پدر جاویدنام فرهام نیکپور، در استوری اینستاگرام خود نوشت:
«من برای جنگ آماده‌ام، بر سینه‌ام بزن که مرگ یکجا هزاران بار بهتر از هر روز مردن است.
ما در این سال‌ها مرگ آرزوها، فرزندها، رویاها را دیده‌ایم. برسینه‌ام بزن که برای تماشای اعدام صف کشیدیم، برای انتخاب بین بد و بدتر صف کشیدیم، برای مرغ و گوشت صف کشیدیم. برای "مرگ بر" گفتن صف کشیدیم ....
ولی در خیزش مهسا ایستادیم و فرزندانمان را تنها گذاشتیم و آرزوهایشان را ندیدیم.
آنوقت شاید در انتظار جنگ نمی‌ماندیم.»
- فرهام (ابراهیم)نیک پور، جوان ۱۹ ساله ساکن آمل و از بازداشت شدگان خیزش زن،زندگی،آزادی در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بود که با کمک به چند نفر از زخمی‌شدگان در روز اعتراضات در درمانگاه بازداشت شد و او ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱ مدت کوتاهی پس از آزادی به دلیل فشارهای امنیتی و قضایی و آسیب‌های ناشی از شکنجه در دوران بازداشت به زندگی خود پایان داد.
ثمین راعی، مادر فرهام در مراسم چهلم او گفت: «پسرم یه مرگ‌خاموش داشت، ولی صداشو همه شنیدند. صداش جهانی شد. حالا فرهامم، من صدای تو میشم. من دادخواه تو میشم. من انتقام تمام اون روزها رو ازشون می‌گیرم. تمام اون شکنجه‌ها، تمام اون کتک‌ها. من دادخواه تو میشم. من رهرو راه تو میشم. و فقط میخوام یاد و نام تورو جاوید نگهدارم.»
فرهاد نیکپور، پدر فرهام در اردیبهشت ۱۴۰۲ در زادروز فرزندش که تازه بیست ساله میشد، بر سر مزارش شامپاین باز کرد و در صفحه اینستاگرامش نوشت:
«کاش میشد با هم برقصیم و بنوشیم ....ولی افسوس...
امروز بیست ساله میشی و من و مادرت از همین جا برات بوسه می‌فرستیم و دعا میکنیم راهت پر رهرو باشه»
#فرهام_نیکپور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«من برای جنگ آماده‌ام، بر سینه‌ام بزن که مرگ یکجا هزاران بار بهتر از هر روز مردن است.
ما در این سال‌ها مرگ آرزوها، فرزندها، رویاها را دیده‌ایم. برسینه‌ام بزن که برای تماشای اعدام صف کشیدیم، برای انتخاب بین بد و بدتر صف کشیدیم، برای مرغ و گوشت صف کشیدیم. برای "مرگ بر" گفتن صف کشیدیم ....
ولی در خیزش مهسا ایستادیم و فرزندانمان را تنها گذاشتیم و آرزوهایشان را ندیدیم.
آنوقت شاید در انتظار جنگ نمی‌ماندیم.»
- فرهام (ابراهیم)نیک پور، جوان ۱۹ ساله ساکن آمل و از بازداشت شدگان خیزش زن،زندگی،آزادی در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بود که با کمک به چند نفر از زخمی‌شدگان در روز اعتراضات در درمانگاه بازداشت شد و او ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱ مدت کوتاهی پس از آزادی به دلیل فشارهای امنیتی و قضایی و آسیب‌های ناشی از شکنجه در دوران بازداشت به زندگی خود پایان داد.
ثمین راعی، مادر فرهام در مراسم چهلم او گفت: «پسرم یه مرگ‌خاموش داشت، ولی صداشو همه شنیدند. صداش جهانی شد. حالا فرهامم، من صدای تو میشم. من دادخواه تو میشم. من انتقام تمام اون روزها رو ازشون می‌گیرم. تمام اون شکنجه‌ها، تمام اون کتک‌ها. من دادخواه تو میشم. من رهرو راه تو میشم. و فقط میخوام یاد و نام تورو جاوید نگهدارم.»
فرهاد نیکپور، پدر فرهام در اردیبهشت ۱۴۰۲ در زادروز فرزندش که تازه بیست ساله میشد، بر سر مزارش شامپاین باز کرد و در صفحه اینستاگرامش نوشت:
«کاش میشد با هم برقصیم و بنوشیم ....ولی افسوس...
امروز بیست ساله میشی و من و مادرت از همین جا برات بوسه می‌فرستیم و دعا میکنیم راهت پر رهرو باشه»
#فرهام_نیکپور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زن‌کشی، مرگ یک زن نیست؛ مرگ وجدان جمعی است
هر بار که زنی کشته می‌شود، تکه‌ای از وجدان جمعی ما فرو می‌ریزد. این جنایت‌ها اتفاقات خانوادگی نیستند، بلکه بخشی از یک نظم تاریخی، حقوقی و فرهنگی هستند. با پنهان کردن عنوان این قتل‌ها زیر واژه خانواده، به تکرار آن دامن خواهیم زد.
زن‌کشی، قتل یک فرد نیست؛ مرگ معنای عمیقی دارد. مرگی که نه‌تنها جان یک زن را می‌گیرد، بلکه رشته‌های ناپیدای وجدان یک جامعه را می‌گسلد. هر بار که زنی به دست مردی، شوهری، پدری یا برادری کشته می‌شود، تاریخ دوباره خون‌آلود می‌شود.
این قتل‌ها نه واکنش‌های آنی‌اند، نه تصادفاتی دردناک، زن‌کشی میوه‌ای تلخ است که هر بار از درختی کهن و ریشه‌دار سربرمی‌آورد؛ درختی که ریشه‌اش در قانون، خاکش در سنت و آبش در باورهای فرهنگی جاری است. با اینهمه، رسانه‌ها و جامعه اغلب این فاجعه را با واژگانی آرام و گمراه‌کننده مانند: «قتل خانوادگی»، «قتل ناموسی»، «اختلاف زناشویی» و «غیرت مردانه» روایت می‌کنند. این واژه‌ها نه‌تنها حقیقت را پنهان می‌کنند، بلکه ساختار خشونت را بی‌هویت می‌سازند.
ناموس و غیرت، واژه‌هایی هستند که همچون زنجیری بر گردن زنان سنگینی می‌کنند؛ از همان لحظه‌ای که زنی برای نخستین بار این واژه‌ها را از زبان پدر، برادر، همسر یا حتی غریبه‌ای می‌شنود، این زنجیر را به‌عنوان باری سنگین و زخمی کاری بر جان خود حمل می‌کند. قتل زنان به نام «ناموس»، نه‌تنها محصول ذهنیت‌های بیمار و سلطه‌جویانه است، بلکه نتیجه‌ی سیستمی است که در دل خود، قدرت را در دستان مردان می‌گذارد تا خشونت خود را در پوشش «حق» توجیه کنند. زن‌کشی، یک حادثه یا اتفاق خانگی نیست. زنی که در سکوت، در اتاق خواب، در انباری خانه و یا در کوچه‌ای خلوت، به دست مردی که او را «ناموس» خود می‌خواند، کشته می‌شود، یک جنایت فرهنگی است. جنایتی که جامعه با تعارف و ترحم به قاتل، دل می‌سوزاند. قانون یک پدرِ قاتل را نمی‌کشد، اما زنی عاشق را مجرم می‌داند. فرهنگ، مرگ زن را توجیه می‌کند و خشم مرد را غیرت می‌نامد و رسانه، خشونت را بی‌طرفانه نقل می‌کند، بیآنکه به ریشه‌های آن بپردازد.
زن‌کشی تنها یک رویداد نیست، بلکه یک سیستم پیچیده است؛ از مدرسه‌ای که در آن به دختر سکوت می‌آموزد و به پسر قدرت، تا قانونی که برای خون زن، بهایی اندک قائل است و رسانه‌ای که جنازهٔ زن را می‌پوشاند، اما چاقوی مرد را نه… اینها مجموعه‌ای از قوانین، سنت‌ها و آموزش‌هایی هستند که زن را به سکوت و مرگ سوق می‌دهد و مرد را به سلطه و مصونیت تشویق می‌کند.
زنان، قربانیان خاموش مفاهیم مردسالارانه‌اند. «ناموس» و «غیرت»، واژه‌هایی که ما از کودکی می‌شنویم، بیآنکه بدانیم چگونه به جان اندیشه‌هایمان رخنه کرده‌اند و چگونه مرز عشق و خشونت، حمایت و سلطه‌گری، احترام و تملک را در ذهنمان مخدوش ساخته‌اند. واژه‌هایی که در ظاهر بی‌ضررند، اما در عمل برای توجیه خشونت، سرکوب و قتل به کار می‌روند.
ما مسئول واژه‌هایی هستیم که بر زبان می‌آوریم. باید واژه‌ها را از نو نوشت. باید فریاد زد که زن‌کشی، جنایتی فرهنگی است، نه حادثه‌ای در خانواده، باید سیستم را افشا کرد و صدای زنانی شد که پیش از آنکه فریاد بزنند، خاموش‌شان کرده‌اند.
زن‌کشی، آینه‌ای است که ما را نشان می‌دهد. اگر از آن روی برگردانیم، تصویر محو نمی‌شود؛ فقط تاریک‌تر می‌شود و تا زمانی که این ساختار پابرجاست، ما هر هفته خبری خواهیم شنید و هر بار وانمود خواهیم کرد که شوکه شده‌ایم.
اما جامعه‌ای که مرد در آن می‌کُشد و قانون برای او مماشات می‌کند، چگونه می‌خواهد به زن حق زیستن دهد؟ زن در چنین سرزمینی، جز با ترس چگونه زندگی کند؟
ما به این خشونت عادت کرده‌ایم. متاسفانه خبر زن‌کشی دیگر برای ما به اندازه کافی شوکه‌کننده نیست، چون همه به این وضعیت خو گرفته‌ایم. اما اگر سکوت کنیم، تنها شاهد نیستیم؛ شریک جرم خواهیم بود.
سیاوش آبان
پنجم آپریل ۲۰۲۵
ـ سیاوش، هنرمند ایرانی ساکن آلمان و از مخاطبان توانا است، که مطلب و پوستر را برای ما ارسال کرده است.
ـ در طی روزها و هفته‌های اخیر، موارد متعددی از زن‌کشی و قتل ناموسی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.
قوانین ناعادلانه جمهوری اسلامی، نظام آموزشی مردسالار و برنامه‌های سیستم تبلیغات حکومت تسهیل‌گر و توجیه‌گر قتل‌های ناموسی هستند.
مرتبط:
میزگرد «کالبدشکافی قتل‌های ناموسی در ایران»:
https://tavaana.org/fa/Live_HonorKilling
قتل‌های ناموسی، پروین بختیاری نژاد: خشونت علیه زنان
http://bit.ly/1HFkkvV
#خشونت_علیه_زنان #زن_کشی #قتل_ناموسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هر بار که زنی کشته می‌شود، تکه‌ای از وجدان جمعی ما فرو می‌ریزد. این جنایت‌ها اتفاقات خانوادگی نیستند، بلکه بخشی از یک نظم تاریخی، حقوقی و فرهنگی هستند. با پنهان کردن عنوان این قتل‌ها زیر واژه خانواده، به تکرار آن دامن خواهیم زد.
زن‌کشی، قتل یک فرد نیست؛ مرگ معنای عمیقی دارد. مرگی که نه‌تنها جان یک زن را می‌گیرد، بلکه رشته‌های ناپیدای وجدان یک جامعه را می‌گسلد. هر بار که زنی به دست مردی، شوهری، پدری یا برادری کشته می‌شود، تاریخ دوباره خون‌آلود می‌شود.
این قتل‌ها نه واکنش‌های آنی‌اند، نه تصادفاتی دردناک، زن‌کشی میوه‌ای تلخ است که هر بار از درختی کهن و ریشه‌دار سربرمی‌آورد؛ درختی که ریشه‌اش در قانون، خاکش در سنت و آبش در باورهای فرهنگی جاری است. با اینهمه، رسانه‌ها و جامعه اغلب این فاجعه را با واژگانی آرام و گمراه‌کننده مانند: «قتل خانوادگی»، «قتل ناموسی»، «اختلاف زناشویی» و «غیرت مردانه» روایت می‌کنند. این واژه‌ها نه‌تنها حقیقت را پنهان می‌کنند، بلکه ساختار خشونت را بی‌هویت می‌سازند.
ناموس و غیرت، واژه‌هایی هستند که همچون زنجیری بر گردن زنان سنگینی می‌کنند؛ از همان لحظه‌ای که زنی برای نخستین بار این واژه‌ها را از زبان پدر، برادر، همسر یا حتی غریبه‌ای می‌شنود، این زنجیر را به‌عنوان باری سنگین و زخمی کاری بر جان خود حمل می‌کند. قتل زنان به نام «ناموس»، نه‌تنها محصول ذهنیت‌های بیمار و سلطه‌جویانه است، بلکه نتیجه‌ی سیستمی است که در دل خود، قدرت را در دستان مردان می‌گذارد تا خشونت خود را در پوشش «حق» توجیه کنند. زن‌کشی، یک حادثه یا اتفاق خانگی نیست. زنی که در سکوت، در اتاق خواب، در انباری خانه و یا در کوچه‌ای خلوت، به دست مردی که او را «ناموس» خود می‌خواند، کشته می‌شود، یک جنایت فرهنگی است. جنایتی که جامعه با تعارف و ترحم به قاتل، دل می‌سوزاند. قانون یک پدرِ قاتل را نمی‌کشد، اما زنی عاشق را مجرم می‌داند. فرهنگ، مرگ زن را توجیه می‌کند و خشم مرد را غیرت می‌نامد و رسانه، خشونت را بی‌طرفانه نقل می‌کند، بیآنکه به ریشه‌های آن بپردازد.
زن‌کشی تنها یک رویداد نیست، بلکه یک سیستم پیچیده است؛ از مدرسه‌ای که در آن به دختر سکوت می‌آموزد و به پسر قدرت، تا قانونی که برای خون زن، بهایی اندک قائل است و رسانه‌ای که جنازهٔ زن را می‌پوشاند، اما چاقوی مرد را نه… اینها مجموعه‌ای از قوانین، سنت‌ها و آموزش‌هایی هستند که زن را به سکوت و مرگ سوق می‌دهد و مرد را به سلطه و مصونیت تشویق می‌کند.
زنان، قربانیان خاموش مفاهیم مردسالارانه‌اند. «ناموس» و «غیرت»، واژه‌هایی که ما از کودکی می‌شنویم، بیآنکه بدانیم چگونه به جان اندیشه‌هایمان رخنه کرده‌اند و چگونه مرز عشق و خشونت، حمایت و سلطه‌گری، احترام و تملک را در ذهنمان مخدوش ساخته‌اند. واژه‌هایی که در ظاهر بی‌ضررند، اما در عمل برای توجیه خشونت، سرکوب و قتل به کار می‌روند.
ما مسئول واژه‌هایی هستیم که بر زبان می‌آوریم. باید واژه‌ها را از نو نوشت. باید فریاد زد که زن‌کشی، جنایتی فرهنگی است، نه حادثه‌ای در خانواده، باید سیستم را افشا کرد و صدای زنانی شد که پیش از آنکه فریاد بزنند، خاموش‌شان کرده‌اند.
زن‌کشی، آینه‌ای است که ما را نشان می‌دهد. اگر از آن روی برگردانیم، تصویر محو نمی‌شود؛ فقط تاریک‌تر می‌شود و تا زمانی که این ساختار پابرجاست، ما هر هفته خبری خواهیم شنید و هر بار وانمود خواهیم کرد که شوکه شده‌ایم.
اما جامعه‌ای که مرد در آن می‌کُشد و قانون برای او مماشات می‌کند، چگونه می‌خواهد به زن حق زیستن دهد؟ زن در چنین سرزمینی، جز با ترس چگونه زندگی کند؟
ما به این خشونت عادت کرده‌ایم. متاسفانه خبر زن‌کشی دیگر برای ما به اندازه کافی شوکه‌کننده نیست، چون همه به این وضعیت خو گرفته‌ایم. اما اگر سکوت کنیم، تنها شاهد نیستیم؛ شریک جرم خواهیم بود.
سیاوش آبان
پنجم آپریل ۲۰۲۵
ـ سیاوش، هنرمند ایرانی ساکن آلمان و از مخاطبان توانا است، که مطلب و پوستر را برای ما ارسال کرده است.
ـ در طی روزها و هفته‌های اخیر، موارد متعددی از زن‌کشی و قتل ناموسی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.
قوانین ناعادلانه جمهوری اسلامی، نظام آموزشی مردسالار و برنامه‌های سیستم تبلیغات حکومت تسهیل‌گر و توجیه‌گر قتل‌های ناموسی هستند.
مرتبط:
میزگرد «کالبدشکافی قتل‌های ناموسی در ایران»:
https://tavaana.org/fa/Live_HonorKilling
قتل‌های ناموسی، پروین بختیاری نژاد: خشونت علیه زنان
http://bit.ly/1HFkkvV
#خشونت_علیه_زنان #زن_کشی #قتل_ناموسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شصت‌وسومین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۳۸ زندان کشور
رد دوباره‌ی اعاده دادرسی پخشان عزیزی و اتهام «بغی» علیه کریم خجسته
با پایان تعطیلات نوروزی، که طی آن میزان اعدام‌ها به‌طور نسبی کاهش یافته بود، بار دیگر شاهد افزایش چشمگیر صدور و اجرای احکام اعدام هستیم. در روزهای اخیر، شمار زیادی از زندانیان برای اجرای حکم به قرنطینه منتقل شده‌اند. از جمله روز دوشنبه، دست‌کم ۱۰ زندانی در زندان قزل‌حصار به «بند امن» منتقل شدند که نشان‌دهنده‌ی احتمال قریب‌الوقوع اجرای حکم اعدام آنان است.
همزمان با این تشدید سرکوب، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در پایان پنجاه‌وهشتمین نشست خود در ژنو، با تصویب قطعنامه‌ای، نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران را محکوم و مأموریت «گزارشگر ویژه» و «هیئت حقیقت‌یاب مستقل» را برای یک سال دیگر تمدید کرد. در این قطعنامه، دامنه‌ی مأموریت هیئت حقیقت‌یاب از قیام ۱۴۰۱ فراتر رفته و شامل سایر جنایات نظام و جمع‌آوری اسناد و مدارک برای پیگرد قضایی مسئولان نیز شده است.
همچنین در همین هفته، پارلمان اروپا با صدور قطعنامه‌ای، موج گسترده‌ی اعدام‌ها در ایران و تأیید احکام اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی را محکوم کرده و بار دیگر خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران از سوی اتحادیه اروپا شده است.
با این‌حال، حاکمیت جمهوری اسلامی بی‌اعتنا به فشارها و اعتراضات داخلی و بین‌المللی، همچنان به روند سرکوب و صدور احکام مرگ ادامه می‌دهد. برای نمونه، اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، برای دومین‌بار از سوی دیوان عالی کشور رد شده و خطر اجرای حکم اعدام او بیش از پیش افزایش یافته است. همچنین، کریم خجسته، دیگر زندانی سیاسی در زندان لاکان رشت، به اتهام «بغی» متهم شده که می‌تواند مقدمه‌ی صدور حکم اعدام برای او باشد.
ما، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن اعلام نگرانی عمیق از افزایش تهدید اجرای احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی، این احکام را قاطعانه محکوم میکنیم و نسبت به گسترش اعدام زندانیان با جرایم غیرسیاسی محکوم به اعدام هشدار می‌دهیم. همچنین ضمن قدردانی از حمایت‌های بین‌المللی، خواستار آن هستیم که جامعه‌ی جهانی ادامه‌ی هرگونه رابطه یا معامله با جمهوری اسلامی را مشروط به لغو کامل مجازات اعدام کند.
زندان‌هایی که در هفته‌ی شصت‌وسوم (سه‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴) در اعتصاب غذا شرکت می‌کنند:
اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزل‌حصار (واحد ۳ و ۴)، کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اراک، خرم‌آباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (زنان و مردان)، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، جوین، مشهد، گنبدکاووس، قائم‌شهر، لاکان رشت (زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، سقز، بانه، مریوان، کامیاران.
لازم به ذکر است گزارش‌های هفتگی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از این پس در لینک زیر منتشر خواهد شد. همچنین، تمامی بیانیه‌های پیشین نیز در این کانال در دسترس هستند. از همه رسانه‌ها، مخالفان حکم اعدام، همراهان و حامیان می‌خواهیم برای اطلاع‌رسانی بیشتر، لینک زیر را بازنشر دهند:
https://t.me/No_To_Execution_Tuesdays
سه‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ | هفته شصت‌وسوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
#بیانیه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رد دوباره‌ی اعاده دادرسی پخشان عزیزی و اتهام «بغی» علیه کریم خجسته
با پایان تعطیلات نوروزی، که طی آن میزان اعدام‌ها به‌طور نسبی کاهش یافته بود، بار دیگر شاهد افزایش چشمگیر صدور و اجرای احکام اعدام هستیم. در روزهای اخیر، شمار زیادی از زندانیان برای اجرای حکم به قرنطینه منتقل شده‌اند. از جمله روز دوشنبه، دست‌کم ۱۰ زندانی در زندان قزل‌حصار به «بند امن» منتقل شدند که نشان‌دهنده‌ی احتمال قریب‌الوقوع اجرای حکم اعدام آنان است.
همزمان با این تشدید سرکوب، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در پایان پنجاه‌وهشتمین نشست خود در ژنو، با تصویب قطعنامه‌ای، نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران را محکوم و مأموریت «گزارشگر ویژه» و «هیئت حقیقت‌یاب مستقل» را برای یک سال دیگر تمدید کرد. در این قطعنامه، دامنه‌ی مأموریت هیئت حقیقت‌یاب از قیام ۱۴۰۱ فراتر رفته و شامل سایر جنایات نظام و جمع‌آوری اسناد و مدارک برای پیگرد قضایی مسئولان نیز شده است.
همچنین در همین هفته، پارلمان اروپا با صدور قطعنامه‌ای، موج گسترده‌ی اعدام‌ها در ایران و تأیید احکام اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی را محکوم کرده و بار دیگر خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران از سوی اتحادیه اروپا شده است.
با این‌حال، حاکمیت جمهوری اسلامی بی‌اعتنا به فشارها و اعتراضات داخلی و بین‌المللی، همچنان به روند سرکوب و صدور احکام مرگ ادامه می‌دهد. برای نمونه، اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، برای دومین‌بار از سوی دیوان عالی کشور رد شده و خطر اجرای حکم اعدام او بیش از پیش افزایش یافته است. همچنین، کریم خجسته، دیگر زندانی سیاسی در زندان لاکان رشت، به اتهام «بغی» متهم شده که می‌تواند مقدمه‌ی صدور حکم اعدام برای او باشد.
ما، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن اعلام نگرانی عمیق از افزایش تهدید اجرای احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی، این احکام را قاطعانه محکوم میکنیم و نسبت به گسترش اعدام زندانیان با جرایم غیرسیاسی محکوم به اعدام هشدار می‌دهیم. همچنین ضمن قدردانی از حمایت‌های بین‌المللی، خواستار آن هستیم که جامعه‌ی جهانی ادامه‌ی هرگونه رابطه یا معامله با جمهوری اسلامی را مشروط به لغو کامل مجازات اعدام کند.
زندان‌هایی که در هفته‌ی شصت‌وسوم (سه‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴) در اعتصاب غذا شرکت می‌کنند:
اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزل‌حصار (واحد ۳ و ۴)، کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اراک، خرم‌آباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (زنان و مردان)، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، جوین، مشهد، گنبدکاووس، قائم‌شهر، لاکان رشت (زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، سقز، بانه، مریوان، کامیاران.
لازم به ذکر است گزارش‌های هفتگی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از این پس در لینک زیر منتشر خواهد شد. همچنین، تمامی بیانیه‌های پیشین نیز در این کانال در دسترس هستند. از همه رسانه‌ها، مخالفان حکم اعدام، همراهان و حامیان می‌خواهیم برای اطلاع‌رسانی بیشتر، لینک زیر را بازنشر دهند:
https://t.me/No_To_Execution_Tuesdays
سه‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ | هفته شصت‌وسوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
#بیانیه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گزارش عفو بین‌الملل: ایران همچنان در صدر اجرای اعدام در جهان؛ ۶۴ درصد کل اعدام‌های ثبت‌شده در سال ۲۰۲۴ در ایران اجرا شده است
سازمان عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود درباره وضعیت اعدام در جهان اعلام کرد که ایران با اجرای دست‌کم ۹۷۲ مورد اعدام در سال ۲۰۲۴، مسئول ۶۴ درصد کل اعدام‌های ثبت‌شده در سطح جهانی بوده است؛ آماری نگران‌کننده که بار دیگر جایگاه جمهوری اسلامی را در صدر کشورهایی با بالاترین میزان اجرای احکام مرگ تثبیت می‌کند.
بر اساس این گزارش که سه‌شنبه، ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ منتشر شد، در مجموع ۱۵۱۸ اعدام در ۱۵ کشور به ثبت رسیده که نسبت به سال قبل افزایشی ۳۲ درصدی را نشان می‌دهد. ایران نه‌تنها رکورد خود را شکسته، بلکه با افزایش ۱۱۹ موردی نسبت به سال ۲۰۲۳، فاصله معناداری با سایر کشورها ایجاد کرده است.
عفو بین‌الملل هشدار داده است که جمهوری اسلامی همچنان از مجازات اعدام، نه به‌عنوان ابزاری قضایی، بلکه به‌عنوان ابزار سرکوب سیاسی، ارعاب عمومی و کنترل اقلیت‌های مذهبی و قومی استفاده می‌کند. در این گزارش تأکید شده که بخش بزرگی از اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه در میان اقلیت‌های بلوچ و کرد، در پی محاکمه‌های ناعادلانه و بدون دسترسی کافی به وکیل انجام شده‌اند.
از دیگر نکات برجسته این گزارش، اعدام دست‌کم ۳۰ زن در ایران طی سال گذشته است؛ آماری که ضمن نقض حقوق بشر، زنگ خطری جدی در زمینه خشونت سیستماتیک علیه زنان به شمار می‌آید.
عفو بین‌الملل همچنین خاطرنشان کرده که بخش قابل توجهی از این اعدام‌ها مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر است؛ در حالی که بر اساس موازین بین‌المللی، چنین جرایمی نباید با مجازات مرگ همراه باشند.
این در حالی است که آمار کلی کشورهایی که در سال ۲۰۲۴ حکم اعدام اجرا کرده‌اند، به پایین‌ترین سطح تاریخی خود رسیده و تنها به ۱۵ کشور محدود شده است. با این حال، نقش ایران، عربستان سعودی و عراق در افزایش چشمگیر آمار جهانی اعدام، به‌ویژه در خاورمیانه، بسیار تعیین‌کننده بوده است.
سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر از جامعه جهانی خواسته است تا برای پایان‌دادن به موج اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه اعدام‌های سیاسی و ناعادلانه، فشارهای حقوقی و دیپلماتیک را بر جمهوری اسلامی افزایش دهند.
#نه_به_اعدام #عفو_بین_الملل
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سازمان عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود درباره وضعیت اعدام در جهان اعلام کرد که ایران با اجرای دست‌کم ۹۷۲ مورد اعدام در سال ۲۰۲۴، مسئول ۶۴ درصد کل اعدام‌های ثبت‌شده در سطح جهانی بوده است؛ آماری نگران‌کننده که بار دیگر جایگاه جمهوری اسلامی را در صدر کشورهایی با بالاترین میزان اجرای احکام مرگ تثبیت می‌کند.
بر اساس این گزارش که سه‌شنبه، ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ منتشر شد، در مجموع ۱۵۱۸ اعدام در ۱۵ کشور به ثبت رسیده که نسبت به سال قبل افزایشی ۳۲ درصدی را نشان می‌دهد. ایران نه‌تنها رکورد خود را شکسته، بلکه با افزایش ۱۱۹ موردی نسبت به سال ۲۰۲۳، فاصله معناداری با سایر کشورها ایجاد کرده است.
عفو بین‌الملل هشدار داده است که جمهوری اسلامی همچنان از مجازات اعدام، نه به‌عنوان ابزاری قضایی، بلکه به‌عنوان ابزار سرکوب سیاسی، ارعاب عمومی و کنترل اقلیت‌های مذهبی و قومی استفاده می‌کند. در این گزارش تأکید شده که بخش بزرگی از اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه در میان اقلیت‌های بلوچ و کرد، در پی محاکمه‌های ناعادلانه و بدون دسترسی کافی به وکیل انجام شده‌اند.
از دیگر نکات برجسته این گزارش، اعدام دست‌کم ۳۰ زن در ایران طی سال گذشته است؛ آماری که ضمن نقض حقوق بشر، زنگ خطری جدی در زمینه خشونت سیستماتیک علیه زنان به شمار می‌آید.
عفو بین‌الملل همچنین خاطرنشان کرده که بخش قابل توجهی از این اعدام‌ها مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر است؛ در حالی که بر اساس موازین بین‌المللی، چنین جرایمی نباید با مجازات مرگ همراه باشند.
این در حالی است که آمار کلی کشورهایی که در سال ۲۰۲۴ حکم اعدام اجرا کرده‌اند، به پایین‌ترین سطح تاریخی خود رسیده و تنها به ۱۵ کشور محدود شده است. با این حال، نقش ایران، عربستان سعودی و عراق در افزایش چشمگیر آمار جهانی اعدام، به‌ویژه در خاورمیانه، بسیار تعیین‌کننده بوده است.
سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر از جامعه جهانی خواسته است تا برای پایان‌دادن به موج اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه اعدام‌های سیاسی و ناعادلانه، فشارهای حقوقی و دیپلماتیک را بر جمهوری اسلامی افزایش دهند.
#نه_به_اعدام #عفو_بین_الملل
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، همین دو ماه پیش گفته بود که مذاکره با آمریکا غیر شرافتمندانه و غیر عاقلانه و غیر هوشمندانه است.
او قبلا در سال‌های گذشته هم مخالفت خود را با هرگونه مذاکره با آمریکا اعلام کرده بود. حالا اما ایدئولوژی جمهوری اسلامی شکست خورده، متحدانش یکی یکی از بین رفته‌اند، در ضعیف‌ترین وضعیت از لحاظ مشروعیت قرار دارد و در موضعی بسیار ضعیفتر از گذشته است و حقیرانه پذیرفته که با پرزیدنت دونالد ترامپ که قاسم سلیمانی را کشته، مذاکره کند.
روز گذشته پرزیدنت ترامپ از آغاز مذاکره در رده بالا و به طور مستقیم خبر داد، خبری که شاید رژیم دوست نداشت علنی اعلام شود و تمایل داشت مثل همیشه مخفیانه مذاکره صورت بگیرد و رهبر رژیم مسئولیتی را نپذیرد و زیر دستانش را ملامت کند!!
اما واقعیت این است که تمام حرف‌های خامنه‌ای درباره عدم مذاکره با امریکا بی‌اعتبار بوده است.
رژیمی که زبانی جز زور و تهدید نمی‌شناسد و در ۴۶ سال گذشته با آمریکاستیزی کشور را به فلاکت و مردم را به فقر کشانده است.
حکومتی که مشروعیت خود را نزد مردم ایران از دست داده است، حالا برای بقا حاضر شده تن به مذاکره بدهد، بلکه زمان بخرد و تر این ستون به آن ستون فرجی باشد... باید دید آیا مذاکره به توافق می‌انجامد یا خیر؟
در هر صورت، حکومتی که اینهمه هزینه به میهن تحمیل کرده و مردم معترض را به گلوله بسته و منتفدان را به حبس و شکنجه کشانده، رفتنی است.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او قبلا در سال‌های گذشته هم مخالفت خود را با هرگونه مذاکره با آمریکا اعلام کرده بود. حالا اما ایدئولوژی جمهوری اسلامی شکست خورده، متحدانش یکی یکی از بین رفته‌اند، در ضعیف‌ترین وضعیت از لحاظ مشروعیت قرار دارد و در موضعی بسیار ضعیفتر از گذشته است و حقیرانه پذیرفته که با پرزیدنت دونالد ترامپ که قاسم سلیمانی را کشته، مذاکره کند.
روز گذشته پرزیدنت ترامپ از آغاز مذاکره در رده بالا و به طور مستقیم خبر داد، خبری که شاید رژیم دوست نداشت علنی اعلام شود و تمایل داشت مثل همیشه مخفیانه مذاکره صورت بگیرد و رهبر رژیم مسئولیتی را نپذیرد و زیر دستانش را ملامت کند!!
اما واقعیت این است که تمام حرف‌های خامنه‌ای درباره عدم مذاکره با امریکا بی‌اعتبار بوده است.
رژیمی که زبانی جز زور و تهدید نمی‌شناسد و در ۴۶ سال گذشته با آمریکاستیزی کشور را به فلاکت و مردم را به فقر کشانده است.
حکومتی که مشروعیت خود را نزد مردم ایران از دست داده است، حالا برای بقا حاضر شده تن به مذاکره بدهد، بلکه زمان بخرد و تر این ستون به آن ستون فرجی باشد... باید دید آیا مذاکره به توافق می‌انجامد یا خیر؟
در هر صورت، حکومتی که اینهمه هزینه به میهن تحمیل کرده و مردم معترض را به گلوله بسته و منتفدان را به حبس و شکنجه کشانده، رفتنی است.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کمال جعفری یزدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، در این پیام تلفنی نظرش در خصوص مذاکره جمهوری اسلامی با آمربکا را بیان می‌کند.
او می‌گوید مذاکره فقط اتلاف وقت حزئی است، فقط باید بیایید با زندانیان سیاسی مذاکره کنید، بلکه از مردم بخواهند به شما فرصت کوتاهی بدهند تا فرار کنید وگرنه سرنوشتی بدتر از شیخ فضل‌الله نوری پیدا می‌کنید.
او همچنین می‌گوید مردم برای رفتن این حکومت ثانیه شماری می‌کنند و در صورت سرنگونی این حکومت شش ماه جشن خواهند گرفت و اقلام مغازه‌هایشان را رایگان می‌دهند.
او می‌گوید حکومت صالح باید بر قلب‌ها حکومت کند، به زور سرنیزه، با بریدن زبان و دوختن دهان و زندانی کردن بی‌گناهان کاری پیش نمی‌رود و حالا کار به جایی رسیده که کودک از شکم مادر در می‌آید، می‌گوید مرگ بر دیکتاتور!
ـ کمال جعفری یزدی، رزمنده و جانباز جنگ است که چهار سال هم در چنگال حکومت صدام اسیر بود و چهار سال هم در جمهوری اسلامی به خاطر انتقاداتش. حالا هم چند ماه است که بازداشت و زندانی شده است.
#کمال_جعفری_یزدی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او می‌گوید مذاکره فقط اتلاف وقت حزئی است، فقط باید بیایید با زندانیان سیاسی مذاکره کنید، بلکه از مردم بخواهند به شما فرصت کوتاهی بدهند تا فرار کنید وگرنه سرنوشتی بدتر از شیخ فضل‌الله نوری پیدا می‌کنید.
او همچنین می‌گوید مردم برای رفتن این حکومت ثانیه شماری می‌کنند و در صورت سرنگونی این حکومت شش ماه جشن خواهند گرفت و اقلام مغازه‌هایشان را رایگان می‌دهند.
او می‌گوید حکومت صالح باید بر قلب‌ها حکومت کند، به زور سرنیزه، با بریدن زبان و دوختن دهان و زندانی کردن بی‌گناهان کاری پیش نمی‌رود و حالا کار به جایی رسیده که کودک از شکم مادر در می‌آید، می‌گوید مرگ بر دیکتاتور!
ـ کمال جعفری یزدی، رزمنده و جانباز جنگ است که چهار سال هم در چنگال حکومت صدام اسیر بود و چهار سال هم در جمهوری اسلامی به خاطر انتقاداتش. حالا هم چند ماه است که بازداشت و زندانی شده است.
#کمال_جعفری_یزدی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مثل هر هفته، همزمان با کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندان‌های ایران، خانواده‌های جمعی از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، با در دست داشتن تصاویر عزیزانشان، مقابل زندان اوین حضور یافتند.
آن‌ها از لحظه بازداشت فرزندان (یا همسران و پدران) خود در اضطراب به سر می‌برند و سرگردان راهروهای دادسراها و دادگاه‌ها بوده و شاهد برخوردهای غیر محترمانه و توهین‌ها بوده‌اند و حالا حکم صادر شده، حکم ستاندن جان، به هر دری زده‌اند تا صدایشان شنیده شود، تا بلکه جلوی حکم ظالمانه بی دادگاه‌های جمهوری اسلامی گرفته شود.
صدای آن‌ها باشیم و تنهایشان نگذاریم.
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آن‌ها از لحظه بازداشت فرزندان (یا همسران و پدران) خود در اضطراب به سر می‌برند و سرگردان راهروهای دادسراها و دادگاه‌ها بوده و شاهد برخوردهای غیر محترمانه و توهین‌ها بوده‌اند و حالا حکم صادر شده، حکم ستاندن جان، به هر دری زده‌اند تا صدایشان شنیده شود، تا بلکه جلوی حکم ظالمانه بی دادگاه‌های جمهوری اسلامی گرفته شود.
صدای آن‌ها باشیم و تنهایشان نگذاریم.
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
در همدان، دو کلیسای تاریخی «گریگوری استپانوس مقدس» و «انجیلی» که از اماکن ارزشمند مسیحیان و نمادهای فرهنگی این شهر هستند، به‌دلیل بی‌توجهی و تغییر کاربری به حال خود رها شده‌اند.
کلیسای انجیلی اکنون به آتلیه عکاسی تبدیل شده و خانه کشیش آن به بوفه فروش صنایع دستی تغییر یافته است؛ اقدامی که نشان‌دهنده بی‌احترامی به معنویت و هویت دینی این اماکن است.
کلیسای گریگوری نیز بدون هیچ‌گونه مراقبت یا اطلاع‌رسانی به بازدیدکنندگان، در معرض آسیب قرار دارد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که سازمان میراث فرهنگی نه تنها مسئولیتی در قبال حفاظت از این اماکن بر عهده نگرفته، بلکه آن‌ها را از صاحبان اصلی‌شان، یعنی جامعه مسیحی ایران، نیز سلب کرده است.
این مسئله در کنار مصادره یا تغییر کاربری بسیاری از املاک مسیحیان در دهه‌های گذشته، از جمله مدارس، بیمارستان‌ها و کلیساها، بیانگر روند نگران‌کننده‌ای در جهت حذف تدریجی حضور مسیحیان از فضای عمومی کشور است؛ روندی که با تعهدات بین‌المللی ایران در زمینه حقوق اقلیت‌های دینی در تضاد قرار دارد.
#مسیحی #ارمنی #آشوری #انجیلی #همدان #کلیسا #حکومت_اسلامی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
کلیسای انجیلی اکنون به آتلیه عکاسی تبدیل شده و خانه کشیش آن به بوفه فروش صنایع دستی تغییر یافته است؛ اقدامی که نشان‌دهنده بی‌احترامی به معنویت و هویت دینی این اماکن است.
کلیسای گریگوری نیز بدون هیچ‌گونه مراقبت یا اطلاع‌رسانی به بازدیدکنندگان، در معرض آسیب قرار دارد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که سازمان میراث فرهنگی نه تنها مسئولیتی در قبال حفاظت از این اماکن بر عهده نگرفته، بلکه آن‌ها را از صاحبان اصلی‌شان، یعنی جامعه مسیحی ایران، نیز سلب کرده است.
این مسئله در کنار مصادره یا تغییر کاربری بسیاری از املاک مسیحیان در دهه‌های گذشته، از جمله مدارس، بیمارستان‌ها و کلیساها، بیانگر روند نگران‌کننده‌ای در جهت حذف تدریجی حضور مسیحیان از فضای عمومی کشور است؛ روندی که با تعهدات بین‌المللی ایران در زمینه حقوق اقلیت‌های دینی در تضاد قرار دارد.
#مسیحی #ارمنی #آشوری #انجیلی #همدان #کلیسا #حکومت_اسلامی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
خانواده سایه صیدال، از بازداشت او خبر دادند
«سایه صيدال با وجود توقف حكم بدلیل بیماری و ابلاغ رای باز به ايشان ديروز پس از مراجعه به دادسرای ناحیه ۸ جهت پیگیری، بازداشت و پس از ساعت‌ها بازداشت با دستبند و تدابیر امنیتی شدید به زندان اوین منتقل شد. تا کنون از این اقدام فراقانونی اطلاعی در دست نداریم.»
خانم سایه صیدال، چندی پیش از انتساب دو اتهام جدید و پرونده‌سازی تازه علیه خود خبر داده بود.
اتهامات جدید او عبارت بودند از:
ـ "تهدید، توهین و تخریب اموال عمومی"
ـ "اخلال در نظم عمومی"
خانم صیدال چندی پیش که در مراجعه به شعبه یک اجرای احکام دادسرای اوین به دلیل نپوشیدن چادر با ضرب‌وشتم مأمور حفاظت مواجه شده و در اتاق حفاظت بازداشت شده بود. او در شرح ماجرا از توهین‌های لفظی، حمله فیزیکی و عدم رسیدگی به شکایتش خبر داده بود.
پس از انتشار این روایت در فضای مجازی، حالا در فاصله‌ای کوتاه، پرونده جدیدی علیه او در سیستم قضایی گشوده شده است.
سایه صیدال، که به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مدنی پیشتر در زندان به سر می‌برد، در دوران مرخصی درمانی قرار داشت. او اعلام کرده بود که در نتیجه فشارهای امنیتی و شرایط زندان، دچار تاری دید، نوسان شدید فشار خون و افسردگی شده است. با این حال، در مراجعات اخیرش به دادسرا، با خشونت و تحقیر مأموران امنیتی و قضایی مواجه شده بود.
خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر کلاب هاوسی بازداشت شده بود.
#سابه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«سایه صيدال با وجود توقف حكم بدلیل بیماری و ابلاغ رای باز به ايشان ديروز پس از مراجعه به دادسرای ناحیه ۸ جهت پیگیری، بازداشت و پس از ساعت‌ها بازداشت با دستبند و تدابیر امنیتی شدید به زندان اوین منتقل شد. تا کنون از این اقدام فراقانونی اطلاعی در دست نداریم.»
خانم سایه صیدال، چندی پیش از انتساب دو اتهام جدید و پرونده‌سازی تازه علیه خود خبر داده بود.
اتهامات جدید او عبارت بودند از:
ـ "تهدید، توهین و تخریب اموال عمومی"
ـ "اخلال در نظم عمومی"
خانم صیدال چندی پیش که در مراجعه به شعبه یک اجرای احکام دادسرای اوین به دلیل نپوشیدن چادر با ضرب‌وشتم مأمور حفاظت مواجه شده و در اتاق حفاظت بازداشت شده بود. او در شرح ماجرا از توهین‌های لفظی، حمله فیزیکی و عدم رسیدگی به شکایتش خبر داده بود.
پس از انتشار این روایت در فضای مجازی، حالا در فاصله‌ای کوتاه، پرونده جدیدی علیه او در سیستم قضایی گشوده شده است.
سایه صیدال، که به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مدنی پیشتر در زندان به سر می‌برد، در دوران مرخصی درمانی قرار داشت. او اعلام کرده بود که در نتیجه فشارهای امنیتی و شرایط زندان، دچار تاری دید، نوسان شدید فشار خون و افسردگی شده است. با این حال، در مراجعات اخیرش به دادسرا، با خشونت و تحقیر مأموران امنیتی و قضایی مواجه شده بود.
خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر کلاب هاوسی بازداشت شده بود.
#سابه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پنج نفر از شش زندانی عقیدتی سیاسی (اهل سنت) محکوم به اعدام زندان وکیل‌آباد مشهد، امروز صبح بدون اطلاع قبلی و ملاقات آخر با خانواده‌هایشان اعدام شدند.
مالک‌فدایی‌نسب، تاج‌محمد خرمالی، فرهاد شاکری، عبدالرحمن گرگیج و عبدالحکیم عظیم گرگیج افراد اعدام شده هستند.
از این پرونده تنها عیسی عیدمحمدی هنوز اعدام نشده است.
عیسی عیدمحمدی، فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و عبدالباسط اورسن در پرونده‌ای مشترک در سال ۱۳۹۴ توسط مأموران اداره اطلاعات بازداشت و یک سال بعد به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شدند. نهایتاً شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی محمود داوود آبادی در سال ۱۳۹۸، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج و عبدالرحمن گرگیج را بابت اتهامات “بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران” به اعدام و عبدالباسط اورسن را به اتهام “بغی از طریق عضویت در گروه تکفیری و سلفی داعش” به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. سپس احکام اعدام این زندانیان توسط شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی نقض و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شد. اوایل مردادماه سال ۱۴۰۲، شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی احمدیان سلامی پس از محاکمه مجدد، این زندانیان را به اعدام محکوم کرد. اواسط مردادماه سال ۱۴۰۳، حکم اعدام این زندانیان توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تأیید شد.
#عیسی_عیدمحمدی #فرهاد_شاکری #عبدالرحمن_گرگیج #مالک_فدایی_نسب #تاج_محمد_خرمالی #عبدالحکیم_عظیم_گرگیج #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مالک‌فدایی‌نسب، تاج‌محمد خرمالی، فرهاد شاکری، عبدالرحمن گرگیج و عبدالحکیم عظیم گرگیج افراد اعدام شده هستند.
از این پرونده تنها عیسی عیدمحمدی هنوز اعدام نشده است.
عیسی عیدمحمدی، فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و عبدالباسط اورسن در پرونده‌ای مشترک در سال ۱۳۹۴ توسط مأموران اداره اطلاعات بازداشت و یک سال بعد به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شدند. نهایتاً شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی محمود داوود آبادی در سال ۱۳۹۸، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج و عبدالرحمن گرگیج را بابت اتهامات “بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران” به اعدام و عبدالباسط اورسن را به اتهام “بغی از طریق عضویت در گروه تکفیری و سلفی داعش” به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. سپس احکام اعدام این زندانیان توسط شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی نقض و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شد. اوایل مردادماه سال ۱۴۰۲، شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی احمدیان سلامی پس از محاکمه مجدد، این زندانیان را به اعدام محکوم کرد. اواسط مردادماه سال ۱۴۰۳، حکم اعدام این زندانیان توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تأیید شد.
#عیسی_عیدمحمدی #فرهاد_شاکری #عبدالرحمن_گرگیج #مالک_فدایی_نسب #تاج_محمد_خرمالی #عبدالحکیم_عظیم_گرگیج #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تمایز «فرزندپروری انسان‌محور» با «فرزندپروری ایدئولوژی‌محور»
دکتر حسن باقری‌نیا
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج شده، در این ویدیو می‌گوید که جهت پیگیری شکایت از سربازان آتش به اختیار آقای خامنه‌ای در اطلاعات سپاه مشهد به خاطر توهین حین بازداشت، تخریب اموال در زمان یورش به منزل و امتناع از بازگرداندن وسایل الکترونیکی‌اش به دادگاه مراجعه کرده بود، حدود سه ساعتی منتظر شد تا بتوانپ با قاضی سخن بگوید، در طول مدت انتظار در خصوص «فرزند پروری انسان محور» تأملات و یادداشت‌هایی داشته که آن را با مخاطبان به اشتراک می‌گذارد.
مرتبط:
دموکراسی و تربیت: دستنامه راهنما برای پیوند دموکراسی و کودکی
https://tavaana.org/democracy-and-childhood/
#حسن_باقری_نیا #فرزندپروری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر حسن باقری‌نیا
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج شده، در این ویدیو می‌گوید که جهت پیگیری شکایت از سربازان آتش به اختیار آقای خامنه‌ای در اطلاعات سپاه مشهد به خاطر توهین حین بازداشت، تخریب اموال در زمان یورش به منزل و امتناع از بازگرداندن وسایل الکترونیکی‌اش به دادگاه مراجعه کرده بود، حدود سه ساعتی منتظر شد تا بتوانپ با قاضی سخن بگوید، در طول مدت انتظار در خصوص «فرزند پروری انسان محور» تأملات و یادداشت‌هایی داشته که آن را با مخاطبان به اشتراک می‌گذارد.
مرتبط:
دموکراسی و تربیت: دستنامه راهنما برای پیوند دموکراسی و کودکی
https://tavaana.org/democracy-and-childhood/
#حسن_باقری_نیا #فرزندپروری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تولد #مصطفی_شعبانى بود؛
مادرش سال‌هاست که نیست؛
اما امروز جای خالیش با دستان پُر از مهر مادران دادخواه بوكان ، دايه مينا مادر #شهریار_محمدى، #امجد_عنايتى #هژار_مام_خسروى ، #هیوا_جان_جان #هیمن_امان و #ابراهیم_شريفى_فر ، در كنار برادرش پُر شد
آمدند
تا نشان دهند حتی در نبود مادر،
فراموش نمی‌شود
کسی که با مردمش زنده است
از صفحه اینستاگرام اسرین محمدی
#دادخواهی #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادرش سال‌هاست که نیست؛
اما امروز جای خالیش با دستان پُر از مهر مادران دادخواه بوكان ، دايه مينا مادر #شهریار_محمدى، #امجد_عنايتى #هژار_مام_خسروى ، #هیوا_جان_جان #هیمن_امان و #ابراهیم_شريفى_فر ، در كنار برادرش پُر شد
آمدند
تا نشان دهند حتی در نبود مادر،
فراموش نمی‌شود
کسی که با مردمش زنده است
از صفحه اینستاگرام اسرین محمدی
#دادخواهی #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
«توافق بر سر عدم توافق» از آن دست اصطلاحاتی است که در ایالات متحده آمریکا کاربرد فراوان دارد:
Let’s agree to disagree
این عبارت به معنای آن است که طرفین یک بحث
خاص وقتی از استدلال همدیگر قانع نشدند جای آنکه این عدم توافق را سمت درگیری بیشتر، غیرضروری و نامطلوب ببرند تلاش می‌کنند با اعلام «توافق بر سر عدم توافق»، مواضع همدیگر را تحمل کنند.
این عبارت از قرن ۱۸ در آمریکا نمود یافت و البته ریشه آن به قرن‌های دورتر باز می‌گردد.
«جان وسلی» که یکی از کسانی که از منادیان این نگاه در ایالات متحده آمریکا بوده است، در نامه‌ای تاکید می‌کند که کسانی که خواهان زندگی در صلح هستند بایستی توافق کنند که در بسیاری از چیزها با دیگران اختلاف نظر دارند و ضمن پذیرش چنین مسئله‌ای نباید بگذارند این واقعیت آنان را از هم جدا سازد.
به نظر می‌رسد ما ایرانیان به چنین نگاهی سخت نیازمندیم. ایرانیان به علت گوناگونی نگاه و چشم‌اندازها نیازمند آن هستند که به جای کشاندن چنین اختلاف‌نظرهایی به سمت نزاع‌هایی زیان‌آفرین، از آن چشم‌اندازهایی مداراجویانه بسازند.
توافق بر سر عدم توافق! موافق هستید؟
#گفتگو_توانا #توافق #مذاکره #گفتگو
@Dialogue1402
Let’s agree to disagree
این عبارت به معنای آن است که طرفین یک بحث
خاص وقتی از استدلال همدیگر قانع نشدند جای آنکه این عدم توافق را سمت درگیری بیشتر، غیرضروری و نامطلوب ببرند تلاش می‌کنند با اعلام «توافق بر سر عدم توافق»، مواضع همدیگر را تحمل کنند.
این عبارت از قرن ۱۸ در آمریکا نمود یافت و البته ریشه آن به قرن‌های دورتر باز می‌گردد.
«جان وسلی» که یکی از کسانی که از منادیان این نگاه در ایالات متحده آمریکا بوده است، در نامه‌ای تاکید می‌کند که کسانی که خواهان زندگی در صلح هستند بایستی توافق کنند که در بسیاری از چیزها با دیگران اختلاف نظر دارند و ضمن پذیرش چنین مسئله‌ای نباید بگذارند این واقعیت آنان را از هم جدا سازد.
به نظر می‌رسد ما ایرانیان به چنین نگاهی سخت نیازمندیم. ایرانیان به علت گوناگونی نگاه و چشم‌اندازها نیازمند آن هستند که به جای کشاندن چنین اختلاف‌نظرهایی به سمت نزاع‌هایی زیان‌آفرین، از آن چشم‌اندازهایی مداراجویانه بسازند.
توافق بر سر عدم توافق! موافق هستید؟
#گفتگو_توانا #توافق #مذاکره #گفتگو
@Dialogue1402
💥 هلاکت «تروریست» انصارالله یمن در پوشش دانشجوی امیرکبیر
📌به گزارش خبرنامه امیرکبیر، شب گذشته و در پی حمله دقیق نیروهای ائتلاف ضدتروریسم ایالات متحده به یکی از مخفی‌گاه‌های اصلی گروهک تروریستی انصارالله یمن (حوثی‌ها) در شمال صنعاء، منابع محلی از هلاکت #جلال_صالح_السهيلي، یکی‌از عناصر کلیدی این شبکه تروریستی خبر دادند. این عملیات در چارچوب مقابله با تهدیدات فرامرزی گروهک‌های تروریستی وابسته به جمهوری اسلامی انجام شده است.
⁉️ السهيلي که پیشتر در پوشش دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک و برای سرکوب اعتراضات دانشجویان به دانشگاه امیرکبیر تزریق شده بود، در جریان تعطیلات نوروزی به یمن بازگشته و در نشست نیروهای تروریستی انصارالله یمن مشارکت فعال داشته است.
🎙 یک منبع آگاه به #خبرنامه_امیرکبیر گفته است که این حمله پس از دیدار محرمانه سفیر جمهوری اسلامی در یمن با رهبران حوثی‌ها در منزل السهيلي در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۴۰۴ صورت گرفته است؛ دیداری که طی آن به حوثی‌ها دستور داده شده است تا با گروهک تروریستی الشباب در سومالی ارتباط برقرار کرده و از آن‌ها با پول، سلاح و افراد تحت تعقیب حمایت کنند.
پیشتر خبرهایی مبنی بر توافق برخی دانشگاه‌های ایران با نیروهای تروریستی همچون حشدالشعبی برای اعزام نیروهایشان به ایران تحت عنوان دانشجو صورت گرفته بود.
این نیروها تحت عنوان دانشجو، علاوه بر شرکت در سرکوب دانشجویان ایرانی، آموزش‌های تروریستی را در اردوگاه‌های سپاه تروریستی ایران فرا می‌گرفتند.
جمهوری اسلامی منابع، امکانات و بودجه کشور را صرف تربیت و آموزش تروریست‌ها به منظور بهره‌برداری از آن‌ها به عنوان نیروی سرکوب و نیروی نیابتی خود کرده است و این در حالی است که این بودجه‌ها باید صرف ارتقای علمی دانشگاه‌ها و امکانات رفاهی دانشجویان ایران شود.
#irgcterrorists
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
📌به گزارش خبرنامه امیرکبیر، شب گذشته و در پی حمله دقیق نیروهای ائتلاف ضدتروریسم ایالات متحده به یکی از مخفی‌گاه‌های اصلی گروهک تروریستی انصارالله یمن (حوثی‌ها) در شمال صنعاء، منابع محلی از هلاکت #جلال_صالح_السهيلي، یکی‌از عناصر کلیدی این شبکه تروریستی خبر دادند. این عملیات در چارچوب مقابله با تهدیدات فرامرزی گروهک‌های تروریستی وابسته به جمهوری اسلامی انجام شده است.
⁉️ السهيلي که پیشتر در پوشش دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک و برای سرکوب اعتراضات دانشجویان به دانشگاه امیرکبیر تزریق شده بود، در جریان تعطیلات نوروزی به یمن بازگشته و در نشست نیروهای تروریستی انصارالله یمن مشارکت فعال داشته است.
🎙 یک منبع آگاه به #خبرنامه_امیرکبیر گفته است که این حمله پس از دیدار محرمانه سفیر جمهوری اسلامی در یمن با رهبران حوثی‌ها در منزل السهيلي در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۴۰۴ صورت گرفته است؛ دیداری که طی آن به حوثی‌ها دستور داده شده است تا با گروهک تروریستی الشباب در سومالی ارتباط برقرار کرده و از آن‌ها با پول، سلاح و افراد تحت تعقیب حمایت کنند.
پیشتر خبرهایی مبنی بر توافق برخی دانشگاه‌های ایران با نیروهای تروریستی همچون حشدالشعبی برای اعزام نیروهایشان به ایران تحت عنوان دانشجو صورت گرفته بود.
این نیروها تحت عنوان دانشجو، علاوه بر شرکت در سرکوب دانشجویان ایرانی، آموزش‌های تروریستی را در اردوگاه‌های سپاه تروریستی ایران فرا می‌گرفتند.
جمهوری اسلامی منابع، امکانات و بودجه کشور را صرف تربیت و آموزش تروریست‌ها به منظور بهره‌برداری از آن‌ها به عنوان نیروی سرکوب و نیروی نیابتی خود کرده است و این در حالی است که این بودجه‌ها باید صرف ارتقای علمی دانشگاه‌ها و امکانات رفاهی دانشجویان ایران شود.
#irgcterrorists
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گلستان ارژنگی، همسر وفا آذربار، زندانی سیاسی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی، در تنهایی تولد همسرش را جشن می‌گیرد...
هنوز بعد از گذشت بیش از یک سال، پیکر چهار اعدامی به خانواده‌هایشان تحویل داده نشده و آن‌ها در مکانی نامعلوم مدفون شده‌اند.
گلستان ارژنگی نوشته:
«عزیزترینم وفا،
امروز، در سالروز تولدت، قلبم مملو از اندوه و یاد توست. جای خالی‌ات در کنارمان هر لحظه حس می‌شود و نبودنت زخمی عمیق بر روحمان نهاده است.
قلبم نه فقط غمگین، بلکه سرشار از عشقی است که گذر زمان و بی‌رحمی جلادان هرگز نتوانسته و نخواهد توانست آن را کم رنگ کند.
تو فقط همسر من نبودی؛ بلکه یار و یاور روزهای سخت و شریک رویاهای زیبایم بودی. چگونه می‌توانم باور کنم که دیگر در کنارم نیستی؟
می‌دانم که اگر در کنارمان بودی، امروز نیز همچون همیشه، با همان روحیه مصمم و نگاه امیدوار، برای آزادی و عدالت مبارزه می‌کردی. تو برای باورهایت شجاعانه ایستادی و جان عزیزت را فدا کردی. نامت در تاریخ مبارزات این سرزمین برای همیشه جاودان خواهد ماند.
در روزی که باید جشن بگیریم، جای خالی‌ات سخت نمایان است، با قلبی شکسته اما اراده‌ای راسخ، دوبارە عهدی با تو می‌بندم که نگذارم خون پاکت پایمال شود. عهد می‌بندم که صدایت باشم، فریادت باشم، و تا آخرین نفس، دادخواه خون به ناحق ریخته‌ات خواهم بود.
وفای عزیزم،
نامت همچون ستاره‌ای درخشان در آسمان مبارزات این سرزمین خواهد درخشید و یادت چراغ راهمان خواهد بود.
یاد و خاطرت گرامی باد.»
ـ وفا آذربار همراه سه هم پرونده دیگرش در روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شد. اتهامات انتسابی مبتنی بر اعترافات اجباری بودند و آن‌ها دسترسی به وکیل انتخابی نداشتند.
فارغ از هر اعتقادی و هر رویکرد سیاسی، اعدام یک قتل حکومتی است. امتناع از تحویل پیکرها مصداق ناپدیدسازی قهری است و اینها مغایر با حقوق بشر است.
#مزارشان_کجاست؟ #وفا_آذربار #نه_به_اعدام #ناپدیدسازی_قهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هنوز بعد از گذشت بیش از یک سال، پیکر چهار اعدامی به خانواده‌هایشان تحویل داده نشده و آن‌ها در مکانی نامعلوم مدفون شده‌اند.
گلستان ارژنگی نوشته:
«عزیزترینم وفا،
امروز، در سالروز تولدت، قلبم مملو از اندوه و یاد توست. جای خالی‌ات در کنارمان هر لحظه حس می‌شود و نبودنت زخمی عمیق بر روحمان نهاده است.
قلبم نه فقط غمگین، بلکه سرشار از عشقی است که گذر زمان و بی‌رحمی جلادان هرگز نتوانسته و نخواهد توانست آن را کم رنگ کند.
تو فقط همسر من نبودی؛ بلکه یار و یاور روزهای سخت و شریک رویاهای زیبایم بودی. چگونه می‌توانم باور کنم که دیگر در کنارم نیستی؟
می‌دانم که اگر در کنارمان بودی، امروز نیز همچون همیشه، با همان روحیه مصمم و نگاه امیدوار، برای آزادی و عدالت مبارزه می‌کردی. تو برای باورهایت شجاعانه ایستادی و جان عزیزت را فدا کردی. نامت در تاریخ مبارزات این سرزمین برای همیشه جاودان خواهد ماند.
در روزی که باید جشن بگیریم، جای خالی‌ات سخت نمایان است، با قلبی شکسته اما اراده‌ای راسخ، دوبارە عهدی با تو می‌بندم که نگذارم خون پاکت پایمال شود. عهد می‌بندم که صدایت باشم، فریادت باشم، و تا آخرین نفس، دادخواه خون به ناحق ریخته‌ات خواهم بود.
وفای عزیزم،
نامت همچون ستاره‌ای درخشان در آسمان مبارزات این سرزمین خواهد درخشید و یادت چراغ راهمان خواهد بود.
یاد و خاطرت گرامی باد.»
ـ وفا آذربار همراه سه هم پرونده دیگرش در روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شد. اتهامات انتسابی مبتنی بر اعترافات اجباری بودند و آن‌ها دسترسی به وکیل انتخابی نداشتند.
فارغ از هر اعتقادی و هر رویکرد سیاسی، اعدام یک قتل حکومتی است. امتناع از تحویل پیکرها مصداق ناپدیدسازی قهری است و اینها مغایر با حقوق بشر است.
#مزارشان_کجاست؟ #وفا_آذربار #نه_به_اعدام #ناپدیدسازی_قهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای با عنوان «نامه‌ای از دل ویرانه به ویرانگر» خطاب به علی خامنه‌ای ضمن ابراز نگرانی از وضعیت خطیر ایران که حاصل سیاست‌های او است، تنها راه نجات ایران را کناره‌گیری خامنه‌ای از قدرت و واگذاری تمام قدرت به مردم دانست، او در بخشی از این نامه نوشت:
«امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.
امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.»
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
#مهدی_محمودیان
زندان اوین
۱۸ فرودین ۱۴۰۴
“نامه‌ای از دل ویرانه به ویرانگر”
به نام خدا
آقای خامنه‌ای؛
می‌دانم این نامه را نمی‌خوانید؛ نه از سر بی‌خبری، بلکه از سر بی‌نیازی. کسی که خود را صاحب سرنوشت یک ملت می‌داند، چه نیازی به شنیدن صدای همان مردمی دارد که زیر سایه‌اش له شده‌اند؟ اما بازهم این نامه را می‌نویسم؛ برای فرزندانمان که شاید روزی بخواهند بدانند چرا کشورشان دیگر “ایران” نیست، چرا دیگر «ملت»ی نیست، چرا مرزی نمانده، و چه کسی از همه بیشتر در این فاجعه سهم داشته است.
سال‌هاست در مسیر سقوط ملی، فرهنگی و اقتصادی، با شتاب پیش می‌رویم و شما نه‌تنها ترمز این حرکت نبوده‌اید، بلکه در نقش موتور محرک آن ظاهر شده‌اید. هر تصمیم شما، هر لجاجت، هر خطبه، هر انتصاب و هر سرکوب، گامی بوده است به‌سوی فروپاشی.
در جهان پرمخاطره امروز، کشوری که در داخل فاقد انسجام و در خارج فاقد عقلانیت است، به‌راحتی می‌تواند به میدان جنگ و تجزیه بدل شود. بی‌ثباتی منطقه‌ای، خطر حمله نظامی، تحریم‌های فرساینده، سرکوب‌های داخلی و نفرت انباشته‌شده در دل میلیون‌ها جوان، امروز ایران را به لبه پرتگاه رسانده است. این فقط هشدار نیست، واقعیت روزمره است.
شما با بستن راه‌های اصلاح، طرد همه‌ی نخبگان، سرکوب جامعه مدنی، تحقیر اقوام و مذاهب، حذف جمهوریت و بی‌اعتنایی به قانون اساسی حتی در حد صوری، ایران را به جایی رسانده‌اید که دیگر نه تنها مردم، بلکه ستون‌های اصلی نظام نیز احساس امنیت نمی‌کنند. شما ایران را از پشت‌بام مشروعیت، انداخته‌اید در کوچه‌های بی‌اعتمادی و نفرت.
وضعیت امروز، دیگر فقط سرکوب یک اعتراض یا نارضایتی سیاسی نیست. شما با تصمیمات‌تان در این سال‌ها، استان را علیه استان، قوم را علیه قوم، و شهروند را علیه شهروند قرار داده‌اید. اگر جنگی در بگیرد، دشمن نیازی به حمله از بیرون ندارد؛ شما بذر نفرت را در دل‌ها کاشته‌اید و این سرزمین، خود به خود از درون متلاشی خواهد شد.
از سیستان و بلوچستان تا خوزستان، از کردستان تا آذربایجان، سیاست‌های تبعیض‌آمیز شما، احساس بیگانگی را در دل میلیون‌ها ایرانی کاشته است.
امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.
امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.
وگرنه آن‌چه باقی خواهد ماند، نه نظام شماست، نه حتی کشور ما؛ تنها یک ویرانه‌ی تلخ از خاطره‌ی ملتی که زمانی نامش ایران بود.
پایان
#نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.
امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.»
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
#مهدی_محمودیان
زندان اوین
۱۸ فرودین ۱۴۰۴
“نامه‌ای از دل ویرانه به ویرانگر”
به نام خدا
آقای خامنه‌ای؛
می‌دانم این نامه را نمی‌خوانید؛ نه از سر بی‌خبری، بلکه از سر بی‌نیازی. کسی که خود را صاحب سرنوشت یک ملت می‌داند، چه نیازی به شنیدن صدای همان مردمی دارد که زیر سایه‌اش له شده‌اند؟ اما بازهم این نامه را می‌نویسم؛ برای فرزندانمان که شاید روزی بخواهند بدانند چرا کشورشان دیگر “ایران” نیست، چرا دیگر «ملت»ی نیست، چرا مرزی نمانده، و چه کسی از همه بیشتر در این فاجعه سهم داشته است.
سال‌هاست در مسیر سقوط ملی، فرهنگی و اقتصادی، با شتاب پیش می‌رویم و شما نه‌تنها ترمز این حرکت نبوده‌اید، بلکه در نقش موتور محرک آن ظاهر شده‌اید. هر تصمیم شما، هر لجاجت، هر خطبه، هر انتصاب و هر سرکوب، گامی بوده است به‌سوی فروپاشی.
در جهان پرمخاطره امروز، کشوری که در داخل فاقد انسجام و در خارج فاقد عقلانیت است، به‌راحتی می‌تواند به میدان جنگ و تجزیه بدل شود. بی‌ثباتی منطقه‌ای، خطر حمله نظامی، تحریم‌های فرساینده، سرکوب‌های داخلی و نفرت انباشته‌شده در دل میلیون‌ها جوان، امروز ایران را به لبه پرتگاه رسانده است. این فقط هشدار نیست، واقعیت روزمره است.
شما با بستن راه‌های اصلاح، طرد همه‌ی نخبگان، سرکوب جامعه مدنی، تحقیر اقوام و مذاهب، حذف جمهوریت و بی‌اعتنایی به قانون اساسی حتی در حد صوری، ایران را به جایی رسانده‌اید که دیگر نه تنها مردم، بلکه ستون‌های اصلی نظام نیز احساس امنیت نمی‌کنند. شما ایران را از پشت‌بام مشروعیت، انداخته‌اید در کوچه‌های بی‌اعتمادی و نفرت.
وضعیت امروز، دیگر فقط سرکوب یک اعتراض یا نارضایتی سیاسی نیست. شما با تصمیمات‌تان در این سال‌ها، استان را علیه استان، قوم را علیه قوم، و شهروند را علیه شهروند قرار داده‌اید. اگر جنگی در بگیرد، دشمن نیازی به حمله از بیرون ندارد؛ شما بذر نفرت را در دل‌ها کاشته‌اید و این سرزمین، خود به خود از درون متلاشی خواهد شد.
از سیستان و بلوچستان تا خوزستان، از کردستان تا آذربایجان، سیاست‌های تبعیض‌آمیز شما، احساس بیگانگی را در دل میلیون‌ها ایرانی کاشته است.
امروز اگر کشوری به ایران حمله کند، از کدام ملت متحد انتظار دفاع دارید؟ از مردمی که فرزندان‌شان را اعدام کرده‌اید؟ از اقوامی که زبان‌شان را ممنوع کرده‌اید؟ از نسل جوانی که تنها راه نجات را در فرار از ایران می‌بیند؟ شما همه پل‌ها را پشت‌سرتان خراب کرده‌اید.
امروز نه «برجام» نجات‌مان می‌دهد، نه «مذاکره» و نه «اقتدار» موهومی که در ذهن شماست. تنها چیزی که می‌تواند ایران را نجات دهد، عقب‌نشینی بی‌قید و شرط شما از تمام قدرت، واگذاری آن به مردم، و پذیرش این واقعیت است که هیچ‌کس جاودانه نیست، حتی اگر هزاران سپاهی و قاضی و خطیب، هر روز عکس شما را در ادارات آویزان کنند.
وگرنه آن‌چه باقی خواهد ماند، نه نظام شماست، نه حتی کشور ما؛ تنها یک ویرانه‌ی تلخ از خاطره‌ی ملتی که زمانی نامش ایران بود.
پایان
#نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، روز ۱۸ فروردین ماه طی بیانیه‌ای اعلام کرد که دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
رضا محمدحسینی از جوانان شریفی است که سال‌هاست به ناحق زندانی شده و تحت انواع فشارها قرار گرفته است. پدرش مدتی بعد از آخرین بازداشت او و ضرب و شتم فرزندش در حضور او، درگذشت. اجازه ندادند به مراسم خاکسپاری پدر برود. بارها او را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند، بارها به انفرادی منتقلش کرده‌اند، او را تهدید به تجاوز کردند اما رضا تسلیم نشد.
او از اعضای اولیه کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. جوانی که از دل رنج آمده و از دیدن رنج سایر هموطنان درد می‌کشد.
او حالا جانش را وسط گذاشته تا بلکه صدای زندانیان سیاسی و عقیدتی که گروگان حکومت هستند، شنیده شود.
فعالان میدانی، جملاتی از بیانیه اعتصاب غذای رضا محمدحسینی را روی دیوارهای شهر نوشته‌اند تا صدای او را به مردم برسانند.
یک بار دیگر متن بیانیه رضا محمدحسینی با هم بخوانیم:
«بیانیه آغاز اعتصاب غذای نامحدود
رضا محمدحسینی | زندان قزل‌حصار
من، رضا محمدحسینی، اعلام میکنم که از امروز دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنم. این تصمیم را نه از روی ضعف، بلکه از سر ایمان و مسئولیت در برابر جان‌هایی که بی‌صدا سرکوب می‌شوند، گرفته‌ام.
در اعتراض به اعدام‌های پی‌در‌پی، به زندانی‌بودن زنان و مردانی که تنها گناهشان ایستادن در برابر ظلم است، به نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌ها، به شکنجه، به فشارهای امنیتی و به سکوت مرگباری که تحمیل می‌شود، با جانم فریاد می‌زنم: بس است!
ما زندانی نیستیم؛ ما گروگان یک حکومت بی‌رحم هستیم. آیا جای یک انسان تنها به خاطر اعتراض یا حرف‌زدن، باید سلول انفرادی و شکنجه‌گاه باشد؟ چرا باید در حالی که هیچ جرمی مرتکب نشده‌ایم، ماه‌ها و سال‌ها در حبس بمانیم؟
امروز که خیلی از حرف‌هایی که ما زدیم و بابتش زندانی شدیم را همه می‌زنند، قرار بود ما زندانی شویم تا عبرتی باشیم برای بقیه، تا بترسند و سکوت کنند، ولی این حربه حکومت بی‌فایده بود. صدای اعتراض امروز از هر گوشه و کنار مملکت برخاسته است. پس چرا هنوز ما را در حبس نگه داشته‌اید؟ چرا باید جوانی‌مان در زندان بگذرد؟
در دل این چهاردیواری، چه ابزاری برایمان مانده جز آنکه بدن‌مان را، جان‌مان را به سلاحی علیه دیکتاتوری بدل کنیم؟ وقتی همه صداها را خفه می‌کنند، جسم‌مان می‌شود فریاد؛ فریادی علیه ظلم.
اعتصاب غذای نامحدودم را با اعتصاب غذای تر از امروز آغاز میکنم. این آخرین ابزار من است برای اعتراض به بیداد، برای یادآوری این حقیقت به جامعه جهانی که هنوز انسان‌هایی هستند که ایستاده‌اند، حتی در میانه دیوارهای بلند زندان.
من می‌خواهم جانم، فریاد بی‌صدای آن‌هایی باشد که پیش از ما زیر این سرکوب له شدند و آن‌هایی که بعد از ما، اگر ما سکوت کنیم، نوبتشان خواهد رسید.
رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار
۱۸ فروردین ۱۴۰۴»
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #اعتصاب_غذا #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی از جوانان شریفی است که سال‌هاست به ناحق زندانی شده و تحت انواع فشارها قرار گرفته است. پدرش مدتی بعد از آخرین بازداشت او و ضرب و شتم فرزندش در حضور او، درگذشت. اجازه ندادند به مراسم خاکسپاری پدر برود. بارها او را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند، بارها به انفرادی منتقلش کرده‌اند، او را تهدید به تجاوز کردند اما رضا تسلیم نشد.
او از اعضای اولیه کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. جوانی که از دل رنج آمده و از دیدن رنج سایر هموطنان درد می‌کشد.
او حالا جانش را وسط گذاشته تا بلکه صدای زندانیان سیاسی و عقیدتی که گروگان حکومت هستند، شنیده شود.
فعالان میدانی، جملاتی از بیانیه اعتصاب غذای رضا محمدحسینی را روی دیوارهای شهر نوشته‌اند تا صدای او را به مردم برسانند.
یک بار دیگر متن بیانیه رضا محمدحسینی با هم بخوانیم:
«بیانیه آغاز اعتصاب غذای نامحدود
رضا محمدحسینی | زندان قزل‌حصار
من، رضا محمدحسینی، اعلام میکنم که از امروز دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنم. این تصمیم را نه از روی ضعف، بلکه از سر ایمان و مسئولیت در برابر جان‌هایی که بی‌صدا سرکوب می‌شوند، گرفته‌ام.
در اعتراض به اعدام‌های پی‌در‌پی، به زندانی‌بودن زنان و مردانی که تنها گناهشان ایستادن در برابر ظلم است، به نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌ها، به شکنجه، به فشارهای امنیتی و به سکوت مرگباری که تحمیل می‌شود، با جانم فریاد می‌زنم: بس است!
ما زندانی نیستیم؛ ما گروگان یک حکومت بی‌رحم هستیم. آیا جای یک انسان تنها به خاطر اعتراض یا حرف‌زدن، باید سلول انفرادی و شکنجه‌گاه باشد؟ چرا باید در حالی که هیچ جرمی مرتکب نشده‌ایم، ماه‌ها و سال‌ها در حبس بمانیم؟
امروز که خیلی از حرف‌هایی که ما زدیم و بابتش زندانی شدیم را همه می‌زنند، قرار بود ما زندانی شویم تا عبرتی باشیم برای بقیه، تا بترسند و سکوت کنند، ولی این حربه حکومت بی‌فایده بود. صدای اعتراض امروز از هر گوشه و کنار مملکت برخاسته است. پس چرا هنوز ما را در حبس نگه داشته‌اید؟ چرا باید جوانی‌مان در زندان بگذرد؟
در دل این چهاردیواری، چه ابزاری برایمان مانده جز آنکه بدن‌مان را، جان‌مان را به سلاحی علیه دیکتاتوری بدل کنیم؟ وقتی همه صداها را خفه می‌کنند، جسم‌مان می‌شود فریاد؛ فریادی علیه ظلم.
اعتصاب غذای نامحدودم را با اعتصاب غذای تر از امروز آغاز میکنم. این آخرین ابزار من است برای اعتراض به بیداد، برای یادآوری این حقیقت به جامعه جهانی که هنوز انسان‌هایی هستند که ایستاده‌اند، حتی در میانه دیوارهای بلند زندان.
من می‌خواهم جانم، فریاد بی‌صدای آن‌هایی باشد که پیش از ما زیر این سرکوب له شدند و آن‌هایی که بعد از ما، اگر ما سکوت کنیم، نوبتشان خواهد رسید.
رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار
۱۸ فروردین ۱۴۰۴»
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #اعتصاب_غذا #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from کلاس و کتاب توانا
«وضعیت اجتماعی آمریکایی‌ها فوق‌العاده دموکراتيک است؛ این خصلت در همان زمان پايه‌گذاری مستعمرات بود و هنوز هم با قدرت بيشتری در روزگار حاضر همان خصلت را دارا ست ... . در نتیجه، آمریکا در وضع اجتماعی‌اش پديده‌ای فوق‌العاده را نشان می‌دهد.
در آنجا مردم از حیث ثروت و عقلانيت برابری بيشتری دارند يا به عبارت ديگر در قدرت، برابرتر از هر کشور ديگری در جهان يا هر عصر ديگری هستند که تاریخ يادش را زنده نگه داشته است.
پيامدهای سياسی چنین وضعیت اجتماعی‌ای به سادگی قابل استنتاج است. محال است که باور کنیم برابری در نهایت راهش را در جهان سياسی، مثل هر جای ديگری، پيدا نخواهد کرد. تصور این‌که آدمیان هميشه در يک مقوله واحد نابرابر باقی بمانند؛ ولی در جنبه‌های ديگر برابر باشند، غیرممکن است؛ در نهايت همگی باید در همه زمينه‌ها برابر شوند ... .»
گزیده کتاب دموکراسی در آمریکا نوشته الکسی دو توکویل. این کتاب را به رایگان دانلود کنید:
https://tavaana.org/democracy_in_america_tocqueville/
#یاری_مدنی_توانا #دموکراسی
#دیکتاتوری #ایران #آمریکا #کتاب
@Tavaana_TavaanaTech
در آنجا مردم از حیث ثروت و عقلانيت برابری بيشتری دارند يا به عبارت ديگر در قدرت، برابرتر از هر کشور ديگری در جهان يا هر عصر ديگری هستند که تاریخ يادش را زنده نگه داشته است.
پيامدهای سياسی چنین وضعیت اجتماعی‌ای به سادگی قابل استنتاج است. محال است که باور کنیم برابری در نهایت راهش را در جهان سياسی، مثل هر جای ديگری، پيدا نخواهد کرد. تصور این‌که آدمیان هميشه در يک مقوله واحد نابرابر باقی بمانند؛ ولی در جنبه‌های ديگر برابر باشند، غیرممکن است؛ در نهايت همگی باید در همه زمينه‌ها برابر شوند ... .»
گزیده کتاب دموکراسی در آمریکا نوشته الکسی دو توکویل. این کتاب را به رایگان دانلود کنید:
https://tavaana.org/democracy_in_america_tocqueville/
#یاری_مدنی_توانا #دموکراسی
#دیکتاتوری #ایران #آمریکا #کتاب
@Tavaana_TavaanaTech
به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، جمهوری اسلامی ایران با اجرای دست‌کم ۹۷۲ مورد اعدام، مسئول ۶۴ درصد از تمامی اعدام‌های ثبت‌شده جهان در سال ۲۰۲۴ بوده است.
بیش از یک سال است که روزهای سه‌شنبه زندانیان در زندان‌های سراسر کشور در کارزاری هماهنگ در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند. همچنین در هفته‌های اخیر خانواده زندانیان و خانواده محکومان به اعدام هم روزهای سه‌شنبه مقابل زندان تجمع اعتراضی برپا می‌کنند.
شما برای حمایت از جامعه ایران چه اقداماتی انجام می‌دهید؟
طرح از اسد بیناخواهی
منتشرشده در دادبان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
بیش از یک سال است که روزهای سه‌شنبه زندانیان در زندان‌های سراسر کشور در کارزاری هماهنگ در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند. همچنین در هفته‌های اخیر خانواده زندانیان و خانواده محکومان به اعدام هم روزهای سه‌شنبه مقابل زندان تجمع اعتراضی برپا می‌کنند.
شما برای حمایت از جامعه ایران چه اقداماتی انجام می‌دهید؟
طرح از اسد بیناخواهی
منتشرشده در دادبان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
کارزار خانواده‌های دادخواه با هدف اتحاد میان دادخواهان و جامعه ایران شکل گرفته است.
مادر جاویدنام محمدحسن ترکمان این کارزار را ایحاد کرد. او با انتشار عکسی از جاویدنام مهدی حضرتی نوشت:
«من #کاملیا_سجادیان مادر معنوی #مهدی_حضرتی برای خون به ناحق ریخته شده فرزندم دادخواهی میکنم که این حق قانونی و الهی من است، من هم مادر کسی هستم، به امید سرنگونی و سقوط دیکتاتوری و ظالمان و ستمگران و قاتلان فرزندان نیلی،»
ارج می‌نهیم این حرکت خانواده‌های دادخواه را و قدردان عزیزانی هستیم که با انتشار عکس خود در کنار جاویدنامان دادخواهی را پویا نگاه داشته‌اند.
ورق بزنید
عکس جاویدنام بهمن جعفری
عکس جاویدنام ابراهیم کتابدار
عکس جاویدنام مسلم هوشنگی
عکس جاویدنام یوسف قنبرزادگان
عکس جاویدنام نیما نوری
عکس جاویدنام آیدا رستمی
عکس جاویدنام سارو قهرمانی
عکس جاویدنام مهرداد قربانی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech
مادر جاویدنام محمدحسن ترکمان این کارزار را ایحاد کرد. او با انتشار عکسی از جاویدنام مهدی حضرتی نوشت:
«من #کاملیا_سجادیان مادر معنوی #مهدی_حضرتی برای خون به ناحق ریخته شده فرزندم دادخواهی میکنم که این حق قانونی و الهی من است، من هم مادر کسی هستم، به امید سرنگونی و سقوط دیکتاتوری و ظالمان و ستمگران و قاتلان فرزندان نیلی،»
ارج می‌نهیم این حرکت خانواده‌های دادخواه را و قدردان عزیزانی هستیم که با انتشار عکس خود در کنار جاویدنامان دادخواهی را پویا نگاه داشته‌اند.
ورق بزنید
عکس جاویدنام بهمن جعفری
عکس جاویدنام ابراهیم کتابدار
عکس جاویدنام مسلم هوشنگی
عکس جاویدنام یوسف قنبرزادگان
عکس جاویدنام نیما نوری
عکس جاویدنام آیدا رستمی
عکس جاویدنام سارو قهرمانی
عکس جاویدنام مهرداد قربانی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech