هشدار نسبت به "رشد خداناباوری و بی‌دینی" در ایران

حکومت جمهوری اسلامی ایران در عمر بیش از سه دهه‌ای خود تلاش کرده است اقتصاد، فرهنگ، سیاست و حتی علم و دانش را "اسلامی" کند. در این شرایط گزارش‌هایی از افزایش "خداناباوری و بی‌دینی" در میان ایرانیان منتشر شده است.

وب‌سایت خبری "بازتاب امروز" در گزارشی که روز شنبه (۱۹ ژانویه/ ۳۰ دی) منتشر کرد از گسترش روزافزون تظاهر به #خداناباوری در شبکه‌های اجتماعی توسط #نسل جوان ایرانی خبر داد. این گزارش تصریح می‌کند که در سال‌های اخیر "ترویج #خرافات از سوی برخی مسئولان و رسانه‌ها به طور رسمی" انجام می‌شود و این موضوع موجب شده که مردم و جوانان از دین زده شوند.

به نوشته سایت بازتاب امروز، حوادث سال ۱۳۸۸ خورشیدی و "استفاده حداکثری از #دین و باورهای مذهبی برای مقابله با معترضان" موجب شد تا #بی‌دینی به صورت یک "سونامی" در میان جوانان افزایش یابد، به نحوی که تعداد زیادی از افراد #عدم_باور خود به دین و یا حتی خدا را به شکلی علنی در شبکه‌های اجتماعی ابراز می‌کنند.

نتایج دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران در خردادماه سال ۱۳۸۸ با #اعتراضات صدها هزار نفری روبرو شد؛ اعتراضاتی که کشته‌شدن ده‌ها نفر و حکم زندان طویل‌المدت برای برخی از معترضان و فعالان سیاسی منتقد حکومت را در پی داشتند.

سران مذهبی حکومت ایران مخالفان خود را متهم به #ضدیت با #مبانی دینی و اسلامی می‌کنند. در همین حال محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری اسلامی، و برخی از روحانیان نزدیک به #رهبر جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر از "نزدیک‌بودن ظهور امام دوازدهم #شیعیان" خبر داده‌اند؛ امری که با انتقاد برخی از #روحانیان #سنتی روبرو شده است.

افزایش این‌گونه اظهار نظرها موجب شده است که برخی از #ایرانیان در فضای مجازی به نقد جدی یا همراه با #طنز اعتقاداتی از این دست بپردازند.

( با توجه به حضور گسترده #جوانان در #مراسم‌ #مذهبی مختلف، آیا این قشر جامعه #دین‌گریز شده‌اند؟)

بیشتر بخوانید: http://goo.gl/opIMB4

@Tavaana_Tavaanatech

لنین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، در ژانویه‌ی ۱۹۱۸ فرمان جدایی دین از کلیسا را ابلاغ کرد. مطابق با این فرمان و قوانینی که پیرو آن در اتحاد جماهیر شوروی به تصویب رسید، تصویب و اجرای قانون منحصراً حق دولت دانسته شد و نهادهای مذهبی از حق قانون‌گذاری محدود یا محلی (local) برای پیروان خود منع شدند و تصریح شد که هیچ شهروندی، به جهت برخورداری از یک باور مذهبی، نمی‌تواند حق ویژه‌ای نسبت به شهروندان دیگر مطالبه کند.

شهروندان می‌توانستند در خلوت منازل خود باورمند باشند یا نباشند. اما در عرصه‌ی عمومی، باورمندی و ناباورمندی به ادیان رسمی یا غیررسمی، نباید از منظر نهادهای دولتی تفاوتی را بین شهروندان ایجاد کند. بنابراین از تمامی اسناد رسمی، ذکر باورمندی و ناباورمندی حذف شد.

مدارس و مراکز آموزشی به کل از نهاد دین جدا شدند و مفاد درسی از آموزه‌های دینی زدوده شدند به طوری که این آموزه‌ها تنها در خلوت منازل قابل ارائه‌اند. همین‌طور انجمن‌ها و اتحادیه‌های دینی و کلیسایی، تحت همان قانون عمومی‌ای درآمدند که تمامی انجمن‌ها و اتحادیه‌های دیگر تابع آنند و نهادهای دینی به تبع تمامی اشخاص حقوقی دیگر که مجاز به مالکیت خصوصی ذیل مرام اشتراکی نیستند، از حق مالکیت خصوصی محروم شدند. انجمن‌ها و اتحادیه‌های دینی اجازه ندارند فراخوان «الزام‌آور» برای گردآوردن پیروان خود نشر دهند.

رهبران اتحاد جماهیر شوروی، هیچ‌گاه سیستم خود را رسماً ضددین یا باورمندی اعلام نکردند. اما مفسران و منتقدان آن سیستم، اطلاق تعبیر سکولاریسم سخت را در معنای سکولاریسمی که ضد دین و باورمندی‌ست، برای آن بجامی‌دانند. گفته می‌شود که هدف درازمدت رهبران اتحاد جماهیر شوروی، از صدور قوانینی از این دست که دائماً به‌روز می‌شد و تفصیل بیشتری پیدا می‌کرد، حذف تدریجی دین از عرصه‌ی حیات اجتماعی بود. به همین مناسبت عنوان «خداناباوری دولتی» (State Atheism) هم به آن سیستم اطلاق شده است.

#گفتگو_توانا #مدارا #خداناباوری #آتئیسم #سکولاریسم #سکولاریسم_سخت

@Dialogue1402

بسیار دیده‌ایم که خداناباوران تاکید داشته‌اند که بی‌خدایی بی‌اخلاقی نیست.

اینگونه نیست که اگر کسی به خداوند باورمند نیست و یا باوری دینی ندارد معیارهای اخلاقی نیز از زندگی او رخت بسته است.

حکومت‌های دینی اما تلاش می‌کنند چنین باوری را جا بیندازند. از جمله شخص خمینی تلاش خداناباوران را نجس نامیده است و مسلمانان را از همنشینی با آنان بر حذر داشته است.

متاسفانه این باور بین برخی از مردم دیندار نیز جا افتاده است.

در اینکه بی‌خدایی معادل بی‌اخلاقی نیست تردیدی نیست؛ ولی به نظر شما خداباوران مداراجو و خود خداناباوران چگونه می‌توانند این را جا بیندازند؟

چه شیوه و راهی را تصحیح این پیش‌فرض اشتباه می‌توان پیش گرفت؟

#گفتگو_توانا #خداناباوری #حکومت_دینی #حقوق_خداناباوران

@Dialogue1402

«دین نداشته باشید بهتر است اگر معرفت ندارید…»

سخن این آخوند شیعه که دین‌داری همواره مثبت نیست و تحت شرایطی، بی‌دین بودن بهتر است، همان‌طور که خود می‌گوید در فضای امروز ایران حرف سنگینی‌ست. اما این حرف سنگین، به زبان‌های مختلف چه در فرهنگ ما چه در ادبیات فلسفی اروپا بیان شده است. آنجا که در فرهنگ دینی ما از قول پیامبر نقل کرده‌اند که دین هم برای تمام کردن فضائل و مکارم اخلاقی آمده است، به آسانی استنباط می‌شود که آن نوع دین‌داری معارض با اخلاق متعارف، خود نقض دین است.

نیچه، اندیشمند آلمانی در «تبارشناسی اخلاق» جملات تکان‌دهنده‌ای دارد؛ او می‌گوید که اصولاً شرارت با انسان دین‌دار، رنگ و بوی تازه‌ای می‌گیرد و به مرحله‌ای جدید وارد می‌شود به طوری که می‌توان گفت این تنها انسان دین‌دار است که از حیث شرارت، به جانوری نظرگیر (Interessantes Thier) تبدیل می‌شود:

«… با پیدایش دینیاران همه‌چیز خطرناک‌تر می‌شود؛ نه تنها دواها و درمان‌ها، که همچنین غرور و انتقام و تیزبینی و ریخت و پاش و عشق و آزِ فرمانروایی، و فضیلت و بیماری. اما کمی انصاف باید داد و گفت که بر خاک این زندگانیِ بشریِ به ذات خطرناک، یعنی زندگانی دینیارانه بوده است که بشر هرگز جانوری نظرگیر شده است و نخست اینجا بود که روان بشری به معنایی عالی‌تر، ژرفا یافت و شریر شد…»

تبارشناسی اخلاق، نیچه، برگردان از داریوش آشوری، جستار یکم: «خیر و شر»، «خوب و بد»، بند ششم.

#ناباورمندان #باورمندان #دین #دین‌دار #خداناباوری #بی_خدایی

@Dialogue1402

‏بر مزار او کسی دعا نخواند. چون پیش از آنکه به قتل برسد، در یک برنامه‌ی تلویزیونی گفته بود که مایل است بر سنگ قبرش فقط سه کلمه بنویسند: «یک زن»، «یک مادر»، و «یک مادر بزرگ»! او همین را برای معرفی خود کافی می‌دانست و به هیچ خدایی باور نداشت.

‏شاید برای ما باورپذیر نباشد که خوانش سطرهایی از انجیل، به عنوان برنامه‌ی صبحگاهی در مدارس، در ایالات متحده‌ی آمریکا در دهه‌ی شصت میلادی اجباری بوده است. مادلین موری اوهِیْر (Madalyn Murray O’Hair) که خود را بی‌اعتقاد به مسیحیت، و ناباور به وجود خداوند معرفی می‌کرد، تصمیم گرفت به این نوع اجبار اعتراض کند. اولین‌بار در مجادله‌ای با معلم جوان مدرسه‌ای در بالتیمور که فرزندش را به آنجا می‌فرستاد، توضیح داد که اجبار برنامه‌های دینی به دانش‌آموزان، خلاف قانون اساسی‌ست؛ وقتی معلم در پاسخ گفت که اگر حق با شماست، پس چرا اولیاء مدرسه را تحت تعقیب قانونی قرار نمی‌دهید، مادلین کار خود را دلیرانه شروع کرد.

‏در میان پیام‌های تهدیدآمیز، حتی تهدید به قتل، نگاه‌های عصبانی همسایگان و فشارهایی که برخی از اعضای خانواده‌ی خود او بر او می‌آوردند، تسلیم نشد. او به درستی می‌گفت که اولین قانون از متمم قانون اساسی ایالات متحده، آزادی ادیان را تضمین می‌کند و این آزادی شامل بر عدم باور به ادیان هم هست. مادلین تاکید داشت که اگر دین و دولت از هم جدا هستند، مدارس دولتی حق ندارند از محل بودجه‌ی عمومی، برای برگزاری اجباری نوعی نیایش دینی هزینه کنند و یا برای آن برنامه‌ریزی نمایند...

#خداناباوران #خداناباوری #ناباورمندان #رواداری #آزادی_ادیان #آزاداندیشی

@dialogue1402

https://www.ddinstagram.com/p/C1iNwVrRSp7/?igsh=MTlocDRoOW91Yjhreg==

والدین را تا چه اندازه در شکل‌دهی به نگرش مذهبی کودکان محق می‌دانید؟

این فیلم که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، کشیشی را نشان می‌دهد که در حین انجام مناسک مذهبی به نوزاد سیلی می‌زند!

اگر بگوییم والدین قبل از سن قانونی حق ندارند کودکان را تابع دین و عقیده خاصی کنند، این نکته مبهم می‌ماند که اگر دیگرانی در جامعه، مدرسه، محل ورزش و بازی، اقوام و … ارزشها و باورهای خود را به کودک ما منتقل کردند چه؟!

به عبارت دیگر، اگر در هر صورت باورهایی به کودک منتقل می‌شود، پس اولویت پدر و‌ مادر است!

نظر شما چیست و آیا راه‌حلی برای این موضوع دارید؟


#مذهب #خداناباوری #تربیت_کودک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

گفتگوی ریچارد داوکینز با «رنا احمد» دختری خداناباور از عربستان

- آیا شرایط در ایران و عربستان را مشابه می‌دانید؟

نکته‌ی قابل توجه در این مصاحبه، اشاره آنها به نسل جوان در ایران و روند سریع تحولات در میان آنان است که بیشترین کنجکاوی و میل به فهمیدن در دو کشور ایران و عربستان را رقم زده‌است.

#ریچارد_داوکینز #رنا_احمد #خداناباوری #گفتگو_توانا

‏@dialogue1402

برداشت‌هاى نا‌دُرست از آتئيسم

- ارسالی همراهان

اكثر افراد به نحو عجيبى در مورد آتئیسم بى‌اطلاع هستند. در ادامه به بعضى از برداشت‌هاى اشتباه در اين زمينه مى‌پردازيم:

آ) انسان‌ها آتئيست مى‌شوند چون مايلند در انجام هر كارى آزاد باشند.

اين يک اشتباه معمولى است كه فكر مى‌كنند آتئيست‌ها مخالف اصول اخلاقى هستند. ما باور داريم كه اعتقاد داشتن به موضوعى بر اساس صحت و قابل اثبات بودن آن است و نه اميد داشتن به دريافت پاداش يا جزا. مانند رفتن به بهشت يا جهنم. عدم اعتقاد به وجود خدا سبب نمى‌شود كه انجام هر عملى مجاز دانسته شود. در واقع آتئيست‌ها به طرز اكيدى به اصول اخلاقى پايبندند.

ب) آتئيست كسى است كه از خدا متنفر است.

آتئيست از خدا متنفر نيست. او نمى‌تواند از چيزى متنفر باشد كه اصولا وجود ندارد. آتئيست شورشگرى بر عليه خدا نيست. كسى كه چنين فكر مى‌كند مطمئنا تعريف آتئيسم را درک نكرده است.

ج) آتئيست شيطان را مى‌پرستد.

آتئيست كسى است كه وجود هر موجود ماورا طبيعى مانند خدا، شيطان، ديو، ملائكه و شبيه آن را رد مى‌كند. بنابراين چنين نظرى هيچ پايه و اساسى ندارد و باز مى‌توان آن را ناشى از درک تعريف آتئيسم دانست.

د) هر كسى چيزى را پرستش مى‌كند. پس آتئيست‌ها هم بايد نوعى خدا را پرستش كنند.

بعضى اوقات تئيست‌ها متوجه غير عقلايى بودن اعتقادات خود مى‌شوند. چون در مقام دفاع يا تعديل نظريه خود بر مى‌آيند، بدنبال "هم گناه" مى‌گردند. در اين تلاش كه نشان دهند آنان همان كارى را مى‌كنند كه ديگران، ناگهان ادعا مى‌كنند كه هر كسى چيزى را مى‌پرستد و بدین‌سان وجدان‌شان را آسوده مى‌كنند. آنان نمى‌توانند درک كنند كسانى نيز هستند كه به خدائى اعتقاد ندارند و به‌راحتى و گاه آسوده‌تر از آنان نيز به زندگى كردن مشغولند. اين ادعا نادرست است و آتئيست‌ها هيچ چيز يا كسى را نمى‌پرستند.

گاه تئيست‌ها تعريفى ديگرى از پرستش به دست مى‌دهند. "فكر كردن به اين‌كه چيزى در زندگى شما مهم است"

اين تعاريف چنان مبهم و كشدار است كه هيچ جنبه دينى را در مورد آتئيست‌ها در بر نمى‌گيرد. اينكه فكر كردن به چيزى يا كسى يا عقيده‌اى مهم در زندگى همسان با پرستش آن قرار بگيرد حرفى است عبث. باور به اينكه كسى در زندگى انسان داراى اهميتى ويژه است بدان معنا نيست كه وى خداست.


#آتئیسم #خداناباوری #مذهب #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

آتنا فرقدانی، نقاش و کارتونیست منتقد حکومت اسلامی ایران، به تازگی با اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام به ۶ سال زندان محکوم شده است.

این حکم نشان‌دهنده عدم تحمل حکومت دیکتاتور اسلامی نسبت به انتقاد و پرسش از سوی هنرمندان و نویسندگان است.

در طول سال‌ها، حکومت همواره هنرمندان و نویسندگان منتقد را تحت فشار قرار داده و زندانی کرده است تا صدای مخالفت و نقد را خاموش کند.

این سرکوب‌ها نه تنها به حقوق فردی این افراد تجاوز می‌کند، بلکه جامعه را از دیدگاه‌ها و نظرات متنوع محروم می‌سازد.

هنرمندان با آثار خود گفتگو و پرسش‌هایی را در جامعه مطرح می‌کنند که برای پیشرفت و تحول ضروری است.
بدون حضور و آزادی بیان آنها، جامعه خالی از پرسش و نقد می‌شود.
و جامعه بدون نقد، پرسش و گفت‌وگو هدف حکومت دیکتاتور برای کنترل اجتماع است.
#گفتگو_توانا #توهین_به_مقدسات #خداناباوری #ندانم‌گرا #حکومت_اسلامی

@Dialogue1402