خلاصه سالی که بر جمهوری اسلامی گذشت

حوادث سال گذشته در یک نگاه! مرگ رئیسی و حسن نصرالله و اسماعیل هنیه و یحیی سنوار و ... تمام نماز میت‌هایی که خامنه‌ای خواند!
روبان‌های مستدام
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/islamic-republic-nasrallah-israel/

به نظر شما سال ۱۴۰۳ بر جمهوری اسلامی چگونه گذشت؟

#یاری_مدنی_توانا
#نوروز
#نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

نوروز در زندان: روایت مسیحا یوسف‌پور

مسیحا یوسف‌پور، فعال مدافع حقوق بشر و از اعضای «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» و «جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان» بود که از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۴ در بند ۳۵۰ زندان اوین محبوس بود و در این مدت دچار عارضه‌های جدی جسمی شد. او در این برنامه از حال و هوای نوروزهایی که در زندان تجربه کرده است می‌گوید.

این بخشی است از برنامه «زندان در ایران در هفته‌ای که گذشت» که ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ با حضور جمعی از کنشگران و زندانیان سیاسی و عقیدتی سابق در اتاق آموزشکده توانا در کلاب‌هاوس برگزار شد.

در سایت:
https://tavaana.org/norouzinprison_masiha/

در یوتیوب:

https://youtu.be/kBI45dYGQEU

در ساندکلاد:
https://soundcloud.app.goo.gl/byy3S

#یاری_حقوقی_توانا #زندان #نورز_در_زندان #نوروز
#مسیحا_یوسف_پور
@Tavaana_TavaanaTech

«درست بعد از برگزاری جشن‌های نوروزی در آرامگاه فردوسی و خیام و ... امروز این عکس را دیدم. جمهوری اسلامی از شادی ما ایرانیان واهمه دارد. ترس جمهوری اسلامی از گردآمدن ما دلیل موجهی هم دارد، حتمن یک بار دیگر شعارهای مردم را در روز گذشته بشنوید.
....»
پیام ارسالی از همراهان توانا

همانطور که در تصویر مشخص است آرامگاه خیام و عطار در نیشاپور تعطیل شده همچنین همراهان توانا خبر تعطیلی آرامگاه فردوسی در طوس را به ما اطلاع داده‌اند.
به نظر شما دلیل ترس جمهوری اسلامی از شادی ما ایرانیان چیست؟

به امید آزادی ایران و ایرانی

#یاری_مدنی_توانا
#نوروز
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

خامنه‌ای در سخنرانی نوروزی خود ادعا کرد:
«ملت ایران به نظام جمهوری اسلامی علاقه‌مند است.»

این سخنان خامنه‌ای کمتر از یک روز پس از شعارهای ایرانیان در لحظه تحویل سال در مراکز فرهنگی و تاریخی ایراد شده. ایرانیان روز گذشته شعارهایی علیه شخص خامنه‌ای و نظام جمهوری اسلامی سر دادند.

او با وقاحت تمام از زبان مردم ایران سخن می‌گوید و ادعا می‌کند که ایرانیان به نظام فشل و دیکتاتوری جمهوری اسلامی علاقه‌مند هستند.
پاسخ ایران و ایرانی اما روشن است!

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نوروز
@Tavaana_TavaanaTech

فرامرز اصلانی، هنرمند مردمی، همواره کنار مردم بود.

او در جریان تجمعات و راهپیمایی ایرانیان خارج از کشور در واشنگتن حضور پیدا می‌کرد و سخنرانی می‌کرد.
چند سال پیش هم به پویش «نه به جمهوری اسلامی» پیوست.

هنرمندی که انقلاب اسلامی، زندگی او را مثل بسیاری دیگر از هنرمندان دگرگون کرد و ناچار به مهاجرت شد.
سال گذشته در اولین روز فروردین، فرامرز اصلانی، ترانه‌سرا، خواننده و آهنگ‌ساز شهیر ایرانی، در سن ۶۹ سالگی در آمریکا درگذشت.

ای پرستوهای خسته، سرزمین پاکی‌ام کو؟

به یاد فرامرز اصلانی
ای صبا گر سوی ایرانم گذشتی خاک آن را غرق بوی نسترن کن

طرح از بهنام محمدی
https://tavaana.org/faramarz-aslani/

#فرامرز_اصلانی #کارتون #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

آخرین نوروز
برای زندانیان محکوم به اعدام
صدای آنها باشیم

عباس دریس پخشان عزیزی وریشه مرادی شریفه محمدی مجاهد کورکور و هزاران زندانی دیگر که صدایی ندارند

طرح از رضا عقیلی
بر اساس گزارش هرانا، جمهوری اسلامی در سال گذشته دست‌کم ۱۰۵۰ هزار و پنجاه انسان را اعدام کرده است.
جمهوری اسلامی بیشترین تعداد اعدام نسبت به جمعیت را بین کشورهای جهان دارا است.


https://tavaana.org/fa/Cartoon_LastNorouz

#نوروز
#نه_به_اعدام
#یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌ای از رضا محمد حسینی در حمایت از آرشام رضایی

آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.

هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامه‌ای به شرح زیر نوشته است:

«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،

دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،

در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزل‌حصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.

جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.

به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.

و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.

بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟

از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.

با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»

#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانواده جاویدنام مهسا موگویی، سفره هفت‌سین‌شان را بر سر مزار او گذاشتند و سرود ملی و میهنی «ای ایران» را طنین انداز کردند.

میلاد موگویی، ضمن انتشار این ویدئو، نوشت:

«بنام خدای بهار آفرین
بهار آفرین را هزار آفرین
به جمشید و آیین پاکش درود
که نوروز از او مانده در یادبود

جشن نوروز نشانه هویت ما ایرانیان است و پاسدار آیین پیشینیان و اجداد خود هستیم.
انتهای روز‌های سخت و سرد زمستان همیشه بهار منتظر است
به امید تغییرات بزرگ در سال جدید و بهاری که پیش روست
زمستان هرچقدر سخت و طاقت فرسا باشد نمیتواند جلوی رویش جوانه‌ها و تغییرات را بگیرد
هر آغازی پایانی دارد و زمستان هم میگذرد
غم عزیزان ما همچون خنجری در قلب ماست تا زنده‌ایم
اما همچنان استوار و سربلند نام آنها را فریاد میزنیم و افتخار میکنیم
که در افکار و رگهای ما عشق به وطن و امید و آزادگی جریان دارد
امیدواریم به روزهای روشن همراه با سلامتی و شادی برای ایران و ایرانیان»

#مهسا_موگویی #بانوی_سردار #نوروز۲۵۸۴ #نوروز_باستانی #جشن_ایرانی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سومین سالی است که مادر جاویدنام یوسف قنبرزادگان، سفره هفت‌سینش را بر سر مزار فرزند برومندش می‌گذارد.

او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

عزیز سفر کرده‌ی من
روزها رفت ولی یاد تو کمرنگ نشد، ۳ سال است که سفره‌ی هفت سینم بر سنگ مزارت میچینم و زندگیم مرگ تدریجیست و دلتنگی‌هایم ناتمام.
سال جدید باید برایمان سال پیروزی باشد.
خونت پایمال نمی‌شود قهرمان وطنم،
شیرمردم یوسف زیبایم، سال نو برایت در آسمان مبارک باد»


روایت یوسف را بخوانید:
من یوسف قنبرزادگان هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۱. بیست و چهار سالم بود، متولد۱۶ آذر ۱۳۷۷، فرزند یونس و اهل شهرستان داراب در استان فارس و ساکن شیراز بودم.

پدر و مادرم تو پزشکی قانونی جنازه منو ندیدن چون میخواستن آخرین تصویرشون از من خاطرات شیرین و چهره خندون تو دوران حیاتم باشه…


پیکر بیجون من در زادگاهم داراب تو بهشت مجتبی مظلومانه به خاک سپرده شد…خونه ابدی من طبقه دوم مزار پدربزرگ پدریم «یوسف فرزند فتحعلی» بود.

مراسم چهلم در تاریخ ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۱ بر سر مزارم برگزار شد و مراسم اولین سالگرد کشته شدنم در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۲ تو بهشت مجتبی بر سر مزارم بر پا‌‌شد.


هموطن من برای آزادی هممون جنگیدم و هزینه سنگینی که به بهای از دست دادن جونم تموم شد پرداخت کردم. اگه سکوت کنی روی خون من و جانباخته های راه آزادی پا گذاشتی، راهمو ادامه بده و اسمم رو بخاطر بسپار تا روز پیروزی وطن، تو جشن آزادی به جای منم شادی کن…💔

متن کامل روایت را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3pfvnhjk

#علیه_فراموشی #یوسف_قنبرزادگان #دادخواهی #نوروز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز سالگرد جان‌باختن جاویدنام حسین آل‌علی است.

حسین آل‌علی، معترض ۳۱ ساله، پس از مدتی که تحت تعقیب ماموران امنیتی بود، هفته آخر اسفند ماه با هجوم ماموران به سکونتگاهش در بندرعباس از طبقه چهارم ساختمان به پایین پرتاب شده و پس از یک هفته بستری شدن، روز یکم فروردین جان خود را از دست داد.
به گفته منابع نزدیک به خانواده آل‌علی، او در جریان خیزش انقلابی حضوری فعال در اعتراضات داشت و به دلیل تحت تعقیب بودن، دو ماه پایانی سال ۱۴۰۱ را به صورت مخفیانه زندگی می‌کرد.
مراسم خاکسپاری پیکر حسین آل‌علی روز پنجشنبه، سوم فروردین، در آرامستان سعدی شیراز برگزار شد.
حسین آل‌علی، شهروند اهل شیراز بود و در چند سال گذشته در بندرعباس سکونت داشت و در این شهر به کافه‌داری مشغول بود.
 
#حسین_آل_علی #مهسا_امینی #بندرعباس #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر زندانی سیاسی، بیژن کاظمی، سفره هفت‌سین خود را پشت دیوارهای زندان اوین گذاشت و سال نو را آنجا آغاز کرد.

«لحظه‌ی تحویل سال نو…
ما این سوی دیوارهای بلند اوین و عزیزان‌مان آن‌سو …
شما جه؟ شما انقلابی‌ها که از دیوار سفارت‌ها بالا می‌رفتید، شما برای دیدار عزیزان‌تان به بلاد کفر رفته‌اید یا آن‌ها برای دیدار شما به وطن‌شان آمده‌اند؟

"این وطن هرگز برای من وطن نبود"…»


بیژن کاظمی ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۳، بدون احضار یا اطلاع قبلی، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در کوهدشت لرستان بازداشت شده است.
او پس از سه روز بازداشت در سلول انفرادی بازداشتگاه اطلاعات خرم‌آباد، به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و شهروندی خود، از جمله تماس تلفنی و ملاقات با خانواده و وکلا، محروم است. همچنین، وکلای او هیچ‌گونه دسترسی به پرونده‌اش ندارند و پیگیری‌های مکرر خانواده در دادسرای امنیت اوین، دادسرای ناحیه ۲۷ تهران، دادسرای کوهدشت و مجتمع قضائی کچوئی نتیجه‌ای نداشته است.

به گفته‌ی مادر بیژن، ضابطین امنیتی هرگونه ارتباط پرونده‌ی او با ترور قاضی رازینی و قاضی مقیسه را تکذیب کرده‌اند، اما ابهام در روند پرونده و اطلاعات ضدونقیض دریافتی، نگرانی‌ها را بیشتر کرده است.

بیژن کاظمی، که پیش‌تر در فروردین ۱۳۹۹ نیز به اتهام امنیتی بازداشت و به سه سال و نیم حبس محکوم شده بود، دو سال از دوران محکومیتش را در زندان مرکزی خرم‌آباد، در میان مجرمان عادی گذراند و سپس با پابند الکترونیک آزاد شد.

بیژن از بیماری‌های متعددی که نتیجه‌ی حبس پیشین او در یکی از محروم‌ترین زندان‌های ایران است، رنج می‌برد و در چنین شرایطی، بی‌خبری از وضعیت او به‌شدت نگران‌کننده است.

مادر بیژن کاظمی چند روز پیش گفته بود:
"برای یک مادر، بر زبان آوردنش سخت است... خیلی سخت… من حتی نمی‌دانم که پسرم زنده است یا نه."

#بیژن_کاظمی
#صدای_بیژن_کاظمی_باشیم
#نوروز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وفا احمدپور، هنرمند معترض معروف به وفادار، به مناسبت فرا رسیدن نوروز، این ویدیو را منتشر کرده و نوشته:

«"عیدنوروز"
من تازمانی که هموطنای عزیزم پراز مشکل و تو شرایط بد اقتصادی هستن نمیتونم خوشحال باشم،چطور میتونم نسبت به دردوغم مردم بی تفاوت باشم
من اینجا هستم تا صدای هم میهنانم باشم.
منم به نوبه خودم سال نو رو تبریک میگم، امیدوارم سالی پرخیروبرکت همراه باسلامتی داشته باشید
و به آرزوی قلبیتون برسید ❤️🤲
باشادیِ شما شادم،باناراحتیِ شما ناراحت.
ودرنهایت با امید سال جدید رو شروع میکنیم کنارهم✌️

مخلص شما وفادار💐

زنده باد ایران ❤️🤍💚»

vafadar_official

وفا همیشه از فقر و تبعیض و بی‌عدالتی و نبود آزادی در ترانه‌هایش گفته و برای همین هم به حبس محکوم شده و اکنون در حال گذراندن حبس با پابند الکترونیکی است.

#نوروز #وفادار #وفا_احمدپور #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

در آخربن ساعات سال ۱۴۰۳، هموطنانی بر سر مزار جاویدنام کیانوش سنجری حضور یافتند و یادش را گرامی داشتند.

جوانی که سال‌ها در جمهوری اسلامی زندانی بود، مدت‌ها در انفرادی شکنجه شد، به بیمارستان روانی امین‌آباد برده شد، دستگاه شوک الکتریکی به او نصب کردند و ...
جوان آزاد اندیشی که دغدغه ایران داشت.

#کیانوش_سنجری #شاید_تلنگری_باشد #نوروز #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام نوروزی برزان محمدی؛ زندانی سیاسی سابق: "نه به اعدام، نه به جمهوری اسلامی"

برزان محمدی، زندانی سیاسی سابق و از چهره‌های شناخته‌شده‌ی دادخواهی، در پیامی به مناسبت فرارسیدن نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، سال ۲۵۸۴ هخامنشی و ۲۷۲۵ مادی، با تبریک سال نو به مردم ایران، بر ضرورت اتحاد و همبستگی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به ظلم و نابرابری تأکید کرد.

او در این پیام، با اشاره به وضعیت نابسامان کشور، نوروز امسال را فرصتی برای یادآوری رنج‌ها و مقاومت مردم دانست و گفت:
«این نوروز را به یاد همه‌ی جان‌باختگان راه آزادی، خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی و عقیدتی، و کولبران و سوخت‌برانی آغاز می‌کنیم که تنها برای لقمه‌ای نان، هدف گلوله‌های نیروهای جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.»

برزان محمدی در بخشی از پیام خود، به قتل یک کولبر دیگر در واپسین ساعات سال ۱۴۰۳ اشاره کرد و افزود:
«حتی در آخرین ساعات سال، ماشین سرکوب جمهوری اسلامی از جنایت بازنماند. یک کولبر بی‌گناه دیگر در مرز بانه با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی جان باخت.»

او ضمن ابراز امیدواری برای اتحاد ملی، تأکید کرد: «به امید سالی پر از همبستگی، مقاومت، و پایان یافتن ظلم و ناعدالتی در ایران.»

#برزان_محمدی #نوروز #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهم‌ترین مانع برای ایجاد همبستگی بین مخالفان جمهوری اسلامی چیست؟

«راستش از نظر من، یکی از بزرگ‌ترین مانع‌های همبستگی بین مخالفان جمهوری اسلامی، اینه که هنوز بعضی‌ها یاد نگرفتن چطور باید با اختلاف نظر کنار اومد. انگار تا یکی نظر متفاوتی داره، یا گذشته‌اش با ما فرق می‌کنه، سریع باید حذفش کرد یا بهش شک کرد. این روحیه، همونیه که جمهوری اسلامی سال‌ها تو جامعه‌مون جا انداخته: «یا با مایی یا بر ما». ما نباید تکرارش کنیم.

واقعیت اینه که دموکراسی با تنوع زنده است، نه با یک‌دستی. اگر قراره فردای آزادی، جامعه‌ای آزاد داشته باشیم، باید از الان تمرین کنیم که اختلاف نظر، دشمنی نیست. که می‌شه نقد کرد بدون تخریب، مخالفت کرد بدون دشمنی، و همکاری کرد با کسانی که هم‌نظر کامل با ما نیستند.

هیچ‌کس تنها نمی‌تونه جمهوری اسلامی رو بندازه. اینو باید جدی بفهمیم. پیروزی فقط با جمع ممکنه. و برای جمع شدن، اول باید اعتماد رو برگردوند. باید به‌جای ترسیدن از تفاوت‌ها، یاد بگیریم بهشون گوش بدیم. شاید اونجاست که همبستگی واقعاً شروع می‌شه.»

ـ متن بالا را یکی از مخاطبان توانا فرستاده، ما فقط کمی ویرایش کردیم تا خوش‌خوان بشود.

ـ نظر شما چیست؟ به نظر شما مهم‌ترین مانع برای ایجاد همبستگی بین مخالفان جمهوری اسلامی چیست؟

می‌توانید، نظراتتان را در دایرکت برای ادمین بفرستید.

#همبستگی #اتحاد_رمز_پیروزی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«"تا بهار زندگی
آمد بیا آرام جان"

نوروزی دیگر از راه رسید
روزهای سختی برایمان سپری شد. روزهایی که دلمون تنگ عزیزترین فرزندان میهن بود.
روزهایی که هر لحظه ی آن یاد رنج هایی بود که بر ما گذشت و جای خالی همیشگی که کم داشتیم.

نوروز آمد و برایمان یادآور این شد که با تمام خشم و اندوهی که در دل داریم امید رسیدن به روزهای خوب را در دلهایمان زنده نگه داریم و به یاد داشته باشیم که فرزندان قهرمان ایران جانشان را برای چه هدفی از دست دادند
و با هم برای ایرانی آباد و آزاد ادامه می دهیم تا عطر دل انگیز آزادی را بر این سرزمین آریایی استشمام کنیم.
با آروزی سلامتی و شادکامی برای همه و پیروزی نور بر تاریکی❤️✌️🙏»

ـ از صفحه طاهره خوش‌کلام، همسر جاویدنام جواد رضایی


#جواد_رضایی
#جانباختگان_راه_آزادی
#علیه_فراموشی
#نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی از تصاویر جان‌باختگان راه آزادی، در خانه یکی از خانواده‌ها در مراسم نوروز

اما چه نوروزی؟ چه عیدی؟ واقعا بدون این جان‌های پاک و در حاکمیت حکومتی که این جوانان زیبا را کشته و همچنان مردم را تهدید می‌کند و کشور را به فلاکت کشانده، چگونه می‌توان جشن گرفت؟

«من این عیدو بدون تو نمی‌خوام.»
از صفحه خانواده امیرمهدی فرخی‌پور

#دادخواهی #امیرمهدی_فرخی_پور #نوروز #جاویدنامان_راه_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نوروز،
و یک ایرانِ تشنه‌ی شادی

گزارشی کوتاه از تخت جمشید
✍️عبدالرحیم کارگر، بازنشسته فرهنگی

«هیچ مسیری به سوی شادمانی وجود ندارد؛ شادمانی خودِ مسیر است.»
ـ بودا
بر سیاق هر سال و به‌واسطه‌ی ایران‌دوستی، همراه با خانواده به تخت جمشید رفتیم تا تحویل سال را در این سرای نیاکان باشیم.

ولی این حجم ترافیک و ازدحام جمعیت در مخیله‌مان نمی‌گنجید؛ و سال به سال افزون‌تر از پارسال. هیچ چیز مانع از این نمی‌شد که جمعیت خود را به سکوی افتخارش نرساند؛ همان سکویی که نماد تمدن بزرگ هخامنشی‌ست و اسکندر گجستک خاکسترش کرد، ولی چون ققنوس از رحم خاکسترش زایید تا بگوید: ایران و ایرانی همیشه زنده خواهد ماند و دست هیچ اهریمنی این خاک اهورایی را تسخیر نخواهد کرد.
جمعیتی از بالای سکو، جمعیتی از دو سوی راه‌پله‌ها، و فراوان جمعیت دیگر پای سکو لحظه‌ها را می‌شمردند تا فرا رسیدن نوروز را به تماشا و جشن بنشینند.

شماره‌ی خودروها و پوشش‌ها نشان می‌داد از همه‌جای ایران آمده‌اند؛ کردها با چوخه، بختیاری‌ها با چوقا بر تن، فرهنگ غنی ایران را به رخ می‌کشیدند.
دیگر اقوام ایرانی نیز در این بنای باستانی حضوری چشمگیر داشتند.

در این گیر و دار، فضا دو قطبی شده بود؛
انگار برعکس نظر سعدی، در اینجا دو پادشاه در یک اقلیم گنجانده شده بودند:
از یک سو بلندگوهای بیشمار حکومتی با آهنگ‌هایی به‌دور از شادی، می‌خواست فضا را به کنترل خود درآورد ـ درحالی‌که صندلی‌هایشان خالی از مهمان بود ـ و از سوی دیگر مردمی که به راه دیگری می‌رفتند؛
گاهی می‌گفتند «رضاشاه روحت شاد»، گاهی سرود «ای ایران» می‌خواندند، و گاهی نیز به دور هم با آهنگی بندری یا لُری به رقص و پایکوبی مشغول بودند.

و گویی این شعر بکتاش آبتین در همه‌جا ظهور و بروز داشت:
ما رقص را از تفنگ،
و صلح را از جنگ،
بیشتر دوست داریم.
حتی در این اوضاع نفس‌گیر اقتصادی، باز ایرانی از شور و نشاط نمی‌افتد.
طبق گزارش‌ها، پاسارگاد و حافظیه نیز مملو از جمعیت و شادی بوده است.

آرامگاه فردوسی و خیام در مشهد و نیشابور، تهران و کردستان و ارومیه و اقصی نقاط ایران نیز، شادی دهان باز کرده تا غم و اندوه را ببلعد.

بسیاری از دخترکان و زنان بی‌روسری، شادی‌ها را تقسیم می‌کردند، بدون آنکه چشمی آن‌ها را بپاید یا نیروی انتظامی با توم به‌دست به سراغشان آید.
همه‌جا جشن بود و شادی؛ جشن بود و جنبش و پاکی.
یک ایران، تشنه‌ی شادی‌ست.
یک ایران، تشنه‌ی آبادی‌ست.
و یک ایران، به پای جشن‌های زیبای نیاکانش می‌ماند و پاس می‌دارد این دیرینگیِ باشکوه را...
دریغ است ایـران که ویـران شــود،
کنام پلنگان و شیران شــود
چـو ایـران نباشد، تن من مـبـاد،
در این بوم و بر، زنده یک تن مباد.

- متن برگرفته از صفحه آقای کارگر

#نوروز #ایران #تخت_جمشید #یاری_مدنی_توانا

ویدیو از اینستاگرام دکتر خشایار لهراسبی
dr_khashayar_lohrasbi

@Tavaana_TavaanaTech

💢 سالی توأم با آرامش، شادی و نشاط، همراه با آزادی برای تک‌تک ایرانیان آرزو می‌کنم

✍ ایرج رهنما، فعال صنفی معلمان فارس

در سال‌های ١۴۰١ و ١۴۰٢، کشور ما بهترین جوانان و عزیزانش را از دست داد؛
کسانی که دل‌هایشان پر از آرزو بود؛ آرزوهای قشنگ، آرزوهایی که هیچ‌گاه به آن‌ها دست نیافتند.
این، نتیجه‌ی سقوط اخلاق در جامعه است؛ جامعه‌ای که طی سالیان، ناچار به تمرین بی‌اخلاقی شد.
بی‌اخلاقی‌ای که نتیجه‌اش، بر باد رفتن سرمایه‌های زیربنایی کشور بود: آب، زمین، معادن، منابع انسانی...
بهترین سرمایه‌های ما، که در سال‌های گذشته از دست رفتند و همچنان در حال از دست رفتن‌اند.
بی‌اخلاقی فقط به زبان نیست، بلکه در رفتار ماست؛ رفتاری که باعث کج‌روی‌ها در هر شکل و سطحی می‌شود، و ما را وادار به هنجارشکنی می‌کند.
ما، به‌عنوان فردی از جامعه، در سال پیش‌ِ رو وظیفه‌ای سنگین بر دوش داریم.
پس کوشش کنیم با تصحیح رفتارهای اخلاقی، جامعه را رو به جلو ببریم.
خواه‌ناخواه، جامعه وجود دارد و عمر خود را سپری می‌کند. چه بهتر که ما برای اصلاح آن کوشش کنیم.

🔸 ما معلمان؛ ما که به‌عنوان قشری پیشرو و اندیشمند، وظیفه‌ی آگاه‌سازی را بر دوش داریم، نباید اجازه دهیم جامعه بیش از این به سمت سقوط پیش رود.
حکومت‌ها طی عمر بشر آمده‌اند و رفته‌اند، اما این «انسان» و «انسانیت» است که ماندگار بوده و می‌ماند.
پس باید تلاش کنیم تا از سقوط اخلاقی جامعه جلوگیری کنیم.
جامعه‌ای که از صفات خوب اخلاقی تهی شده، نتیجه‌ی وجود حاکمانی کارنابلد است؛
حاکمانی که پایبند به اصول انسانی نیستند.
و در مقابل، جامعه‌ای که از درون دچار سردرگمی و تزلزل شده، خود بر حاکمیت نیز اثر می‌گذارد.

🔸 حاکمیتی که با شهروندانش برخوردی مناسب نداشته باشد، نتیجه‌ی متقابل آن را خواهد دید.
و این وضعیت را به‌وفور در کشور خودمان می‌بینیم.
در چنین شرایطی، وظیفه‌ی آموزگار سنگین‌تر خواهد شد؛
او باید دانش‌آموز را پرسشگر بار بیاورد،
تا حاکمان، ناچار به پاسخ‌گویی به کنش‌های جامعه شوند.
فقط در این صورت است که جامعه روی آرامش و سعادت خواهد دید.
آینده، در هر صورت، متعلق به مردم و نسل پیش‌روست.
پس چه خوب است در سال جدید، برای پیشبرد آرزوهایمان تلاش کنیم و آگاهانه بجنگیم.
آرزوی من برای همه‌ی ملت: آزادی، استقلال، زندگی شرافتمندانه در کنار خانواده و تک‌تک هم‌میهنان است.
امیدوارم در سال جدید، همه‌چیز برای وطن بهتر شود.
آغاز سال ١۴۰۴ خورشیدی»


ـ این مطلب در کانال تلگرام انجمن صنفی معلمان فارس منتشر شده است.

ـ آقای رهنما، از معلمان بازنشسته‌ای است که در سال ۱۴۰۲ به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد، و تا ۲۳ بهمن ماه همان سال در زندان بود و از آن روز در حبس خانگی با پابند الکترونیکی بقیه دوران محکومیت را طی می‌کند.

مرتبط:

دوره آموزشی، دموکراسی در کلاس درس:
https://tavaana.org/session-1-introduction-a-look-at-the-history-of-education-in-the-world-and-iran/

دوره آموزشی آموزش لیبرال:
https://tavaana.org/advocating_liberal_education_1/

تدریس دموکراسی:
https://tavaana.org/teachingdemocracy_textbook/

دموکراسی در آموزش:
https://tavaana.org/democracy-in-education/

آموزش مردم‌سالاری: راهنمایی برای آموزگاران، اثر ماتیو هیبرت
https://tavaana.org/education-for-democracy/

#معلم #تفکر_انتقادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
بنجامین فرانکلین (1706-1790) یکی از پدران بنیان‌گذار آمریکا، دانشمندی همه‌چیزدان، نویسنده، مخترع، سیاستمدار و از چهره‌های تأثیرگذار عصر روشنگری بود.

او در تدوین اعلامیه استقلال آمریکا و قانون اساسی ایالات متحده نقش کلیدی داشت.

فرانکلین به دلیل ذهن علمی و نوآورانه‌اش، اختراعاتی مانند صاعقه‌گیر، عینک دوکانونی و اجاق فرانکلین را ارائه داد.

در کنار فعالیت‌های علمی، او روزنامه‌نگار و دیپلماتی برجسته بود و در اتحاد آمریکا با فرانسه، که برای پیروزی در جنگ استقلال حیاتی بود، نقش داشت.

همچنین، او از بنیان‌گذاران کتابخانه عمومی و دانشگاه پنسیلوانیا است.

اندیشه‌های فرانکلین در مورد آزادی، دموکراسی و پیشرفت علمی، تأثیر عمیقی بر جهان مدرن گذاشته و او را به یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ آمریکا تبدیل کرده است.

پیش‌تر سخنرانی در مجمع قانون اساسی، از بنجامین فرانکلین توسط آموزشکده توانا به فارسی ترجمه شده

از این آدرس دانلود کنید و بخوانید

https://tavaana.org/speech_at_the_constitutional_convention/

#بنجامین_فرانکلین #فرانکلین #خردگرایی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402