مهبانو خشنودی، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ همه را به اتحاد و همبستگی دعوت کرد و نوشت:

«فراموش که نکردید؟!
ما همه یکی بودیم؛ هزار حنجره بودیم و یک صدا، هزار مشت بودیم و یک شعار، هزار اندوه بودیم و یک هدف، هزار قوم بودیم و یک وطن، هزار عقیده بودیم و یک ریسمان.

پس، به حرمت از دست‌رفته‌ها باز هم یکی باشیم.
جان‌های از دست‌رفته، خون‌های ریخته‌شده و چشم‌های تاریک‌شده، همه چشم‌به‌راه‌اند...

لە کچی کوردەوە بۆ خەڵقی ایران.»


#سوفیا
#مهبانو_خشنودی_کیا
#کوثر_خشنودی_کیا
#بمیرد_دلی_که_بترسد #چشم_برای_آزادی
#اتحاد_رمز_پیروزی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام اتحاد و همبستگی خانواده‌های دادخواه به کل ایران

ایران با ترک و کرد و گیلک ، لر ، فارس و... ایران است.
خون عرفان و تمام جاویدنامان راه آزادی برای تمام هموطنانمان در سراسر ایران ریخته شده است و ما خانواده‌های دادخواه ، صدای دادخواهی کل ایران هستیم.

#عرفان_خزایی ، لک زبان (ایران من)
#جواد_حیدری ، ترک زبان(ایران من)
#نیما_نوری ، ترک زبان(ایران من)
#یلدا_آقافضلی ، ترک زبان(ایران من)
#محسن_محمدی_کوچکسرائی ، گیلک زبان(ایران من)
#رحیم_کلیج ، گیلک زبان(ایران من)
#محمد_رضا_اسکندری ، ترک زبان (ایران من)
#امیر_مهدی_فرخی_پور ، ترک زبان (ایران من)
#متین_نادرخانی ، ترک زبان (ایران من)
#فرزین_معروفی ، کرد زبان (ایران من)
#مهدی_ببرنژاد ، قوچانی (ایران من)
#آرشام_رضایی ، لر زبان ( ایران من)
#حسین_نادربیگی ، لر زبان ( ایران من)

khazaei_ehsan66 yazdan_khazaeiii

#ایران #همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

«من همیشه فکر می‌کردم فاصله‌ی بین داخل و خارج از ایران، فقط یه فاصله‌ی جغرافیاییه. ولی الان می‌فهمم یه عالمه دیوار ناپیدا هم هست که باعث شده این دو تا دنیا خیلی وقت‌ها همدیگه رو درک نکنن. یه‌طرف، کسایی که تو دل سرکوب و خطر زندگی می‌کنن؛ یه‌طرف، آدم‌هایی که با آزادی بیشتر حرف می‌زنن و کارزار راه می‌ندازن. و خب، گاهی حرف همدیگه رو نمی‌فهمن یا به هم شک دارن.
اما اگه واقعا دنبال تغییر جدی هستیم، این دو دنیا باید به هم نزدیک شن. راهش؟ به‌نظرم گوش‌دادن. یعنی آدم‌های خارج از کشور، بیشتر شنونده‌ی روایت داخل باشن، نه فقط سخن‌ران. و برعکس، آدم‌های داخل هم بدونن که اون‌ور مرز، خیلی‌ها دلشون برای ایران می‌تپه و خطر رو از شکل دیگه‌ای تجربه می‌کنن.
یه کارزار، یه کمپین درست‌درمون، یه صدای مشترک، می‌تونه ما رو به هم برسونه. اتحاد نیاز به تمرین داره، با احترام به تجربه‌ی همدیگه، با پروژه‌های مشترک، با اعتمادسازی. اگه راه آزادی از همدلی می‌گذره، این همدلی باید دوطرفه باشه.»

ـ به نظر شما چگونه می‌توان فاصله‌ی بین داخل و خارج را کم کرد و برای آزادی متحد شد؟
نظرتتان را برای ما بفرستید.

#همبستگی
#ایران_آزاد #اتحاد_رمز_پیروزی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ادامه دید و بازدید نوروزی خانواده‌های دادخواه و تداوم و تحکیم همبستگی بین دادخواهان

روز گذشته، جمعی از خانواده‌های جاویدنامان ایران، به منزل خانواده جاویدنام محمدرضا اسکندری رفتند.

#محمدرضا_اسکندری #دادخواهی #همبستگی #نوروز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام سیاوش محمودی:
درد ما یکی است، پس صدای ما نیز باید یکی باشد

لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، متنی در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد و در آن از مردم خواست که فریب تفرقه افکنی حکومت را نخوردند و تاکید کرد که «مشکل اصلی، سرکوب و بی‌عدالتی است؛ مسائلی که همه‌ مردم ایران، فارغ از قومیت و مذهب، از آن رنج می‌برند.»

او همچنین دعوت کرد که «به‌جای تمرکز بر تفاوت‌ها، باید بر نقاط مشترک خود تأکید کنیم: آزادی، عدالت و حقوق برابر برای همه‌ مردم ایران.»

این مادر دادخواه، در انتهای متن خود نوشت:
«درد ما یکی است، پس صدای ما نیز باید یکی باشد.»

متن کامل نوشته خانم مهدوی به شرح زیر است:

«ایران، سرزمینی است که از دیرباز با تنوع فرهنگی و قومی‌اش شناخته شده و همواره یکی از نمونه‌های درخشان همزیستی مسالمت‌آمیز میان اقوام مختلف بوده است. ترک، کرد، بلوچ، عرب، لر، فارس، ترکمن و سایر اقوام این سرزمین، همگی با هم تاریخ، فرهنگ و آینده‌ای مشترک دارند. اما در طول تاریخ، همواره دشمنان داخلی و خارجی کوشیده‌اند با تفرقه‌افکنی، این وحدت را خدشه‌دار کنند.

یکی از ابزارهای مهم این تفرقه‌افکنی، استفاده از تعصبات قومی و مذهبی برای دامن زدن به اختلافات و منحرف کردن مردم از مطالبات واقعی‌شان است. در سال‌های اخیر، شاهد بوده‌ایم که چگونه برخی جریانات تلاش کرده‌اند با برجسته کردن تفاوت‌ها و تحریک احساسات قومی، مردم را در برابر یکدیگر قرار دهند. این در حالی است که مشکل اصلی، سرکوب و بی‌عدالتی است؛ مسائلی که همه‌ مردم ایران، فارغ از قومیت و مذهب، از آن رنج می‌برند.

ما نباید فریب این بازی‌های تفرقه‌افکنانه را بخوریم. آن‌ها می‌خواهند انرژی و اتحاد ما را علیه یکدیگر مصرف کنند تا همچنان در جایگاه خود باقی بمانند. اما تاریخ نشان داده است که هرگاه مردم ایران متحد بوده‌اند، توانسته‌اند تغییرات بزرگی را رقم بزنند. پس به‌جای تمرکز بر تفاوت‌ها، باید بر نقاط مشترک خود تأکید کنیم: آزادی، عدالت و حقوق برابر برای همه‌ مردم ایران.

«همه‌ ایران سرای من است» تنها یک شعار نیست، بلکه حقیقتی است که باید آن را در عمل نیز نشان دهیم. از کردستان تا سیستان، از آذربایجان تا خوزستان، درد ما یکی است، پس صدای ما نیز باید یکی باشد.»


#همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج‌شده، در این ویدیو با اشاره به فروپاشی گفتمان ایدئولوژیک جمهوری اسلامی، از گسست میان حاکمیت و مردم ایران سخن می‌گوید.

او تأکید می‌کند که جمهوری اسلامی کلان‌روایت خود را از دست داده و دیگر نمی‌تواند با مفاهیمی چون «امت اسلامی» یا «صدور انقلاب» مردم را با خود همراه کند.

باقری‌نیا لحظات تحویل سال را شاهدی بر تغییر اولویت‌های جامعه دانسته و می‌گوید: «مردم با حضور در آرامگاه‌هایی چون فردوسی، خیام، حافظ و کوروش، نشان دادند که زیستن، خردورزی، عشق، و هویت متکثر ایرانی را به روایت‌های بسته مذهبی ترجیح می‌دهند.»
او معتقد است که این انتخاب‌ها نشان‌دهنده بی‌اعتمادی مردم به وعده‌های ایدئولوژیک حاکمیت است و مشروعیت آن نزد افکار عمومی به‌شدت تضعیف شده است.

این استاد دانشگاه همچنین هشدار می‌دهد که یکی از آخرین ترفندهای رژیم‌های استبدادی برای حفظ قدرت، دامن‌زدن به تفرقه قومی، مذهبی و زبانی در میان مردم است. او بر اهمیت حفظ وحدت اقوام ایرانی تأکید کرده و می‌گوید: «ترک، کرد، بلوچ، عرب، لر، فارس و دیگر اقوام، سال‌ها در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند و نباید اجازه داد نظام از طریق ایجاد شکاف‌های قومی، مردم را رودرروی هم قرار دهد.»

باقری‌نیا در ادامه به جنبش «زن، زندگی، آزادی» اشاره کرده و آن را نمونه‌ای از وحدت اقوام در برابر سرکوب می‌داند. او می‌گوید: «وقتی مردم فریاد زدند زاهدان و کردستان چشم و چراغ ایران‌اند، یعنی همبستگی زنده است.»

او در پایان خاطرنشان می‌کند که نارضایتی‌های اقوام مختلف نه به دلیل هویت قومی، بلکه نتیجه‌ی ظلم، تبعیض، و بی‌عدالتی نظام حاکم است، و هوشیاری در برابر ترفندهای تفرقه‌افکنانه، برای آینده‌ی ایران حیاتی است.

#حسن_باقری_نیا #همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #استبداد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

جنگ حکومت علیه جشن‌های ملی، شادی و اتحاد مردم، تلاشی برای تفرقه‌افکنی
✍️حسین رونقی

وقایع اخیر ارومیه، مبنی بر تشدید شکاف‌های قومیتی، بخشی از سیاست‌های امنیتی-اطلاعاتی حکومت و نشان‌دهنده‌ی ترس حاکمیت از شعله‌ور شدن اعتراضات، سقوط و فروپاشی است. تصاویر و ویدئوهای منتشر شده نشان می‌دهد که شعاردهندگان علیه دیگر اقوام، عمدتا نیروهای مذهبی حامی حکومت‌ بوده‌اند که در یک مراسم با فراخوان رسمی مسئولان جمهوری اسلامی شرکت کرده بودند. این شکل از برخوردهای حذفی و سلبی، یادآور شیوه‌ی حکومت در سرکوب مردم در دهه‌های گذشته است. این درگیری‌ها نه میان مردم، بلکه جنگ حکومت علیه مردم و اتحاد آن‌ها است. جشن‌های گسترده‌ نوروزی و شادی مردم در چهارشنبه‌سوری در تمام نقاط ایران، آن هم در شرایطی که حکومت برای عزاداری برنامه‌ریزی کرده بود، بیانگر گذار مردم از ایدئولوژی حاکم و عمیق‌تر شدن شکاف میان ملت ایران و حکومت اسلامی است. ملت ایران در اقدامی بدون هماهنگی، تصویری از ایران آزاد را نشان دادند که ایران فردا می‌تواند چگونه باشد. مردم، حتی با وجود فقر و رنج‌، با شادی کنار یکدیگر ایستاده‌اند.

حکومت از این اتحاد خشمگین است و می‌خواهد جنگ مردم با خود را به تقابل مردم با مردم تبدیل کند. سیاست‌های اخیر و ایجاد شکاف‌های قومیتی به‌منظور افزایش سلطه بر جامعه، خاموش کردن صدای اعتراضات پیش‌رو و گسترش فضای ترس میان شهروندان اتخاذ شده‌اند. بازداشت عاملان برگزاری جشن‌های نوروزی در کردستان، خراسان، شیراز و دیگر شهرها نشان می‌دهد که برخی توانسته‌اند جامعه را برای دور هم جمع شدن بسیج کنند و همین موضوع حکومت را نگران کرده است.

ترک‌ها و کردهای ایرانی در اعتراضات اخیر با شعارهایی چون «آذربایجان بیدار است، تکیه‌گاه کردستان است» یا «یاشاسین کردستان، بژی آذربایجان» نشان داده‌اند که هیچ جنگی میان اقوام ساکن ایران، که همه شهروندان این کشور هستند و قرن‌هاست کنار هم زیست مسالمت‌آمیز دارند، وجود ندارد. جنگ تنها میان مردم آزادی‌خواه و حکومت ظالم است. جنگی که حکومت سعی دارد آن را از حالت «دوقطبی مردم و حکومت» به «تقابل مردم با مردم» سوق دهد تا بتواند از این وضعیت برای بقای خود بهره‌برداری کند. این سیاست‌ها علیه امنیت و اتحاد ملی در حالی اجرا می‌شود که فقر، فلاکت، سرکوب و سایه‌ی جنگ، بنیان کشور را به‌سمت نابودی کشانده است. سیاست‌هایی که پیش از این در مورد مخالفان و اپوزیسیون با تمرکز بر «دشمن‌سازی» اتخاذ شد و کاری کرد که به‌جای تمرکز بر دشمن مشترک (جمهوری اسلامی)، مخالفان علیه هم صف‌آرایی کرده و اساسا جنگ با ستمگران و ستم حاکم را فراموش کنند.

حکومت عامدانه می‌خواهد پیش از آن‌که دچار فروپاشی شود، وحشت فروپاشی را به جامعه ایران تزریق کند و اگر توانست آن را هم به فروپاشی بکشاند. حاکمان جمهوری اسلامی معتقدند اگر نظام نباشد، سرزمین ایران باید به یک زمین سوخته بدل شود و از هیچ تلاشی در این راه دریغ نمی‌کنند و نخواهند کرد. در چنین وضعیتی همه ما مسئولیت داریم و باید هوشیار و آگاه باشیم و اجازه ندهیم جمهوری اسلامی بیش از این بتواند در پیشبرد اهداف خود و نابودی سرزمین‌مان موفق شود. چهره‌ها و فعالان سیاسی، به‌ویژه در میان مخالفان، باید از اظهارات تنش‌زا دوری کنند و اتحاد و همدلی مردم ایران را در اولویت قرار دهند. برخی فعالان و رسانه‌های خارج از کشور نیز در عملکرد خود باید تامل کنند که آیا تحریک اقوام و ترویج انگاره‌های قومی نادرست یا ایجاد فضای رقابت در برتری‌طلبی قومی منتهی به ایجاد شکاف‌های اجتماعی میان شهروندان نمی‌شود؟
تاکید می‌کنم همه ما مسئولیت داریم و باید گفتمان‌های قومی و برتری‌طلبی قومی را که منجر به ایجاد چنین شکاف‌های شده و فضا را برای سواستفاده حکومت آماده می‌کند طرد و تحریم کنیم.

آن‌چه از هم‌میهنان‌مان در کوچه و خیابان، بی‌توجه به سیاست‌های سرکوب‌گرایانه و گفتمان‌های نادرست می‌بینیم، اراده‌ای آهنین و شجاعتی بی‌پایان برای تغییر شرایط ایران و پایان دادن به سیاهی حاکم است. حاکمیت سعی می‌کند با تهدید، سرکوب، اختلاف‌افکنی و هزاران ترفند ما شهروندان را متفرق، منزوی و ساکت کند، اما تا امروز موفق نشده و نخواهد شد. ما ایرانیان فارغ از هر اختلاف‌نظر، دین و قوم و قبیله، باید برای ایران، برای فرزندان و کودکان این سرزمین، برای نسل‌های آتی کنار هم بایستیم و پیروز این جنگ نابرابر در مقابل حکومتی باشیم که در تاریخ جهان مشابه نداشته است.

تاریخ و تجربه نشان داده که تلاش برای ایجاد تفرقه، فشار و سرکوب شدید، نه‌تنها ثباتی برای حاکمیت و جامعه ایجاد نمی‌کند، بلکه زمینه نارضایتی عمیق‌تر و انفجارهای اجتماعی بزرگ‌تری را فراهم می‌سازد. به‌عنوان یک آذری، نه‌تنها کردها را دوست دارم، که قلبم برای همه‌ی ایران می‌تپد.

پاینده ایران
زن، زندگی، آزادی


#همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی، ضمن انتشار این ویدئو نوشت:

تفرقه انداختن حاکمان و سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن
در طول تاریخ، بسیاری از حاکمان برای حفظ قدرت و کنترل جوامع، از راهبرد «تفرقه بینداز و حکومت کن» استفاده کرده‌اندمثل جمهوری اسلامی کثیف که هر وقت ضعیف میشود بین قوم ها تفرقه میندازد
این سیاست بر پایه ایجاد اختلاف و شکاف میان مردم و اختلافات قومی است تا آنان نتوانند علیه حکومت متحد شوند
اختلاف‌افکنی قومی و دامن زدن به تعصبات قومی برای جلوگیری از اتحاد
نتایج و پیامدهای تفرقه
تضعیف وحدت ملی و همبستگی اجتماعی
جلوگیری از شکل‌گیری اعتراضات مؤثر
ماندگاری بیشتر حکومت‌های استبدادی
افزایش بی‌اعتمادی میان اقشار مختلف جامعه
کاهش قدرت مردم در تعیین سرنوشت خود
اما انها فراموش کردند ما ایرانیم ایران یعنی فارس، لر، کرد، بلوچ، عرب، ترک، گیلکی، مازندرانی، بختیاری، لک،ترکمن هرمزگانی،خراسانی ، تالشی، قشقایی و.....
هر کدام از این قوم ها فرهنگ و تاریخ خاص خودرا دارند وهر یک سهم بزرگی در فرهنگ ایران دارند ایران بدون انها ایران نیست پس ایران یعنی ما
در مقابل، آگاهی، همبستگی واتحاد و شناخت روش‌های تفرقه‌افکنی، مهم‌ترین ابزارهای مردم برای مقابله با این سیاست است
برای خنثی کردن تفرقه، باید همبستگی را حفظ کرد، از دامن زدن به اختلافات پرهیز نمود، تفکر در مورد تفرقه افکنی را تقویت کرد و حقیقت را جست‌وجو کرد

به امید پیروزی و اتحادی یکپارچه و سقوط دیکتاتور
پاینده ایران و ایرانی»


#همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«به‌نظرم ما وقتی از «اختلاف» می‌ترسیم، یعنی هنوز بلد نیستیم چطور توی جامعه‌ای زندگی کنیم که قراره آزاد باشه. چون توی دموکراسی، همه مثل هم فکر نمی‌کنن. حتی توی یه خانواده هم همه یه جور تصمیم نمی‌گیرن. پس چرا فکر می‌کنیم توی جامعه باید همه یک‌رنگ باشن تا بشه متحد شد؟

اگه واقعاً قراره آینده‌ای بهتر بسازیم، باید تمرین کنیم که صدای متفاوت رو نه فقط تحمل، بلکه درک کنیم. باید بدونیم که می‌شه با هم اختلاف داشت، ولی کنار هم ایستاد. همون‌طور که اقوام مختلف ایران، با زبان‌ها و فرهنگ‌های متفاوت، می‌تونن زیر سقف ایران آزاد زندگی کنن، گروه‌های سیاسی هم می‌تونن با دیدگاه‌های مختلف، برای یه هدف مشترک تلاش کنن: پایان دادن به استبداد.

به‌جای گیر کردن به گذشته‌ی همدیگه، باید به امروز و فردا نگاه کنیم. نه برای فراموش کردن، بلکه برای ساختن. رسانه‌ها هم اینجا نقش بزرگی دارن؛ اگه به‌جای دامن زدن به نفرت، روی نقاط مشترک تاکید کنن و فرهنگ گفت‌وگو رو جا بندازن، خیلی چیزها تغییر می‌کنه.
تغییر، با تمرین هم‌پذیری شروع می‌شه. با گفتن «می‌شنومت» حتی وقتی موافق نیستیم.»

ـ شما چطور فکر می‌کنید؟ آیا می‌توانیم با وجود تفاوت‌ها، کنار هم باشیم؟
تجربه‌های‌تان را برای ما بفرستید.

#گفتگو #تنوع_فکر
#گفتگو_به_جای_تحقیر
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#همبستگی
#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

«✍بارها نوشتم و باز هم می‌نویسم که به شدت نیاز داریم به همخوانی‌ها....به آوازخوانی‌های جمعی....به اینکه آدم‌ها دور هم جمع شوند و شعر و ترانه و آواز بخوانند....سوزهایشان را به صدای سازها گره بزنند تا از دردهای مشترک، زنجیره همصدایی و زمزمه همدلی بسازند.....تا غم روزگار را با هم تحمل کنند...‌زخم‌های خود را به زخمه ساز بسپارند تا شاید مضراب‌ها از اضطراب‌ها کم کند...‌.وقتی حال همه ما خوب نیست، ما شدن شاید حالمان را خوب کند....

هم‌خوانی؛ جلوه‌ای دلنشین از ما شدن است تا هم‌کلامی با موسیقی پیوند بخورد و شادی آغاز شود....به شدت به شادی جمعی محتاجیم و به جمع‌‌‌های شاد...تا شاید جهان با جان‌های رنجور جوُر شود و آدمی با غم روزگار، کنار بیاید...ما به هم محتاجیم...ما تنهایان باهم به هم....به آوازخوانی با هم تا زیر آوار غم نمانیم.....باهم بودن همدلانه نه فقط بهانه و مایه شادی که خودِ شادیست.»

متن بالا و ویدیو از اینستاگرام آقای صائمی
saemi_1355

یکی از مخاطبان توانا هم نوشته:
«این روزها ویدیوهای زیادی از آوازخوانی مردم به خصوص زنان در سطح شهرها و در مناطق گردشگری منتشر می‌شود. زنانی که در بازار تهران دسته‌جمعی آواز می‌خواندند و راه می‌رفتند. مردمی که در چهارشنبه‌سوری در مراسم قاشق‌زنی آواز می‌خواندند. مردمی که ترانه برای و سرود ای ایران خواندند. آن‌ها که با آهنگ روسریتو رقصیدند و ...
با همین کنش جمعی آپاز خواندن می‌توان به خیابان بازگشت و خیابان‌ها را تسخیر کرد، اگر همه با هم همدل و همصدا در ساعاتی مشخص بخوانیم و برقصیم، دستگاه سرکوب هیچ کاری نمی‌تواند بکند. سراسر کشور مثل جشن صعود به جام جهانی ۹۸ توسط مردم فتح خواهد شد. باور کنید که با همین رقص و آواز می‌توانیم به دوران استبداد ولایی پایان بدهیم و ایران را پس بگیریم.»

نظر شما چیست؟

مرتبط:
انقلاب آواز استونی

https://youtu.be/pmFk6znVI20?feature=shared

نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/singing_revolution

#موسیقی #آواز #همخواتی #همبستگی #شادی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

۱۲ فروردین؛ روز «نه به جمهوری اسلامی»
و گام به‌سوی تصویر روشن آینده ایران

شاهزاده رضا پهلوی، در پیامی به مناسبت ۱۲ فروردین، بر غیرقانونی و نامشروع بودن جمهوری اسلامی از آغاز تأکید کرد و گفت:
«جمهوری اسلامی در چنین روزی با تکیه بر فریب و تقلب انتخاباتی تاسیس شد. این رژیم از همان آغاز نامشروع و غیرقانونی بود، و مردم ایران به درستی ۱۲ فروردین را روز ‎#نه_به_جمهوری_اسلامی نام‌گذاری کرده‌اند.»

او تأکید کرد که دیگر زمان آن فرا رسیده تا از این «نه» فراتر برویم:
«اکنون که اکثریت قاطع مردم ایران، حتی کسانی که قبلا حامی رژیم بودند، به این باور رسیده‌اند که تنها راه نجات کشور سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار یک دولت ملی است، می‌بایست از «نه به جمهوری اسلامی» فراتر برویم و جایگزین این رژیم فرسوده و در معرض سقوط را دقیق‌تر و جامع‌تر ترسیم و تصویر کنیم.»

شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر اصل حق انتخاب آزاد مردم گفت:
«مردم ایران باید این حق را داشته باشند که در فضایی آزاد و به دور از هرگونه ترس و تهدید، نظام حکمرانی آینده کشور را از طریق یک همه‌پرسی انتخاب کنند.»

او در ادامه، بر تفاوت بنیادین نظام مطلوب آینده با رژیم ولایت‌فقیه تأکید کرد:
«در نظام آینده ایران، جدایی دین از حکومت باید اساس حکمرانی باشد و این نظام هم‌چنین باید بر پایه دموکراسی و حقوق بشر استوار باشد.»

شاهزاده رضا پهلوی افزود:
«بر خلاف جمهوری اسلامی که با حذف دولت ملی، تلاش کرد «امت» را جایگزین «ملت» کند و با فرقه‌گرایی، بذر تفرقه و بی‌اعتمادی را در جامعه بکارد، دولت ملی آینده ایران، حافظ تمامیت ارضی و وحدت ملی، و ضامن امنیت و حقوق شهروندی همه ایرانیان خواهد بود.»

او همچنین وعده داد که در نظام آینده، ایران نقش سازنده‌ای در منطقه خواهد داشت:
«در مقابل جمهوری اسلامی که بی‌ثباتی، آشوب، ترور و بحران را به منطقه و جهان صادر کرده است، دولت ملی آینده ایران بر اساس منافع ملی به دنبال گفت‌وگو، تنش‌زدایی و همکاری سازنده با همه دولت‌های جهان خواهد بود.»

او وضعیت اقتصادی کشور را نتیجه مستقیم عملکرد جمهوری اسلامی دانست و گفت:
«در حالی که جمهوری اسلامی ثروت ملی ایران را به یغما برده و اقتصاد کشور را به نابودی کشانده، دولت ملی آینده ایران، رفاه، رشد اقتصادی و توسعه پایدار را برای ملت ایران به ارمغان خواهد آورد. نام ایران دوباره بلند خواهد شد و عظمت به سرزمین ما باز خواهد گشت.»

شاهزاده رضا پهلوی همچنین خواستار ادامه سازمان‌یابی مردم شد:
«در سال سازماندهی برای اقدام نهایی، از شما هم‌میهنان عزیزم در داخل کشور می‌خواهم که روند سازمان‌‌یافتن را از خانواده، دوستان نزدیک و افراد مورد اعتماد خود آغاز کنید.»

و در پایان، پیامی روشن به ایرانیان خارج از کشور داد:
«اگر در خارج از ایران زندگی می‌کنید، مسئولیت شما در پشتیبانی از انقلاب ملی ایران و پژواک خواسته‌های هم‌میهنان‌مان بیش از پیش است. برای تاثیرگذاری بیشتر، لازم است که در راستای هم‌افزایی بیشتر نیروهای‌تان بکوشید.»

«ما در مسیر پیروزی قرار داریم و با سازمان‌یافتن و همبستگی بیشتر، به پیروزی نزدیک‌تر خواهیم شد. باور دارم که آینده‌ای روشن در انتظار ایران است.»

پاینده ایران

#همبستگی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
مادر جاویدنام محمدرسول مؤمنی‌زاده نیز روز سیزده بدر را در کنار مزار فرزندش گذراند


محمد رسول مومنی‌زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادرش می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد در این گزارش نوشته شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره
شده بود.

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرامشان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»


#محمدرسول_مومنی_زاده #سیزده_بدر #همبستگی
#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تنها دارایی ما، ایران!


✍🏻مهدی نوذر

ایران تنها کشور دنیاست که تاریخ تاسیس ندارد و قدمتش تنه به قدمت تاریخ و تمدن می‌زند؛ از همان ابتدا بوده و هست و......... اما آیا تا انتها هم خواهد بود؟! این سوالی‌ست که هرکس ادعای وطن‌پرستی و ایران‌دوستی دارد باید ضمن افتخار به پیشینه‌ی درخشانش، از خود بپرسد. پاسخ من اینست: اگر که ما کاری نکنیم؛ نه، نخواهد بود...

در تمام قرون و هزاره‌های گذشته ایران دشمنی بدسگال‌تر و ویران‌گرتر از ابلیس پلیدی که خود را جمهوری‌اسلامی نامید، نداشته است؛ در حالیکه هرگز نه جمهوری بود و نه حتی اسلامی! این سیاهچاله عدم در کمتر از نیم قرن از پیدایش خود چندین و چند برابرِ تمام تاریخ ایران، ویرانی به‌بار‌آورده و به معنای واقعی کلمه ایران جان ما را مصرف و به زمین‌ سوخته نزدیک کرده است. حتی مغول که نام و اعمالش تاریخ را شرمسار می‌سازد نیز بعد از مدتی مقهور فرهنگ والای ایران و ناخودآگاه وادار به سازندگیِ این مرز‌‌ و بوم شد اما ماهیت این سیاهی چه بود که در آن بهمن شوم بر ما آوار شد؛ هرگز نمی‌دانم!!!

تنها دارایی ما ایران است؛ ایرانی که به یک سرطان مزمن و بدخیم ۴۶ساله مبتلاست و اولویت و فوریتِ لازم برای حفظ یک پیکر سرطان‌زده هم تنها و تنها خروج و محو توده کشنده از بدن بیمار است؛ نه پرداختن به روند درمان بعد از نجات و بهبودیِ احتمالی! پر واضح‌است که چنین جراحیِ حیاتی، بدون هدایت و رهبری یک تیم کاملا آگاه به شرایطِ بیمار و مصمم برای ریشه‌کنیِ بیماری، ممکن نخواهد‌ بود.

هشدار مهم این‌جاست که در این میان علاج‌گرانی! هم هستند که تنها سراب بهبودیِ نسبی نشان می‌دهند و تجویزشان برای بیمار، حفظ توده موجود و کنترل بیماری با دارو به جهت کاهش موقتی درد و به تعویق انداختن مرگ است. تنها چیزی که در مورد این دست علاج‌گران به ذهن می‌رسد همان مَثَل قدیمیِ استخوان لای زخم گذاشتن به جهت منافع خوشان است و بس؛ نه حفظ بیمار و نه سلامتی او و نجاتش از نابودی. این‌ها برای رسیدن به خواست خود از هیچ رذالتی فروگذار نمی‌کنند و از طریق ترسیم هرچه هولناک‌تر فردای جراحی برای وابستگان بیمار و قراردادن آن‌ها در تعلیقی دو یا چندگانه سعی در ایجاد اختلاف و انحراف و در نهایت منصرف کردن آن‌ها از جراحی بیمار دارند و این در حالیست که تنها راه ادامه حیات بیمار همان جراحیست.

بیمار: ایران ماست؛ غده سرطانی: تفکر حاکم بر جمهوری اسلامی است؛ علاج‌گران طماع و بی‌اخلاق: در درجه اول اصلاح‌طلبانند و بعد تمام بازوهای نیابتی و صادراتی‌شان و به‌طور کلی هر آن‌کس که تفکری جز براندازی و ریشه‌کنی این غده‌ کشنده دارد و سپس آنانی که به آتش اختلافات حزبی در فردای نیامده براندازی! هیزم می‌ریزند. 

تداوم جمهوری اسلامی یعنی پایان ایران و ایرانی که دیگر نباشد را نه میتوان جمهوری ایران نامید و نه پادشاهی ایران! این اختلاف از زیر عبای ملاهای دست‌پروده آن روباه پیری آمده که با ترفند نخ‌نمای تفرقه بیانداز و حکومت کن سالیان سال ملت‌های بیشماری را به استعمار خود درآورده بود.

تنها راه حفظ ایران اجماع حداکثری تمام مخالفان واقعی جمهوری‌اسلامی برای براندازی و دوران گذار است. همبستگی زیر سایه پرچم ایران در دستان نیروهای معتقد و وفادار به ایران و مرزهایش، ایران و منافعش، ایران و ملتش و ایران و فرهنگش. کسانی که کمترین همراهی یا اشتراک فکر و منافع با جریان شوم انقلاب ۵۷ نداشته باشند، اسیر ایدئولوژی‌های آسمانی و زمینی نباشند و از همه مهمتر اصول دموکراسی و مردم‌داری را به خوبی بشناسند و به کار ببندند.

اپوزیسیون باید به ارائه یک برنامه مدون و شفاف جهت دوران گذار پرداخته و بدون لکنت زبان و به صراحت از عبور مطلق از جمهوری‌اسلامی سخن بگوید. لزوم حفظ تمامیت ارضی در دوران گذار برای نجات ایران، موضوع مهمی است که باید مورد اهتمام گروه‌‌های سیاسی قرار گیرد و تر نهایت شکل حکومت آینده ایران منوط به صندوق‌های رای و انتخابات آزاد ملی است.

وظیفه ملی ماست که در "گام آخر" با اندکی انعطاف، از خود گذشتگی و درایت حول محور سرنگونی جمهوری‌اسلامی گرد هم بیاییم و از اختلاف‌ سلیقه تفرقه‌آمیز  جمهوری‌خواهی- پادشاهی‌خواهی که تنها  برنده آن جمهوری‌اسلامی است بشدت پرهیز کنیم. 

ـ مهدی نوذر، متولد ۲۸ دی ۱۳۵۵ در تهران، کارشناس حقوقی سابق سازمان میراث فرهنگی است که به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، در اردیبهشت ۱۳۸۹ از محل کار خود اخراج شد. او در ۱۸ مرداد همان سال پس از احضار به زندان اوین بازداشت شد و یک سال را در بندهای ۲۴۰، ۲۰۹ و ۳۵۰ این زندان گذراند. نوذر در ۱۵ مرداد ۱۳۹۰ آزاد شد، اما با وجود فشارها، فعالیت‌های سیاسی‌اش را ادامه داد و پس از احضار مجدد توسط وزارت اطلاعات در آبان ۱۳۹۰، ناچار به ترک ایران شد.

#نه_به_جمهورى_اسلامى #همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech