁉️ادعای تأثیرپذیری پاپ فرانسیس از آموزه‌های خمینی از منظر تاریخی و محتوایی مستند و قابل‌پذیرش نیست. مواضع خمینی نسبت به واتیکان و پاپ، عمدتاً رویکردی سیاسی و انتقادی بوده و کمتر به جنبه‌های دینی یا بین‌الادیانی توجه داشته است. او واتیکان را در چارچوب ساختارهای سلطه‌گر غرب تحلیل می‌کرد و پاپ ژان پل دوم را به دلیل عدم حمایت از انقلاب اسلامی یا همراهی با منافع آمریکا و اروپا مورد انتقاد قرار داده بود.
در چنین بستری، دشوار است پاپ فرانسیس که خود را منتقد نظام سرمایه‌داری، مدافع گفت‌وگوهای بین‌الادیانی، و طرفدار صلح جهانی بود، به شکل مستقیم و عمیق تحت‌تأثیر آموزه‌های فردی دانست که نگاهش به واتیکان در قالب استعمار و سلطه غرب تبیین می‌شد.
از سوی دیگر، پاپ فرانسیس در گفتار و رفتار خود به آموزه‌های چهره‌هایی چون سنت فرانسیس آسیزی، جنبش‌های عدالت‌خواه آمریکای لاتین، و الگوهای مسیحیِ مبتنی بر محبت، فروتنی و گفت‌وگو ارجاع داده است. او حتی با وجود مواضع سیاسی‌اش، همواره کوشیده مرز روشنی میان دین و قدرت نظامی یا سیاسی قائل شود. در حالی که خمینی اسلام سیاسی و حکومت دینی را ترویج می‌کرد، پاپ فرانسیس بیشتر بر اخلاق، همبستگی انسانی و دوری از رادیکالیسم مذهبی تأکید داشت. بنابراین، نسبت دادن چنین تأثیر عمیقی بدون شواهد مشخص از گفتار یا نوشتار مستقیم پاپ، برداشت ایدئولوژیک و تبلیغاتی به نظر می‌رسد تا یک واقعیت تاریخی.
پرسش پایانی: اگر پاپ فرانسیس واقعاً از خمینی تأثیر پذیرفته بود، چرا هیچ‌گاه به صورت رسمی یا در آثار و سخنرانی‌های خود به او اشاره نکرده و بالعکس همواره با تأکید بر گفت‌وگوی تمدن‌ها، از دیدگاهی بسیار متفاوت با خمینی سخن گفته است؟
پاسخ شما به این ادعا چیست؟
#پاپ #واتیکان #خمینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
محمدحسن نمازی، دستیار ویژه مدیر حوزه‌های علمیه گفت: «پاپ فرانسیس تحت تاثیر آموزه‌های امام خمینی بود و از طریق رسانه‌ها مصاحبه‌های اورا مشاهده کرده و تحت تاثیر قرار گرفته بود.» او ادامه داد: «پاپ فرانسیس به یک روحانی گفته بود که امام را الگوی خود قرار داده و از او آموخته است.»
⁉️ادعای تأثیرپذیری پاپ فرانسیس از آموزه‌های خمینی از منظر تاریخی و محتوایی مستند و قابل‌پذیرش نیست. مواضع خمینی نسبت به واتیکان و پاپ، عمدتاً رویکردی سیاسی و انتقادی بوده و کمتر به جنبه‌های دینی یا بین‌الادیانی توجه داشته است. او واتیکان را در چارچوب ساختارهای سلطه‌گر غرب تحلیل می‌کرد و پاپ ژان پل دوم را به دلیل عدم حمایت از انقلاب اسلامی یا همراهی با منافع آمریکا و اروپا مورد انتقاد قرار داده بود.
در چنین بستری، دشوار است پاپ فرانسیس که خود را منتقد نظام سرمایه‌داری، مدافع گفت‌وگوهای بین‌الادیانی، و طرفدار صلح جهانی بود، به شکل مستقیم و عمیق تحت‌تأثیر آموزه‌های فردی دانست که نگاهش به واتیکان در قالب استعمار و سلطه غرب تبیین می‌شد.
از سوی دیگر، پاپ فرانسیس در گفتار و رفتار خود به آموزه‌های چهره‌هایی چون سنت فرانسیس آسیزی، جنبش‌های عدالت‌خواه آمریکای لاتین، و الگوهای مسیحیِ مبتنی بر محبت، فروتنی و گفت‌وگو ارجاع داده است. او حتی با وجود مواضع سیاسی‌اش، همواره کوشیده مرز روشنی میان دین و قدرت نظامی یا سیاسی قائل شود. در حالی که خمینی اسلام سیاسی و حکومت دینی را ترویج می‌کرد، پاپ فرانسیس بیشتر بر اخلاق، همبستگی انسانی و دوری از رادیکالیسم مذهبی تأکید داشت. بنابراین، نسبت دادن چنین تأثیر عمیقی بدون شواهد مشخص از گفتار یا نوشتار مستقیم پاپ، برداشت ایدئولوژیک و تبلیغاتی به نظر می‌رسد تا یک واقعیت تاریخی.
پرسش پایانی: اگر پاپ فرانسیس واقعاً از خمینی تأثیر پذیرفته بود، چرا هیچ‌گاه به صورت رسمی یا در آثار و سخنرانی‌های خود به او اشاره نکرده و بالعکس همواره با تأکید بر گفت‌وگوی تمدن‌ها، از دیدگاهی بسیار متفاوت با خمینی سخن گفته است؟
پاسخ شما به این ادعا چیست؟
#پاپ #واتیکان #خمینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402