مادر زندانی ییاسی، بیژن کاظمی، در صدمین روز بازداشت فرزندش، دل نوشته‌ای خطاب به او و پیامی خطاب به مسئولان حکومت و مردم به شرح زیر منتشر کرده است؛

صد روز است با تو به زندانم… اما زندان من دیوارهای بسیار دارد، درهای بسیار… اما همه بسته، بسته مثل در سلول کوچک‌ تو… دیوارها هم‌چنان حائلند بین من ‌و تو …
و من فقط می‌دانم از تو چه می‌خواهند ولی نمی‌دانم چه بر سرت آورده‌اند…
بیژن‌ام، با تو به‌زندانم… اما هر روز و هر شب، هر جا که صدای‌ام برسد، بی‌گناهی‌ات را فریاد می‌کنم، شاید مسئولان امنیتی و قضائی به‌خود آیند و بدانند در مقابل تک‌تک ما مسئول‌اند، در برابر حقوق انسانی و شهروندی تو و من… و باید پاسخگو‌ باشند.
و نیز بدانند هیچ تهدیدی نمی‌تواند فریاد مادرانه و دادخواهانه‌ی مرا خفه کند.
و اما یک پرسش از مقامات قضایی و امنیتی کشور: بر اساس کدام قانون، فردی را که به‌گفته‌ی خودتان هیچ مدرکی علیه‌اش ندارید، تنها به جرم زندانی سابق بودن، صد روز در بازداشت موقت نگه می‌دارید؟ محروم از هرگونه حق انسانی و شهروندی؟ در کدام قاموس می‌‌گنجد صد روز صدای تک‌فرزندی را از مادرش دریغ کردن؟ آن‌هم تنها به صرف متهم بودن؟ شما می‌گوئید «متهم»، یک ملت می‌گوید «متهم‌سازی»
و در پایان خطاب به هم‌وطنان عزیزمان که در این صد روز، همراه و هم‌صدا با ما و فارغ از هر نوع اندیشه و گرایش سیاسی صدای بیژن بودید و به یادمان آوردید که شما زنان و‌ مردان شریف و آزاده، در هر جای جهان که هستید، فرزندان‌ ایران را تنها نمی‌گذارید، لطفن هم‌چنان صدای بی‌گناهی بیژن باشید که تنها امید و پناه ما هستید.
قدردان حمایت و همراهی‌تان هستیم.


ـ ـ بیژن کاظمی، که پیش‌تر در فروردین ۱۳۹۹ نیز به اتهام امنیتی بازداشت و به سه سال و نیم حبس محکوم شده بود، دو سال از دوران محکومیتش را در زندان مرکزی خرم‌آباد، در میان مجرمان عادی گذراند و سپس با پابند الکترونیک آزاد شد.

بیژن از بیماری‌های متعددی که نتیجه‌ی حبس پیشین او در یکی از محروم‌ترین زندان‌های ایران است، رنج می‌برد و در چنین شرایطی، بی‌خبری از وضعیت او به‌شدت نگران‌کننده است.

مادر بیژن کاظمی چندی پیش گفته بود:
"برای یک مادر، بر زبان آوردنش سخت است... خیلی سخت… من حتی نمی‌دانم که پسرم زنده است یا نه."

بیژن کاظمی در زندان تحت فشار است تا به کاری که نکرده اعتراف کند، گفته می‌شود که می‌‌خپاهند از او اعتراف بگیرند که اسلحه ضارب مقیسه و رازینی را لو تهیه کرده است.


#بیژن_کاظمی ⁩ #صدای_بیژن_کاظمی_باشیم
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سخنرانی آنلاین نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در آکسفورد یونیون دانشگاه آکسفورد : زنان و گذار از استبداد به دموکراسی در ایران

من زنی از خاورمیانه هستم. زنی که در سرزمین ایران بیش از چهار دهه تحتِ حکومت دینی، ضد زن و استبدادی زندگی کرده‌ام. در خلال مبارزه برای احقاق حقوق بشر ، حقوق زنان ، صلح و دموکراسی، به این نتیجه رسیده‌ام که جمهوری اسلامی، رژیمی است که اساساً ظرفیت دموکراسی، آزادی و برابری را ندارد و ذاتاً زن‌ستیز است. رژیمی اصلاح‌ناپذیر و به‌شدت ناکارآمد، که در تحقق اصول بنیادین دموکراسی و حقوق بشری به شدت ناتوان است.

جامعه ایران به روشنی دریافته است که رژیم جمهوری اسلامی، که با سوءاستفاده از مذهب و جایگاه قدرت سرپاست، نه‌تنها ناکارآمد که ذاتاً ضد حقوق بشر است. این نظام تبعیض سیستماتیک را بر اساس جنسیت، مذهب، گرایش جنسی، قومیت و پیشینه اجتماعی نهادینه کرده، با فساد ساختاری و انحصار ثروت در دستان اقلیتی خاص حقوق کارگران، معلمان، بازنشستگان و اقشار مختلف مردم را پایمال می‌کند، و با نابودی اقتصاد و فروبستن افق‌های آینده، جوانان را به ناامیدی می‌کشاند. راه رهایی تنها در گذار به دموکراسی است – گذار از حکومتی که نه‌تنها امروز مردم را به تباهی کشانده، بلکه فردای آنها را نیز ویران ساخته است و ما برای گذار از جمهوری اسلامی یعنی گذار از استبداد دینی به دموکراسی تلاش می‌کنیم.

اگر از گذار از استبداد به دموکراسی سخن می‌گویم، از ضرورتی می‌گویم که تعلل و عقب انداختن آن منجر به ازدیاد فجایعِ ملی، منطقه‌ای و حتی جهانی می‌شود که بسیاری از آنها جبران ناپذیر خواهند بود.

متن کامل سخنرانی را در وب سایت بنیاد نرگس و یا در اسلایدها بخوانید.
https://narges.foundation/online-speech-by-narges-mohammadi-at-oxford-union-women-and-transition-from-dictatorship-to-democracy-in-iran/

#نرگس_محمدی #دانشگاه_آکسفورد #ایران
#بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech