بیانیه‌ی «چالش صنفی معلمان ایران» به‌مناسبت «روز جهانی آزادی مطبوعات»؛
ایران در قعر جدول آزادی رسانه – خفقان رسانه‌ای، آینه‌ی سرکوب اجتماعی

به مناسبت سوم ماه می، روز جهانی آزادی مطبوعات، ما در #چالش_صنفی_معلمان_ایران ضمن گرامی‌داشت این روز، نگرانی عمیق خود را نسبت به وضعیت آزادی رسانه‌ها در ایران اعلام می‌داریم.

بر اساس تازه‌ترین گزارش سازمان «گزارشگران بدون مرز»، جمهوری اسلامی ایران در رتبه‌ی ۱۷۶ از میان ۱۸۰ کشور قرار گرفته است؛ جایگاهی که بار دیگر عمق بحران آزادی بیان، سانسور نظام‌مند، و سرکوب گسترده‌ی روزنامه‌نگاران را در کشور ما نشان می‌دهد.

در این گزارش آمده است: «تمام دیدگاه‌های انتقادی در ایران سرکوب می‌شوند، روزنامه‌نگاران ناچار به خودسانسوری هستند، و اعمال فشارهای فیزیکی و اقتصادی بر آنان مشهود است.» این وضعیت، نه‌تنها آزادی مطبوعات، بلکه شفافیت، آگاهی عمومی و مسئولیت‌پذیری نهادهای قدرت را نیز به نابودی کشانده است.

ما، #معلمان، به‌عنوان بخشی از بدنه‌ی آگاه و مسئول جامعه، بارها شاهد بوده‌ایم که چگونه صدای معترض صنفی یا گزارشگر مستقل، با تماس‌های امنیتی، تهدیدهای مستقیم، دستورهای تحریریه‌ای از بالا، یا حتی بازداشت و زندان، خاموش شده است. رسانه‌هایی که باید چشم بیدار جامعه باشند، اکنون خود در بند سانسور و دیکته‌های سیاسی گرفتارند.

چالش صنفی معلمان ایران خواستار احترام بی‌قید و شرط به اصل آزادی بیان، توقف فشار بر روزنامه‌نگاران، و پایان سرکوب سیستماتیک رسانه‌هاست. ما باور داریم که بدون رسانه‌های آزاد و مستقل، هیچ تحول پایداری در حوزه‌های آموزش، عدالت و توسعه‌ی اجتماعی ممکن نخواهد بود.


#بیانیه #مطبوعات #آزادی_بیان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وخامت حال حورا نیکبخت در یازدهمین روز اعتصاب غذا در اعتراض به صدور احکام اعدام

حورا نیک‌بخت، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، اکنون یازدهمین روز از اعتصاب غذای خود را پشت سر می‌گذارد؛ اعتصابی که در اعتراض به موج فزاینده‌ی اعدام‌ها در میان اقشار به‌حاشیه‌رانده آغاز شد. او در نامه‌ای تازه، اعلام کرده است که از امروز، شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ (۳ مه ۲۰۲۵)، اعتصاب خود را به شکل «تر و خشک» ادامه خواهد داد.
بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده، وضعیت جسمانی حورا نیک‌بخت به شدت وخیم است. فشار خون او به ۶.۵ روی ۵ و قند خونش به ۸۰ رسیده و طی ده روز گذشته، ۱۰ کیلوگرم از وزنش کاهش یافته است. این در حالی است که او به ابتلا به بیماری ام اس مشکوک است و از درمان مناسب محروم مانده.
اعتصاب غذای حورا نیک‌بخت از روز چهارشنبه ۳ اردیبهشت آغاز شده؛ اقدامی اعتراضی که در دل خود فریادی علیه سرکوب، حذف سیستماتیک و نادیده‌گرفتن حق حیات به‌حساب می‌آید.


متن کامل نامه که نسخه‌ای از آن به دست توانا رسیده است به شرح زیر است؛

«"آی آدم‌ها کە بر مامن نشستە شاد و خندانید
یک نفر در حبس دارد می‌سپارد جا…
مُرد"
این ماجرای هر روز زندان‌های جمهوری اسلامی است در میان دلگرمی متظاهران و مدعیان، بە نام و نان خود و سرگرمی ما معاش اندیشان بە روزمرە.
آخرین بار درخواستم را مطرح می‌کنم:
ای صاحبان امتیاز٫ساکت نمانید!
برای حفظ جان بە حاشیەراندگان هر آنچە میتوانید بکنید!
پیرو درخواستم از شما، در پایان دهمین روز از اعتصاب خشک آن را بە شکل تر و خشک توامان ادامە خواهم داد تا جانم را کە بزرگترین امتیازِ در امانم  هزینە کنم.
حورا نیکبخت
١٣/٢/١٤٠٤
بند زنان زندان اوین»


حورا نیکبخت اعتصاب غذایش را سوم اردیبهشت ماه با بیانیه‌ای به شرح زیر آغاز کرده بود:

«حقوق بشر یا حقوق بشرتر

‏رسانەها بە مذاکرات (ضامن بقای جمهوری اسلامی) مشغول‌اند و  در بی توجهی شرم آوری جانهای بسیاری دارند از دست می‌روند.

‏من، حورا نیکبخت، در اعتراض بە سکوت مردم  در مورد شمار فراوان صدور، تایید و اجرای احکام اعدام بە حاشیەراندگان  اعتصاب غذا می‌کنم و بە زندان و عواملش اجازەی هیچ گونە دخالتی را برای حفظ  جانم نمیدهم.

‏لطفا بە من و شرایط من نپردازید

‏تمنا میکنم صاحبان امتیاز بە هر شکلی کە میتوانند بە این اعتراض بپیوندند.

‏هوشیار باشید و نگذارید همە هزینەها بر دوش بە حاشیەراندگان باشد و اجازە ندهید حکومت از آن ها انتقام بگیرد.

‏تا جمع متحد و جدی علیە اعدام شکل نگیرد بە اعتصابم ادامە خواهم داد، حتی در ازای از دست رفتن جانم.

‏فمنیست اینترسکشنال

‏٣./٢./ ١٤٠٤

‏بند زنان اوین»

حورا نیکبخت مدرس دانشگاه و مدیرمسئول سابق انتشارات "مشق برابری" در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ پس از احضار و مراجعه به شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

وی مردادماه همان سال توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری بابت اتهام "تبلیغ علیه نظام" و "توهین به خامنه‌ای" به یک سال حبس تعزیری محکوم شد و از آن زمان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کند.

#حورا_نیکبخت #نه_به_اعدام #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه‌ی جمعی از شهروندان، کارگران، رانندگان و خانواده‌های مجروحین و جان‌باختگان انفجار اسکله‌‌ رجاییِ شهر بندرعباس

در سرزمینی که بواسطه‌ی عملکرد حکومت، هر روزش بوی مرگ می‌دهد، انفجارها دیگر خبر نیستند، بخشی از زیستِ روزمره‌اند؛ اما آنچه هنوز هم جان انسان را می‌سوزاند نه فقط آتش، که دروغ است، دروغی که بر حقیقت خاک می‌پاشد تا فاجعه را حماسه جلوه دهد و دادخواهی را خیانت.

در حکومتِ روایت‌های وارونه که به رسانه‌ها می‌گویند: نه حقیقت را بگویید، نه حقیقت را جست‌وجو کنید، فقط واژه‌ها را عوض کنید؛ "به انفجار، بگویید حادثه"، "به جنایت، بگویید سهل‌انگاری و خطای انسانی"؛ در نهایت این ما مردم هستیم، که ناچاریم خود قلم به دست بگیریم و دادخواه باشیم.

در روزی که تقویم شنبه ششم اردیبهشت ۱۴۰۴ حدود ساعت ۱۲ ظهر را نشان می‌داد، شاهد انفجاری مهیب و مرگ‌بار در اسکله رجاییِ شهر بندرعباس بودیم، انفجاری که به‌ گواهِ تصاویر و شواهد، در چند نقطه هم‌زمان رخ داد، آتش و موج عجیبی را به همراه داشت و منجر به کشته شدن، سوختن و مجروح شدنِ تعداد زیادی از فرزندان و هموطنان‌ِمان شد، تأسیسات زیادی را نابود کرد و دود و گازهای سمی ناشناخته‌ای را به هوا فرستاد.

اما با گذشت روزها، نه تنها هیچ مقام مسئولی پاسخی به سوالات اساسی نداده، بلکه حتی کوچک‌ترین اطلاعات رسمی درباره نوع مواد منفجرشده، میزان واقعی کشته و زخمی شده‌ها، یا دلایل بروز این فاجعه منتشر نشده است.

ما شهروندانِ بندرعباس، کارگران، رانندگان، کارکنان اسکله و صنایع و خانواده‌های مجروحین و جان‌باختگان، در کنار سایر مردم ایران که به این شهر رفت و آمدی دارند، با این پرسشِ بزرگ روبه‌رو هستیم:

آیا زندگی ما در شهر بندرعباس، در کنار مراکز خطرآفرینی که کنترل و شفافیتی بر آنها نیست، و با مردم به شکل سپر انسانی برخورد می‌کنند، محکوم به تهدید و ناامنی دائمی است؟

حکومت را به پرسش می‌گیریم:

می‌دانیم که هر شخص و هر نهادی نمی‌تواند به سادگی چنین محموله‌ای را سفارش دهد، با کشتی‌هایی حمل کند، بدون نظارت پهلو بگیرد، بدون بازدید محموله‌اش را پیاده و دپو کند و نیازی به پاسخ‌گویی هم نداشته باشد؛

حال اینکه:

ـ اصل محموله متعلق به چه شخص یا نهادی بوده است؟ کشتی‌ حامل آن از کجا آمده؟ چه مجوزهایی صادر شده و توسط چه نهادی؟

ـ چه موادی دقیقاً منفجر شده‌اند؟ آیا این مواد، موشکی یا شیمیایی با اهدافی نظامی بوده‌اند؟ چرا در اسکله‌ای تجاری دپو شده بودند؟

ادامه متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/EnBaRJ

#انفجار_بندرعباس #بندرعیاس #شهبندر #بندر_رجایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

قربانیان آموزش ایدئولوژیک

«آموزش مذهبی و ترسوندن بچه‌ها از شش-هفت سالگی از “آتیش جهنم” و “خشم خدا” و “اجبار به حجاب” و “چادر” و “انجام امور دینی” – مخصوصا در مدارس دخترانه – مصداق بارز کودک‌آزاری‌ست. به عنوان یک دهه‌هفتادی عرض می‌کنم که واقعا روح و روانم از این آموزش‌ها آسیب دیده بود. »

این روایتی است که یکی از مخاطبان آموزشکده توانا چندی پیش در صفحه اینستاگرام این آموزشکده بیان کرده بود و در گزارشی با عنوان «خشم خدا در مدارس ایران» در این آموزشکده بازتاب یافت.

اما این محدود به یک روایت یا دو روایت خاص نیست یا محدود به دانش‌آموزان نیست. چنان‌که چندی پیش در صفحه اینستاگرام «گفت‌وشنود»، روایتی بسیار کوتاه از یک آموزگار آزاداندیش بازتاب یافت که برای گردانندگان این صفحه نوشته بود:

«به دلیل باور متفاوت و تشویق دانش‌آموزان به مطالعه، اخراج و تهدید به برخورد قضایی شدم.»

فرض بگیریم که حتی این نوع سیاست‌گذاری موفق به تاثیرگذاری بر این کودکان شود. آیا آنان افرادی اهل مفاهمه بار می‌آیند؟

متن کامل را می‌توانید در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/victims-of-ideology-education-iran/

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/mtZ-pk9GF30

لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/QW2Z6ShFCRMuQ6ug6

#گفتگو_توانا #قربانیان_آموزش #آموزش_ایدئولوژیک #حقوق_بشر #تفکر_انتقادی

@dialogue1402

بیتا لایق‌پور ویدیویی را منتشر کرد که نشان می‌دهد که سنگ مزار جاویدنام بهنام لایق‌پور را هم شکسته بودند.

او نوشت:
«کسی که اینجا خوابیده، داداشمه
با سنگی ساده ولی با نامی بزرگ
شما اون سنگ رو شکستید
امّا نمی‌تونید اسمش و یادش رو از دل مردم این خاک، پاک کنید!
چون اون حالا توی قلب هزاران نفر نفس می‌کشه🤍
بخواب داداشی💔
آروم بخواب که ما تا آخرین‌ نفس برای گرفتن حقت بیداریم...
یادتون نره که هر تکّه از این سنگ شکسته، گواه جنایت شماست.»

bita_lgh

#بهنام_لایق_پور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جنایتی دیگر توسط مأموران نیروی انتظامی، جان یک جوان دیگر را گرفت و خانواده‌ای را در سوگ فرو برد. روز جمعه، ساحل نصیری، جوان ۱۹ ساله اهل زیباکنار در استان گیلان، در پی تیراندازی مستقیم مأموران انتظامی در ساحل زیباکنار کشته شد.

بر پایه گزارش‌های محلی، مأموران انتظامی این جوان و دوستش را در ساحل متوقف کرده و اقدام به بازرسی بدنی و توقیف موتورسیکلت آن‌ها کردند. با بروز درگیری لفظی و مقاومت، نیروهای انتظامی مستقیماً دو گلوله به سر ساحل نصیری شلیک کردند و او را در دم به قتل رساندند.

این اقدام بی‌رحمانه، خشم اهالی زیباکنار را برانگیخت. معترضان با تجمع مقابل کلانتری و آتش زدن بنرهای حکومتی، خشم خود را نسبت به این جنایت ابراز کردند. نیروهای ویژه امنیتی با یورش به تجمع‌کنندگان و سرکوب خشونت‌بار، این اعتراضات را به پایان رساندند.

نهایتاً پس از ساعت‌ها تنش و اعتراض، پیکر ساحل نصیری با تهدید و فشار به خانواده‌اش تحویل داده شد و روز شنبه با حضور گسترده مردم، در زادگاهش به خاک سپرده شد.

در سوی دیگر، نیروی انتظامی در واکنشی که بیشتر به فرار از مسئولیت می‌ماند، مدعی شد که مقتول به همراه فردی دیگر حامل مواد مخدر بوده‌اند و هنگام بازرسی قصد خلع سلاح مأمور پلیس را داشته است؛ روایتی تکراری که در موارد مشابه بارها به‌عنوان توجیه برای قتل‌های فراقانونی مورد استفاده قرار گرفته است.

#زیباکنار #ساحل_نصیری #گیلان #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

در وضعیت تورم افسارگسیخته در ایران، احتمال ابتلا به انواع بیماری هم بیشتر شده است، قیمت داروها هم افزایش یافته است، شرایط افراد مبتلا به بیماری‌های خاص هم سخت‌تر است. آن‌ها به علت شرایط بد اقتصادی از تغذیه مناسب هم برخوردار نیستند و این امر منجر به تشدید بیماری می‌شود.

رژیم جمهوری اسلامی که کشور ثروتمند ایران را به جایی کشانده که فقر و بدبختی فراگیر شده، برایش جان مردم کمترین اهمیت را دارد و همچنان بر مواضعی که میهن را با چالش بیشتری مواجه می‌کند، پافشاری می‌کند.

حکومتی که حاضر است درمان آسیب‌دیدگان حزب‌الله لبنان را رایگان انجام دهد ولی شهروندان ایران در رنج و گرفتاری باشند‌، نسبتی با مردم ایران ندارد.


#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اشکان خطیبی، هنرمند ایرانی، نمایش «او» را در نروژ روی صحنه برد و عواید آن را به آسیب‌دیدگان بندرعباس اختصاص داد.
دو شب پیش دختر زندانی سیاسی، رزگار بیگ‌زاده بابامیری، نیز در سالن حاضر بود. آقای خطیبی درباره این زندانی و نیز اعدام محسن لشکرنشین سخنانی گفت.

ژینو بابامیری، در این باره نوشت:
«قبل از هر چیزی بگم که چقدر این اجرا بینظیر بود و چقدر هر سکانسش درد هممون بود. سخت بود دیدن صحنه هایی که میدونم خیلیاش رو بابا تجربه کرده و بازسازی و‌ اجرای زیباش توسط کسی بود که اسطوره بوده برام همیشه و متاسفانه خودش هم این درد هارو تجربه کرده. خوشحالم کسانی مثل ایشون هستن که انقدر استوار علیه فراموشی ایستادن.

بعدش هم بگم که من از قبل افتخار چت کردن با ایشون رو داشتم و از همون اول راه که شروع به فعالیت کردم پشتم بودن ولی زبونم بند اومد وقتی عکسارو روی پروژکتور نشون دادن. چند روز پیش ازم عکس گرفتن ولی راستش فکر کردم میخوان برای آقای مسعود قره‌خانی رئیس مجلس نروژ بفرستن که در اجرا حضور داشتن، که صدای من رو بهشون برسونن.
ایشون نه تنها این کار رو کردن بلکه این حرکت زیبارو هم کنار همه در سالن زدن. جمله ی معروفی هست که میگه Dont meet your heros (با قهرامانانت ملاقات نکن) که ناامید نشی چون از طرف انتظارات بالایی داری که معمولا بیش از حالت عادی هستن و ناامید میشب وقتی این انتظارات براورده نمیشن. خوشبختانه من بهترین تجربه رو‌ از این قضیه داشتم و پشتم گرمه به کسایی مثل شما❤️🫂»

zhinobabamiri

#ژن_ژیان_ئازادی #او #اشکان_خطیبی #رزگار_بابامیری #FreeRezgar #DaughtersOfJustice #دختران_دادخواه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‌
جمهوری اسلامی؛ حکومتِ بحران، اعدام و فرصت‌سوزی

هر روزی که جمهوری اسلامی بر مسند قدرت باقی می‌ماند، نه‌فقط امید به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران کم‌رنگ‌تر می‌شود، بلکه زخم‌هایی تازه بر پیکر جامعه و حافظه جمعی ملت افزوده می‌شود.
این حکومت، در برابر هر بحران، به‌جای پاسخ‌گویی، سرکوب را تشدید می‌کند و به‌جای اصلاح، خود را پشت پرده‌ی بازی‌های سیاسی پنهان می‌سازد.

در روزهایی که کشور درگیر مشکلات فزاینده اقتصادی، بی‌ثباتی اجتماعی و فشارهای معیشتی است، صدای اعدام‌ها بلندتر از همیشه شنیده می‌شود. محسن لنگرنشین یکی از همان جوانانی بود که در سکوتی سنگین، بی‌دفاع، بی‌صدا و با دادرسی‌ای مخدوش، به کام مرگ فرستاده شد. او تنها نیست. صف اعدام‌ها در ماه‌های اخیر، نشانه‌ای روشن است از این‌که نظام، هرچه بیشتر در بحران فرو می‌رود، بیشتر به خشونت متوسل می‌شود.

در این بستر، تعویق دور چهارم مذاکرات جمهوری اسلامی با ایالات متحده نه یک رویداد دیپلماتیک صرف، بلکه بخشی از همان استراتژی آشنای (وقت‌کشی با سرکوب) است.

حکومت ایران بار دیگر در حالی‌که ظاهراً آماده گفت‌وگوست، در پشت صحنه با اعدام مخالفان و فعالان اجتماعی، پیام روشنی می‌فرستد: سیاست رسمی‌اش همچنان حفظ قدرت به هر قیمت است.

تعویق مذاکرات، بیش از آنکه نشانه اختلاف یا پیچیدگی دیپلماتیک باشد، در دل خود نوعی نمایش سیاسی است، نمایشی که از یک‌سو با جان انسان‌ها در داخل معامله می‌شود و از سوی دیگر، به دنبال خرید زمان برای بقای نظام است.

در همین روزها، انفجار گسترده در بندر رجایی بار دیگر واقعیت دیگری را برملا کرد: حکومت نه‌فقط در عرصه حقوق بشر، که در ایمنی و اداره امور کشور نیز به شکلی خطرناک ناکارآمد است. این فاجعه، که ناشی از بی‌توجهی به استانداردها، فساد ساختاری و فقدان نظارت مسئولانه بود، در همان زمانی رخ داد که افکار عمومی سرگرم اخبار مذاکرات و موج جدید اعدام‌ها بود. گویی حتی فاجعه‌های صنعتی نیز در بستر بی‌مسئولیتی مزمن، تبدیل به ابزارهای بی‌صدایی مردم شده‌اند.

امروز، بیش از همیشه روشن است که بقای این نظام نه‌تنها اصلاح‌ناپذیر است، بلکه ادامه آن تهدیدی مستقیم برای امنیت انسانی، اجتماعی و حتی زیربنایی ایران به‌شمار می‌رود.


#جمهوری_اسلامی #اعدام #مذاکره #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

هشدار ۷ زندانی سیاسی درباره “وضعیت خطیر” مطلّب احمدیان

ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان، خشایار سفیدی بنام خدا هم‌بندی و هم‌اتاقی ما، جناب آقای مطلب احمدیان، که بیش از پانزده سال حبس را تحمل کرده است، در حال حاضر بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین به دلیل بیماری‌های گوناگون ـ به‌ویژه ناراحتی وخیم گوارشی و ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همینطور نارسایی ستون فقرات باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی قرار گیرد. در صورت اهمال در درمان، وی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد. علاوه بر این، پس از انجام این جراحی‌های سنگین، نیاز است که برای مدت نقاهت تحت مراقبت خاص قرار گیرد؛ امری که بهداری زندان ناتوانی خود را در تأمین آن اعلام کرده است. همچنین با توجه به خطر بالای عفونت‌های بیمارستانی، امکان تأمین این مراقبت در مراکز درمانی عمومی وجود ندارد. بر این اساس پزشکی قانونی ضرورت توقف اجرای حکم او را برای گذراندن این دوره تحت نظر خانواده تأیید کرده است. با این‌حال، علی‌رغم پیگیری‌های مکرر، سپردن وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی ـ که نهایت توان خانواده است ـ و علاوه بر آن، کفالت هفت وکیل و یا کارمند رسمی دولت، این درخواست با مخالفت صالحی دادستان تهران مواجه شده است. ما که از مدت‌ها پیش شاهد شب‌ بیداری‌های ناشی از درد و محدودیت‌های شدید غذایی آقای احمدیان بوده‌ایم، بنا بر وظیفه الهی و انسانی خود، با یادآوری وضعیت خطیر او خواستار رسیدگی فوری به این موضوع هستیم.


ـ مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.

مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.

این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98

رنج‌نامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506

#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بنا بر اعلام هلال‌ احمر هرمزگان، عملیات جستجو و نجات در بندر رجایی پایان یافت.
به گفته روابط عمومی جمعیت هلال‌ احمر هرمزگان «در دو روز اخیر هیچ‌گونه بقایایی از نفرات آسیب‌دیده یافت نشده است.»
این در حالی است که هنوز تعداد زیادی مفقود هستند که اثری از آن‌ها یافت نشده است.

به ادعای جمهوری اسلامی، در انفجار بندر رجایی ۷۰ نفر کشته شده‌اند، ۲۲ نفر مفقود هستند و بیش از ۱۲۰۰ نفر هم مصدوم شده‌اند.
روزنامه واشنگتن‌پست به نقل از کارشناسان، قدرت انفجار در بندررجایی شهر بندرعباس را معادل انفجار ۵۰ تن تی‌ان‌تی برآورد کرده‌ است.

جمهوری اسلامی هر نوع اظهارنظری درباره انفجار بندرعباس را جرم‌انگاری کرده و حتی با اتهام «تشویش اذهان عمومی» برای چند رسانه و فعال مدنی هم تشکیل پرونده داده است.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #بندرعباس
@Tavaana_TavaanaTech

عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، گفته بود:
«قبل از انقلاب با تیرکمان به پای خانم‌های بدحجاب زدم و روی آن‌ها آب می‌ریختم.»

او که به لطف جمهوری اسلامی به مقامات فرهنگی در جمهوری اسلامی رسیده و به عنوان «استاد» معرفی می‌شود در مصاحبه‌ای از افتخارات خود در پیش از انقلاب ۵۷ می‌گفت:
«من از بالکن مغازه با تیرکمان به پا‌های خانم‌های بدحجاب می‌زدم که چرا پالُخت بیرون آمده‌اند. پدرم نسبت به حجاب حساس بود، اما گفت اگر ضربه‌ای بخورند شرعا ضامن هستی و از این رو تیروکمان را گذاشتم کنار و روی آن‌ها آب می‌ریختم».
تصور کنید چنین فردی صاحب بالاترین مقامات فرهنگی در جمهوری اسلامی است!

#یاری_مدنی_توانا #خامنه_ای #عبدالحسین_خسروپناه #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

فواد ایزدی، دانشیار گروه مطالعات آمریکا دانشگاه تهران در یکی از برنامه‌های صداوسیما در ارتباط با روابط و همبستگی با جوامع دیگر گفت: هدف اصلی ما در دیپلماسی و ارتباط با جوامع دیگر، افراد زخم‌خورده از آمریکا هستند که همانند ما پرچم آمریکا می‌سوزانند و چون باعث ناراحتی عده‌ای در آمریکا می‌شود توصیه می‌کنم بیشتر پرچم آمریکا را بسوزانید.

اظهارات فواد ایزدی مبنی بر «توصیه به سوزاندن بیشتر پرچم آمریکا» نه‌تنها نمونه‌ای آشکار از تشویق به دیگری‌ستیزی است، بلکه نشان‌دهنده بهره‌برداری از تریبون‌های رسمی برای انتشار نفرت و ترویج اعمال نمادین خشونت‌آمیز است. چنین رویکردی نه تنها هیچ‌گونه همبستگی واقعی یا سازنده‌ای با جوامع منتقد آمریکا ایجاد نمی‌کند، بلکه با دامن زدن به احساسات خصمانه، دیپلماسی را به ابزاری برای نفرت‌پراکنی تبدیل می‌کند. استفاده از نمادهای ملی دیگر کشورها برای تحریک احساسات، به‌جای پرداختن به گفت‌وگو، درک متقابل و نقدهای اصولی، تنها به تعمیق شکاف‌ها و تداوم چرخه دشمنی کمک می‌کند؛ آن‌هم از جایگاهی که باید محل تقویت خرد سیاسی و تعامل میان‌فرهنگی باشد.

#دیگری_ستیزی #نفرت_پراکنی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

نامه‌هایی از زندان: تفتیش عقاید

حکومت تمامیت‌خواه و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی‌ همواره از رنگارنگی دینی و یا جریان‌ها و باور‌های فکری متفاوت، وحشت داشته‌ است و آن را با فلسفه وجودی خود در تقابل می‌بیند. به همین دلیل است که در تمام این سال‌ها به طور مداوم شاهد سرکوب جریان‌های فکری، نگرش‌ها و اقلیت‌های مذهبی و دینی در ایران هستیم که این به معنی نقض آشکار حقوق بشر در ایران است.

در این بخش از مجموعه «نامه‌هایی از زندان»، با تمرکز بر این موضوع، نامه‌هایی از مریم نقاش زرگران، فرح باغی، فتحی محمد نقش‌بندی، مسعود کردپور، امید کوکبی، اعضای پیشین یاران، شیرین عبادی و نسرین ستوده را می‌شنویم.

این بخش تقدیم می‌شود به تمام آن‌ها که صرفا و صرفا به دلیل باورها و عقایدشان تحت ستم، تبعیض و شکنجه قرار گرفتند یا جان شیرین‌شان را از دست دادند.

https://tavaana.org/letters_prison6/
در یوتیوب:
https://youtu.be/BHdgk5o6p9U
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id586411459
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/neytq6e6b41e

#پادکست #کتاب_صوتی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا #نامه_های_زندان
@Tavaana_TavaanaTech

انفجار در بندرعباس و قتل و مفقودشدن هم‌وطنان‌مان واقعه‌ای بس دردناک است که نشان داد جمهوری اسلامی به‌عمد یا غیرعمد دست به جنایت و قتل ایرانیان می‌زند و با بی‌کفایتی حتی در یافتن پیکر هم‌وطنان‌مان هم ناتوان است.
یکی از ابعاد این جنایت فجیع، ناشناس‌ماندن تعدادی کارگر بلوچ بوده که در این بندر مشغول به کار بوده‌اند. این ایرانیان فاقد شناسنامه بوده‌اند و به صورت روزمزد کار می‌کرده‌اند.
روزنامه «پیام ما» گزارشی میدانی منتشر کرده درباره کارگران فاقد شناسنامه که هیچ‌کس به دنبال شناسایی یا یافتن آنها نیست.

بر اساس گزارش‌های میدانی، تعداد زیادی از کارگران حادثه‌دیده اهل سیستان‌وبلوچستان در این بندر مشغول کار بوده‌اند؛ جوانانی که بدون بیمه، بدون قرارداد و حتی بدون شناسنامه در سخت‌ترین شرایط اقلیمی و کاری فعالیت می‌کرده‌اند.
نام آن‌ها در فهرست‌های رسمی وجود ندارد و پیمانکاران به دلیل ترس از پیگرد قانونی، حتی حاضر به اعلام اسامی مفقودان هم نشده‌اند.

به گفته کارشناسان دپو کردن عامدانه مواد خطرناک با شناسنامه اقلام معمولی، علت فاجعه بوده، که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی برای رسیدن به مقاصد پلید خود دست به قتل شهروندان زده است.

#انفجار_بندرعباس #بندرگاه_رجایی #بندرعباس #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

سکوت مراجع تقلید درباره فاجعه هولناک بندرعباس

بانو کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، با توجه به گذشت یک هفته از قتل هم‌وطنان‌مان در انفجار بندرعباس، به سکوت مراجع تقلید اشاره کرد و گفت:
«سکوت تک تک ما،،، جان عزیزان بیشتری را می‌گیرد ،،، اجازه ندهید که جنایت و قتل و ظلم و ستم ستمگران، عادی شود، اجازه ندهید که منفعت‌طلبان عادی‌سازی کنند، زندگی کنید اما! فراموش نکنید که مبارزه هم در کنار زندگی ادامه و جریان دارد.»

به‌راستی چرا مراجع تقلیدی که با ثروت ایران و ایرانی زندگی می‌کنند این‌چنین در برابر این جنایت سکوت کرده‌اند؟

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی #بندرعباس

@Tavaana_TavaanaTech

سحرگاه امروز، یک‌شنبه ۱۴ اردی‌بهشت‌ماه، هفت انسان در زندان بیرجند اعدام شدند.

این زندانی‌ها پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند.
«هرانا» هویت این زندانیان را
خسرو سارانی، محمود سارانی (رخشانی)، یوسف سُرور وش (نارویی)، علیرضا لالوزایی، موسی شکوهی، مجتبی لکزایی و علی نوری
اعلام کرده است.

دو سوم کل اعدام‌های سال ۲۰۲۴ را جمهوری اسلامی انجام داده. یعنی از هر سه اعدام در سال ۲۰۲۴ دو اعدام توسط جمهوری اسلامی انجام شده است.
نتیجه حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران، نابودی محیط‌زیست نابودی تاریخ نابودی آثار باستانی و قتل ایرانیان است.
طرح از رضا عقیلی


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech