«همه چیز می‌درخشد»
معرفی کتاب
یادداشتی از احمدرضا یزدی

خوانش آثار کلاسیک غربی برای یافتن معنا در عصر سکولار نوشته هیوبرت دریفوس و شان دورانس کلی. کتاب اثری است که با جسارت به بحران معنا در عصر مدرن می‌پردازد. نویسندگان تلاش می‌کنند با الهام از آثار کلاسیک غربی و مفاهیمی همچون چندخدایی و تجربه‌های لحظه‌ای، راه‌حلی برای نیهیلیسم ارائه کنند.

📖نقاط قوت کتاب:

۱. پرداختن به مسئله‌ای بنیادین
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این کتاب بازگرداندن توجه به مسئله معنا در دنیای مدرن است. در عصری که بسیاری از نظام‌های سنتی معنا سازی چون مذاهب کارکرد پیشین خود را از دست داده‌اند نویسندگان تلاش می‌کنند تا راه‌های جدیدی برای معنا یابی در زندگی روزمره معرفی کنند. جسارت در پرداختن به این موضوع بنیادین کتاب را از بسیاری از آثار فلسفی معاصر متمایز می‌کند.

۲. الهام‌گیری از میراث کلاسیک غربی
نویسندگان با بهره‌گیری از آثار نویسندگان و متفکرانی چون هومر، ملویل، دانته، کانت و نیچه، تلاش می‌کنند تا بین گذشته و حال پل بزنند. بازخوانی این آثار و تطبیق مفاهیمی همچون چندخدایی هومری یا نقد نیچه به مدرنیته با بحران‌های معاصر به کتاب عمق و غنایی فکری می‌بخشد که می‌تواند خوانندگان را به تأمل وادارد.

۳. جستجوی معنا در تجربیات روزمره
کتاب ایده جذابی را مطرح می‌کند که تجربه‌های کوچک و گاه پیش و پا افتاده روزمره می‌توانند منبع معنا باشند. از لذت تماشای یک مسابقه ورزشی گرفته تا نوشیدن قهوه صبحگاهی. این تجربیات به عنوان لحظاتی درخشان معرفی می‌شوند که می‌توانند ما را از نیهیلیسم و پوچی نجات دهند. از این منظر، تأکید بر اهمیت زندگی روزمره می‌تواند برای بسیاری از خوانندگان الهام‌بخش باشد.

۴. تأکید بر چندخدایی به‌عنوان بدیلی برای معناهای مطلق


نویسندگان مفهوم چندخدایی را به‌عنوان راهی برای اجتناب از مطلق‌گرایی معنا و نیهیلیسم معرفی می‌کنند. در این چارچوب، ارزش‌های متنوع و گاه متناقضی که در زندگی می‌توان یافت مانند خدایان هومری می‌توانند راهنمای انسان معاصر باشند. این نگاه، دیدگاهی نسبی‌گرایانه و باز به معنا ارائه می‌دهد که با پیچیدگی‌های دنیای مدرن هماهنگ است.

————
نویسنده یادداشت در ادامه به بررسی نقاط ضعف کتاب و انتقادهای وارد شده بر نویسندگان می‌پردازد. برای مطالعه نسخه کامل به کانال تلگرامی آقای احمدرضا یزدی مراجعه کنید:

https://t.me/DrARYazdi

#گفتگو #رواداری #دین #چندخدایی #تک‌خدایی #یکتاپرستی #نیهلیسم #پوچی #پوچ_انگاری

@dialogue1402

۲۶ دی‌ماه سالروز خروج آخرین شاه ایران از کشور است و اگرچه انتقاداتی از منظر حقوق بشری به دستگاه شاه هم وارد بود، اما مدارک و اسناد نشان می‌دهد که وضعیت رواداری به ویژه در حیطه ادیان و باورهای دینی، پس از خروج شاه به شدت افت پیدا کرد و علاوه بر باورمندان به ادیان غیررسمی، ناباورمندان هم به شدت در معرض سیاست‌های حذف و طرد از رسانه قرار گرفتند و موارد متعددی از اعدام به اتهام «سب‌النبی» (توهین به پیامبر) گزارش شد که یکی از آخرین موارد آن اعدام یوسف مهراد و فضل‌الله فاضلی زارع بود. وضعیت خداناباوران در ایران پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ تفاوت‌های قابل توجهی داشته است.

پیش از انقلاب ۱۳۵۷:

در دوران حکومت پهلوی، ایران سیاست‌های سکولاری را دنبال می‌کرد و خداناباوری به‌طور رسمی تحمل می‌شد، هرچند به‌طور کامل پذیرفته‌شده نبود. حزب توده ایران، با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی، در میان تحصیل‌کردگان شهری محبوبیت داشت و خداناباوری به‌عنوان یکی از اصول این ایدئولوژی مطرح بود. با این حال، اکثریت جامعه ایران همچنان مذهبی باقی ماندند.

پس از انقلاب ۱۳۵۷:

با استقرار جمهوری اسلامی، خداناباوری به‌عنوان یک مسئله سیاسی مطرح شد و به‌شدت سرکوب گردید. افرادی که به‌طور علنی خداناباوری خود را اعلام می‌کردند، با خطر بازداشت خودسرانه، شکنجه و حتی اعدام مواجه بودند. شهروندان غیرمذهبی به‌طور رسمی توسط دولت ایران به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند. در سرشماری رسمی سال ۲۰۱۱، حدود ۲۶۵٬۸۹۹ نفر (۰٫۳٪ از جمعیت کل) هیچ دینی را اعلام نکردند.

با وجود سرکوب‌ها، در سال‌های اخیر نشانه‌هایی از افزایش سکولاریسم و خداناباوری در جامعه ایران مشاهده می‌شود. بر اساس نظرسنجی‌های انجام‌شده بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، حدود ۱٫۳٪ از ایرانیان خود را خداناباور معرفی کرده و ۱۴٫۳٪ دیگر به‌عنوان غیرمذهبی شناخته شده‌اند.

به‌طور کلی، پس از انقلاب ۱۳۵۷، وضعیت خداناباوران در ایران با سرکوب‌های شدیدتری مواجه شده است. با این حال، در سال‌های اخیر، با وجود خطرات موجود، گرایش به خداناباوری و سکولاریسم در جامعه ایران در حال افزایش است.

آنچه محوری‌ست استقلال سرنوشت ایرانیان و انسان‌ها به طور کلی از مذهب و باورهای آنهاست. بر این اساس، شاید بتوان به تمامی سیستم‌ها از این منظر نمره داد. نظر شما چی‌ست؟

#گفتگو #رواداری #نه_به_اعدام #خداناباوران
‏ @dialogue1402

«به هر حال همان‌طوری که قره‌العین پیش‌گویی کرده بود فردای همان روز او را به نیاوران بردند و در حضور شاهزادگان و اعیان و کارمندان عالی‌رتبه دولتی و محبوسین و مردم متفرقه با کمال ملایمت و بدون آزار از او خواستار شدند که فقط بگوید من بابی نیستم. اما او به طوری که از پیش خبر داده بود بجای انکار به اعتراف پرداخت و آنچه را که دلخواه او بود به زبان آورد. بنابراین او را به ارک تهران آوردند و روبندی که مدتی بود از به کار بردن آن دست کشیده بود به صورتش آویختند و چون وارد ارک دولتی شدند او را در روی خرمنی از حصیر که در خانه‌ها در زیر قالی می‌اندازند قراردادند و قبل از اینکه آن خرمن را آتش زنند میرغضبان پارچه‌ی کهنه‌ای به گلوی او فرو برده، خفه‌اش کردند و جسد او را طعمه‌ی آتش نمودند و خاکسترهای آن را به باد دادند.»  

ادیان و آراء فلسفی در آسیای مرکزی- فصل یازدهم: سوءقصد نسبت به شخص شاه/ کنت دو گوبینو صفحه‌ی ۲۵۲ مترجم همایون فره‌ وشی 

کنت دو گوبینو، وزیر مختار فرانسه در سالهای ۱۲۷۱-۱۲۷۴

ژوزف آرتور کنت دو گوبینو در سال ۱۸۱۶ متولد شد و در سال ۱۸۸۲ درگذشت. او نویسنده، دیپلمات و نظریه‌پرداز فرانسوی بود که در کتاب «ادیان و آراء فلسفی در آسیای مرکزی» به بررسی باورها و فلسفه‌های مذهبی آسیای میانه پرداخت و این اثر به دلیل ارائه تصویری از ادیان و فلسفه‌های شرقی در ارتباط با فرهنگ غرب اهمیت دارد. با این حال گوبینو به خاطر نظریات نژادپرستانه خود و کتاب جنجالی‌اش «رساله‌ای درباره نابرابری نژادهای انسانی» نیز شناخته می‌شود که در آن به برتری نژاد سفید و انحطاط تمدن‌ها از طریق اختلاط نژادی پرداخته است.

در اپیزود دوم از پادکست دیگری‌نامه، با نام «دگرباشی ایرانی» که ظهور جنبش بابیه را روایت کردیم، به گزارش او از قتل فجیع طاهره قره‌العین به جرم دگرباشی دینی پرداختیم. برای دسترسی به این اپیزود به صفحه گفت‌وشنود بروید:

https://dialog.tavaana.org/podcast_others_2/

#رواداری #گفتگو #باورمندان #ناباورمندان #دگرباشی #دگرآیینی #دیگری_نامه
@dialogue1402

در میان اخبار مربوط به کشته شدن دو تن از بیدادگران حکومت جمهوری اسلامی، خبر خودکشی دو خواهر نوجوان بازتاب چندانی پیدا نکرد. مطابق با گزارش هرانا، النا و الیسا، ساکن شهرک شهید بهشتی در حکیمیه تهران، خود را از بالای ساختمان به پایین پرتاب کرده و کشته شده‌اند. از سرایدار ساختمان نقل شده که این دو خواهر چند ماه قبل هم قصد خودکشی داشته‌اند اما او مانع شده است!

پدر و مادر این دو دختر نوجوان، ابتدا به دو پسر نوجوان هیجده و نوزده ساله در این ارتباط، اتهام ربایش و قتل زدند. اما دورربین‌های مداربسته نشان داد که این دو پسر، النا و الیسا را برای مدتی به گردش برده و آنها را به منزل بازگردانده‌اند. آنچه جالب و موجب تاسف بسیار است، دادگاه برای این دو پسر به اتهام «رابطه خارج از ازدواج» هر یک ۹۹ ضربه شلاق و یک سال تبعید بریده‌اند! به این ترتیب، برای یک ارتباط ساده خارج از ازدواج که در تمامی دنیا، امری عادی و مقتضی سن جوانی و نوجوانی تلقی می‌شود، دست‌کم سه خانواده عزادار شده و آسیب دیده‌اند!

سیاست‌های تربیتی و جنسیتی جمهوری اسلامی معطوف به دشوارتر کردن رابطه بین دو جنس، و تنش‌آمیز کردن روابط جنسی‌ست. محیط تنش‌آلود در روابط جنسی، سوءظن‌ها را بیشتر می‌کند و خشونت‌ها را افزایش می‌دهد. مراجع تصمیم‌گیری چه در بخش تربیتی و چه در بخش داوری و قضایی، به جای عقلانی‌سازی تجربه جنسی، رویکرد پلیسی و مجرمانه دارند که پیامد آن فاجعه برای یک ارتباط ساده است؛ روابطی که باید شیرین و خاطره‌انگیز باشند.

#رواداری #گفتگو
‏@dialogue1402

کاظم صدیقی که ماجرای زمین‌خواری مدتی پیش افشا شد و در میان خود مومنان اعتراضاتی برانگیخت، در نماز جمعه به عنوان امام جماعت حاضر شد و سخنان خشم‌آلودی گفت از جمله اینکه «در زمان شاه آمریکا مثل سگ به کشور ما حمله کرده بود… و شاه برای مردم ما شاه و برای آمریکا نه نوکر، بلکه کنیز بود…» این سخنان مضحک را زمانی می‌توانیم بهتر درک کنیم که دریابیم درباره نشر شایعه هم نصیحت کرده و از جمله گفته است: ««کار منافق شایعه‌سازی و نشر شایعات است. انسان [باید] در برابر شایعه‌پرکن‌ها موضع بگیرد. ریختن آبروی مومن نباید انجام شود..»

حمله به آمریکا، به شاه، به زنان، به ویژه وقتی شدت می‌گیرد که ابعاد فساد مقامات هم افزایش می‌یابد و یا از پرده بیرون می‌افتد.در واقع، نسبت مستقیمی وجود دارد میان هتاکی واعظان حکومتی به «دشمن» و افشا شدن انچه در خلوت می‌کنند!

کاظم صدیقی مناصب مختلفی از جمله ریاست بر ستاد امر به معروف و نهی از منکر هم دارد. او در فروردین‌ماه ۱۴۰۳ هم با اشاره به ماجرای زمین‌خواری‌اش در ازگل، فضای مجازی را «قتلگاه جوانان و مسلخ آبروها» نامیده بود و ادعا کرد که مردم بعد از نشر این «شایعه» وقتی او را می‌دیدند گریه می‌کردند!

#گفتگو #رواداری #اصلاح_دین #نقد_دین
@dialogue1402

شبکه وصال حق، که اخبار اهل سنت را پوشش می‌دهد. ویدیویی از زنده‌یاد شهرام احمدی را منتشر کرد، جوانی که با حکم محمد مقیسه اعدام شد.

قاضی مقیسه درعرض پنج دقیقه شهرام احمدی را به اتهام محاربه دادگاهی وذحکم اعدام او را قاضی مقیسه صادر کرد،
شهرام احمدی می‌گوید: در طول دادگاه اصلا نمی‌توانستم از خودم دفاع کنم وقتی حرف می‌زدم قاضی مقیسه می گفت؛ تو خفه شو سنی کثافت

شهرام احمدی یکی از بیست زندانی اهل سنت بود که هشت سال و نیم پیش اعدام شدند. او در نامه‌ای نوشته بود:


«آرزو دارم که مثل یک انسان، مثل یک متهم، در یک دادگاه عادلانه محاکمه شوم، وکیلم را دیده باشم، او پرونده‌ام را خوانده باشد، شکنجه‌گرم کنار قاضی نایستاده باشد، قاضی خشمگین نباشد، قاضی نگوید یا از مملکت شیعه می‌روید، یا می‌میرید، دادگاه از پنج دقیقه بیش‌تر باشد و من اجازه صحبت کردن داشته باشم.
اگر این رویا متحقق شود، در آن‌جا خواهم گفت

- آقای قاضی، من عضو هیچ گروهی نبوده‌ام و هیچ خشونتی در هیچ سطحی از من سر نزده است. من در زندگی خطاهای زیادی مرتکب شده‌ام، اما مجازات هیچ‌کدام‌شان به موجب هیچ قانونی مرگ نیست، مگر قانون آنان که می‌گویند یا با ما، یا بر دار.
- آقای قاضی، زمانی که در بازداشتگاه سپاه بودم، کسی که پایش را روی زخم‌هایم فشار می‌داد، از من می‌خواست که به سناریویی که ساخته بود اعتراف کنم. وقتی به اطلاعات رفتم، آن‌ها داستان سپاه را نپسندیدند. با ریتم شلاق بازجو، ریتم زمان به هم ریخت، سوار بر بدن از هم پاشیده من شدیم و به گذشته رفتیم و او داستانش را روی ورق‌های با چشم‌بند انگشت‌خورده من، از نو نوشت. آقای قاضی، این سرگذشت من نیست، داستانی است که آن مردان خشمگین سرائیده‌اند، دست خود را به خون بی‌گناه آلوده نکنید.»

ویدیو ظاهراً در داخل زندان و مخفیانه ضبط شده است.

به امید روزی که همه از «حق حیات» دیگری، با هر دین و آئینی دفاع کنند و کسی به خاطر اعتقاداتش کشته نشود.


#شهرام_احمدی #محمد_مقیسه #اهل_سنت #رواداری #نه_به_اعدام #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

امروز اول بهمن‌ماه، زادروز شاعر بلندپایه، حکیم ابوالقاسم فردوسی‌ست. فردوسی با سرودن داستان‌های ملی به زبان فارسی نو، آنها را از خطر فراموشی نجات داد. داستان‌های ملی ایرانیان که به زبان پهلوی (فارسی میانه) موجود بودند، با فروپاشی شاهنشاهی ساسانی و حاکمیت دو امپراطوری اسلامی (خاندان امیه و بنی‌عباس) در شرف نابودی بودند. شاهنامه فردوسی با پیوند دادن دوران پیش از اسلام به پس از اسلام، به حفظ یکپارچگی هویت ایرانیان کمک بزرگی کرد و موجب شد که نام سراینده این اثر، یعنی فردوسی، برای همیشه میان ایرانیان جاوید شود.

گفتنی‌ست که شاهنامه‌سرایی میان ایرانیان اوائل قرون اسلامی به یک سنت تبدیل شده بود و خود فردوسی، از شاهنامه ابومنصوری برای کار خود الهام گرفته بود. او مقارن با حکومت سامانیان می‌زیست که روزگار هویت‌خواهی و استقلال‌طلبی ایرانیان بود و جالب اینجاست که هر گاه ایران‌گرایی میان ایرانیان اوج می‌گیرد، نام فردوسی دوباره به بزرگی یاد می‌شود.

در دوران پهلوی اول، یعنی دوران رضاشاه، قبر فردوسی گم شده بود و کسی از محل دقیق او اطلاعی نداشت. با موج جدید ایران‌گرایی در این دوره، دولتمردان به فکر احیا نام و یاد فردوسی افتادند و کیخسرو شاهرخ، نماینده بهدینان (زرتشتیان) در مجلس شورای ملی، مامور به پیدا کردن محل دفن فردوسی و احداث بنایی درخور برای او شد. همچنین جشن هزاره فردوسی برای تقدیر از جایگاه ادبی و ملی او برگزار گردید.

برای مطالعه ماجرای پیدا کردن مدفن فردوسی و احداث بنایی برای او، به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید جایی که از خدمات کیخسرو شاهرخ نوشته‌ایم:

‏ https://dialog.tavaana.org/arbab_keykhosro_shahrokh/

#هویت #هویت_ملی #ایران #ایران_گرایی #گفتگو #رواداری

‏ @dialogue1402

محمد نوری­زاد، از طرفداران سابق و مخالفان امروز رژیم جمهوری اسلامی با انتشار مقاله «بوسه بر پای یک بهایی کوچک» در ۲۴ تیرماه ۱۳۹۲ و شرح دیدار خود از آرتین، فرزند یک زوج زندانی بهایی، برگ جدیدی را در فعالیت­های مدنی در دفاع از حقوق بهاییان گشود. هدف اولیه فعالان حقوق اقلیت­ها در این راستا، متوقف ساختن «برخوردهای تند و توفانی با اندیشه­های مغایر» از جمله آیین بهاییت و پیروان آن است. نوری­زاد با انتشار مقاله «جنجال یک بوسه نابهنگام» در تاریخ ۲۸ تیرماه ۹۲ در وبسایت خود در پاسخ به جنجال­ها و اعتراضات نسبت به اقدام خود، بیان می­دارد که این برخوردها «در این سال­های دراز، بیش از آن که نگرانی روحانیان ما را از انحراف مسلمین به نمایش بگذارد، نشانگر این است که روحانیان ما در همه ادوار تاریخ، حیاتشان را در دست به یقه شدن با یک دشمن اعتقادی یافته­اند. و این دست به یقه شدن، برای روحانیان ما یک "نیاز" حتمی و حیاتی برای بقای خودشان بوده و هست.»

در این راستا، آزادی زندانیان بهایی که صرفا به دلیل عقاید مذهبی خود در زندان به سر می­برند و شناسایی حق تحصیل برای جوانان بهایی از خواسته­های اولیه این اقدامات است. دیدار از خانواده زندانیان و جوانان محروم از تحصیل، با هدف "اظهار شرمندگی" و نوعی تبری جستن از اقدامات حکومت اسلامی در تضییع حقوق بهاییان به یکی از فعالیت­های محوری فعالان حقوق بهاییان تبدیل شده است. نوری­زاد که به همراه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی از جمله آیت­الله معصومی تهرانی، عیسی سحرخیز، نسرین ستوده، و نرگس محمدی در ششمین سالگرد دستگیری مدیران جامعه بهایی در اردیبهشت ۱۳۹۳ شرکت داشت، بیان نمود که «هر کدام از ما به خاطر رنجی که این عزیزان به خاطر اعتقادشان متحمل می شوند باید به گونه ای اظهار شرمندگی کنیم.»

ارتقای هم­زیستی مسالمت­آمیز میان پیروان ادیان مختلف در ایران و پرهیز از تعصبات کور مذهبی از دیگر اهداف اصلی است. بر این اساس، آیت­الله عبدالحمید معصومی تهرانی، روحانی سرشناس و نواندیش شیعی، ضمن تقدیر و اعلام حمایت از اقدام نوری­زاد، اقدام وی را «شكل نمادين سخن از انسان‌دوستی و احترام به انسانيت انسان» بدون توجه به دين و مذهب و نژاد و مليت  قلمداد نمود.


#رواداری #گفتگو #همزیستی #حقوق_اقلیت #آزادی_دینی #رواداری #گفتگو_توانا #محمد_نوریزاد


@Tavaana_TavaanaTech

‌
گزارش سالانه سازمان «درهای باز» ایران را به‌عنوان نهمین کشور مسیحیت‌ستیز جهان معرفی کرده است.

به گزارش"سازمان ماده ۱۸"، این گزارش نشان می‌دهد که مسیحیان ایران با سرکوب‌های گسترده‌ای مواجه‌اند، از جمله بازداشت‌های دسته‌جمعی، توقیف اموال مذهبی و محدودیت‌های شدید قانونی. در حوالی کریسمس ۲۰۲۳، دست‌کم ۴۶ مسیحی بازداشت شده‌اند و بسیاری با احکام سنگین زندان مواجه شده‌اند. قوانین جزایی مانند مواد ۴۹۹ و ۵۰۰ علیه نوکیشان مسیحی استفاده می‌شود.

سازمان ملل نیز از ایران خواسته است تا تبعیض‌های مذهبی را رفع کند. بر اساس گزارش، تعداد محکومان مسیحی افزایش یافته است. در حالی که برخی آزاد شده‌اند، اما تبرئه نشده و تحت فشارهای امنیتی قرار دارند.

کره شمالی مانند سال گذشته در صدر جدول قرار دارد و کشورهای سومالی، یمن و لیبی در رده‌های بعدی جای گرفته‌اند.

در این گزارش امده که اقلیت‌های مسیحی رسمی مانند ارمنی‌ها و آشوری‌ها نیز با محدودیت‌های زیادی مواجه‌اند.

این سازمان تأکید کرده است که ایران تعهدات بین‌المللی خود در زمینه آزادی دینی را نقض می‌کند.


#مسیحیت_ستیزی #دیگری_ستیزی #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
حذف اجبار در دین، یکی از ارکان اساسی رواداری در جوامع سنتی مانند ایران است که می‌تواند زمینه‌ساز پذیرش ناباورمندان و ایجاد همزیستی مسالمت‌آمیز شود.

در جامعه‌ای که باورهای مذهبی ریشه‌های عمیقی در فرهنگ و خانواده دارند، پذیرش آزادی انتخاب در باور می‌تواند از خانواده آغاز شود.

خانواده به‌عنوان نخستین محیط اجتماعی، نقشی کلیدی در شکل‌گیری نگرش‌های افراد نسبت به عقاید مختلف دارد.

آموزش احترام به انتخاب‌های فردی در محیط خانواده می‌تواند به فرزندان بیاموزد که باور داشتن یا نداشتن یک اعتقاد مذهبی، امری شخصی و محترم است.

این نگرش نه‌تنها به کاهش تعارضات درون خانوادگی کمک می‌کند، بلکه به ایجاد جامعه‌ای متنوع و مبتنی بر رواداری منجر می‌شود.

از سوی دیگر، حذف اجبار در دین در سطح اجتماعی مستلزم اصلاح نگرش‌های سنتی، افزایش آگاهی عمومی و ترویج گفت‌وگوی باز درباره آزادی‌های فردی است.

پذیرش ناباورمندان در چارچوب حقوق شهروندی و انسانی، نه‌تنها کرامت انسانی را حفظ می‌کند، بلکه به تقویت همبستگی اجتماعی در جامعه‌ای چندصدایی کمک خواهد کرد.

#رواداری #ناباورمندان #خداناباوران #آتئیست #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

نصرت‌الله امینی در گفتگو با پروژه تاریخ شفاهی که در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۲ انجام شده، به نفوذ اعضای فداییان اسلام در بدنه دستگاه پس از تبعید رضاشاه اشاره می‌کند. او که در زمان وقوع قتل فجیع احمد کسروی در محوطه دادگستری حضور داشته با نقل خاطرات خود از جزئیات آن ترور دردناک، می‌گوید که روز شروع بازپرسی از کسروی پنهان نشده بود و « این احضار کردن او در خارج منعکس شده بود و بنابراین دسته فداییان اسلام می‌دانست که کسروی آن روز به دادگستری خواهد آمد. یک روز هم همین آقایانی که آن روز آمدند و باعث قتل کسروی شدند، امامی‌ها در درشکه به کسروی حمله کرده بودند.»

او پس از شرح صحنه قتل توضیح می‌دهد که تیر محافظ کسروی به شکم خود کسروی خورده بود و همین موجب شده بود که در فرمانداری نظامی برای تبرئه این جوخه ترور سندسازی کنند: «ظاهرا در فرمانداری نظامی دادگاه هم همین بساط را درست کردند که باعث قتل کسروی آن گلوله‌ایست که منشی‌اش زده، آن کارد باعث قتلش نشده، باعث قتل آن گلوله شده و بنابراین آنها را روی اعمال نفوذی که کردند دستگاهی که از فداییان اسلام حمایت می‌کردند که آن ضاربین تبرئه شدند و مجازات نشدند…»

پیش از این در اپیزود بیست و یکم از دیگری‌نامه، به نقل از کتاب «قتل کسروی» اثر ناصر پاکدامن، به جزئیات ترور کسروی اشاره کرده بودیم و عقب‌نشینی بخش‌هایی از بدنه حکومت از جمله محسن صدر (نخست‌وزیر) به نفع اسلام‌گرایان را روایت کرده بودیم. برای مطالعه مجموع تحولاتی که بلافاصله پس از خروج رضاشاه در کشور رخ داد، به صفحه گفت‌وشنود، اپیزود ۲۱ با نام «آن دیگری لامذهب؛ صادق هدایت» رجوع کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/others-21/

#کسروی #ترور #تروریسم #تروریسم_دینی #صادق_هدایت #فداییان_اسلام #رواداری #گفتگو
‏ @dialogue1402