تأثیر نظام استبدادی بر اخلاق عمومی و روابط انسانی – روایت دکتر حسن باقری‌نیا

آیا نظام سیاسی بر اخلاق و رفتار شهروندانش تأثیر دارد؟ زیستن در یک فضای استبدادی چه بلایی بر سر مردم می‌آورد؟
دکتر حسن باقری‌نیا در ویدیویی به این پرسش‌ها می‌پردازد و با طرح مثال‌هایی ملموس، نشان می‌دهد چگونه سیاست، رفتار اجتماعی و اخلاقی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
او می‌گوید:
«اگر ما بخواهیم جامعه‌ای داشته باشیم که آدم‌ها در آن با هم همدلی داشته باشند، دیدگاه‌های همدیگر را بفهمند و بتوانند خودشان را جای هم بگذارند، آیا این ویژگی می‌تواند تحت تأثیر نظام سیاسی باشد؟
بله، بنا به دلایلی که عرض می‌کنم، این ویژگی می‌تواند از فضای سیاسی تأثیر بپذیرد.»
دکتر باقری‌نیا توضیح می‌دهد که همدلی و درک متقابل نیازمند زیستن در فضایی با امنیت روانی، اعتماد و نبود ترس است. در فضایی که بی‌اعتمادی، رعب و وحشت حاکم است، گفتگوهای صادقانه و ارتباطات باز (Open Communication) از بین می‌روند.
او مثال می‌زند:
«سال‌ها در دانشگاه زندگی کردم. فرض کنید همکارم به من می‌گوید "ظهر شده، بیا بریم نماز جماعت". من نه به نماز جماعت و نه حتی به نماز باور دارم. اگر فضا باز و امن باشد، می‌توانم به‌راحتی بگویم: "شما راحت برو نمازتو بخون، بعد با هم ناهار می‌خوریم. من نماز نمی‌خوانم."
اما وقتی در فرم استخدامی یا ارزشیابی سالانه، نماینده آقای خامنه‌ای یا وزارت اطلاعات باید بررسی کند که "فلانی نماز می‌خواند یا نه"، چطور می‌شود آدمی راست و صادق بود؟ چطور می‌شود در این فضا اعتماد را تجربه کرد؟»
او ادامه می‌دهد:
«ترس از اینکه امسال صلاحیت عمومی‌ام تأیید نشود، چگونه می‌تواند اجازه گفتگوی همدلانه با همکارم را بدهد؟
زیستن در فضای استبدادی، اخلاق را هم فاسد می‌کند.»
در پایان، دکتر باقری‌نیا با لحنی هشداردهنده می‌گوید:
«برای رهایی جامعه‌مان از حکمرانی نالایقانی که چنین فضای مسمومی را ایجاد کرده‌اند، باید تلاش کنیم.»

#اعتماد #همدلی #گفتگو #آزادی #استبداد #گزینش #ترس #ریاکاری #حسن_باقری_نیا #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهائی، به ده ماه حبس تعزیری به‌دلیل فعالیت آموزشی، محکوم شد.

به گفته منابع مطلع، چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۴، دادگاه خانم مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهایی، در شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری ۲ قائمشهر به ریاست قاضی رضا مجازی برگزار شد.

وی به اتهام «فعالیت آموزشی مغایر و مخل شرع اسلام» از طریق برگزاری امتحان برای دانشگاه غیررسمی بهایی (BIHE) در منزل خود، به ده ماه حبس تعزیری محکوم شد.

برگزاری جلسات امتحان دانشجویان دانشگاه غیررسمی بهائیان ایران در منزل شخصی او، مصداق اتهام مطروحه علیه خانم ذبیحی عنوان شده است.

روز دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲، منزل مریم ذبیحی توسط نیروهای امنیتی تفتیش شد. ماموران تمام وسایل الکترونیکی، کتاب‌های درسی، لپتاپ‌ ها و تبلت‌ های پنج جوان بهائی که مهمان این منزل بودند را ضبط کردند.

بهاییان در ایران با محدودیت‌های گسترده‌ای مواجه هستند؛ از جمله محرومیت از تحصیلات عالی، اشتغال در نهادهای دولتی و حتی اعمال محدودیت‌هایی در زندگی اجتماعی و مذهبی روزمره.


#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #اقلیت‌_دینی #آزادی_دین #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

سعید زرگوش، اهل آبدانان، امروز یک‌شنبه ۳۱ فروردین‌ماه، بازداشت شد.
بنا به گفته منابع موثق سعید زرگوش به دلیل انتشار پست‌های اعتراضی بازداشت شده است.
بازداشت سعید زرگوش، در حالی صورت می‌گیرد که آزادی بیان در ایران با محدودیت‌های فزاینده‌ای روبه‌رو است و فضای مجازی به‌شدت تحت نظارت و کنترل نهادهای امنیتی قرار دارد.
طی سال‌های اخیر، بسیاری از روزنامه‌نگاران، فعالان اجتماعی و کاربران شبکه‌های اجتماعی تنها به دلیل ابراز عقیده یا انتقاد از حکومت، با احکام قضایی، بازداشت و تهدید مواجه شده‌اند.

سرکوب آزادی بیان و تشدید سانسور آنلاین بخشی از سیاست‌های مداوم جمهوری اسلامی برای محدود کردن گردش آزاد اطلاعات و کنترل افکار عمومی به شمار می‌رود.

#آزادی_بیان #سانسور
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #سعید_زرگوش
@Tavaana_TavaanaTech

‌
فستیوال موسیقی "کوچه" در بوشهر که قرار بود از ۴ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شود، با فشار و اعتراض امامان جمعه استان لغو شد.

برگزارکنندگان در صفحه اینستاگرام فستیوال نوشتند:
ما باختیم.
بی هیچ خشم و طعنه‌ای تبریک می‌گیم به سمت برنده. بُرد هَرزی‌ست ولی تبریک.
تو نمی‌دانی در درازنای زمان چه را از خودت و مردم دریغ کردی، اما تبریک. تو نمی‌دانی زانوبه‌زانو نشوندن آدم از او‌ن سَرِ ارومیه تا این‌ور کاشمر تا آخرین خشکی قشم الی منتهای اهواز و اراک و اصفهون یعنی چه.
تو کی بابت تبعات تصمیم‌هات تنبیه شدی مرد؟

حجت‌الاسلام حسن مصلح، امام جمعه دشتستان، در خطبه‌های نماز جمعه با لحنی تند این رویداد فرهنگی را صحنه‌ای از «ولنگاری، ابتذال فرهنگی و بی‌حیایی» خواند و ادعا کرد که فستیوال به بهانه احیای فرهنگ سنتی، به ترویج «اختلاط، رقص، کشف حجاب و شکستن خطوط قرمز شرع و عرف» پرداخته است.

با وجود استقبال فراوان، فروش و رزرو بلیط‌ پروازها به بوشهر رزرو هتل‌ها و اقامتگاه‌ها و برنامه ریزی و صرف وقت و هزینه گسترده از سوی برگزارکنندگان فستیوال و همچنین علاقه‌مندان از سراسر کشور که می‌توانست آورده فرهنگی و اقتصادی فراوانی برای بوشهر داشته باشد، در نهایت این فستیوال با مداخله نهادهای مذهبی لغو شد.

معاون امور هنری وزیر ارشاد، در شبکه‌های اجتماعی خود اعلام کرد که برگزاری این رویداد به «بن‌بست» رسیده است. سال گذشته نیز اختتامیه همین فستیوال با حاشیه‌ها و مخالفت‌هایی مشابه مواجه شده بود.


آنچه امروز در بوشهر رخ داد، تنها یک نمونه دیگر از روند سیستماتیکی است که شادی، هنر و زندگی را از مردم می‌گیرد. نظام حاکم و امامان جمعه، با قرائتی تنگ‌نظرانه و تحکم‌آمیز از دین، هر نوع موسیقی، رقص، آواز زنان، و حتی جشن و شادی جمعی را برنمی‌تابند. آنان به جای همراهی با مردم و پذیرش تنوع فرهنگی، در تلاش‌اند تا هنر را در چارچوب‌های بسته ایدئولوژیک خود دفن کنند. گویی هر جا صدای ساز و آواز بلند شود، آن را تهدیدی علیه قدرت خود می‌دانند. این دشمنی مزمن با هنر، نه از دین، بلکه از ترس است؛ ترس از زیبایی، از خلاقیت، و از مردمی که هنوز امید به زندگی دارند.

متن بیانیه برگزارکنندگان را اینجا بخوانید
koochehfestival

#فستیوال_کوچه #بوشهر #موسیقی #حکومت_ایدئولوژیک #آزادی_مدنی #هنر #آواز_زنان #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌

لقمان امینی، روحانی اهل سنت و امام جمعه مسجد جامع چهاریارنبی در شهر سنندج، امروز پس از حضور در دادگاه ویژه روحانیت همدان، بازداشت شد.

به گزارش منابع حقوق بشری، آقای امینی پیش‌تر با دریافت ابلاغیه‌ای به این دادگاه احضار شده بود و بازداشت وی پس از پایان جلسه دادرسی صورت گرفته است.

لقمان امینی پیش از این نیز در تاریخ ۱۰ بهمن‌ ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۳ اسفند همان سال با تودیع وثیقه آزاد شده بود. وی در خردادماه ۱۴۰۲ از بابت اتهاماتی نظیر تبلیغ علیه نظام، نگهداری سلاح کمری و حمایت از اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱، به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. همچنین بر اساس حکم صادره، وی به دو سال تبعید به اردبیل، خلع دائمی لباس روحانیت و ممنوعیت از ایراد خطبه نماز جمعه نیز محکوم شده است.

جلسه دادگاه پیشین وی در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ برگزار شده بود. بازداشت مجدد وی نگرانی‌ها نسبت به افزایش فشارها بر روحانیون اهل سنت و فعالان مذهبی را افزایش داده است.

#رواداری #آزادی_دین #آزادی_بیان #اهل_سنت #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

اطلاعاتی درباره مجازات اعدام؛ اقدامی علیه انسان

پس از پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل متحد، حقوق بشر به یک موضوع مهم جهانی تبدیل شد و بسیاری از کشورها شروع به لغو مجازات اعدام کردند.

بریتانیا در سال ۱۹۶۵ مجازات اعدام را برای جرایم قتل لغو کرد و در سال ۱۹۹۸ آن را به طور کامل حذف کرد. در سال ۱۹۸۱، فرانسه نیز مجازات اعدام را لغو کرد.

ونزوئلا در سال ۱۸۶۳ اولین کشور در آمریکای لاتین بود که مجازات اعدام را لغو کرد.

پروتکل دوم اختیاری به میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) که در سال ۱۹۸۹ تصویب شد، کشورها را تشویق به لغو مجازات اعدام می‌کند.

آفریقای جنوبی پس از پایان آپارتاید در سال ۱۹۹۵ مجازات اعدام را لغو کرد.

کشورهای آسیایی مانند فیلیپین در سال ۲۰۰۶ مجازات اعدام را لغو کردند، هرچند برخی دیگر از کشورهای آسیایی همچنان از این مجازات استفاده می‌کنند.

بیش از دو سوم کشورهای جهان یا مجازات اعدام را لغو کرده‌اند یا به ندرت از آن استفاده می‌کنند. بیش از ۱۴۰ کشور در قوانین خود مجازات اعدام را برای تمامی جرایم یا برای جرایم عادی لغو کرده‌اند.

برخی کشورها مجازات اعدام را فقط برای جرایم خاص مانند تروریسم یا خیانت اجرا می‌کنند.

مجازات اعدام در جمهوری اسلامی یکی از بحث‌برانگیزترین و مناقشه‌برانگیزترین جنبه‌های نظام قضایی است.

جمهوری اسلامی، به‌ویژه در مورد جرایمی مانند قتل عمد، جرایم مواد مخدر، و جرایم سیاسی و امنیتی، به‌طور گسترده از اعدام استفاده می‌کند.

یکی از انتقادات اصلی به مجازات اعدام در ایران، نقض حقوق بشر و نبود شفافیت در روند قضایی است. بسیاری از احکام اعدام به‌ویژه در پرونده‌های امنیتی و سیاسی، در دادگاه‌های انقلاب صادر می‌شوند که به داشتن روندهای ناعادلانه و فقدان دسترسی متهمان به وکلای مستقل معروف هستند. علاوه بر این، گزارش‌ها از شکنجه و اعترافات اجباری برای اخذ مدارک جرم، اعتبار بسیاری از این احکام را زیر سؤال برده است.

اجرای اعدام به‌عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان سیاسی و ایجاد ترس در جامعه نیز مورد انتقاد قرار دارد؛ در جمهوری اسلامی، اعدام اقدامی علیه انسان است.

در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/execution-against-human/

#گفتگو_توانا #مجازات_اعدام #حقوق_بشر #جمهوری_اسلامی #عدالت_قضایی #حقوق_زندانیان #لغو_اعدام #آزادی_بیان #قوانین_کیفری

@dialogue1402

دکتر فرهاد میثمی سنجاق‌سینه با شعار اعتراضی می‌سازد

این فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق با انتشار ویدیویی در اینستاگرامش نوشت:
« #زن_زندگی_آزادی
جامعه‌ی مدنی و خصوصاً زنان این سرزمین، جبهه‌های ایستادگی و مقاومت را طی این سال‌ها بسیار به پیش برده‌اند. کاری که ۷سال پیش یک همراهیِ کوچکِ مدنی محسوب می‌شد، امروز دیگر در میانِ این همه کنش‌های جسورانه‌ی ایستادگی، محلّی از اِعراب ندارد؛ برای این زمان دیگر خیلی عقب است. امّا این کارِ کوچک برای من یادی از یک دوستِ دربند است و نمادی از همراهی و ایستادگیِ او برای حقوقِ جمعی‌مان.
اگرچه همگی ما، زنان و مردان این سرزمین، ذیل سلطه و تضییعِ حقوق جمعیِ کلان قرار داشته‌ایم، امّا در این مسیر، نیمی از جمعیت (زنان ایران) همواره تحتِ ظلم و تبعیضِ "مضاعفی" زیسته‌اند. #رضا_خندان به‌عنوانِ یک تلاشگرِ اصیلِ حقوق انسان معتقد بود اگر نیمی از جمعیت رضایت دهند به بردگیِ مضاعفِ نیمی دیگر، در چنین شرایطی هرگز آزادیِ واقعی برای هیچ‌کس قابل تحقّق نخواهد بود. او را بابتِ ایستادن پای این اعتقاد، محکوم کرده‌اند به سپری کردنِ سال‌هایی از عمر پشت میله‌های زندان.
در میان این همه مصیبت‌ها و معضلاتِ عدیده که مردمانِ این سرزمین امروزه با آن دست به گریبانند، شاید هیچ محسوب شود امروز باز به چنین کارِ کوچکی پرداختن. امّا در حدودِ مورچه‌سانی که بازه‌ی زیستِ من است هم، نمی‌توان و نباید عاطل نشست به بهانه‌ی کوچک بودن؛ در همان اندازه‌ هم وظیفه‌هایی هست به تداوم و استمرار، به یادداری و ارج نهادن بر تمام هزینه‌های بزرگی که بسیاری دیگران در ایستادگی‌های بزرگ و ارزشمندشان پرداخته‌اند و همچنان می‌پردازند.»


#نه_به_حجاب_اجباری
#من_به_حجاب_اجباری_اعتراض_دارم
#آزادی_رضا_خندان #رضا_خندان #فرهاد_میثمی
#آزادی_همه_زندانیان_سیاسی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
هر گاه یک موج همبستگی جمعی مقابل استبداد مذهبی حاکم شکل گرفته است، این دوگانه شیعه و سنی توسط ملت ایران با بی‌توجهی کامل روبرو شده است.

چنانکه مردم سنی مذهب اهل زاهدان طی خیزش انقلابی ۱۴۰۱ بیشترین شعارهای همدلانه را در همدلی با دیگر نقاط ایران سر دادند.

از سوی مردم باورمند به مذهب شیعه نیز همدلی فراوان با مردم کردستان و بلوچستان مشاهده شد که دو نقطه اهل سنت در ایران هستند.

دیگر نکته جالب توجه نیز طی خیزش انقلابی سال ۱۴۰۱ آن بود که در مراسم عزاداری ماه محرم، که مختص شیعیان است، بارها به صورت نمادین یاد خدانور لجه‌ای گرامی داشته شد.

خدانور لجه‌ای از جاویدنامان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ بود که ماموران سرکوب دستان او را بستند و اجازه نوشیدن لیوانی آب برای رفع تشنگی را نیز ندادند.

نزاع شیعه و سنی اگرچه در محافل متعصب و حکومتی علاقمندانی دارد ولی میان ملت ایران، متاعی بی‌خریدار است.

#شیعه #سنی #آزادی_ادیان #رواداری #تکثرگرایی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

مردم حق دارند بدانند چه رخ داده و چرا قربانی شده‌اند؛ آزادی اطلاعات، تضمین امنیت جامعه است

✍️حسن باقری‌نیا

حادثه‌ی انفجار در بندر رجایی به غایت دلخراش است؛ شدت انفجار به حدی است که پس از گذشت ساعت‌ها، مهار کامل آن ممکن نشده است؛ امری که نگرانی‌ها را نسبت به نوع محموله‌های نگهداری شده در این بندر افزایش داده است.

در شرایطی که برخی گزارش‌های غیررسمی، احتمال وجود مواد حساس و پرخطر را مطرح کرده‌اند، انتظار طبیعی جامعه این است که مراجع ذی‌ربط با صداقت، مسئولیت‌پذیری و در چارچوب وظایف قانونی خود، اطلاع‌رسانی دقیق و به‌موقع انجام دهند. اصل شفافیت و پاسخگویی، که از مبانی پذیرفته شده‌ی حکمرانی مطلوب و حقوق شهروندی است، اقتضا می‌کند که مردم از واقعیت‌های مربوط به چنین حوادثی آگاه شوند.

تجربه‌های گذشته، از جمله در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی، نشان داد که تأخیر در ارائه اطلاعات و محدودیت‌های غیرضروری بر رسانه‌ها، نه تنها از نگرانی عمومی نمی‌کاهد، بلکه بی‌اعتمادی گسترده را به دنبال می‌آورد.

در این میان، اقداماتی چون ارعاب و تهدید و اعلام جرم علیه برخی رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی، می‌تواند به تضعیف بیشتر اعتماد اجتماعی بیانجامد. لازم به تأکید است که آزادی گردش اطلاعات، حق بنیادین شهروندان است و برخورداری جامعه از منابع خبری متنوع، یکی از ارکان جلوگیری از بروز فساد و ناکارآمدی در هر حکومتی است.

حتی در صورت بروز اشتباه در اطلاع‌رسانی توسط برخی رسانه‌ها یا افراد، سازوکارهای قانونی و شفاف برای اصلاح و پاسخگویی وجود دارد و نیازی به برخوردهای امنیتی و محدودکننده نیست؛ چراکه در یک جامعه باز و آگاه، خود افکار عمومی، سره را از ناسره تمیز می‌دهد.

اینجانب ضمن ابراز همدردی عمیق با خانواده‌های قربانیان این حادثه تلخ، بر ضرورت شفافیت کامل، پاسخگویی نهادهای مسئول، و احترام به حق دانستن مردم تأکید کرده و همزمان، بر مسئولیت اجتماعی خود و ترغیب هموطنان عزیزم در یاری‌رسانی به آسیب‌دیدگان، از جمله از طریق اهدای خون و کمک‌های انسانی، پای می‌فشارم.

#بندرعباس #بندر_رجایی #حسن_باقری_نیا #آزادی_اطلاعات #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کتاب در رد نفرت نوشته ویتوتس لندزبرگیس، نخستین رئیس‌جمهور لیتوانی پس از استقلال، روایتی تاریخی و تأملی عمیق بر مبارزات مردم لیتوانی برای رهایی از اتحاد جماهیر شوروی است. این کتاب نه‌تنها داستان مقاومت یک ملت را بازگو می‌کند، بلکه پیام‌آور لزوم غلبه بر نفرت و تقویت ارزش‌های انسانی و دموکراتیک است. نویسنده که یکی از رهبران جنبش ملی‌گرای ساجودیس بود، با زبانی صریح و تاثیرگذار اهمیت اتحاد و پایداری در برابر ظلم را بیان می‌کند.

کتاب به تلاش‌های بی‌وقفه مردم لیتوانی برای دستیابی به استقلال اشاره دارد و چگونگی استفاده از روش‌های مسالمت‌آمیز در مبارزات سیاسی را برجسته می‌سازد. لندزبرگیس در سخنرانی مشهور خود در سال ۱۹۹۰ در اسلو، تأکید کرد:

«نفرت، ماهیت ارزش‌های انسانی را از بین می‌برد. وقتی نفرت بر جامعه چیره شود، چیزی باقی نمی‌ماند که بتوان به سویی هدایت کرد یا بر آن نظارت داشت.»

او همچنین بر نقش عدالت به‌عنوان ابزاری برای نجات قربانی و ستمگر تأکید می‌کند:

«زمانی که بی‌عدالتی از حد می‌گذرد، میل به انتقام‌جویی جای خود را به عدالت می‌دهد و هدف نجات هر دو طرف است.»

اهمیت کتاب برای مردم ایران

کتاب در رد نفرت برای ایرانیان می‌تواند درسی بزرگ باشد. این اثر یادآور می‌شود که حرکت‌های دموکراتیک زمانی موفق خواهند بود که بر پایه مدارا، عدالت، و انسانیت بنا شوند و نفرت و دشمنی جای خود را به امید و اتحاد بدهند. تجربه لیتوانی نشان می‌دهد که چگونه یک ملت کوچک، با تکیه بر ارزش‌های انسانی و مقاومت صلح‌آمیز، توانست در برابر یکی از قدرتمندترین رژیم‌های دیکتاتوری جهان پیروز شود.

این کتاب الهام‌بخش ایرانیان در مسیر دستیابی به آزادی و حقوق بشر است و تأکید می‌کند که اتحاد و تمرکز بر اهداف مشترک، کلید پیروزی در برابر ظلم و استبداد است.

کتاب الکترونیکی را رایگان دانلود کنید و بخوانید:

https://tavaana.org/rejecting-hatred-vytautas-landsbergis/

#کتاب_توانا
#کتاب #لیتوانی #همبستگی #آزادی #انسانیت #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

‌
قاسم روان‌بخش، نماینده پایداری در مجلس، روز سه‌شنبه نهم اردیبهشت‌ماه در صحن مجلس با انتقاد از برگزاری فستیوال کوچه در بوشهر گفت: «وضعیت فرهنگی کشور در شان جمهوری اسلامی نیست. وقتی از حجاب کوتاه آمدیم و قانون حجاب را کنار گذاشتیم گام بعدی رقص مختلط در کوچه است.»

🔹️اظهارات قاسم روان‌بخش بار دیگر نشان می‌دهد که چگونه جمهوری اسلامی و روحانیون وابسته به آن، با تفسیر محدود و سیاسی‌شده‌ای از دین، حقوق اولیه انسانی را نقض می‌کنند.

پوشش، شادی، رقص و مشارکت آزادانه در فضای عمومی از حقوق پایه هر انسان در جامعه‌ای آزاد و انسانی است؛ اما در ایران، این حقوق تحت نام «حفظ ارزش‌های اسلامی» سرکوب می‌شوند.

حکومت نه‌تنها به آزادی فردی و فرهنگی مردم بی‌اعتناست، بلکه با تحمیل ایدئولوژی رسمی و تک‌صدایی، تلاش می‌کند جامعه‌ای یکنواخت، مطیع و افسرده بسازد.

شادی در کوچه جرم نیست؛ تحمیل غم، اجبار دینی و سرکوب آزادی‌هاست که باید مورد انتقاد و مقابله قرار گیرد.

#حکومت_ایدئولوژیک #شیعه_گری #آزادی_عقیده #حفوق_بشر
#گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی  روز ۲۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ با همراهی یک مأمور زن به منزل زوج ارمنی، ژوزف شهبازیان و لیدا آلکسانی، یورش بردند.
این یورش در حالی انجام شد که آقای شهبازیان هم‌اکنون حدود سه ماه  است که در زندان اوین در بازداشت  به‌سر می‌برد. مأموران پس از تفتیش کامل منزل، تعدادی از وسایل شخصی خانواده را ضبط کرده و خانم آلکسانی را بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند.

ژوزف شهبازیان که پیش‌تر به‌دلیل فعالیت صلح‌آمیز دینی خود یک سال در زندان بوده، در ۱۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ بار دیگر توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. با گذشت حدود سه ماه از بازداشت و با وجود تعیین وثیقه ۴۹۹ میلیون تومانی، او همچنان در بازداشت موقت در زندان اوین به‌سر می‌برد.

جمهوری اسلامی ایران بارها از اذیت و آزار اعضای خانواده نوکیشان مسیحی به‌عنوان ابزار فشار روانی و سیاسی علیه زندانیان عقیدتی استفاده کرده است.

منبع سازمان ماده ۱۸


#مسیحیان_ایران #نوکیش_مسیحی #آزادی_ادیان #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
به نظر شما چه چیزی اجازه می‌دهد، کسی که خود را عالم دینی می‌نامد، با انگ‌زدن به دیگران توهین کند؟


«ناموس»، «غیرت»، «شرف» و «وطن» مفاهیمی نیستند که به میل افراد مصادره شوند.

چه چیزی به یک روحانی اجازه می‌دهد که به نام دین، به قهرمان ملی توهین کند؟

آیا لباس روحانیت مجوز فحاشی است؟

علی دایی، سال‌ها با افتخار پرچم ایران را بالا برده؛ او حالِ مردمش را درک می‌کند.

آیا انتخاب نوع پوشش هر دختری، مجوز برداشتن مرزهای اخلاق و توهین به او و خانواده‌اش است؟

آیا دین، اجازه انگ‌زنی و تحقیر می‌دهد؟

شما بعنوان هم‌وطن ایرانی این کلمات را معنی کنید:
ناموس، غیرت، وطن، روحانی، شرف

#آزادی_عقیده #توهین #آخوند #علی_دایی #بندرعباس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402