یاد عزیزانی که در خیابان‌های ایران، به دست رژیم سرکوبگر از ما گرفته شدند، همیشه با ماست. هرگاه تردید کنیم، خسته شویم یا ناامید شویم، کافی است به یاد آوریم که چه گل‌هایی پرپر شدند، چند خانواده برای همیشه داغدار شدند، و چقدر خون‌های پاک بر این خاک ریخته شد. این راه را برای آن‌ها ادامه می‌دهیم، برای آزادی، برای حقیقت، برای ایران.

صدای وفادار (وفا احمدپور) که همیشه برای ایران و برای آزادی خوانده روی این تصاویر ما را به ادامه راه فرامی‌خواند. راهی که روشن است راهی که الهام‌بخشان آن همین جان‌های شریف و آزاده‌ای است که نثار شدند.

ویدیو ارسالی مخاطبان


#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #برای_آزادی #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رویای آزادی، یاد جان‌های پاک

رویای آزادی، از آنِ مردمانی است که شب‌های تاریک را به امید طلوعی روشن سپری می‌کنند. رویای آزادی، نام هزاران دلی است که در تپش عشق به میهن، به خاک افتاد و خاموش شد، اما خاموشی‌شان نوید فریادی شد که هرگز نمی‌میرد.

در این سرزمین، نام‌هایی در دل تاریخ حک شدند؛ نه بر کتیبه‌های سنگی، که بر قلب‌های شکسته و نگاه‌های پر اشک. نام‌هایی که هر کدام ستاره‌ای بودند در شب‌های تاریک وطن، چراغی که به بهای خون، مسیر آینده را روشن کرد.

خدانور، که با دستانی بسته، پایکوبان به سوی جاودانگی رفت.
نیکا، که خنده‌اش را از او گرفتند، اما نامش جاودانه شد.
سارینا، که شور زندگی‌اش را در خیابان‌های اعتراض فریاد زد.
حنانه، که با گلوله‌ای بی‌رحمانه، آغوش مادرش را برای همیشه از دست داد.
حمیدرضا، که در کوچه‌های خیزش، نام خود را در تاریخ آزادی نوشت.
سیاوش، که ترانه‌اش ناتمام ماند، اما صدایش در خیابان‌ها تکرار شد.
ابوالفضل، که کودکانه‌هایش را با گلوله‌ای خاموش کردند.
مائده، که آسمان رویاهایش را با آتش و خون پوشاندند.
مهسا، که نامش آغاز فصلی نو شد.
یلدا، که اظهار پشیمانی نکرد.
حدیث که شور و شوق و امید به آزادی را به خیابان برد.
کیان، که رنگین‌کمانی شد در شب تار میهن...
میلاد، محسن، مجیدرضا، مریم...
و صدها و هزاران نام دیگر که سزاوار فردایی روشن بودند، فردایی که جشن بگیرند، بخندند، برقصدند، و در سایه‌ی هیچ دیکتاتوری نمانند.

آن‌ها نماندند، اما رویاهایشان باقی است. در هر فریاد، در هر سرود، در هر شعله‌ای که از خاکسترشان برمی‌خیزد.

روزی خواهد آمد که نامشان را نه با غم، که با افتخار بر زبان بیاوریم. روزی که آزادی در خیابان‌های وطن برقصد، مادران داغدار لبخند بزنند، و هیچ کودکی با ترس به آینده نگاه نکند.

آن روز، روز پیروزی رویایی است که به بهای جان‌های پاک خریدیم. آن روز، روز ایران است.

#برای_آزادی #برای_ایران #مهسا_امینی #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

امروز، پنجم اسفند ماه، روز مهندس است.
جاویدنام حسینعلی کیا کجوری ۲۳ ساله و دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و فناوری مازندران بود.
به گفته یکی از بستگانش، او عاشق سرود «ای ایران» بود.

سال گذشته، یکی از آشنایان او ضمن ارسال متن سرود ای ایران با دستخط حسینعلی کیا کجوری، نوشت:

«دستنوشته‌ای از حسینعلی به یادگار مانده است که برایتان می‌فرستم، برای اینروزها که دل‌هایمان بیشتر برای وطن می‌تپد.»

جاوید نام حسینعلی کیا در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، با گلوله جنگی در شهر نوشهر کشته شد.

حسینعلی کیا از اقوام حنانه کیا بود و هر دو در یک روز کشته شدند. در چهلم آن‌ها محمدرضا بالی لاشک از دوستان پدر حسینعلی کیا کشته شد.

این عزیزان برای آزادی و سعادت ایران و ایرانیان و اعتلای نام ایران کشته شدند و هرگز فراموش نخواهند شد.

#حسینعلی_کیا #برای_ایران #ایران #نوشهر #روز_مهندس #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

یلدا دهقانی از جوانان فعال میدانی در استان گیلان بود که بازداشت شده و مورد تعرض جنسی قرار گرفته بود.

او که از ایران خارج شده، این ویدیو از فعالیت‌های خود را منتشر کرده و نوشته:

به « صِدای مَن » گوش کن ناگفته ها دارم …
✌🏻✨


#زن_زندگی_آزادی #برای_آزادی #برای_ایران #یلدا_دهقانی #نه_به_جمهوری_اسلامی #انقلاب_ژینا #زندانیان_سیاسی_را_آزاد_کنید #مهسا_امینی #مرد_میهن_آبادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech