🎗 به بهانه‌ی ۲۵ نوامبر؛ روز جهانی ستیز با بدرفتاری با زنان (منع خشونت علیه زنان)


🎗 هنگامی که از یک زن در برابر بدرفتاری پشتیبانی کنید، او برای یک روز آسایش خواهد داشت. ولی اگر با بدرفتاری با زنان بستیزید، آن زن برای همیشه آسوده خواهد بود.


🎗 بدرفتاری ژادمَند(خشونت جنسی، مبتنی بر جنسیت) یک زبانزد(اصطلاح) چتری است که دیدگاه رَوامَندِ(رایجِ) بدرفتاری با زنان را هم در بر‌ می‌گیرد، ولی تنها به آن کِرانمَند(محدود) نمی‌شود. بدرفتاری ژادمَند به هر گونه‌ای از بدرفتاری آشکار یا پنهان گفته می‌شود که پایه‌ی ژادیک(جنسی، جنسیتی) دارد.


🎗 یکی از باورهای نادرست این است که بدرفتاری‌ها در یک گستره‌ی(محدوده‌ی) سراسر ویژگانی(کاملا خصوصی) برآیند و پیامدی بر گستره‌های(حوزه‌های) همگانی(عمومی) ندارد. باورهای جاافتاده‌ی بسیاری در فرهنگ ما هستند که باید از آن‌ها آشنازدایی شود.


🎗 #نه_به_بدرفتاری_با_زنان
🎗 بازنویسی به پارسی: #مجید_دری

🎗 @AdabSar

🎗 به دنبال برآورد هزینه‌های بدرفتاری با زنان که در بسیاری از کشورهای جهان انجام گرفته، روشن است که کامیابی در برابر بدرفتاری‌های ژادمَند(جنسیتی) در گرو روش‌ها و راهبردهایی است که توانمندی زنان را افزایش دهد، تنگدستی که چهره‌ای زنانه دارد کاهش یابد، زنان از پشتیبانی داتیک(قانونی) درباره‌ی بدرفتاری در خانواده و هازمان(جامعه) بهره گیرند، هازمان برای زنان و همکاری ترازداری(اقتصادی) و هَمبودی(اجتماعی) هموار شود، پشتیبانی‌های هَمبودی، روانی و تَنیِ(جسمی) بایسته به آنان پیشنهاد شود، با کودک‌آزاری پیگیرانه برخورد و پیشگیری شود[در دات‌های(قوانین) بسیاری از کشورها دیدنِ بدرفتاری و خاموش ماندن، خود بدرفتاری و کودک‌آزاری به‌شمار می‌آید] و کارزارهای گسترده‌ی سراسری و هدفمند با پشتیبانی و سرمایه‌گذاری کشورداران(دولت‌ها) در راستای فرهنگ‌سازی و رویارویی با نگرش‌ها و باورهای کهنه و پوسیده، برای کم‌رنگ‎کردن و زدودن فرهنگ بدرفتاری برپا شود.


🎗 نویسنده: #الهه_امانی
🎗 برگردان به پارسی: #مجید_دری

🎗 #نه_به_بدرفتاری_با_زنان
🎗 @AdabSar

🍁🔥 آذرگان؛ جشن روشنی و آشکارگی
✍ #میرجلال_الدین_کزازی


«آذر روز» که برابر است با نهمین روز از این ماه، روزی است که ایرانیان کهن #جشن_آذرگان را در آن برمی‌گذارده‌اند.
هنوز نیز زرتشتیان آن را برمی‌گذارند. این جشن برپایه‌ی هم‌نامی نام روز با نام ماه برگزار می‌شده که در ایران هنجاری فرهنگی و پایدار بوده است. از آن روی که پاره‌ای از نام روزهای سی‌گانه ماه با نام روز برابر می‌افتاده است، نیاکان ما این هم‌نامی را خجسته می‌داشته‌اند و به فال نیک می‌گرفتند و جشنی در آن می‌آراسته‌اند. از دیگر سوی بیشینه‌ی جشن‌های ایرانی سرشتی آیینی و باورشناختی داشته است. #آذرگان نیز در شمار همین‌گونه از جشن‌ها جای می‌گیرد.

آذر یا آتش بر درازنای تاریخ ایران همواره نزد ایرانیان گرامی بوده و ارزشی آیینی داشته است. ناگفته روشن است و آشکار که آنچه ایرانیان آن‌ را بزرگ می‌دارند، پرتو و فروغ آتش است که در پاره‌ای از دیگر سامانه‌های باورشناختی جهان نیز ارج و ارزی بسیار دارد.
در آیین زرتشتی مانند دیگر آیین‌های ایرانی، این ارزش فزون‌تر است و فراتر. نزدیک‌ترین آفریده به اهورامزدا در باورشناسی زرتشتی آتش است.

در بُنْدهِش که دفتری است کهن به زبان پهلوی آمده است که آتش اندیشه اورمزد است. زیرا آتش مانند خورشید نماد روشنی و آشکارگی است. جشن آذرگان نیز بر همین بنیاد باورشناختی استوار شده است. زرتشتیان در این جشن به آتشکده می‌رفته‌اند، ایستاده بر گرد آتش جاویدان سپند(مقدس)، سرود نیایش می‌خوانده‌اند و بدین سان فروغ و روشنایی را گرامی می‌داشته‌اند.
به هنگام بازگشت از آتشکده نیز اخگری از آن آتش پاک و ناب را برمی‌گرفته‌اند و می‌کوشیدند که فرونمیرد و خاموشی نگیرد.
هنگامی که به خانه می‌رسیده‌اند با آن اخگر آتش زمستانی را می‌افروخته‌اند تا از گزند و آسیب تاریکی و سرما که در چشم ایرانیان پدیده‌هایی زیان‌بار و اهریمنی شمرده می‌شود، برکنار و به ‌زنهار بمانند.

🍁🔥 @AdabSar

🔥🍁 جشن آذرگان؛ نماد گرمی و روشنی خانه‌ها


این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 «جشن آذرگان» یکی از جشن‌های آتش در ایران باستان در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در برگزار می‌شد. «آذر» به چمار (معنی) آتش است و در ایران باستان ایزد آذر نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. جشن آذرگان از جشن‌های بزرگ و گرامی ایران بود. آتش یکی از چهار آخشیج (عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 «ابوریحان بیرونی» نوشته است که زرتشت این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده و در آن نیایش، آفرینگان خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند و آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند و تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند (مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک (کتاب) «بندهش» هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و گل آذرگون که به آن آذریون و گل آتشین هم می‌گویند از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن ایزد آتش است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان (آذربایجان) از آتش گرفته شده زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.
امروز جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان، سده و چهارشنبه‌سوری جشن‌های آتش در ایران هستند.


🔥🍂 فرتور (عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F
🔥🍂 با واژه‌ی «آذر» آشنا شوید:
T.me/AdabSar/7491


✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_آذرگان #آذرگان


🔥🍂 برگرفته از:
- یسنا
- یشت‌ها «ابراهیم پورداود»
- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی «خسرو قلی‌زاده»
- زروان «فریدون جنیدی»
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»

🔥🍁 @AdabSar

🔥🍁 نهم آذر جشن آذرگان جشن پاکی، آگاهی و روشنی‌بخشی همایون باد.


به نام خداوند کیوان و هور
سخن آرَمَت نو از این جشن و سور

پس از کار و کردارِ فرخ‌سرشت
که شد جایگاهش سرای بهشت

همان آفریدون که دادارِ پاک
بدادش توان بر سر اَژدَهاک

پس از جشن فرخنده‌ی مهرگان
که شادی به بار است با سد (صد) نشان

بیامد ز دشتی یلی پُرخِرَد
بیاورد جشنی که اندر خورَد

روان و خِرَد پاک و هم مینوی
ز زردشت باید که آن بشنوی

بیامد بیاراست در ماه تَش
فروزان و برپا و پیروزه‌وش

بگفتا: گرایید ز آتش به مِهر
زدایید تاریکی از جان و چِهر

سرای سپنجی گهِ کینه نیست
رهِ رستگاری جز اندیشه نیست

از آن چار عنصر* که ایرانیان
به باور بیاورده اندر میان

به روز نهم آتش افروختند
دل از هر تباهی فرودوختند

ز گل‌ها بکرد او یکی را گزین
سواری همه زرّ زیبا به زین

بنامید: گردان سوی آفتاب
همه جان او چشم و روشن به تاب

چو بیند ستاره به شب در فراز
که دم بَرزَند زآسمان هم به ناز

به زیر افکنَد چشم و در دل دژم
همه چشم گریان به درد از ستم

نهان دیده بیدار تا بامداد
دهد آفتابش دگر جان و داد

دلش برفروزد چو جان هم به مِهر
شود هستی‌اش یکسره چشم و چِهر

بخواند به هستیِ خود این سرود
به عشق و به مِهر و به ایران درود


🍁🔥 سراینده و فرستنده #زهرا_عیدی
#چکامه_پارسی #جشن_آذرگان #آذرگان


*عنصر: تنها واژه‌ی بیگانه
🍁🔥 @AdabSar

چنین بود تا بود چرخِ بلند
به انْدُه چه داری دلت را نژند

چه گویی چه جویی چه شاید بُدَن
بر این داستانی نشاید زدن

روانت گر از آزْ فرتوت نیست
نشست‌‌‌ِ تو جز تنگ‌‌تابوت نیست

اگر مرگ دارد چنین طبعِ گرگ
پر از می یکی جام خواهم بزرگ
#شاهنامه_فردوسی

امید که:
همیشه روان تو تابنده باد


گزینش: #جعفر_جعفرزاده
خوش‌نویسی: سعید خادمی
#چکامه_پارسی
@AdabSar

‌
او گه لب می بوسد و گه من لب وی
او مست ز می گردد و من مست ز وی


#علی_اکبر_شیدا
#چکامه_پارسی

🥂💋 @AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻دِرام= Drame، اندوهبار، اندوه، زیستواره
🔻دِراماتیک= Dramatic ،Dramatique، زیستواریک
🔻مِلودِرام= Melodrame، خُنیاوَشت


🔺زیستواره(درام) نمایشنامه یا داستانی است که دستمایه‌ی آن غم‌انگیز و شادی‌بخش باشد (فرهنگ #دهخدا)

🔺خُنیاوَشت(مِلودِرام) نمایش یا داستانِ همراه با خُنیا(موسیقی)، وَشت(رقص) و آواز است که پایان بدی نداشته باشد(فرهنگ دهخدا)


✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#درام #دراماتیک #ملودرام
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

🌠 استوره رازآلود است


استوره رازآلود است. باشندگان سپنجی را آن توان نیست تا رازِ استوره بگشایند. سخن‌سُرا نیز تا آنجا که با استوره هم‌آماج است از راز می‌گوید نه از گشودن راز. راز سپیدی موی زال را نمی‌توان با خِرد گشود. هر تارِ موی زال با زبانی ناآشنا و مینوی از پیریِ زمان می‌گوید. استوره همان پرِ سیمرغ است. استوره پشمینه‌ای است بر تن در دالان‌های سرد هستی. استوره هم سِپر است هم ژوبین در جهانی که هر دَم با آدمی سرِ ستیز دارد. استوره بی‌آغاز و بی‌فرجام است. استوره هم‌آشیان زمان است. نه آن شبی که تهمینه پریوَشانه با رستم هماغوشی می‌کند، می‌گذرد؛ و نه آن دَمِ دریده شدن بَرِ سهراب با سبک تیغِ رستم. زمان بر استوره نمی‌گذرد. تاریخ می‌میرانَد، استوره رویین تن است. همه‌ی زنانِ تاریخ می‌میرند، گردآفرید می‌ماند. استوره است که مهر را بالای البرز می‌نشانَد، به او ده هزار چشم می‌بخشد و نگاهبان سرزمین‌های آریایی‌اش می‌سازد. خدایان در سپهرِ استوره است که جاودانه می‌زیند. با استوره است که مهر و کین چم می‌یابد. با استوره است که چمِ سرزمین، میهن، درفش، جنگ و آشتی را درمی‌یابیم. در پناه استوره است که آغاز و فرجامِ زندگیِ رازآلود سپری می‌گردد. جهانِ بی‌استوره، شوره‌زاری ست که دیگر کس در آن نتوانَد زیست. استوره رازآلود است چراکه پژواکِ راستینِ زندگی ست.


#خسرو_یزدانی
#پیام_پارسی
🌠 @AdabSar

✂️💭 شما گوناگونیِ گوارا و پرمایه‌ی پایان‌ناپذیرِ گیتی را می‌ستایید. از گل سرخ نمی‌خواهید بوی بنفشه بدهد. پس چرا روان آدمی، این ارزشمندترین دارایی، باید تنها به یک گونه هستی داشته باشد؟
من شوخ هستم ولی دادیک (قانون) به من دستور می‌دهد که نرمش‌ناپذیر بنویسم. من بی‌پروا هستم ولی رَستَک (قانون) به من فرمان می‌دهد تا در نوشتن باسپاد (محافظه‌کار) باشم.

خاکستری! خاکستری تنها رنگ آیینی آزادی است.
هر چکه شبنمی که خورشید بر آن می‌تابد با بازیِ پایان‌ناپذیر رنگ‌ها می‌درخشد ولی خورشید مینوی (معنوی) با همه‌ی گونه‌‌گونی آدمیان و همه‌ی آنچه که شید (نور) آن را باز می‌تاباند باید خاکستری را تنها رنگ آیینی را بسازد!
دیسه‌ی سرشتین (شکل ذاتی) روان سرخوشی و شید است ولی شما سایه را به تنها نمود (تجلی) درخور دگرانده‌اید (تبدیل کرده‌اید)؛ بر جان باید جامه‌ی سیاه پوشاند هرچند در میان گل‌ها نمی‌توان گل سیاه یافت!

گوهرِ جان همیشه راستین است ولی شما از این سرشت چه می‌سازید؟ فروتنی یا سرخوردگی؟
گوته می‌گوید تنها واماندگان سرخورده هستند و شما می‌خواهید روان را چنین هَستار (موجود) بی‌سروپایی گردانید!


✍ «کارل مارکس»
برگردان به #پیام_پارسی : «ادب‌سار»


پی‌نوشت: کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۸۷ خورشیدی روز سیزدهم آذر را به نام روز پیکار با سخن‌بُری (سانسور) برگزید.

✂️💭 @AdabSar

‌
عشق او ما را گرفت از چنگ ديگر دلبران
تن برون برديم از اين ميدان ولی جان باختيم


#محتشم_کاشانی
#چکامه_پارسی

@AdabSar

‌
بمان خرم ای خاک مینوسرشت
که در چشم ما خوشتری از بهشت

تو را از دل و جان پرستنده‌ایم
روان را به مهر تو آکنده‌ایم


#رهی_معیری
#چکامه_پارسی

💚🤍♥️ @AdabSar

📜 حکم انتصاب دکتر ... به سمت رییس مرکز مطالعات مبدل‌های حرارتی امضا شد.


🖋📖 #برگردان_به_پارسی


📜 دستورنامه‌ی بَرگُماری* دکتر* ... به فَرنِشینی پژوهشگاه واگَردان‌های گرمایی پاینام/دستینه شد.


📜 پی‌نوشت:
* بَرگُماری (انتصاب) در برابر برکناری است.
* واژه‌ی اروپایی «دکتر» با واژه‌ی ایرانی «دستور» و تازی «وزیر» هم‌ریشه است.


✍ #حمیدرضا_طلایی

✒️📜 @AdabSar

به فرهنگ یازد کسی کش خرَد
بوَد روشن و مردمی پرورَد

سرِ مردمی بردباری بوَد
چو تندی کند تن به خواری بوَد

هر آن‌کس که گشت اِیْمِن او شاد شد
غم و رنجْ با اِیْمِنی باد شد

توانگرتر آن کو دلی راد داشت
درَم گِردکردنْ به دلْ باد داشت
#شاهنامه_فردوسی

امیدم این که:
همه نیکی اندر گمان تو باد


گزینش: ##جعفر_جعفرزاده
خوش‌نویسی: سعید خادمی
#چکامه_پارسی
@AdabSar

‌
‏ای سرزمین!
کدام فرزندان
در کدام روزگار
تو را آزاد، آباد و سربلند
با چشمان باور خود خواهند دید؟

ای مادر ما ایران!
جان زخمی تو
در کدام روز هفته بِه شدنی است؟
چشمان ما به راه بهروزی تو سپید شد
ای ما پیشکش رستگاری تو!


#محمود_دولت_آبادی
برگردان شده به #پیام_پارسی

💚🤍♥️ @AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻خشن= تندخو، سخت‌رو، درشت‌رو، ستیزه‌جو، خشمگین، ناهموار، ناهنجار، ناتراشیده، پَرغونه، زُفت، کدر(مانیک بنیادین)

🔻خشونت= درشتی، درشتخویی، درشت‌رویی، تندخویی، سخت‌رویی، ستیزه‌جویی، خشمگینی، پرخاشگری، بدرفتاری

✍نمونه:
🔺با خشونت و اخلاق‌های خشن چگونه مقابله کنیم؟
با تندخویی و رفتارهای تندخویانه چگونه رویارویی کنیم؟

🔺خشونت در رابطه از کجا می‌آید؟
پرخاشگری در پیوند از کجا می‌آید؟

🔺برخورد خشونت‌آمیزی داشت=
برخورد ستیزه‌جویانه‌ای داشت

🔺شخص خشنی است=
آدم خشمگینی است
تَنوم درشت‌رویی است


✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#خشن #خشونت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

🔲 دنباله‌ی واژه‌های پارسی در زبان تازی


▪️صابون = از پارسی سابون، سابیدن، ساباندن
▫️ صاج = از پارسی saj ساج، گیلکی، تبرستانی، نان تابه، پهنه‌ای آهنی برای نان‌پزی
▪️ صاخِره = از پارسی ساغر sayar پیاله‌ی شراب‌خوری
▫️ صادّه = از پارسی ساده sade بی‌آرایش

▪️ صارُوج = از پارسی saru، ساروگ، همان آهک است که با سفیده‌ی تخم مرغ و چیزهای دیگر درآمیزند
▫️ صاغَر، صاغرهْ = از پارسی ساغر، پیاله، جام، ساتگی
▪️ صاق = از پارسی ساگ sag، بخشی از اندام مچ پا تا زانو
▫️ صایح = از پارسی سایه saye، از اوستایی sao-ya

▪️ صاهور = از پارسی شاهورد، هاله ماه، شایوَرد، سابوَد، خَرمَن ماه
▫️ صباغ = از پارسی سِباغ، نان خوروش، رنگ
▪️ صَبَث = از پارسی سَبَد
▫️ صبَر = از پارسی سبَر، شبَر، اَدوی، شبیار، گیاهی دارویی

▪️ صبِهبَد = از پارسی سپهبُد
▫️ صَت از پارسی سد (صد)، اوستایی sata، این واژه در زبان تازی ریشه ندارد ولی در اوستایی کاربرد فراوان دارد satayanaبه مانیک یک‌سد بار و satayare که پیوندی است از سد و سال
▪️ صُتُیّه = از پارسی چاتو، تناب دار زدن، چادر و جامه‌ی یمنی
▫️ صِدی، صدا = از پارسی سدا (آواز، بانگ، وَنگ)، دنگ

▪️صَدَق = از پارسی سَدَه، شماره‌ی ۱۰۰
▫️ صِدّیق = از پارسی سدیگ، راست گوی، از پایه‌های پنجگانه‌ی دین مانی
▪️ صراط = از پارسی سَرات، پلی بین بهشت و دوزخ، راه، گُدار


🔲 @AdabSar
دنباله دارد


📜 بازخن‌ها:
۱- فرهنگ دانشگاهی عربی-پارسی از المنجد الابجدی، نوشته‌ی لویس معلوف، برگردان احمد سیاح، چاپ پخش فرحان
۲- معجم المعربات، محمد التنوجی
۳- وام‌واژه‌ها در زبان عربی، شهاب‌الدین احمد خفاجی مصری، ترجمه حمید طبیبیان
۴- فرهنگ ریشه شناسی زبان پارسی، مصطفا پاشنگ

✍ گردآوری: #بزرگمهر_صالحی
#واژه_های_پارسی_در_زبان_عربی


🔲 @AdabSar

‌
۲۱ آذر ۱۳۲۵ روز رهایی آذرآبادگان، روزی بود که یگان‌های ارتش ایران در میان شور و شادی مردم به تبریز و ارومیه پای نهادند و استان‌های بالایی ایران را از چنگ استالین و مزدورانش بیرون آوردند.
۲۱ آذر روز جشن میهنی نام‌گذاری شد و از سال ۱۳۲۵ همه‌ساله در آن روز به یاد رهایی #آذرآبادگان و بازگرداندن آن به سرزمین مادری جشن گرفته شد. نه تنها ایرانیان باید پیوسته به یاد این روز باشند که همه‌ی کشورهای آزاده‌ی جهان نیز بایستی این رویداد بزرگ را به یاد سپرده و فراموش ننمایند.

💚🤍♥️ @AdabSar

‌
مُردم از درد و به گوش تو فغانم نرسید
جان ز کف رفت و به لب راز نهانم نرسید

آه ! آن روز که دادم به تو آیینه‌ی دل
از تو این سنگدلی‌ها به گمانم نرسید


#شفیعی_کدکنی
#چکامه_پارسی

@AdabSar 🌙

‌
٨٠ سال از درگذشت «میرزا حسن رشدیه» از چهره‌های برجسته‌ی آغاز آموزش نوین در ایران می‌گذرد.
رشدیه نخستین آموزشگاه‌های نوین را در تبریز، مشهد، گومِس (قم) و پیش‌ از ایران در تفلیس و ایروان بنیاد نهاد. او دومین آموزشگاه نوین پس از «دارالفنون» را هم در تهران برپا کرد. ولی همه‌ی این‌ آموزشگاه‌ها بیشتر با تازِش و تاراج زیان‌بار و خونین باسپادان (محافظه‌کاران)، گروه‌هایی از دین‌‌آموزانِ هیربَدستان‌ها ( طلبه‌های حوزه‌های علمیه) و برون‌نگران (قشریون) ویران می‌شدند ولی رشدیه از کارش دست برنمی‌داشت و برای نمونه در تبریز هفت‌بار از نو آموزشگاه باز کرد.
رشدیه از خانواده‌ای مینوی (روحانی) برخاسته بود ولی به‌جای رفتن به هیربَدستان، در بیروت، استانبول و قاهره در آموزشگاه‌های نوین خاوری (غربی) آموزش می‌دید. در ایران بر سر راه‌اندازی آموزش نوین دست و پایش تیر خورد و شکست. در گرماگرم نبرد بر سر دستوری (مشروطه) نیز از هّم‌وّندانِ برتر (اعضای ارشد) انجمن میکده، از گروه‌های آزادی‌خواه زمان بود.


بازنویسی به پارسی: #مجید_دری
#پیام_پارسی


فرتور: آموزشگاه رشدیه در تبریز

✨ @AdabSar