داریوش اقبالی، هنرمند معترض در تبعید، در سالگرد مهسا امینی، ابن ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
⁨ ⁨
با یاد جانباختگان راه آزادی و قربانیان رژیم جمهوری اسلامی

جنبش سال ۱۴۰۱ با شعار کلیدی «زن، زندگی، آزادی» خیزشی بی سابقه در پی دیگر جنبش‌های آزادی‌خواهانه ایران بود. «زن، زندگی، آزادی» تبدیل به نقطه مشترکی در جهت همبستگی مخالفان جمهوری اسلامی شد. آن خیزش خودجوش مردمی و تاریخی، همچنان میتواند پایه‌ای استوار برای ایجاد همبستگی ملی و سرلوحه جنبش‌های آزادی‌خواهانه آینده در ایران و در نهایت پیروزی مردم بر حکومت اسلامی باشد.


#زن_زندگی_آزادی #همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی⁩⁩ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ترفندهای رژیم برای ضربه زدن به مخالفان و راهِ خنثی‌سازی آن‌ها
راه آزادی نه از منجی خارجی که از همبستگی و مشارکت مردم در مبارزات مدنی می‌گذرد

جمهوری اسلامی با ترفندهایی مانند تفرقه‌افکنی، کاشتن بی‌اعتمادی، ترویج ناامیدی و تبلیغ توهم «منجیِ خارجی» تلاش می‌کند منتقدان و مخالفان را تضعیف کند و مردم را به رخوت و بی‌عملی بکشاند تا ستون‌های قدرتش را محکم نگه دارد.

رژیم بارها ادعا کرده که «دشمنان خارجی» قصد تغییر آن را دارند؛ این یادآوری گاه، مردمِ به ‌ستوه آمده را به امیدی بیرونی دلخوش می‌کند. اما هیچ تغییرِ پایدار و عمیقی بدون حضور و مشارکتِ مردم ممکن نیست؛ چشم‌داشت به منجیِ خارجی تنها به بی‌عملی می‌انجامد.

گفتگوهای صادقانه، پرهیز از حاشیه‌سازی و اتهام‌زنی، و تمرکز بر هدفِ مشترکِ آزادی و عدالت، پایه‌های قدرتِ جمعی ما هستند. حمایتِ مردم و دولت‌های دیگر ارزشمند است، اما تغییر ساختاری و سرنوشت‌سازیِ واقعی باید از دلِ اقدامِ ما برآید.
پایداری در اعتراض‌های بی‌خشونت — مانند اعتصابات سراسری، تجمع‌های مسالمت‌آمیز و نافرمانی مدنی — ابزارهای مشروع و مؤثرِ ما برای پایان‌دادن به سرکوب و ساختنِ ایرانِ دموکراتیک و آزادند.

آیا هوشیار و بیداریم؟ ایران به فداکاری، مشارکت و حضورِ ما نیاز دارد. اکنون زمانِ اتحاد و مبارزه‌ای آگاهانه برای حقوق بشر و دموکراسی است.
نجات دهنده، خود ما مردم هستیم!

#همبستگی #مشارکت_مدنی #مبارزات_مدنی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز جهانی پرهیز از خشونت یادآور آن است که هیچ تغییر پایداری با خشونت و نفرت شکل نمی‌گیرد. جامعه ایران که زیر فشار استبداد دینی و سرکوب سیاسی به یکی از عصبانی‌ترین جوامع جهان بدل شده، بیش از هر زمان به زبان گفت‌وگو و درک متقابل نیاز دارد. در شرایطی که جمهوری اسلامی با سیاست‌های ایدئولوژیک و سرکوبگرانه راه هر گونه اصلاح مسالمت‌آمیز را بسته، تنها همبستگی میان نیروهای سیاسی، اجتماعی و مدنی می‌تواند چشم‌اندازی تازه برای آینده بگشاید. این همبستگی تنها زمانی ممکن است که جریان‌های گوناگون، با وجود اختلاف‌ها، اصل به رسمیت شناختن حقوق سیاسی یکدیگر و گفت‌وگو در فضای بی‌خشونت را بپذیرند.

راه رهایی از چرخه خشونت و انسداد، نه در حذف و نفی دیگری، بلکه در پذیرش تنوع دیدگاه‌ها و باورهاست. هیچ نیرویی به تنهایی قادر به پایین آوردن دیوار استبداد ولایت فقیه نخواهد بود؛ بلکه تنها از طریق احترام متقابل، ساختن شبکه‌های همبستگی ملی و تمرکز بر خواست مشترک آزادی و کرامت انسانی می‌توان راهی به آینده گشود. پرهیز از خشونت نه به معنای چشم‌پوشی از حقیقت و عدالت، بلکه به معنای یافتن شیوه‌ای است که در آن تغییرات بزرگ با کمترین هزینه اجتماعی و بیشترین سرمایه همبستگی انسانی تحقق یابد.

#خشونت #گفتگو #استبداد #همبستگی #کنش_مدنی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

شب همیشه شب نمی‌مونه

دو قدم دیگه می‌رسیم به نور

ویدیوی کوتاهی از یکی از کارهای تازه توماج صالحی، که در یوتیوب منتشر کرد.
https://youtu.be/aRTjE9MMvIA?si=q3XX3rHCKZ4bTM8y

#توماج_صالحی #شب_همیشه_شب_نمیمونه #امید #نه_به_جمهوری_اسلامی #زن‌_زندگی_آزادی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زرتشت احمدی راغب از زندان قزل‌حصار:
ایران تنها با همبستگی از استبداد نجات می‌یابد

زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی و زندانی سیاسی، در یک فایل صوتی از داخل زندان قزل‌حصار با انتقاد شدید از حاکمیت جمهوری اسلامی گفت که «به هر سو که نگاه می‌کنیم جز درد و رنج در این سرزمین دیده و شنیده نمی‌شود.» او با اشاره به سال‌ها حاکمیت مذهبی بر کشور تأکید کرد که نتیجه آن چیزی جز «اعدام، فقر، سانسور و سرکوب» نبوده است.
این فعال مدنی در سخنان خود با اشاره به افزایش اعدام‌ها گفت: «ماشین کشتار، نه‌تنها متوقف نشده بلکه سرعت بیشتری گرفته، فقط چون مردم معترض‌اند.» او افزود که ملت ایران، ملتی با «فرهنگ، دانش و فرزانگی» است، اما امروز «برای معاش روزانه خود در تنگنای بی‌سابقه‌ای قرار گرفته‌اند.»
احمدی راغب همچنین از نبود نهادهای مستقل و بین‌المللی مؤثر برای حمایت از آزادی‌خواهان در برابر استبداد ابراز ناامیدی کرد و گفت: «از این مردم، از آزادی‌خواهان چه نهادی باید حمایت کند؟ نداریم. می‌خواهیم شکایت کنیم از آنان که ثروت این سرزمین را به گلوی روس‌ها، چینی‌ها و جنگ‌افروزان ریختند، اما نهادی برای پاسخگویی وجود ندارد.»
او در پایان سخنانش تأکید کرد:
«بی‌تردید تنها چیزی که می‌تواند ایران را از این استبداد نجات دهد، اتحاد است. اتحاد است، همبستگی، آزادی تمامی زندانیان سیاسی، پایان چرخه خشونت، اعدام، سانسور و سرکوب، و برکناری حاکمان ستمگر خواسته همیشگی ماست.»

#زرتشت_احمدی_راغب #همبستگی #ایران #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

علیه فراموشی؛
تصاویری از قدرت و همبستگی ایرانیان در مهرماه ۱۴۰۱

مردم ایران اگر با هم در میدان مبارزه حضور داشته باشند، می‌توانند بر دیکتاتوری فائق آیند و آن روز دور نیست که خیابان‌های شهرهای ایران در تسخیر آزادی‌خواهان در آید. تاریخ نشان داده که همبستگی مردم، دیکتاتورها را به زانو درمی‌آورد.

از یاد نبریم جمهوری اسلامی با ایجاد اختلاف بین گروه‌های مخالف، سعی در تضعیف ما دارد. اما ما می‌توانیم با تمرکز بر اشتراکاتمان، مانند خواست آزادی و عدالت، این ترفند را خنثی کنیم. بیایید از اتهام‌زنی به یکدیگر دست بکشیم و به جای آن، کمپین‌های مشترکی برای اعتراضات بی‌خشونت راه‌اندازی کنیم. اعتصابات سراسری، تحصن‌های مسالمت‌آمیز، و انتشار پیام‌های متحد در فضای مجازی می‌تواند رژیم را تحت فشار قرار دهد و جهانیان را با ما همراه کند.

#علیه_فراموشی #زن_زندگى_آزادى‌ #قدرت_مردم #قدرت_بی_قدرتان #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Ravaana_TavaanaTech

تشابه ایران و ونزوئلا در سیاست مهار آمریکا و چشم‌انداز نظم نوین جهانی‌و زمان اندک ایرانیان برای همبستگی و نجات میهن

در حالی‌که سیاست مهار دوگانه‌ی آمریکا علیه ایران و ونزوئلا وارد مرحله‌ای تازه شده، فرصت تاریخی مردم ایران برای نجات کشور به‌سرعت در حال از دست رفتن است. تنها شکل‌گیری همبستگی ملی و تغییر بی‌خشونت است که می‌تواند ایران را از سرنوشت یک دولت فروپاشیده برهاند و آن را به جایگاه «شریک فعال در نظم جهانی آینده» بازگرداند. زمان اندک است، و این بار تصمیم با مردم ایران است — نه قدرت‌های جهان.

جهان در آستانه‌ی بازچینی قدرت است؛ نظمی تازه در حال شکل‌گیری که آمریکا آن را نه از مسیر اشغال نظامی، بلکه با مهار کانون‌های بحران دنبال می‌کند. در این راهبرد، دو نقطه‌ی مرکزی وجود دارد: ایران در خاورمیانه و ونزوئلا در آمریکای لاتین. هر دو از دید واشنگتن منشأ بی‌ثباتی‌اند و مانع شکل‌گیری نظمی هستند که بر پایه‌ی همکاری، امنیت و جریان آزاد انرژی تعریف می‌شود.

رژیم ونزوئلا امروز نمونه‌ی یک رژیم تبهکار، ورشکسته وفروپاشیده است: ساختاری مافیایی، فاسد و غرق در اقتصاد مواد مخدر، هم‌پیمان با کارتل‌ها و گروه‌های شبه‌نظامی و پیوندخورده با شبکه‌های قاچاق جهانی که از ایران تا حزب‌الله امتداد دارد. این کشور با صدور بحران، قاچاق و ناامنی، منطقه‌ی خود را به میدان نفوذ تبهکاران تبدیل کرده است. جمهوری اسلامی نیز در خاورمیانه همان نقش را ایفا می‌کند: حکومتی ایدئولوژیک که با تأمین مالی و تسلیح نیروهای نیابتی، هرگونه نظم سیاسی و امنیتی را مختل می‌سازد. برای همین است که ایران در ادبیات غرب «دولت حامی تروریسم» و ونزوئلا «دولت مواد مخدر» نامیده می‌شوند؛ دو چهره از یک واقعیت مشابه.

واشنگتن در برابر این دو پرونده، سیاست مهار دوگانه را در پیش گرفته است: فشار هدفمند برای تغییر کنترل‌شده بدون فروپاشی. در آمریکای لاتین، مادورو زیر فشار تحریم‌ها و عملیات محدود امنیتی قرار گرفته تا وادار به عقب‌نشینی شود؛ در خاورمیانه نیز همان الگو، با ترکیب فشار اقتصادی، انزوای منطقه‌ای و بازدارندگی نظامی علیه تهران دنبال می‌شود. آمریکا نمی‌خواهد این کشورها به فروپاشی برسند، بلکه می‌خواهد با مهار و انزوا، آن‌ها را وادار کند به رفتار عادی و حکمرانی مسئولانه بازگردند تا نظم نوین بدون هرج‌ومرج شکل گیرد.

این نظم تازه با محوریت ترامپ بر مشارکت ائتلافی استوار است: کشورهای ثروتمند خلیج فارس منابع مالی را تأمین می‌کنند؛ کشورهایی مانند ترکیه، مصر یا پاکستان با توان امنیتی و نظامی خود در اجرا نقش دارند؛ و آمریکا، در جایگاه هماهنگ‌کننده و ناظر کل پروژه، راهبری را بر عهده دارد. طرح بیست‌ماده‌ای بازسازی غزه نمونه‌ای از این مدل است که اگر موفق شود، الگوی آینده‌ی مهار بحران‌ها خواهد بود. در این میان، چین، روسیه و هند نیز با نوعی همراهی یا کنار آمدن ضمنی با واشنگتن، مسیر این نظم را پذیرفته‌اند: روسیه با گشودن باب گفت‌وگو درباره‌ی آتش‌بس در اوکراین و کاهش صادرات سلاح‌های دوربرد، هند با کاهش خرید نفت از روسیه و حرکت به سمت موازنه‌ی اقتصادی جدید، و چین با تعدیل واردات انرژی از ایران و روسیه. این نشانه‌ها همه از تثبیت الگویی خبر می‌دهد که در آن رقابت ادامه دارد، اما قواعد بازی توسط آمریکا و شرکایش نوشته می‌شود.

جمهوری اسلامی ایران امروز دیگر در مسیر تبدیل شدن به ونزوئلای دوم نیست؛ عملاً همان شده است: تحریم‌زده، منزوی، گرفتار در فساد ساختاری و تحت سلطه‌ی یک فرقه‌ی تبهکار قدرت. ایران کشوری با ظرفیت عظیم انسانی و انرژی است که می‌تواند در نظم نوین آینده یکی از بازیگران صلح، انرژی و فناوری باشد، البته اگر از بند این نظام رها شود.

اما زمان اندک است. سیاست مهارِ دوگانه‌ی آمریکا، یعنی تنگ‌تر شدن دایره‌ی فرصت برای مردم ایران. اگر جامعه نتواند به همبستگی واقعی دست یابد، کشور پیش از هر تحول سازنده‌ای ممکن است در ضعف و فشار به مرحله‌ای برسد که آینده‌اش بر میز معامله‌ی قدرت‌ها تعیین شود. مسئولیت تاریخی امروز بر دوش خود مردم است: باید پیش از آن‌که دیر شود، از شکاف‌های سیاسی، فرهنگی و شخصی عبور کنند و با حفظ هویت‌ها، تفاوت‌ها و آزادی اندیشه‌ها، مجموعه‌ای از همبستگی ملی بسازند که محور آن آزادی، دموکراسی و کرامت انسانی باشد.

تنها از مسیر تغییر بی‌خشونت و همبستگی آگاهانه است که ایران می‌تواند از موقعیت «کشور مهار‌شده» یا «دولت فروپاشیده» رها شود و به جایگاه «شریک فعال در نظم جهانی آینده» برسد. این لحظه، زمان تصمیم است، نه برای جهان، بلکه برای ما ایرانیان.

#ایران #صلح #دونالد_ترامپ #همبستگی #نجات_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حاتم قادری: اپوزیسیون باید یک «شورای ائتلافی» و «پارلمان اولیه» تشکیل دهد

حاتم قادری، استاد علوم سیاسی، در ویدیویی از گفتگویش در استودیو پات، بر ضرورت ایجاد یک شورای ائتلافی فراگیر میان نیروهای مخالف جمهوری اسلامی در داخل و خارج کشور تأکید کرد و گفت که این شورا نباید محدود به گروه‌های کوچک یا یک جریان خاص باشد، بلکه باید مجموعه‌ای از گرایش‌های گوناگون — از جمهوری‌خواهان و پادشاهی‌خواهان تا سوسیالیست‌ها و دیگر طیف‌های سیاسی — را در بر گیرد.

قادری پیشنهاد کرد که یک گروه اولیه ۵۰ تا ۱۰۰ نفره به عنوان «پارلمان اولیه» شکل بگیرد و این جمع، یک گروه محدودتر و کارآمدتر (مثلاً ۸ تا ۱۰ نفر) را انتخاب کند که دارای ویژگی‌هایی چون توان گفت‌وگو، کنار گذاشتن تعصبات قومی و مذهبی و پرچمی، تجربه کنشگری سیاسی، محبوبیت اجتماعی، و آمادگی برای کار تشکیلاتی باشند.

او تأکید کرد که عنصر سوم در این روند، سازمان‌دهی و تشکیلات‌سازی است؛ امری که به گفته او امروز با وجود فضای مجازی و رسانه‌های نوین بسیار آسان‌تر از گذشته است. قادری گفت اعضای این گروه باید ذهنی باز داشته باشند، به جای نفی و انکار یکدیگر به دنبال یافتن نقاط مثبت باشند، و «اجماع حداکثری» را با «وفاق حداقلی» همراه کنند.

این استاد دانشگاه با اشاره به امکان پیوستن چهره‌هایی از داخل کشور — از جمله فعالان زن، اقلیت‌های قومی، یا حتی افرادی از بدنه حاکمیت — گفت که تشکیل چنین نهادی «چیز عجیبی نیست» و می‌تواند با امکانات امروز عملی شود.

قادری هشدار داد که اگر این اقدام صورت نگیرد، ایران ممکن است پس از تغییر یا فروپاشی نظام فعلی، گرفتار الیگارشی جدید، نزاع قدرت‌طلبان یا حتی کودتای نظامی شود: «ما باید تصمیم بگیریم که دوباره از این چاله به آن چاله نیفتیم یا یک بار برای همیشه سر را بالا بگیریم و حرف مهمی بزنیم.»

او افزود که مرگ سیاسی رهبر جمهوری اسلامی می‌تواند پیش‌درآمد چنین بحث‌هایی باشد و تأکید کرد که هدف باید ایجاد شرایطی باشد که هر ایرانی بتواند در جهان به هویت و جایگاه خود افتخار کند.

https://youtu.be/T33FvIjupPw?si=jV1iJYqGxJsl1A8v

#حاتم_قادری #همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
فضای مجازی در ایران، به‌ویژه شبکه‌هایی پر کاربر مانند اینستاگرام و توئیتر، هم فرصتی برای گفت‌وگو و هم میدانی برای منازعه فراهم کرده است.

از یک‌سو، اظهار نظرها و بحث‌های کاربران در پست‌ها نشان می‌دهد که جامعه ایرانی بیش از گذشته با تنوع دیدگاه‌ها روبه‌رو است و بسیاری از افراد می‌کوشند صدای خود را در برابر روایت رسمی و سانسور شده حاکمیت مطرح کنند.

از سوی دیگر، ضعف فرهنگ گفت‌وگو، حضور گسترده حساب‌های جعلی و حملات سازمان‌یافته‌ سایبری، این فضا را گاه به عرصه‌ تخریب و تحقیر تبدیل کرده است.

با این حال، اگر کاربران و فعالان اجتماعی بتوانند گفت‌وگویی آگاهانه، مستند و محترمانه را ترویج دهند، شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به بستری برای یادگیری مدارا، پذیرش تفاوت‌ها و تقویت همبستگی در برابر مهندسی افکار عمومی جمهوری اسلامی بدل شوند.

❓️حال جای این پرسش است که با همه این تعاریف، آیا فضای مجازی موجب تقویت روحیه گفت‌وگو میان ایرانیان شده است؟

دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.

#گفت_و_شنود #دیالوگ #تنوع_باور #همبستگی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

عباس واحدیان شاهرودی زندانی سیاسی:
بیایید عهد کنیم که تا روز آزادی، با «همبستگی»، برابر ظلم و ستم ایستادگی کنیم

عباس واحدیان شاهرودی، زندانی سیاسی و از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴ نفر»، در پیامی از زندان وکیل‌آباد مشهد، مردم ایران، نیروهای آزادی‌خواه و اپوزیسیون را به اتحاد و همبستگی ملی برای رهایی ایران از استبداد جمهوری اسلامی فراخواند. او با تأکید بر اینکه «اختلافات نباید بهانه‌ی پراکندگی شود»، خواستار کنار گذاشتن مرزهای حزبی و ایدئولوژیک و تمرکز بر هدفی واحد شد: آزادی، عدالت و سربلندی ایران. واحدیان در این پیام تأکید کرد که «ایران‌خواهی» یعنی ایستادن در برابر «ایران‌خواران»، و تنها با همدلی و هم‌صدایی مردم می‌توان آینده‌ای آزاد و آباد برای نسل‌های آینده ساخت.


«به مردم شریف ایران، مبارزان دلیر، و اپوزیسیون جمهوری اسلامی

ای هم‌وطنان، ای آزادی‌خواهان، و ای آنان که قلب‌تان برای ایران می‌تپد!

امروز ایران عزیز ما در چنگال ظلم و استبدادِ جمهوری اسلامی گرفتار است. این رژیم با سرکوب، فساد، و نابودی ارزش‌های انسانی و ملی، کشورمان را به سوی پرتگاه برده است. اما ما، مردم ایران، با تاریخی پرافتخار و فرهنگی غنی، هرگز تسلیم نخواهیم شد.

اکنون زمان آن رسیده است که همگی، فارغ از هر اختلاف و تفاوت، برای هدفی والا و مشترک ـ یعنی سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و بازگرداندن آزادی و عدالت به ایران ـ متحد شویم.

ایران‌خواه باشید، در برابرِ جمهوری اسلامیِ ایران‌خوار!

«ایران‌خوار» یعنی حکومتی که به جای پاسداری از سرزمین و ملت خود، منافع ایران را می‌بلعد و به تاراج می‌دهد؛ با نابودی منابع طبیعی، دریاها و جنگل‌ها، بستن قراردادهای طولانی‌مدت و ناعادلانه با چین و روسیه، فراری دادن نخبگان و اندیشمندان، و کشتن جوانان شجاع و آزاده، آیندهٔ این کشور را می‌بلعد. چنین رژیمی نه حافظ ایران، بلکه دشمن بقا و سربلندی آن است.

ایران‌خواه کسی است که برای سربلندی، عزت و آزادی سرزمینش از جان و دل تلاش می‌کند. ما باید دست در دست هم، با کنار گذاشتن تفاوت‌های حزبی، گروهی یا ایدئولوژیک، برای نجات ایران از چنگال این رژیم ستمگر متحد شویم. اختلافات ما هرگز نباید بهانه‌ای برای پراکندگی و ضعف شود.

هدف ما یکی است: ایرانی آزاد، آباد و سربلند.

تا روز آزادی، بیایید عهد کنیم که با اتحاد و همبستگی، در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنیم. هر یک از ما، در هر گوشه از جهان ـ چه در داخل ایران و چه در خارج از آن ـ می‌توانیم نقشی در این مبارزه مقدس داشته باشیم.

صدای مظلومان را بلند کنید، دست مبارزان را بگیرید، و برای رهایی ایران از هر فرصتی استفاده کنید. این مبارزه نه تنها برای ما، بلکه برای نسل‌های آینده است؛ نسل‌هایی که حق دارند در ایرانی آزاد و سرافراز زندگی کنند.

تا روزی که پرچم آزادی بر فراز ایران برافراشته شود، متحد بمانیم، مقاوم باشیم، و برای هدف مشترک‌مان ـ یعنی آزادی ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی ـ با تمام وجود بجنگیم.

ایران ما سزاوار بهترین‌هاست، و این بهترین‌ها تنها با اتحاد و تلاش جمعی ما به دست خواهد آمد.

زنده باد ایران
پاینده باد آزادی»
.
#عباس_واحدیان_شاهرودی
#بیانیه۱۴
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زندان_وکیل_آباد_مشهد
#نه_به_اعدام
#بیانیه #همبستگی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حاتم قادری: جیب آخوندها همه‌چیز را می‌بلعد؛ مردم باید از ترس رها شوند

دکتر حاتم قادری در این ویدیو، با لحنی طعنه‌آمیز می‌گوید «جیب آخوندها» آن‌قدر بزرگ است که همه‌چیز را در خود جای می‌دهد؛ از خدا و پیامبر و امام گرفته تا ایران، ثروت ملی و محیط زیست. او تأکید می‌کند مردم نباید اسیر ترس شوند یا دل به صندوق رأی ببندند، زیرا امنیتی در کار نیست و حکومت مدام با ترساندن مردم از «سوریه شدن» مانع حرکت آنان می‌شود. قادری یادآور می‌شود ایران از نظر جمعیت، سواد و موقعیت فرهنگی از بسیاری کشورهای منطقه جلوتر است و توان ساخت وحدت اجتماعی را دارد تا گرفتار جنگ داخلی نشود. به‌گفته او، حاکمیت با سرکوب اقوام، زنان، دانشجویان و جوانان، جامعه را به سمتی می‌برد که هر کس به فکر فرار فردی باشد، اما نباید ترسید زیرا در غیر این صورت هیچ آینده‌ای وجود نخواهد داشت. او تأکید می‌کند تغییر افراد در رأس حکومت (خامنه‌ای برود، مجتبی بیاید، حسن برود، حسین بیاید) چیزی را حل نمی‌کند و مردم باید به «کام‌بخشی حاکمیت» پایان دهند. قادری در انتقاد از سطح پایین نمایندگان مجلس حتی به غلط‌های املایی آنان اشاره می‌کند و با استناد به شعری از اخوان ثالث می‌گوید: «سنگ‌ها بسته، سگ‌ها باز»، و مردم به‌خاطر ترس، سنگ‌هایشان را زمین می‌گذارند تا پارس کمتری بشنوند. او راه‌حل را عبور از ترس و مطالبه تغییر واقعی می‌داند.


#نه_به_جمهوری_اسلامی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

علیه فراموشی؛

همین ویدئوی کوتاه خود به خوبی نشان می‌دهد جمهوری اسلامی چه اندازه مقابل اراده ملت ایران ذلیل است.

در تلویزیون ادعا می‌کنند آن‌ها مردم را نمی‌کشند و در خیابان به مردم می‌گویند پایش برسد زن و بچه خود را هم می‌کشند!

جمهوری اسلامی مقابل اراده ملت عملا اسیر و ذلیل شده است.

اراده‌ای که به عزم تغییر این رژیم و جایگزینی یک نظام ملی و دموکراتیک حرکت می‌کند.

در این ویدیو در سال ۱۴۰۱ منتشر شده بود، حمید رسایی فعال سیاسی اصولگرا اعتراف می‌کند که مداخله جمهوری اسلامی در سوریه برای حفظ دیکتاتوری بشار اسد بود، امروز اما بشار اسد بعد از آنهمه هزینه جمهوری اسلامی و روسیه، شکست خورده و فراری شده است.

#مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #همبستگی_ملی #همبستگی #اعتصابات_سراسری #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا
‌

@Tavaana_TavaanaTech

بیست‌ودو زندانی سیاسی با انتشار بیانیه‌ای خواستار «اتحاد ملی، اعتصابات و اعتراضات سراسری» شدند

در بیانیه‌ای که به دست آموزشکده توانا رسیده، بیست‌ودو تن از زندانیان سیاسی، مردم را به اتحاد، همبستگی و اقدام مدنی فراخوانده‌اند. آنان با تأکید بر ضرورت «اعتصابات و اعتراضات سراسری و هماهنگ»، این اقدامات را تنها راه رهایی کشور از «چنگال استبداد و فساد» دانسته‌اند.

در بخشی از این بیانیه آمده است:

«امروز، بیش از هر زمان دیگر، سرنوشت ایران به اتحاد و هم‌صدایی ملت ایران وابسته است. هیچ نیرویی، هیچ گروهی و هیچ اندیشه‌ای به‌تنهایی قادر به نجات وطن از تاریکی کنونی نیست.»

امضاکنندگان این بیانیه از همه‌ی نیروهای «ملی، آزادی‌خواه و میهن‌دوست» دعوت کرده‌اند تا اختلافات را کنار گذاشته و در مسیر هدف مشترک یعنی «آزادی، عدالت و استقلال ایران» گام بردارند. آنان تأکید کرده‌اند که این فراخوان، با وجود باور سیاسی امضا کنندگان (پادشاهی مشروطه)، ماهیتی «فراجناحی و ملی» دارد و هدف آن، شکل‌گیری همبستگی و اعتماد متقابل میان اقشار مختلف جامعه است.

در بخش دیگری از بیانیه آمده است:

«اکنون زمان آن فرارسیده است که کارگران، معلمان، دانشجویان، بازاریان، هنرمندان، پرستاران و کارمندان، در صفی واحد و هماهنگ، فریاد آزادی را به صدا درآورند. هیچ تغییر پایداری بدون حضور و مشارکت گسترده‌ی مردم ممکن نیست.»

بیانیه با شعار «اتحاد، اعتصاب و اعتراض هم‌زمان – راه نجات ایران است» پایان می‌یابد.

امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از:
اصغر حسنی‌راد، بهفر لاله‌زاری، کاظم علی‌نژاد بارانلو، مرسل کتابی، حجت‌الله رافعی، حسین استاجی، امین سخنور، پرویز اکبری، میثم غلامی (آریان)، علیرضا نجاری، شهریار بیات، محمدحسین سهرابی، صالح خاموشی، وحید سرخگل، فرهاد حافظی، مسعود اسلامی‌نسب، مهدی همتی، سعید نسیمی، دانیال مقدم، قدرت کهریزی، مجتبی ابراهیمی و سهراب حسن‌خانی.


#همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتصابات_سراسری #اعتراضات_سراسری #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ونس، معاون ترامپ:
«رئیس‌جمهور نمی‌خواست ما را وارد جنگ تغییر رژیم برای هیچ کشور دیگری کند»

✅ پیام روشن به ما مردم ایران:
در انتظار ناجی نباشیم، خودمان با همبستگی تغییر را ایجاد کنیم


«جی‌دی ونس»، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، گفت: «رئیس‌جمهور نمی‌خواست ما را وارد جنگ تغییر رژیم برای هیچ کشور دیگری کند. او فقط می‌خواست یک تأسیسات هسته‌ای را بزند و همه را به خانه برگرداند».

جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، گفت رویکرد دولت ترامپ این است که باید با هر کشوری که منافع مشترک وجود دارد، رابطه برقرار کند و رئیس‌جمهور دقیقاً بر همین اساس عمل کرده است.

او در سخنانی با اشاره به جنگ ۱۲ روزه اسرائل با جمهوری اسلامی افزود: «چند ماه پیش برخی می‌گفتند رئیس‌جمهور قصد دارد ما را وارد جنگ تغییر رژیم برای اسرائیل کند، اما مشخص شد اشتباه می‌کردند. رئیس‌جمهور نمی‌خواست وارد جنگی برای تغییر رژیم شود، بلکه هدفش از میان بردن تأسیسات هسته‌ای و بازگرداندن نیروها به خانه بود و همین کار را هم انجام داد.»

معاون رییس جمهور آمریکا در واقع با این سخنان به صراحت یادآور شد که سیاست واشنگتن، حتی در دولت‌هایی که سیاست‌های سختگیرانه‌تری در برابر نظام‌های دیکتاتوری دارند، بر پایه‌ی منافع ملی آمریکاست، نه بر پایه‌ی آرمان آزادی ملت‌های دیگر.

این سخن، برای مردم ایران پیامی روشن دارد: هیچ نیروی خارجی برای ما انقلاب یا آزادی نمی‌آورد. آنچه در نهایت تعیین‌کننده است، اراده‌ی مردم و توان همبستگی داخلی است. تجربه‌ی سال‌های اخیر نشان داده که رؤیای دخالت خارجی، چیزی بیش از یک فریب نیست؛ فریبی که حتی ممکن است خود حکومت نیز از آن تغذیه کند تا مردم را در انتظار و انفعال نگه دارد. وقتی مردم تصور کنند دیگران قرار است بیایند و تکلیف حکومت را روشن کنند، خود از صحنه کنار می‌کشند و حکومت دقیقاً همین را می‌خواهد.
آزادی از بیرون صادر نمی‌شود؛ از درون جامعه می‌جوشد. نیروی مردم ایران، اگر به هم گره بخورد، از هر موشک و ائتلافی قوی‌تر است. دست روی زانو گذاشتن یعنی اعتماد به خود، یعنی سازمان‌دهی مدنی، مقاومت بی‌خشونت، حمایت از زندانیان سیاسی، و پیوند دادن صداها و دردها به یک مطالبه‌ی مشترک: زندگی آزاد و عادلانه.

البته بهره‌گیری از حمایت‌های بین‌المللی ضروری است؛ باید صدای مردم ایران در مجامع جهانی طنین بیاندازد، باید جهان بداند در این سرزمین چه می‌گذرد. اما این حمایت‌ها زمانی مؤثر است که مردم خود صاحب حرکت باشند و ابتکار را در دست داشته باشند.
پس، یادمان باشد، جمهوری اسلامی از همبستگی و خیزش مردم ایران بیش از هر چیزی می‌هراسد، تلاش می‌کند آن‌ها را در انتظار منجی خارجی نگاه دارد و در دستگاه پروپاگاندای خود مدام می‌گوید که غربی‌ها می‌خواهند رژیم را تغییر دهند. همزمان بر آتش اختلاف بین نیروهای اپوزیسیون می‌دمد و با انواع روش‌ها تلاش می‌کند فعالان سیاسی را بی‌اعتبار کند.

نه انتظار از بیرون، نه تسلیم در برابر درون؛ راه نجات ایران در همبستگی، آگاهی، و تکیه بر شانه‌های یکدیگر است. تغییر واقعی، از خودِ ما آغاز می‌شود.

#همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دلنوشته هستی امیری، خطاب به هم‌بندی سابقش محبوبه رضایی

سلام محبوبه خانم رضایی

اینجا باید رسمی باشیم، مثلا نمی‌شود شما را بوبه صدا کرد و باید کمی آداب معاشرت استاندارد را رعایت کنیم. محبوبه جان سرگذشت شما داستانی است بلند. سرگذشت زنی از حاشیه، که برای باورهای خود ایستاده است و قربانی موقعیت نشد. در زندان بوشهر، عادل آباد، قرچک و اوین. زندان به زندان برده‌اند شما را، با دستبند و پابند، با ضرب و شتم و پرونده سازی‌های مدام.

محبوبه عزیزم، کارهای دستت این بیرون نمادی از توست در گردن رفقا. تو شاید تنها دوست من باشی که چنین اختلاف سیاسی عمیقی با هم داریم ولی راستش صداقت تو هر اختلافی را دور می‌کند. صداقت زنی که معنای رنج را زندگی کرده، معنای درد را زیسته و سرکوب را تاب آورده است. سیاستی که گره خورده به زندگی‌ات.

در توصیف تو باید بگويم، زنی که با دقت کلاس زبان می‌رود و تکالیفش را انجام می‌دهد. مسئولیت‌های زیادی در بند دارد و نه باری بر دوش دیگران که حمل کننده بار بند است. آشپزی ماهر با حداقل امکانات. اهل فوتبال و ایران دوست. کاش این طرف دیوارها زمانی باشد برای صحبت دوباره و رفاقت. از تو خیلی آموخته‌ام.

محبوبه جان تو خوب می‌دانی که ما گاهی دو سر طیفی قرار میگرفتیم که طبیعتا باید دشمن باشد. اما فکر میکنم سیاست را جور دیگری فهمیده بودیم. زندان و همبندی بودن را هم. فکر میکنم سرزمین آرمانی من و ایران باشکوه تو حتما جایی است که ما باز هم کنار هم کتلت میخوریم و اینبار نه پشت میله‌های زندان. حتما باز یکی از ما دیر به ناهار می‌رسد و تو حرص میخوری که ناهار سپیده سرد شد. آینده برای هر دو ما جایی برای زندگی بهتر همه است، شاید با مسیر متفاوت و گاها متضاد و البته تاثیر گاها معکوس مسیرهایمان بر دیگری، ولی خوب می‌دانم نیت هیچ کداممان بدبختی بیشتر آب و خاک نیست.

محبوبه رضایی امیدوارم زودتر از زود رها و آزاد باشی
دوست‌دار تو
هستی
آبان ۱۴۰۴

از اینستاگرام هستی امیری

ـ چقدر زیباست دوستی دو زندانی سیاسی از طیف سیاسی مخالف همدیگر ولی متعهد به دوستی، رفاقت، آزادی‌خواهی، میهن دوستی ...

#هستی_امیری #محبوبه_رضایی #زندانی_سیاسی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech