وریا غفوری، بازیکن سابق تیم فوتبال ایران، در واکنش به قتل الهه حسین‌نژاد، در استوری اینستاگرام نوشت:
«قتل الهه حسین‌نژاد تنها یک جنایت فردی نیست، بلکه بازتابی از مشکلات ساختاری و آسیب‌های اجتماعی و روانی در جامعه ایران است.
برای پیشگیری از تکرار چنین حوادثی نیاز به اقدامات جدی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وجود دارد.»
.
.
.
ـ جمهوری اسلامی، برای انواع همایش‌های ایدئولوژیک بودجه صرف می‌کند، ولی با تضعیف نهاد دانشگاه (ازطریق استخدام اساتید گزینشی بر اساس معیارهای ایدئولوژیک، اخراج یا بازنشسته کردن استادان قدیمی و مستقل، کمبود بودجه و ...) و تضعیف رشته‌های علوم انسانی جامعه را از بازخورد و تحلیل علمی آسیب‌های اجتماعی محروم می‌کند.
مشکلات ساختاری و اجتماعی و روانی ایران، ریشه در فساد، تبعیض، نگاه ایدئولوژیک، سرکوب آزادی‌های اجتماعی و آزادی بیان، ترویج آموزش ایدئولوژیک، عدم ارائه آموزش‌های لازم، رانت‌خواری، فقر و فاصله طبقاتی، افزایش حاشیه‌نشینی و ... دارد که مسبب همه این‌ها شیوه حکمرانی حکومت استبداد دینی جمهوری اسلامی است.
#الهه_حسین_نژاد #وریا_غفوری #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«قتل الهه حسین‌نژاد تنها یک جنایت فردی نیست، بلکه بازتابی از مشکلات ساختاری و آسیب‌های اجتماعی و روانی در جامعه ایران است.
برای پیشگیری از تکرار چنین حوادثی نیاز به اقدامات جدی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وجود دارد.»
.
.
.
ـ جمهوری اسلامی، برای انواع همایش‌های ایدئولوژیک بودجه صرف می‌کند، ولی با تضعیف نهاد دانشگاه (ازطریق استخدام اساتید گزینشی بر اساس معیارهای ایدئولوژیک، اخراج یا بازنشسته کردن استادان قدیمی و مستقل، کمبود بودجه و ...) و تضعیف رشته‌های علوم انسانی جامعه را از بازخورد و تحلیل علمی آسیب‌های اجتماعی محروم می‌کند.
مشکلات ساختاری و اجتماعی و روانی ایران، ریشه در فساد، تبعیض، نگاه ایدئولوژیک، سرکوب آزادی‌های اجتماعی و آزادی بیان، ترویج آموزش ایدئولوژیک، عدم ارائه آموزش‌های لازم، رانت‌خواری، فقر و فاصله طبقاتی، افزایش حاشیه‌نشینی و ... دارد که مسبب همه این‌ها شیوه حکمرانی حکومت استبداد دینی جمهوری اسلامی است.
#الهه_حسین_نژاد #وریا_غفوری #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شانزدهم خرداد، سالگرد مراسم عقد جاویدنام حنانه کیا بود. سال گذشته مادرش این ویدیو را منتشر کرده بود. یک سال دیگر هم گذشت. روزها و هفته‌ها و ماه‌ها آمدند و رفتند، اما داغ و غم از دست دادن حنانه کهنه نشد.
حنانه جوانی که اگر او را نکشته بودند، باید در سومین سالگرد ازدواجش کنار خانواده‌اش، یاد آن روز شیرین زندگیش می‌افتاد.
مادر حنانه سال قبل نوشته بود:
«دخترم، امروز ۱۶ خرداده، سالگرد عقدت است، اما تو نیستی،من ماندمو عکس‌ها و فیلم‌های به جا مانده از تو و خاطرات شیرین و فراموش نشدنیت. مناسبت‌های شیرینت از پی هم میان و تو نیستی تا جشن بگیری وشادی کنی، وقتی هر کدوم از مناسبت‌هات نزدیک میشه دردی سوزناک تو قلبم احساس می‌کنم و به وضوح شکسته شدن قلبم رو حس می‌کنم اما من همیشه با همه‌ی دردام روز و ماه‌های مهم زندگی کوتاه تو رو فراموش نمی‌کنم و همواره یاد و نامتو زنده نگه می‌دارم.
عزیز مادر،
هر روز که می‌گذره نبودت بیشتر حس میشه، چه قدر شوق زندگی در سر داشتی!
چه قدر خوشحال بودی که داری دونه دونه به آرزوهات میرسی!
خستگی ناپذیریت ستودنی بود و همه‌ی برنامه‌هات طبق خواسته‌ی خودت جفت و جور شدن...
ولی افسوس! از این دنیا و آدم‌های جفاکارش،
چه ناجوانمردانه تو رو به آغوش خاک سپردن!
اما بدان دختر شجاع وجسورم، ظلم و بی‌عدالتیه هیچ ظالمی پایدار نخواهد ماند
قاتل بی شرفت باید جوابگوی قطره قطره خون به ناحق ریخته‌ات در پیشگاه خداوند باشد در عدالت خداوند هیچ شک و شبهه‌ای نیست...
به امید روزی که ریشه‌ی ظلم وستم و بی‌عدالتی از کشورم بر چیده شود و نور خدا بر کشور و مردم مظلوم میهنم تابیده شود...
"آمین یا رب العالمین"»
ـ هموطن! برای برنده شدن ریشه ظلم و ظالمین، این ما هستیم که باید یکی شویم و دست به دست هم دهیم. باید یاد بگیریم که چگونه حکومتی بنا نهیم که اگر ریشه این ظالمین کنونی کنده شود، ظالم دیگری دوباره ریشه نگیرد. باید دموکراسی و آزادی را بیاموزیم و به فرداهای بهتر برای سرزمین‌مان بیندیشیم.
#حنانه_کیا #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حنانه جوانی که اگر او را نکشته بودند، باید در سومین سالگرد ازدواجش کنار خانواده‌اش، یاد آن روز شیرین زندگیش می‌افتاد.
مادر حنانه سال قبل نوشته بود:
«دخترم، امروز ۱۶ خرداده، سالگرد عقدت است، اما تو نیستی،من ماندمو عکس‌ها و فیلم‌های به جا مانده از تو و خاطرات شیرین و فراموش نشدنیت. مناسبت‌های شیرینت از پی هم میان و تو نیستی تا جشن بگیری وشادی کنی، وقتی هر کدوم از مناسبت‌هات نزدیک میشه دردی سوزناک تو قلبم احساس می‌کنم و به وضوح شکسته شدن قلبم رو حس می‌کنم اما من همیشه با همه‌ی دردام روز و ماه‌های مهم زندگی کوتاه تو رو فراموش نمی‌کنم و همواره یاد و نامتو زنده نگه می‌دارم.
عزیز مادر،
هر روز که می‌گذره نبودت بیشتر حس میشه، چه قدر شوق زندگی در سر داشتی!
چه قدر خوشحال بودی که داری دونه دونه به آرزوهات میرسی!
خستگی ناپذیریت ستودنی بود و همه‌ی برنامه‌هات طبق خواسته‌ی خودت جفت و جور شدن...
ولی افسوس! از این دنیا و آدم‌های جفاکارش،
چه ناجوانمردانه تو رو به آغوش خاک سپردن!
اما بدان دختر شجاع وجسورم، ظلم و بی‌عدالتیه هیچ ظالمی پایدار نخواهد ماند
قاتل بی شرفت باید جوابگوی قطره قطره خون به ناحق ریخته‌ات در پیشگاه خداوند باشد در عدالت خداوند هیچ شک و شبهه‌ای نیست...
به امید روزی که ریشه‌ی ظلم وستم و بی‌عدالتی از کشورم بر چیده شود و نور خدا بر کشور و مردم مظلوم میهنم تابیده شود...
"آمین یا رب العالمین"»
ـ هموطن! برای برنده شدن ریشه ظلم و ظالمین، این ما هستیم که باید یکی شویم و دست به دست هم دهیم. باید یاد بگیریم که چگونه حکومتی بنا نهیم که اگر ریشه این ظالمین کنونی کنده شود، ظالم دیگری دوباره ریشه نگیرد. باید دموکراسی و آزادی را بیاموزیم و به فرداهای بهتر برای سرزمین‌مان بیندیشیم.
#حنانه_کیا #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حکومتِ زندگی یا حکومتِ سرکوب؟
الهه حسین‌نژاد و مسئولیتی که حکومت از آن می‌گریزد
✍️سیاوش آبان
قتل الهه حسین‌نژاد، زن ۲۴ ساله ساکن اسلامشهر، بار دیگر پرسشی قدیمی اما بنیادی را پیش می‌کشد: وظیفه‌ی حکومت چیست؟ اگر حکومت، ابتدایی‌ترین مسئولیت خود؛ یعنی حفاظت از جان شهروندان را فراموش کند، پس نقش آن چیست؟ حمایت یا کنترل؟ زندگی یا سرکوب؟
الهه، زنی مستقل و نان‌آور خانواده، پس از پایان یک روز کاری، در مسیر بازگشت از سعادت‌آباد به اسلامشهر، به دست بهمن فرزانه، مردی ۳۱ ساله که در تهران مسافرکشی می‌کرد، به قتل رسید. بر اساس روایت رسمی پلیس، قاتل پس از مشاهده‌ی گوشی همراه الهه، به نیت سرقت، او را با چاقو به قتل رسانده و پیکرش را در بیابان‌های اطراف تهران رها کرده است.
اما برخی رسانه‌ها، از جمله خبرگزاری میزان وابسته به قوه‌ی قضاییه، از «نیت شوم» قاتل سخن گفته‌اند؛ عبارتی آشنا در ادبیات قضایی جمهوری اسلامی که معمولاً اشاره به قصد تعرض جنسی دارد.
در روزهای پس از قتل، تصاویری از شبکه‌های اجتماعی منتسب به متهم منتشر شد که او را در فضای هیئت‌های مذهبی و در کنار نمادهایی از وفاداری به رهبری جمهوری اسلامی نشان می‌داد. این تصاویر به‌تنهایی دلیلی برای انگیزه‌ای سیاسی یا ایدئولوژیک نیستند، اما در کنار لحن مردسالارانه و تحقیرآمیز بازجوها در ویدیوهای منتشرشده، این نگرانی را تقویت می‌کند که خشونت رواشده، صرفاً محصول یک تصمیم لحظه‌ای یا انگیزه مالی نبوده است.
اما فراتر از انگیزه‌های فردی، آن‌چه قطعی‌ست، بسترهای ساختاری‌ای‌ست که چنین جنایاتی را ممکن می‌سازند: از فروپاشی امنیت شهری و فقر ساختاری تا بی‌تفاوتی نهادهای حاکم نسبت به خشونت علیه زنان.
در جامعه‌ای که خیابان‌هایش ناامن، نظارت بر رانندگان پلتفرم‌های شهری غایب و سازوکار حمایت اجتماعی فروپاشیده است، امنیت نه یک حق، بلکه امری وابسته به شانس است. زنی که در جامعه‌ی امروز ایران، خواه برای تأمین معاش، خواه برای ایفای نقش اجتماعی خود، در فضای عمومی حاضر می‌شود، هر بار با خطرِ مرگ، آزار یا خشونت مواجه است.
حتی اگر انگیزه‌ی قتل را صرفاً «سرقت» بدانیم، باز هم ریشه در فقر دارد. نه فقط فقر قاتل، بلکه فقر قربانی؛ زنی که بدون حمایت دولتی، مجبور بود بار معیشت خانواده را به‌تنهایی به دوش بکشد. زنانی مانند الهه، اغلب بدون بیمه، فاقد امنیت شغلی و در حاشیه‌ی اقتصاد رسمی هستند.
اما زن‌بودن در جمهوری اسلامی، خود یک خطر است. حکومتی که پلیس‌اش در خیابان به دنبال تار موی زنان است، اما در برابر تهدیدهای واقعی به جان آنها سکوت می‌کند، امنیت را به مفهومی متناقض و گزینشی بدل کرده است. خشونت علیه زنان در ایران فقط در خانه نیست، در خیابان، سیاست، قانون و قدرت نیز ریشه دارد.
حکومتی که میلیاردها صرف نهادهای امنیتی و دستگاه‌های سانسور می‌کند، اما از حفاظت یک زن در مسیر بازگشت به خانه ناتوان است، دیگر نمی‌تواند خود را حکومتِ زندگی بنامد. چنین حکومتی با سکوت و بی‌عملی‌اش، مرگ را بازتولید می‌کند.
الهه، قربانی یک فرد نبود؛ قربانی غیاب حکومتی بود که در ظاهر حاکم است، اما در عمل، ابتدایی‌ترین وظیفه‌اش را که حفظ جان شهروندان است، رها کرده است.
الهه فقط یک قربانی نیست؛ او نشانه‌ای‌ست از سیستمی که در برابر سکوت ما، یکی‌یکی زندگی‌ها را می‌گیرد.
حکومتِ زندگی یا حکومتِ سرکوب؟
انتخاب با ما نیست، اما پرسش با ماست. و گاهی، پرسیدن، خود شکلِ مقاومت است.
#الهه_حسین_نژاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
الهه حسین‌نژاد و مسئولیتی که حکومت از آن می‌گریزد
✍️سیاوش آبان
قتل الهه حسین‌نژاد، زن ۲۴ ساله ساکن اسلامشهر، بار دیگر پرسشی قدیمی اما بنیادی را پیش می‌کشد: وظیفه‌ی حکومت چیست؟ اگر حکومت، ابتدایی‌ترین مسئولیت خود؛ یعنی حفاظت از جان شهروندان را فراموش کند، پس نقش آن چیست؟ حمایت یا کنترل؟ زندگی یا سرکوب؟
الهه، زنی مستقل و نان‌آور خانواده، پس از پایان یک روز کاری، در مسیر بازگشت از سعادت‌آباد به اسلامشهر، به دست بهمن فرزانه، مردی ۳۱ ساله که در تهران مسافرکشی می‌کرد، به قتل رسید. بر اساس روایت رسمی پلیس، قاتل پس از مشاهده‌ی گوشی همراه الهه، به نیت سرقت، او را با چاقو به قتل رسانده و پیکرش را در بیابان‌های اطراف تهران رها کرده است.
اما برخی رسانه‌ها، از جمله خبرگزاری میزان وابسته به قوه‌ی قضاییه، از «نیت شوم» قاتل سخن گفته‌اند؛ عبارتی آشنا در ادبیات قضایی جمهوری اسلامی که معمولاً اشاره به قصد تعرض جنسی دارد.
در روزهای پس از قتل، تصاویری از شبکه‌های اجتماعی منتسب به متهم منتشر شد که او را در فضای هیئت‌های مذهبی و در کنار نمادهایی از وفاداری به رهبری جمهوری اسلامی نشان می‌داد. این تصاویر به‌تنهایی دلیلی برای انگیزه‌ای سیاسی یا ایدئولوژیک نیستند، اما در کنار لحن مردسالارانه و تحقیرآمیز بازجوها در ویدیوهای منتشرشده، این نگرانی را تقویت می‌کند که خشونت رواشده، صرفاً محصول یک تصمیم لحظه‌ای یا انگیزه مالی نبوده است.
اما فراتر از انگیزه‌های فردی، آن‌چه قطعی‌ست، بسترهای ساختاری‌ای‌ست که چنین جنایاتی را ممکن می‌سازند: از فروپاشی امنیت شهری و فقر ساختاری تا بی‌تفاوتی نهادهای حاکم نسبت به خشونت علیه زنان.
در جامعه‌ای که خیابان‌هایش ناامن، نظارت بر رانندگان پلتفرم‌های شهری غایب و سازوکار حمایت اجتماعی فروپاشیده است، امنیت نه یک حق، بلکه امری وابسته به شانس است. زنی که در جامعه‌ی امروز ایران، خواه برای تأمین معاش، خواه برای ایفای نقش اجتماعی خود، در فضای عمومی حاضر می‌شود، هر بار با خطرِ مرگ، آزار یا خشونت مواجه است.
حتی اگر انگیزه‌ی قتل را صرفاً «سرقت» بدانیم، باز هم ریشه در فقر دارد. نه فقط فقر قاتل، بلکه فقر قربانی؛ زنی که بدون حمایت دولتی، مجبور بود بار معیشت خانواده را به‌تنهایی به دوش بکشد. زنانی مانند الهه، اغلب بدون بیمه، فاقد امنیت شغلی و در حاشیه‌ی اقتصاد رسمی هستند.
اما زن‌بودن در جمهوری اسلامی، خود یک خطر است. حکومتی که پلیس‌اش در خیابان به دنبال تار موی زنان است، اما در برابر تهدیدهای واقعی به جان آنها سکوت می‌کند، امنیت را به مفهومی متناقض و گزینشی بدل کرده است. خشونت علیه زنان در ایران فقط در خانه نیست، در خیابان، سیاست، قانون و قدرت نیز ریشه دارد.
حکومتی که میلیاردها صرف نهادهای امنیتی و دستگاه‌های سانسور می‌کند، اما از حفاظت یک زن در مسیر بازگشت به خانه ناتوان است، دیگر نمی‌تواند خود را حکومتِ زندگی بنامد. چنین حکومتی با سکوت و بی‌عملی‌اش، مرگ را بازتولید می‌کند.
الهه، قربانی یک فرد نبود؛ قربانی غیاب حکومتی بود که در ظاهر حاکم است، اما در عمل، ابتدایی‌ترین وظیفه‌اش را که حفظ جان شهروندان است، رها کرده است.
الهه فقط یک قربانی نیست؛ او نشانه‌ای‌ست از سیستمی که در برابر سکوت ما، یکی‌یکی زندگی‌ها را می‌گیرد.
حکومتِ زندگی یا حکومتِ سرکوب؟
انتخاب با ما نیست، اما پرسش با ماست. و گاهی، پرسیدن، خود شکلِ مقاومت است.
#الهه_حسین_نژاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قاتل: «رهبر فرزانه»
طرح از محمد یاوری
جمهوری اسلامی، فردی به نام بهمن فرزانه را به عنوان متهم به قتل الهه حسین‌نژاد معرفی کرده است و دستگاه پروپاگاندای رژیم روایت‌هایی متناقض از انگیزه‌های قتل منتشر کرده است.
اما کیست که نداند، به فرض درست بودن، هر یک از آن روایت‌ها هم، مسئولیت اصلی با حکومت است.
اگر انگیزه فقر و عدم دسترسی به موبایل مدل بالا است، چه کسی کشور را به این وضعیت فلاکت‌بار کشانده؟
اگر انگیزه تجاوز است، چه کسی مانع آموزش‌های جنسی در مدارس و تلویزیون و ... شده است؟
اگر انگیزه آتش به اختیاری در قبال حجاب است، چه کسی دست آتش به اختیاران را باز گذاشته؟
جمهوری اسلامی و رهبری که او را «فرزانه» می‌خوانند و در مدح و ستایش او را نایب امام زمانشان دانسته و در هاله‌ای از قداست می‌پیچند، حکومتی که در هیچ موضوعی پاسخگو نیست، حکومتی که دروغ، فساد، اختلاس، کشتار، عدم مدارا و دیگرستیزی را ترویج می‌کند، بلی این حکومت و رهبر «فرزانه»اش مسئول جنایاتی هستند که اتفاق می‌افتد.
#هنر_اعتراض #الهه_حسین_نژاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از محمد یاوری
جمهوری اسلامی، فردی به نام بهمن فرزانه را به عنوان متهم به قتل الهه حسین‌نژاد معرفی کرده است و دستگاه پروپاگاندای رژیم روایت‌هایی متناقض از انگیزه‌های قتل منتشر کرده است.
اما کیست که نداند، به فرض درست بودن، هر یک از آن روایت‌ها هم، مسئولیت اصلی با حکومت است.
اگر انگیزه فقر و عدم دسترسی به موبایل مدل بالا است، چه کسی کشور را به این وضعیت فلاکت‌بار کشانده؟
اگر انگیزه تجاوز است، چه کسی مانع آموزش‌های جنسی در مدارس و تلویزیون و ... شده است؟
اگر انگیزه آتش به اختیاری در قبال حجاب است، چه کسی دست آتش به اختیاران را باز گذاشته؟
جمهوری اسلامی و رهبری که او را «فرزانه» می‌خوانند و در مدح و ستایش او را نایب امام زمانشان دانسته و در هاله‌ای از قداست می‌پیچند، حکومتی که در هیچ موضوعی پاسخگو نیست، حکومتی که دروغ، فساد، اختلاس، کشتار، عدم مدارا و دیگرستیزی را ترویج می‌کند، بلی این حکومت و رهبر «فرزانه»اش مسئول جنایاتی هستند که اتفاق می‌افتد.
#هنر_اعتراض #الهه_حسین_نژاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دیروز زادروز جاویدنام محمدحسین عرفان بود.
جاویدنام محمد حسین عرفان در زمان آسیب‌دیدن چشمانش ۲۴ سال داشت.
در آبان ۹۸ و در فردیس شهر کرج در اعترضات به گرانی بنزین، برق منطقه قطع شده بود و نیروهای سرکوبگر یگان ویژه با موتور به مردم حمله‌ور شده بودند، مردم در حال فرار بودند.
دو دختر روی زمین و زیر مشت و لگد مامورها بودند که محمدحسین با چند نفر دیگر به کمک آنها می‌روند که با شلیک مستقیم ساچمه از ناحیه دو چشم و سر و صورت آسیب می‌بیند. چشم چپ بینایی را کامل از دست می‌دهد و چشم راست با وجود بینایی ۳۰ درصدی به مرور زمان ضعیف‌تر می‌شود.
محمدحسین در اعترضات ۱۴۰۱ نیز با همان بینایی محدود به خیابان آمد و بارها کتک خورد تا نهایتا چشمانش عفونت کرد و در ۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۲ در سن ۲۹ سالگی در بیمارستان به علت ورود عفونت در خون، جان خود را از دست داد و در سوم اسفند به خاک سپرده شد.
نیروهای امنیتی در آبان ۹۸ در بیمارستان محمدحسین را تحت فشار قرار می‌دهند و پس از آن با گرفتن برگه رضایت حق هر گونه شکایت را از او می‌گیرند و در چهلم وی با حضور بر مزار او با فشار بر خانواده، جو را امنیتی می‌کنند.
محمد در شرف ازدواج بود و به جای لباس دامادی در جشن عروسی، لباس خواستگاری او در کنار قاب عکس مراسم سوگواری او قرار گرفت.
او بر روی تصاویری از چشمانش نوشته بود.
«قیمت چشم تو چند است که در کشور من، هر چه مرغوب و نفیس است، بهایش جان است»
او در کار تاسیساتی شاغل بود.
m_erfan95
#محمد_حسین_عرفان #محمدحسین_عرفان #آبان_خونین_۹۸ #آبان_ادامه_دارد #چشم_برای_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جاویدنام محمد حسین عرفان در زمان آسیب‌دیدن چشمانش ۲۴ سال داشت.
در آبان ۹۸ و در فردیس شهر کرج در اعترضات به گرانی بنزین، برق منطقه قطع شده بود و نیروهای سرکوبگر یگان ویژه با موتور به مردم حمله‌ور شده بودند، مردم در حال فرار بودند.
دو دختر روی زمین و زیر مشت و لگد مامورها بودند که محمدحسین با چند نفر دیگر به کمک آنها می‌روند که با شلیک مستقیم ساچمه از ناحیه دو چشم و سر و صورت آسیب می‌بیند. چشم چپ بینایی را کامل از دست می‌دهد و چشم راست با وجود بینایی ۳۰ درصدی به مرور زمان ضعیف‌تر می‌شود.
محمدحسین در اعترضات ۱۴۰۱ نیز با همان بینایی محدود به خیابان آمد و بارها کتک خورد تا نهایتا چشمانش عفونت کرد و در ۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۲ در سن ۲۹ سالگی در بیمارستان به علت ورود عفونت در خون، جان خود را از دست داد و در سوم اسفند به خاک سپرده شد.
نیروهای امنیتی در آبان ۹۸ در بیمارستان محمدحسین را تحت فشار قرار می‌دهند و پس از آن با گرفتن برگه رضایت حق هر گونه شکایت را از او می‌گیرند و در چهلم وی با حضور بر مزار او با فشار بر خانواده، جو را امنیتی می‌کنند.
محمد در شرف ازدواج بود و به جای لباس دامادی در جشن عروسی، لباس خواستگاری او در کنار قاب عکس مراسم سوگواری او قرار گرفت.
او بر روی تصاویری از چشمانش نوشته بود.
«قیمت چشم تو چند است که در کشور من، هر چه مرغوب و نفیس است، بهایش جان است»
او در کار تاسیساتی شاغل بود.
m_erfan95
#محمد_حسین_عرفان #محمدحسین_عرفان #آبان_خونین_۹۸ #آبان_ادامه_دارد #چشم_برای_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
مارتا نوسبام، فیلسوف برجسته آمریکایی، یکی از متفکران معاصر در حوزه اخلاق، فلسفه سیاسی و نظریه عدالت است.
او استاد دانشگاه شیکاگو و نویسنده آثار متعددی است که به موضوعات عدالت، احساسات انسانی، و نقش آموزش در پرورش جوامع دموکراتیک می‌پردازند.
رویکرد او به «قابلیت‌ها» (Capabilities Approach)، که بر ایجاد فرصت‌های برابر برای شکوفایی توانمندی‌های انسانی تأکید دارد، شهرت جهانی دارد.
نوسبام با تلفیق فلسفه کلاسیک، ادبیات، و تحلیل اجتماعی، دیدگاه‌هایی عمیق و انسانی درباره مسائل پیچیده اجتماعی ارائه می‌دهد.
نقل‌قول او درباره ضرورت گفت‌وگوی باز و صادقانه برای دموکراسی، نشان‌دهنده اعتقاد عمیقش به اهمیت تعاملات انسانی و تنوع دیدگاه‌ها در ساختن جامعه‌ای عادلانه است.
کتاب نه برای سود: چرا دموکراسی به علوم انسانی نیاز دارد (Not for Profit: Why Democracy Needs the Humanities) که این نقل‌قول از آن برگرفته شده، استدلالی پرشور در دفاع از نقش علوم انسانی در آموزش است.
#مارتا_نوسبام #اخلاق #فلسفه #دموکراسی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
مارتا نوسبام، فیلسوف برجسته آمریکایی، یکی از متفکران معاصر در حوزه اخلاق، فلسفه سیاسی و نظریه عدالت است.
او استاد دانشگاه شیکاگو و نویسنده آثار متعددی است که به موضوعات عدالت، احساسات انسانی، و نقش آموزش در پرورش جوامع دموکراتیک می‌پردازند.
رویکرد او به «قابلیت‌ها» (Capabilities Approach)، که بر ایجاد فرصت‌های برابر برای شکوفایی توانمندی‌های انسانی تأکید دارد، شهرت جهانی دارد.
نوسبام با تلفیق فلسفه کلاسیک، ادبیات، و تحلیل اجتماعی، دیدگاه‌هایی عمیق و انسانی درباره مسائل پیچیده اجتماعی ارائه می‌دهد.
نقل‌قول او درباره ضرورت گفت‌وگوی باز و صادقانه برای دموکراسی، نشان‌دهنده اعتقاد عمیقش به اهمیت تعاملات انسانی و تنوع دیدگاه‌ها در ساختن جامعه‌ای عادلانه است.
کتاب نه برای سود: چرا دموکراسی به علوم انسانی نیاز دارد (Not for Profit: Why Democracy Needs the Humanities) که این نقل‌قول از آن برگرفته شده، استدلالی پرشور در دفاع از نقش علوم انسانی در آموزش است.
#مارتا_نوسبام #اخلاق #فلسفه #دموکراسی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
وخامت حال پریوش مسلمی و آغاز اعتصاب غذا؛ ادامه بی‌توجهی به رشد غده هیپوفیز و اختلال در تعادل حرکتی و گفتاری
پریوش مسلمی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در پی وخامت وضعیت جسمانی‌اش و بی‌توجهی مسئولان به درمان فوری، از امروز ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۴ دست به اعتصاب غذا زده است.
خانم مسلمی چند ماه پیش هم به همین دلیل اعتصاب غذا کرده بود.
خانم مسلمی با رشد غیرعادی غده هیپوفیز، سردرهای مزمن، کم‌کاری غده تیروئید، کم خونی شدید، پایین بودن سیستم ایمنی بدن، استخوان درد و درد عضلات مواجه است.
بنا بر گزارش دریافتی، نتیجه MRI هفته گذشته نشان داده است که غده هیپوفیز او رشد بیشتری داشته؛ به‌گونه‌ای که تعادل حرکتی و گفتاری‌اش دچار اختلال شده است.
در شرایطی که تیم پزشکی زندان نیز پیشتر بر لزوم اعزام وی به مراکز درمانی تخصصی خارج از زندان تأکید کرده بود، مقام‌های قضایی همچنان از اعزام او به مرخصی درمانی یا اعطای آزادی مشروط خودداری می‌کنند.
همزمان با وخامت حال جسمی، یک پرونده جدید نیز علیه خانم مسلمی با عنوان «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی» بدون ارائه هیچ‌گونه مصداق مشخصی گشوده شده است.
پریوش مسلمی در تاریخ ۱۷ تیرماه ۱۴۰۳، پس از مراجعه به دادسرای اوین بازداشت و سپس به بند زنان زندان اوین منتقل شده است. این زندانی سیاسی در دادسرای اوین بابت اتهاماتی همچون تبلیغ علیه نظام، اهانت به بنیانگذار و رهبری و اجتماع و تبانی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
وی در نهایت در تاریخ ۳۰ مردادماه ۱۴۰۳، توسط دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام اجتماع و تبانی به دو سال حبس، بابت اتهام اهانت به رهبری به یک سال حبس و بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به هشت ماه حبس محکوم شد.
خانم مسلمی پیشتر در شهریورماه ۱۴۰۲، همزمان با سالگرد وفات مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتا یک ماه بعد با قرار تامین کیفری از زندان قرچک ورامین آزاد شد.همچنین وی در فروردین ماه سال جاری نیز توسط نیروهای امنیتی در شهر نور بازداشت شد. او پس از سه روز از یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی این شهر آزاد شده بود.
خانواده و نزدیکان او نسبت به سلامت وی در زندان ابراز نگرانی کرده و خواهان اعزام فوری او به بیمارستان تخصصی هستند. با توجه به وخامت وضعیت، نگرانی‌ها از بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیر جسمی و عصبی در صورت تداوم این بی‌توجهی جدی است.
#پریوش_مسلمی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پریوش مسلمی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در پی وخامت وضعیت جسمانی‌اش و بی‌توجهی مسئولان به درمان فوری، از امروز ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۴ دست به اعتصاب غذا زده است.
خانم مسلمی چند ماه پیش هم به همین دلیل اعتصاب غذا کرده بود.
خانم مسلمی با رشد غیرعادی غده هیپوفیز، سردرهای مزمن، کم‌کاری غده تیروئید، کم خونی شدید، پایین بودن سیستم ایمنی بدن، استخوان درد و درد عضلات مواجه است.
بنا بر گزارش دریافتی، نتیجه MRI هفته گذشته نشان داده است که غده هیپوفیز او رشد بیشتری داشته؛ به‌گونه‌ای که تعادل حرکتی و گفتاری‌اش دچار اختلال شده است.
در شرایطی که تیم پزشکی زندان نیز پیشتر بر لزوم اعزام وی به مراکز درمانی تخصصی خارج از زندان تأکید کرده بود، مقام‌های قضایی همچنان از اعزام او به مرخصی درمانی یا اعطای آزادی مشروط خودداری می‌کنند.
همزمان با وخامت حال جسمی، یک پرونده جدید نیز علیه خانم مسلمی با عنوان «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی» بدون ارائه هیچ‌گونه مصداق مشخصی گشوده شده است.
پریوش مسلمی در تاریخ ۱۷ تیرماه ۱۴۰۳، پس از مراجعه به دادسرای اوین بازداشت و سپس به بند زنان زندان اوین منتقل شده است. این زندانی سیاسی در دادسرای اوین بابت اتهاماتی همچون تبلیغ علیه نظام، اهانت به بنیانگذار و رهبری و اجتماع و تبانی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
وی در نهایت در تاریخ ۳۰ مردادماه ۱۴۰۳، توسط دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام اجتماع و تبانی به دو سال حبس، بابت اتهام اهانت به رهبری به یک سال حبس و بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به هشت ماه حبس محکوم شد.
خانم مسلمی پیشتر در شهریورماه ۱۴۰۲، همزمان با سالگرد وفات مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتا یک ماه بعد با قرار تامین کیفری از زندان قرچک ورامین آزاد شد.همچنین وی در فروردین ماه سال جاری نیز توسط نیروهای امنیتی در شهر نور بازداشت شد. او پس از سه روز از یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی این شهر آزاد شده بود.
خانواده و نزدیکان او نسبت به سلامت وی در زندان ابراز نگرانی کرده و خواهان اعزام فوری او به بیمارستان تخصصی هستند. با توجه به وخامت وضعیت، نگرانی‌ها از بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیر جسمی و عصبی در صورت تداوم این بی‌توجهی جدی است.
#پریوش_مسلمی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیش از ۸۰۰ فعال سیاسی‌مدنی با انتشار بیانیه‌ای در باره وضعیت سلامت ابوالفضل قدیانی، در زندان هشدار دادند.
ابوالفضل قدیانی ۸۰ ساله است و با وجود ابتلا به بیماری‌های متعدد همچنان در زندان محبوس است. در روزهای گذشته هنگامی که این زندانی سیاسی با انتقال به بیمارستان با دستبند و پابند، مخالفت کرد، از حق درمان محروم شد اما پس از اعتراض جامعه مدنی، نهایتا بدون این محدودیت‌ها به یکی از بیمارستان‌های تهران منتقل شد و کماکان در بخش مراقبت‌های ویژه قلب (CCU) بستری است. به گفته فرزند ابوالفضل قدیانی:
"پدرش نظام قضایی فعلی را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر به تمکین در برابر روش‌هایی که ناقض کرامت زندانیان سیاسی است، نیست."
متن کامل بیانیه صادرشده فعالان سیاسی‌مدنی:
«ما، امضاکنندگان این نامه، جمعی از شهروندان، فعالان مدنی، سیاسی و فرهنگی کشور، با ابراز نگرانی جدی نسبت به وضعیت سلامت و شرایط جسمی جناب آقای ابوالفضل قدیانی، که در ۸۰ سالگی از بیماری‌های مزمن و جدی رنج می‌برد، خواستار بازنگری فوری در وضعیت قضایی و آزادی ایشان، دستکم با توجه به ترتیبات قانونی مختلف از جمله توقف، مرخصی و … هستیم.
#ابوالفضل_قدیانی امروز در شرایطی قرار دارد که تداوم حبس می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای جان و سلامت وی به‌همراه داشته باشد.
ما بر این باوریم که ادامه بازداشت ایشان، نه‌تنها با موازین قانونی و انسانی سازگار نیست، که با حفظ کرامت انسان نیز در تضاد است.
بنابراین انتظار می‌رود با صدور دستورات عاجل و قاطع، زمینه بررسی مجدد وضعیت آقای قدیانی فراهم و با اقدام به موقع، از بروز هرگونه آسیب بیشتر به سلامت ایشان جلوگیری شود.»
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
ابوالفضل قدیانی ۸۰ ساله است و با وجود ابتلا به بیماری‌های متعدد همچنان در زندان محبوس است. در روزهای گذشته هنگامی که این زندانی سیاسی با انتقال به بیمارستان با دستبند و پابند، مخالفت کرد، از حق درمان محروم شد اما پس از اعتراض جامعه مدنی، نهایتا بدون این محدودیت‌ها به یکی از بیمارستان‌های تهران منتقل شد و کماکان در بخش مراقبت‌های ویژه قلب (CCU) بستری است. به گفته فرزند ابوالفضل قدیانی:
"پدرش نظام قضایی فعلی را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر به تمکین در برابر روش‌هایی که ناقض کرامت زندانیان سیاسی است، نیست."
متن کامل بیانیه صادرشده فعالان سیاسی‌مدنی:
«ما، امضاکنندگان این نامه، جمعی از شهروندان، فعالان مدنی، سیاسی و فرهنگی کشور، با ابراز نگرانی جدی نسبت به وضعیت سلامت و شرایط جسمی جناب آقای ابوالفضل قدیانی، که در ۸۰ سالگی از بیماری‌های مزمن و جدی رنج می‌برد، خواستار بازنگری فوری در وضعیت قضایی و آزادی ایشان، دستکم با توجه به ترتیبات قانونی مختلف از جمله توقف، مرخصی و … هستیم.
#ابوالفضل_قدیانی امروز در شرایطی قرار دارد که تداوم حبس می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای جان و سلامت وی به‌همراه داشته باشد.
ما بر این باوریم که ادامه بازداشت ایشان، نه‌تنها با موازین قانونی و انسانی سازگار نیست، که با حفظ کرامت انسان نیز در تضاد است.
بنابراین انتظار می‌رود با صدور دستورات عاجل و قاطع، زمینه بررسی مجدد وضعیت آقای قدیانی فراهم و با اقدام به موقع، از بروز هرگونه آسیب بیشتر به سلامت ایشان جلوگیری شود.»
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
زخمی شدن ۱۴ هزار نفر در ترکیه حین انجام قربانی !
کمال ممیش‌اوغلو، وزیر بهداشت ترکیه اعلام کرد در روز عید قربان بیش از ۱۴ هزار و ۳۷۲ نفر به سبب جراحات وارده در حین انجام قربانی به بیمارستان های این کشور مراجعه کرده اند!
آمار مجروحان همین مراسم در سال گذشته بیش از ۱۶هزار نفر بود.
بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۴، در آن سال حدود ۸۴۶٬۰۰۰ رأس دام بزرگ (مانند گاو) و ۲٬۷۷۱٬۰۰۰ رأس دام کوچک (مانند گوسفند و بز) قربانی شده‌اند. با توجه به روند سال‌های گذشته، انتظار می‌رود که ارقام سال ۲۰۲۵ نیز در محدوده مشابهی باشد.
عید قربان از مهم‌ترین اعیاد اسلامی در راه اطاعت از خداوند است. این عید در ترکیه اهمیت خاصی دارد و مسلمانان با ذبح قربانی، به اجرای سنت دینی می‌پردازند.
#عید_قربان #گوسفند #گاو #قربانی #اسلام #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
زخمی شدن ۱۴ هزار نفر در ترکیه حین انجام قربانی !
کمال ممیش‌اوغلو، وزیر بهداشت ترکیه اعلام کرد در روز عید قربان بیش از ۱۴ هزار و ۳۷۲ نفر به سبب جراحات وارده در حین انجام قربانی به بیمارستان های این کشور مراجعه کرده اند!
آمار مجروحان همین مراسم در سال گذشته بیش از ۱۶هزار نفر بود.
بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۴، در آن سال حدود ۸۴۶٬۰۰۰ رأس دام بزرگ (مانند گاو) و ۲٬۷۷۱٬۰۰۰ رأس دام کوچک (مانند گوسفند و بز) قربانی شده‌اند. با توجه به روند سال‌های گذشته، انتظار می‌رود که ارقام سال ۲۰۲۵ نیز در محدوده مشابهی باشد.
عید قربان از مهم‌ترین اعیاد اسلامی در راه اطاعت از خداوند است. این عید در ترکیه اهمیت خاصی دارد و مسلمانان با ذبح قربانی، به اجرای سنت دینی می‌پردازند.
#عید_قربان #گوسفند #گاو #قربانی #اسلام #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
افشاشدن این فاجعه‌ها یکی پس از دیگری نشان از نبود سلامت روان در جامعه است. نشان از عمق بحرانی که هنوز تمام آن قابل مشاهده نیست.
مردی زن جوانی را به مدت ۶ سال در قفس پرندگان زندانی کرده و به او تجاوز می‌کرده. این زن دختر خردسالی هم داشته که همراه او محبوس شده بوده، مرد هم زن تجاوز می‌کرده هم به فرزند خردسال زن. زن چند باری تلاش کرده فرار کند اما هر بار بازگردانده می‌شده. حتی یک بار حین فرار پاهایش شکسته‌اند.
ابعاد این فاجعه هنوز کامل روشن نشده اما به گزارش خبرگزاری‌های داخلی مرد اکنون به قتل رسیده و زن هم در زندان سپیدار اهواز محبوس است.
از یاد نبریم اسیدپاشی‌ها زن‌آزاری‌ها زن‌کشی‌ها قتل دختران و زنان و این چرخه را که پایانی بر آن نیست در سایه حاکمیت جمهوری اسلامی.
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #تجاوز #ایران #اهواز
@Tavaana_TavaanaTech
مردی زن جوانی را به مدت ۶ سال در قفس پرندگان زندانی کرده و به او تجاوز می‌کرده. این زن دختر خردسالی هم داشته که همراه او محبوس شده بوده، مرد هم زن تجاوز می‌کرده هم به فرزند خردسال زن. زن چند باری تلاش کرده فرار کند اما هر بار بازگردانده می‌شده. حتی یک بار حین فرار پاهایش شکسته‌اند.
ابعاد این فاجعه هنوز کامل روشن نشده اما به گزارش خبرگزاری‌های داخلی مرد اکنون به قتل رسیده و زن هم در زندان سپیدار اهواز محبوس است.
از یاد نبریم اسیدپاشی‌ها زن‌آزاری‌ها زن‌کشی‌ها قتل دختران و زنان و این چرخه را که پایانی بر آن نیست در سایه حاکمیت جمهوری اسلامی.
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #تجاوز #ایران #اهواز
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بایدها و نبایدهای مرخصی زندانیان
زندانی در مرخصی چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد؟ زندانی در زمان مرخصی، آزاد است که مثل سایر مردم، هر کار مجاز و قانونی را انجام دهد و برای رفت و آمد یا انجام کارهایش، هیچ محدودیتی نه در قانون و نه در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها دیده نمی‌شود؛ مگر در مواردی که بنا به پیشنهاد شورای طبقه‌بندی زندان، قاضیِ اجرایِ احکام یا دادستان به زندانی تکلیف کنند که در طول مدت مرخصی به طور نوبه‌ای برای معرفی خود به مراجع انتظامی مراجعه و حضور خود را در آنجا ثبت کند. یا مواردی که او را از حضور در بعضی اماکن منع کند. طبق ماده ۲۰۳ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها، این موارد حتماً قبل از رفتن زندانی به مرخصی، به صورت کتبی به او اعلام و تفهیم می‌شود. و بر اساس ماده ۲۰۸ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها، زندانیان در حین مدت مرخصی باید مواظب رفتار و کردار خود باشند و از ارتکاب هر نوع جرمی خودداری کنند، چرا که برای بار اول، ۶ ماه و برای بار دوم یک سال و برای بار سوم، ۲ سال از مرخصی محروم خواهند شد.
https://tavaana.org/detailsleave/
در یوتیوب:
https://youtu.be/T-Ni6t_AZlo
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id622550420
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/xqje5q5u0e8x
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زندانی در مرخصی چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد؟ زندانی در زمان مرخصی، آزاد است که مثل سایر مردم، هر کار مجاز و قانونی را انجام دهد و برای رفت و آمد یا انجام کارهایش، هیچ محدودیتی نه در قانون و نه در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها دیده نمی‌شود؛ مگر در مواردی که بنا به پیشنهاد شورای طبقه‌بندی زندان، قاضیِ اجرایِ احکام یا دادستان به زندانی تکلیف کنند که در طول مدت مرخصی به طور نوبه‌ای برای معرفی خود به مراجع انتظامی مراجعه و حضور خود را در آنجا ثبت کند. یا مواردی که او را از حضور در بعضی اماکن منع کند. طبق ماده ۲۰۳ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها، این موارد حتماً قبل از رفتن زندانی به مرخصی، به صورت کتبی به او اعلام و تفهیم می‌شود. و بر اساس ماده ۲۰۸ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها، زندانیان در حین مدت مرخصی باید مواظب رفتار و کردار خود باشند و از ارتکاب هر نوع جرمی خودداری کنند، چرا که برای بار اول، ۶ ماه و برای بار دوم یک سال و برای بار سوم، ۲ سال از مرخصی محروم خواهند شد.
https://tavaana.org/detailsleave/
در یوتیوب:
https://youtu.be/T-Ni6t_AZlo
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id622550420
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/xqje5q5u0e8x
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
رئیس زندان اوین به سایه صیدال گفت «اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی!»
وضعیت سایه (مهوش صیدال) در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، وخیم‌تر شده است.
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، در این گفتگوی تلفنی می‌گوید که دچار مشکل تنفسی و نوسان فشار خون شده است.
طبق گزارش‌های رسیده، سایه صیدال از ضعف شدید جسمی، دل درد شدید، نوسان فشار خون، مشکل تنفسی و میگرن شدید رنج می‌برد و خونریزی یک کیست داخلی، جان او را به خطر انداخته است، چندین بار تعادلش را از دست داده، اما مسئولان زندان تاکنون از ارائه خدمات درمانی مناسب به او خودداری کرده‌اند.
به گفته خانم صیدال، روز چهارشنبه هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، به او گفته که اعتصابت را بشکن، وگرنه تلف می‌شوی!
خانم صیدال ضمن اعتراض به این سخن وقیحانه رئیس زندان، می‌گوید این رفتار نمودی از جنایت خاموش و سیستماتیک است و دارند مرا به سمت مرگ تدریجی سوق می‌دهند.
او تاکید می‌کند که من به خاطر برآورده شدن چهار خواسته که در قوانین و میثاق‌های بین‌المللی که جمهوری اسلامی هم امضا کرده، اعتصاب غذا و دارو کرده‌ام، ولی پاسخی که دریافت کردم این است که اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی و عملا ارزشی برای جانم قائل نیستند.
لازم به ذکر است، خانم صیدال مادر یک دختر جوان است. او دارای دکترای حقوق بین‌الملل است و تا کنون چندین بار بازداشت شده است.
خانم صیدال که دو سال پیش از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شده بود، در بازداشت سال ۱۴۰۲ خود هم به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
وضعیت سایه (مهوش صیدال) در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، وخیم‌تر شده است.
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، در این گفتگوی تلفنی می‌گوید که دچار مشکل تنفسی و نوسان فشار خون شده است.
طبق گزارش‌های رسیده، سایه صیدال از ضعف شدید جسمی، دل درد شدید، نوسان فشار خون، مشکل تنفسی و میگرن شدید رنج می‌برد و خونریزی یک کیست داخلی، جان او را به خطر انداخته است، چندین بار تعادلش را از دست داده، اما مسئولان زندان تاکنون از ارائه خدمات درمانی مناسب به او خودداری کرده‌اند.
به گفته خانم صیدال، روز چهارشنبه هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، به او گفته که اعتصابت را بشکن، وگرنه تلف می‌شوی!
خانم صیدال ضمن اعتراض به این سخن وقیحانه رئیس زندان، می‌گوید این رفتار نمودی از جنایت خاموش و سیستماتیک است و دارند مرا به سمت مرگ تدریجی سوق می‌دهند.
او تاکید می‌کند که من به خاطر برآورده شدن چهار خواسته که در قوانین و میثاق‌های بین‌المللی که جمهوری اسلامی هم امضا کرده، اعتصاب غذا و دارو کرده‌ام، ولی پاسخی که دریافت کردم این است که اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی و عملا ارزشی برای جانم قائل نیستند.
لازم به ذکر است، خانم صیدال مادر یک دختر جوان است. او دارای دکترای حقوق بین‌الملل است و تا کنون چندین بار بازداشت شده است.
خانم صیدال که دو سال پیش از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شده بود، در بازداشت سال ۱۴۰۲ خود هم به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
کارشناسان حقوق‌بشر سازمان ملل، روز پنج‌شنبه ۱۵ خرداد، با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی‌ـ‌سوئدی شدند.
در بخشی از این بیانیه با توجه به وضعیت جسمی احمدرضا جلالی آمده است:
«آقای جلالی، ماه گذشته دچار حمله قلبی شده و از مراقبت پزشکی مناسب محروم مانده است. وخامت شرایط جسمی وی نگران‌کننده است، ادامه این وضعیت می‌تواند به آسیب‌های جبران‌ناپذیر منجر شود و جان او را به طور مستقیم تهدید کند.»
احمدرضا جلالی، پژوهشگر در سال ۱۳۹۵ به دعوت رسمی دانشگاه‌های شیراز و تهران برای شرکت در کنفرانس علمی به ایران سفر کرد. او پس از مدت کوتاهی بازداشت و با استناد به اتهام «محاربه از طریق جاسوسی برای اسرائیل» توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد.
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #احمدرضا_جلالی #گروگانگیری
#زندانیان_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
در بخشی از این بیانیه با توجه به وضعیت جسمی احمدرضا جلالی آمده است:
«آقای جلالی، ماه گذشته دچار حمله قلبی شده و از مراقبت پزشکی مناسب محروم مانده است. وخامت شرایط جسمی وی نگران‌کننده است، ادامه این وضعیت می‌تواند به آسیب‌های جبران‌ناپذیر منجر شود و جان او را به طور مستقیم تهدید کند.»
احمدرضا جلالی، پژوهشگر در سال ۱۳۹۵ به دعوت رسمی دانشگاه‌های شیراز و تهران برای شرکت در کنفرانس علمی به ایران سفر کرد. او پس از مدت کوتاهی بازداشت و با استناد به اتهام «محاربه از طریق جاسوسی برای اسرائیل» توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد.
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #احمدرضا_جلالی #گروگانگیری
#زندانیان_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
کاملیا سجادیان، مادر جاوید نام محمد ترکمان جانباخته خیزش سراسری مردم ایران، در واکنش به قتل مظلومانه الهه حسین‌نژاد توسط یک ولایت‌مدار مذهبی با انتشار این ویدئو نوشت:
شرط اول انسانیت و آزادگی، نه دین است نه مذهب،، داشتن شرافت و شعور و شجاعت و آزادگی ست،، دین نه لباسی دارد و نه شکل و اندازه ای،، دین یعنی انسان باشیم، همان اشرف مخلوقات بودن است،
#محمدحسن_ترکمان #کاملیا_سجادیان #الهه_حسین_نژاد
#شیعه_گری #ولایت_مدار #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
کاملیا سجادیان، مادر جاوید نام محمد ترکمان جانباخته خیزش سراسری مردم ایران، در واکنش به قتل مظلومانه الهه حسین‌نژاد توسط یک ولایت‌مدار مذهبی با انتشار این ویدئو نوشت:
شرط اول انسانیت و آزادگی، نه دین است نه مذهب،، داشتن شرافت و شعور و شجاعت و آزادگی ست،، دین نه لباسی دارد و نه شکل و اندازه ای،، دین یعنی انسان باشیم، همان اشرف مخلوقات بودن است،
#محمدحسن_ترکمان #کاملیا_سجادیان #الهه_حسین_نژاد
#شیعه_گری #ولایت_مدار #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
گلاره عباسی برای تحمل حبس، راهی زندان شد
گلاره عباسی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق، بار دیگر راهی زندان شد. طبق گزارش دریافتی، چندی پیش حکم ۳ سال و ۹ ماه حبس گلاره عباسی، فعال سیاسی، تایید شد
شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم بدوی صادره علیه گلاره عباسی، فعال سیاسی، را عینا تایید کرد.
به گزارش منابع حقوق بشری، گلاره عباسی پیشتر توسط شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به مجموعا ۳ سال و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم چندی پیش در دادگاه تجدیدنظر تایید شده و به دایره اجرای احکام کیفری نیز ارسال شده بود.
گلاره عباسی پیشتر در بهمن ماه سال گذشته، در منزل شخصی خود واقع در غرب تهران، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. یکی از دلایل بازداشت خانم عباسی، تلاش او برای فروش صنایع دستی ساخته شده توسط زندانیان سیاسی بوده است.
گلاره عباسی چند سال پیش نیز به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، به دلیل مشکلات جسمی و پس از یک حمله قلبی در زندان اوین، مشمول حکم «عدم تحمل کیفر» شد و از زندان آزاد گردید.
او از بیماری‌های متعددی از جمله دیسک کمر، رماتیسم و آرتروز رنج می‌برد و پزشکان تأکید کرده‌اند که شرایط زندان برای او غیرقابل‌تحمل است. با این حال، او بار دیگر هدف سرکوب قرار گرفته و راهی زندان شده است.
#گلاره_عباسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گلاره عباسی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق، بار دیگر راهی زندان شد. طبق گزارش دریافتی، چندی پیش حکم ۳ سال و ۹ ماه حبس گلاره عباسی، فعال سیاسی، تایید شد
شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم بدوی صادره علیه گلاره عباسی، فعال سیاسی، را عینا تایید کرد.
به گزارش منابع حقوق بشری، گلاره عباسی پیشتر توسط شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به مجموعا ۳ سال و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم چندی پیش در دادگاه تجدیدنظر تایید شده و به دایره اجرای احکام کیفری نیز ارسال شده بود.
گلاره عباسی پیشتر در بهمن ماه سال گذشته، در منزل شخصی خود واقع در غرب تهران، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. یکی از دلایل بازداشت خانم عباسی، تلاش او برای فروش صنایع دستی ساخته شده توسط زندانیان سیاسی بوده است.
گلاره عباسی چند سال پیش نیز به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، به دلیل مشکلات جسمی و پس از یک حمله قلبی در زندان اوین، مشمول حکم «عدم تحمل کیفر» شد و از زندان آزاد گردید.
او از بیماری‌های متعددی از جمله دیسک کمر، رماتیسم و آرتروز رنج می‌برد و پزشکان تأکید کرده‌اند که شرایط زندان برای او غیرقابل‌تحمل است. با این حال، او بار دیگر هدف سرکوب قرار گرفته و راهی زندان شده است.
#گلاره_عباسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
در یکی از عجیب‌ترین و تاریک‌ترین فصول تاریخ معاصر اسپانیا، هزاران زن و دختر جوان به اتهام «ضعف اخلاقی» در دوران دیکتاتوری ژنرال فرانکو، به مراکز بازپروری کاتولیک فرستاده شدند. اکنون، پس از دهه‌ها سکوت، سازمان‌های کاتولیک اسپانیا برای نخستین بار در مراسمی رسمی، از این قربانیان طلب بخشش می‌کنند.
به این بهانه نگاهی بیندازیم به گذار اسپانیا به دموکراسی
مرگ ژنرال فرانکو در ۱۹۷۵ به دیکتاتوری تقریبا ۴۰ساله او پایان داد و خوآن کارلوس - جانشین او - به قدرت رسید ولی راه ژنرال را نرفت. او می‌دانست اسپانیا دیگر تحمل این تیره‌روزی‌ها را ندارد. پس اصلاحات سیاسی را کلید زد؛ اصلاحاتی که در حدود سه سال به ثمر نشست و دموکراسی را برای اسپانیا به ارمغان آورد.
گذار اسپانیا به دموکراسی یکی از الگوهای موفق در این زمینه است. اما چطور؟ چه شد که اصلاحات به ثمر رسید؟
یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=THL_Hs4U7cI
متن نوشتاری
https://tavaana.org/spanish-transition-democracy/
#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#اسپانیا #گذار_به_دموکراسی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
به این بهانه نگاهی بیندازیم به گذار اسپانیا به دموکراسی
مرگ ژنرال فرانکو در ۱۹۷۵ به دیکتاتوری تقریبا ۴۰ساله او پایان داد و خوآن کارلوس - جانشین او - به قدرت رسید ولی راه ژنرال را نرفت. او می‌دانست اسپانیا دیگر تحمل این تیره‌روزی‌ها را ندارد. پس اصلاحات سیاسی را کلید زد؛ اصلاحاتی که در حدود سه سال به ثمر نشست و دموکراسی را برای اسپانیا به ارمغان آورد.
گذار اسپانیا به دموکراسی یکی از الگوهای موفق در این زمینه است. اما چطور؟ چه شد که اصلاحات به ثمر رسید؟
یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=THL_Hs4U7cI
متن نوشتاری
https://tavaana.org/spanish-transition-democracy/
#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#اسپانیا #گذار_به_دموکراسی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام گلاره عباسی قبل از رفتن به زندان جهت تحمل حبس
این ویدیو در صفحه اینستاگرام خانم گلاره عباسی منتشر شده است
گلاره عباسی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق، بار دیگر راهی زندان شد. طبق گزارش دریافتی، چندی پیش حکم ۲ سال و ۹ ماه حبس گلاره عباسی، فعال سیاسی، تایید شد
شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم بدوی صادره علیه گلاره عباسی، فعال سیاسی، را عینا تایید کرد.
به گزارش منابع حقوق بشری، گلاره عباسی پیشتر توسط شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به مجموعا ۲ سال و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم چندی پیش در دادگاه تجدیدنظر تایید شده و به دایره اجرای احکام کیفری نیز ارسال شده بود.
گلاره عباسی پیشتر در بهمن ماه سال گذشته، در منزل شخصی خود واقع در غرب تهران، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. یکی از دلایل بازداشت خانم عباسی، تلاش او برای فروش صنایع دستی ساخته شده توسط زندانیان سیاسی بوده است.
گلاره عباسی چند سال پیش نیز به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، به دلیل مشکلات جسمی و پس از یک حمله قلبی در زندان اوین، مشمول حکم «عدم تحمل کیفر» شد و از زندان آزاد گردید.
او از بیماری‌های متعددی از جمله دیسک کمر، رماتیسم و آرتروز رنج می‌برد و پزشکان تأکید کرده‌اند که شرایط زندان برای او غیرقابل‌تحمل است. با این حال، او بار دیگر هدف سرکوب قرار گرفته و راهی زندان شده است.
#گلاره_عباسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این ویدیو در صفحه اینستاگرام خانم گلاره عباسی منتشر شده است
گلاره عباسی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق، بار دیگر راهی زندان شد. طبق گزارش دریافتی، چندی پیش حکم ۲ سال و ۹ ماه حبس گلاره عباسی، فعال سیاسی، تایید شد
شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم بدوی صادره علیه گلاره عباسی، فعال سیاسی، را عینا تایید کرد.
به گزارش منابع حقوق بشری، گلاره عباسی پیشتر توسط شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به مجموعا ۲ سال و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم چندی پیش در دادگاه تجدیدنظر تایید شده و به دایره اجرای احکام کیفری نیز ارسال شده بود.
گلاره عباسی پیشتر در بهمن ماه سال گذشته، در منزل شخصی خود واقع در غرب تهران، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. یکی از دلایل بازداشت خانم عباسی، تلاش او برای فروش صنایع دستی ساخته شده توسط زندانیان سیاسی بوده است.
گلاره عباسی چند سال پیش نیز به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، به دلیل مشکلات جسمی و پس از یک حمله قلبی در زندان اوین، مشمول حکم «عدم تحمل کیفر» شد و از زندان آزاد گردید.
او از بیماری‌های متعددی از جمله دیسک کمر، رماتیسم و آرتروز رنج می‌برد و پزشکان تأکید کرده‌اند که شرایط زندان برای او غیرقابل‌تحمل است. با این حال، او بار دیگر هدف سرکوب قرار گرفته و راهی زندان شده است.
#گلاره_عباسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قتل الهه حسین‌نژاد نه در راه تهران–اسلامشهر، که در بسترِ جاده‌ای فراهم‌آمده از خشونت حکومتی علیه زنان و به پهنای ایران رخ داد.
خبر تکان‌دهنده‌ی قتل الهه، پس از دو هفته از مفقود شدنش، جامعه را نگران و خشمگین کرده است. چه باید کرد؟ در این شرایطِ آکنده از خشم و حسرت، ساده‌ترین تصویر، تصورِ مردِ قاتل و الهه و جاده‌ی تهران–اسلامشهر است؛ صحنه‌ای که پلیس حتی از بازسازی صوری‌اش نیز عاجز است. تا امروز، انگیزه‌ی قتل (گوشی آیفون، حجاب اجباری، تجاوز و…) مدام در حال تغییر است. محاکمه و مجازات قاتل الهه ضروری است، اما واقعیت این است که در نگاه جامعه، تصویر بس فراخ و دردآلود است: قتل‌های ناموسی که به‌گواه آمارهای منتشرشده، هر یک روز در میان، زنی به دست پدر، شوهر یا برادر کشته می‌شود؛ و نامش را «قتل ناموسی» می‌گذارند، و قانون، به‌نوعی، در حال هوار کشیدن است. حمله‌ی شیمیایی سیستماتیک به مدارس دخترانه، که حکومت تنها آن را انکار کرده است. زنانِ سوخته از اسیدپاشی، که حکومت در برابرشان سکوت کرده است. بازداشت، شکنجه، زندان، اعدام، تجاوز و تعرض‌های جنسی به معترضانِ حجاب اجباری و جنبش «زن، زندگی، آزادی»؛ که حکومت، علی‌رغم همه‌ی اعتراض‌ها، نه‌تنها آنها را متوقف نکرده، بلکه خود مسبب و عامل آن‌هاست. قوانینی که زن را به‌طور سیستماتیک در خانه، خانواده، و زندگی خصوصی و عمومی، تحت تبعیضی کشنده و فلج‌کننده قرار می‌دهند، و حکومت بر آنها بار ارزشیِ دینی می‌نهد، مبادا عاملانِ تبعیض، زیر سؤال بروند، مورد سرزنش قرار گیرند یا پشیمان شوند. حکومتی که ۴۶ سال است برای سلطه بر زن و فرودست‌سازیِ آنان، از خشونت قانونی و ساختاری تا آموزش و تبلیغات بهره گرفته است. حکومتی که آشکارا از پیوستن به «کنوانسیون رفع همه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان» (CEDAW) سر باز می‌زند، و لایحه‌ی منع خشونت علیه زنان در مجلس اسلامی، هنوز به سرانجام نرسیده است. حکومتی که هنوز خیابان، خانه و خودروهای شخصی را محل ناامنی، کنترل، تهدید و اعمال خشونت علیه زنان کرده است. کدام قوه‌ی قضائیه، قاتل الهه و خشونت مشمئزکننده علیه او را محاکمه و محکوم خواهد کرد؟ جز قاتلی که چاقو در سینه‌ی الهه فرو کرده و قطعاً مستوجب مجازات است، چه مسببانی را در جایگاه متهم خواهد نشاند؟ در این پرونده، قوه‌ی قضائیه‌ی غیرمستقل و سرکوبگر جامعه، دادگاهی برگزار خواهد کرد که به دلیل نقشِ تعیین‌کننده‌ی حکومت – و از قضا همین قوه‌ی قضائیه – در امر «خشونت علیه زنان»، عدالت هرگز تحقق نخواهد یافت.
نرگس محمدی ۱۷ خرداد ۱۴۰۴
#الهه_حسین_نژاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قتل الهه حسین‌نژاد نه در راه تهران–اسلامشهر، که در بسترِ جاده‌ای فراهم‌آمده از خشونت حکومتی علیه زنان و به پهنای ایران رخ داد.
خبر تکان‌دهنده‌ی قتل الهه، پس از دو هفته از مفقود شدنش، جامعه را نگران و خشمگین کرده است. چه باید کرد؟ در این شرایطِ آکنده از خشم و حسرت، ساده‌ترین تصویر، تصورِ مردِ قاتل و الهه و جاده‌ی تهران–اسلامشهر است؛ صحنه‌ای که پلیس حتی از بازسازی صوری‌اش نیز عاجز است. تا امروز، انگیزه‌ی قتل (گوشی آیفون، حجاب اجباری، تجاوز و…) مدام در حال تغییر است. محاکمه و مجازات قاتل الهه ضروری است، اما واقعیت این است که در نگاه جامعه، تصویر بس فراخ و دردآلود است: قتل‌های ناموسی که به‌گواه آمارهای منتشرشده، هر یک روز در میان، زنی به دست پدر، شوهر یا برادر کشته می‌شود؛ و نامش را «قتل ناموسی» می‌گذارند، و قانون، به‌نوعی، در حال هوار کشیدن است. حمله‌ی شیمیایی سیستماتیک به مدارس دخترانه، که حکومت تنها آن را انکار کرده است. زنانِ سوخته از اسیدپاشی، که حکومت در برابرشان سکوت کرده است. بازداشت، شکنجه، زندان، اعدام، تجاوز و تعرض‌های جنسی به معترضانِ حجاب اجباری و جنبش «زن، زندگی، آزادی»؛ که حکومت، علی‌رغم همه‌ی اعتراض‌ها، نه‌تنها آنها را متوقف نکرده، بلکه خود مسبب و عامل آن‌هاست. قوانینی که زن را به‌طور سیستماتیک در خانه، خانواده، و زندگی خصوصی و عمومی، تحت تبعیضی کشنده و فلج‌کننده قرار می‌دهند، و حکومت بر آنها بار ارزشیِ دینی می‌نهد، مبادا عاملانِ تبعیض، زیر سؤال بروند، مورد سرزنش قرار گیرند یا پشیمان شوند. حکومتی که ۴۶ سال است برای سلطه بر زن و فرودست‌سازیِ آنان، از خشونت قانونی و ساختاری تا آموزش و تبلیغات بهره گرفته است. حکومتی که آشکارا از پیوستن به «کنوانسیون رفع همه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان» (CEDAW) سر باز می‌زند، و لایحه‌ی منع خشونت علیه زنان در مجلس اسلامی، هنوز به سرانجام نرسیده است. حکومتی که هنوز خیابان، خانه و خودروهای شخصی را محل ناامنی، کنترل، تهدید و اعمال خشونت علیه زنان کرده است. کدام قوه‌ی قضائیه، قاتل الهه و خشونت مشمئزکننده علیه او را محاکمه و محکوم خواهد کرد؟ جز قاتلی که چاقو در سینه‌ی الهه فرو کرده و قطعاً مستوجب مجازات است، چه مسببانی را در جایگاه متهم خواهد نشاند؟ در این پرونده، قوه‌ی قضائیه‌ی غیرمستقل و سرکوبگر جامعه، دادگاهی برگزار خواهد کرد که به دلیل نقشِ تعیین‌کننده‌ی حکومت – و از قضا همین قوه‌ی قضائیه – در امر «خشونت علیه زنان»، عدالت هرگز تحقق نخواهد یافت.
نرگس محمدی ۱۷ خرداد ۱۴۰۴
#الهه_حسین_نژاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
غیرت، اگر نقد نشود، باز هم می‌کُشد؛
تأملی در خشونت‌های مبتنی بر غیرت و مسئولیت نظام حاکم
✍حسن باقری‌نیا
هانیه بهبودی، ورزشکار جوان و موفق، دیگر در میان ما نیست. مرگ او، اگرچه یک فاجعه شخصی به‌نظر می‌رسد، اما ریشه در ساختاری دارد که خشونت علیه زنان را نه‌تنها ممکن، که مشروع، مقدس و حتی «ضروری» جلوه می‌دهد. این ساختار، فقط خانواده سنتی یا فرهنگ محلی نیست؛ بلکه نظام سیاسی-ایدئولوژیکی است که در رأس آن، جمهوری اسلامی با همه ابزارهای مذهبی، حقوقی و رسانه‌ای‌اش ایستاده است.
🔸وقتی منبر به میدان آموزش خشونت تبدیل می‌شود
در ایرانِ امروز، منبرها، تریبون‌های نماز جمعه، و رسانه‌های رسمی بارها و بارها بر لزوم کنترل زنان تأکید می‌کنند. روحانیونی که با زبان «مردانگی» و «غیرت»، محدودسازی زنان را توصیه می‌کنند، سهم بزرگی در مشروع‌سازی خشونت دارند. در این منبرها، زنان نه به‌عنوان شهروند، بلکه به‌عنوان ناموس مردان تعریف می‌شوند و دفاع از آنها، نه وظیفه دولت، که وظیفه مرد خانه است؛ حتی اگر با «مشت آهنین» باشد.
این فرهنگ، به‌صورت مکرر بازتولید می‌شود؛ نه در حاشیه جامعه، بلکه در قلب رسمی‌ترین نهادهای ایدئولوژیک نظام.
🔸قانون، مدافع مردان؛ قاضی زنان
قوانین جمهوری اسلامی، نه‌تنها حافظ جان زنان نیستند، بلکه در مواردی خاص، به قتل آنان «تخفیف» می‌دهند. مردی که همسر یا دختر خود را بکشد، با مجازات کمتری مواجه می‌شود. قوانین مربوط به «قصاص»، «ولایت پدر» و «اختیارات شوهر» در خروج زن از خانه، همگی بر این ایده استوارند که زن ملک مرد است، نه انسان مستقل.
در چنین ساختاری، اگر مردی دست به خشونت بزند، قانون نه بازدارنده است و نه پناه. قانون در ایران، بخشی از مسأله است، نه راه‌حل.
🔸رهبری که از حجاب می‌گوید، اما از خون نمی‌گوید
رهبر جمهوری اسلامی، بارها و بارها با لحنی تند درباره «لزوم رعایت حجاب» سخن گفته، و بی‌حجابی را به «بی‌حیایی» و «فساد اجتماعی» پیوند زده است. اما همان رهبری، هیچ‌گاه درباره خشونت خانگی، قتل‌های ناموسی، یا زنان قربانی سکوت را نشکسته است. این سکوت، بی‌طرفی نیست؛ مشارکت در جنایت است.
وقتی رأس نظام، حجاب را مسئله اصلی جامعه می‌داند و حضور اجتماعی زنان را با دقت و حساسیت رصد می‌کند، اما نسبت به جان آنان بی‌تفاوت است، چه پیامی به جامعه مخابره می‌شود؟ اینکه «زن»، نه انسان، بلکه ابزار کنترلی برای ساختار قدرت است؛ و کنترل او، مسئولیت هر مردی.
🔸روان‌شناسی غیرت یا ناتوانی نظام در تولید امنیت عاطفی
غیرت، از منظر روان‌شناسی، اغلب واکنشی‌ست به اضطراب، ترس از دست‌دادن کنترل و بحران عزت‌نفس. اما در جامعه‌ای که این اضطراب با آموزه‌های رسمی دینی و فرهنگی تقویت می‌شود، «غیرت» از سطح احساس فردی به یک ارزش اجتماعی ارتقا می‌یابد. مرد نگران، در این فضا، احساس می‌کند وظیفه‌ای مقدس بر دوش دارد؛ وظیفه‌ای که به او مشروعیت می‌دهد برای نظارت، سرکوب و حذف.
و نظام، با سیاست‌هایش، با قوانینش، و با تربیت فرهنگی‌اش، این مشروعیت را هر روز تولید و توزیع می‌کند.
🔸هانیه، نه یک استثنا؛ بلکه یک نشانه
هانیه، یکی از هزاران زنی‌ست که در سکوت قانونی، در سایه تفسیرهای مذهبی، و در بستر فرهنگی مبتنی بر تملک مردانه جان باخته‌اند. قتل او، هشدار یک‌باره نیست؛ پژواک صدای بلند ساختاری‌ست که خشونت را آموزش می‌دهد، غیرت را تقدیس می‌کند، و زنان را به سکوت و حذف می‌راند.
🔸راه رهایی: نقد صریح و بازسازی فرهنگی
اگر به‌راستی خواهان تغییر هستیم، باید با شجاعت:
مفهوم غیرت را از جایگاه قدسی‌اش پایین بکشیم،
نظام حقوقی را به‌نفع برابری و عدالت بازنویسی کنیم،
سکوت مسئولان را افشا کرده و از آنان پاسخ بخواهیم،
و زنان را نه به‌عنوان «ناموس»، بلکه به‌عنوان انسان‌های کامل و دارای حق بشناسیم.
تا آن زمان، باید به‌روشنی گفت:
غیرت، اگر نقد نشود، باز هم می‌کُشد.
و تا نظام سیاسی قرون وسطایی جمهوری اسلامی حاکم باشد، این درد هرگز دوا نمی‌شود.
#هانیه_بهبودی #خشونت_علیه_زنان
#حسن_باقری_نیا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تأملی در خشونت‌های مبتنی بر غیرت و مسئولیت نظام حاکم
✍حسن باقری‌نیا
هانیه بهبودی، ورزشکار جوان و موفق، دیگر در میان ما نیست. مرگ او، اگرچه یک فاجعه شخصی به‌نظر می‌رسد، اما ریشه در ساختاری دارد که خشونت علیه زنان را نه‌تنها ممکن، که مشروع، مقدس و حتی «ضروری» جلوه می‌دهد. این ساختار، فقط خانواده سنتی یا فرهنگ محلی نیست؛ بلکه نظام سیاسی-ایدئولوژیکی است که در رأس آن، جمهوری اسلامی با همه ابزارهای مذهبی، حقوقی و رسانه‌ای‌اش ایستاده است.
🔸وقتی منبر به میدان آموزش خشونت تبدیل می‌شود
در ایرانِ امروز، منبرها، تریبون‌های نماز جمعه، و رسانه‌های رسمی بارها و بارها بر لزوم کنترل زنان تأکید می‌کنند. روحانیونی که با زبان «مردانگی» و «غیرت»، محدودسازی زنان را توصیه می‌کنند، سهم بزرگی در مشروع‌سازی خشونت دارند. در این منبرها، زنان نه به‌عنوان شهروند، بلکه به‌عنوان ناموس مردان تعریف می‌شوند و دفاع از آنها، نه وظیفه دولت، که وظیفه مرد خانه است؛ حتی اگر با «مشت آهنین» باشد.
این فرهنگ، به‌صورت مکرر بازتولید می‌شود؛ نه در حاشیه جامعه، بلکه در قلب رسمی‌ترین نهادهای ایدئولوژیک نظام.
🔸قانون، مدافع مردان؛ قاضی زنان
قوانین جمهوری اسلامی، نه‌تنها حافظ جان زنان نیستند، بلکه در مواردی خاص، به قتل آنان «تخفیف» می‌دهند. مردی که همسر یا دختر خود را بکشد، با مجازات کمتری مواجه می‌شود. قوانین مربوط به «قصاص»، «ولایت پدر» و «اختیارات شوهر» در خروج زن از خانه، همگی بر این ایده استوارند که زن ملک مرد است، نه انسان مستقل.
در چنین ساختاری، اگر مردی دست به خشونت بزند، قانون نه بازدارنده است و نه پناه. قانون در ایران، بخشی از مسأله است، نه راه‌حل.
🔸رهبری که از حجاب می‌گوید، اما از خون نمی‌گوید
رهبر جمهوری اسلامی، بارها و بارها با لحنی تند درباره «لزوم رعایت حجاب» سخن گفته، و بی‌حجابی را به «بی‌حیایی» و «فساد اجتماعی» پیوند زده است. اما همان رهبری، هیچ‌گاه درباره خشونت خانگی، قتل‌های ناموسی، یا زنان قربانی سکوت را نشکسته است. این سکوت، بی‌طرفی نیست؛ مشارکت در جنایت است.
وقتی رأس نظام، حجاب را مسئله اصلی جامعه می‌داند و حضور اجتماعی زنان را با دقت و حساسیت رصد می‌کند، اما نسبت به جان آنان بی‌تفاوت است، چه پیامی به جامعه مخابره می‌شود؟ اینکه «زن»، نه انسان، بلکه ابزار کنترلی برای ساختار قدرت است؛ و کنترل او، مسئولیت هر مردی.
🔸روان‌شناسی غیرت یا ناتوانی نظام در تولید امنیت عاطفی
غیرت، از منظر روان‌شناسی، اغلب واکنشی‌ست به اضطراب، ترس از دست‌دادن کنترل و بحران عزت‌نفس. اما در جامعه‌ای که این اضطراب با آموزه‌های رسمی دینی و فرهنگی تقویت می‌شود، «غیرت» از سطح احساس فردی به یک ارزش اجتماعی ارتقا می‌یابد. مرد نگران، در این فضا، احساس می‌کند وظیفه‌ای مقدس بر دوش دارد؛ وظیفه‌ای که به او مشروعیت می‌دهد برای نظارت، سرکوب و حذف.
و نظام، با سیاست‌هایش، با قوانینش، و با تربیت فرهنگی‌اش، این مشروعیت را هر روز تولید و توزیع می‌کند.
🔸هانیه، نه یک استثنا؛ بلکه یک نشانه
هانیه، یکی از هزاران زنی‌ست که در سکوت قانونی، در سایه تفسیرهای مذهبی، و در بستر فرهنگی مبتنی بر تملک مردانه جان باخته‌اند. قتل او، هشدار یک‌باره نیست؛ پژواک صدای بلند ساختاری‌ست که خشونت را آموزش می‌دهد، غیرت را تقدیس می‌کند، و زنان را به سکوت و حذف می‌راند.
🔸راه رهایی: نقد صریح و بازسازی فرهنگی
اگر به‌راستی خواهان تغییر هستیم، باید با شجاعت:
مفهوم غیرت را از جایگاه قدسی‌اش پایین بکشیم،
نظام حقوقی را به‌نفع برابری و عدالت بازنویسی کنیم،
سکوت مسئولان را افشا کرده و از آنان پاسخ بخواهیم،
و زنان را نه به‌عنوان «ناموس»، بلکه به‌عنوان انسان‌های کامل و دارای حق بشناسیم.
تا آن زمان، باید به‌روشنی گفت:
غیرت، اگر نقد نشود، باز هم می‌کُشد.
و تا نظام سیاسی قرون وسطایی جمهوری اسلامی حاکم باشد، این درد هرگز دوا نمی‌شود.
#هانیه_بهبودی #خشونت_علیه_زنان
#حسن_باقری_نیا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شاهزاده رضا پهلوی، در ارتباط با قتل الهه حسین‌نژاد و خشونت علیه زنان، در پیامی که در شبکه‌های اجتماعی نوشت:
الهه حسین‌نژاد، یکی دیگر از دختران آزادی‌خواه و میهن‌دوست ایران، قربانی رژیم زن‌ستیز و سرکوبگر جمهوری اسلامی شد. راهی جز پیروزی در برابر این بیداد نداریم. تا زمانی که پیروز نشویم، آنها فرزندان ما را خواهند کشت.
حتی در روایت تحریف‌شده‌ای که رژیم از این جنایت منتشر کرده، تاثیر مستقیم نگاه سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه شهروندان به ویژه زنان ایرانی کاملاً مشهود است.
تا زمانی که این رژیم بر سر کار است و خشونت سیاسی را تجویز، و نفرت علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند، الهه‌ها، مهساها، نیکاها و آرمیتاهای ایران در امان نخواهند بود.
در جامعه‌ای که حقوق شهروندی وجود نداشته باشد، امنیت و حقوق زن بیشتر نقض خواهد شد.
امنیت و آزادی تنها زمانی به جامعه، به‌ویژه به دختران بی‌گناه ایران‌زمین، بازمی‌گردد که جمهوری اسلامی سرنگون شود و یک دولت ملی و مسئول در کشور ما استقرار یابد.
تا رسیدن آن روز، حفاظت تک‌تک شهروندان ایران از یکدیگر -به‌ویژه از زنان جامعه- یک وظیفه ملی است. مردان آزاده‌ی ایرانی نشان داده‌اند چه اندازه در این زمینه یار و یاور و همگام هم‌رزمان زن خویش هستند.
#الهه_حسین_نژاد #خشونت_علیه_زنان #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
الهه حسین‌نژاد، یکی دیگر از دختران آزادی‌خواه و میهن‌دوست ایران، قربانی رژیم زن‌ستیز و سرکوبگر جمهوری اسلامی شد. راهی جز پیروزی در برابر این بیداد نداریم. تا زمانی که پیروز نشویم، آنها فرزندان ما را خواهند کشت.
حتی در روایت تحریف‌شده‌ای که رژیم از این جنایت منتشر کرده، تاثیر مستقیم نگاه سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه شهروندان به ویژه زنان ایرانی کاملاً مشهود است.
تا زمانی که این رژیم بر سر کار است و خشونت سیاسی را تجویز، و نفرت علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند، الهه‌ها، مهساها، نیکاها و آرمیتاهای ایران در امان نخواهند بود.
در جامعه‌ای که حقوق شهروندی وجود نداشته باشد، امنیت و حقوق زن بیشتر نقض خواهد شد.
امنیت و آزادی تنها زمانی به جامعه، به‌ویژه به دختران بی‌گناه ایران‌زمین، بازمی‌گردد که جمهوری اسلامی سرنگون شود و یک دولت ملی و مسئول در کشور ما استقرار یابد.
تا رسیدن آن روز، حفاظت تک‌تک شهروندان ایران از یکدیگر -به‌ویژه از زنان جامعه- یک وظیفه ملی است. مردان آزاده‌ی ایرانی نشان داده‌اند چه اندازه در این زمینه یار و یاور و همگام هم‌رزمان زن خویش هستند.
#الهه_حسین_نژاد #خشونت_علیه_زنان #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech