محمد سروری، ‏نوجوان ۱۴ساله‌ای بود که با شلیک گلوله و له‌شدگی مغز، در جریان خیزش ۱۴۰۱، کشته شد. این کودک روز ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱، در جریان خیزش انقلابی در تهران به ضرب گلوله به قتل رسید.
‏علی شریف‌زاده اردکانی، همان سه سال پیش، در حساب کاربری ایکس خود با انتشار جواز دفن این نوجوان نوشته بود:
‏«جوازدفن موکلم محمدرضا سروری ، نوجوان ۱۴ساله که با گلوله دراعتراضات کشته شده است فردا اعلام نکنید خودکشی کرده یا بعلت بیماری قبلی بوده ، علت فوت اصابت جسم پرتابه ای پرشتاب (گلوله) و خونریزی و له شدگی مغز»
اقدام وکیل خانواده این نوجوان ۱۴ ساله در پی ادعاهای خبرگزاری‌های داخلی صورت گرفته بود که تاکید می‌کنند نیکا شاکرمی و سارینا اسماعیل‌زاده و صدها نوجوان کشته شده در اعتراضات سراسری اخیر خودکشی کرده‌اند یا تصادف کرده‌اند.

#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
🔹️ظهر امروز (پنجشنبه ۱۰ مهرماه) حادثه‌ای خونین در یکی از مساجد محله باغ فیض تهران رخ داد.
مردی ۴۰ ساله در حین برگزاری نماز با سلاح سرد به امام جماعت مسجد حمله‌ور شد. مهاجم با وارد آوردن چند ضربه چاقو به ناحیه شکم و پای این امام جماعت ، او را به شدت مجروح کرد. مصدوم بلافاصله به بیمارستان منتقل شد اما به دلیل شدت جراحات جان باخت. مأموران پس از حضور در محل حادثه، ضارب را دستگیر کردند. متهم در اعترافات اولیه خود، فشارهای سنگین زندگی و مشکلات شخصی را دلیل این اقدام مرگبار اعلام کرده است.
🔹️این حادثه نشان می‌دهد که فشارهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از سیاست‌های حکومت مذهبی در ایران به سطحی بحرانی رسیده است.
در شرایطی که مردم با تورم، بیکاری، نابرابری و بی‌اعتمادی عمومی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بسیاری ریشه این مشکلات را در ساختار دینی و روحانیت حاکم می‌بینند.
چنین فضایی خشم و ناامیدی انباشته‌شده را به رفتارهای خشونت‌آمیز و تراژیک سوق داده، که قربانی آن حتی می‌تواند فردی مذهبی در جایگاه روحانی باشد.
این رخداد، نمادی از تضاد عمیق میان زندگی روزمره مردم تحت فشار و حاکمیت دینی است.
#حکومت_مذهبی #فقر #فساد #گفتگو_توانا

«ترفندهای جمهوری اسلامی در برابر منتقدان و مخالفان

جمهوری اسلامی با ترفندهایی مثل تفرقه‌افکنی، ایجاد بی‌اعتمادی، ترویج ناامیدی و تبلیغ توهم منجی خارجی، سعی دارد مخالفان و منتقدانش را تضعیف کند و مردم را به بی‌عملی بکشاند تا قدرت خود را حفظ کند.
اما ما می‌توانیم با اتحاد، اعتمادسازی و همدلی این ترفندها را خنثی کنیم. با گفتگوهای صادقانه، پرهیز از حاشیه و اتهام‌زنی و تمرکز بر هدف مشترک؛ آزادی و عدالت، قدرت جمعی خود را باور کنیم.
حمایت کشورها و مردمان دیگر از خواسته‌های ما ارزشمند است؛ اما تغییر رژیم کار خود ما ست. اعتراضات بی‌خشونت مثل اعتصابات سراسری، تجمعات مسالمت‌آمیز و نافرمانی مدنی، ابزارهای ما برای سرنگونی رژیم سرکوبگر و ساختن ایرانی دموکراتیک و آزاد هستند.
بیدارید؟ اکنون وقت اتحاد و مبارزه برای حقوق بشر و دموکراسی است!»

پیام ارسالی از همراهان توانا

نظر شما چیست؟ حمایت کشورهای دیگر را در ساقط‌کردن دیکتاتور چقدر موثر می‌دانید؟ سیاستمداران و مردم آزادی‌خواه کشورهای دیگر با چه اقداماتی می‌توانند از ایرانیان حمایت کنند؟

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی


@Tavaana_TavaanaTech

‌


در سال‌های اخیر، شاخص‌های جهانی آزادی بیان، آزادی سیاسی و حقوق مدنی تصویر روشنی از وضعیت سرکوب در ایران ترسیم کرده‌اند. گزارشگران بدون مرز در شاخص آزادی مطبوعات ۲۰۲۵، ایران را در رتبه ۱۷۶ از میان ۱۸۰ کشور قرار داده‌اند؛ جایگاهی که به‌وضوح نشان می‌دهد رسانه‌ها در ایران نه نهادی مستقل بلکه ابزاری تحت کنترل حاکمیت محسوب می‌شوند. دستگیری روزنامه‌نگاران، توقیف نشریات، و سانسور گسترده اینترنت بیانگر این واقعیت است که حکومت هیچ‌گونه صدای منتقد یا مستقل را برنمی‌تابد.

در عرصه آزادی‌های اقتصادی و مدنی نیز وضعیت به همان اندازه وخیم است. بنیاد هرتیج در شاخص آزادی اقتصادی ۲۰۲۵، ایران را با امتیاز ۴۲.۵ در رتبه ۱۶۹ از ۱۸۴ کشور جای داده است. این اعداد خشک و سرد، روایتگر اقتصادی است که در آن فساد ساختاری، انحصارات وابسته به نهادهای حکومتی و نظامی، و دخالت‌های گسترده دولت، هرگونه نوآوری و رقابت آزاد را از بین برده است. چنین شرایطی مستقیماً به محدودیت‌های سیاسی و سرکوب جامعه مدنی پیوند خورده است؛ جایی که شهروندان نه تنها از حقوق اقتصادی محرومند، بلکه از ابتدایی‌ترین حقوق سیاسی و اجتماعی نیز بی‌بهره مانده‌اند.

ریشه این وضعیت را باید در سیاست‌های ایدئولوژیک و اقتدارگرایانه حکومتی جست‌وجو کرد که تحت رهبری علی خامنه‌ای، مسیر خود را بر پایه حفظ قدرت مطلقه دینی بنا نهاده است. ساختار ولایت فقیه و ایدئولوژی مذهبی حاکم، آزادی را تهدیدی برای بقای خود تلقی می‌کند؛ ازاین‌رو هر جنبش اجتماعی، رسانه‌ای یا سیاسی مستقل به سرعت سرکوب می‌شود. تمرکز قدرت در دستان رهبر و نهادهای امنیتی ـ نظامی نه‌تنها مانع اصلاحات سیاسی شده، بلکه در عمل جامعه را به سوی انسداد کامل کشانده است.

تبعات این سیاست‌ها امروز بیش از هر زمان دیگر در جامعه ایران دیده می‌شود: جوانانی که با سد سانسور و محدودیت‌های شدید روبه‌رو هستند، اقتصاد فروبسته‌ای که راهی برای رشد و نوآوری باقی نگذاشته، و بی‌اعتمادی عمیق عمومی نسبت به نهادهای حکومتی. شاخص‌های جهانی تنها بازتابی از واقعیتی تلخ‌اند که مردم ایران هر روز با آن زندگی می‌کنند؛ واقعیتی که تا زمانی که ریشه‌های ایدئولوژیک این نظام پابرجاست، چشم‌انداز روشنی برای آزادی و توسعه در کشور به‌سختی متصور خواهد بود.

#حکومت_ایدئولوژیک #حکومت_مذهبی #آزادی_بیان #آزادی_مدنی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

بیش از یکسال بلاتکلیفی و بیماری؛
حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی در زندان شیبان اهواز

‏آقایان حجت آل محمدی و محمد طهماسبی، زندانیان سیاسی بیش از یک سال است با بیماریهای متعدد به‌صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز نگهداری می‌شوند.
آقای طهماسبی از بیماری های چسبندگی روده، تنگی نفس(آسم) و درد شدید در ناحیه قفسه سینه(مشکل قلبی) رنج می‌برد.
همچنین حجت آل‌محمدی دچار عفونت شدید لثه و مشکلات اعصاب و روان است.وی پیش از زندان هم سابقه بستری در بیمارستان اعصاب و روان را داشته و به درمان فوری نیاز دارد.

حجت آل محمدی و محمد طهماسبی پیشتر در دادسرای اهواز مورد تفهیم اتهام قرار گرفته بودند. پرونده قضایی آنها چندی بعد از دادسرای اهواز به شعبه دو دادسرای ایذه ارسال شد. سپس پرونده قضایی آنها مجددا به مرجع قضایی اهواز منتقل گردید. این افراد با اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی و همکاری با گروه‌های مخالف نظام مواجه هستند.
آقای آل محمدی نیز در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، در منزل شخصی‌اش در ایذه بازداشت شد. وی پس از اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به بند پنج زندان شیبان انتقال یافت.
محمد طهماسبی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۴۰۳، در ارومیه بازداشت و سپس به اهواز منتقل شد. وی نهایتا پس از گذشت بیش از ۴۰ روز، بعد از اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به زندان شیبان این شهرستان منتقل شده است.
حجت آل محمدی، ۴۰ ساله و پدر یک فرزند خردسال و ساکن شهرستان ایذه  پیش از این نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است. محمد طهماسبی نیز، ۳۳ ساله و اهل شهرستان ایذه است.

از صفحه آرش صادقی، فعال حقوق بشر

#حجت_آل_محمدی #محمد_طهماسبی
#زندان_شیبان #اهواز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز جهانی پرهیز از خشونت یادآور آن است که هیچ تغییر پایداری با خشونت و نفرت شکل نمی‌گیرد. جامعه ایران که زیر فشار استبداد دینی و سرکوب سیاسی به یکی از عصبانی‌ترین جوامع جهان بدل شده، بیش از هر زمان به زبان گفت‌وگو و درک متقابل نیاز دارد. در شرایطی که جمهوری اسلامی با سیاست‌های ایدئولوژیک و سرکوبگرانه راه هر گونه اصلاح مسالمت‌آمیز را بسته، تنها همبستگی میان نیروهای سیاسی، اجتماعی و مدنی می‌تواند چشم‌اندازی تازه برای آینده بگشاید. این همبستگی تنها زمانی ممکن است که جریان‌های گوناگون، با وجود اختلاف‌ها، اصل به رسمیت شناختن حقوق سیاسی یکدیگر و گفت‌وگو در فضای بی‌خشونت را بپذیرند.

راه رهایی از چرخه خشونت و انسداد، نه در حذف و نفی دیگری، بلکه در پذیرش تنوع دیدگاه‌ها و باورهاست. هیچ نیرویی به تنهایی قادر به پایین آوردن دیوار استبداد ولایت فقیه نخواهد بود؛ بلکه تنها از طریق احترام متقابل، ساختن شبکه‌های همبستگی ملی و تمرکز بر خواست مشترک آزادی و کرامت انسانی می‌توان راهی به آینده گشود. پرهیز از خشونت نه به معنای چشم‌پوشی از حقیقت و عدالت، بلکه به معنای یافتن شیوه‌ای است که در آن تغییرات بزرگ با کمترین هزینه اجتماعی و بیشترین سرمایه همبستگی انسانی تحقق یابد.

#خشونت #گفتگو #استبداد #همبستگی #کنش_مدنی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

چند تن از زندانیان سیاسی کنونی و سابق و خانواده‌های دادخواه، به مناسبت جشن مهرگان این ویدیو را منتشر کردند.

مهرگان خجسته باد

مهرگان، پژواک روشنایی در دل تاریخ است؛ جشنی برآمده از رنج جانکاه و پایداری نسلی که تاریکی را تاب آورده است. امروز، با همت و آگاهی فرزندانش، ایران شکوه و آزادی خویش را از نو خواهد داشت.
❤🤍💚

پاینده ایران
#نبرد_با_تاریکی
#زمان_اسماعیلی
#پیام_باستانی
#بهنام_اوحدی
#دانیال_سلیمانی
#بهفر_لاله‌زاری
#محمد_نیسانی
#اردشیر_علیجانی
#احسان_قدیری
#حسن_قرآن_نویس
#رضا_قارلقی
#حمید_بیات
#کوروش_جلیل
#فیض‌اله_آذرنوش
#آمنه_شهبازی_فرد
#علیرضا_انجوی
#عرفان_ساریخانی_دشتی
#پدرام_آذرنوش
#شهریار_درهمی
#جشن_مهرگان


