آرش صادقی با ارسال پیامی از زندان اعلام کرد که دو هفته پیش داروهایی که خانواده‌اش برای او تهیه کرده‌اند در اختیارش قرار گرفته و آزمایشاتش انجام می‌شود و خواهان آن شده تا «به جای پرداختن به او صدای زندانیانی باشیم که در این روزها با حکم‌های سنگین زندان و محاربه مواجه‌اند»

- آرش صادقی با همین پیامش نشان داد که چقدر انسان شریفی است. این فعال حقوق بشر، همواره پیگیر وضعیت زندانیان دیگر است. در حالی که خود به بیماری‌های زیادی مبتلاست و نباید در زندان باشد. پس از بازداشت او ماموران وزارت اطلاعات در برابر مقاومتش در دادن پسورد گوشی موبایل، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و آرش هفتاد درصد از شنوایی یکی از گوش‌هایش را از دست داد.

از همه مخاطبان توانا درخواست داریم که به خواسته آرش احترام بگذاریم. به خصوص در توییتر در مورد زندانیان بنویسیم. هزینه صدور احکام سنگین و اعدام را بالا ببریم. این حکومت اگر احساس کند جامعه بی‌تفاوت است اعدام خواهد کرد!
توییت انگلیسی و منشن کردن نهادهای بین‌المللی فراموش نشود.
ایرانیان خارج کشور با تداوم راهپیمایی‌ها و فعالیت‌های مستمر در حمایت از انقلاب ملی ایرانیان، اجازه ندهند که دولت‌های خارجی با این حکومت مماشات کنند.

#آرش_صادقی #زندانیان_سیاسی #مهسا_امینی‌ #انقلاب_۱۴۰۱ #اعتصابات_سراسری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، فعال حقوق بشر، زندانی سیاسی سابق و از بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی اخیر به دلیل اجبار به پوشیدن لباس زندان و استفاده از دستبند و پابند در زمان انتقال، از حضور در جلسه دادگاه امتناع کرد.
روز سه شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۱، آرش صادقی، از حضور در جلسه دادگاه امتناع کرد.
حسین صادقی، پدر آرش صادقی با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود نوشت: دیروز قرار بر این بود اولین جلسه رسیدگی به اتهامات آرش صادقی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست ایمان افشاری برگزار شود، اما آرش در اعتراض به اجبار برای پوشیدن لباس زندان، دستبند و پابند از رفتن به دادگاه امتناع کرد.

لازم به ذکر است همین اتفاق برای کامبیز نوروززاده در هفته گذشته رخ داد و او از رفتن به دادگاه با لباس زندان و دستبند و پابند خودداری کرد.
اجبار زندانیان سیاسی به پوشیدن لباس زندان و استفاده از دستبند و پابند نقض کرامت انسانی آن‌ها است و اغلب زندانیان سیاسی زیر بار چنین رفتاری نمی‌روند.
اخیرا در چند مورد زندانیان به همین دلیل از اعزام به مراکز درمانی خودداری نموده‌اند.

#مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #آرش_صادقی #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌آسمان مصطفایی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«“لالایی یلدای آزادی”
این موزیک ویدیو رو طی امروز و خیلی فشرده ساختیم که برای امشب، شب یلدای باستانی و برای یلدای انقلابمون آماده بشه؛ شاید یه جاهاییش صدای قلب منو بشنوین که به عشق ایرانم می تپه🥹
برای #یلدا_آقافضلی گل زیبا، جان باخته ی راه آزادی🕊که امشب چهلمشه🤍برای همه ی جان باختگان راه آزادی ایران که این یلدا رو ندیدن🕊 برای دلتنگی ها و بی تابی خانواده هاشون…و برای آزادی همه ی عزیزان آزاده ی دربندمان؛»
برای #زن_زندگی_آزادی

از صفحه اینستاگرام:
asemanmusic(.)co

ترانه، ملودی، پیانو و آواز: آسمان
‏Lyrics, Melody, Piano& song: Aseman

#مهسا_امینی
#هنر_اعتراض
‏#یلدا
‏#womanlifefreedom
#مجیدرضا_رهنورد #محسن_شکاری #آیدا_رستمی #حمیدرضا_روحی #خدانور_لجه_ای #نیکا_شاکرمی #غزاله_چلاوی #حنانه_کیا #سیاوش_محمودی #سارینا_اسماعیل_زاده #ابولفضل_آدینه_زاده #ترانه_علیدوستی #توماج_صالحی #سامان_یاسین #آرش_صادقی #سهند_نورمحمدزاده #محمدمهدی_کرمی #آرمان_علی_وردی #رضا_آریا #محمد_بروغنی #رضا_کوشکی_نژاد #ماهان_صدارت #آرمیتا_عباسی #حمید_قره_حسنلو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

پدر آرش صادقی، زندانی سیاسی، چند روز پیش از اینکه فرزندش از تماس تلفنی محروم شده خبر داده بود. او ساعتی پیش خبر داد که ممنوع‌التماسی آرش صادقی به دستور دادستانی است و به مدت دوماه اجرا خواهد شد‌.

آرش صادقی یکی از شریف‌ترین انسان‌های جامعه ایران است که بار دیگر اسیر دست جلادان شده است.
او پیش از این چندین سال بدون مرخصی در زندان بود، هنگام بازداشت قبلی‌اش مادرش را هل دادند و به قتل رساندند.
آرش در زندان، دوار بیماری سرطان شد. اما لحظه‌ای از آرمان‌هایش دست نکشید.

حالا حدود صد روز است که مجددا بازداشت شده، هنگام بازجویی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و هفتاد درصد از شنوایی یک گوشش را از دست داد.

حالا هم محدودیت‌های جدیدی برایش در زندان وضع کرده‌اند.

#آرش_صادقی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رامین صفرنیا وکیل آرش صادقی، فعال حقوق بشر، ازصدور حکم پنج سال و هشت ماه حبس برای آرش در دادگاه بدوی خبر داد.
او نوشت:
«حکم موکلم #آرش_صادقی از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب صادرشد. بابت اجتماع وتبانی به پنج سال، تبلبغ علیه نظام به هشت ماه و منع خروج از کشور و منع حضور در تهران به مدت دو سال محکوم شد. این حکم غیابی می‌باشد و در مدت بیست روز تقاضای واخواهی به شعبه ۲۶ تقدیم می‌گردد.»

- آرش صادقی بیستم مهر بازداشت و اول بهمن ماه با تودیع قرار وثیقه موقتا آزاد شده است.
- آرش صادقی پیش از این روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ پس از تحمل ۵ سال و شش ماه حبس بدون مرخصی، با پایان محکومیتش آزاد شده بود.

آرش صادقی در ایام زندان به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما دچار شده و تحت عمل جراحی قرار گرفت. با این حال محرومیت آقای صادقی از ادامه روند درمان باعث بروز مشکلات جسمی بسیاری علی الخصوص در ناحیه تحت جراحی قرار گرفته بود. او به دلیل گسترش بیماری و درگیری دو استخوان بالای سینه با بیماری کندروسارکوما مجددا تحت سی جلسه رادیوتراپی و حرکت درمانی قرار گرفت و آزمایش مجدد اسکن مغز استخوان موید علائم امیدوار کننده در بدن است.

پزشکان معالج آرش صادقی معتقد بودند که او باید هر چهار ماه یک بار پس از عمل جراحی به بیمارستان اعزام و دوره‌های درمانی را طی می‌کرد که تا بیش از یکسال با اعزام‌های درمانی وی مخالفت می‌شد.

آرش صادقی نخستین بار در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۸ مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد. او مدتی بعد مجددا بازداشت و سال ۸۹ و ۹۰ را در بند ۳۵۰ اوین زندانی بود. این فعال حقوق بشر بار دیگر مورخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و در تاریخ ۲۷ اسفند همان سال با تودیع قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. زمانی که آقای صادقی موقتاً از زندان آزاد بود، مأموران برای بازداشت وی به خانه‌اش یورش بردند که همین امر موجب سکته و در نهایت فوت مادر او شد.

#آرش_صادقی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«برای جان‌هایی که در اسارت حکومتِ فاسدِ ج.آ هستند
.
#جمشید_شارمهد، از «اعضای انجمن پادشاهی»، توسط ماموران جمهوری اسلامی در امارات ربوده شد و مدت‌هاست در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس است، آن هم در حالی که از بسیاری از حقوق طبیعی خود محروم است و سلامتی‌اش با خطرهای جدی روبرو است. او تمام مدت حبس خود را در سلول انفرادی گذرانده است.

#حبیب_اسیود [کعبی]، در آبان ماه ۱۴۰۰ به شکل و روند مبهمی از ترکیه به تهران منتقل شد. او رهبر پیشین گروه «حرکه‌النضال» بود. این گروه از سوی جمهوری اسلامی متهم می‌شود که در حمله مسلحانه به رژه ارتش در شهر اهواز در دو سال پیش دست داشته‌اند.

ما شاید بسیاری از متهمانِ در دادگاه را درست نشناسیم، ولی جمهوری اسلامی را خوب می‌شناسیم که چگونه با شکنجه، انفرادی، #اعتراف_اجباری و #پروپاگاندا دادگاه‌های ناعادلانه برگزار می‌کند.

❌️حکم #اعدام هر دو نفر صادر شده است❌️

🔴 وظیفه #فعال_حقوق_بشر این است که به همه موارد نقض حقوق بشر، فارغ از اتهام انتساب‌داده‌شده، وابستگی قومی و گروهی و ... اعتراض کنند. حق #دادخواهی عادلانه موقعی معنی پیدا می‌کند که برای همه حتی مخالفان عقیدتی خود نیز آن را خواستار باشیم.
.
ادیت صدا: فروردین ۱۴۰۱ #آموزشکده_توانا در برنامه‌ای در کلاب هاوس نگاهی داشت به پرونده و وضعیت جمشید شارمهد انداخت بخشی از توضیحات #آرش_صادقی را باهم می‌شنویم.قسمت انتهایی نیز بخشی از صحبت‌های #غزاله_شارمهد دختر آقای شارمهد»

.
سپاس از دوست عزیزی که با صوت برنامه توانا این کلیپ را درست کرد:
@tachaan__
.
.

#مهسا_امینی #mahsaamini #انقلاب۱۴۰۱ #انقلاب_ژینا #اعتصابات_سراسری #اعتراضات_سراسری #زن_زندگی_آزادی #womanlifefreedom #نه_به_فراموشی #نه_به_اعدام #ما_همه_باهم_هستیم #روح_الله_زم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رامین صفرنیا، وکیل آرش صادقی در توییتی نوشت:
«بعد از واخواهی و جلسه رسیدگی، حکم موکلم آرش صادقی از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادرشد. موکل، بابت اتهام اجتماع و تبانی به سه سال و هفت ماه حبس و در مورد فعالیت تبلیغی علیه نظام به هشت ماه حبس محکوم شد. مجازات اشد، قابلیت اجرا دارد. رای صادره ظرف ۲۰ روز قابل تجدیدنظرخواهی می‌باشد.»

در صورت تایید این حکم در دادگاه تجدیدنظر حکم سه سال و هفت ماه حبس قابل اجرا خواهد بود.

این وکیل دادگستری پیش از این خبر داده بود که در دادنامه مورد واخواهی، آرش صادقی در دو اتهام انتسابی به پنج سال و هشت ماه حبس محکوم شده بود.

لازم به ذکر است آرش صادقی بیستم مهر بازداشت و اول بهمن ماه با تودیع قرار وثیقه موقتا آزاد شده است.

- آرش صادقی پیش از این روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ پس از تحمل ۵ سال و شش ماه حبس بدون مرخصی، با پایان محکومیتش آزاد شده بود.

آرش صادقی در ایام زندان به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما دچار شده و تحت عمل جراحی قرار گرفت. با این حال محرومیت آقای صادقی از ادامه روند درمان باعث بروز مشکلات جسمی بسیاری علی الخصوص در ناحیه تحت جراحی قرار گرفته بود. او به دلیل گسترش بیماری و درگیری دو استخوان بالای سینه با بیماری کندروسارکوما مجددا تحت سی جلسه رادیوتراپی و حرکت درمانی قرار گرفت و آزمایش مجدد اسکن مغز استخوان موید علائم امیدوار کننده در بدن است.

پزشکان معالج آرش صادقی معتقد بودند که او باید هر چهار ماه یک بار پس از عمل جراحی به بیمارستان اعزام و دوره‌های درمانی را طی می‌کرد که تا بیش از یکسال با اعزام‌های درمانی وی مخالفت می‌شد.

آرش صادقی نخستین بار در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۸ مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد. او مدتی بعد مجددا بازداشت و سال ۸۹ و ۹۰ را در بند ۳۵۰ اوین زندانی بود. این فعال حقوق بشر بار دیگر مورخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و در تاریخ ۲۷ اسفند همان سال با تودیع قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. زمانی که آقای صادقی موقتاً از زندان آزاد بود، مأموران برای بازداشت وی به خانه‌اش یورش بردند که همین امر موجب سکته و در نهایت فوت مادر او شد.

آرش صادقی، فراتر از شجاعت

#آرش_صادقی #یاری_حقوقی_توانا

پدر آرش صادقی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، از مشکلات فرزندش برای کاریابی و عدم پذیرش او به علت داشتن سابقه سیاسی خبر داده است.
او نوشت:
«سلام .میدونید شرایط کار برای زندانی سیاسی خیلی سخته.مخصوصا که به جایی وابسته نباشی وخودت اهل دوز وکلک نباشی سری پیش بعد از آزادی بنده خدا هرروز صبح دنبال کار بود حتی یک شرکت بهداشتی بود که به دوستان معلول کار میداد جوابش نه بود بخاطر سابقه سیاسی»
او در توییتی دیگر نوشت: «این شرایط فقط برای آرش نیست، اگر مستقل باشی همینه»

- گرچه بیکاری از بحران‌های اقتصادی و محصول سوءمدیریت و حکمرانی ناکارآمد رژیم جمهوری اسلامی است، ولی این مشکل برای زندانیان سیاسی سابق بیشتر است، به خصوص آن‌ها که تلاش کرده‌اند تا مستقل بمانند.

- آرش صادقی سال‌های زیادی از بهترین دوران جوانی‌اش را در زندان‌های جمهوری اسلامی سپری کرده است و مبتلا به سرطان شده و در حال درمان است.

- وظیفه و مسئولیت همه شهروندان است که هوای زندانیان سیاسی را داشته باشند.

#آرش_صادقی #بیکاری #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

وکیل آرش صادقی، فعال حقوق بشر، از تایید حکم صادره علیه او در دادگاه تجدیدنظر خبر داد.

آقای رامین صفرنیا، در توییتر نوشت:
«بعد از واخواهی و برگزاری جلسه رسیدگی، حکم موکلم آرش صادقی که توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادر شده بود،عینا در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
بر اساس این حکم، آرش صادقی از بابت اتهام به اجتماع و تبانی به سه سال و هشت ماه حبس و در خصوص اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به هشت ماه حبس، توقیف اموال دو سال تبعید، دو سال ممنوعیت خروج از کشور، دو سال ممنوعیت از عضویت در دستجات و گروه‌های سیاسی، دو سال ممنوعیت حضور در فضای مجازی محکوم شده است. حکم وی در حال حاضر به شعبه یک اجرای احکام ارسال و با پیگیری اینجانب نامه‌ای برای پزشکی قانونی ارسال شده تا در صورت تایید اقای صادقی بتواند برای طی مراحل درمان مهلتی را از اجرای احکام دریافت کند.»

- آرش صادقی، سال ۱۴۰۰ پس از تحمل پنج سال و شش ماه حبس و ابتلا به بیماری کندروسارکوما (نوعی از سرطان استخوان) از زندان آزاد شده بود. اما در مهر ماه ۱۴۰۱ دوباره بازداشت شد و پس از چندین ماه حبس آزاد شد. او در حال طی مراحل درمانی خود است‌.
آرش صادقی از جوانان بسیار محجوبی است که با کمترین حاشیه، همواره از حقوق زندانیان به خصوص زندانیان گمنام دفاع کرده است.

درباره آرش بیشتر بدانید:
https://tavaana.org/fa/ArashV

#آرش_صادقی #حقوق_بشر #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

از پشت میله‌های زندان،۴: زمانی که جنایت برای حفظ نظام، واجب شد

«اگر بخواهیم دلیل اصلی این حجم از سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و حتی آزار خانواده‌های این عزیزان را درک کنیم، باید به جمله از رهبر جمهوری اسلامی رجوع کنیم. «حفظ نظام از اوجب واجبات است». خمینی – اولین رهبر جمهوری اسلامی – برای حفظ و بقای حکومت دینی با اوجب واجبات قلمداد کردن امر حفظ حکومت این مسئله را به ستون اصلی دین حکومتی تبدیل کرد. او با صراحت تاکید کرد که برای حفظ حکومت روحانیت به رهبری ولایت فقیه حتی می‌شود توحید را تعطیل کرد؛ این اصل ایدئولوژیک هر جنایتی را به بهانه حفظ نظام برای حکومت مباح کرد…».


این برنامه بازآفرینی هنری نامه آرش صادقی، کنشگر حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق بود از پشت میله‌های زندان.
نامه‌ای که در اردیبهشت ۱۴۰۰ خطاب به جاوید رحمان، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
این نامه توسط هنرمند گرامی زیبا شیرازی بازخوانی شده است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_arash-sadeghi/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=y7lKlMfn6dM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/n23jtzn2dsta


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آرش_صادقی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech

از پشت میله‌های زندان،۴: زمانی که جنایت برای حفظ نظام، واجب شد

«اگر بخواهیم دلیل اصلی این حجم از سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و حتی آزار خانواده‌های این عزیزان را درک کنیم، باید به جمله از رهبر جمهوری اسلامی رجوع کنیم. «حفظ نظام از اوجب واجبات است». خمینی – اولین رهبر جمهوری اسلامی – برای حفظ و بقای حکومت دینی با اوجب واجبات قلمداد کردن امر حفظ حکومت این مسئله را به ستون اصلی دین حکومتی تبدیل کرد. او با صراحت تاکید کرد که برای حفظ حکومت روحانیت به رهبری ولایت فقیه حتی می‌شود توحید را تعطیل کرد؛ این اصل ایدئولوژیک هر جنایتی را به بهانه حفظ نظام برای حکومت مباح کرد…».


این برنامه بازآفرینی هنری نامه آرش صادقی، کنشگر حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق بود از پشت میله‌های زندان.
نامه‌ای که در اردیبهشت ۱۴۰۰ خطاب به جاوید رحمان، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
این نامه توسط هنرمند گرامی زیبا شیرازی بازخوانی شده است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_arash-sadeghi/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=y7lKlMfn6dM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/n23jtzn2dsta


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آرش_صادقی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech

روایت آرش صادقی از کشته‌شدن مادرش در پی یورش ماموران جمهوری اسلامی

امروز روز جهانی مادر است.
مادر آرش صادقی، کنشگر مدافع حقوق بشر، در پی یورش ماموران به خانه‌شان و واردشدن ضربه به سرش جان باخت. آرش صادقی درباره این ماجرا و نظر پزشکی قانونی در این باره می‌گوید.
این بخشی از برنامه «زندان در ایران در هفته‌ای که گذشت» است که ۲۲ آذر ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده توانا در کلاب‌هاوس برگزار شد.

https://youtu.be/GUONt6EUVvk

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-parts2-2

#لایو_ایونت #آرش_صادقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق، خطاب به مردم ایران:

«مردم عزیز
قدرت و مقاومت شما برای تحقق حقوق و اهداف انسانیتان، کافیست،
این قدرت را به هیچ جریانی تنفیذ نکنید.
زیستن در دایره حقیقت به مانند زنان این سرزمین کنشی است برای وفادار ماندن به خویشتن و راستی که به مرور معنا و اثری عمیقاً سیاسی و رادیکال می‌یابد.
هیچ قدرتی برتر از قدرت شما نیست.
کافیست آن را باور کنید.»

#آرش_صادقی #رای_بی_رای #سیرک_انتخابات #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نوروز در زندان: روایت آرش صادقی

آرش صادقی، کنشگر مدافع حقوق بشر، بیش از پنج سال در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بود و در این مدت دچار بیماری‌های جدی متعددی شد. او در این برنامه از برگزاری جشن نوروز در زندان می‌گوید.

این بخشی است از برنامه «زندان در ایران در هفته‌ای که گذشت» که ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ با حضور جمعی از کنشگران و زندانیان سیاسی و عقیدتی سابق در اتاق آموزشکده توانا در کلاب‌هاوس برگزار شد.

در سایت:
https://tavaana.org/norouzinprison_sadeghi/
در یوتیوب:
https://youtu.be/J4TwfeVz-q4

در ساندکلاد:
https://soundcloud.app.goo.gl/5RrJm

#یاری_حقوقی_توانا #زندان #نورز_در_زندان #نوروز۱۴۰۱ #نوروز #آرش_صادقی
@Tavaana_TavaanaTech

از پشت میله‌های زندان،۴: زمانی که جنایت برای حفظ نظام، واجب شد

«اگر بخواهیم دلیل اصلی این حجم از سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و حتی آزار خانواده‌های این عزیزان را درک کنیم، باید به جمله از رهبر جمهوری اسلامی رجوع کنیم. «حفظ نظام از اوجب واجبات است». خمینی – اولین رهبر جمهوری اسلامی – برای حفظ و بقای حکومت دینی با اوجب واجبات قلمداد کردن امر حفظ حکومت این مسئله را به ستون اصلی دین حکومتی تبدیل کرد. او با صراحت تاکید کرد که برای حفظ حکومت روحانیت به رهبری ولایت فقیه حتی می‌شود توحید را تعطیل کرد؛ این اصل ایدئولوژیک هر جنایتی را به بهانه حفظ نظام برای حکومت مباح کرد…».


این برنامه بازآفرینی هنری نامه آرش صادقی، کنشگر حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق بود از پشت میله‌های زندان.
نامه‌ای که در اردیبهشت ۱۴۰۰ خطاب به جاوید رحمان، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
این نامه توسط هنرمند گرامی زیبا شیرازی بازخوانی شده است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_arash-sadeghi/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=y7lKlMfn6dM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/n23jtzn2dsta


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آرش_صادقی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، از شریف‌ترین فعالان حقوق بشر ایران است که همواره صدای بی‌صدایان بوده است و کمتر از خودش گفته است. در هر اتفاق مهمی که در ابن سال‌ها افتاده، عوامل سرکوب سراغ آرش هم رفته‌اند. چرا از آرش می‌هراسند؟ از شریف بودن و خوشنام‌بودنش؟ از اینکه فارغ از هر گرایش سیاسی، صدای همه مظلومان است؟ از محیوبیتش؟

ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، برای ثبت در تاریخ این گزارش را نوشت؛
«روز جمعه ۳۱ خرداد، حوالی ساعت ۱۸، آرش صادقی، کنشگر مدنی، در نزدیکی پارک اوستا در شهر تهران توسط نیروهای امنیتی وابسته به قرارگاه ثارالله بازداشت شد.

یکی از اعضای این قرارگاه پس از شناختن وی، به همراه سه نفر دیگر، به بهانه بازرسی کوله‌پشتی، او را به داخل کوچه‌ای خلوت هدایت کردند. در آن مکان، صادقی با دستبند به یک میله گاز بسته و حدود یک ساعت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. شدت ضربات به حدی بود که منجر به شکستگی یکی از دندان‌های وی شد.

در ادامه، او به زور به داخل ماشین منتقل و پس از حدود دو ساعت و نیم بازجویی همراه با خشونت و تصویربرداری از چهره‌اش، به دلیل وخامت وضعیت جسمانی آزاد شد.»

ـ قرارگاه ثارالله سپاه، از بازوهای سرکوب جمهوری اسلامی در استان تهران است که در طی بیش از بیست سال گذشته به بهانه حفظ امنیت پایتخت، بسیاری از فعالان مدنی را مورد آزار و تهدید و پرونده‌سازی قرار داده است. مقر این قرارگاه در روز دوازدهم حمله اسرائیل، ویران شد، ولی ساختار سرکوب همچنان باقی مانده است و امیدواریم به زودی توسط مردم ایران واژگون شود.

#آرش_صادقی #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، فعال حقوق بشر، در یادداشتی بر لزوم دفاع بی‌قید و شرط از آزادی همه زندانیان سیاسی تأکید کرد و آن را سنگ‌بنای دموکراسی دانست. او در همین متن با اشاره به وخامت وضعیت جسمی حسین رونقی در یازدهمین روز اعتصاب غذا، نسبت به پیامدهای خطرناک این شرایط هشدار داد.

متن یادداشت آقای صادقی به شرح زیر است:

‏در جوامعی که زندانی سیاسی و عقیدتی وجود دارد، زندانی نه‌فقط فردی محبوس، بلکه نقطه‌ای بحرانی در نسبت قدرت و مشروعیت است. در چنین شرایطی، دفاع از آزادی زندانیان سیاسی، نه یک کنش یا اکت حقوق بشری صرف، بلکه اقدامی عمیقاً سیاسی برای بازتعریف و بازسازی آینده‌ای دموکراتیک است.
پدیده‌ی زندانی سیاسی، اگرچه در ساحت حقوق بشر با زبان کرامت انسانی بازشناسی می‌شود، اما در قلمرو سیاست معنای کاملاً متفاوتی دارد: زندانی سیاسی کسی است که به دلیل اندیشه، کنش سیاسی یا مخالفت با حاکمیت بازداشت یا زندانی شده است.
در شرایطی که بخشی از نیروهای سیاسی در حمایت از زندانیان سیاسی گزینشی عمل می‌کنند و فقط از «خودی‌ها» دفاع می‌کنند، سؤال محوری چنین است:
چرا باید از آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی ـ صرف‌نظر از دیدگاه‌هایشان دفاع کرد؟ و این دفاع چه پیامد سیاسی و اخلاقی دارد؟

در اخلاق فردی، شاید بتوان مخالف را نادیده گرفت، اما در اخلاق سیاسی، پذیرش تنوع اساس عدالت است. مشروعیت سیاسی نه بر مبنای باور و نیت کنش‌گران، بلکه بر مبنای فرصت برابر برای بیان عقاید تعریف می‌شود.

وقتی تنها از بخشی از زندانیان سیاسی حمایت می‌شود، ما به‌طور ضمنی این گزاره را می‌پذیریم:
«برخی افراد، به‌واسطه‌ی دیدگاه‌هایی که از منظر ما خوشایند نیست، سزاوار سرکوب از طرف حکومت هستند و نباید صدایشان شنیده شود.»

این نگاه نه‌تنها اخلاقاً درست نیست، بلکه در نهایت باعث سرکوب سخت‌تر جریانات دیگر در آینده خواهد شد. برابری در امکان اعتراض، اساس جامعه‌ی دموکراتیک است.

جامعه‌ی سالم و اخلاقی، میدان رقابت است، نه قضاوت. اگر دفاع از زندانیان سیاسی تنها معطوف به جریان‌های خودی باشد، ما همان کار حکومت را در مقیاسی دیگر تکرار می‌کنیم:
حذف صداهای نامطلوب (از منظر ما) از عرصه‌ی عمومی.

دموکراسی نه با حذف مخالف، بلکه با پذیرش و نهادینه‌کردن تنوع و تضادها معنا پیدا می‌کند. عرصه‌ی سیاست، عرصه‌ی رقابت ایده‌هاست، نه اجماع فکری.
مشروعیت سیاسی، برخلاف تصورات رایج، از «درستی دیدگاه» حاصل نمی‌شود، بلکه از فرصت برابر در ارائه و رقابت برای دیدگاه‌ها ناشی می‌شود.

دفاع از آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی، نه یک حرکت انسان‌دوستانه‌ی صرف، بلکه سنگ‌بنای دموکراسی بر اساس رقابت، تنوع و عدالت است.
اگر امروز صدای همه نباشیم، فردا ساختار قدرتی خواهیم داشت که صداهای مختلف را نیز به رسمیت نخواهد شناخت.
اگر امروز حذف کنیم، فردا حذف خواهیم شد.
و اگر امروز مرز آزادی را بر مبنای دیدگاه بکشیم، دموکراسی را به حیاط خلوت ایدئولوژی خودمان تبدیل کرده‌ایم.

بر اساس منابع موثق نزدیک به زندانیان سیاسی زندان قزل‌حصار در آخرین بررسی علائم  حیاتی زندانی سیاسی حسین رونقی توسط بهداری واحد چهار این زندان، فشار خون وی ۹/۵_۵/۴ و ضربان قلب وی۵۶ بوده است.
این علائم در یازدهمین روز اعتصاب اعتراضی وی، نگرانی جدی را در پی داشته است.
به امید آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی.

#حسين_رونقى #آرش_صادقی #دموکراسی #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، با توجه به شروع شانزدهمین روز اعتصاب غذای حسین رونقی، متنی به شرح زیر در خصوص اعتصاب غذا به مثابه یک ابزار مقاومت در برابر زیست قدرت، منتشر کرد:

‏امروز حسین رونقی، وارد شانزدهمین روز اعتصاب غذای خود شد. بنا بر گزارش‌های رسیده از همبندیان ، وضعیت جسمانی او رو به وخامت گذاشته و علائم نگران‌کننده‌ای از جمله کاهش شدید وزن، ضعف بدنی و افت فشار خون و ضربان قلب در او مشاهده می‌شود.

اعتصاب غذا، در ساده‌ترین تعریف، امتناع داوطلبانه از خوردن غذاست. اما در بستر سیاسی، این کنش به ابزاری نمادین و رادیکال برای مقاومت تبدیل می‌شود. هنگامی‌که دیگر اشکال اعتراض با بی‌توجهی حاکمان روبرو میشوند، اعتصاب غذا به عنوان آخرین ابزار مقاومتِ فردی یا جمعی، وارد میدان می‌شود؛ ابزاری که بدن فرد را به میدان نبرد سیاسی بدل می‌کند.
اعتصاب غذا یکی از مصادیق مقاومت علیه "زیست‌قدرت" است؛ جایی که دولت با کنترل بدن‌های در بند، اعمال قدرت می‌کند، اعتصاب غذا این الگو را وارونه می‌سازد: بدن معترض دیگر در خدمت کنترل و نظم نیست، بلکه به ابزاری برای اخلال در نظم موجود تبدیل می‌شود.
در پاسخ به این کنش، دولت‌ها معمولاً یکی از دو رویکرد را اتخاذ می‌کنند:
بی‌اعتنایی: با هدف شکستن روحیه اعتصاب‌کننده و ارسال این پیام که «مقاومت بی‌نتیجه است».
عقب نشینی موقتی : بدلیل اینکه مرگ زندانی میتواند هزینه گزافی را به آنها تحمیل کند.

در دل فرایند اعتصاب غذا، یک عنصر سیاسی عمیق دیگر نیز نهفته است: اراده و مقاومت روانی. در شرایطی که حاکمان تلاش می‌کنند با محرومیت، ایزوله‌سازی ، اراده معترض یا معترضان را در هم بشکنند، اعتصاب غذا فرصتی است تا زندانی با تمرکز روانی، کنترل را دوباره به‌دست گیرد. این اراده نه تنها برای خود معترض، بلکه برای دیگر زندانیان، الهام‌بخش است. درواقع، هر روزی که یک اعتصاب‌کننده ادامه میدهد و زنده می‌ماند، نوعی پیروزی سیاسی برای گفتمان مقاومت است.

اعتصاب غذا را می‌توان یکی از رادیکالترین اشکال مبارزه فردی دانست؛ سیاستی که از نهاد، حزب یا رسانه عبور می‌کند و مستقیماً از بدن آغاز می‌شود. در عصر جدید، که بسیاری از اشکال اعتراض توسط حکومت‌ها سرکوب شده‌اند، بدنِ معترض آخرین سنگر مقاومت است.

#حسین_رونقی #آرش_صادقی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق، در خصوص وضعیت بحرانی حسین رونقی مطلب مهمی نوشته و وجدان جمعی جامعه را به چالش کشیده است.

نوشته آقای صادقی به شرح زیر است:

مرگ حسین، اگر رخ دهد، مرگ یک انسان تنها نیست؛ مرگ بخشی از آرمان جمعی ماست.یعنی آزادی. اگر زندگی‌اش بماند، سندی است بر صدها انسانی که حتی در دوران تاریکی، نوری هایی هستند که خاموش نمی‌شوند.او نه از سر خودویرانگری، که از ژرفای تعهد به مقاومت، تن به این راه سپرده است. راهی که هرچند به ظاهر سوی مرگ دارد، اما به‌راستی مسیری‌ست به‌سوی زندگی.
حسین رونقی تلنگریست برای بی تفاوتی،فراموشی. فراموشی انسان، فراموشی درد، و فراموشی مسئولیت.
ما، اگر هنوز با وجدانیم، باید صدای این فریاد خاموش باشیم. پیش از آن‌که دیر شود. پیش از آن‌که یک جان دیگر مثل سمیه رشیدی زیر بار بی‌تفاوتی ما، خاموش شود.
ما، ناظرانِ این تراژدیِ زنده، اگر در برابر این مرگ احتمالی خاموش بمانیم، نه فقط انسانی را از دست داده‌ایم، بلکه بخشی از توان خود برای معنا بخشیدن به جهان را فراموش کرده ایم. چرا که هر مرگِ آگاهانه‌ای که بی‌پاسخ بماند، مرگی‌ست در وجدان جمعی ما.
در نهایت، مسئله فقط زنده ماندن یا مردن حسین رونقی نیست. مسئله این است که آیا ما، در برابر رنج او، هنوز توان پرسش و شرم، را داریم؟ یا اینکه آن‌چنان در عادت به زیستنِ بی‌مسئولیت فرو رفته‌ایم که مرگِ یک انسان، دیگر لرزه‌ای بر استخوان وجدان‌مان نمی‌اندازد؟
با وضعیتی که همبندیانش شرح داده اند
شاید او بمیرد. اما پیش از آن، این ماییم که باید از خود بپرسیم: آیا هنوز زنده‌ایم؟

#حسین_رونقی #آرش_صادقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعتراض زندانیان قزل‌حصار علیه «نرمال‌سازی مرگ»؛ بدن‌های قابل حذف، نتیجه‌ی فقر و تبعیض سیستماتیک

✍️آرش صادقی، فعال حقوق بشر


در پی انتشار گزارش‌هایی از اعتصاب غذای جمعی زندانیان محکوم به اعدام در زندان قزل‌حصار، آرش صادقی، فعال حقوق بشر، با انتشار یادداشتی در شبکه‌ی اجتماعی ایکس، این اعتراض را فراتر از یک واکنش فردی دانست و آن را «کنشی اجتماعی علیه نرمال‌سازی مرگ و بازتولید تبعیض سیستماتیک» توصیف کرد. او با نگاهی تحلیلی، اعدام را نه ابزار عدالت، بلکه ابزاری برای حفظ نظم سرکوبگر و کنترل بدن‌های فرودست خواند.


متن کامل نوشته آقای صادقی به شرح زیر است:

‏در روزهای میانی مهرماه، گزارش‌هایی از زندان قزل‌حصار منتشر شد که نشان می‌داد ده‌ها زندانی محکوم به اعدام، در پی انتقال هم‌بندیانشان به سلول انفرادی جهت اجرای حکم، دست به اعتصاب غذای جمعی زده‌اند. این حرکت، که با شعار «نه به اعدام» همراه بود، از مرزهای یک واکنش فردی پیش رفت و به یکی از بزرگ‌ترین اعتراضات درون‌زندان در مخالفت با اعدام در سال‌های اخیر تبدیل شد.
این رویداد را نمی‌توان صرفاً در قالب اخبار حقوق بشری یا بحران‌های زندان تحلیل کرد. آن‌چه در قزل‌حصار رخ داده، به‌مثابه یک کنش اجتماعی خودآگاهانه است.

نظام های کیفری، از مجازات اعدام نه تنها به‌عنوان ابزار مقابله با جرم، بلکه به‌عنوان مکانیسمی برای بازتولید قدرت و کنترل اجتماعی استفاده می‌کند. میشل فوکو، در تحلیل تاریخی‌اش از نظام‌های کیفری، نشان می‌دهد که نمایش خشونت (از جمله اعدام) نقش مهمی در مرئی‌سازی اقتدار ایفا می‌کند.
زندانیان محکوم به اعدام، به‌ویژه در حوزه‌ی جرایم مواد مخدر که بیشتر اعدامهای کشور را در بر میگیرند، نه صرفاً مجرمان، بلکه «بدن‌های قابل حذف»‌اند؛ قربانیانی که حذف فیزیکی‌شان قرار است پیام انضباط به جامعه منتقل کند.

در تحلیل جامعه‌شناختی، پرسش اصلی این نیست که «چه کسی مرتکب جرم شده؟» بلکه این است که «چه کسی مجازات می‌شود؟» نگاهی به ترکیب زندانیان محکوم به اعدام در ایران، به‌ویژه در حوزه‌ی مواد مخدر، نشان می‌دهد که اکثریت آن‌ها از طبقات فرودست و  فاقد حمایت اجتماعی‌اند.
به بیان دیگر، اعدام در این چهارچوب نه بر پایه‌ی عدالت، بلکه بر پایه‌ی نابرابری ساختاری اعمال می‌شود. در بسیاری موارد، افراد درگیر در قاچاق مواد مخدر، قربانی فقر سیستماتیک و نداشتن فرصت‌های برابر بوده‌اند؛ اما مجازات‌شان برابر با کسانی‌ست که با اهداف سوداگرانه و در سطوح بالای مافیا عمل می‌کنند و معمولاً از مجازات می‌گریزند.

از دل این اعتراضِ زندان، نوعی همبستگی اخلاقی اجتماعی نوظهور در حال شکل‌گیری‌ست. هم‌صدایی زندانیان با خانواده‌هایشان در بیرون زندان، و شعار جمعی «نه به اعدام»، حامل یک پیام مهم است:
حق حیات، بنیادی‌تر از ساختارهای کیفری و ایدئولوژیک است.
همبستگی درون زندان و بیرون آن، شکلی از مقاومت در برابر «نرمال‌سازی مرگ» است. جامعه‌ای که نسبت به اعدام بی‌تفاوت می‌شود، دیر یا زود، ظرفیت خود را برای همدلی، ترمیم، و دموکراسی اخلاقی از دست می‌دهد.

ضرورت بازنگری در فلسفه‌ی مجازات
اعدام، مسئله‌ای صرفاً حقوقی نیست؛ بلکه پرسشی فلسفی درباره‌ی معنای عدالت، مرزهای قدرت، و ارزش حیات انسانی است.
اعتراضاتی نظیر اعتراض در قزل‌حصار، نشان می‌دهند که حتی در فضای مرگ، صدای زندگی می‌تواند برخیزد اگر گوش شنوایی در جامعه باشد.

#نه_به_اعدام #زندان_قزلحصار #از_قزلحصار_بگو #آرش_صادقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech