دل‌نوشته همبندیان فعلی و پیشین فریبا کمال‌آبادی و مهوش شهریاری: ایستادگی بر باور و عقیده، درسی‌ست که از یاران‌مان می‌آموزیم

تعدادی از دوستان و همبندیانِ فریبا کمال‌آبادی و مهوش شهریاری، در سالگرد بازداشت ایشان در دلنوشته‌ای، ضمن اشاره به محرومیت‌های بهائیان در ایران، شعری را به این دو عزیز تقدیم کرده‌اند.
مهوش شهریاری و فریبا کمال‌آبادی پیشتر و در پرونده اول، به اعدام محکوم شده بودند که این حکم بعدها به بیست سال حبس و سپس به ده سال محکومیت قطعی کاهش یافت. ایشان حدود سه سال در اطلاعات مشهد و بند ۲۰۹ اوین در سلول‌های انفرادی محبوس بوده‌اند و مجموعا بیش از یازده‌سال در زندان‌های گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین تحمل حبس نمو‌ده‌اند.. مهوش شهریاری در شهریور ۹۶ و فریبا کمال‌آبادی در آبان همان سال پس از پایان دوره محکومیت ده ساله از زندان آزاد شدند و مجددا در تابستان ۱۴۰۱ بازداشت و پس از تحمل ماه‌ها انفرادی و بدون ارائه هیچ‌گونه ادله‌ای مبنی بر ارتکاب جرم، توسط ایمان افشاری به ده سال حبس محکوم شدند. هم‌اکنون در بند زنان زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند.

سال ۹۶ که پس از ده سال حبس و در فاصله‌ کوتاهی از هم آزاد شدند، تصور نمی‌کردیم دوباره محکوم شوند. دوباره بازداشت و انفرادی و بازجویی. دوباره ده سال حبس که می‌شود بیست سال برای هر کدام. بیست سال دوری از خانه. بیست سال دوری از آغوش فرزندان. به سبب باوری، عقیده‌ای، ایمانی متفاوت از حاکمان.
یکسال پیش در چنین روزهایی خبر بازداشت مهوش شهریاری و فریبا کمال‌آبادی تلخیِ سال‌های حبس و انفرادیِ پیشین‌شان را در ذهن‌مان تداعی کرد. مهوش و فریبا بیش از یازده سال از عمر خود را تاکنون در زندان گذرانده‌اند و حدود سه سال را در سلول‌های انفرادی. بیش از صدها بار محروم بوده‌اند از به آغوش کشیدن فرزندان‌شان و بوسیدن نوه‌هایی که طی سال‌های طولانی حبس متولد شده‌اند. و بیش از چهار هزار روز محروم بوده‌اند از آزادی.
محکومیت دوباره برای یاران‌مان و محرومیت جامعه بهائی از کلیه حقوق شهروندی از کودکی تا کهن‌سالی و حتا به هنگام خاک‌سپاری عزیزان‌شان لجاجتی ناشی از عدم عقلانیت است و برآمده از تعصبی عبوس. ضعفی‌ست در برابر حقانیتی که با آزادی معاوضه نشد. ایستادگی بر باور و عقیده، درسی‌ست که از یاران‌مان می‌آموزیم، اگرچه در‌بند بودن‌شان تلخیِ این روزهایمان را دوچندان کرده است.

ادامه در اینجا

منبع صفحه گلرخ ایرایی


#فریبا_کمال_آبادی #مهوش_ثابت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران #مهوش_شهریاری و #فریبا_کمال_آبادی دو شهروند #بهائی زندانی را به ۱۰ سال زندان، ۲ سال ممنوع‌الخروجی، ۲ سال عدم سکونت در تهران، ۲ سال ممنوعیت ار فعالیت در گروه‌های اجتماعی و مصادره اموال ازجمله تلفن همراه،کامپیوتر و دیگر ابزار مرتبط با جرم محکوم کرد.

‏مهوش شهریاری و فریبا کمال‌آبادی پیشتر توسط قاضی ایمان افشاری رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب محاکمه و محکوم شده بودند و اکنون حکم‌شان قطعی شده. آنها ۹ مرداد ۱۴۰۱ در منازلشان بازداشت و پس از ماه‌ها نگهداری در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات به بند زنان زندان اوین منتقل شدند.

اتهامات مطرح توسط وزارت اطلاعات علیه این دو شهروند بهائی، تشکیل و اداره گروه به منظور اقدام علیه امنیت ملی بوده. اتهامی که آنها از آغاز تفهیم اتهام تا دفاعیات دادگاه به شدت آن را تکذیب کرده و کیفرخواست را صرفا یک بیانیه سیاسی عقیدتی خواندند.

مهوش شهریاری و ‎فریبا کمال‌آبادی پیشتر نیز ۲ سال و نیم را در سلول‌های بند ۲۰۹ زندان اوین و ۸ سال و نیم را در بندهای عمومی زندان رجائی شهر، زندان قرچک ورامین و زندان اوین سپری کردند و اکنون بار دیگر بر اساس پرونده‌ای جدید به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
این ظلم تا به کی؟!

- از توییتر رضا اکوانیان



#صدای_پای_صبح #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمهوری اسلامی با صدور احکام ناعادلانه و غیرقانونی، زندگی فعالان مدنی را گروگان گرفته است.

نگاهی به حکم صادره برای خانم مهوش (سایه) صیدال بکنید:

«یکسال حبس تعزیری!
۵ سال ممنوعیت خروج از کشور!
۵ سال ممنوعیت استفاده از شبکه های مجازی!
۵ سال ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند !
۱۵ میلیون تومان جزای نقدی..
یکسال حبس تعزیری بمدت ۵ سال تعلیق شد»

این حکم مصداق بارز گروگان‌گیری و هم جنایت علیه حقوق طبیعی و انسانی یک فرد است. ۵ سال اجازه استفاده از هیچ فضای مجازی نداشته باشد، ۵ سال گروگان باشد و از ایران خارج نشود و ۵ سال گوشی هوشمند نداشته باشد!
تعلیق حبس تعزیری هم برای به سکوت کشاندن یک فعال مدنی است، تا به محض هر گونه فعالیتی طی پنج سال آتی اجرا شود!
این مجازات‌های تکمیلی در حالی صادر می‌شود که جایی در قانون مجازات اسلامی همین رژیم هم ندارد!

خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر در کلاب هاوس به نام‌های «علیرضا عبدی»، «دانیال امین»، «سروناز میثاقیان»، «مصطفی نوری»، «فرهنگ آزادمنش» و «امیر اخوان»، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود. او در زمان بازداشت مدتی در اعتصاب غذا بود. او سرانجام اول مرداد ماه آزاد شد.

مهوش (سایه) صیدال، حقوقدان و از کاربران کلاب‌هاوس بود که با آگاهی و اتکای بر حقوق شهروندی خود به کنش‌گری در پلتفرم کلاب‌هاوس می‌پرداخت.
خانم صیدالی بعد از ۱۵ سال کار در شهرداری تهران سال گذشته به خاطر واکنش به کشتار مردم از محل کارش اخراج شد.

#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌نامه مهوش ثابت از زندان اوین: جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است

مهوش ثابت، زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین، طی نامه‌ای شرحی از ظلم‌هایی که به خاطر بهایی بودن متحمل شده، نوشته است.
مهوش ثابت، شاعر، معلم و از اعضای جامعه بهاییان است.
جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده است شهروندان بهایی را جاسوس کشورهای خارجی از جمله انگلیس و اسراییل می‌داند.
خانم مهوش ثابت ۷۰ ساله است و پیش از این نیز یک دوره حبس ۱۰ ساله را گذرانده بود اما سال پیش دوباره بازداشت شد و باز به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

متن کامل نامه خانم ثابت به شرح زیر است:

وقتی انقلاب شد من ۲۶ ساله بودم. مدیر یک مدرسه در جنوب پایتخت. یک روز حکمی به‌دستم دادند. من برای کار کردن “رد صلاحیت” شده بودم. همان روزها از ادامه تحصیل در دانشگاه هم “رد صلاحیت” شدم. همسرم پانزده روز یک‌بار به خانه می‌آمد. او چند سال بود در یک کانتینر آلومینیومی  در حاشیه رودخانه کرج در شهریار، در سرما و گرما کار می‌کرد. او مشغول ساخت و ساز یک کارخانه شن و ماسه بود اما یک هفته قبل از راه‌اندازی، کارخانه‌اش را مصادره کردند. او هم “رد صلاحیت” شده بود! پدرم، برادرم، همه اقوام و دوستان و هم‌کیشانم به‌تدریج بیکار و خانه نشین شدند و زندگی همه ما در معرض توفان قرار گرفت! صدها نفر در سراسر کشور دستگیر و زندانی شدند و هر روز خبر اعدام تعدادی از آشنایان و دوستان را از رادیو می‌شنیدیم. ۱۰۰٪ دارایی‌های جامعه ما و اموال و دارایی‌های بسیاری از هم‌کیشانم مصادره شد و نزدیک به ۲۵۰ نفر تنها به جرم بهایی بودن اعدام شدند. تشکیلات انتخابی بهائی مسئول اداره امور داخلی جامعه ما بود نیز تعطیل اعلان شد و ما همه با هم “رد صلاحیت” شدیم! ناگهان وطن آبا و اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به “آن دیگری” تبدیل شدیم و در آن وانفسای تهمت‌های سنگینِ کمرشکن و ضربه‌های هولناکِ نفس‌گیر، برای بهره‌مندی از حقوق شهروندی، برای داشتن کار و شغل، برای تحصیلات عالیه، برای خدمت صادقانه، برای دفاع از عقایدمان که به طور کلی از هر جهت مورد حمله و تحریف و نفرت‌پراکنی قرار گرفته بود، ما حتا برای روابط انسانی معمولی با هم‌وطنانمان هم “رد صلاحیت” شده بودیم. وقتی در سال ۱۳۸۶ دستگیر شدم و دو سال و نیم را در سلول‌های تنگ و تاریک فوق‌امنیتی زیر فشار و بازجویی گذراندم، وقتی ما هفت نفر اعضای جمعی موسوم به “یاران ایران” با کیفرخواست اعدام به دادگاه برده شدیم و حتا به خاطر شریف‌ترین فعالیت‌های انسانی‌مان یعنی خدمت داوطلبانه در اداره جامعه‌مان به بیست سال حبس تعزیری محکوم شدیم با خود می‌گفتم روزی همه چیز را خواهم نوشت و بی‌پایه و اساس بودن اتهام جاسوسی را برملا خواهم کرد. به مردم خواهم گفت که ما هرگز به کشورمان خیانت نکرده‌ایم. ما عاشق ایران و خواهان عزت و سربلندی وطنمان هستیم. بالاخره با اعمال یک ماده قانونی حکم بیست ساله ما شکست. پس از ده سال هر هفت نفر به‌تدریج آزاد شدیم. اما آن‌سوی دیوارها نیز من “رد صلاحیت” شده بودم!

ادامه این نامه را اینجا بخوانید

#مهوش_ثابت #مهوش_شهریاری #بهائی #بهائیان #داستان_ما_یکیست #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه مهوش ثابت از زندان اوین: جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است

مهوش ثابت، زندانی بهائی در واکنش به موج جدید احضار و بازجویی و بازداشت شهروندان بهائی از سوی نهادهای امنیتی نامه‌ای منتشر کرده است.

در روزهای گذشته، ماموران امنیتی با یورش به خانه تعدادی از شهروندان بهائی درهمدان و کرج و اصفهان آن‌ها را بازجویی و برخی را بازداشت کردند.

مهوش ثابت نوشته است: « ناگهان وطن آبا و اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به آن دیگری تبدیل شدیم. ما بهائیان برای داشتن یک زندگی معمولی در کشور آباء و اجدادی‌مان چهل و پنج سال است که مدام رد صلاحیت می‌شویم.»

مهوش ثابت، شاعر، معلم و از اعضای جامعه بهاییان است.
جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده است شهروندان بهایی را جاسوس کشورهای خارجی از جمله انگلیس و اسراییل می‌داند.
خانم مهوش ثابت ۷۰ ساله است و پیش از این نیز یک دوره حبس ۱۰ ساله را گذرانده بود اما سال پیش دوباره بازداشت شد و باز به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

متن نامه مهوش ثابت سند مهمی است در خصوص مستندسازی آزار هموطنان باورمند به آیین بهایی، سندی است از ستمگری جمهوری اسلامی نسبت به ایرانیانی که دگراندیش هستند.

این نامه توسط آموزشکده توانا بازخوانی و به صورت صوتی منتشر شده است.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/n2nm3w9u

#مهوش_ثابت #مهوش_شهریاری #بهائی #بهائیان #داستان_ما_یکیست #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهوش(سایه) صیدال، از جمله ادمین‌های کلاب هاوس بود که سال گذشته در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ هم از محل کارش اخراج شد و هم مدتی بازداشت شد.
او در نهایت به یک سال حبس که به مدت پنج سال تعلیق شده و برخی محرومیت‌های اجتماعی محکوم شد.

نگاهی به حکم صادره برای خانم مهوش (سایه) صیدال بکنید:

«یکسال حبس تعزیری!
۵ سال ممنوعیت خروج از کشور!
۵ سال ممنوعیت استفاده از شبکه های مجازی!
۵ سال ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند !
۱۵ میلیون تومان جزای نقدی..
یکسال حبس تعزیری بمدت ۵ سال تعلیق شد»

این حکم مصداق بارز گروگان‌گیری و هم جنایت علیه حقوق طبیعی و انسانی یک فرد است. ۵ سال اجازه استفاده از هیچ فضای مجازی نداشته باشد، ۵ سال گروگان باشد و از ایران خارج نشود و ۵ سال گوشی هوشمند نداشته باشد!
تعلیق حبس تعزیری هم برای به سکوت کشاندن یک فعال مدنی است، تا به محض هر گونه فعالیتی طی پنج سال آتی اجرا شود!
این مجازات‌های تکمیلی در حالی صادر می‌شود که جایی در قانون مجازات اسلامی همین رژیم هم ندارد!

خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر در کلاب هاوس به نام‌های «علیرضا عبدی»، «دانیال امین»، «سروناز میثاقیان»، «مصطفی نوری»، «فرهنگ آزادمنش» و «امیر اخوان»، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود. او در زمان بازداشت مدتی در اعتصاب غذا بود. او سرانجام اول مرداد ماه آزاد شد.

مهوش (سایه) صیدال، حقوقدان و از کاربران کلاب‌هاوس بود که با آگاهی و اتکای بر حقوق شهروندی خود به کنش‌گری در پلتفرم کلاب‌هاوس می‌پرداخت.
خانم صیدالی بعد از ۱۵ سال کار در شهرداری تهران سال گذشته به خاطر واکنش به کشتار مردم از محل کارش اخراج شد.

حالا حکم خانم صیدال به اجرای احکام رفته و او پیش از اجرایی شدن حکمش در ویدیویی که به عنوان آخرین دست اینستاگرامش منتشر کرده، ناگفته‌هایی از دوران بازداشت و بازجویی‌اش را بیان کرده و البته گفته که «سعی کردم در حد توان جاهایی که قابل بیان نیست رو همچنان در دلم نگه دارم تا چند صباحی بیشتر کنار عزیزانم باشم»

sayeh_saidall

#زن_زندگی_آزادی #مهوش_صیدال #بیانیه  #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانم صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه و نویسنده و حقوقدان، در حمایت از زندانیان بهایی، دست به اعتصاب غذا زد.

او در متنی که در. صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد نوشت:

«دوستان عزیزم، فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت،
من نیز در کنار شما به ستم های فراوانی که بر هموطنان بهایی می رود معترضم. در طول چهل و پنج سال گذشته آنقدر آوار درد و ستم بر ملت ایران فرو ریخته که موجب غفلت از رنجهای عمیق و بیکران شما شده است. ستم‌هایی که از جانب حکومت بر شما می‌رود ریشه در جهالت و سنت‌های ظالمانه‌ای دارد که توسط فقیهان توجیه شده و تا کنون این توجیهات غیراخلاقی و غیرانسانی به طور جدی به چالش کشیده نشده است. بی گمان در مسیر ایران آزاد و دموکراتیک، ما این سنت های غلط را همراه با توجیهات ناموجه آنها پشت سر خواهیم گذاشت. باشد که با قوت یافتن جامعه ی مدنی و بیداری وجدان‌ها، اسباب برچیده‌شدن این همه ظلم و ستم بر پیروان بهائیت فراهم شود و فرا رسد روزی که همه‌ی اقشار ملت با حقوق و احترام برابر در کنار هم زندگی کنند و هیچ کس به دلیل آن که زن است یا بهایی، یا سنی و… در رنج و تنگنا نباشد. تا فرارسیدن چنان روزی با هم می‌ایستیم و می‌کوشیم. آرزومند آزادی و دیدار دوباره‌ی شما.
صدیقه وسمقی
۱۹ آذرماه ۱۴۰۲»
sedigheh.vasmaghi

اینکه یک اسلام‌پژوه شناخته شده، اینچنین از حقوق بهائیان دفاع کند، اتفاقی خجسته است، بادا که پذیرش و مدارا در بین همه ایرانیان با هر عقیده و طرز فکری فزونی یابد و افراد فارغ از اینکه به دین اعتقاد دارند یا خیر یا به دین خاصی پایبند باشند، از عزت، کرامت و حقوق برابر برخوردار باشند.

صدیقه وسمقی، نویسنده، اسلام‌پژوه و حقوقدانی است، که چندی پیش در اعتراض به قتل دختران ایران به علت مساله‌ی حجاب، حجاب از سر برداشته بود.

این عضو سابق شورای شهر تهران، همچنین پس از خروج از مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند، مورد ضرب و شتم مامورین امنیتی قرار گرفته بود.

خانم وسمقی به عنوان یک زن فقیه، نظرات فقهی متفاوتی دارد. او اخیرا بر مبنای روایاتی منکر وجوب حجاب شرعی هنگام عبادت و نماز شده است.

#صدیقه_وسمقی #نه_به_پوشش_اجباری #حجاب_بان #آرمیتا_گراوند #مهسا_امینی #فریباکمال_آبادی #مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #نه_به_جمهوری_اسلامی #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

مهوش ثابت زندانی بهایی که این روزها در اعتصاب غذاست، به مناسبت اهدای جایزه صلح نوبل به خانم نرگس محمدی، شعری سروده است.
این شعر را خانم فاطمه اختصاری، شاعر ایرانی، بازخوانی کرده است.
در این ویدیو برگه دست‌نویس شعر خانم مهوش ثابت را هم مشاهده می‌کنید.

برای نرگس
شعری از مهوش ثابت، زندانی بهایی
خوانش: فاطمه اختصاری

خانم مهوش ثابت از اعضای سابق رهبران بهاییان موسوم به «یاران ایران» بود که پیشتر ده سال را بدون مرخصی در حبس گذرانده بود و حالا در هفتاد سالگی دوباره به ده سال حبس محکوم شده است.
او اخیرا در نامه‌ای درباره ظلمی که بهاییان می‌شود مفصل نوشته بود که آن را آموزشکده توانا به صورت صوتی منتشر کرده بود.

#مهوش_ثابت #بهائی #حقوق_بشر #بیانیه #نرگس_محمدی #صلح_نوبل #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خسرو آذربیگ، هنرمند منتقد، از نیروهای سایبری خواسته است که چند کتاب را بخوانند. او ضمن انتشار این ویدیو نوشته:

« #امیرکبیر_و_ایران #فریدون_آدمیت
#زندگی_من #مهاتما_گاندی #ترجمه #مسعود_برزین
#زندگینامه_خودنوشت_مارتین_لوترکینگ ترجمه دوست فرهیخته، نازنین و متفکرم #محمدرضا_معمارصادقی
#راه_دراز_آزادی ( #راه_دشوار_آزادی ) زندگی نامه #نلسون_ماندلا ترجمه #مهوش_غلامی
و
#چنین_گفت_زرتشت #نیچه ترجمه #داریوش_آشوری

زندگی مسالمت آمیز و بی خشم و خشونت از راه آگاهی و شناخت بزرگان بدست می آید. ما محکوم به خواندن و کسب اطلاعات درست و همزیستی با هموطنان خود هستیم. »

- گفته می‌شود، وزارت ارشاد جمهوری اسلامی، هر از چندی نیروهای سانسورچی (که مامورند کتاب‌ها را بخوانند و سانسور کنند) را تغییر می‌دهد. چرا که این افراد در اثر مطالعه کتاب، دیدگاهشان تغییر می‌کند و تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
کاش نیروهای سایبری و حکومتی، به جای کمک به دستگاه سرکوب، با ذهن باز، کتاب می‌خواندند.


سری به کتابخانه مجازی توانا بزنید. آنجا علاوه بر گتاب، مطالب جالب دیگری هم پیدا خواهید کرد:
http://bit.ly/2GssGwQ

همچنین در سایت آموزشکده توانا هم کتاب‌ها و مطالب زیادی در دسترس هستند:

https://tavaana.org/category/publications/

#کتاب #نه_به_خشونت #همزیستی #یاری_مدنی_توانا

#خسرو_آذربیگ

@Tavaana_TavaanaTech

نوروز در زندان: روایت مهوش ثابت

مهوش ثابت، شهروند بهائی، ده سال از زندگی‌اش را در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بود. او در این برنامه از نوروزهایی که در زندان تجربه کرده است می‌گوید.

این بخشی است از برنامه «زندان در ایران در هفته‌ای که گذشت» که ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ با حضور جمعی از کنشگران و زندانیان سیاسی و عقیدتی سابق در اتاق آموزشکده توانا در کلاب‌هاوس برگزار شد.

خانم ثابت سال پیش بار دیگر بازداشت شد و بار دیگر به ده سال زندان محکوم شد و نوروز را باز در زندان گذراند
در یوتیوب:
https://youtu.be/AGb05bkPZgY

در ساندکلاد:
https://soundcloud.app.goo.gl/QjKrd

#یاری_حقوقی_توانا #زندانی_سیاسی #زندان #نوروز_در_زندان #مهوش_ثابت #نوروز #مهوش_شهریاری #داستان_ما_یکیست

@Tavaana_TavaanaTech

مهوش ثابت، شهروند بهائی زندانی، بیش از ۱۳ سال است که در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بوده است.
مهوش ثابت نویسنده شاعر و معلمی ست که جمهوری اسلامی بارها او را از حقوق شهروندی محروم کرده به زندان افکنده و حتی با وجود بیماری سخت و نیاز به درمان، با کارشکنی مسئولان زندان بارها از حق درمان هم محروم بوده است.
نگار، دختر مهوش ثابت، در ویدئویی که ایران‌اینترنشنال منتشر کرده است، می‌گوید:
«سه روز است که مادرم در بیمارستان رچایی بستری ست و منتظر آنژیو قلب است حین پروسه آنژیو مشخص می‌شود که چه عمل‌هایی برای قلب ایشان باید انجام شود.
یک سال و نیم است که زندان از ارسال پرونده پزشکی ایشان به پزشکی قانونی امتناع می‌کند با آنکه تمام مدارک آماده ست، عکس سی‌تی‌اسکن ریه تست ورزش و تست قلب، همه انجام شده، این مدارک را به پزشکی قانونی نمی‌فرستند.
در شرایطی که مادرم در سن ۷۳ سالگی پس از تحمل ۱۳ سال حبس ناعادلانه الان باید فورا بلاشرط و بلاقید آزاد شوند و ایشان باید تحت مراقبت لازم و شایسته قرار گیرد.»

صدای زندانیان باشیم
کسانی که علیرغم نیاز به درمان و با وجود سن بالا در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس هستند.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهوش_ثابت
#راحله_راحمی_پور

@Tavaana_TavaanaTech

«سلام توانا، من از دوستان مهوش (سایه) صیدال هستم، با خواهر سایه رفته بودم تا کمک کنم که وسایلش رو جمع کنن و خونه‌اش رو تحویل صاحب خونه بدن، بعد از حكم بی‌رحمانه‌ای كه به سایه دادن دادن و اون رفته زندان، چاره‌ای جز این نبود. داشتیم وسيله‌هاشو جمع ميكردیم که رسیدین به قفسه كتابخونه‌اش، بغض کردیم. آخه چرا باید آدمی که دكترای حقوق بين الملل داره و اینهمه اهل مطالعه تو زمینه‌های مختلفه، جاش تو زندان باشه؟ مگه چه کار کرده؟»

مهوش (سایه) صیدال، در حال تحمل دو سال حبس خود در زندان است.

مهوش (سایه) صیدال، دارای دکترای حقوق بین‌الملل و اهل خوزستان، از کاربران کلاب‌هاوس و فعالان حقوق مدنی است. او در تاریخ ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ بدون تفهیم اتهام کامل بازداشت شد و پس از یک هفته، کیفرخواست او صادر شد. اتهامات جدید شامل نشر اکاذیب، تبلیغ علیه نظام و حضور زنان بدون حجاب است.

این حکم به استناد محتوای استوری‌های شخصی وی، از جمله یادبود خانوادگی و کلیپ‌های محلی، و همچنین استفاده دوباره از اتهامات قبلی در پرونده او، صادر شده است. در سال گذشته نیز، او به اتهام فعالیت در کلاب‌هاوس به یک سال حبس تعزیری (به مدت پنج سال تعلیق)، محرومیت از شبکه‌های اجتماعی، و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود.

سایه در سال گذشته از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شد. او در بازداشت قبلی به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود و سرانجام در مرداد ۱۴۰۲ آزاد شد. بازداشت و احکام صادره علیه سایه صیدال، نمونه‌ای از فشارهای حکومتی برای سرکوب کنشگران مدنی و نقض حقوق اساسی شهروندان است.

#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مهوش ثابت روز چهارشنبه ۱۴ آذرماه تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت.

این شهروند بهائی زندانی، بیش از ۱۳ سال در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بوده است.
مهوش ثابت نویسنده شاعر و معلم تا پیش از این با کارشکنی مسئولان زندان از حق درمان محروم بود.
این زندانی ۷۲ ساله پیشتر در نامه‌ای از زندان، گفته بود:
«ناگهان وطن آبا و اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به آن دیگری تبدیل شدیم.»
در کنار هم‌وطنان‌مان باشیم و اجازه ندهیم جمهوری اسلامی با تفکیک جامعه به استبداد و دیکتاتوری ادامه دهد. به یاد فاطمه سپهری گرامی که علیرغم انجام عمل قلب باز و نیاز به حضور در محیطی امن و راحت کماکان در زندان است. به یاد تمامی زندانیان سیاسی محبوس در بند ضحاک.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهوش_ثابت
@Tavaana_TavaanaTech

نگار، دختر خانم مهوش ثابت، ضمن انتشار این ویدیو نوشته:
«مادرم مهوش ثابت با جسمی سالم پا به زندان گذاشت.
۱۳ سال زندان که دو سال و نیم آن در انفرادی گذشت، او را به وضعیت وخیم امروز کشانده است.
پوکی استخوان ، توموری در ریه و جراحی عمل قلب باز که در چند هفته گذشته انجام شد تنها بخشی از بیماریهای او در زندان بوده است.
با این شرایط در صورت انتقال دوباره مادرم به زندان، قطعا او جان خود را از دست خواهد داد.
از همه شما درخواست میکنم در کمپین آزادی ایشان، با نوشتن حتی یک جمله، شرکت کنند تا مادرم بعد از ۱۳ سال زندان به آغوش گرم خانواده باز گردد و این سالهای باقی مانده عمر خود را در کنار همسرش، فرزندانش و تنها نوه خود آزادانه زندگی کند. ما سال‌هاست درد فراغ مادر را زندگی کرده‌ایم. لطفا در کنار ما، صدای مظلومیت او را به گوش دنیا برسانید.»

#freemahvash

نه روز پیش، خانم مهوش ثابت با توجه به وضعیت بسیار وخیم جسمی، با توقف حکم به مدت یک ماه به مرخصی درمانی اعزام شده است. وضعیت ایشان چنان وخیم است که خانواده‌اش بیم آن را دارند که در صورت بازگشت به زندان پس از این مرخصی، ایشان جانشان را از دست بدهند.
خانم ثابت سال‌ها بدون مرخصی در زندان بودند و دو سال و نیم را در سلول انفرادی و در بدترین شرایط گذراندند.


با مهوش ثابت بیش‌تر آشنا شوید
https://tavaana.org/mahvash-sabet/

روایت مهوش ثابت از گذراندن نوروز در زندان
https://tavaana.org/norouzinprison_sabet/

جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است!
نامه مهوش ثابت از زندان
https://youtu.be/GMp3HrE3etY?feature=shared

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانم شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در رابطه با وضعیت خانم مهوش ثابت، متنی به شرح زیر منتشر کرد:

🔸 سال‌ها پیش، مهوش ثابت در ایران موکل من بود. بیدادگاه قضایی ایران او را به ده سال زندان محکوم کرد. او و گروه دیگری از اعضای جامعه بهایی، این محکومیت ناعادلانه را با تحمل ده سال زندان، از سر گذراندند. این زن شریف، که به جرات می‌توان گفت همچون چشمه‌ای صاف و زلال و بی‌آلایش است، باز هم به بهانه‌های واهی بازداشت و در سال ۱۴۰۱ به ده سال حبس دیگر محکوم شد.

🔸 خانم ثابت در زندان دچار بیماری‌های بسیاری شد. بزرگ‌ترین بحرانی که دوران حبس برای او ایجاد کرد، مشکل قلبی بود. او اخیراً جراحی عمل باز قلب انجام داده و دوران نقاهت پس از این جراحی سنگین را از سر می‌گذراند. متأسفانه مطلع شدم که وضعیت سلامت ایشان مساعد نیست و بازگرداندن او در این وضعیت به زندان، معنایی جز تلاش برای قتل او ندارد.

🔸 کینه‌ی دیرین جمهوری اسلامی از جامعه بهایی، تنها دلیل بی‌شمار آزارهای حکومت علیه ایشان است. مهوش ثابت قربانی ستم و تبعیض نظام‌مند جمهوری اسلامی علیه اقلیت‌ها، زنان و دگراندیشان است. او بی‌گناه است، اما اگر مجرم هم بود، می‌بایست امروز به واسطه عدم تحمل کیفر، از زیر چتر سیاه امنیتی و قضایی رهایی می‌یافت. از این رو اعلام می‌کنم که او به هیچ وجه نباید به زندان بازگردد و عواقب وضعیت سلامت او، بر عهده جمهوری اسلامی است.

🔸 همچنین از تمامی فعالین مدنی، سیاسی و شهروندان می‌خواهم به کمپینی که برای آزادی بی‌قید و شرط مهوش ثابت تشکیل شده، بپیوندند و از تمام ظرفیت‌ها برای نجات جان او استفاده کنند.

🔹 لینک کمپین و بیانیه عمومی برای آزادی مهوش ثابت:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSelusdHx7qrDpWjC5tvOTWUiWNyiVHfv1BHV4QolIlRKTO9Vw/viewform

با مهوش ثابت بیش‌تر آشنا شوید
https://tavaana.org/mahvash-sabet/

روایت مهوش ثابت از گذراندن نوروز در زندان
https://tavaana.org/norouzinprison_sabet/

جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است!
نامه مهوش ثابت از زندان
https://youtu.be/GMp3HrE3etY?feature=shared

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #بهائیان_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نگاهی به پرونده مهوش ثابت، زندانی عقیدتی

با حضور
نگار ثابت، دختر مهوش ثابت

مجری: ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار


سه شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
ساعت ۲۱:۳۰ به وقت ایران

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #زندانی_عقیدتی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یادداشت سایه صیدال از زندان اوین؛ بر موضع خود علیه اعدام ایستادگی می‌کنیم

در نخستین سالگرد کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن ایستادگی بر ادامه این کارزار تا لغو این حکم غیر‌انسانی، در این متن به شکلی مشخص، در رد صریح منبع فقهی و حقوقی اتهام «بغی» به چند نکته اشاره خواهم کرد.

به دلیل صدور احکام اعدام بر مبنای بغی برای همبندیانمان وریشه مرادی و پخشان عزیزی و عزیزان دیگری همچون مهدی حسنی و بهروز احسانی، ضمن ابراز انزجار مجدد از مجازات اعدام در کلیت آن (مفسد فی‌الارض و محاربه و غیره) که دست‌درازی به جان انسان‌هاست، به چند نکته برای رد صریح منبع فقهی و حقوقی بغی اشاره می‌کنم اما همچنان تاکید دارم ورود از دریچه فقهی و حقوقی در کلیت مخالفت با اعدام، تنها با در نظر گرفتن کارکرد سیاسی، مبنا و مشروعیت دارد.

نگاه فقهی: بغی در متون فقهی در جرائم حدی قرار نگرفته است

«آن که جان می‌دهد، همان هم جان می‌ستاند. پس هیچ انسانی حق سلب حیات انسان دیگری را ندارد و کشتن هر نفس ممنوع است.»
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ.
خداوند خود در این آیه قرآن، این حق را منحصر به قصاص و محاربه دانسته که برای آن دو هم شرایط و موانعی آمده که به تفصیل قابل بحث است.

پس با همین نص صریح قرآن که جمهوری اسلامی مبنای حدود را قرآن می‌داند، بپردازیم به این که چگونه می‌شود صرف روایاتی که صحت و سقم آن مشخص نیست، مجوز کشتن انسانی را صادر کرد؟

در مورد ماده ۲۸۷ (بغی) که از سال ۱۳۹۲ وارد قانون مجازات اسلامی شده و در این سال‌ها و روزهای اخیر بسیاری از مخالفان جمهوری اسلامی به استناد همین ماده اعدام شده یا به اعدام محکوم شده‌اند، باید تصریح کرد که این ماده جدیدالتصویب در متون فقهی در جرایم حدی قرار نگرفته است.
در موضوع جنگ، پیرامون آن نکاتی آمده و بنا بر متون فقهی، بغی در وضعیت جنگی قابل اعمال است.

دیگر منبع بغی از نظر قانون‌گذار آیه ۹ سوره حجرات است که در آن آیه هم به جنگ بین مومنین اشاره کرده و چنین آمده که اگر گروهی از مومنین ظلم کرده‌اند، گروه دیگر با ظالم بجنگند تا به صلح برسند.

در احکام فقهی مرتبط به بغی هم اشاره به جنگ‌های مسلمانان در آن زمان بوده که علیه «امام معصوم» زمان خود شورش کرده‌اند اما فقهای زمانه در این مورد دو رویکرد مختلف دارند:
گروهی معتقدند که بغی خروج از اطاعت «امام معصوم» است. بنابراین در زمان غیبت اساسا بغی وجود ندارد.

گروهی دیگر بغی را خروج از اطاعت از «امام عادل» می‌دانند که این گروه «امام عادل» را از منظر امر حکومتی می‌بینند که در پایان به آن اشاره خواهم کرد. هر چند بر اساس «قاعده درء» که برگرفته از روایت «پیامبر مسلمین» است، چنین آمده که «الحدودُ تدرء الشُبهات» یعنی اجرای حدود با وجود شُبهات متوقف می‌شود.
همین دو رویکرد متفاوتِ فقها تصریحی از شبهه در موضوعی است که باید متوقف شود؛ یا قواعد فقهیِ دیگر همچون «لزوم احتیاط در دِماء»، «عدم تواتر در روایات» و ....

با چنین بدیهیاتی مصرح است که بغی نه تنها منبع فقهی ندارد، بلکه آن‌چه در آیه ۹ سوره حجرات هم آمده، مربوط به مقتضیاتِ جنگیِ زمان خود است و تناسبی با وضعیت امروز ایران ندارد.

نگاه حقوقی: حق زندگی از حقوق ذاتی است

حق حیات، ریشه و اصل حقوق بشر است. طبق بند یک ماده شش میثاق بین‌المللیِ حقوق بشر، حق زندگی از حقوقی ذاتی‌ست و هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد.
در بند دوم همین ماده گفته شده در کشورهایی که حکم اعدام لغو نشده نیز صدور حکم اعدام جایز نیست و جمهوری اسلامی هم عضوی از همین میثاق بین‌المللی است که پس از تصویب آن بسیاری از کشورهایی که مجازات اعدام در آن‌ها وجود داشت، این حکم را لغو کردند.
جمهوری اسلامی اما روند اعدام‌ها را نه‌ تنها متوقف نکرده بلکه افزایش هم داده است.
آن‌جا که هانا آرنت به مقوله جهانوند می‌پردازد، می‌گوید که همه ما شهروند جهانیم و جهانوند نهاد دارنده حقوق بشر است و تجاوز به حقوق او، تجاوز به حقوق بشر است اما ما همچنان در قانون مجازات اسلامی در ۱۵ ماده با حکم اعدام مواجهیم.

اگر به ماده ۲۸۷ برگردیم باید عنوان کنیم وقتی این ماده در بحث حدود در قانون مجازات آمده و مبنای حدود هم شرع (نص صریح قرآن و منابع فقهی) است، لذا بنا بر آنچه ذکر شد، منبع فقهی و شرعی در این مورد وجود ندارد و جامعه حقوقی و مدنی باید بر قانون‌گذار تکلیف کند که در تصحیح این ماده تسریع نماید.

ادامه را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/execution-in-iran-motahareh-gounei/

#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دختر خانم مهوش ثابت، ضمن انتشار تصویری از کودکی خود، متن زیر را نوشت:

«مامانم اولین روز مدرسه ام کنارم نبود، سفر بود، برای تاسیس دانشگاه بهایی. با کیف و لباسم خوابیدم تا وقتی اومد منو ببینه.
سالها گذشت و با هیچ لباس منو ندید؛ لباس مهاجرت، لباس فارغ‌التحصیلی، لباس عروسی، لباس زایمان…لباس روی لباس منتظرش هستم!»

- مهوش ثابت - شهریاری، هفتاد و دو ساله، شاعر، نویسنده، معلم بهایی ایرانی و ساکن ایران است.


او نزدیک به سیزده سال از عمر خود را با احکامی ناعادلانه به عنوان یک زندانی عقیدتی در زندان گذرانده است و هفت سال و نیم از حکمش باقی مانده است درحالی که تا بحال ۳۰ سال حکم از دادگاه انقلاب ایران دریافت کرده است.


سلامت مهوش ثابت حالا دیگر از دست رفته است و زندگی او با چالش‌های جدی روبه روست.


تومور ریه، پوکی استخوان با ریسک بالا، مشکل شکستگی هر دو زانو و عوارض شدید ناشی از عمل قلب باز همراه با فرسودگی ناشی از سیزده سال زندان که سه سال آن در سلول دربسته تنگ و تاریک بوده است، فقط بخشی از این چالش‌ها هستند.


وضعیت او چنان وخیم و بحرانی است که ادامه حبس نه تنها درد و رنج فراوانی به همراه دارد بلکه خطر جدی و جبران‌ناپذیری برای جان او به وجود می‌آورد.

او حدود یک ماه است که با توقف حکم برای درمان در خارج از زندان است، خانواده او به شدت نگرانند که اگر به زندان بازگردد وضعیت بسیار وخیمی پیدا کند.
لینک کمپین و بیانیه عمومی برای آزادی مهوش ثابت:
https://tinyurl.com/2cx6xyc8


با مهوش ثابت بیش‌تر آشنا شوید
https://tavaana.org/mahvash-sabet/

روایت مهوش ثابت از گذراندن نوروز در زندان
https://tavaana.org/norouzinprison_sabet/

جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است!
نامه مهوش ثابت از زندان
https://youtu.be/GMp3HrE3etY?feature=shared

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #بهائیان_ایران #یاری_مدنی_توانا

#FreeMahvash

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز مهوش ثابت زندانی عقیدتی است.

«جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است».

این جمله‌ای از نامه‌ای است که مهوش ثابت، که آبان ۱۴۰۲ از زندان نوشت و بیرون منتشر شد. او متولد سال ۱۳۳۱ استان فارس، لیسانس روان‌شناسی از دانشگاه تهران، شاعر، معلم و مدیر است که تا پیش از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با کمیته ملی سوادآموزی ایران همکاری داشت و پس از انقلاب ۵۷ مانند بسیاری دیگر از همکاران بهایی‌اش، از کار اخراج شد و از اشتغال به هر گونه کار آموزشی دولتی محروم.
مهوش ثابت همچنین از طرف انجمن جهانی قلم در بریتانیا برنده‌ جایزه‌ سالیانه‌ «نویسنده‌ی دلیر» شده است.
او نزدیک به سیزده سال از عمر خود را با احکامی ناعادلانه به عنوان یک زندانی عقیدتی در زندان گذرانده است و هفت سال و نیم از حکمش باقی مانده است درحالی که تا بحال ۳۰ سال حکم از دادگاه انقلاب ایران دریافت کرده است.
سلامتی این زندانی عقیدتی در این مدت به‌شدت به خطر افتاده است. تومور ریه، پوکی استخوان با ریسک بالا، مشکل شکستگی هر دو زانو و عوارض شدید ناشی از عمل قلب باز همراه با فرسودگی ناشی از سیزده سال زندان که سه سال آن در سلول دربسته تنگ و تاریک بوده است، فقط بخشی از این چالش‌ها هستند.
او از دی ماه ۱۴۰۳ با توقف حکم برای درمان، در خارج از زندان است، خانواده او به‌شدت نگرانند که اگر به زندان بازگردد، وضعیت بسیار وخیمی پیدا کند.

«نگاهی به وضعیت مهوش ثابت، زندانی عقیدتی» نام برنامه‌ای ست که در آن ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار، با نگار ثابت، فرزند او، به گفتگو نشسته است. این برنامه را ببینید و بشنوید.

این برنامه ۹ بهمن ۱۴۰۳ در صفحه اینستاگرام توانا برگزار شده است.

سایت:
https://tavaana.org/mahvash_sabet_live/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xdPtiVQ8nT4
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/6e9af7c2-21b0-4e84-bedd-d6c9c4317535

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهوش_ثابت
#داستان_ما_یکیست
@Tavaana_TavaanaTech