🔴 کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با پیوستن زندان یزد در هفته هفتاد و هفتم، به ۴۸ زندان گسترش یافت.

در این هفته از کارزار، همچنان صدای اعتراض علیه اعدام و قتل حکومتی در زندان‌های ولایت فقیه بلند است.
در تازه‌ترین اخبار، برای سه زندانی سیاسی فرشاد اعتمادی‌فر، مسعود جامعی و علیرضا مرداسی، هر کدام دو بار حکم اعدام توسط شعبه یک «بی‌دادگاه» انقلاب اهواز صادر شده است. همچنین در روزهای اخیر، سه زندانی سیاسی‌–‌عقیدتی محکوم به اعدام از هم‌وطنان عرب به نام‌های علی مجدم، معین خنفری و محمدرضا مقدم در اهواز به سلول انفرادی منتقل شده‌اند و متأسفانه در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارند. بی‌خبری کامل از وضعیت این سه زندانی، بر نگرانی‌های خانواده‌های آن‌ها افزوده است.
بی‌خبری از وضعیت این سه زندانی و ده‌ها زندانی دیگر، خطر «ناپدیدسازی قهری» را به‌شدت به‌ همراه دارد؛ اتفاقی که در گذشته بسیار شاهد آن بوده‌ایم.

خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، با ابراز نگرانی از وضعیت سه زندانی عرب اهوازی، بار دیگر زنگ خطر بین‌المللی در مورد موج سرکوب در ایران را به صدا درآورده است. این هشدارها باید به مطالبه‌ای عمومی برای توقف فوری اعدام‌ها بدل شود.

هم‌زمان، اعاده دادرسی مهدی حسنی و بهروز احسانی، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام، برای چهارمین‌ بار رد شده است؛ این در حالی است که پرونده آن‌ها با ابهامات جدی حقوقی همراه بوده و پیش‌تر نیز با بهانه «سری بودن» پرونده، مانع دسترسی وکیل به جزئیات آن شده‌اند؛ عملی که خلاف قانون است.
اعدام‌ها در ماه تیر نیز بار دیگر شتاب گرفته است. تنها در تیرماه تاکنون، دست‌کم ۴۴ تن، از جمله یک زن هم‌وطن‌مان، اعدام شده‌اند. دو نفر از آن‌ها در ملأ عام در شهرهای میاندوآب و بوکان به دار آویخته شدند؛ یعنی هر روز دو نفر اعدام شده‌اند، و این تنها اعدام‌هایی است که رسانه‌ای شده‌اند. این‌ها صحنه‌های ارعاب و قدرت‌نمایی حکومتی است که از هر سو با بحران مواجه است و اعدام در ملأ عام را ابزار مهار قیام و خشم عمومی کرده است.

بنابر اخبار رسیده، در ادامه گسترش کارزار مردمی «نه به اعدام»، جمعی از زندانیان زندان یزد نیز به‌عنوان چهل‌وهشتمین زندان به جمع کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوسته‌اند. امری که نشانگر بیداری و عزم مردم برای ایستادگی در برابر ماشین مرگ حکومت قرون‌وسطایی است.

خانواده‌های محکومان به اعدام و دادخواهان، با وجود فشارهای امنیتی فزاینده، همچنان برای نجات جان عزیزان‌شان هر هفته همراه با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» فریاد می‌زنند. اعضای این کارزار ضمن محکومیت این فشارهای حکومتی بر خانواده‌های دادخواه، از مردم آزادی‌خواه سراسر ایران می‌خواهند که بساط این سرکوبگران جانی در صحنه‌های اعدام در ملأ عام را برهم بزنند؛ آن‌ها را به صحنه‌های مقاومت و افشاگری تبدیل کنند.

مردم شریف ایران! فریاد و اعتراض شما می‌تواند پرده از چهره جنایت‌کارانه این نظام ضد انسانی بردارد و صدای قربانیان را زنده نگه دارد.
ما مصرانه از همه می‌خواهیم خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام و دادخواه را تنها نگذارند.
قدرت ما در همبستگی و اتحاد ماست و بی‌شک بساط سرکوب و اعدام را جارو خواهیم کرد.

زندانیان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هفتاد و هفتم، سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۴، در ۴۸ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران، و زندان یزد.

هفته هفتاد و هفتم – ۲۴ تیر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
#بیانیه
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شانزدهمین سالگرد درگذشت : محمد جانم،

شانزده سال از آخرین دیدارمان در بازداشتگاه کهریزک می‌گذرد. هر سال در این روز، خاطره‌ات در ذهنم زنده می‌شود — روزی که در زندان اوین از ما جدا شدی. ما در اوین ماندیم، اما تو را به بیمارستانی بردند؛ با لب‌هایی خشک و بدنی زنجیرشده بر تخت.

در همان جهنم کهریزک، تو بی‌قرار بودی و نگران؛ انگار تنها چند روزی به آزمون کنکورت مانده بود. بعدها شنیدم که قبول شدی نه در کنکور، بلکه در آزمونی دیگر: آزمون ایستادگی و انسانیت.

محمدِ هجده‌ساله، درس آزادگی را به ما آموخت.

محمد کامرانی، همانند همه‌ی ما، در کهریزک شکنجه شد. روزهایی تلخ و غیرقابل تصور را از سر گذراند. کهریزک جایی بود که حتی به گفته‌ی مأموران، خدا هم آنجا آنتن نمی‌داد؛ انتهای دنیا بود. پس از انتقال از آن جهنم به زندان اوین، محمدِ قهرمان هم با بدنی زخمی و جان‌نزار وارد قرنطینه یک اوین شد.

کمتر از یک ساعت از ورودمان گذشته بود که حال محمد به‌شدت وخیم شد. رنگ صورت و لب‌هایش پریده بود، و مدام سرش را به لبه‌های تخت می‌خورد و نمی‌توانست بایستد. چند تن از هم‌بندی‌ها او را در آغوش گرفتند و به جلوی درِ قرنطینه بردند تا به بیمارستان منتقل شود.

من با خودم می‌گفتم که حالش زود خوب می‌شود... اما چند روز بعد، باخبر شدیم که محمد کامرانی در بیمارستان مظلومانه جان سپرده است. شنیدن این خبر برای همه‌ی ما بسیار دردناک بود. از اینکه نتوانستیم کاری برای نجاتش انجام دهیم عذاب وجدان داریم.

به گفته‌ی پدرش، همان روز اولی که محمد را از کهریزک به بیمارستان مهر منتقل کردند، وقتی خانواده‌اش به آنجا رسیدند، با پیکر بی‌جان او روبه‌رو شدند؛ به تخت با قفل و زنجیر بسته شده بود و لبانش از شدت تشنگی خشکیده بود.

چرا باید جوانی مثل محمد کامرانی نایب قهرمان تکواندوی استان تهران، که هیچ جرمی جز فریاد "آزادی" در خیابان نداشت این‌گونه به تخت بیمارستان بسته شود؟ گناهش چه بود؟

محمد، همچون ما، در کهریزک شکنجه شد. اما شدت جراحات و خون‌ریزی داخلی‌اش آن‌قدر زیاد بود که در همان روزهای اول، در بیمارستان مهر جان باخت.من هرگز لحظه‌ای را که حال محمد در اتاق ما رو به وخامت گذاشت فراموش نمی‌کنم؛ او برای همیشه در ذهن من یک قهرمان باقی خواهد ماند.

✍️مسعود علیزاده

#محمد_کامرانی
#بازداشتگاه_کهریزک
#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مریم حسنی، فرزند مهدی حسنی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در برنامه سیما ثابت می‌گوید:

«به پدرم گفتند اگر اعتراف اجباری نکنی، به پسر کوچکت تجاوز می‌کنیم»

جان مهدی حسنی، زندانی سیاسی، در خطر است

چند روز پیش وکیل آقای حسنی از رد شدن درخواست اعاده دادرسی برای چهارمین بار خبر داد.

امین عادل، وکیل دادگستری، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «برای چهارمین بار، اعاده دادرسی مهدی حسنی زندانی محکوم به اعدام بدون اخذ پرونده اصلی و احتمالاً بدون خواندن لایحه این جانب رد شد.
به من تاکنون اجازه خواندن پرونده را نداده‌اند.
مهدی حسنی هم اکنون در زندان قزل حصار و در خطر اجرای حکم است.»

مهدی حسنی ۴۸ ساله در شهریور ۱۴۰۱در آذر ماه بازداشت شد.

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، مهدی حسنی را در دادگاهی چند دقیقه‌ای و بدون بهره‌مندی از حق دفاع به اتهام «بغی، محاربه، افساد فی الارض، عضویت در مجاهدین، جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم کرد. این زندانی سیاسی پیشتر در شهریور ۱۴۰۱ بازداشت شده بود.

روند دادرسی در جمهوری اسلامی ناعادلانه است و مبتنی بر گزارش بازجو که تحت شکنجه و طبق سناریوی بازجو طراحی شده است.

#مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
با گذشت بیش از ۲۰ روز از بازداشت آرمان نیک‌آئین، موزیسین بهائی ۲۵ ساله‌ی اهل شیراز، تاکنون از محل نگهداری او اطلاعی حاصل نشده است و خانواده جز چند تماس کوتاه، از حق ملاقات با وی محروم بوده‌اند.
این در حالی‌ است که شعبه‌ی مربوطه در دادگاه انقلاب این شهر، از پاسخگویی مسئولانه سر باز می‌زند و پیش رفتن پرونده را منوط به «همکاری» وی می‌داند.

آرمان نیک‌آئین، که به دلیل باورمندی به آئین بهایی، در تمامی سال‌های فعالیت حرفه‌ای و هنری خود به‌عنوان نوازنده و مدرس تار و سه تار، از اخذ مجوز برای اجرا و تدریس در آموزشگاه‌ها محروم بوده، اینک به دلایل نامعلوم در بلاتکلیفیِ  بازداشت به‌سر می‌برد.

قابل ذکر است که بهائیان ایران، تنها به دلیل باور دینی خود و عدم‌ تقیه (پنهان‌نکردن باور برای حفظ جان یا موقعیت)، دهه‌هاست از بسیاری حقوق اساسی شهروندی محروم شده‌اند. این محرومیت‌ها شامل ممنوعیت تحصیل در دانشگاه، اشتغال در مشاغل دولتی و رسمی، اخذ مجوزهای کسب‌وکار یا هنری، دفن آبرومندانه‌ی متوفیان و بسیاری از دیگر حقوق اولیه‌ می‌شود.

علاوه بر این، آنان در تمامی بحران‌های فراگیر در سطح کشور و‌ دوره‌های پرتنش، همچون بسیاری از دیگر گروه‌های اقلیت و به‌حاشیه‌رانده شده، قربانیان همیشگی سرکوب و آزار حاکمیت بوده‌‌اند. در تازه‌ترین موج از این فشارها، که همزمان با جنگ و در روزهای پس از اعلام آتش‌بس در جریان است، منازل شمار زیادی از شهروندان بهائی در شهرهای مختلف مورد تفتیش قرار گرفته، اموال شخصی‌شان ضبط شده و دست‌کم ۱۲ نفر بازداشت شده‌اند.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

قطعه شعری از وریشه مرادی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام - شبِ قبل از بمباران اوین🌱

اگر روزی صدایم نیامد
نپرس کجا رفته‌ام
بعضی صداها پس از خاموشی تازه شنیده می‌شوند
من جایی نرفته‌ام
تنها شکل حضورم را
به چیزی بی‌نام بی صدا اما زنده‌تر سپردم
اگر در لحظه‌ای مکث کردی،
واژه‌ای تو را به سکوت کشاند
یا اندیشه‌ای ناتمام ماند
و چیزی بی‌دلیل در درونت نجوا کرد
شاید من همان‌جا باشم.
نه به عنوان کسی که بود،
بلکه چیزی که فهمیده شد
به دنبالم نگرد
من از مسیرها عبور کردم
نه برای رفتن
که برای معنا گرفتن
آنچه از من باقی می‌ماند
نه خودم است نه صدایم
بلکه سوالی است که در
ذهن تو باقی می‌ماند
و همین کافی است

وریشه مرادی،
خرداد ۱۴۰۴
زندان اوین، «یک شب قبل از اینکە بمبارونم کنند، من این رو نوشتم.»

*این شعر در فایل ضمیمه با صدای ‎#وریشه_مرادی بازخوانی شده.


#نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

یادی از جاویدنام اصغر نحوی‌پور در سالگرد جان‌باختنش

اصغر نحوی‌پور جوانی بود که روز ۲۴ تیر ماه ۱۳۹۶ در متروی شهرری توسط نیروی انتظامی کشته شد؛ به گفته شاهدان او هنگامی که شاهد توهین یک آخوند به چند دختر جوان در مترو بود؛‌ به دفاع از آن‌ها برخاسته و با وی درگیر شد. پلیس از فاصله نزدیک در حالی که می‌توانست او را زنده بازداشت کند، به قلبش شلیک کرد و کشت و او در لحظه افتادن بر زمین با آخرین رمقی که برایش مانده بود فریاد زد «جانم فدای ایران»


#مهسا_امینی #اصغر_نحوی_پور #جانم_فدای_ایران #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‌
تصویری از شاپور ساسانی با تاج پادشاهی در میادین تهران !

کاربری با ارسال این تصاویر برای ما نوشته

دیروز که وقت رجزخوانی و گردنکشی بود تصویر تروریست‌ها و غارتگران ثروت ما را بر دیوارها می‌زدید
امروز که قافیه به تنگ آمده از تصاویر و نمادهای ملی خرج می‌کنید
در مورد چیزی به اسم حافظه جمعی چیزی شنیده‌اید!
و ناگهان با چند بمب اسرائیل، علی و ذوالفقارش را فراموش کرده و بیاد تاریخ ایران و شاپور ساسانی یکی از پرشکوه‌ترین پادشاهان تاریخ ایران افتادند که شاید نجات پیدا کنند.

#حکومت_ایدئولوژیک #ملی_گرایی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌

با گذشت ۲۳ روز از بازداشت ایمان رحمت‌پناه، همچنان هیچ خبری از وضعیت او در دست نیست و نهادهای قضایی و امنیتی پاسخ‌گوی خانواده‌اش نیستند. خانواده‌ی او با پیگیری‌های مستمر، هر روز از صبح تا عصر به دادگاه انقلاب شیراز مراجعه می‌کنند، اما یا با بهانه‌های مختلف از ورود آن‌ها جلوگیری می‌شود یا پس از ساعت‌ها انتظار، بدون دریافت هیچ پاسخی مجبور به بازگشت می‌شوند.

در این مدت، تنها حدود یک هفته پیش ایمان رحمت‌پناه توانسته است تماس کوتاهی به مدت ۲ تا ۳ دقیقه با همسر و دو فرزندش داشته باشد. اما هیچ اطلاعاتی درباره وضعیت جسمی و اتهام‌های احتمالی او به خانواده ارائه نشده است.

بهائیان ایران، تنها به دلیل باور دینی خود و عدم‌ تقیه (پنهان‌نکردن باور برای حفظ جان یا موقعیت)، دهه‌هاست از بسیاری حقوق اساسی شهروندی محروم شده‌اند. این محرومیت‌ها شامل ممنوعیت تحصیل در دانشگاه، اشتغال در مشاغل دولتی و رسمی، اخذ مجوزهای کسب‌وکار یا هنری، دفن آبرومندانه‌ی متوفیان و بسیاری از دیگر حقوق اولیه‌ می‌شود.

#داستان_ما_یکیست #بهاییان_ایران #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌
پس از فینال جام جهانی باشگاه‌های فوتبال جهان و حضور و داوری درخشنده علیرضا فغانی داور پرافتخار فوتبال که به نمایندگی از فوتبال استرالیا در این رقابت ها شرکت کرد و دریافت جایزه و عکس یادگاری با پرزیدنت ترامپ، ناگفته پیدا بود که حاشیه‌ها و واکنش‌های بسیار و متفاوت را بدنبال خواهد داشت.
از یک‌سو ایرانیان زیادی به او تبریک گفتند و او را مایه افتخار خود و نشانه‌ای از ظلم و تبعیض‌های سیستماتیک در ورزش ایران دانستند که او را وادار به مهاجرت کرد و از سوی دیگر حامیان ولایی نظام بر او خرده گرفتند و از یک رفتار حرفه‌ای و درخشان در سطح بین‌المللی پیراهن عثمان دوختند و او را متهم به خیانت و ... کردند.

روزنامه همشهری خطاب به فغانی نوشت: «شاید داور خوبی باشی اما هموطن خوبی نیستی». خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه، یادداشتی با عنوان «فغان از بی‌وطنی» را علیه علیرضا فغانی منتشر کرد، کیهان شریعتمداری او را «بی‌وطن و بی‌هویت» خواند و هم‌میهن، ارگان حزب «اصلاح طلب» کارگزاران سازندگی هم با انتشاری عکسی از شصت علیرضا فغانی در کنار ترامپ نوشت: «حالا ایستادی و عکس هم گرفتی لااقل آن شست لعنتی را غلاف کن. ناسلامتی بچه پایین این شهری مشتی.»
اما جنجالی‌ترین واکنش احتمالا مربوط به علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی بود که با تشویق به قتل رئیس جمهوری نوشت: «غیرت اگر بود به جای فشردن دست قاتل، گلویش را می‌درید.»

یکی از همراهان برای ما نوشت:
اگر ایران آزاد بود، علیرضا فغانی به عنوان نماینده و افتخار ایران این فینال را داوری می‌کرد و عکس‌هایش با پرزیدنت ترامپ هم هیچ مشکلی پیش نمی‌آورد.

#فغانی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

روایت یک مظلومیت بی پایان

محسن روح‌الامینی؛ شانزده سال پس از کهریزک!

.محسن جان؛ غریب آمدی، آشنا رفتی! هنوز صدای نفس‌های بی‌رمقت در گوشم می‌پیچد، بوی زخم‌هایت، نگاهت، ایستادنت همه هنوز با من‌ هستند. چه مظلوم ایستادی، چه بی‌صدا افتادی و چه باشکوه رفتی.

محسن روح‌الامینی، فرزند کسی بود که می‌توانست با یک نام جان به در ببرد، اما سکوت کرد ، خواست بماند ، رنج بکشد تا شرافت را با جانش معنا کند و کرد ، با گوشت و استخوانش نوشت و با خونش مهر زد.

از همان آغاز، آثار شکنجه بر تنش آشکار بود. لباس‌های پاره، قامت لرزان اما روحی استوار وقتی گفت نمی‌بیند بدون عینک پاسخ‌اش ضربات لوله‌ای بی‌رحم بود. در قرنطینه‌ی تاریک و متعفن کهریزک جایی برای نشستن نبود. محسن شب‌ها نمی‌خوابید تا دیگران بتوانند کمی آرام بگیرند. وقتی بچه‌ها  می‌گفتند بی‌گناه‌اند، او با صدای لرزان اما محکم گفت: قوی باشید… قرارمون این نبود که جا بزنیم.

بخاطر شکنجه شب سوم من از شدت زخم های عفونی در آتش تب می سوختم ! محسن پیراهنش را از تن درآورد و با آن مرا باد می زد ، با آن‌که خودش مجروح بود فقط نگاه کرد؛ نگاهی که می‌گفت: تو باید زنده بمانی.

روز چهارم، موهایمان را با ماشین دستی خراب می‌زدند: جوانی با التماس گفت عروسی‌اش نزدیک است… اما پاسخی جز پوزخند از مأموران کهریزک ندید. محسن با شجاعت ایستاد و گفت:می‌تونید موهامو بزنید اما عقیده‌مو نه! و ما فهمیدیم: اینجا کسی هست که تا تهِ راه آمده.

و روز سیاه رسید.

محسن از شدت عفونت و زخم روی آسفالت داغ افتاده بود.استوار گنج‌بخش با شلاق بر بدن نیمه‌جانش کوبید و فریاد زد:بلند شو فیلم‌بازی نکن! و او  در میان گرما، درد، بی‌هوشی… برخاست! وقتی به اوین رسیدیم، محسن روی زمین افتاده بود ،  بی‌رمق، بی‌هوش ، نه پزشکی نه شخص دلسوزی.

چند روز بعد در زندان اوین متوجه شدیم محسن مظلومانه در بیمارستان پر کشید و به سوی امیر و محمد پرواز کرد.

محسن در راه حقیقت رفت و برای همیشه، نامش با آزادی گره خورد.. محسن روح‌الامینی جوانی که در سکوت سوخت اما صدایش تا ابد در تاریخ خواهد پیچید. بیاد بیاوریم محسن‌ها را تا فراموش نکنیم که آزادی بهایی دارد، و گاهی، بها جان یک انسان است.💔

✍️مسعود علیزاده

#محسن_روح_الامینی
#بازداشتگاه_کهریزک
#یاری__مدنی_توانا
#علیه_فراموشی

@Tavaana_TavaanaTech

سارا گوهری، دانشجوی افغانستانی دانشگاه تهران، پس از سفر به مرز تایباد بازداشت شد

سارا گوهری، شهروند ۲۹ ساله افغانستانی (دارای اقامت قانونی در ایران) و دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، از روز ۱۵ تیرماه در پی سفر به مرز تایباد برای انجام یک پژوهش مستقل، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و تاکنون از سرنوشت او خبری در دست نیست.

بنا بر اطلاعاتی که از سوی یک منبع مطلع به نزدیکان سارا منتقل شده، نهاد بازداشت‌کننده او وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بوده است. این بازداشت بدون ارائه حکم قضایی و بدون اطلاع‌رسانی رسمی صورت گرفته است.

سارا گوهری پیش از بازداشت، در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرده بود که برای جمع‌آوری روایت‌های مهاجران و انجام پژوهشی مستقل درباره وضعیت اخراج مهاجران افغانستانی به مرز تایباد سفر می‌کند. او نوشته بود که قصد دارد حتی به افغانستان و پاکستان برود و گزارشی از تهیه کند و تاکید کرده بود که این یک پروژه مستقل مردم‌نگاری است و قصد انتشار یا ارائه به هیچ جایی ندارد.

اکنون با گذشت نزدیک به ۱۰ روز از بازداشت، خانواده او همچنان از محل نگهداری و وضعیت سلامت وی بی‌اطلاع هستند. پیگیری‌های مداوم خانواده تاکنون با سکوت و بی‌پاسخی مقامات روبه‌رو شده است و نگرانی‌ها درباره سلامت جسمی و روانی او رو به افزایش است.

سکوت خبری و بی‌اطلاعی مطلق از سرنوشت این دانشجوی جوان در حالی ادامه دارد که در هفته‌های گذشته، فشار بر جامعه مهاجران افغانستانی در ایران شدت گرفته و موارد متعدد بازداشت، اخراج و اعمال محدودیت‌های فراقانونی گزارش شده‌اند.

همکلاسی‌ها و دوستان ایرانی سارا گوهری نگران او هستند و در شبکه‌های اجتماعی هشتگ‌های زیر را استفاده کرده‌اند.

🔴 #سارا_گوهری_کجاست؟
🔴 #صدای_سارا_گوهری_باشیم

#سارا_گوهری #یاری__مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‌
‌
تبعیض دینی علیه بهائیان؛
از جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی

تبعیض بین ادیان در ایران به‌ویژه علیه بهائیان یکی از جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر در این کشور است.

بهائیان در ایران با انواع مختلفی از تبعیض مواجه هستند که شامل محرومیت از تحصیل، اشتغال، و حقوق شهروندی می‌شود. برای مثال، دانشجویان بهائی از ورود به دانشگاه‌ها منع می‌شوند و حتی اگر شناسایی شوند، از تحصیل اخراج می‌گردند.
همچنین، بسیاری از کسب‌وکارهای بهائیان به دستور دولت بسته می‌شود.

نمونه‌ای از این تبعیض‌ها، دستگیری‌های گسترده بهائیان به اتهامات واهی جاسوسی و تبلیغ علیه نظام است.

بسیاری از بهائیان به اتهام واهی مثل جاسوسی برای اسرائیل ویا تبلیغ علیه نظام به زندان های طولانی مدت محکوم شده‌اند، اگرچه این اتهامات بدون ارائه شواهد کافی مطرح می‌شود.

علاوه بر این، بهائیان اجازه ندارند مراسم مذهبی خود را آزادانه برگزار کنند و مکان‌های مذهبی‌شان تخریب یا مصادره می‌شود.

https://dialog.tavaana.org/persecution-bahais/

#تبعیض_مذهبی #رواداری #بهائی #حقوق_بشر
@Dialogue1402

تولد ۸۶ سالگی دیکتاتور

طبق شناسنامه، ۲۴ تیر ماه تولد علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، است.
دیکتاتور پیری که ایران را به ورطه ویرانی و فلاکت کشانده است. او که هر روز مخالفانش را اعدام می‌کند، می‌کشد، بازداشت و شکنجه می‌کند.
مستبدی که تا کنون هیچ مصاحبه آزادی با خبرنگاران نداشته است. خودکامه‌ای که به هیچ کس پاسخگو نیست و بیشترین اختیارات را دارد. خون‌خوار بی‌رحمی که فرمان کشتار می‌دهد و حتی دوستانش را که در به قدرت رسیدنش نقش داشته‌اند، به قتل رسانده است.
دیکتاتور ترسویی که پس از جنگ دوازده روزه، هنوز زندگی مخفی دارد و جز نیم ساعت عزاداری دیگر ظاهر نشده است.
او که ایران برایش فاقد اهمیت بوده است، حالا که کفگیر پشتوانه اجتماعی به ته دیگ خورده، ادای ایران دوستی در می‌آورد.
آدمکشی که در فصل درختکاری، چهره دوستدار طبیعت می‌گیرد، ولی طبیعت ایران را نیز نابود کرده است. شاید این آدمکش درختکار، درخت را هم برای تهیه چوبه‌های دار می‌کارد.


طرح از محمد یاوری
mohayavari

#خامنه_ای_ضحاک #دیکتاتور_ترسو #دیکتاتور #استبداد_دینی #نه_به_اعذام #یاری__مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پارلمان تبعیدیان فرانسه (Le Parlement des Exilés)، نهادی مدنی و غیرحکومتی است که با هدف ایجاد فضایی برای حضور، مشارکت و بیان صدای افرادی که به دلایل سیاسی، اجتماعی یا امنیتی کشور خود را ترک کرده‌اند، تشکیل شده است.
این نهاد تلاش می‌کند حقوق، دغدغه‌ها و مطالبات پناهندگان، مهاجران و تبعیدیان را در سطح ملی مطرح کند و صدای آن‌ها را به نهادهای دولتی و تصمیم‌گیر در فرانسه برساند. این نهاد برای اولین‌بار در اتحادیه‌ی اروپا در کشور فرانسه تشکیل شده است و به زودی همکاری خود را با پارلمان اروپا و دیگر کشورهای اروپایی آغاز خواهد کرد.
مهتاب قربانی شاعر، نویسنده و فعال حقوق بشر تنها زن ایرانی‌ست که به لیست نهایی نامزد‌های پارلمان تبعیدی‌ها راه یافته است، مهتاب قربانی که با دو پناهنده‌ی عراقی و افغانستانی به نام‌های فرهاد شامو روتو و انعام‌الله سیمون برای کمپین انتخاباتی خود ائتلاف کرده است به توانا گفت: با توجه به تجربه‌هایی که در زمینه‌ی حقوق بشر داشتم و با توجه به مدرک تحصیلی که از دانشگاه دکارت پاریس در راستای حقوق پناهندگان دریافت کردم، فکر کردم زمانش رسیده است که از طریق پلتفرمی بزرگتر بتوانم خواسته‌های تبعیدی‌ها را به گوش مقامات رسمی فرانسه و اروپا برسانم. نمی‌دانم این تبعید چقدر طول خواهد کشید، اما همانطور که همیشه تلاش کرده‌ام صدای مردم داخل ایران باشم، از این پس تلاش خواهم کرد تا در مورد مشکلات تبعید به خصوص برای زنان و کودکانی که از خاورمیانه می‌آیند تلاش کنم. من همچنین بر این پرسش تمرکز دارم که چرا دریافت شهروندی و حق رای فرانسه برای تبعیدی‌ها مشکلات فراوانی دارد.
او که در سال ۲۰۲۳ به عنوان یکی از پنج زن برتر تبعیدی متعهد به فرانسه انتخاب شده است در مورد ائتلاف با دیگر پناهنده‌‌ها به توانا گفت: فرهاد از بازماندگان یزدی‌ها از کشتار داعش است، انعام‌الله همزبانی افغانستانی است که مثل ما از دیکتاتوری طالبان و جمهوری اسلامی رنج برده است، فکر کردم ما هر سه زخم‌های مشترکی داریم و در کنار هم قوی‌تر خواهیم بود.
در حال حاضر، ۲۵ نامزد از کشورهای مختلف در این رقابت حضور دارند.
نامزدانی از ایران، سوریه، روسیه، فلسطین، ترکیه، تونس، الجزایر، جمهوری دموکراتیک کنگو و چند کشور دیگر در این انتخابات شرکت کرده‌اند.

#مهتاب_قربانی #مهاجرت #تبعید #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رهبر پرادعا از ترس جان رفتی کجا؟
ای که می‌گفتی جهنم می‌کنم شهر تو را

حال می‌بینم که در زیر زمین سر میکنی
آن رجزهایت کجا و این مصیبتها کجا!

گفته بودی که دلاور مرد میدانی ولی
شد مشخص حرفهایت پوچ بود و نابجا

تو فقط در کشتن مردان میهن شهره‌ای
 مثل موشی در مصاف دشمنانت بی حیا

از دلیری و شهادت پیشگی راندی سخن
پس شجاعت کن از آن سوراخها بیرون بیا

ای که در زیر زمین آرام نجوا میکنی
یاد داری مردم دل خسته را پرمدعا؟

صلح تحمیلی و جام زهر را بیرون بریز
پیش ما ایرانیان رنگی ندارد این حنا

علی رضا جعفری(آزادی)


#خامنه_ای #دیکتاتور_ترسو #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شرایط نگهداری یا تحویل وسایل شخصی افراد در زندان

درباره نگهداری یا تحویل وسایل شخصی افراد در زندان دو مسئله مهم است.
یک: آیا زندانی می‌تواند از سپردن وسایل خود به انبار زندان یا بازداشتگاه خودداری کند؟
پاسخ این است که بله. زندانی یا بازداشتی، این حق را دارد که از مسئولان پذیرش بخواهد که وسایلش را به یکی از بستگان یا آشنایان خود تحویل دهند. یا اینکه به صورت کتبی درخواست کند که وسایل همراه‌اش را به هزینه او با پست سفارشی یا به هر شکل ممکن دیگری، به محلی که خودش تعیین کند، بفرستند. در این صورت باید وسایل او را بسته‌بندی و لاک و مهر کنند، صورت‌جلسه‌ای هم تنظیم کنند و مشخصات و محتویات بسته را در آن قید کنند. درستی این صورت‌جلسه هم باید با انگشت‌زدن توسط زندانی تائید شود، همین‌طور زندان و مسئول امور نگهبانی و انبارداری تائیدش کنند. بدیهی است که یک نسخه از این صورت‌جلسه باید در اختیار زندانی قرار بگیرد.
دو: شرایط نگهداری اشیاء قیمتی - مثل طلا و جواهرِ همراه زندانی - چگونه خواهد بود؟
اشیاء قیمتی، مثل طلا و جواهر، که زندانی صاحب آن است، باید در محلی غیر از زندان، مثل صندوق امانات یا توسط بانک‌ها یا بخش خصوصی که با زندان طرف قرارداد باشد، نگهداری شود.
برای این کار، زندانی هم باید کتبا درخواست کند و هم هزینه آن را خودش بپردازد. در صورت درخواست زندانی و موافقت رئیس زندان، اشیاء قیمتی او به صندوق امانات یا بانک و موارد دیگر، سپرده می‌شود؛ اما یک شرط دیگر که رعایت آن الزامی است، این است که تحویل لوازم زندانی یا ارسال و نگهداری آن‌ها در محلی غیر از زندان، قانوناً منعی نداشته باشد. برای مثال اشیاء قیمتی زندانی، اشیایی نباشد که حاصل از جرم ارتکابی او است. این شرایط، طبق ماده ۵۲ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/R2EfemJhjMs

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/2gmm1astc0er

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #بازداشتگاه #بازداشتگاه_موقت #پادکست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«این طرفدارای خامنه ای مدام از ادب اسلامی می‌گویند. مدعی هستند براندازها فحش می‌دهند و هی هم می‌گویند خامنه‌ای هم ادیب است هم مودب و هم فارسی را خوب سخن می‌گوید. والله آنچه من در این ویدئو می‌بینم این است که خامنه‌ای به فارسی خوب فحش می‌دهد!»

- متن و ویدئو ارسالی از همراهان

نظر شما چیست؟ به نظر شما چرا رهبر جمهوری اسلامی این اندازه بی‌ادب است و از تعابیر زشت در سخنرانی‌های عمومی استفاده می‌کند؟


#یاری_مدنی_تواتا #خامنه_ای #رهبر_بددهان #جمهوری_اسلامی #ادب_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

تیر ماه، زادروز پزشک شریف، جاویدنام دکتر آیدا رستمی

آرمین، برادر آیدا، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«امروز سومین زادروز آسمانی توست، آیدای عزیز...

سه سال است که تو را نداریم،
اما حتی یک لحظه بی تو نگذشته.
اسمت مثل نبض در رگ‌های ما می‌زند،
و چهره‌ات مثل ماه، هنوز شب‌های ما را روشن می‌کند.

آیدا جان،
تو فقط دختر ما نبودی،
تو قلب تپنده‌ی یک نسل بودی.
تو مرهم بودی، وقتی تمام این خاک زخمی بود.
تو امید بودی، وقتی همه چیز رو به تاریکی می‌رفت.

آن‌ها تو را بردند،
اما نتوانستند خاموشت کنند.
نتوانستند از دل‌ ما پاکت کنند.
نتوانستند حتی یک روز بی نام تو را زندگی کنند.

امروز، تولدت را در آسمان جشن می‌گیرند.
با نور، با آرامش، با لبخند خدا.
و ما روی زمین، ایستاده‌ایم با اشک در چشم و غرور در دل،
که خواهری چون تو، دختری چون تو، هم‌میهنی چون تو داشتیم.

تولدت مبارک،
ای روشنیِ روزهای تار ما،
ای صدای خاموش‌نشدنیِ داد،
ای جاودانه‌ی وطن...

مرا عهدیست باجانان..‌......»

#دکتر_آیدا_رستمی #آیدا_رستمی
#آرمین_رستمی #دادخواهی_ادامه_دارد #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech