‌
تفتیش منزل مهران دهقان‌منشادی، شهروند بهائی در شیراز و ضبط اموال شخصی

صبح روز یکشنبه، چهارم خردادماه ۱۴۰۴، پنج مأمور امنیتی با ارائه حکم قضایی وارد منزل مهران دهقان‌منشادی، شهروند بهائی ساکن شیراز، شدند. مأموران پس از بازرسی کامل خانه، اقدام به ضبط لپ‌تاپ، تبلت، هارد، تلفن‌های همراه اعضای خانواده، کتاب‌ها، عکس‌های مذهبی و همچنین گردنبندهای طلا با نماد بهائی کردند. مأموران در پایان اعلام کردند که دهقان‌منشادی در روزهای آینده به نهادهای امنیتی احضار خواهد شد.

بهائیان بزرگترین گروه اقلیت مذهبی در ایران هستند که تحت حکومت جمهوری اسلامی از حقوق اولیه‌ای مانند تحصیل، اشتغال و آزادی‌های دینی محروم‌اند. نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به آزار و تبعیض سیستماتیک علیه جامعه بهائی هشدار داده و خواستار پایان دادن به این سیاست‌ها شده‌اند.


#داستان_ما_یکیست #بهائی #بهائیان_ایران #رواداری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی نهادهای حقوق بشری، سه شهروند بهائی ساکن تهران به نام‌های شیدا روحانی، شیده توکلی و شیلا توکلی روز ششم خرداد توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شده‌اند.

به گفته منابع مطلع، مأموران در جریان بازداشت، تمامی لوازم الکترونیکی این افراد از جمله تلفن‌های همراه و رایانه‌های شخصی را ضبط کرده‌اند. همچنین مقادیر قابل توجهی از دارایی‌های شخصی آنان شامل طلا، جواهرات و ارز نیز توقیف شده است. هنوز از دلایل بازداشت و محل نگهداری این افراد اطلاعی در دست نیست.

جامعه بهائی، به‌عنوان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران، از بسیاری از حقوق اساسی از جمله حق تحصیل، اشتغال و آزادی عبادت محروم است. در ماه‌های اخیر، فشارهای امنیتی و قضایی بر این جامعه شدت گرفته و نگرانی‌های فزاینده‌ای در سطح بین‌المللی ایجاد کرده است.

نهادهای حقوق بشری بین‌المللی با ابراز نگرانی نسبت به این روند، خواستار پایان دادن به آزار و سرکوب بهائیان در ایران شده‌اند.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

رویا ثابت، شهروند بهائی، به ۲۵ سال حبس محکوم شد.

شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز، رویا ثابت را به ۲۵ سال حبس و دیگر مجازات‌های تکمیلی محکوم کرد.
این شهروند بهائی به اتهام «همکاری و مراوده با اتباع و نهادهای دولت اسرائیل» و «تشکیل و اداره گروه به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.
همچنین در خصوص اتهام «فعالیت تبلیغی فرقه‌ای مغایر با شرع اسلام» به پنج سال حبس محکوم شده است.
و از باب مجازات تکمیلی هم به دو سال منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی و منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شده است.
رویا ثابت، شهروند بهائی ساکن امارات، پیش از این هم در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۴۰۲، بازداشت شده بود. او که برای پرستاری از پدر و مادر بیمار و سالمند خود که هر دو مبتلا به آلزایمر بودند به شیراز سفر کرده بود، توسط اطلاعات سپاه شیراز بازداشت شده بود.
اعدام، شکنجه، اخراج از محل تحصیل و محل کار، پلمب مغازه، آدم‌ربایی و حتی آزار پس از مرگ از اقداماتی ست که جمهوری اسلامی در برابر هم‌وطنان بهائی ما انجام می‌دهد.
از یاد نبریم همه انسان‌ها به یک اندازه از حقوق‌بشر بهره می‌برند و تبعیض دینی تبعیض مذهبی تبعیض جنسیتی تبعیض نژادی حربه‌ای ست در دست دیکتاتور برای تسلط بر جامعه.
صدای هم‌وطنان‌مان باشیم

#رویا_ثابت
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا
#بهائی_ستیزی
@Tavaana_TavaanaTech

‌
آرمان بهرامی و مادر او الهام سیادت، دو شهروند بهائی ساکن اصفهان، پس از تفتیش منزلشان توسط اداره اطلاعات این شهرستان احضار و بازجویی شدند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده آرمان بهرامی، ضمن تایید این موضوع به هرانا گفت: “آقای بهرامی و مادرش الهام سیادت روز سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴ به اداره اطلاعات اصفهان مراجعه کردند.

این دو شهروند بهائی به مدت ۹ ساعت مورد بازجویی قرار گرفتند و سپس آزاد شدند. پیش از آن، در تاریخ ۷ خرداد، منزل آنها توسط مأموران تفتیش شد و آنها با دریافت ابلاغیه‌ای به اداره اطلاعات احضار شدند. در جریان بازرسی، برخی وسایل منزل آسیب دید و اموال شخصی آنان همچون مقداری وجه نقد، طلا و وسایل الکترونیکی توسط ماموران ضبط شد. این در حالی است که مجوز ضبط این وسایل در حکم تفتیش وجود نداشت.”
این منبع مطلع افزود: “ماموران صراحتا گفته‌اند که هدفشان فقط اذیت کردن است. همچنین اعلام کرده‌اند که در حال تلاش برای پرونده‌سازی با یافتن شاکی خصوصی هستند. آنها تهدید کرده‌اند در صورت رسانه‌ای شدن موضوع، با پرونده‌ای سنگین‌تر روبرو خواهند شد.”
تا لحظه تنظیم این گزارش از جزئیات جلسه بازجویی و عناوین اتهامات منتسب به این شهروندان اطلاعی حاصل نشده است.
آرمان بهرامی و مادر وی الهام سیادت، شهروندان بهائی ساکن اصفهان پیشتر نیز سابقه برخوردهای امنیتی را داشته اند.

جامعه بهائی، به‌عنوان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران، از بسیاری از حقوق اساسی از جمله حق تحصیل، اشتغال و آزادی عبادت محروم است. در ماه‌های اخیر، فشارهای امنیتی و قضایی بر این جامعه شدت گرفته و نگرانی‌های فزاینده‌ای در سطح بین‌المللی ایجاد کرده است.

نهادهای حقوق بشری بین‌المللی با ابراز نگرانی نسبت به این روند، خواستار پایان دادن به آزار و سرکوب بهائیان در ایران شده‌اند.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
بی‌خبری از وضعیت شیدا روحانی، شهروند بهائی بازداشتی همچنان ادامه دارد


شیدا روحانی، شهروند بهائی ساکن تهران ۱۶ روز است که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و تاکنون از محل نگهداری وی اطلاعی حاصل نشده است. بی‌خبری از وضعیت این شهروند، افزایش نگرانی‌های خانواده و نزدیکان وی را در پی داشته است.


یک منبع نزدیک به خانواده این شهروند بهائی در تماس با هرانا گفت: علیرغم گذشت ۱۶ روز از زمان بازداشت خانم روحانی، او تا کنون هیچ تماسی با خانواده خود نداشته است. همچنین پیگیری های خانواده وی از مراجع قضایی و امنیتی در خصوص سرنوشت او بی نتیجه مانده است؛ این امر موجب افزایش نگرانی‌های خانواده و نزدیکان این شهروند بهائی شده است.

شیدا روحانی، شهروند بهائی ساکن تهران، روز سه شنبه ۶ خرداد توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. در زمان بازداشت، منزل خانم روحانی مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفته و شماری از لوازم شخصی او و خانواده ضبط شد.

شیدا روحانی، متاهل و مادر یک فرزند است.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

یاد اون هم‌وطنان بهایی افتادم که همین چندساله ریختن و خونه و زمین‌شون رو نابود کردن و زندگیشون رو به باد دادن.

یه سوال دارم از این طرفداران حکومت که الان دارن با کلمات «تجاوز» و «وطن» و «امنیت» و «دشمن خارجی» و «منابع و سرمایه ملی» و… جمله‌سازی می‌کنن. سوالم اینه که که اون موقعی که این هم‌وطنانمون و بقیه کسانی که در این‌ سال‌ها حکومت‌تون کشت، وطن نداشتن؟ امنیت نمی‌خواستن؟ خانه و زندگی نداشتن/

اقتدار نظام فقط برای مردم بی‌دفاع و عادی بود که هزار تا فرصت به حکومت دادن که خودش رو اصلاح بکنه.

اگرنه حالا مشخص شد اینها هیچ اقتداری در دنیا نداشتن. یک سری از سرانشون که در روز اول کشته شدن. بقیه هم یا به زودی خبرشون میاد


#داستان_ما_یکیست #بهائی #امنیت #ایرانی #ایران #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یورش شبانه و بازداشت مجدد ایمان رحمت‌پناه، شهروند بهایی در شیراز

در ساعت ۱۱ شب روز یکشنبه، اول تیرماه ۱۴۰۴، حدود هشت نفر از نیروهای امنیتی برای دومین بار به منزل ایمان رحمت‌پناه، شهروند بهایی ساکن شیراز، یورش برده و او را بدون ارائه حکم قضایی بازداشت کرده‌اند. در این یورش، مأموران اقدام به ضبط تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ، عکس‌ها و کتب مربوط به آیین بهایی کرده و ایمان رحمت‌پناه را با خود به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.

اگرچه این بار رفتار خشونت‌آمیزی در جریان ورود به منزل گزارش نشده، اما زمانی که ایمان رحمت‌پناه درخواست مشاهده حکم بازداشت خود را مطرح می‌کند، یکی از مأموران با تهدید می‌گوید: «می‌خواهی دستبندت بزنیم و ببریمت؟» این برخورد تهدیدآمیز و فضای امنیتی موجب وحشت شدید دو فرزند خردسال او می‌شود. پسر بزرگ خانواده که از بیماری قند رنج می‌برد، در پی این اتفاق دچار وخامت حال می‌شود و تنها به او اجازه داده می‌شود محل را ترک کند. پسر کوچک‌تر نیز با شنیدن خبر بازداشت پدر، دچار اضطراب شدید و گریه‌های ممتد شده است.

در صبح روز بعد، دوم تیرماه، همسر ایمان رحمت‌پناه به همراه برادر او برای پیگیری وضعیت به دادگاه انقلاب شیراز مراجعه می‌کنند. اما با وجود ساعت‌ها انتظار از صبح زود تا بعدازظهر، نه‌تنها پاسخی دریافت نمی‌کنند، بلکه حتی اجازه ورود به ساختمان دادگاه به آن‌ها داده نمی‌شود. مسئولان قضایی حاضر، از پاسخگویی درباره محل نگهداری ایمان رحمت‌پناه خودداری کرده و اعلام می‌کنند: «برای ورود به دادگاه باید نامه‌ی قضایی بیاورید» و به همسر او نیز می‌گویند که «تا چند روز اجازه ورود نداری.» تنها پاسخ رسمی ارائه‌شده به خانواده، این بوده که «قرار بازداشت» برای او صادر شده، بی‌آنکه محل انتقال یا نهاد بازداشت‌کننده مشخص شود.

با توجه به تجربه بازداشت قبلی، خانواده در ادامه به اداره اطلاعات سپاه شیراز، معروف به پلاک ۱۰۰ مراجعه می‌کنند و در آنجا به آن‌ها گفته می‌شود که ایمان رحمت‌پناه به این محل منتقل شده است.

این بازداشت خودسرانه و بی‌اطلاع نگه‌داشتن خانواده، نمونه‌ای آشکار از نقض اصول بنیادین دادرسی عادلانه و مصداق اذیت و آزار سیستماتیک بهاییان در جمهوری اسلامی ایران است. فشارهای روانی وارد شده بر فرزندان خردسال این خانواده نیز بیانگر بی‌توجهی نهادهای امنیتی به حداقل استانداردهای حقوق بشر و حقوق کودک است.


#ایمان_رحمت_پناه #بهائی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

بازداشت آرمان نیک‌آیین، شهروند بهایی در شیراز توسط نیروهای سپاه

در شامگاه دوشنبه دوم تیر ماه ۱۴۰۴، آرمان نیک‌آیین، شهروند بهایی ساکن قشم، توسط نیروهای سپاه پاسداران در شیراز بازداشت شد. نیک‌آیین که برای دیدار با خانواده‌ به همراه همسرش، منا ممتازیان، به شیراز سفر کرده بود، در منزل پدر و مادر همسرش توسط مأموران امنیتی بازداشت شد.

بر اساس گزارش‌های دریافتی، هفت مأمور امنیتی (شش مرد و یک زن) با جعل سناریویی دروغین مبنی بر برخورد با خودروی پارک‌شده‌ی آنان، زنگ در را به صدا درمی‌آورند و پس از باز شدن در، به زور وارد منزل می‌شوند. مأموران با در دست داشتن حکمی کلی و بدون ذکر نام آرمان نیک‌آیین، به تفتیش کامل منزل و خودروها اقدام کرده و تمام وسایل الکترونیکی موجود از جمله تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ و دیگر تجهیزات دیجیتال را ضبط می‌کنند.

قابل‌توجه است که تمام مراحل تفتیش توسط مأموران فیلم‌برداری شده و فضای منزل به شدت متشنج بوده است. به گفته منابع مطلع، در پی این یورش خشونت‌آمیز، مادر و برادر منا ممتازیان دچار حمله عصبی شده‌اند. وضعیت جسمی این دو نفر به‌حدی وخیم بوده که خود مأموران ناچار به تماس با اورژانس شده‌اند. تیم اورژانس در حین تفتیش به محل اعزام شده و هر دو را به بیمارستان منتقل کرده است.

بازداشت خودسرانه و خشونت‌بار شهروندان بهائی و همچنین یورش به منازل بدون حکم مشخص و قانونی، نمونه‌ای روشن از نقض حقوق اولیه شهروندی، حریم خصوصی، و آزادی عقیده است. این اقدام در ادامه روند سیستماتیک آزار و سرکوب جامعه بهائی در ایران صورت می‌گیرد.

#آرمان_نیک_آئین #بهائی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

‌
بازداشت، نویان حجازی، شهروند بهایی، در جویبار همراه با تفتیش منزل و ضبط اموال شخصی

صبح روز چهارشنبه ۴ تیر، مأموران امنیتی با لباس شخصی به منزل سید نویان حجازی، شهروند بهایی ساکن جویبار در استان مازندران، یورش بردند. مأموران ضمن تفتیش کامل منزل، اقدام به ضبط تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ‌های شخصی نویان حجازی و همسرش، کتاب‌ها و سایر وسایل الکترونیکی آنان کردند.

بر اساس اظهارات یک منبع مطلع، تعداد مأموران حاضر در این عملیات ۱۰ نفر بوده و مشخص نیست چگونه وارد خانه شده‌اند. نخستین برخورد مأموران با نویان حجازی و همسرش در اتاق خواب آنان رخ داده و مأموران، زوج جوان را در نخستین ساعات صبح از خواب بیدار کرده‌اند.
سید نویان حجازی در پایان این عملیات، با دستبند از منزل بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.

#نویان_حجازی #بهائی #بهائیان_ایران #جویبار #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

پس از جنگ اسرائیل و جمهوری اسلامی، تعداد زیادی از هم‌وطنان‌مان بهائی‌مان مورد آزار و اذیت حکومت قرار گرفتند. خانه‌ها و مغازه‌های‌شان تفتیش شد، اموال‌شان مصادره شد، یا با تهدید و ارعاب و ضرب‌وشتم بازداشت شدند.

جمهوری اسلامی به هم‌وطنان بهائی‌مان اتهام «جاسوسی» می‌زند. اما ریشه این اتهام چیست؟
اتهام جاسوسی به هم‌وطنان بهائی‌‌مان بدون توجه به حقایق تاریخی

در این برنامه، پدرام از همراهان توانا به بررسی موضوع اتهام جاسوسی به هم‌وطنان بهائی‌‌ در ایران بدون توجه به حقایق تاریخی می‌پردازد.
این برنامه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ با حضور صاحب‌نظران و اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی، دین‌پژوهی و سیاست از اتاق کلاب‌هاوس توانا برگزار شده است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/j78JkGYI7Bs

در ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/hS1Lt

#بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
#ج_ا_یعنی_جنگ #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

شیرین عبادی:
«جنگ جمهوری اسلامی با شهروندان بهائی ادامه دارد.»

ساعتی پیش لوا صمیمی، شهروند بهائی بازداش شد. همسر او نویان حجازی هم در روزهای گذشته بازداشت شده بود،

شیرین عبادی، برنده جایزه جهانی صلح نوبل، در واکنش به بازداشت گسترده هم‌وطنان بهائی‌مان نوشت:

«جمهوری اسلامی از آغاز جنگ تاکنون ناتوانی‌اش در تأمین امنیت مردم و تحقیرشدنش در برابر اسرائیل را به گردن مردم ایران انداخته است. نهادهای امنیتی در همین راستا هر روز فشار و سرکوب را بر شهروندان بهائی بیشتر می‌کنند و انتقام شکستشان را از آن‌ها می‌گیرند.

تا امروز ۱۱ شهروند بهائی بازداشت شده‌اند، ده‌ها خانه بهائیان از شیراز تا قائم‌شهر تفتیش شده و حتی مأموران امنیتی از خانه بهائیان در روستاهای کهگیلویه و بویراحمد هم نگذشته‌اند. ده‌ها پیروان دیانت بهائی هم به نهادهای امنیتی احضار شده‌اند.
در همین زمینه پویان مکاری، روزنامه‌نگار، در شبکه‌های اجتماعی نوشت که لوا صمیمی، شهروند بهائی، ۱۲ روز پس از آنکه نیروهای امنیتی همسرش، نویان حجازی، را به بند کشیده‌اند، بازداشت شده است. این در حالی بوده که خانم صمیمی نامه رسمی ملاقات با همسرش را داشته و برای این ملاقات به بازداشتگاه کچویی ساری مراجعه کرده بود.

موج گسترده سرکوب بهاییان، اقلیت‌های اتنیکی، زنان و تمام منتقدان حکومت، که پس از پایان جنگ اغاز شده، تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار باشد ادامه خواهد داشت. این سرکوب خشم مردم را بیش از پیش شعله‌ور خواهد کرد و عواقب آن دامن تک تک آمران و عاملان حکومت را خواهد گرفت.»

صدای هم‌وطنان‌مان باشیم

#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #لوا_صمیمی
#بهائی
@Tavaana_TavaanaTech

‌
در هفته‌های گذشته و پس از اعلام آتش‌بس میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، دست‌کم ۲۱ شهروند مسیحی در شش شهر کشور توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شده‌اند.

این بازداشت‌ها در شهرهای تهران، کرمان، کرمانشاه، رشت، ارومیه و ورامین صورت گرفته است.

طبق این گزارش، برخی از این شهروندان مسیحی با اتهاماتی مواجه شده‌اند که در مصوبه جدید مجلس شورای اسلامی تحت عنوان «تشدید مجازات جاسوسان و همکاران با رژیم صهیونیستی و کشورهای متخاصم» مطرح شده است.

مجلس شورای اسلامی اخیراً این طرح را تصویب کرده که شامل ۹ بند بوده و دامنه‌ای بسیار گسترده دارد. بر اساس این مصوبه، هرگونه فعالیت اطلاعاتی، جاسوسی یا اقدام عملیاتی برای اسرائیل یا سایر دولت‌های متخاصم، مشمول عنوان «افساد فی‌الارض» می‌شود که می‌تواند مجازات اعدام را در پی داشته باشد.



منبع سازمان ماده ۱۸
@articleeighteen

#نوکیش_مسیحی #یهودی #بهائی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌
‌
تبعیض دینی علیه بهائیان؛
از جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی

تبعیض بین ادیان در ایران به‌ویژه علیه بهائیان یکی از جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر در این کشور است.

بهائیان در ایران با انواع مختلفی از تبعیض مواجه هستند که شامل محرومیت از تحصیل، اشتغال، و حقوق شهروندی می‌شود. برای مثال، دانشجویان بهائی از ورود به دانشگاه‌ها منع می‌شوند و حتی اگر شناسایی شوند، از تحصیل اخراج می‌گردند.
همچنین، بسیاری از کسب‌وکارهای بهائیان به دستور دولت بسته می‌شود.

نمونه‌ای از این تبعیض‌ها، دستگیری‌های گسترده بهائیان به اتهامات واهی جاسوسی و تبلیغ علیه نظام است.

بسیاری از بهائیان به اتهام واهی مثل جاسوسی برای اسرائیل ویا تبلیغ علیه نظام به زندان های طولانی مدت محکوم شده‌اند، اگرچه این اتهامات بدون ارائه شواهد کافی مطرح می‌شود.

علاوه بر این، بهائیان اجازه ندارند مراسم مذهبی خود را آزادانه برگزار کنند و مکان‌های مذهبی‌شان تخریب یا مصادره می‌شود.

https://dialog.tavaana.org/persecution-bahais/

#تبعیض_مذهبی #رواداری #بهائی #حقوق_بشر
@Dialogue1402

برنامه علی ضیا درباره «فرقه ضاله بهائیت و متشرفان به اسلام»، مرداد ۱۳۹۱:
بهایی‌ها خیلی راحت آدم می‌کشند
مقر دین خودساخته انگلیسی‌ها اسرائیل است. اعتقاد دارند اگر از دین‌شان بیرون بیایید سوسک می‌شوید
کارهای عجیب و غریب هم انجام می‌دهند. یک چیزهایی می‌گویند برای گول زدن آدم‌ها
@hafezeye_tarikhi

@dialogue1402

#بهائی_ستیزی #داستان_ما_یکیست #علی_ضیا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
کودکان متعلق به گروه‌های عقیدتی و باوری متفاوت؛ چالش‌ها و حقوق

آزادی بیان و عقیده و باور در ایران زیر حکومت جمهوری اسلامی، به طور سیستماتیک و مستمر نقض می‌شود. تمام شهروندان باورمند به ادیان، باورها و آیین‌هایی جز آنچه جمهوری اسلامی به روایت خود مجاز می‌شمرد، تحت این تبعیض‌ها هستند؛ از بهائی و یارسان گرفته تا سنی، نوکیش مسیحی، درویش، زرتشتی و بی‌دین و… . در این میان کودکان این خانواده‌ها، آسیب‌هایی عمیق‌تر و جدی‌تر می‌بینند.

بر این اساس، کتابچه پیش رو با تکیه بر روایت‌هایی واقعی از افرادی که کودکی‌شان را تحت این تبعیض‌ها سپری کرده‌اند، و با استناد به پیمان‌نامه حقوق کودک تصویری روشن از تاثیر سرکوب عقیدتی بر دنیای کودکان ارائه می‌دهد؛ از طرد و تحقیر گرفته تا خشونت و حذف اجتماعی.

این مجموعه، تلاشی‌ است برای ایجاد همدلی اجتماعی، آموزش خانواده‌ها و مربیان برای رفتاری پذیراتر و کاهش آسیب‌هایی که از ناآگاهی و تبعیض بر کودکان تحمیل می‌شود. البته لازم به یادآوری است که عامل اصلی تمام این تبعیض‌ها حکومت جمهوری اسلامی است که همچون بختکی بر ایران سایه افکنده و چاره اساسی با برافتادن آن فراهم می‌شود. در این میان برخی شهروندان تا اندازه‌ای و در محدوده ارتباطات خودشان می‌توانند اقدامات موثری داشته باشند.

کتاب «کودکان متعلق به گروه‌های عقیدتی و باوری متفاوت، چالش‌ها و حقوق» را به رایگان دانلود کنید و بخوانید!

https://dialog.tavaana.org/children-diverse-faiths/

#حقوق_کودک #بهائی #نوکیش_مسیحی #اقلیت‌_دینی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
آرش صادقی،فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، در آستانه سالگرد تحصیلی جدید و با اشاره به وضعیت دانش‌آموزان بهائی در حساب کاربری خود نوشت:

‏در روزهایی که داوطلبان ‎کنکور با شور و شوق برای آگاهی از رتبه و تراز و انتخاب رشته تلاش میکنند، یادی کنیم از شهروندان ‎بهایی که بیش از چهار دهه است که از تحصیلات عالی محروم هستند و این در حالی است که طبق اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی"دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای "همه ملت" تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را برای "تمام افراد جامعه" به طور رایگان گسترش دهد.
نکته جالب توجه این است که شهروندان بهایی هم مثل همه افراد جامعه مالیات پرداخت میکنند ولی از بسیاری از حقوق شهروندی از جمله ‎حق تحصیل ، حق کار در بسیاری از مشاغل و حتی حق دفن اموات خود در قبرستان نیز محرومند.
۳۸ سال بعد از تاسیس موسسه علمی آزاد بهاییان، همچنان استادان و مدرسان این موسسه زندانی می‌شوند.
این موسسه در سال ۱۳۶۶ با هدف تامین نیازهای تحصیلی جوانان بهایی تاسیس شد که پس از انقلاب از ورود به دانشگاه‌های محروم شدند.
با تعدادی از استادان و مدرسان این دانشگاه در زندان همبند بودم.
نکته جالب این بود که تقریبا تمام این افراد پس از ماهها انفرادی تنها دو یا سه روز پس از انتقال به بند عمومی با اعلام امادگی برای تدریس و شوقی وصف ناپذیر شروع به آموزش دروس مختلف به زندانیان(سیاسی و غیر سیاسی) میکردند.
همیشه تعهد و عشق این افراد به آحاد جامعه‌، برایم ستودنی بود و تلاش کردم این مولفه ها را از آنها بیاموزم.



#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #حق_تحصیل #بهائی_بودن_جرم_نیست #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

فریبا کمال‌آبادی، شهروند بهائی، چهارده سال است که زندانی است، نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«برای فریبا، در چهاردهمین فصل اسارتش در قتلگاه قرچک»

می‌خواهم درباره زنی بنویسم که بیش از چهارده سال از عمرش را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده، و هیچ گناهی جز بهائی بودن ندارد. قلم در دستم به سختی می‌نویسد، چرا که واژه‌ها برای توصیف این ستم و رنج کافی و گویا نیستند.

یاد روزی می‌افتم که فریبا را در راهروی بدنام دویست و نه اوین دیدم. هر دوی ما چشم‌بند داشتیم و با دمپایی‌های سرمه‌ای پلاستیکی قدم‌های محتاطانه برمی‌داشتیم. زندانبان مرا به دستشویی می‌برد که فریبا از حیاط وارد راهروی اول شد. نگاهی سریع از زیر چشم‌بند انداختم؛ موهایش سفید شده و بالای سرش بسته بود. دلم لرزید—این فریباست. پیش‌تر او را در دفتر کانون مدافعان حقوق بشر دیده بودم، زمانی که عضو جمع یاران ایران بود و برای مسائل مربوط به جامعه بهائی به دفتر مراجعه می‌کرد.

فریبا و مهوش دو سال و نیم را در همان راهروی تاریک و نمور دویست و نه، در سلول‌های انفرادی گذراندند و سپس برای گذراندن ده سال حبس، به بند عمومی اوین، زندان قرچک و سایر زندان‌ها منتقل شدند.

یاد روزی می‌افتم که عروسی ترانه، دختر کوچک فریبا بود. حتی برای چند دقیقه هم اجازه ندادند فریبا با دستبند و پابند در مراسم عقد و عروسی دخترش شرکت کند. یاد روزی دیگر می‌افتم؛ روز آزادیش. روزی که پس از تحمل ده سال حبس، او را در اتاق دو محکم در آغوش کشیدم و در گوشش گفتم: «آزادیت مبارک، فریبا جان.»

فریبا دوباره بازداشت شد. دوباره به سلول‌های انفرادی دویست و نه بازگشت و سپس از آنجا به بند عمومی اوین منتقل شد. روزی که وارد بند شد، ناباورانه از طبقه دوم به طبقه اول و راهروی بند رفتم. فریبا همچنان آرام، با لبخندی بر لب، به‌سوی درِ ورودی بند زنان اوین می‌آمد و پس از او مهوش هم وارد شد. می‌دانستم رهبران جامعه بهائی در ایران پس از تحمل ده سال حبس آزاد شده و دیگر هیچ فعالیتی نداشتند. یقین داشتم بار دیگر بی‌دلیل و بی‌مدرک بازداشت شده‌اند. با این حال، باز هم به ده سال زندان محکوم شدند.

برای فریبا نوشتن آسان نیست چرا که از رنج بی پایان هموطنان بهائی مان نوشتن سخت است. فریبا در زندان قرچک است. قرچک قتلگاه زنان زندانی است. بیایید برای بسته شدن این زندان همه باهم هم صدا شویم.

نرگس محمدی
۱۱ مهر ۱۴۰۴
تهران - ایران⁩


مرتبط:
من ترانه، یک مادر زندانی دارم
https://tavaana.org/fariba_kamalabadi/

فریبا کمال‌آبادی؛ بیست سال زندان برای بهایی‌بودن
https://tavaana.org/fariba_kamalabadi-2/

نامه‌هایی از زندان: عاشقانه‌های زندان
https://tavaana.org/letters_prison2/

#فریبا_کمال_آبادی #بهائی #داستان_ما_یکیست #نرگس_محمدی
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
شیخ محمود حلبی، بنیان‌گذار «انجمن حجتیه»، یکی از چهره‌های شاخص تعصب مذهبی و دگماتیسم دینی در سده‌ معاصر ایران بود.
او در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ خورشیدی با ظاهری زاهدانه و لحنی پرشور، بر منبرهایی می‌نشست که در آن‌ها نه دعوت به خرد بود و نه تساهل، بلکه ترس، تکفیر و انتظار آخرالزمانی.
حلبی از طلبه‌ای ساده در مشهد به رهبری جریان گسترده‌ای بدل شد که با شعار «مبارزه با بهائیت» شکل گرفت، اما در عمل به ترویج تفکری ضد عقل، ضد مدرن و ضد هر گونه گفت‌وگو با دیگری انجامید.

در روایت تاریخ معاصر، انجمن حجتیه به‌زودی از یک حلقه‌ مذهبی به شبکه‌ای پرنفوذ بدل شد که بر ذهن هزاران جوان اثر گذاشت.
آنان می‌آموختند که دنیا را جز از دریچه‌ تقابل حق و باطل نبینند، که هر صدای متفاوت، نشانه‌ نفوذ شیطان است و هر تلاش برای اصلاح اجتماعی، تعجیل در کاری است که فقط «امام زمان» باید انجام دهد.

حلبی و پیروانش با فلسفه، عرفان، آزادی اندیشه و حتی فعالیت سیاسی مخالفت می‌کردند؛ چراکه باور داشتند حکومت در عصر غیبت، نامشروع است و باید در انتظار «ظهور» بود، نه در پی تغییر جامعه.

چنان‌که فال‌اسیری آرامگاه حافظ را با کلنگ تعصب ویران کرد، حلبی نیز در جهان ذهن و ایمان شاگردانش، ویرانی دیگری را رقم زد: ویرانی گفت‌وگو و اندیشه.

او در برابر نوگرایی فرهنگی و فلسفی، دیوارهایی از ترس و تردید کشید و نسلی را پرورش داد که به‌جای پرسیدن، می‌ترسید.

میراث فکری‌اش، سال‌ها بعد، در لایه‌هایی از نظام دینی و آموزشی ایران بازتاب یافت، میراثی که همچنان میان ایمان و خرد، فاصله می‌افکند.

انجمن حجتیه، که در آغاز به‌ظاهر نهادی مذهبی و غیرسیاسی معرفی می‌شد، به‌تدریج چنان گسترش یافت که به یکی از شبکه‌های پنهان قدرت در ایران بدل شد.

بسیاری از اعضا و شاگردان حلبی، پس از انقلاب ۱۳۵۷، در دستگاه‌های مختلف نظام نفوذ کردند و در آموزش، امنیت، قضا و نهادهای مذهبی نقش‌های کلیدی گرفتند.
هرچند انجمن بعدها فعالیت رسمی‌اش را «محدود» اعلام کرد، اما حضور فکری و تشکیلاتی آن همچنان در لایه‌لایه‌ ساختار قدرت محسوس است.

تفکر بسته و آخرالزمانی حلبی، در بسیاری از مدیران و تصمیم‌گیران جمهوری اسلامی ردّی پررنگ بر جای گذاشته است؛ ردی از همان ایمان آمیخته به ترس و تعصب، که گفت‌وگو را گناه می‌داند و انتظار را بر مسئولیت ترجیح می‌دهد.

#انجمن_حجتیه #شیخ_محمود_حلبی #بهائی_ستیزی #آخرالزمان #تقیه #مهدویت #نارواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
خشایار سفیدی، فعال دانشجویی، در گفت‌وگویی با «استودیو پات» در نقد منع تحصیل، به‌ویژه برای شهروندان بهایی، با اشاره به تجربه‌ شخصی خود می‌گوید:
«زمانی که خودم ممنوع‌التحصیل شدم، همدلیِ عمیقی پیدا کردم با هم‌وطنان بهایی که به‌واسطه‌ باورهایشان - که این باورها در بیشتر موارد امری موروثی است، همان‌گونه که ما در خانواده‌هایی مسلمان یا پیرو آیین‌های دیگر متولد می‌شویم - با ساختار سیاسی‌ای مواجه‌اند که می‌گوید یا باید به دین من باورمند باشی یا از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، مانند حق تحصیل، محروم می‌مانی.»

او در ادامه از آسیب‌های این روند برای شهروندان سخن می‌گوید؛ این‌که چگونه زندگی آنان تحت تأثیر چنین شرایطی قرار می‌گیرد و گاه حتی آنان را ناچار به مهاجرت می‌کند.

سفیدی تاکید می‌کند که هر آنچه از امکانات، ثروت و دارایی‌های یک کشور وجود دارد، متعلق به همه‌ شهروندان آن کشور است و محروم کردن گروهی از مردم صرفا به‌دلیل تفاوت در باورها را محکوم می‌داند.

#خشایار_سفیدی #داستان_ما_یکیست #بهائی #حق_آموزش #منع_تحصیل #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402