@Tavaana_TavaanaTech

حکم اعدام بچه‌های اکباتان بابت حکم قصاص نفس فعلا نقض شده است و پرونده به شعبه برای بررسی مجدد ارسال شده است.اما برای آزادی موقت چهار نفر از آن‌ها نیاز به وثیقه است‌
دادگاه وثیقه‌ای ۵۰ ملیارد تومانی تعیین کرده است. بله ۵۰ ملیارد تومان!
با نگاهی به سایت‌های خرید و فروش خانه در ایران متوجه می‌شویم که قیمت خانه در منطقه اکباتان از ده میلیارد شروع می‌شود و تا ۳۰ میلیارد می‌رسد. حتی اگر به فرض مثال بچه‌های اکباتان هر کدام صاحب یک خانه باشند هم نمی‌توانند این وثیقه را آماده کنند و برای آزادی موقت در اختیار بی دادگاه جمهوری اسلامی قرار دهند.

دادگاه از این ترفند برای آزاد نشدن آن‌ها استفاده کرده است. مبلغی را تعیین کرده که توان پرداخت نداشته باشند!

لازم به یادآوری است که خطر صدور مجدد حکم اعدام برای این عزیزان وجود دارد، ضمن آنکه چهار نفر از بچه‌های اکباتان اتهام محاربه به آن‌ها منتسب شده که مجازات حدی آن هم اعدام است.

ویدیو از هامره مرادی


#نه_به_اعدام #بچه‌های_اکباتان #بچه_های_اکباتان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانواده جاویدنام مهران بصیر توانا زادروزش را بر سر مزارش گرامی داشتند. گریه‌های مادر مهران، قلب هر انسانی را می‌لرزاند...

خواهر مهران، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«سومین تولدی که کنارمون نیستی جان و دل خواهر
امسال با سالهای قبل خیلی فرق داشت خیلی غریبانه بود چون بابا کنارمون نبود
اومد کنار تو و آروم گرفت🖤
چه سود از آن همه جشن تولد،
آن همه شمع!
یکی از آن همه امشب سر مزار تو نیست
#مهران_توانا
۱۴۰۴/۷/۱۰»

مهران بصیر توانا، جوان ۲۹ساله اهل فومن – ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در جریان خیزش انقلابی در صومعه‌سرا – با اصابت گلوله مستقیم ماموران کشته شد. ماموران زمانی که او داشت به خانمی که تیر ساچمه‌ای خوده بود کمک می‌کرد، به قفسه سنه‌ا‌ش شلیک کردند و او را کشتند. (تیر از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج شده بود)

مهران، جوانی بود که مانند صدها شهروند دیگر، جمهوری اسلامی، در حالی زندگی را از آن‌ها گرفت که سرشار از شور زندگی و آرزو بودند. آن‌ها که تنها خواهان عدالت و داشتن یک زندگی عادی و آرام بودند.
در ویدیویی درباره مهران ساختیم، بیشتر با او آشنا شوید:

https://tavaana.org/mehrantavana/

#مهران_بصیر_توانا #دادخواهی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گزارش رسانه‌های حقوق بشری، یک زندانی محبوس در زندان مرکزی ایرانشهر به نام یوسف محمودزهی در نتیجه بیماری کلیوی و نبود رسیدگی پزشکی مناسب و انتقال به موقع به مراکز درمانی، جان خود را از دست داد.
این شهروند چهارشنبه ٩ مهر برای انجام دیالیز به بیمارستان ایرانشهر منتقل شد، اما در همان‌جا جان خود را از دست داد.
او اهل روستای پیگل از توابع شهرستان خاش بود و به مدت هشت سال با اتهامات مرتبط با مواد مخدر در زندان ایرانشهر بود.
یوسف محمودزهی در طول مدت حبس به بیماری‌های کلیوی مبتلا شده بود، اما مسئولان زندان از دسترسی او به خدمات پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان جلوگیری می‌کردند که این وضع موجب از کار افتادن کامل کلیه‌هایش شد.

مسئولیت سلامت زندانیان، بر عهده سازمان زندان‌ها است. متاسفانه زندانیان در ایران از خدمات درمانی مناسب برخوردار نیستند. شرایط نگهداری در زندان‌ها، نبود آب آشامیدنی بهداشتی، فضای آلوده و غذای نامناسب و ... شرایط را برای زندانیان سخت می‌کند.

فارغ از هر اتهامی، برخورداری از خدمات پزشکی از حقوق اولیه زندانیان است.

#یوسف_محمودزهی #ایرانشهر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جان ابوالحسن منتظر، زندانی سیاسی ۶۶ ساله، در خطر است

ریما شیرمحمدی در خصوص شرایط او نوشت:

«چند روز پیش، ابوالحسن منتظر دچار تب و لرز شدید و مداوم شد. پس از مراجعه به بهداری زندان، آزمایش اورژانسی نشان داد که پلاکت خون او به سطح خطرناک ۳۸ هزار واحد رسیده است (حد نرمال بین ۱۵۰ تا ۴۵۰ هزار).
به‌دلیل وخامت وضعیت، وی به بیمارستان امام علی کرج اعزام شد.

علی‌رغم فوریت پزشکی، به دلیل اعلام «نبود تخت»، وی به‌مدت ۲۴ ساعت روی صندلی و با دست‌بند نگه‌ داشته می‌شود. در این مدت هیچ پزشکی او را معاینه نمی‌کند و غذایی هم به وی داده نمی‌شود. بالاخره پس از ۲۴ ساعت، منتظر بستری می‌شود.

آزمایش‌های جدید نشان داد که پلاکت خون باز هم کاهش یافته است. پزشک دستور تزریق ۱۰ واحد پلاکت را صادر کرد، اما بیمارستان به دلیل کمبود ذخیره خون، به‌مدت سه روز از تزریق خودداری نمود. در این فاصله، حال جسمی او به‌شدت وخیم شد:
- خونریزی شدید بینی به‌مدت شش ساعت که راه تنفس او را مسدود کرده بود.
- خونریزی زیرجلدی در دست‌ها و دفع خون از مقعد با منشأ نامعلوم.
- از دست دادن هوشیاری و توهم‌های شدید.

پس از پنج روز، فقط ۵ واحد پلاکت به او تزریق شد و عدد پلاکت به ۱۰۴ هزار رسید؛ همچنان پایین‌تر از حد نرمال (حد نرمال بین ۱۵۰ تا ۴۵۰ هزار). پزشک دو آمپول حیاتی برای افزایش پلاکت تجویز کرد، اما زندان از تأمین دارو امتناع کرد. بیمارستان نیز مسئولیت را نپذیرفت و درمان به‌صورت نیمه‌کاره رها شد.

در این شرایط و علی‌رغم توافق اولیه بر عدم استفاده از پابند، در دو روز اول بستری، پابند بر پای او بسته شد. پزشک آزمایش‌های تخصصی خارج از بیمارستان را ضروری دانست، ولی زندان از صدور مجوز جلوگیری کرد، حتی زمانی که اعلام کرد که خود او هزینه های درمانی را پرداخت خواهد کرد.

بر اساس مستندات موجود، رفتار نهادهای مسئول با آقای ابوالحسن منتظر، مصداق روشن بی‌توجهی به حق حیات و سلامت، و رفتار غیرانسانی است. تأخیر عامدانه در درمان، استفاده غیرضروری از پابند، و عدم تأمین دارو و خدمات پزشکی، همه در راستای محروم‌سازی سیستماتیک از حقوق اولیه انسان‌ها ارزیابی می‌شود.»

آقای منتظر به بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیه، مجاری ادراری و آرتروز مبتلاست به رسیدگی تخصصی پزشکی نیاز دارد.
او یک بار عمل سنگین جراحی قلب باز انجام داده است.
لازم به ذکر است، آقای منتظر ۶۶ ساله و زندانی سیاسی محکوم به اعدام است.
او پیشتر در سال ۱۳۹۷ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و چندی بعد آزاد شد. در نهایت توسط دادگاه انقلاب تهران به پنج سال حبس محکوم شد. آقای منتظر در سال ۹۹ جهت تحمل حبس به زندان منتقل شد و در فروردین ماه سال ۱۴۰۲ پس از تحمل ۳ سال حبس به دنبال صدور بخشنامه عفو از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
او مجددا در دی ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد و در آذر ماه ۱۴۰۳ توسط قاضی ایمان افشاری به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
ابوالحسن منتظر، ۶۶ ساله و از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است و سه سال و شش ماه زندانی بود.

#ابوالحسن_منتظر #حق_درمان #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech