بهار در بند
طرح از شاهرخ حیدری
https://tavaana.org/nowruz-in-prison/
نوروز ۱۴۰۴ در حالی از راه رسید که شماری از هموطنانمان به دلیل دفاع از حقوق بشر و اعتراض به ستم و همچنین بیان باورها و دیدگاههایشان پشت میلههای زندان هستند و محروم از اینکه کنار عزیزانشان پای سفره هفتسین، نوروز را جشن بگیرند. از آنها یاد کنیم و صدایشان باشیم.
بسیاری از زندانیان هستند که سالهاست بدون ساعتی مرخصی در حبس به سر میبرند و از خیلی امکانات معمولی محروم هستند.
#نوروز
#کارتون
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از شاهرخ حیدری
https://tavaana.org/nowruz-in-prison/
نوروز ۱۴۰۴ در حالی از راه رسید که شماری از هموطنانمان به دلیل دفاع از حقوق بشر و اعتراض به ستم و همچنین بیان باورها و دیدگاههایشان پشت میلههای زندان هستند و محروم از اینکه کنار عزیزانشان پای سفره هفتسین، نوروز را جشن بگیرند. از آنها یاد کنیم و صدایشان باشیم.
بسیاری از زندانیان هستند که سالهاست بدون ساعتی مرخصی در حبس به سر میبرند و از خیلی امکانات معمولی محروم هستند.
#نوروز
#کارتون
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی:
خامنهای در بنبستی گرفتار است که نه راه پیش دارد و نه راه پس
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی و زندانی عقیدتی، در نامهای که از بند چهار زندان اوین منتشر کرده، با عنوان «سقوط خودکامه؛ چه پیش برود چه پس»، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول اصلی بحرانهای فعلی کشور معرفی کرده و او را در موقعیتی توصیف میکند که به دلیل عملکرد خود، نه راهی برای ادامه دارد و نه امکان عقبنشینی.
قدیانی در ابتدای این نامه، به انتخابات ریاستجمهوری تیرماه ۱۴۰۳ اشاره میکند و آن را «خیمهشببازی فرمایشی» مینامد که طراحی و سناریونویسی آن با هدایت مستقیم علی خامنهای انجام شده.
او مینویسد: «مردم با تحریم قاطع این انتخابات نشان دادند که فریب این نمایش تکراری را نمیخورند. پاسخ ملت، نه تنها به مهندسی انتخابات، بلکه به کلیت ساختار قدرت در جمهوری اسلامی بود.»
قدیانی سپس به پیروزی مسعود پزشکیان در این انتخابات اشاره میکند و آن را محصول تصمیم مستقیم رهبر جمهوری اسلامی میداند و اشاره میکند که پزشکیان بارها تأکید کرده «مجری سیاستهای رهبری» است.
او با بیان اینکه خامنهای اگر تشخیص میداد فردی دیگر برایش مفیدتر است، با جابهجایی مهرهها، نتیجه را تغییر میداد، روند شکلگیری دولت جدید را نه حاصل انتخاب مردم، بلکه محصول اراده مستقیم رهبری معرفی میکند.
قدیانی همچنین به افزایش جهشی هزینههای درمانی پس از تشکیل دولت پزشکیان اشاره میکند. او ساختار جمهوری اسلامی را «فسادزا، فسادپرور و قائم بر فساد» میداند و معتقد است که این نظام اساسا اصلاحپذیر نیست.
در بخش دیگری از نامه، قدیانی مینویسد که خامنهای بهدنبال آن بود که با چهرههایی غیرامنیتی و نسبتا خوشنام، بار ناکارآمدی و سرکوب را میان دیگران تقسیم کند و مسئولیتها را از خود دور نگه دارد، اما روند تحولات داخلی و منطقهای، این نقشه را دچار اختلال کرده است.
قدیانی از سه رویداد مهم نام میبرد که به گفته او، مسیر حکومت را تحت تأثیر قرار دادهاند، و نتیجهگیری میکند که رهبر جمهوری اسلامی اکنون در تنگنایی گرفتار شده که نه امکان پیشروی دارد و نه توان عقبنشینی.
او در توصیف این وضعیت مینویسد: «اگر پیش برود، سقوط است؛ اگر عقبنشینی کند، باز هم سقوط است. گرچه در حالت دوم، سقوطی تدریجی و استحالهوار در پیش خواهد بود.»
قدیانی تأکید میکند که علی خامنهای نه توان رودررویی مستقیم با بحرانها را دارد، نه جرأت گفتوگوی آشکار برای حل آنها را. به اعتقاد او، حکومت در حال حاضر در نوعی بیتصمیمی کامل بهسر میبرد، وضعیتی که تنها منجر به فرسایش بیشتر منابع کشور و زندگی مردم خواهد شد.
او ادامه میدهد: «خودکامهای که زمانی همهچیز را تحت کنترل خود میدید، امروز در تلهای گرفتار شده که خود با دستان خویش ساخته است. او نه جسارت کنارهگیری دارد، نه اراده اصلاح.»
قدیانی در پایان مینویسد: «اگر سر سوزنی وجدان در علی خامنهای باقی مانده باشد، باید از قدرت کنارهگیری کند، از ملت ایران عذر بخواهد و راه را برای انتخاب آزادانه حاکمیت توسط مردم باز کند.»
او هشدار میدهد که ادامه این روند، به نارضایتی فراگیر و واکنش اجتماعی گسترده منجر خواهد شد و آنگونه که تاریخ نشان داده، هیچ ساختار اقتدارگرایی تا ابد پابرجا نخواهد ماند.
ابوالفضل قدیانی، عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در دهههای گذشته از چهرههای فعال سیاسی بوده و در سالهای اخیر با عبور کامل از گفتمان اصلاحطلبی، به یکی از صریحترین منتقدان رهبری جمهوری اسلامی تبدیل شده است. او بارها در نامههای پیشین، خواستار کنارهگیری علی خامنهای از قدرت شده و نظام فعلی را مانعی بزرگ در برابر پیشرفت و سعادت ملت ایران دانسته است.
این نامه در تاریخ هشتم فروردین ۱۴۰۴ از بند چهار زندان اوین منتشر شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ابوالفضل_قدیانی
#زندان
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
خامنهای در بنبستی گرفتار است که نه راه پیش دارد و نه راه پس
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی و زندانی عقیدتی، در نامهای که از بند چهار زندان اوین منتشر کرده، با عنوان «سقوط خودکامه؛ چه پیش برود چه پس»، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول اصلی بحرانهای فعلی کشور معرفی کرده و او را در موقعیتی توصیف میکند که به دلیل عملکرد خود، نه راهی برای ادامه دارد و نه امکان عقبنشینی.
قدیانی در ابتدای این نامه، به انتخابات ریاستجمهوری تیرماه ۱۴۰۳ اشاره میکند و آن را «خیمهشببازی فرمایشی» مینامد که طراحی و سناریونویسی آن با هدایت مستقیم علی خامنهای انجام شده.
او مینویسد: «مردم با تحریم قاطع این انتخابات نشان دادند که فریب این نمایش تکراری را نمیخورند. پاسخ ملت، نه تنها به مهندسی انتخابات، بلکه به کلیت ساختار قدرت در جمهوری اسلامی بود.»
قدیانی سپس به پیروزی مسعود پزشکیان در این انتخابات اشاره میکند و آن را محصول تصمیم مستقیم رهبر جمهوری اسلامی میداند و اشاره میکند که پزشکیان بارها تأکید کرده «مجری سیاستهای رهبری» است.
او با بیان اینکه خامنهای اگر تشخیص میداد فردی دیگر برایش مفیدتر است، با جابهجایی مهرهها، نتیجه را تغییر میداد، روند شکلگیری دولت جدید را نه حاصل انتخاب مردم، بلکه محصول اراده مستقیم رهبری معرفی میکند.
قدیانی همچنین به افزایش جهشی هزینههای درمانی پس از تشکیل دولت پزشکیان اشاره میکند. او ساختار جمهوری اسلامی را «فسادزا، فسادپرور و قائم بر فساد» میداند و معتقد است که این نظام اساسا اصلاحپذیر نیست.
در بخش دیگری از نامه، قدیانی مینویسد که خامنهای بهدنبال آن بود که با چهرههایی غیرامنیتی و نسبتا خوشنام، بار ناکارآمدی و سرکوب را میان دیگران تقسیم کند و مسئولیتها را از خود دور نگه دارد، اما روند تحولات داخلی و منطقهای، این نقشه را دچار اختلال کرده است.
قدیانی از سه رویداد مهم نام میبرد که به گفته او، مسیر حکومت را تحت تأثیر قرار دادهاند، و نتیجهگیری میکند که رهبر جمهوری اسلامی اکنون در تنگنایی گرفتار شده که نه امکان پیشروی دارد و نه توان عقبنشینی.
او در توصیف این وضعیت مینویسد: «اگر پیش برود، سقوط است؛ اگر عقبنشینی کند، باز هم سقوط است. گرچه در حالت دوم، سقوطی تدریجی و استحالهوار در پیش خواهد بود.»
قدیانی تأکید میکند که علی خامنهای نه توان رودررویی مستقیم با بحرانها را دارد، نه جرأت گفتوگوی آشکار برای حل آنها را. به اعتقاد او، حکومت در حال حاضر در نوعی بیتصمیمی کامل بهسر میبرد، وضعیتی که تنها منجر به فرسایش بیشتر منابع کشور و زندگی مردم خواهد شد.
او ادامه میدهد: «خودکامهای که زمانی همهچیز را تحت کنترل خود میدید، امروز در تلهای گرفتار شده که خود با دستان خویش ساخته است. او نه جسارت کنارهگیری دارد، نه اراده اصلاح.»
قدیانی در پایان مینویسد: «اگر سر سوزنی وجدان در علی خامنهای باقی مانده باشد، باید از قدرت کنارهگیری کند، از ملت ایران عذر بخواهد و راه را برای انتخاب آزادانه حاکمیت توسط مردم باز کند.»
او هشدار میدهد که ادامه این روند، به نارضایتی فراگیر و واکنش اجتماعی گسترده منجر خواهد شد و آنگونه که تاریخ نشان داده، هیچ ساختار اقتدارگرایی تا ابد پابرجا نخواهد ماند.
ابوالفضل قدیانی، عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در دهههای گذشته از چهرههای فعال سیاسی بوده و در سالهای اخیر با عبور کامل از گفتمان اصلاحطلبی، به یکی از صریحترین منتقدان رهبری جمهوری اسلامی تبدیل شده است. او بارها در نامههای پیشین، خواستار کنارهگیری علی خامنهای از قدرت شده و نظام فعلی را مانعی بزرگ در برابر پیشرفت و سعادت ملت ایران دانسته است.
این نامه در تاریخ هشتم فروردین ۱۴۰۴ از بند چهار زندان اوین منتشر شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ابوالفضل_قدیانی
#زندان
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
علیه فراموشی؛
رضا محمدحسینی، زندانی سابق، اندکی پس از آزادی کوتاه مدت و مدتی پیش از بازداشت مجدد خود، در روز ۱۳ فروردین ۱۴۰۲، به کنار زندان رجاییشهر (جایی که تا پیشتر در آن محبوس بود) رفته و گفته بود که به این مکان آمدهام تا قلبم را به زندانیان سیاسی که هنوز در بند هستند گره بزنم و تا آزادی زندانیان سیاسی و بیرون کردن جمهوری اسلامی از ایران سکوت نخواهم کرد.
و امروز در ۱۳ فروردین ۱۴۰۴، نه تنها او بلکه زندانیان سیاسی و عقیدتی بسیاری همچنان در زندانها هستند و برخی از آنها نه تنها امسال مرخصی نداشتهاند، بلکه در تمام مدت حبس خود از حتی یک ساعت مرخصی محروم بودهاند.
در روز سیزده بدر، زندانیان سیاسی و عقیدتی و خانوادههای دادخواه را فراموش نکنیم.
#نوروز #زندان_رجایی_شهر #زندانیان_سیاسی #رضا_محمدحسینی #سیزده_بدر #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زندانی سابق، اندکی پس از آزادی کوتاه مدت و مدتی پیش از بازداشت مجدد خود، در روز ۱۳ فروردین ۱۴۰۲، به کنار زندان رجاییشهر (جایی که تا پیشتر در آن محبوس بود) رفته و گفته بود که به این مکان آمدهام تا قلبم را به زندانیان سیاسی که هنوز در بند هستند گره بزنم و تا آزادی زندانیان سیاسی و بیرون کردن جمهوری اسلامی از ایران سکوت نخواهم کرد.
و امروز در ۱۳ فروردین ۱۴۰۴، نه تنها او بلکه زندانیان سیاسی و عقیدتی بسیاری همچنان در زندانها هستند و برخی از آنها نه تنها امسال مرخصی نداشتهاند، بلکه در تمام مدت حبس خود از حتی یک ساعت مرخصی محروم بودهاند.
در روز سیزده بدر، زندانیان سیاسی و عقیدتی و خانوادههای دادخواه را فراموش نکنیم.
#نوروز #زندان_رجایی_شهر #زندانیان_سیاسی #رضا_محمدحسینی #سیزده_بدر #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفتوشنود
زندان فوقامنیتی فرانکلند در منطقه براساید دورهام بریتانیا با بحران نفوذ اسلامگرایان افراطی روبهرو شده است.
طبق گزارش رسانههای انگلیسی، گسترش نفوذ باندهای تندرو در این زندان باعث شده برخی از زندانیان برای حفظ جان خود مجبور به جدایی و انتقال به بخشهای خاصی از زندان شوند.
این موضوع نگرانیهایی جدی درباره امنیت داخلی زندان و کنترل گروههای تندرو بهوجود آورده است.
یکی از وکلای برجسته کیفری بریتانیا در گفتوگو با روزنامه تایمز تأکید کرده که زندانیانی که از پذیرش اسلام امتناع میورزند، مورد تهدید قرار میگیرند.
او هشدار داده که تعداد اعضای باندهای مسلمان در زندان به حدی افزایش یافته که مدیریت و کنترل آنان بسیار دشوار شده است.
کارشناسان امنیتی نیز این وضعیت را تهدیدی برای نظم زندان و حقوق فردی زندانیان میدانند.
گسترش نفوذ اسلامگرایان افراطی در این زندان نهتنها موجب ایجاد فضای ترس و تهدید در میان زندانیان غیرمسلمان شده، بلکه به نوعی تقسیمبندی مذهبی و باندی نیز دامن زده است.
#اسلام_افراطی #مسلمان #زندان #انگلستان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
زندان فوقامنیتی فرانکلند در منطقه براساید دورهام بریتانیا با بحران نفوذ اسلامگرایان افراطی روبهرو شده است.
طبق گزارش رسانههای انگلیسی، گسترش نفوذ باندهای تندرو در این زندان باعث شده برخی از زندانیان برای حفظ جان خود مجبور به جدایی و انتقال به بخشهای خاصی از زندان شوند.
این موضوع نگرانیهایی جدی درباره امنیت داخلی زندان و کنترل گروههای تندرو بهوجود آورده است.
یکی از وکلای برجسته کیفری بریتانیا در گفتوگو با روزنامه تایمز تأکید کرده که زندانیانی که از پذیرش اسلام امتناع میورزند، مورد تهدید قرار میگیرند.
او هشدار داده که تعداد اعضای باندهای مسلمان در زندان به حدی افزایش یافته که مدیریت و کنترل آنان بسیار دشوار شده است.
کارشناسان امنیتی نیز این وضعیت را تهدیدی برای نظم زندان و حقوق فردی زندانیان میدانند.
گسترش نفوذ اسلامگرایان افراطی در این زندان نهتنها موجب ایجاد فضای ترس و تهدید در میان زندانیان غیرمسلمان شده، بلکه به نوعی تقسیمبندی مذهبی و باندی نیز دامن زده است.
#اسلام_افراطی #مسلمان #زندان #انگلستان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
زندانیان سیاسی بند ۶/۱ زندان وکیلآباد مشهد در اعتراض به اعدامهای اخیر، دست به اعتصاب غذا زدند۔
بنابر گزارشهای رسیده، جمعی از زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در بند ۶/۱ زندان وکیلآباد مشهد، از جمله دکتر کمال جعفری یزدی، از روز گذشته، سهشنبه ۱۹ فروردین، در اعتراض به اعدام پنج زندانی اهل سنت در همین بند، دست به اعتصاب غذا زدهاند.
همچنین گزارش شده ۱۳ زندانی دیگر در این بند، با گذشت بیش از یک سال از بازداشتشان، از هرگونه تماس تلفنی یا ملاقات با خانوادههای خود محروم هستند و اکنون در واکنش به ادامه این وضعیت، به اعتصاب غذا پیوستهاند.
همچنین جواد لعلمحمدی، از اعضای بیانیه ۱۴ در پی مشاجرهای با سرپرست بند، از حق تماس و ملاقات برای یک ماه محروم شده است.
خواستههای خانوادههای زندانیان:
۱. این موارد به صورت فوری رسانهای شوند
و
۲. مقامات مسئول به صورت حضوری از بند ۶/۱ بازدید کنند و وضعیت زندانیان را بررسی کنند۔
اعتصاب غذا آخرین تلاش یک زندانی است برای رساندن صدایش به جامعه۔
صدای زندانیان باشیم و از خانوادههایشان حمایت کنیم۔
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
بنابر گزارشهای رسیده، جمعی از زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در بند ۶/۱ زندان وکیلآباد مشهد، از جمله دکتر کمال جعفری یزدی، از روز گذشته، سهشنبه ۱۹ فروردین، در اعتراض به اعدام پنج زندانی اهل سنت در همین بند، دست به اعتصاب غذا زدهاند.
همچنین گزارش شده ۱۳ زندانی دیگر در این بند، با گذشت بیش از یک سال از بازداشتشان، از هرگونه تماس تلفنی یا ملاقات با خانوادههای خود محروم هستند و اکنون در واکنش به ادامه این وضعیت، به اعتصاب غذا پیوستهاند.
همچنین جواد لعلمحمدی، از اعضای بیانیه ۱۴ در پی مشاجرهای با سرپرست بند، از حق تماس و ملاقات برای یک ماه محروم شده است.
خواستههای خانوادههای زندانیان:
۱. این موارد به صورت فوری رسانهای شوند
و
۲. مقامات مسئول به صورت حضوری از بند ۶/۱ بازدید کنند و وضعیت زندانیان را بررسی کنند۔
اعتصاب غذا آخرین تلاش یک زندانی است برای رساندن صدایش به جامعه۔
صدای زندانیان باشیم و از خانوادههایشان حمایت کنیم۔
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
برادر خانم فاطمه سپهری، از تداوم شرایط غیرانسانی و دشوار تحمیل شده به ایشان در زندان وکیلآباد مشهد و اعتراض خانم سپهری به این شرایط از طریق امتناع از تماس تلفنی و ملاقات و مراجعه به مراکز درمانی خبر داده است.
او نوشت:
«شرایط دشوار بند ۵ زندان وکیلآباد باعث شده #فاطمه_سپهری اعلام کند که از تاریخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۴ از تماس تلفنی روزانه با خانواده، ملاقات کابینی هفتگی و اعزام به مراکز درمانی امتناع خواهد کرد. پنجرههای بند از سال ۱۴۰۱ با آجر مسدود شدهاند و از ۱۵ آذر سال گذشته، همزمان با سقوط بشار اسد و به دستور علی خامنهای، درِ بند نیز بسته شده است. در نتیجه، هیچگونه تهویه هوایی در این فضا وجود ندارد. زندانیان حتی برای رفتوآمدهای ساده، مانند رفتن به فروشگاه، بهداری یا سایر بخشهای داخلی زندان، تنها با همراهی نگهبان اجازه خروج دارند. این محدودیتها بهوضوح تلاشی برای افزایش انزوا و تضعیف روحیهی آنان است. به دلیل عدم انجام تعمیرات مناسب و سپردن بازسازی به افراد فاقد صلاحیت و دانش فنی، سیستم فاضلاب و سیفونهای سرویسهای بهداشتی دچار اختلالاند. بوی تعفن شدید فضای بند را پر کرده و هوای آلوده و سنگین نفس کشیدن را برای زندانیان دشوار کرده است. خواهرم که از بیماری قلبی رنج میبرد، در شرایطی فاقد حداقلهای انسانی و بهداشتی نگهداری میشود؛ وضعیتی که ادامه آن، سلامت و حتی جان او را بهشدت تهدید میکند. خانوادهی ما عمیقاً نگران وضعیت جسمی و روحی او هستیم و مسئولیت هرگونه آسیب به سلامت فاطمه سپهری، مستقیماً بر عهدهی نوید طباطبایی (قاضی ناظر زندان)، هادی اسماعیلزادگان (رئیس زندان مرکزی مشهد)، غلامرضا روشان (مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی) و علی خامنهای است.»
ali.sepehri82
#محمدحسین_سپهری #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
برادر خانم فاطمه سپهری، از تداوم شرایط غیرانسانی و دشوار تحمیل شده به ایشان در زندان وکیلآباد مشهد و اعتراض خانم سپهری به این شرایط از طریق امتناع از تماس تلفنی و ملاقات و مراجعه به مراکز درمانی خبر داده است.
او نوشت:
«شرایط دشوار بند ۵ زندان وکیلآباد باعث شده #فاطمه_سپهری اعلام کند که از تاریخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۴ از تماس تلفنی روزانه با خانواده، ملاقات کابینی هفتگی و اعزام به مراکز درمانی امتناع خواهد کرد. پنجرههای بند از سال ۱۴۰۱ با آجر مسدود شدهاند و از ۱۵ آذر سال گذشته، همزمان با سقوط بشار اسد و به دستور علی خامنهای، درِ بند نیز بسته شده است. در نتیجه، هیچگونه تهویه هوایی در این فضا وجود ندارد. زندانیان حتی برای رفتوآمدهای ساده، مانند رفتن به فروشگاه، بهداری یا سایر بخشهای داخلی زندان، تنها با همراهی نگهبان اجازه خروج دارند. این محدودیتها بهوضوح تلاشی برای افزایش انزوا و تضعیف روحیهی آنان است. به دلیل عدم انجام تعمیرات مناسب و سپردن بازسازی به افراد فاقد صلاحیت و دانش فنی، سیستم فاضلاب و سیفونهای سرویسهای بهداشتی دچار اختلالاند. بوی تعفن شدید فضای بند را پر کرده و هوای آلوده و سنگین نفس کشیدن را برای زندانیان دشوار کرده است. خواهرم که از بیماری قلبی رنج میبرد، در شرایطی فاقد حداقلهای انسانی و بهداشتی نگهداری میشود؛ وضعیتی که ادامه آن، سلامت و حتی جان او را بهشدت تهدید میکند. خانوادهی ما عمیقاً نگران وضعیت جسمی و روحی او هستیم و مسئولیت هرگونه آسیب به سلامت فاطمه سپهری، مستقیماً بر عهدهی نوید طباطبایی (قاضی ناظر زندان)، هادی اسماعیلزادگان (رئیس زندان مرکزی مشهد)، غلامرضا روشان (مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی) و علی خامنهای است.»
ali.sepehri82
#محمدحسین_سپهری #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر حسن باقرینیا، تحلیلگر اجتماعی، در این ویدیو در واکنش به اعدامهای روز گذشته پنج تن از زندانیان عقیدتی سیاسی زندان وکیلآباد مشهد میگوید:
«ماشین کشتار جمهوری اسلامی این بار نیز جان هموطنانی را در زندان وکیلآباد مشهد گرفت؛ با استناد به اتهامی واهی به نام «بغی».
اما بغی یعنی چه؟ یعنی خروج علیه امام معصوم. و در قاموس جمهوری اسلامی، یعنی نپذیرفتن حکومت اسلامی و تلاش برای سرنگونی آن؛ یعنی مخالفت با حاکمیت، حتی اگر این مخالفت از روی اندیشه، حقطلبی، و خواست مردم باشد.
در جهانی که حق مخالفت و حتی براندازی، در قالب کنشهای مدنی و مقاومت، به رسمیت شناخته شده، بسیار تأسفبار است که در کشوری با نام اسلام، جان انسانها با چنین اتهاماتی ستانده میشود.
جمهوری اسلامی خود را در جایگاه امام معصوم نشانده، و هر مخالفتی را، نه تنها مخالفت با نظام، بلکه مخالفت با خدا، پیامبر و اهلبیت تعبیر میکند.
این در حالیست که حکومت اسلامی، یک طرح انسانی و یک ایدهی بشریست، نه حقیقتی مقدس یا تغییرناپذیر.
چرا باید خود را مقدس بداند و سپس مخالفانش را اینچنین بیرحمانه از میان بردارد؟
مجازات اعدام، در ذات خود، نقض صریح حق حیات است و آثار اجتماعی و روانی ویرانگری بر جامعه میگذارد.
فراموش نکنیم که هموطنان دیگری چون پخشان عزیزی، ریشه مرادی و شریفه محمد، نیز در معرض اتهام «بغی» و خطر اعدام قرار دارند.
ایران پس از جمهوری اسلامی، کشوری دموکراتیک خواهد بود؛ نظامی انسانی، که اگر هم مجازاتی در آن تعریف شود، برای اصلاح جامعه است، نه انتقامگیری از شهروندان؛ نه سلب آزادی، نه گرفتن جان.»
#نه_به_اعدام #بغی #قتل_حکومتی #حسن_باقری_نیا #زندان_وکیل_آباد_مشهد #حکومت_دینی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«ماشین کشتار جمهوری اسلامی این بار نیز جان هموطنانی را در زندان وکیلآباد مشهد گرفت؛ با استناد به اتهامی واهی به نام «بغی».
اما بغی یعنی چه؟ یعنی خروج علیه امام معصوم. و در قاموس جمهوری اسلامی، یعنی نپذیرفتن حکومت اسلامی و تلاش برای سرنگونی آن؛ یعنی مخالفت با حاکمیت، حتی اگر این مخالفت از روی اندیشه، حقطلبی، و خواست مردم باشد.
در جهانی که حق مخالفت و حتی براندازی، در قالب کنشهای مدنی و مقاومت، به رسمیت شناخته شده، بسیار تأسفبار است که در کشوری با نام اسلام، جان انسانها با چنین اتهاماتی ستانده میشود.
جمهوری اسلامی خود را در جایگاه امام معصوم نشانده، و هر مخالفتی را، نه تنها مخالفت با نظام، بلکه مخالفت با خدا، پیامبر و اهلبیت تعبیر میکند.
این در حالیست که حکومت اسلامی، یک طرح انسانی و یک ایدهی بشریست، نه حقیقتی مقدس یا تغییرناپذیر.
چرا باید خود را مقدس بداند و سپس مخالفانش را اینچنین بیرحمانه از میان بردارد؟
مجازات اعدام، در ذات خود، نقض صریح حق حیات است و آثار اجتماعی و روانی ویرانگری بر جامعه میگذارد.
فراموش نکنیم که هموطنان دیگری چون پخشان عزیزی، ریشه مرادی و شریفه محمد، نیز در معرض اتهام «بغی» و خطر اعدام قرار دارند.
ایران پس از جمهوری اسلامی، کشوری دموکراتیک خواهد بود؛ نظامی انسانی، که اگر هم مجازاتی در آن تعریف شود، برای اصلاح جامعه است، نه انتقامگیری از شهروندان؛ نه سلب آزادی، نه گرفتن جان.»
#نه_به_اعدام #بغی #قتل_حکومتی #حسن_باقری_نیا #زندان_وکیل_آباد_مشهد #حکومت_دینی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فرزانه قرهحسنلو، زندانی سیاسی، که دوران حبس خود را در تبعید و در شهر مشهد میگذراند، طی نامهای از شرایط غیرانسانی بند ۵ زندان وکیلآباد از جمله گرمای شدید، نبود تهویه، ممنوعیت تردد، و فشار روانی شدید بر او، فاطمه سپهری و زهرا کهنهکار میگوید.
او در بخشی از این نامه نوشته است:
«از ۱۵ آذر (۱۴۰۳)، یعنی بیش از چهار ماه است که درِ این بند بهروی ما بسته شده و تردد کاملاً ممنوع شده است. اکنون با گرم شدن هوا، شرایط بسیار طاقتفرسا و غیرقابل تحمل شده است. گرمای شدید در فضا حاکم است و هیچگونه تهویه مناسبی وجود ندارد. اغلب اوقات نفس کشیدن برایمان دشوار است و بسته بودن در، فشار روانی زیادی به ما وارد کرده است.
با وجود اعتراضهای مکرر در این مدت، هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت انجام نشده و شرایط هر روز بدتر میشود.
برای برقراری یک تماس تلفنی، باید از سه در قفلزده عبور کنیم تا به اتاقکی بسیار کوچک و گرم با ابعاد حدود ۲ در ۲ متر برسیم؛ اتاقی بدون هیچگونه تهویه، در شلوغترین و بدترین نقطه زندان، با سر و صدای زیاد. تنها در آنجا میتوانیم با خانوادههایمان تماس بگیریم.
در ابتدا اعلام کرده بودند که درهای تمام بندها بسته خواهند شد، اما در حال حاضر تردد در همه بندها باز است و فقط بند ۵ همچنان بسته مانده. حتی برای خرید یک بطری آب باید مدت زیادی پشت در منتظر بمانیم تا اجازه خروج داده شود.
بارها گفتهایم که اینجا زندان نیست؛ اینجا شبیه اردوگاه اجباری آشویتس نازیهاست. ما بیآنکه جرمی مرتکب شده باشیم، در بدترین شرایط ممکن نگه داشته میشویم.
اگر درِ بند باز نشود، ناچار خواهیم بود که تماسهای تلفنی و ملاقاتها را قطع کنیم و در صورت تداوم این وضعیت، دست به اعتصاب غذا خواهیم زد. زیرا در چنین شرایطی، خوردن یا نخوردن غذا برای ما تفاوتی ندارد. ما در فشار روانی و شرایط غیرانسانی طاقتفرسایی به سر میبریم.
متأسفانه تمام این فشارها فقط بر ما سه نفر—من، فاطمه سپهری و زهرا کهنهکار (سپند آذر)—تحمیل میشود. حتی سایر زندانیان نیز به این رفتار ناعادلانه و تبعیضآمیز اعتراض کردهاند.»
او در بخش دیگری از این نامه، با اشاره به موضوع مذاکره دولت آمریکا با ایران، حکومت جمهوری اسلامی را فاقد مشروعیت و فاقد شایستگی برای مذاکره به عنوان نماینده مردم ایران دانسته و خواستار مذاکره با ملت ایران شده است. خانم قرهحسنلو نماینده خودشان را شاهزاده رضا پهلوی دانستهاند.
#بیانیه #فرزانه_قره_حسنلو #فاطمه_سپهری
#زهرا_کهنه_کار #بیانیه #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او در بخشی از این نامه نوشته است:
«از ۱۵ آذر (۱۴۰۳)، یعنی بیش از چهار ماه است که درِ این بند بهروی ما بسته شده و تردد کاملاً ممنوع شده است. اکنون با گرم شدن هوا، شرایط بسیار طاقتفرسا و غیرقابل تحمل شده است. گرمای شدید در فضا حاکم است و هیچگونه تهویه مناسبی وجود ندارد. اغلب اوقات نفس کشیدن برایمان دشوار است و بسته بودن در، فشار روانی زیادی به ما وارد کرده است.
با وجود اعتراضهای مکرر در این مدت، هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت انجام نشده و شرایط هر روز بدتر میشود.
برای برقراری یک تماس تلفنی، باید از سه در قفلزده عبور کنیم تا به اتاقکی بسیار کوچک و گرم با ابعاد حدود ۲ در ۲ متر برسیم؛ اتاقی بدون هیچگونه تهویه، در شلوغترین و بدترین نقطه زندان، با سر و صدای زیاد. تنها در آنجا میتوانیم با خانوادههایمان تماس بگیریم.
در ابتدا اعلام کرده بودند که درهای تمام بندها بسته خواهند شد، اما در حال حاضر تردد در همه بندها باز است و فقط بند ۵ همچنان بسته مانده. حتی برای خرید یک بطری آب باید مدت زیادی پشت در منتظر بمانیم تا اجازه خروج داده شود.
بارها گفتهایم که اینجا زندان نیست؛ اینجا شبیه اردوگاه اجباری آشویتس نازیهاست. ما بیآنکه جرمی مرتکب شده باشیم، در بدترین شرایط ممکن نگه داشته میشویم.
اگر درِ بند باز نشود، ناچار خواهیم بود که تماسهای تلفنی و ملاقاتها را قطع کنیم و در صورت تداوم این وضعیت، دست به اعتصاب غذا خواهیم زد. زیرا در چنین شرایطی، خوردن یا نخوردن غذا برای ما تفاوتی ندارد. ما در فشار روانی و شرایط غیرانسانی طاقتفرسایی به سر میبریم.
متأسفانه تمام این فشارها فقط بر ما سه نفر—من، فاطمه سپهری و زهرا کهنهکار (سپند آذر)—تحمیل میشود. حتی سایر زندانیان نیز به این رفتار ناعادلانه و تبعیضآمیز اعتراض کردهاند.»
او در بخش دیگری از این نامه، با اشاره به موضوع مذاکره دولت آمریکا با ایران، حکومت جمهوری اسلامی را فاقد مشروعیت و فاقد شایستگی برای مذاکره به عنوان نماینده مردم ایران دانسته و خواستار مذاکره با ملت ایران شده است. خانم قرهحسنلو نماینده خودشان را شاهزاده رضا پهلوی دانستهاند.
#بیانیه #فرزانه_قره_حسنلو #فاطمه_سپهری
#زهرا_کهنه_کار #بیانیه #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
از پشت میلههای زندان،۴: زمانی که جنایت برای حفظ نظام، واجب شد
«اگر بخواهیم دلیل اصلی این حجم از سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و حتی آزار خانوادههای این عزیزان را درک کنیم، باید به جمله از رهبر جمهوری اسلامی رجوع کنیم. «حفظ نظام از اوجب واجبات است». خمینی – اولین رهبر جمهوری اسلامی – برای حفظ و بقای حکومت دینی با اوجب واجبات قلمداد کردن امر حفظ حکومت این مسئله را به ستون اصلی دین حکومتی تبدیل کرد. او با صراحت تاکید کرد که برای حفظ حکومت روحانیت به رهبری ولایت فقیه حتی میشود توحید را تعطیل کرد؛ این اصل ایدئولوژیک هر جنایتی را به بهانه حفظ نظام برای حکومت مباح کرد…».
این برنامه بازآفرینی هنری نامه آرش صادقی، کنشگر حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق بود از پشت میلههای زندان.
نامهای که در اردیبهشت ۱۴۰۰ خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
این نامه توسط هنرمند گرامی زیبا شیرازی بازخوانی شده است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_arash-sadeghi/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=y7lKlMfn6dM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/n23jtzn2dsta
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آرش_صادقی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
«اگر بخواهیم دلیل اصلی این حجم از سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و حتی آزار خانوادههای این عزیزان را درک کنیم، باید به جمله از رهبر جمهوری اسلامی رجوع کنیم. «حفظ نظام از اوجب واجبات است». خمینی – اولین رهبر جمهوری اسلامی – برای حفظ و بقای حکومت دینی با اوجب واجبات قلمداد کردن امر حفظ حکومت این مسئله را به ستون اصلی دین حکومتی تبدیل کرد. او با صراحت تاکید کرد که برای حفظ حکومت روحانیت به رهبری ولایت فقیه حتی میشود توحید را تعطیل کرد؛ این اصل ایدئولوژیک هر جنایتی را به بهانه حفظ نظام برای حکومت مباح کرد…».
این برنامه بازآفرینی هنری نامه آرش صادقی، کنشگر حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق بود از پشت میلههای زندان.
نامهای که در اردیبهشت ۱۴۰۰ خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
این نامه توسط هنرمند گرامی زیبا شیرازی بازخوانی شده است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_arash-sadeghi/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=y7lKlMfn6dM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/n23jtzn2dsta
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آرش_صادقی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
از پشت میلههای زندان،۳: چه کسی حق گرفتن جان انسان را به حکومت میدهد؟
«اعدام یعنی ازمیانبردن مرز بین بودن و نبودن. قدمتی به تاریخ بشر دارد و انسانهای بسیاری بدین گونه… به دست همنوعان خود از صحنه روزگار محو شدهاند. با گسترش تمدن و تلاش انسان جهت پایاندادن به این پدیده شوم و غیرمتمدنانه بیش از ۱۴۰ کشور جهان اعدام را یا لغو کردهاند یا در ده سال اخیر حکم اعدام در آنها اجرا نشده. غمانگیز اینکه ایران نه تنها در میان این ۱۴۰ کشور نیست بلکه به تنهایی نیمی از کل اعدامهای ثبتشده در جهان را به خود اختصاص داده غمانگیزتر اینکه امیدی به توقف و برچیدهشدن چوبههای دار نیست اعدام به هردلیلی … فارغ از هر عنوانی که به یدک میکشد یک رویداد تلخ و ملالآور است چه کسی حق گرفتن جان انسان را به حکومت میدهد؟»
این بخشی از نامه حمزه سواری، زندانی سیاسی، از پشت میلههای زندان است. حمزه سواری لفته، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر کرج، در این نامه با عنوان «مسیر غلط اعدام و تبعات آن» درباره تداوم صدور احکام اعدام در جمهوری اسلامی نوشته است.
در این ویدیو اجرا و روایت زیبا شیرازی، خواننده و ترانهسرا، را میبینید که بر اساس نامهای است حمزه سواری در مهرماه ۱۴۰۰ در زندان نوشته است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_savari/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=r3blRRBIIW4
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/ft0lde04cmc1
#یاری_مدنی_توانا
#حمزه_سواری
#زندان
#زندانی
#اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
«اعدام یعنی ازمیانبردن مرز بین بودن و نبودن. قدمتی به تاریخ بشر دارد و انسانهای بسیاری بدین گونه… به دست همنوعان خود از صحنه روزگار محو شدهاند. با گسترش تمدن و تلاش انسان جهت پایاندادن به این پدیده شوم و غیرمتمدنانه بیش از ۱۴۰ کشور جهان اعدام را یا لغو کردهاند یا در ده سال اخیر حکم اعدام در آنها اجرا نشده. غمانگیز اینکه ایران نه تنها در میان این ۱۴۰ کشور نیست بلکه به تنهایی نیمی از کل اعدامهای ثبتشده در جهان را به خود اختصاص داده غمانگیزتر اینکه امیدی به توقف و برچیدهشدن چوبههای دار نیست اعدام به هردلیلی … فارغ از هر عنوانی که به یدک میکشد یک رویداد تلخ و ملالآور است چه کسی حق گرفتن جان انسان را به حکومت میدهد؟»
این بخشی از نامه حمزه سواری، زندانی سیاسی، از پشت میلههای زندان است. حمزه سواری لفته، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر کرج، در این نامه با عنوان «مسیر غلط اعدام و تبعات آن» درباره تداوم صدور احکام اعدام در جمهوری اسلامی نوشته است.
در این ویدیو اجرا و روایت زیبا شیرازی، خواننده و ترانهسرا، را میبینید که بر اساس نامهای است حمزه سواری در مهرماه ۱۴۰۰ در زندان نوشته است.
سایت:
https://tavaana.org/letters_from_prison_savari/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=r3blRRBIIW4
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/ft0lde04cmc1
#یاری_مدنی_توانا
#حمزه_سواری
#زندان
#زندانی
#اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
علی سپهری، در اینستاگرام نوشت:
«از تاریخ ۱۹ فروردین ۱۴۰۴، #محمدحسین_سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیلآباد مشهد، هیچگونه تماسی با خانواده نداشته است. او در آخرین تماس خود، نگرانی شدید خود را نسبت به وضعیت #فاطمه_سپهری در بند ۵ این زندان ابراز کرده بود. طی دو هفته گذشته، خانواده برای ملاقات هفتگی به زندان مراجعه کردهاند، اما موفق به دیدار با او نشدهاند. مسئولان زندان میگویند که او در اعتراض به وضعیت خواهرم در بند ۵، از تماس تلفنی و ملاقات کابینی با خانواده خودداری کرده است.
برادرم اکنون با گذشت نزدیک به ۲۰ ماه از بازداشت مجدد، همچنان در حبس بهسر میبرد. او پدر دو پسر ۱۰ و ۱۷ ساله است که حدود ۶ سال است از حضور پدر محروماند. وی از بیماریهای فشار خون بالا، آرتروز کمر و گردن رنج میبرد.
آخرین بار (۲۷ مهر ۱۴۰۲) که برادرم برای معاینه پزشکی از زندان به مراکز درمانی منتقل شد، سونوگرافی داپلر از شریانهای کاروتید (گردنی) او انجام شد. در شریانهای کاروتید داخلی در هر دو سمت راست و چپ، رسوب چربی و تنگی (آترواسکلروز) مشاهده شده است. میزان این تنگی در سمت راست حدود ۵۲ درصد، در سمت چپ حدود ۳۰ درصد، و در شریان کاروتید مشترک سمت چپ حدود ۲۹ درصد گزارش شده است.»
#محمدحسین_سپهری #بیانیه۱۴ #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«از تاریخ ۱۹ فروردین ۱۴۰۴، #محمدحسین_سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیلآباد مشهد، هیچگونه تماسی با خانواده نداشته است. او در آخرین تماس خود، نگرانی شدید خود را نسبت به وضعیت #فاطمه_سپهری در بند ۵ این زندان ابراز کرده بود. طی دو هفته گذشته، خانواده برای ملاقات هفتگی به زندان مراجعه کردهاند، اما موفق به دیدار با او نشدهاند. مسئولان زندان میگویند که او در اعتراض به وضعیت خواهرم در بند ۵، از تماس تلفنی و ملاقات کابینی با خانواده خودداری کرده است.
برادرم اکنون با گذشت نزدیک به ۲۰ ماه از بازداشت مجدد، همچنان در حبس بهسر میبرد. او پدر دو پسر ۱۰ و ۱۷ ساله است که حدود ۶ سال است از حضور پدر محروماند. وی از بیماریهای فشار خون بالا، آرتروز کمر و گردن رنج میبرد.
آخرین بار (۲۷ مهر ۱۴۰۲) که برادرم برای معاینه پزشکی از زندان به مراکز درمانی منتقل شد، سونوگرافی داپلر از شریانهای کاروتید (گردنی) او انجام شد. در شریانهای کاروتید داخلی در هر دو سمت راست و چپ، رسوب چربی و تنگی (آترواسکلروز) مشاهده شده است. میزان این تنگی در سمت راست حدود ۵۲ درصد، در سمت چپ حدود ۳۰ درصد، و در شریان کاروتید مشترک سمت چپ حدود ۲۹ درصد گزارش شده است.»
#محمدحسین_سپهری #بیانیه۱۴ #زندان_وکیل_آباد_مشهد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، نسبت به اجرای حکم اعدام محسن لنگرنشین هشدار داد و خواهان اعتراض همگانی به حکم اعدام شد:
«درود بر دوستان،
چهارشنبه هفته گذشته، دادستان تهران به همراه جمعی از مقامات قضائی به زندان قزلحصار آمدند. هرچند دادستان جسارت رویارویی مستقیم با زندانیان سیاسی واحد چهار را نداشت، اما قناعتکار، رئیس دادسرای امنیت، نیری، دادیار ناظر زندانیان و شماری از مقامات زندان به بند سیاسی واحد چهار وارد شدند.
حضور سرزده این مقامات چنان کمسابقه بود که بلافاصله در ابتدای دیدار به آنان گفتم: «با توجه به شرایط موجود در قزلحصار و تعداد بالای زندانیان محکوم به اعدام، این حضور شما بیش از آنکه مایه دلگرمی باشد، موجب نگرانی ماست و بیم آن میرود که برنامه اجرای گسترده احکام اعدام در پیش باشد.» که البته آقایان این نگرانی را رد کردند.
شرح مذاکرات تلخ و بیسابقهای که در ادامه این دیدار رخ داد، در فرصتی دیگر ارائه خواهد شد.
و اینک پیرو، حضور هفته گذشته مقامات قضائی نگرانی ما نسبت به پنهانکاری مسئولان و عزم آنها برای اجرای حکم غیرانسانی اعدام آقای #محسن_لنگرنشین افزایش یافته است.
بهویژه با توجه به روند رسیدگی مبهم به پرونده ایشان و اعتصاب زندانیان در دهها زندان کشور علیه اعدام، ضروری است فریاد اعتراض و دادخواهی محسن لنگرنشین و خانواده ایشان را بلندتر کنیم.
#احمدرضا_حائری
#زندان_قزلحصار
تاریخ: ۱۴۰۴/۲/۹»
#احمدرضا_حائری #محسن_لنگرنشین #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«درود بر دوستان،
چهارشنبه هفته گذشته، دادستان تهران به همراه جمعی از مقامات قضائی به زندان قزلحصار آمدند. هرچند دادستان جسارت رویارویی مستقیم با زندانیان سیاسی واحد چهار را نداشت، اما قناعتکار، رئیس دادسرای امنیت، نیری، دادیار ناظر زندانیان و شماری از مقامات زندان به بند سیاسی واحد چهار وارد شدند.
حضور سرزده این مقامات چنان کمسابقه بود که بلافاصله در ابتدای دیدار به آنان گفتم: «با توجه به شرایط موجود در قزلحصار و تعداد بالای زندانیان محکوم به اعدام، این حضور شما بیش از آنکه مایه دلگرمی باشد، موجب نگرانی ماست و بیم آن میرود که برنامه اجرای گسترده احکام اعدام در پیش باشد.» که البته آقایان این نگرانی را رد کردند.
شرح مذاکرات تلخ و بیسابقهای که در ادامه این دیدار رخ داد، در فرصتی دیگر ارائه خواهد شد.
و اینک پیرو، حضور هفته گذشته مقامات قضائی نگرانی ما نسبت به پنهانکاری مسئولان و عزم آنها برای اجرای حکم غیرانسانی اعدام آقای #محسن_لنگرنشین افزایش یافته است.
بهویژه با توجه به روند رسیدگی مبهم به پرونده ایشان و اعتصاب زندانیان در دهها زندان کشور علیه اعدام، ضروری است فریاد اعتراض و دادخواهی محسن لنگرنشین و خانواده ایشان را بلندتر کنیم.
#احمدرضا_حائری
#زندان_قزلحصار
تاریخ: ۱۴۰۴/۲/۹»
#احمدرضا_حائری #محسن_لنگرنشین #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
عدم رسیدگی پزشکی در زندان بهبهان جان مهدی علیرضایی را گرفت
طبق گزارش دریافتی؛ مهدی علیرضایی زندانی محبوس در زندان بهبهان دیشب پنجشنبه ۱۴۰۴/۲/۱۱ با مراجعه مکرر به پشت هشتی زندان بهبهان وضعیت وخیم جسمی خود را اعلام کرد بود که با بی اعتنایی مسئولان زندان و بهانه نبود پزشک در بهداری زندان مواجه شد. چند ساعت در حیاط زندان بهبهان از درد و رنج بسیار، ناله سر میداد و امروز متاسفانه بر اثر عدم رسیدگی درمانی، در زندان بهبهان جان خود را از دست داد.
بنا به گزارشات رسیده شب حادثه، شیفت دو تن از پرسنل بداخلاق بهبهان(مدیر داخلی مشتاقی و آقاجری) بوده است.
یک منبع مطلع میگوید مهدی علیرضایی از زندانیان سیاسی و مبارزان آزادیخواه سال ۹۸ بوده که زندانی اخیر وی ارتباطی با پرونده سیاسی گذشته او نداشته است اما در شهر بهبهان از مهدی علیرضایی به عنوان یک ورزشکار رزمی و مبارز آزادیخواه یاد میشود.
بنا به این گزارش، نبود پزشک درمانگاه در ساعات شبانه و جمعیت بالای زندانیان در زندان بهبهان و از طرفی محیط کوچک زندان بهبهان از جمله مشکلات در مدیریت این زندان به شمار میرود.
این چندمین مورد از مرگ زندانیان در زندان بهبهان به شمار میرود و مسئولین قضایی بهبهان نیز با برخوردهای سختگیرانه و فاقد تسهیلات و تخفیفات نسبت به زندانیان این شهر برخورد میکنند.
#زندان_بهبهان #مهدی_علیرضایی #بهبهان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی؛ مهدی علیرضایی زندانی محبوس در زندان بهبهان دیشب پنجشنبه ۱۴۰۴/۲/۱۱ با مراجعه مکرر به پشت هشتی زندان بهبهان وضعیت وخیم جسمی خود را اعلام کرد بود که با بی اعتنایی مسئولان زندان و بهانه نبود پزشک در بهداری زندان مواجه شد. چند ساعت در حیاط زندان بهبهان از درد و رنج بسیار، ناله سر میداد و امروز متاسفانه بر اثر عدم رسیدگی درمانی، در زندان بهبهان جان خود را از دست داد.
بنا به گزارشات رسیده شب حادثه، شیفت دو تن از پرسنل بداخلاق بهبهان(مدیر داخلی مشتاقی و آقاجری) بوده است.
یک منبع مطلع میگوید مهدی علیرضایی از زندانیان سیاسی و مبارزان آزادیخواه سال ۹۸ بوده که زندانی اخیر وی ارتباطی با پرونده سیاسی گذشته او نداشته است اما در شهر بهبهان از مهدی علیرضایی به عنوان یک ورزشکار رزمی و مبارز آزادیخواه یاد میشود.
بنا به این گزارش، نبود پزشک درمانگاه در ساعات شبانه و جمعیت بالای زندانیان در زندان بهبهان و از طرفی محیط کوچک زندان بهبهان از جمله مشکلات در مدیریت این زندان به شمار میرود.
این چندمین مورد از مرگ زندانیان در زندان بهبهان به شمار میرود و مسئولین قضایی بهبهان نیز با برخوردهای سختگیرانه و فاقد تسهیلات و تخفیفات نسبت به زندانیان این شهر برخورد میکنند.
#زندان_بهبهان #مهدی_علیرضایی #بهبهان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech